Zapewnienie dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami w przepisach dotyczących rehabilitacji niepełnosprawnych

W Dz.U. z 2019 r. pod poz. 1696 opublikowano ustawę z 19.7.2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (dalej: SzczególnePotrzebyU). Z SzczególnePotrzebyU wynika m.in., że:

określa ona środki służące zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami oraz obowiązki podmiotów publicznych w tym zakresie;
osoba ze szczególnymi potrzebami to osoba, która ze względu na swoje cechy zewnętrzne lub wewnętrzne, albo ze względu na okoliczności, w których się znajduje, musi podjąć dodatkowe działania lub zastosować dodatkowe środki w celu przezwyciężenia bariery, aby uczestniczyć w różnych sferach życia na zasadzie równości z innymi osobami;
chodzi tu o dostępność rozumianą jako dostępność architektoniczną, cyfrową oraz informacyjno-komunikacyjną, co najmniej w zakresie określonym przez minimalne wymagania, o których mowa w art. 6 SzczególnePotrzebyU, będącą wynikiem uwzględnienia uniwersalnego projektowania albo zastosowania racjonalnego usprawnienia;
minimalne wymagania służące zapewnieniu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami obejmują: w zakresie dostępności architektonicznej m.in. zapewnienie wolnych od barier poziomych i pionowych przestrzeni komunikacyjnych budynków, instalację urządzeń lub zastosowanie środków technicznych i rozwiązań architektonicznych w budynku, które umożliwiają dostęp do wszystkich pomieszczeń, z wyłączeniem pomieszczeń technicznych; w zakresie dostępności cyfrowej – wymagania określone w ustawie o dostępności cyfrowej stron internetowych i aplikacji mobilnych podmiotów publicznych; w zakresie dostępności informacyjno-komunikacyjnej m.in. obsługę z wykorzystaniem środków wspierających komunikowanie się, o których mowa w art. 3 pkt 5 ustawy z 19.8.2011 r. o języku migowym i innych środkach komunikowania się (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1824), lub przez wykorzystanie zdalnego dostępu online do usługi tłumacza przez strony internetowe i aplikacje, instalację urządzeń lub innych środków technicznych do obsługi osób słabosłyszących, w szczególności pętli indukcyjnych, systemów FM lub urządzeń opartych o inne technologie, których celem jest wspomaganie słyszenia, zapewnienie na stronie internetowej danego podmiotu informacji o zakresie jego działalności – w postaci elektronicznego pliku zawierającego tekst odczytywalny maszynowo, nagrania treści w polskim języku migowym oraz informacji w tekście łatwym do czytania itd.;
obowiązki w zakresie zapewnienia takiej dostępności wymienionym wyżej osobom ciążą przede wszystkim na podmiotach publicznych określonych w art. 3 SzczególnePotrzebyU, czyli m.in. na jednostkach sektora finansów publicznych;
dokumentem potwierdzającym spełnianie minimalnych wymagań, o których mowa wyżej, jest certyfikat dostępności wydawany dla konkretnego podmiotu na okres 4 lat od dnia wydania;
Fundusz Dostępności, którego dysponentem jest minister rozwoju regionalnego, jest państwowym funduszem celowym, a jego środki przeznacza się na realizację zadań polegających na wsparciu działań w zakresie zapewniania dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami lub jej poprawy, w szczególności w budynkach użyteczności publicznej oraz budynkach mieszkalnictwa wielorodzinnego.

Zmiany wprowadzono m.in. w ustawie z 27.8.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1172 ze zm.; dalej: RehZawU), gdzie w art. 21 po ust. 1 dodano ust. 1a, zgodnie z którym wpłaty na PFRON ulegają obniżeniu o 5% dla pracodawcy innego niż podmiot publiczny, o którym mowa w ustawie o zapewnianiu dostępności, posiadającego certyfikat, począwszy od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pracodawca ten zawiadomił Zarząd Funduszu o uzyskaniu certyfikatu dostępności poprzez teletransmisję danych w formie dokumentu elektronicznego.

