Organizacja wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska

W Dz.U. z 2018 r. pod poz. 2531 opublikowano rozporządzenie Ministra Środowiska z 21.12.2018 r. w sprawie zasad i sposobu organizacji wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska oraz ich delegatur.

Z rozporządzenia wynika m.in., że organizację wojewódzkiego inspektoratu ochrony środowiska stanowią dwie komórki organizacyjne – wydziały: inspekcji i prawny. Jednak organizację wojewódzkiego inspektoratu mogą stanowić następujące komórki organizacyjne:

Utraciło moc rozporządzenie Ministra Środowiska z 30.5.2011 r. w sprawie zasad i sposobu organizacji wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska oraz ich delegatur (Dz.U. z 2011 r. poz. 747). Wprowadzono jednak przepis przejściowy, zgodnie z którym regulaminy organizacyjne określające organizację wojewódzkich inspektoratów ochrony środowiska wydane na podstawie przepisów dotychczasowych należy dostosować do przepisów nowego rozporządzenia w terminie 60 dni od dnia jego wejścia w życie, czyli do 2.3.2019 r.

Zmiany w VAT w 2019 r.

Najważniejsze dla podatników VAT zmiany obowiązujące od 1.1.2019 r. to zmiana terminu do stosowania ulgi na złe długi ze 150 do 90 dni. Należy jednak pamiętać, że dokonanie w tym trybie korekty podatku naliczonego to obowiązek dłużnika, więc od 2019 r. obowiązek korekty wystąpi szybciej niż dotychczas. Istotne są również zmiany w zakresie bonów, ponieważ dotychczas nie były one opodatkowane VAT, a na mocy nowych przepisów mogą zostać opodatkowane VAT już w momencie ich wydania (jeśli są tzw. bonami jednego przeznaczenia).

Co więcej, istnieje również pewna grupa projektów, których daty wejścia w życie, a nawet samo ich uchwalenie nie jest pewne, choć mogą znacząco zmieniać sytuację podatników. Przykładem jest chociażby projekt ustawy przewidujący m. in. obowiązek podania NIP na paragonie fiskalnym, aby do udokumentowanych nim zakupów uzyskać potem fakturę – projekt jest na etapie prac rządowych i nie wiadomo, czy zostanie wniesiony do Sejmu czy nie. Z kolei projekt ustawy dotyczący wprowadzenia kas fiskalnych online jest procedowany w Sejmie od dłuższego czasu, przez co pierwotnie przyjęte w nim daty wejścia w życie i obowiązku wymiany kas już minęły. Takie sytuacje nie sprzyjają pewności podatników co do zasad rozliczeń w VAT, które mają stosować, oraz tego na jakie zmiany i kiedy powinni się przygotować.

Poniższa tabela przedstawia podsumowanie najważniejszych zmian w VAT, które weszły już w życie lub mają wejść w trakcie 2019 r.

