Obowiązek pracodawcy zapewnienia „odpowiednich” warunków przechowywania dokumentacji pracowniczej w postaci papierowej

W poniższej tabeli przedstawiamy warunki przechowywania dokumentacji pracowniczej wynikające z przepisów Kodeksy pracy i rozporządzenia z 10.12.2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej.

Warunki przechowywania dokumentacji	Podstawa prawna
zagwarantowanie zachowania poufności, integralności, kompletności oraz dostępności	art. 94 pkt 9b KP
zabezpieczenie przed uszkodzeniem lub zniszczeniem
zapewnienie w pomieszczeniu odpowiedniej wilgotności, temperatury	§ 8 rozp. MRPiPS z 10.12.2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej
zabezpieczenie pomieszczenia przed dostępem osób nieupoważnionych

W zakresie wilgotności i temperatury, w jakiej powinna być przechowywana papierowa dokumentacja pracownicza pracodawcy „powinni brać pod uwagę” parametry wskazane w rozporządzeniu Ministra Kultury z 15.2.2005 r. w sprawie warunków przechowywania dokumentacji osobowej i płacowej pracodawców (Dz.U. z 2005 r. Nr 32, poz. 284).

Warunki dla pomieszczeń, w których przechowywana jest dokumentacja pracownicza		Podstawa prawna
temperatura	14 – 20 ºC, przy wahaniu w ciągu 24 godzin ± 2 ºC	rozp. MK z 15.2.2005 r. w sprawie warunków przechowywania dokumentacji osobowej i płacowej pracodawców
wilgotność względna	45 – 60% przy wahaniu w ciągu 24 godzin ± 5%

Podział akt osobowych oraz obowiązkowy okres przechowywania dokumentacji pracowniczej od 1.1.2019 r.

Podział akt osobowych od 1.1.2019 r.

Jednym z elementów zmiany przepisów jest dodanie nowej części w teczce osobowej (część D), która jest przeznaczona na dokumentację nakładanych na pracownika kar o czasowym okresie przechowywania. Zmiana podziału akt osobowych wprowadzana jest stopniowo, w zależności od daty zatrudnienia pracownika. Pracodawca może też zmienić układ teczki dotychczasowego pracownika dobrowolnie.

Podział akt osobowych od 1.1.2019 r.
Data nawiązania stosunku pracy	3-częściowy podział	4-częściowy podział
stosunek pracy ustał lub został rozwiązany przed 1.1.2019 r.	możliwy bez zmian (§ 22 ust. 1 rozporządzenia MRPiPS z 10.12.2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej; Dz.U. z 2018 r. poz. 2369)	możliwy, na podstawie decyzji pracodawcy (§ 22 ust. 3 rozporządzenia MRPiPS z 10.12.2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej)
stosunek pracy został nawiązany przed 1.1.2019 r. i trwa po tym dniu	nadal możliwy (§ 20 ust. 1 rozporządzenia MRPiPS z 10.12.2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej), jednak w przypadku dokładania dokumentu po 31.12.2018 r. konieczne jest stosowanie podziału akt na 4 części (§ 20 ust. 2 rozporządzenia MRPiPS z 10.12.2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej)	możliwy, na podstawie decyzji pracodawcy (§ 21 rozporządzenia MRPiPS z 10.12.2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej)
stosunek pracy został nawiązany od 1.1.2019 r.	niemożliwy (§ 19 rozporządzenia MRPiPS z 10.12.2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej)	obowiązkowy (§ 19 rozporządzenia MRPiPS z 10.12.2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej)

Okres przechowywania dokumentacji pracowniczej od 1.1.2019 r.

Jednym z najważniejszych elementów wprowadzonej od 1.1.2019 r. reformy dokumentacji pracowniczej jest skrócenie okresu jej przechowywania. Zmiana w tym zakresie następować będzie stopniowo, a obowiązki pracodawcy zależą od tego, kiedy pracownik został zatrudniony.