Dodano zapis, zgodnie z którym do zadań powiatu należy także dofinansowanie zmiany samodzielnego lokalu mieszkalnego, o którym mowa w przepisach ustawy o własności lokali, dotychczas zajmowanego przez osobę niepełnosprawną, w sytuacji braku możliwości zastosowania w tym lokalu racjonalnych usprawnień, o których mowa w SzczególnePotrzebyU, odpowiednich do rodzaju niepełnosprawności lub jeżeli ich zastosowanie byłoby nieracjonalne ekonomicznie (art. 35a ust. 1 pkt 7 lit. g) RehZawU).

Ponadto Rada Nadzorcza PFRON ma się składać także z przedstawiciela ministra właściwego do spraw rozwoju regionalnego (art. 50 w ust. 2 pkt 1b RehZawU).

Zmiany wprowadzono też w ustawie z 23.10.2018 r. o Solidarnościowym Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2192 ze zm.; dalej: SFWONU). Fundusz będzie mógł także wspierać działania w zakresie zapewnienia dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami lub jej poprawy, osobom ze szczególnymi potrzebami, o których mowa w SzczególnePotrzebyU (art. 1 ust. 1a SFWONU).

Ponadto środki funduszu solidarnościowego przeznacza się także na wsparcie udzielane w ramach Funduszu Dostępności, o którym mowa wyżej. Wysokość odpisu ustala się corocznie w planie finansowym funduszu solidarnościowego, którego środki są przekazywane na rachunek Funduszu Dostępności w terminie 21 dni od dnia ogłoszenia ustawy budżetowej na dany rok budżetowy (art. 6a SFWONU).

Nowy wzór sprawozdania z wysokości średnich wynagrodzeń nauczycieli za rok 2019

Organy prowadzące szkoły i placówki będące JST są zobowiązane, na podstawie art. 30a KartaNauczU, w terminie do 10.2.2020 r. sporządzić sprawozdanie z wysokości średnich wynagrodzeń nauczycieli na poszczególnych stopniach awansu zawodowego w szkołach i placówkach prowadzonych przez tę jednostkę samorządu terytorialnego. Sposób wyliczania średnich wynagrodzeń nauczycieli na poszczególnych stopniach awansu zawodowego jest określany przez ministra właściwego do spraw oświaty i wychowania w rozporządzeniu MEN z 13.1.2010 r. w sprawie sposobu opracowywania sprawozdania z wysokości średnich wynagrodzeń nauczycieli na poszczególnych stopniach awansu zawodowego w szkołach prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz.U. z 2010 r. poz. 35 ze zm.). W świetle przepisów ww. rozporządzenia zmiana wysokości średnich wynagrodzeń nauczycieli może nastąpić przez zmianę kwoty bazowej dla nauczycieli ogłoszonej w ustawie budżetowej na dany rok. Na podobnym założeniu – że zmiana wynagrodzenia może nastąpić tylko przez zmianę kwoty bazowej – oparto wzór sprawozdania z wysokości średnich wynagrodzeń nauczycieli na poszczególnych stopniach awansu zawodowego w szkołach prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego, który stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.

Zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy budżetowej na rok 2019 z 16.1.2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 198) kwota bazowa dla nauczycieli obowiązującą w okresie od 1.1.2019 r. do 31.12.2019 r. wynosi 3045,21 zł. Jednakże przepis art. 14 ustawy z 13.6.2019 r. o zmianie ustawy – Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1287) stanowi, że w okresie od 1.9.2019 r. do 31.12.2019 r. średnie wynagrodzenie nauczycieli zwiększa się o 9,6%. W ten sposób średnie wynagrodzenie nauczycieli na poszczególnych stopniach awansu zawodowego zostało zwiększone w trakcie 2019 r. przez procentową zmianę średniego wynagrodzenia, a nie przez zmianę kwoty bazowej.