Stan prawny: 04.1.2019

Zakres (hasłowo)	Opis stanu prawnego w 2019 r.
Zmiany wchodzące od 1.1.2019 r.
Ulga na złe długi Zwrot nadwyżki VAT przy braku sprzedaży	Wierzyciel może zastosować ulgę na złe długi, a dłużnik ma obowiązek korekty podatku naliczonego, jeśli wierzytelność nie została zbyta lub uregulowana w jakiejkolwiek formie w ciągu 90 dni od dnia upływu terminu jej płatności określonego w umowie lub na fakturze. Dotychczas ulga na złe długi mogła zostać zastosowana, jeśli wierzytelność nie została zbyta lub uregulowana w jakiejkolwiek formie w terminie 150 dni. Nowe przepisy stosuje się również do wierzytelności powstałych przed 1.1.2019 r., jeśli po 31.12.2018 r. została uprawdopodobniona ich nieściągalność według nowych przepisów – czyli upłynął termin 90 dni. W odniesieniu do zwrotów nadwyżki VAT naliczonego dla podatników, którzy nie wykazali w Polsce sprzedaży opodatkowanej oraz ubiegających się o zwrot w terminie 25 dni zniesiono wymóg składania wniosku o zwrot wraz z deklaracją – wystarczające jest odpowiednie wypełnienie deklaracji. Wcześniej przepisy przewidywały konieczność złożenia „umotywowany wniosku” o zwrot nadwyżki VAT, choć w przypadku zwrotu w terminie 25 dni za wystarczające uznawano wypełnienie odpowiednich pól w deklaracji VAT.
	Podstawa prawna/Przepis zmieniający: – nowe brzmienie: art. 87 ust. 5,5a i 6 oraz art. 89a ust. 1a i art. 89b ust. 1 i 2 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.; dalej VATU) – art. 20, 46, 54 ustawy z 9.11.2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz.U. z 2018 r. poz. 2244)
Zwolnienie czynności zarządzania PPK	Wprowadzenie zwolnienia dla czynności w zakresie zarządzania pracowniczymi planami kapitałowymi.
	Podstawa prawna/Przepis zmieniający: – nowy przepis: art. 43 ust. 1 pkt 12 lit. g VATU – art. 121 ustawy z 4.10.2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2215)
Opodatkowanie VAT bonów i voucherów	Ustawa wprowadza definicje: bonu, bonu jednego przeznaczenia i bonu różnego przeznaczenia oraz regulacje w zakresie ich opodatkowania, określające specyficzne zasady powstania obowiązku podatkowego, ustalania miejsca świadczenia. Bony jednego przekazania będą opodatkowane w momencie ich przekazania, a bony różnego przeznaczenia w momencie ich realizacji. Dotychczasowa praktyka uznawała, że wydanie bonów nie jest opodatkowane VAT.
	Podstawa prawna/Przepis zmieniający: – nowe przepisy art. 2 pkt 41‒45, art. 8a, art. 8b VATU – ustawa z 22.11.2018 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r. poz. 2433)
Nowe zasady rozliczania usług elektronicznych, telekomunikacyjnych i nadawczych świadczonych na rzecz konsumentów.	Podatnicy, których roczna sprzedaż netto na rzecz konsumentów z tytułu świadczenia usług elektronicznych, telekomunikacyjnych i nadawczych nie przekroczyła w skali roku 42 000 zł (10 000 euro) będą mogli wybrać opcję ich opodatkowania w państwie swojej siedziby zamiast w „kraju konsumpcji”, co wiązało się z koniecznością rozliczania VAT według obowiązujących tam przepisów. Będą jednak mogli w dalszym ciągu wybrać procedurę MOSS i zasady dotychczasowe. W związku ze zmianą przepisy doprecyzowują przepisy podatników, w zależności od wybranego przez nich rozwiązania (np. konieczność wyodrębnienia w ewidencji VAT wartości świadczonych usług telekomunikacyjnych).
	Podstawa prawna/Przepis zmieniający: – nowy przepis art. 28b ust. 2-6, art. 106a pkt 3, art. 106b ust. 4, art. 106e ust. 4 pkt 4 oraz art. 106i ust. 6a, art. 109 ust. 11a, – nowe brzmienie: art. 130b ust. 1 i 132 ust. 1 i 4 VATU – ustawa z 22.11.2018 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r. poz. 2433)
Nowe brzmienie regulacji dot. podmiotów powiązanych w VAT	Nowe brzmienie art. 32 ust. 2 odwołuje się do rozumienia powiazań przedstawionego w art. 23m ust. 1 pkt 5 ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.; dalej PDOFizU) oraz art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm.; dalej PDOPrU). Oznacza to przyjęcie tej samej definicji dla trzech ustaw podatkowych. Jednak w dalszym ciągu dla potrzeb VAT powiązania między podmiotami mogą także wynikać ze stosunku pracy oraz z tytułu przysposobienia. Zmiana ma charakter głównie techniczny.
	Podstawa prawna/Przepis zmieniający: – nowe brzmienie art. 32 ust. 1 – 5 i ust. 12 VATU – art. 13 ustawy z 23.10.2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2193)
Odmowa rejestracji i wykreślenie z rejestru podatników podmiotów nie mogących prowadzić działalności gospodarczej	Nowelizacja, wchodząca w życie 2.1.2019 r., dodaje nowe przepisy art. 96 ust. 4a pkt 6 i ust. 9 pkt 6 VATU, wedle których organ nie rejestruje podmiotu jako podatnika VAT, jak również może go wykreślić z rejestru podatników VAT czynnych, jeżeli „wobec tego podmiotu sąd orzekł, na podstawie odrębnych przepisów, zakaz prowadzenia działalności gospodarczej”. Zakaz taki może zostać przykładowo orzeczony w postępowaniu karnym albo w postępowaniu upadłościowym.
	Podstawa prawna/Przepis zmieniający: – Art. 10 ustawy z 9.11.2018 r o zmianie ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2354)
Utrzymanie podwyższonych stawek VAT	Ustawa przewiduje utrzymanie stawek 23% i 8% (jak również stawki: 7% zryczałtowanego zwrotu podatku dla rolników ryczałtowych i 4% ryczałtu dla podatników świadczących usługi taksówek osobowych) oraz uzależnia ich przywrócenie do stanu z 2010 r. (kiedy stawka podstawowa wyniosła 22%, a obniżona 7%) od wskaźników makroekonomicznych i sytuacji finansów publicznych.
	Podstawa prawna/Przepis zmieniający: – Ustawa z 22.11.2018 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r. poz. 2392)