Stosunek pracy nawiązany w okresie	Obowiązkowy okres przechowywania dokumentacji pracowniczej od 1.1.2019 r.
od 1.1.2019 r.	10 lat liczone od końca roku kalendarzowego, w którym ustał stosunek pracy
1.1.1999 r.-31.12.2018 r.	50 lat od ustania stosunku pracy, a jeżeli pracodawca złożył raport informacyjny do ZUS – 10 lat od końca roku kalendarzowego, w którym ustał stosunek pracy
do 31.12.1998 r.	50 lat od dnia ustania stosunku pracy (brak możliwości stosowania krótszego okresu)

Rozszerzenie grupy podmiotów zaliczanych do kategorii podatników i płatników o istotnym znaczeniu gospodarczym lub społecznym

Tak przewiduje projekt rozporządzenia Ministra Finansów z 12.2.2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie niektórych podatników i płatników, w odniesieniu do których zadania są wykonywane przez naczelnika urzędu skarbowego innego niż właściwy miejscowo.

Przewidywana zmiana ma na celu rozszerzenie wymienionego w § 2 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z 24.2.2017 r. w sprawie niektórych podatników i płatników, w odniesieniu do których zadania są wykonywane przez naczelnika urzędu skarbowego innego niż właściwy miejscowo (Dz.U. z 2017 r. poz. 437), katalogu podmiotów zaliczanych do kategorii podatników i płatników o istotnym znaczeniu gospodarczym lub społecznym, w odniesieniu do których zadania są wykonywane przez naczelników urzędów skarbowych innych niż właściwych miejscowo o spółki wchodzące w skład podatkowych grup kapitałowych (PGK) oraz spółki, których co najmniej jedna akcja jest dopuszczona do obrotu na rynku regulowanym lub wprowadzona do obrotu w alternatywnym systemie obrotu.

Podatnicy, o których mowa powyżej zostaną zaliczeni z mocy prawa z 1.4.2019 r. do kategorii podatników i płatników o istotnym znaczeniu gospodarczym lub społecznym, w odniesieniu do których zadania są wykonywane przez naczelników wyspecjalizowanych urzędów skarbowych. Podatnicy ci nie będą składali zawiadomienia o zmianie właściwości miejscowej dotychczas właściwego naczelnika urzędu skarbowego, o którym mowa w § 6 rozporządzenia. Do podatników tych organy podatkowe wyślą stosowną informację.

Rozporządzenie ma wejść w życie 1.4.2019 r.

Dodatkowe dane podlegające wskazaniu w zgłoszeniu przewozu towarów będących odpadami

Nowelizacja wynika z rozporządzenia Ministra Finansów z 11.2.2019 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dodatkowych danych podlegających wskazaniu w zgłoszeniu przewozu towarów (Dz.U. 2019 poz. 301).

Zmiana w stosunku do obowiązującej regulacji polega na wprowadzeniu, w przypadku przewozu towarów będących odpadem w rozumieniu ustawy z 14.12.2012 r. o odpadach (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 992 ze zm.; dalej: OdpadyU), obowiązku wskazania w zgłoszeniu sześciocyfrowego kodu tych towarów zgodnego z katalogiem odpadów określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 4 ust. 3 OdpadyU. Obecnie jest to rozporządzenie Ministra Środowiska z 9.12.2014 r. w sprawie katalogu odpadów. Obowiązek ten będzie spoczywać odpowiednio na podmiocie wysyłającym, podmiocie odbierającym i przewoźniku.

Dane o kodach odpadów są przekazywane przez podmioty gospodarcze, w tym posiadające lub transportujące odpady, do marszałków województw we wniosku o wpis do rejestru podmiotów wprowadzających produkty, produkty w opakowaniach i gospodarujących odpadami.

Projekt nowelizacji ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego

Wśród najistotniejszych zmian, jakie mają zostać wprowadzone do ustawy z 11.4.2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1405 ze zm.; dalej: UstRolU) należy wskazać te, które dotyczą wyłączenia stosowania ustawy.

Ustawa zmieniająca do katalogu przypadków, do których nie stosuje się przepisów UstRolU dodała przypadki:

a) sprzedaży nieruchomości przez KOWR najemcom wchodzących w skład Zasobu domów, lokali mieszkalnych i budynków gospodarczych wraz z niezbędnymi gruntami;

b) położonych w granicach administracyjnych miast;

c) w których grunty, oznaczone w ewidencji gruntów i budynków jako grunty pod stawami, stanowią co najmniej 70% powierzchni nieruchomości.