Z uwagi na powyższe zmiany w rozporządzeniu z 13.1.2010 r. w sprawie sposobu opracowywania sprawozdania z wysokości średnich wynagrodzeń nauczycieli na poszczególnych stopniach awansu zawodowego w szkołach prowadzonych przez jednostki samorządu terytorialnego jest konieczne wprowadzenie przepisu przejściowego, który dotyczyłby sprawozdania składanego tylko za rok 2019. Stosownie do nowododanego przepisu § 6a ust. 1 w roku 2019 wysokość średnich wynagrodzeń nauczycieli na poszczególnych stopniach awansu zawodowego w okresach:

1) od 1 stycznia do 31 sierpnia – określa się jako iloczyn kwoty bazowej dla nauczycieli ogłoszonej w ustawie budżetowej na 2019 r. i wskaźników określonych w art. 30 ust. 3 KartaNauczU;

2) od 1 września do dnia 31 grudnia – określa się zwiększając wysokość średniego wynagrodzenia wyliczonego w sposób, o którym mowa w pkt 1, o 9,6%, zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z 13.6.2019 r. o zmianie ustawy – Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1287).

Zmiany w sposobie liczenia średnich wynagrodzeń ujęto również we wzorze sprawozdania. Za rok 2019 r. sprawozdanie trzeba będzie złożyć na wzorze, który będzie stanowił załącznik do rozporządzenia zmieniającego, a nie na wzorze stanowiącym załącznik do rozporządzenia z 2010 r.

Nowa ustawa dotycząca sprawowania opieki zdrowotnej nad uczniami

Nowa ustawa przewiduje wprowadzenie trzech form opieki zdrowotnej realizowanych w szkole:
1) profilaktyczną opiekę zdrowotną – sprawowaną przez pielęgniarkę środowiska nauczania i wychowania albo higienistkę szkolną,
2) promocję zdrowia,
3) opiekę stomatologiczną – sprawowaną przez lekarza dentystę.
Opieka zdrowotna nad uczniami będzie sprawowana we współpracy z rodzicami oraz pełnoletnimi uczniami. Podmiotami zapewniającymi warunki organizacyjne opieki zdrowotnej nad uczniami będą dyrektor szkoły oraz organ prowadzący szkołę.

Profilaktyczna opieka zdrowotna nad uczniami będzie sprawowana w gabinecie profilaktyki zdrowotnej, zlokalizowanym w szkole. Jeżeli w szkole tego typu gabinet nie funkcjonuje – profilaktyczna opieka zdrowotna będzie sprawowana w miejscu określonym w umowie o udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej. Miejscem sprawowania opieki stomatologicznej nad uczniami będzie gabinet dentystyczny zlokalizowany w szkole, gabinet dentystyczny poza szkołą albo dentobus – prowadzone przez podmiot wykonujący działalność leczniczą współpracujący ze szkołą.

W celu zapewnienia warunków organizacyjnych opieki zdrowotnej nad uczniami dyrektor powinien współpracować z:
1) podmiotami sprawującymi opiekę zdrowotną nad uczniami;
2) rodzicami w przypadku wystąpienia problemów zdrowotnych lub higienicznych, w oparciu o procedury organizacyjne postępowania.
Do zadań organu prowadzącego szkołę należy, zgodnie z art. 12 ustawy, zapewnienie uczniom możliwości korzystania z:
1) gabinetu profilaktyki zdrowotnej, o którym mowa w art. 103 ust. 1 pkt 4 PrOśw;
2) gabinetu dentystycznego spełniającego wymagania, o których mowa w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z 26.3.2019 r. w sprawie szczegółowych wymagań, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą (Dz.U. z 2019 r. poz. 595).
Organ prowadzący szkołę, na podstawie umowy, powinien nieodpłatnie udostępnić pielęgniarce środowiska nauczania i wychowania albo higienistce szkolnej gabinet profilaktyki zdrowotnej w szkole. W przypadku braku gabinetu dentystycznego w szkole organ prowadzący powinien zawrzeć porozumienie z podmiotem wykonującym działalność leczniczą udzielającym świadczeń zdrowotnych z zakresu leczenia stomatologicznego dla dzieci i młodzieży finansowanych ze środków publicznych, w którym określony zostanie sposób organizacji udzielania świadczeń.