Zwolnienia z obowiązku stosowania kas rejestrujących	W przeciwieństwie do poprzedniego rozporządzenia w tej sprawie, ma obowiązywać przez 3 lata – 1.1.2019 r. do 31.12.2021 r. Większość najpowszechniej stosowanych przez podatników zwolnień z obowiązku stosowania kas rejestrujących pozostaje bez zmian (np. usługi najmu, świadczenia na rzecz pracowników, nieodpłatne przekazania, sprzedaż do 20 000 zł). Utrzymano również te same terminy rozpoczęcia ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej, np. jeśli podatnik przekroczy limit 20 000 zł to musi rozpocząć ewidencjonowanie po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu jego przekroczenia. Nie zmieniono również listy towarów i usług, które bezwzględnie wyłączają możliwość stosowania zwolnień z ewidencjonowania w kasach. Przewidziano nowe zwolnienie z fiskalizacji – dla kół gospodyń wiejskich dokonujących dostaw towarów i usług, jeśli prowadzi uproszczoną ewidencję przychodów i kosztów.
	Podstawa prawna/Przepis zmieniający: – Rozporządzenie Ministra Finansów z 28.12.2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2018 r. poz. 2519)
Zmiany planowane od 1.4.2019 r.
Wiążąca Informacja Stawkowa (WIS)	Choć wprowadzenie tzw. nowej matrycy stawek VAT ma nastąpić od 1.1.2020 r., to jednak już od 1.4.2019 r. ma być możliwe złożenie wniosku o wydanie WIS w celu potwierdzenia klasyfikacji statystycznej (PKWiU 2015 dla usług, CN dla towarów) oraz stawki VAT, która będzie stosowana na podstawie nowych przepisów, które mają obowiązywać od 1.1.2020 r.
	Podstawa prawna/Przepis zmieniający: – Nowe przepisy art. 41a-41j VATU – art. 3 projektu z 8.11.2018 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Ordynacja podatkowa, trwają prace rządowe nad projektem (brak nr)
Zmiany planowane od 1.7.2019 r.
Centralny Rejestr Faktur nowa struktura JPK_VAT	Projekt przewiduje zapowiadaną zmianę polegającą na zastąpieniu deklaracji VAT-7 i VAT-7K przesyłaniem nowej deklaracji w formie pliku JPK – nowa wersja struktury JPK_VAT. Nowa struktura ma objąć zarówno ewidencję VAT, jak i dotychczasową deklarację VAT. Przewidziano również obowiązek składania korekty JPK_VDEK w przypadku każdej zmiany danych w ewidencjach VAT. Na podstawie danych z plików JPK utworzony zostanie utworzony Centralny Rejestr Faktur, który będzie zawierał informacje wykorzystywane przez KAS w celach analitycznych i kontrolnych. Projekt przewiduje „karę pieniężną w wysokości 500 zł za każdą stwierdzoną nieprawidłowość”, nakładaną w drodze decyzji. Natomiast jednostki administracji rządowej i samorządowej zostaną zobowiązane do prowadzenia, przy wykorzystaniu programów komputerowych, wykazu faktur dotyczących nabycia towarów lub usług, które nie zostały ujęte w ewidencji VAT, ze względu na ich wykorzystanie do realizacji zadań publicznych oraz do przesyłania tego wykazu w formie JPK.
	Podstawa prawna/Przepis zmieniający: – Projekt ustawy z 30.11.2018 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Ordynacja podatkowa, trwają prace rządowe nad projektem (nr UD456)
Zmiany planowane w 2019 r., termin wejścia w życie na razie nieznany
ustawa uszczelniająca	Ustawa przewiduje szereg zmian w VAT, w tym niektóre bardzo kontrowersyjne: – modyfikacja przesłanek stosowania zwolnienia dla dostaw budynków, budowli i ich części, poprzez likwidację warunku, że ich zasiedlenie nastąpiło w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu-zmiana ta stanowi realizację wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-308/16 Kozuba Premium Selection, – obniżenie wysokości dodatkowego zobowiązania podatkowego do 15% w przypadku, gdy podatnik złoży korektę deklaracji podatkowej w trakcie kontroli celno-skarbowej, – uzależnienie możliwości wystawienia dla nabywcy (podatnika podatku VAT) faktury VAT z tytułu sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej od wymienienia na paragonie dokumentującym tę sprzedaż numeru NIP nabywcy, – wyłączenie możliwości otrzymania zwrotu nadwyżki VAT, jeśli stanowiłoby „nieuzasadnione wzbogacenie podatnika”, – wskazanie, że przedłużenie terminu zwrotu nadwyżki VAT jest skuteczne, jeśli postanowienie w tym zakresie zostanie doręczone podatnikowi albo wysłane listem poleconym, – wykluczenie stosowania kaucji gwarancyjnej przez podmioty nowo powstałe. Jej termin wejścia w życie jest nieznany.
	Podstawa prawna/Przepis zmieniający: – Projekt z 6.9.2018 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, trwają prace rządowe nad projektem (nrUA37)
kasy fiskalne online	Projekt zakłada wprowadzenie obowiązku stosowania nowego rodzaju kas fiskalnych (tzw. kasy online), które będą przesyłały dane wynikające z ich zapisów do Centralnego Repozytorium Kas Rejestrujących – centralnego systemu teleinformatycznego prowadzonego przez Szefa KAS. Pliki mają być wysyłane w formacie JPK. Obowiązek wymiany kas rejestrujących ma być rozłożony w czasie – pierwotnie planowano, że nastąpi to do końca 2019 r. Połączenie kasy z Centralnym repozytorium ma umożliwić fiskalizację kasy online oraz przekazywanie danych o serwisie i przeglądach kasy.
	Podstawa prawna/Przepis zmieniający: – Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach, projekt wniesiony do Sejmu (druk sejmowy nr 2503)
Zmiany planowane od 1.1.2020 r.
Nowa „matryca stawek VAT”	Projekt nowelizacji VATU przewiduje zmianę sposobu identyfikowania towarów i usług na potrzeby podatku VAT poprzez odejście od stosowania PKWiU 2008 na rzecz: Nomenklatury scalonej (CN) w zakresie towarów oraz aktualnej Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług PKWiU (2015) w zakresie usług. Ponadto w założeniu mają być ujednolicone stawki VAT na produkty do siebie podobne.
	Podstawa prawna/Przepis zmieniający: – Projekt z 8.11.2018 r. ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Ordynacja podatkowa, trwają prace rządowe nad projektem (brak nr)