Ustawa na potrzeby UstRolU wprowadza też nową definicję gospodarstwa rolnego. Zgodnie z propozycją należy przez to rozumieć gospodarstwo rolne w rozumieniu ustawy z 23.4.1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1025 ze zm.), w którym powierzchnia nieruchomości rolnej albo łączna powierzchnia nieruchomości rolnych jest nie mniejsza niż 1 ha.

Odwołanie się przez nauczyciela od ograniczenia etatu do sądu pracy – wyrok SN

Ustawa z 26.1.1982 r. Karta Nauczyciela (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 967 ze zm., dalej: KartaNauczU), jak każda pragmatyka służbowa, wprowadza pewne odrębne od ustawy z 26.6.1974 r. Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 917 ze zm., dalej: KP) zasady zatrudnienia pracowników – nauczycieli. Pierwszą z nich jest prymat zatrudnienia w pełnym wymiarze zajęć nauczycieli zatrudnionych na podstawie mianowania. Wyjątek od tej zasady został przewidziany w art. 22 ust. 2 KartaNauczU.

W przypadku gdy z przyczyn, o których mowa w art. 20 ust. 1 pkt 2 KartaNauczU, nie ma możliwości zatrudnienia nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć oraz nie istnieją warunki do uzupełnienia tygodniowego obowiązkowego wymiaru zajęć dydaktycznych, wychowawczych lub opiekuńczych w innej szkole, pracodawca może zaproponować nauczycielowi ograniczenie wymiaru zajęć. Jeżeli nauczyciel się nie zgodzi na ograniczenie wymiaru zatrudnienia, pracodawca może dokonać na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 KartaNauczU, definitywnego wypowiedzenia stosunku pracy z końcem roku szkolnego, z podaniem informacji o możliwości przejścia w stan nieczynny. Odmowa przez nauczyciela przyjęcia propozycji zmniejszenia wymiaru zajęć, co do zasady, nie równa się rozwiązaniu stosunku pracy. W świetle orzecznictwa SN niewyrażenie przez nauczyciela zatrudnionego na podstawie mianowania zgody na ograniczenie zatrudnienia w trybie określonym w art. 22 ust. 2 KartaNauczU nie może stanowić wyłącznego kryterium doboru go do zwolnienia na podstawie art. 20 ust. 1 pkt 2 KartaNauczU (wyrok SN z dnia 3.10.2006 r., III PK 57/2006). Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że w razie zmian organizacyjnych lub zmian planu nauczania uniemożliwiających dalsze zatrudnienie nauczyciela w pełnym wymiarze zajęć, nie stosuje się trybu wypowiedzenia zmieniającego z art. 42 KP ze względu na szczególny i odrębnie wyczerpująco uregulowany tryb postępowania w art. 20 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 22 ust. 2 KartaNauczU. Jest to o tyle istotne, że w przypadku złożenia przez pracodawcę wypowiedzenia zmieniającego warunki pracy lub płacy, pracownik może się odwołać się od wypowiedzenia.

Wyrażanie przez nauczyciela zatrudnianego na podstawie mianowania zgody na propozycję pracodawcy redukcji wymiaru zatrudnienia prowadzi do zmiany treści nauczycielskiego stosunku pracy za porozumieniem stron. Do tej zgodnej zmiany warunków pracy lub płacy stosuje się odpowiednio, na podstawie art. 91c ust. 1. KartaNauczU i art. 300 KP, przepisy ustawy z 23.4.1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1025 ze zm., dalej KC) – art. 66 i nast. Pracownik może przyjąć ofertę pracodawcy pragnącego zmienić treść umowy o pracę w określonym terminie przez zwykłe wyrażenie na to zgody. Istotne jest przy tym to, że zgoda pracownika powinna być uzewnętrzniona w sposób wyraźny i nie budzący wątpliwości.