Opieka zdrowotna nad uczniami jest finansowana ze środków ujętych w planie finansowym Narodowego Funduszu Zdrowia. Zasady, sposób i warunki finansowania świadczeń opieki zdrowotnej nad uczniami określają natomiast przepisy ustawy z 27.8.2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1373 ze zm.).

Zmiana w nowym rozporządzeniu w sprawie świadectw, dyplomów państwowych i innych druków

Stosownie do pierwotnego brzmienia przepisu § 5 ust. 2 szkoła miała obowiązek prowadzić imienną ewidencję wydanych świadectw ukończenia szkoły, indeksów, legitymacji szkolnych, e-legitymacji szkolnych, mLegitymacji szkolnych oraz zaświadczeń o zawodzie, a także świadectw dojrzałości, aneksów do świadectw dojrzałości, certyfikatów, dyplomów, zaświadczeń o szczegółowych wynikach egzaminu ósmoklasisty i zaświadczeń o wynikach egzaminu maturalnego, przekazywanych szkole przez okręgową komisję egzaminacyjną, oraz duplikatów świadectw ukończenia szkoły, indeksów, legitymacji szkolnych i e-legitymacji szkolnych. Jeżeli chodzi zaś o odbiór świadectwa, czy legitymacji, to przepis zakładał, że takiego odbioru może dokonać uczeń pełnoletni, bądź rodzic ucznia niepełnoletniego. Zgodnie bowiem ze zdaniem drugim § 5 ust. 2 ewidencja powinna zawierać imię (imiona) i nazwisko, numer PESEL ucznia albo absolwenta, numer wydanego dokumentu, datę odbioru dokumentu oraz podpis pełnoletniego ucznia lub rodziców niepełnoletniego ucznia albo absolwenta.

Konieczność odbioru legitymacji szkolnych przez rodziców uczniów niepełnoletnich spotkała się z krytyką wśród rodziców uczniów. W związku z powyższym resort edukacji przygotował projekt rozporządzenia MEN zmieniającego rozporządzenie w sprawie świadectw, dyplomów państwowych i innych druków. Rozporządzenie zmieniające zostało podpisane 17.9.2019 r., opublikowane w Dzienniku Ustawa nr 1780 i weszło w życie 19.9.2019 r.

Najważniejsza zmiana w rozporządzeniu polega na zastąpieniu wyrazów „podpis pełnoletniego ucznia lub rodziców niepełnoletniego ucznia albo absolwenta” sformułowaniem „podpis ucznia albo absolwenta lub rodziców niepełnoletniego ucznia albo rodziców niepełnoletniego absolwenta, którzy odebrali dokument”. Dzięki tej zmianie rodzice nie będą musieli uczestniczyć w procedurze wydawania legitymacji, czy świadectw. Tożsame zmiany wprowadzono do procederu składania wniosku o wydanie zaświadczenia o przebiegu nauczania i jego odbioru.

Uczniowie niepełnoletni będą również mieli prawo do składania wniosków o sprostowanie w treści świadectwa promocyjnego lub indeksu (§ 22 rozporządzenia). O sprostowanie ww. dokumentów będzie mógł wystąpić każdy uczeń/absolwent (zarówno pełnoletni, jak i niepełnoletni) oraz, tak jak obecnie, rodzice niepełnoletniego ucznia albo rodzice niepełnoletniego absolwenta.