Dokumentacja bhp zgodnie z nowym rozporządzeniem w sprawie dokumentacji pracowniczej

Pracodawca ma prowadzić akta osobowe oddzielne dla każdego pracownika. Akta te składają się z 4 części, z czego w 3 częściach muszą się znaleźć dokumenty z zakresu bhp.

Część A akt osobowych obejmuje oświadczenia lub dokumenty dotyczące danych osobowych, zgromadzone w związku z ubieganiem się o zatrudnienie, a także skierowania na badania lekarskie i orzeczenia lekarskie dotyczące wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich (art. 229 § 1 pkt 1, § 11 i 12 KP).

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że wstępnym badaniom lekarskim, podlegają osoby przyjmowane do pracy.

Wstępnym badaniom lekarskim nie podlegają jednak osoby:

1) przyjmowane ponownie do pracy u tego samego pracodawcy na to samo stanowisko lub na stanowisko o takich samych warunkach pracy w ciągu 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniego stosunku pracy z tym pracodawcą;

2) przyjmowane do pracy u innego pracodawcy na dane stanowisko w ciągu 30 dni po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniego stosunku pracy, jeżeli przedstawią pracodawcy aktualne orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań do pracy w warunkach pracy opisanych w skierowaniu na badania lekarskie, a pracodawca ten stwierdzi, że warunki te odpowiadają warunkom występującym na danym stanowisku pracy, z wyłączeniem osób przyjmowanych do wykonywania prac szczególnie niebezpiecznych. Stosuje się to odpowiednio w przypadku przyjmowania do pracy osoby pozostającej jednocześnie w stosunku pracy z innym pracodawcą.

Zatem w części A akt osobowych pracownika powinny znaleźć się:

– skierowanie na wstępne badania lekarskie (wystawione przez obecnego pracodawcę) i orzeczenie lekarskie dotyczące wstępnych badań lekarskich – jeżeli pracownik podlega takim badaniom u obecnego pracodawcy lub

– skierowanie na badania lekarskie (wystawione przez poprzedniego pracodawcę) i orzeczenie lekarskie dotyczące wstępnych, okresowych i kontrolnych badań lekarskich, które były przeprowadzone u poprzedniego pracodawcy – jeżeli pracownik nie podlega wstępnym badaniom lekarskim, bowiem ma aktualne badania lekarskie przeprowadzone u poprzedniego pracodawcy i spełnione są warunki z ww. pkt 2.

W części B akt osobowych pracownika mają się znaleźć oświadczenia lub dokumenty dotyczące nawiązania stosunku pracy oraz przebiegu zatrudnienia pracownika. Rozporządzenie nie określa wyczerpującego katalogu dokumentów, które mają być umieszczone w tej części, a jedynie wskazuje najistotniejsze z tych dokumentów. Dokumentami z zakresu bhp, które powinny być umieszczone w tej części są:

– potwierdzenie zapoznania się przez pracownika z przepisami oraz zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy (art. 237⁴ § 3 KP wymaga od pracownika potwierdzenia tego na piśmie),

– potwierdzenie poinformowania pracownika o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą, oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami (obowiązek pracodawcy poinformowania o tym pracownika wprowadza art. 226 pkt 2 KP),

– potwierdzenie otrzymania przez pracownika młodocianego oraz jego przedstawiciela ustawowego informacji o ryzyku zawodowym, które wiąże się z pracą wykonywaną przez młodocianego oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami (obowiązek pracodawcy poinformowania o tym wprowadza art. 201 § 3 KP),

– dokumenty potwierdzające ukończenie wymaganego szkolenia w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy (obowiązek pracodawcy zapewnienia takich szkoleń dla pracowników wprowadza art. 237³ § 2 KP),

– skierowania na badania lekarskie i orzeczenia lekarskie dotyczące wstępnych badań lekarskich (chodzi tu o badania lekarskie przeprowadzane na podstawie art. 229 § 1 pkt 2 KP; dotyczą one pracowników młodocianych przenoszonych na inne stanowiska pracy i innych pracowników przenoszonych na stanowiska pracy, na których występują czynniki szkodliwe dla zdrowia lub warunki uciążliwe) oraz okresowych i kontrolnych badań lekarskich (przeprowadzanych na podstawie art. 229 § 2 i 5 KP),

– wniosek pracownika o poinformowanie właściwego okręgowego inspektora pracy o zatrudnianiu pracowników pracujących w nocy oraz kopię informacji w tej sprawie skierowanej do właściwego inspektora pracy (pracownik pracujący w nocy w rozumieniu art. 151⁷ § 2 KP może złożyć taki wniosek na podstawie art. 1517 § 6 KP).

Natomiast w części C akt osobowych pracownika umieszcza się oświadczenia i dokumenty związane z rozwiązaniem albo wygaśnięciem stosunku pracy. Także w przypadku tej części rozporządzenie nie określa zamkniętego katalogu takich dokumentów. Z zakresu bhp w tej części akt osobowych pracownika należy na pewno umieścić skierowania na badania lekarskie i orzeczenia lekarskie związane z okresowymi badaniami lekarskimi w związku z wykonywaniem pracy w warunkach narażenia na działanie substancji i czynników rakotwórczych lub pyłów zwłókniających (art. 229 § 5 pkt 2 KP nakłada na pracodawcę obowiązek zapewnienia pracownikowi takich badań po rozwiązaniu stosunku pracy, jeżeli zainteresowana osoba zgłosi wniosek o objęcie takimi badaniami).