Wyrokiem z 21.11.2018 r. ( I PK 154/17) Sąd Najwyższy rozpatrywał sprawę nauczyciela zatrudnionego na podstawie mianowania, który przyjął propozycję ograniczenia etatu, ale jednocześnie wniósł do sądu pracy powództwo o uznanie za bezskuteczne ograniczenia zatrudnienia. W opinii nauczyciela ograniczenie etatu naruszało 20 i 22 KartaNauczU m.in. przez niewłaściwy wybór nauczyciela, któremu etat powinien być ograniczony. W sądzie pierwszej instancji nauczyciel wygrał, jednak sąd drugiej instancji przyjął odmienne stanowisko. Sąd uznał, że skoro nauczyciel przyjął propozycję ograniczenia etatu, to brak jest jakichkolwiek podstaw do badania, czy dobór nauczyciela do zaproponowania ograniczenia wymiaru zatrudnienia był prawidłowy. Badanie powyższej kwestii możliwe jest jedynie w sytuacji, gdy pracodawca modyfikuje stosunek zatrudnienia w drodze jednostronnej czynności prawnej (np. wypowiedzenia warunków pracy i płacy lub wypowiedzenia umowy o pracę), a nie gdy strony stosunek ten modyfikują w drodze swego rodzaju porozumienia – propozycji pracodawcy i oświadczenia pracownika o jej przyjęciu. Ostatecznie nauczyciel wniósł skargę kasacyjną do SN.

Sąd Najwyższy rozpatrując sprawę przyjął, że nauczyciel, który wyrażając zgodę na ograniczenie zatrudnienia w trybie art. 22 ust. 2 KartaNauczU miał uzasadnioną obawę utraty zatrudnienia może odwołać się do sądu pracy i poddać merytorycznej ocenie działania pracodawcy, łączenie z weryfikacją kryteriów wytypowania nauczyciela do ograniczenia wymiaru zajęć. Niemożność stosowania wypowiedzenia zmieniającego z art. 42 KP i jednoczesne przyjęcie zaproponowanych niekorzystnych warunków zatrudnienia w obawie o możliwość utraty pracy i środków utrzymania, nie może pozbawiać nauczyciela mianowanego prawa do sądowego ustalenia, czy zostały w stosunku do tego nauczyciela spełnione warunki określone w art. 22 ust. 2 w związku z art. 20 ust. 1 pkt 2 KartaNauczU. W takim przypadku wyrażenie zgody przez nauczyciela na ograniczenie etatu może być uznane za zawarcie porozumienia z zastrzeżeniem warunku w postaci sądowej weryfikacji wystąpienia wszystkich przesłanek z art. 20 ust. 1 pkt 2 KartaNauczU. Zgodnie z art. 89 KC z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, powstanie lub ustanie skutków czynności prawnej można uzależnić od zdarzenia przyszłego i niepewnego (warunek). Jeżeli sąd uzna działania dyrektora szkoły za niezgodne z prawem, to doszło niedopuszczalnego ograniczenia pełnego wymiaru zajęć. Nauczycielowi przysługuje roszczenie o wynagrodzenie w rozmiarze takim, jakie otrzymywałby pracując w pełnym wymiarze, jeżeli wykaże gotowość do pracy w tym okresie.

Urząd skarbowy właściwy do żądania wykonania, w drodze egzekucji administracyjnej, obowiązków wynikających z decyzji/postanowienia wydanych Szefa KAS

Zmiany wynikają z rozporządzenia Ministra Finansów z 22.2.2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia obowiązków pozostających we właściwości naczelnika urzędu skarbowego uprawnionego do żądania ich wykonania w drodze egzekucji administracyjnej oraz właściwości miejscowej tego naczelnika urzędu skarbowego (Dz.U. z 2019 r. poz. 380). Dostosowuje ono przepisy rozporządzenia do zmian ustawowych obowiązujących od 1.1.2019 r.

W zmienionym § 1 Rozporządzenie Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie określenia obowiązków pozostających we właściwości naczelnika urzędu skarbowego uprawnionego do żądania ich wykonania w drodze egzekucji administracyjnej oraz właściwości miejscowej tego naczelnika urzędu skarbowego (Dz.U. z 2017 r. poz. 419) usprawniono wykonywanie funkcji wierzyciela zobowiązań podatkowych.

W tym celu zaproponowano, aby uprawnionym do żądania wykonania w drodze egzekucji administracyjnej obowiązków wynikających z decyzji lub postanowień wydanych przez Szefa KAS, w toku postępowania podatkowego, o którym mowa w art. 119g § 1 i 3 ustawy z 29.8.1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.), tak jak w przypadku orzeczeń naczelnika urzędu celno-skarbowego, był naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub adres siedziby zobowiązanego w dniu wydania tej decyzji lub tego postanowienia.