Nowe wzory deklaracji, zeznania, oświadczenia oraz informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych

Traci moc rozporządzenie Ministra Finansów z 25.6.2018 r. w sprawie określenia wzorów deklaracji, zeznania, oświadczenia oraz informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 1268 ze zm.). Nowe rozporządzenie, oprócz dotychczasowych wzorów uwzględniających zmiany w przepisach, wprowadza nowe wzory formularzy, które będą stanowić załącznik do zeznań CIT-8 i CIT-8AB:

– informację o wysokości wartości rynkowej składnika majątku tymczasowo przeniesionego poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (CIT/PM),

– informację o wysokości dochodu (poniesionej straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej (CIT/IP),

– informację o wysokości dochodu osiągniętego z odpłatnego zbycia wirtualnych walut (CIT/WW).

Wzory formularzy stanowiące załączniki do projektowanego rozporządzenia stosuje się do osiągniętych dochodów (uzyskanych przychodów, poniesionych strat) od 1.1.2019 r. Płatnicy i podatnicy, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed 1.1.2019 r. oraz zakończył się po dniu 31.12.2018 r., do osiągniętych dochodów (uzyskanych przychodów, poniesionych strat) w tym roku podatkowym, stosują wzory formularzy w brzmieniu dotychczasowym.

Od 1.1.2020 r. zastosowanie PKWiU 2015 w podatkach

Zastosowanie PKWiU w podatkach dochodowych

Od 1.1.2016 r. obowiązuje PKWiU 2015, ale tyko do celów statystycznych a nie do celów podatkowych.

W treści ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.; dalej: PDOFizU), ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865; dalej: PDOPrU) oraz ustawy z 20.11.1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 43; dalej: RyczałtU) nadal znajduje się odwołanie do PKWiU 2008.

Wynika to z nowelizacji rozporządzenia z 4.9.2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1676), w której postanowiono, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych, podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz zryczałtowanym podatkiem dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz karty podatkowej, a także do celów VAT – PKWiU 2008 znajduje zastosowanie do 31.12.2019 r.

PKWiU 2015 w podatkach dochodowych

A zatem konieczne stało się z 1.1.2020 r. wprowadzenie zmian w ustawach podatkowych mających na celu dostosowanie przepisów o podatku dochodowym do PKWiU 2015. Zmiany mają charakter dostosowawczy. Zmiany te polegać mają na przyporządkowaniu symboli i nazw grupowań PKWiU 2015 w miejsce symboli i nazw grupowań PKWiU 2008, bez merytorycznej zmiany przepisów podatkowych. Zmiany miałby zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 1.1.2020 r. Na razie projekt zmian do ustaw podatkowych przygotowywany jest przez ministerstwo finansów.

Przejście na CN i PKWiU 2015 w VAT

W przypadku VAT na podstawie zmian wprowadzonych ustawą z 9.8.2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1751) od 1.1.2020 r. również nastąpi przełożenie obecnego PKWiU 2008 na odpowiednie kody CN (dla towarów) lub symbole PKWiU 2015 (dla usług). Większość tych zmian pozostanie neutralna dla obecnie obowiązujących regulacji. Zmiany nastąpią w obszarze stosowania mechanizmu odwróconego obciążenia w obrocie krajowym oraz stosowania instytucji odpowiedzialności solidarnej.

Zmiany w zakresie sądowej kontroli domów pomocy społecznej

W Dz.U. z 2019 r. pod poz. 1690 opublikowano ustawę z 19.7.2019 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o ochronie zdrowia psychicznego.

W ustawie z 19.8.1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1878 ze zm.; dalej: ZdrPsychU) zmiany dotyczą sądowej kontroli nad szpitalami psychiatrycznymi oraz domami pomocy społecznej. Zgodnie z art. 43 ust. 1 ZdrPsychU do szpitala psychiatrycznego i domu pomocy społecznej przeznaczonego dla osób chorych psychicznie lub upośledzonych umysłowo ma prawo wstępu o każdej porze sędzia w celu kontroli legalności przyjęcia i przebywania w takim szpitalu lub domu pomocy społecznej osób z zaburzeniami psychicznymi, przestrzegania ich praw oraz kontroli warunków, w jakich one tam przebywają. Kontrola ta będzie prowadzona także poprzez badanie prawidłowości stosowania ograniczenia możliwości samodzielnego opuszczania terenu DPS na podstawie ustawy z 12.3.2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1507 ze zm.; dalej: PomSpołU).