Oświadczenia lub dokumenty znajdujące się w poszczególnych częściach akt osobowych pracownika, przechowuje się w porządku chronologicznym oraz numeruje; każda z części akt osobowych zawiera wykaz znajdujących się w niej oświadczeń lub dokumentów. Oświadczenia lub dokumenty znajdujące się w części A, B i C akt osobowych pracownika, powiązane ze sobą tematycznie, można przechowywać w wydzielonych częściach, którym przyporządkowuje się odpowiednio numery A1, B1, C1 i kolejne; w takim przypadku przechowywanie w porządku chronologicznym, numerowanie oraz tworzenie wykazu oświadczeń lub dokumentów dotyczy każdej części. Nie ma więc przeszkód, aby pracodawca np. stworzył podczęść dotyczącą oświadczeń i dokumentów z zakresu bhp w części B akt osobowych pracownika (np. B1 czy B5), w której musi umieścić kilka różnych oświadczeń i dokumentów (aczkolwiek nie ma takiego obowiązku).

Pracodawca może przechowywać w aktach osobowych pracownika, prowadzonych w postaci papierowej, odpisy lub kopie dokumentów przedłożonych przez osobę ubiegającą się o zatrudnienie lub pracownika, poświadczone przez pracodawcę lub osobę upoważnioną przez pracodawcę za zgodność z przedłożonym dokumentem.

Niezależnie od akt osobowych pracownika pracodawca jest jeszcze obowiązany prowadzić oddzielnie dla każdego pracownika dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy obejmującą – z zakresu bhp – kartę ewidencji przydziału odzieży i obuwia roboczego oraz środków ochrony indywidualnej, a także dokumenty związane z wypłatą ekwiwalentu pieniężnego za używanie własnej odzieży i obuwia oraz ich pranie i konserwację (obowiązki zapewnienia pracownikom tych rzeczy, ewentualnie wypłaty ekwiwalentu nakładają na pracodawcę art. 2376 i art. 2377 KP). Dokumentacja ta może być prowadzona w postaci papierowej albo elektronicznej, stosownie do wyboru pracodawcy.

Do zakresu dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych pracowników, pozostających w stosunku pracy w dniu 1.1.2019 r., zgromadzonej do tego dnia, stosuje się dotychczasowe przepisy (tj. przepisy poprzedniego rozporządzenia, obowiązującego do 31.12.2018 r.). Jednak do dokumentacji pracowniczej tych pracowników, gromadzonej od dnia 1.1.2019 r. stosuje się już przepisy nowego rozporządzenia.

Pracodawcy mogą zresztą dostosować zakres akt osobowych i dokumentacji zgromadzonej przed 1.1.2019 r. do nowych przepisów (nie mają jednak takiego obowiązku).

Do zakresu dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych pracowników, których stosunek pracy ustał przed 1.1.2019 r., stosuje się dotychczasowe przepisy (tj. przepisy poprzedniego rozporządzenia, obowiązującego do 31.12.2018 r.). Pracodawcy muszą jedynie dostosować warunki przechowywania dotychczasowej dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akt osobowych pracowników do warunków określonych w § 8 nowego rozporządzenia do końca 2019 r.

Zmiany w ustawie o Krajowej Administracji Skarbowej

Zmiany zostały wprowadzone ustawą z 9.11.2018 r. o zmianie ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 poz. 2354). Mają one pozytywnie wpłynąć na realizację zadań, jakie ustawowo są stawiane KAS.

Nowe regulacje mają zapewnić prawidłową reakcję na zachowania mające znamiona przestępstw w świetle ustawy z 6.6.1997 r. – Kodeks karny (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1600 ze zm.; dalej KK). Dotychczasowe przepisy przewidywały możliwość ścigania sprawców przestępstw określonych w art. 230 i 230a KK będących funkcjonariuszami Służby Celno-Skarbowej bądź osobami zatrudnionymi w KAS. Tym samym pominięto sprawców ww. przestępstw, którzy nie byli zatrudnieni w strukturach KAS (patrz art. 2 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy z 16.11.2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 508; dalej: KASU). Powyższa zmiana pozwoli na kompleksowe przeprowadzenie sprawy w stosunku do wszystkich sprawców popełnianych przestępstw o charakterze korupcyjnym, bez konieczności angażowania innych, uprawnionych do ścigania przestępstw organów, np. policji.

Ponadto w art. 2 ust. 1 pkt 16 lit. c KASU rozszerzono zadania KAS o ściganie przestępstw określonych w art. 235 (tworzenie fałszywych dowodów), art. 236 (zatajenie dowodów niewinności), art. 238 (zawiadomienie o przestępstwie niepopełnionym). Rozszerzono również zakres ww. przestępstw o przestępstwo z art. 239 (poplecznictwo) w przypadku osób pomagających sprawcom czynów określonych wyżej. W związku ze zmianą w art. 3 ust. 1 KASU zostanie jednoznacznie wskazane, że wszyscy funkcjonariusze, a także osoby zatrudnione w jednostkach organizacyjnych KAS wykonujące czynności służbowe wymagają posiadania legitymacji służbowych. Tym samym legitymację służbową będą mieli urzędnicy, którym jest ona niezbędna w związku z wykonywaniem określonych czynności służbowych.