Ponadto, zmiany obejmują ustalenie wierzyciela należności wynikających z decyzji lub postanowienia Szefa KAS oraz z decyzji naczelnika urzędu celno-skarbowego w przypadku, gdy w czasie wydania decyzji lub postanowienia miejsce zamieszkania lub siedziba zobowiązanego jest na terytorium innego niż Polska. W takich przypadkach wierzycielem jest naczelnik urzędu skarbowego właściwy ze względu na miejsce siedziby odpowiednio Szefa KAS lub naczelnika urzędu celno-skarbowego, który wydał decyzję.

Nowe przepisy dotyczące przemieszczania wyrobów akcyzowych

Zmiany wynikają z rozporządzenia Ministra Finansów z 22.2.2019 r. w sprawie danych umieszczanych w Systemie oraz trybu postępowania w przypadku przemieszczania wyrobów akcyzowych przy użyciu Systemu (Dz.U. z 2019 r. poz. 404). Przepisy rozporządzenia dostosowano do zmian w ustawie z 6.12.2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1114) i w ustawie z 19.3.2004 r. Prawo celne (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 167 ze zm.).

W odniesieniu do przepisów w sprawie procedury zawieszenia poboru akcyzy nowe rozporządzenie powiela rozwiązania, które obowiązywały do tej pory.

RODO pozwala pozyskać dane pracowników na potrzeby referendum strajkowego

Przepisy dotyczące zarówno związków zawodowych, jak i regulacje z zakresu sporów zbiorowych nie określają wprost uprawnienia do pozyskiwania przez związki zawodowe danych pracowników na potrzeby referendum strajkowego.

Ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych w art. 20 ust. 1 określa, że strajk zakładowy ogłasza organizacja związkowa po uzyskaniu zgody większości głosujących pracowników, jeżeli w głosowaniu wzięło udział co najmniej 50% pracowników zakładu pracy.

Zaś kolejny ustęp tego przepisu mówi, że strajk wielozakładowy ogłasza organ związku wskazany w statucie po uzyskaniu zgody większości głosujących pracowników w poszczególnych zakładach pracy, które mają być objęte strajkiem, jeżeli w głosowaniu w każdym z tych zakładów wzięło udział co najmniej 50 proc. pracowników.

Przepisy te jednak nic nie mówią o tym, skąd i jaki zakres danych pracowników mogą pozyskać związki na potrzeby zorganizowania głosowania w związku z planowanym strajkiem.

Ustawa o związkach zawodowych określa, że pracodawca jest zobowiązany udzielić na żądanie związku zawodowego informacji niezbędnych do prowadzenia działalności związkowej, na co wskazuje art. 28 ust. 1 tej ustawy. Nie precyzuje jakiego rodzaju informacje są niezbędne do prowadzenia działalności związkowej oraz w jakiej formie pracownicy mają być poinformowani o planowanym referendum strajkowym.

W związku z tym, że powyższe regulacje nie odnoszą się bezpośrednio do kwestii pozyskiwania danych osobowych przez związki zawodowe w celu realizacji ich zadań, pojawiły się wątpliwości w kontekście przeprowadzenia referendum strajkowego.

– W wielu sytuacjach przeprowadzenie referendum strajkowego jest – bez posiadania informacji, kto w jakim zakładzie pracuje oraz w jaki sposób można się z nim skontaktować – bardzo utrudnione, a nawet niemożliwe. Okoliczność ta powoduje, że pracodawca ma obowiązek przekazać związkowi zawodowemu imiona i nazwiska zatrudnionych oraz informację umożliwiającą nawiązanie z nimi kontaktu, bowiem tylko w ten sposób związek będzie w stanie takie referendum przeprowadzić – tłumaczy dr Edyta Bielak-Jomaa, Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych.

Dodaje, że dane te mogą obejmować m.in.: adres e-mail, numer telefonu czy adres do korespondencji, o ile nie istnieje inna możliwość skontaktowania się z pracownikiem.