Natomiast z dodanego art. 43a ZdrPsychU wynika, że DPS niewymienione w art. 43 ust. 1 ZdrPsychU oraz placówki zapewniające całodobową opiekę, o których mowa w art. 67 i art. 69 PomSpołU, podlegają kontroli w zakresie przestrzegania praw osób, w stosunku do których zastosowano ograniczenie możliwości samodzielnego opuszczania domu pomocy społecznej lub placówki. Chodzi tu o:

placówki zapewniające całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku (art. 67 PomSpołU);
prowadzone przez Kościół Katolicki, inne kościoły, związki wyznaniowe oraz organizacje społeczne, fundacje i stowarzyszenia w ramach działalności statutowej, placówek zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku (art. 69 PomSpołU).

Do kontroli takiej stosuje się odpowiednio przepisy art. 43 ZdrPsychU.

Wniosek o wydanie pozwolenia na prace archeologiczne – zmiana danych

W Dz.U. z 2019 r. pod poz. 1721 opublikowano rozporządzenie MKiDN z 28.8.2019 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, prac restauratorskich i badań konserwatorskich przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków albo na Listę Skarbów Dziedzictwa oraz robót budowlanych, badań architektonicznych i innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków, a także badań archeologicznych i poszukiwań zabytków.

Z § 9 ust. 1 zmienianego rozporządzenia MKiDN z 2.8.2018 r. w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, prac restauratorskich i badań konserwatorskich przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków albo na Listę Skarbów Dziedzictwa oraz robót budowlanych, badań architektonicznych i innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków, a także badań archeologicznych i poszukiwań zabytków (Dz.U. z 2018 r. poz. 1609) wynika, że wniosek o wydanie pozwolenia na prowadzenie badań archeologicznych zawiera:

imię, nazwisko i adres lub nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;
wskazanie miejsca prowadzenia badań archeologicznych z określeniem współrzędnych geodezyjnych lub geograficznych z dokładnością do jednej setnej sekundy, a w odniesieniu do polskich obszarów morskich, współrzędnych geocentrycznych geodezyjnych naniesionych na morską mapę nawigacyjną;
uzasadnianie wniosku.

Po zmianie wykreślono wymóg wskazania numeru księgi wieczystej nieruchomości objętej wnioskiem, o ile jest założona.

Rozporządzenie w sprawie Rady Dialogu z Młodym Pokoleniem

W Dz.U. z 2019 r. pod poz. 1743 opublikowano rozporządzenie Przewodniczącego Komitetu do spraw Pożytku Publicznego z 10.9.2019 r. w sprawie Rady Dialogu z Młodym Pokoleniem.

Z rozporządzenia wynika m.in., że:
1) Prezydent RP, Rzecznik Praw Dziecka i Prezes Rady Ministrów wskazują Przewodniczącemu Komitetu do spraw Pożytku Publicznego (dalej: Przewodniczący Komitetu) swoich przedstawicieli w Radzie,
2) minister edukacji, minister szkolnictwa wyższego i nauki, minister sportu oraz Rada Działalności Pożytku Publicznego zgłaszają Przewodniczącemu Komitetu kandydatów na członków Rady,
3) strona samorządowa w Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego zgłasza Przewodniczącemu Komitetu kandydata na członka Rady, będącego przedstawicielem jednostek samorządu terytorialnego
– nie później niż na miesiąc przed upływem kadencji Rady, wskazując jednocześnie kwalifikacje kandydata przydatne do wykonywania zadań członka Rady.