Nowe uregulowania w sposób jednoznaczny określają właściwość organu prowadzącego postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe. Zgodnie z dodanymi pkt. 10a i 10b art. 33 ust. 1 KASU rozszerzono zadania należące do kompetencji naczelnika urzędu celno-skarbowego o wykonywanie środków karnych i zabezpieczających w zakresie określonym w ustawie z 10.9.1999 r. – Kodeks karny skarbowy, (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1958 ze zm.; dalej: KKS). oraz o wykonywanie orzeczeń o przepadku towarów nieunijnych, a więc towarów, które podlegają zatrzymaniu lub zajęciu przez ten organ. W świetle art. 33 a ust. 2 KASU w sprawach o przestępstwa i wykroczenia skarbowe organem nadrzędnym nad finansowym organem postępowania przygotowawczego jest właściwy miejscowo dyrektor izby administracji skarbowej.

Ponadto ustawodawca zapewnił szerszy dostęp do informacji bankowych i ubezpieczeniowych. Art. 49a ust. 1-2 KASU ma na celu umożliwienie organowi KAS zidentyfikowania posiadacza (pełnomocnika) rachunku bankowego wykorzystywanego do prowadzenia niezgłoszonej do opodatkowania działalności gospodarczej, uzyskiwania przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych, uzyskiwania przychodów niezadeklarowanych albo przychodów nieujawnionych w złożonych deklaracjach. Powyższe pozwoli w dalszej części na uruchomienie kontroli celno-skarbowej albo postępowania przygotowawczego. Dzięki zmianom organy KAS wyposażone zostały w odpowiednie narzędzia służące do uszczelnienia systemu i ograniczenia szarej strefy.

Zmiana w art. 49b KASU ma na celu wyposażenie organów KAS, w przypadkach, o których mowa w art. 49 i art. 49a, w narzędzie umożliwiające wyegzekwowanie obowiązków przekazania powyższych informacji (kara pieniężna w wysokości 10 000 zł). Ponadto w art. 51 ust. 1 KASU przewidziano rozszerzenie ograniczenia dostępu do informacji uzyskanych nie tylko w trybie, o którym mowa w art. 49 (obowiązek przekazania informacji na żądanie naczelnika urzędu celno-skarbowego), ale również uzyskanych w trybie art. 48 (obowiązek przekazania informacji bankowych) oraz art. 49a. Przepis ten doprecyzowuje przypadki i rozszerza krąg osób, którym przysługuje dostęp do ww. informacji, wskazując, że powyższe uprawnienie będzie przysługiwać funkcjonariuszowi lub osobie zatrudnionej w jednostce organizacyjnej KAS prowadzącym sprawę, w tym postępowanie egzekucyjne albo zabezpieczające, oraz ich przełożonemu, a także nadzorującemu sprawę lub kontrolę naczelnikowi urzędu skarbowego, naczelnikowi urzędu celno-skarbowego, dyrektorowi izby administracji skarbowej, Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej oraz ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych.

Ponadto wiele zmian związanych jest z samą kontrolą celno-skarbową. W art. 83 ust. 5 KASU uregulowano jednoznacznie, jak postępować w przypadku, gdy kontrolowana spółka cywilna, jawna, partnerska, komandytowa albo komandytowo-akcyjna została rozwiązana w trakcie kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego, o którym mowa w ust. 1, odpowiednio:

1) kontrola celno-skarbowa jest prowadzona wobec byłych wspólników tej spółki,

2) postępowanie podatkowe kończy się decyzją, o której mowa w art. 115 ust. 4 ustawa z 29.8.1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.; dalej OrdPU).

Natomiast w art. 83 ust. 5a KASU uregulowano sytuację, gdy w trakcie kontroli celno-skarbowej lub postępowania podatkowego grupa kapitałowa utraciła status podatnika. Jeśli do tego dojdzie, prowadzi się jedną kontrolę podatkową wobec spółek wchodzących w skład tej grupy. Upoważnienie do kontroli podatkowej doręcza się spółkom wchodzącym w skład podatkowej grupy kapitałowej przed utratą statusu podatnika. Kontrolę celno-skarbową oraz postępowanie podatkowe prowadzi naczelnik urzędu celno-skarbowego, który wszczął kontrolę.

W art. 62 ust. 2 KASU doprecyzowano kwestię doręczenia upoważnienia do przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej

W art. 62 ust. 2a-2b i ust. 3a-3c KASU doprecyzowano zasady wszczęcia kontroli celno-skarbowej bez odsyłania w tym zakresie do przepisów o kontroli podatkowej (OrdPU). W przypadku osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej upoważnienie będzie doręczane członkowi zarządu, wspólnikowi albo innej osobie upoważnionej do reprezentowania kontrolowanego lub prowadzenia jego spraw, albo osobie upoważnionej do odbioru korespondencji. W przypadku zakładu podmiotu zagranicznego wprowadzono możliwość doręczenia upoważnienia do przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej osobie faktycznie kierującej, nadzorującej lub reprezentującej kontrolowanego. W przypadku nieobecności kontrolowanego, reprezentanta kontrolowanego lub pełnomocnika, kontrola celno-skarbowa może być wszczęta po okazaniu legitymacji służbowej pracownikowi kontrolowanego, który może być uznany za osobę, o której mowa w art. 97 ustawy z 23.4.1964 – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U z 2018 r. poz. 1025 ze zm.), czyli osobę czynną w lokalu przedsiębiorstwa przeznaczonym do obsługiwania publiczności poczytuje się w razie wątpliwości za umocowaną do dokonywania czynności prawnych, które zazwyczaj bywają dokonywane z osobami korzystającymi z usług tego przedsiębiorstwa, lub w obecności przywołanego świadka, którym powinien być funkcjonariusz publiczny, który nie jest pracownikiem izby administracji skarbowej albo funkcjonariuszem Służby Celno-Skarbowej. Jednocześnie wprowadzono regulację, w myśl której w przypadku wszczęcia kontroli na legitymację upoważnienie do przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej należy doręczyć kontrolowanemu bez zbędnej zwłoki.