Jako podstawę uprawniającą związek zawodowy do pozyskiwania danych osobowych w zakresie imion, nazwisk oraz danych kontaktowych wskazuje art. 6 ust. 1 lit. f rozporządzenia ogólnego o ochronie danych (RODO), czyli prawnie uzasadniony interesu realizowany przez administratora.

– Uzasadnionym interesem związku zawodowego, czyli organizatora referendum strajkowego, będzie poinformowanie wszystkich pracowników o planowanym referendum strajkowym, a zatem dotarcie do wszystkich pracowników danego zakładu pracy, w tym takich osób, którzy swoją pracę świadczą poza siedzibą zakładu pracy, bądź są nieobecni z innych przyczyn – wyjaśnia Prezes UODO.

Zaznacza jednak, że dane osobowe pracowników mogą być ujawnione związkowi zawodowemu na podstawie art. 6 ust. 1 lit. f RODO jedynie po to, aby poinformować i przeprowadzić referendum strajkowe. Ponadto dane takie powinny być pozyskiwane przez związek zawodowy tylko w niezbędnym zakresie, adekwatnym do celu, w jakim będą przez niego przetwarzane.

Związek zawodowy powinien więc dokonać analizy, jakie dane są mu niezbędne do realizacji tego celu, unikając zbierania danych nadmiarowych (np. łączne pozyskiwanie numeru telefonu oraz adresu e-mail i adresu do korespondencji). Może on żądać udostępnienia wspomnianych danych wyłącznie w przypadku, gdy nie jest on w stanie poinformować pracownika o planowanym referendum w inny sposób.

Prezes UODO przypomina też, że organizator referendum strajkowego będzie zobowiązany do spełnienia wobec osób, których dane pozyska od pracodawców, obowiązku informacyjnego określonego w art. 14 RODO.

Wzór tablicy informującej o zakazie poruszania się po wale przeciwpowodziowym

W Dz.U. z 2019 r. pod poz. 424 opublikowano rozporządzenie Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z 18.2.2019 r. w sprawie wzoru tablicy informującej o zakazie poruszania się po wale przeciwpowodziowym.

Warto przypomnieć, że zgodnie z art. 177 ustawy z 20.7.2017 r. – Prawo wodne (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2268 ze zm.; dalej: PrWodnU), w przypadku:

1) gdy jest zagrożona szczelność lub stabilność wałów przeciwpowodziowych,

2) wystąpienia zagrożenia powodującego konieczność ograniczenia możliwości poruszania się po wałach przeciwpowodziowych,

3) konieczności wykonania prac związanych z konserwacją lub remontem wałów przeciwpowodziowych

– właściciel lub zarządca wału przeciwpowodziowego wprowadza czasowy zakaz poruszania się po tych wałach . Za szkody powstałe na skutek wprowadzenia czasowego zakazu poruszania się po wałach przeciwpowodziowych nie przysługuje odszkodowanie.

Właściciel lub zarządca wału przeciwpowodziowego, który wprowadził taki zakaz, ma obowiązek oznaczyć wał przeciwpowodziowy, na którym obowiązuje zakaz, za pomocą rozmieszczonych w widocznych miejscach znaków stojących z umieszczoną tablicą informującą o zakazie poruszania się po tym wale oraz do ogłoszenia o wprowadzeniu zakazu w sposób zwyczajowo przyjęty na danym terenie lub w środkach masowego przekazu (art. 178 ust. 1 PrWodnU).

Wzór takiej tablicy, w drodze delegacji ustawowej z art. 178 ust. 2 PrWodnU, określa minister gospodarki wodnej, czyli obecnie Minister Gospodarki Wodnej i Żeglugi Śródlądowej, w związku z czym od 20.3.2019 r. zacznie obowiązywać nowy wzór takiej tablicy określony w omawianym rozporządzeniu. Wynika z niego, że tablica ma być wykonana z masy plastycznej sporządzonej ze spienionego polichlorku winylu (PCW) albo blachy ocynkowanej stalowej lub blachy aluminiowej, w kształcie prostokąta o wymiarach: wysokość 400 mm, długość 800 mm, koloru czerwonego, otoczona białym paskiem szerokości 6 mm w odległości 6 mm od krawędzi i z napisem koloru białego. Litery: wielkość – 145 pkt, odstęp między wierszami (interlinia) – 208 pkt, czcionka – Arial.