Przewodniczący Komitetu w celu powołania członków Rady będących przedstawicielami organów administracji publicznej, Rady Działalności Pożytku Publicznego oraz jednostek samorządu terytorialnego kieruje do wymienionych wyżej organów, na cztery miesiące przed upływem kadencji Rady informację o przystąpieniu do procedury wyłaniania członków Rady. Natomiast w celu powołania członków Rady będących przedstawicielami organizacji pozarządowych, związków i porozumień organizacji pozarządowych oraz podmiotów wymienionych w art. 3 ust. 3 ustawy z 24.4.2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 688 ze zm.) Przewodniczący Komitetu ogłasza, na cztery miesiące przed upływem kadencji Rady, w BIP na stronie podmiotowej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów oraz na stronie podmiotowej Przewodniczącego Komitetu informację o przystąpieniu do procedury wyłaniania członków Rady.

Przewodniczący Komitetu może uzupełnić skład Rady w czasie trwania jej kadencji na zasadach określonych w § 11 rozporządzenia.

Rada obraduje na posiedzeniach, natomiast uchwały Rady na posiedzeniach są podejmowane zwykłą większością głosów w obecności co najmniej połowy członków Rady. Rada może zapraszać do udziału w posiedzeniach, z głosem doradczym, osoby niebędące członkami Rady.

Z posiedzeń Rady sporządza się protokół, który podpisują obecni na posiedzeniu współprzewodniczący oraz protokolant. Ponadto, Rada uchwala regulamin Rady, który określa szczegółową organizację i tryb działania Rady.

Zmiany dotyczące osób przebywających w placówkach pomocy społecznej

W Dz.U. z 2019 r. pod poz. 1690 opublikowano ustawę z 19.7.2019 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Spośród zmian wprowadzonych do ustawy z 12.3.2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1507 ze zm.; dalej: PomSpołU) część z nich dotyczy mieszkańców placówek pomocy społecznych.

1. Domy pomocy społecznej

Z dodanych do art. 55 PomSpołU przepisów ust. 2a–21 wynika, że:

dom pomocy społecznej (DPS) może określić zasady zgłaszania przez mieszkańców DPS personelowi tego domu wyjść poza jego teren;
jeżeli brak opieki zagraża życiu lub poważnie zagraża zdrowiu mieszkańca DPS będącego osobą z zaburzeniami psychicznymi, dyrektor lub kierownik tego DPS może ograniczyć możliwość samodzielnego opuszczania przez tego mieszkańca terenu domu pomocy społecznej na podstawie zaświadczenia lekarza wydanego na czas oznaczony, nie dłuższy niż 6 miesięcy, wskazującego zasadność takiego ograniczenia (ograniczenie może być wydane na czas oznaczony wskazany w zaświadczeniu lekarza, nie dłuższy niż 6 miesięcy);
ograniczenie wydaje się w formie pisemnej i zawiera ono wskazanie osoby, której to ograniczenie dotyczy, okresu, na jaki jest wydane, uzasadnienie ograniczenia oraz pouczenie o prawie do złożenia wniosku o uchylenie ograniczenia do sądu opiekuńczego, w którego okręgu znajduje się dom pomocy społecznej (w tych sprawach sąd opiekuńczy orzeka niezwłocznie po przeprowadzeniu rozprawy; rozprawa powinna się odbyć nie później niż w ciągu 14 dni od dnia wpływu wniosku o uchylenie ograniczenia);
ograniczenie doręcza się mieszkańcowi domu, a gdy jest on osobą ubezwłasnowolnioną całkowicie, również jego przedstawicielowi ustawowemu; doręczając ograniczenie, dyrektor lub kierownik DPS poucza mieszkańca domu o prawie do złożenia wniosku o uchylenie ograniczenia;
informację o ograniczeniu dyrektor lub kierownik DPS przesyła do sądu opiekuńczego, w którego okręgu znajduje się ten dom, w ciągu 3 dni od dnia doręczenia ograniczenia mieszkańcowi DPS;
mieszkaniec DPS, w tym również mieszkaniec ubezwłasnowolniony, jego przedstawiciel ustawowy, małżonek, krewny w linii prostej, rodzeństwo oraz osoba sprawująca nad nim faktyczną opiekę mogą wystąpić do sądu opiekuńczego, w którego okręgu znajduje się DPS, z wnioskiem o uchylenie ograniczenia;
za szkodę wyrządzoną przez niezgodne z prawem działanie w zakresie ograniczenia możliwości samodzielnego opuszczania terenu DPS przez jego mieszkańca odpowiedzialność ponosi podmiot prowadzący DPS lub, w przypadku DPS prowadzonego na zlecenie, odpowiedzialność solidarną ponoszą jednostka samorządu terytorialnego oraz podmiot prowadzący DPS na jej zlecenie.