W nowej ustawie wprowadzono również uproszczenia związane z rozszerzeniem zakresu przedmiotowego kontroli wykonywanych na podstawie okazywanej legitymacji służbowej oraz stałego upoważnienia do wykonywania kontroli. Ma to dotyczyć:

1) oznaczania i stosowania znaków akcyzy w stosunku do wyrobów akcyzowych objętych obowiązkiem oznaczania znakami akcyzy,

2) realizacji obowiązku znakowania i barwienia wyrobów energetycznych,

3) posiadania automatów do gier hazardowych,

4) produkcji i obrotu automatami do gier hazardowych,

5) parametrów jakościowych, fizyko-chemicznych oraz tożsamości i jakości paliw silnikowych.

Nowe regulacje obejmą również zmiany dotyczące dowodów zebranych podczas kontroli i postępowań. Organy będą mogły wykorzystać dowody z innych państw, które zostały otrzymane po przekształceniu kontroli celno-skarbowej w postępowanie podatkowe. Ponadto dostosowano zapisy ustawowe do nowych możliwości przekazywania dowodów w formie elektronicznej. Usunięto wątpliwości związane z pełnomocnictwem szczególnym. W związku ze zmianami w toku kontroli celno-skarbowej naczelnik urzędu celno-skarbowego będzie mógł oszacować podstawę opodatkowania stosując odrębne przepisy. W wyniku zmian będzie więcej odesłań do ordynacji podatkowej.

W wyniku zmian KASU ustawodawca był zobowiązany do wprowadzenia szeregu zmian w innych ustawach.

Papierowe dokumenty dostawy dopuszczalne jeszcze w 2019 r.

Wprowadzona regulacja przejściowa umożliwia do 31.12.2019 r. stosowanie papierowego dokumentu dostawy do przemieszczeń na terytorium kraju poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od podatku akcyzowego ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w zał. nr 2 do ustawy z 6.12.2018 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1114 ze zm.; dalej AkcyzU), opodatkowanych zerową stawką podatku akcyzowego ze względu na ich przeznaczenie.

Wprowadzana regulacja daje więcej czasu podmiotom mającym trudności z dostosowaniem się do obsługi przemieszczeń w Systemie EMCS.

Z możliwości korzystania z papierowego dokumentu dostawy wyłączone są przemieszczenia wyrobów węglowych przeznaczonych do celów opałowych (zgodnie z art. 31a AkcyzU).

Planowane zmiany w stawkach VAT

Projektowane zmiany obejmują:

1. Zmianę sposobu identyfikowania towarów i usług na potrzeby podatku VAT poprzez odejście od stosowania PKWiU 2008 na rzecz: Nomenklatury Scalonej (CN) w zakresie towarów oraz aktualnej PKWiU (2015) w zakresie usług. To wiąże się z wprowadzeniem do przepisów w zakresie VAT nowej matrycy stawek VAT, której konstrukcja ma na celu uproszczenie systemu stawek VAT. Będą to nowe wykazy towarów i usług opodatkowanych stawkami obniżonymi 8% i 5% ̶ nowe załączniki nr 3 i 10 do ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z z 2018 r. poz. 2174 ze zm.; dalej VATU) oparte na CN oraz PKWiU 2015, przy przyjęciu zasady stosowania jednej stawki dla całych (w miarę możliwości) działów CN, generalnego obniżania stawki w przypadku konieczności jej zmiany dla danego towaru oraz podwyższenia stawki dla punktowo wybranych (nielicznych) towarów lub usług.

2. Wprowadzenie instytucji wiążącej informacji stawkowej (WIS) – jako instrumentu zapewniającego podatnikom pewność co do prawidłowości opodatkowania podatkiem VAT realizowanych transakcji. Projektowane przepisy określają procedurę wydawania WIS oraz przewidują stosowną ochronę dla podatników, którzy będą posiadać WIS, będzie to bowiem informacja wiążąca dla organów podatkowych. WIS będzie wydawał wyznaczony do tego dyrektor izby administracji skarbowej.

3. Zmiany w systemie ryczałtowym dla rolników polegające na uchyleniu zał. nr 2 i wprowadzeniu nowej ogólnej definicji produktów rolnych, co pozwoli objąć tym system wszystkie produkty (oraz towary z nich wytworzone) pochodzące z własnej działalności rolniczej rolnika ryczałtowego. Obecnie dotyczy to tylko towarów zamieszczonych w zał. nr 2 do VATU (oraz towarów z nich wytworzonych).

Zmiany w zakresie cen transferowych ich dokumentacji i informacji

Zmiany w zakresie cen transferowych wynikają z konieczności dostosowania przepisów krajowych do „Wytycznych w sprawie cen transferowych dla przedsiębiorstw międzynarodowych i administracji podatkowych” (Wytyczne OECD). Nowe rozporządzenia zastąpią obowiązujące dotychczas w tym zakresie przepisy wykonawcze.

Ceny transferowe:

1) Rozporządzenie Ministra Finansów z 21.12.2018 r. w sprawie cen transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2502),

2) Rozporządzenie ministra finansów z 21.12.2018 r. w sprawie cen transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2491).