Ważne

Analogiczne przepisy wprowadzono w odniesieniu do placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku (art. 68 ust. 2a–2h PomSpołU).

2. Ośrodki wsparcia i mieszkania chronione

W art. 97 PomSpołU, który określa zasady odpłatności w za pobyt w ośrodkach wsparcia i mieszkaniach chronionych.

Co do zasady, osoby nie ponoszą opłat, jeżeli dochód osoby samotnie gospodarującej lub dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty kryterium dochodowego. Jednak nowelizacja dodaje do art. 97 PomSpołU ust. 1a, zgodnie z którym w przypadku osoby bezdomnej skierowanej do schroniska dla osób bezdomnych albo schroniska dla osób bezdomnych z usługami opiekuńczymi zasada ta nie ma zastosowania. Jeżeli dochód osoby samotnie gospodarującej lub dochód na osobę w rodzinie nie przekracza kwoty kryterium dochodowego, opłata nie może być wyższa niż 30% dochodu osoby samotnie gospodarującej lub dochodu na osobę w rodzinie osoby skierowanej do schroniska dla osób bezdomnych, a w przypadku schroniska dla osób bezdomnych z usługami opiekuńczymi nie może być wyższa niż 50% tego dochodu.

3. Opieka dla osób pełnoletnich w placówce

Wprowadzono też nowe przepisy, tj. art. 68b i 68c PomSpołU, zgodnie z którymi w placówce zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku może być zapewniana opieka wyłącznie osobom pełnoletnim. Osoba ubezwłasnowolniona całkowicie może być umieszczona w placówce zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku za pisemną zgodą jej przedstawiciela ustawowego. Przedstawiciel ustawowy wyraża zgodę po uzyskaniu zezwolenia sądu opiekuńczego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubezwłasnowolnionej całkowicie. Przepisy te wejdą w życie 1.1.2020 r.

4. Zmiany w zakresie kar

W art. 130 PomSpołU dodano ust. 4a, zgodnie z którym kto po uprawomocnieniu się decyzji o nałożeniu kary pieniężnej za prowadzenie bez zezwolenia wojewody placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku prowadzi bez zezwolenia wojewody inną placówkę zapewniającą całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, podlega karze pieniężnej w wysokości 40.000 zł.

Natomiast zgodnie z ust. 6 dodanym do art. 130 PomSpołU w przypadku stwierdzenia zagrożenia życia lub zdrowia osób przebywających w DPS lub w placówce zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku, prowadzonej na podstawie zezwolenia, wojewoda może, cofając zezwolenie, wydać decyzję nakazującą wstrzymanie prowadzenia tej placówki lub DPS, z nadaniem rygoru natychmiastowej wykonalności.

Ważne

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego prowadzi w systemie teleinformatycznym wykaz nałożonych kar oraz udostępnia dane z tego wykazu wojewodom do celów prowadzenia postępowań w zakresie nałożenia kary lub wydania albo cofnięcia zezwolenia na prowadzenie placówki zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku (art. 131b PomSpołU).

Przepisy te wejdą w życie 1.1.2020 r.

Zaloguj się do Legalis Księgowość Kadry Biznes