Przepisy rozporządzeń zawierają sposób i tryb:

1) oceny zgodności warunków ustalonych przez podmioty powiązane z warunkami, jakie ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane (tzw. badanie porównywalności), w tym kryteria porównywalności tych warunków oraz

2) określania wysokości dochodu (straty) podatnika w drodze oszacowania. Regulacje stanowią instrukcję zarówno dla organów podatkowych, jak i podatników, w jaki sposób przeprowadzić proces badania rynkowości transakcji. Wszystkie etapy takiego badania wskazane w rozporządzeniach powinny zostać wzięte pod wagę, aby prawidłowo wykonać ten proces.

Dokumentacja cen transferowych:

1) Rozporządzenie Ministra Finansów z 21.12.2018 r. w sprawie dokumentacji cen transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2509),

2) Rozporządzenie Ministra Finansów z 21.12.2018 r. w sprawie dokumentacji cen transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2479).

Przepisy tych rozporządzeń ujednolicają wymogi dokumentacyjne ze standardami międzynarodowymi zarówno w zakresie dokumentacji lokalnej (local file), jak i dokumentacji o grupie podmiotów ( master file) tak, aby odzwierciedlały w możliwie najwyższym stopniu wymogi wynikające z Wytycznych OECD, umożliwiając jednocześnie zabezpieczenie w odpowiedni sposób interesów Skarbu Państwa.

Informacje o cenach transferowych:

1) Rozporządzenie Ministra Finansów z 21.12.2018 r. w sprawie informacji o cenach transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2515),

2) Rozporządzenie Ministra Finansów z 21.12.2018 r. w sprawie informacji o cenach transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2487).

Regulacje te zawierają szczegółowy zakres danych, które mają być przekazywane w informacjach o cenach transferowych, wraz z objaśnieniami co do sposobu wypełnienia informacji.

Nowe przepisy w sprawie korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych

Przepisy zawarte w rozporządzeniach zawierają dotychczasowe rozwiązania w zakresie sposobu i trybu eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych. Dostosowują je jednak do nowelizacji w ustawach dotyczących podatków dochodowych. Stosowane w rozporządzeniach pojęcia są zbieżne z definicjami wprowadzonymi ustawą z 23.10.2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193). Przepisy rozporządzeń są dopasowane do dyrektywy Rady Unii (UE) 2017/1852 z 10.10.2017 r. w sprawie mechanizmów rozwiązywania sporów dotyczących podwójnego opodatkowania w UE (tzw. dyrektywa DRM).

Określono procedurę wzajemnego porozumiewania w sprawie korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych, która wszczynana jest przez Ministra Finansów na wniosek podmiotu krajowego. Określono także terminy, w których powinno nastąpić zawiadomienie podmiotu krajowego o podjęciu przez MF postępowania porozumiewawczego (1 miesiąc) oraz jego zakończenie (2 lata od daty wszczęcia). Określono ponadto termin, po upływie którego podmiot krajowy traci prawo do złożenia wniosku o wszczęcie procedury porozumiewawczej.

W sprawach wszczętych na podstawie wniosków złożonych na podstawie przepisów dotychczasowych rozporządzeń a niezakończonych przed 1.1.2019 r. stosowane są dotychczasowe przepisy.

Zasady obniżania stawek VAT od 2019 r.

W ustawie z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z z 2018 r. poz. 2174 ze zm.; dalej VATU) dodano art. 146aa ust. 1, zgodnie z którym stawki VAT w wysokości 23% i 8%, jak również stawka zryczałtowanego zwrotu podatku rolnikom ryczałtowym w wysokości 7% oraz stawka ryczałtu dla podatników świadczących usługi taksówek osobowych w wysokości 4% będą obowiązywać od 1.1.2019 r. do końca roku następującego po roku, w którym wskaźniki osiągną wyznaczone w tym przepisie poziomy. Oznacza to, że okres stosowania podwyższonych o 1 p.p. stawek podatku VAT (23% i 8%) uzależnionych jest od określonych wskaźników:

1) relacji państwowego długu publicznego netto do produktu krajowego brutto, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z 29.8.2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2077 ze zm.; dalej FinPubU) oraz

2) sumy corocznych różnic pomiędzy wartością relacji wyniku nominalnego do produktu krajowego brutto oraz poziomem średniookresowego celu budżetowego (o której mowa w art. 112aa ust. 5 FinPubU).

Pierwszy z tych warunków zakłada, że dług publiczny pomniejszony o wartość gotówki, jaką resort ma na swoich rachunkach, będzie się utrzymywał powyżej 43% PKB. Drugi warunek zakłada, że różnica między deficytem sektora finansów publicznych a celem, do którego Polska zobowiązała się zmierzać, będzie większa niż 6% PKB.

Informacja o powrocie stawek do poziomu obowiązującego przed 2011 r. (czyli 22% i 7%) zostanie ogłoszona przez MF w drodze obwieszczenia do 31 października roku poprzedzającego rok, w którym zaczną obowiązywać niższe o 1 p.p. stawki podatku.

Z uwagi na zmianę treści upoważnienia ustawowego do wydania rozporządzenia na podstawie art. 146d ust. 1 pkt 1 VATU umożliwiającego obniżenie stawek podatku do wysokości 0%, 5% i 8% dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, konieczne jest wydanie nowego rozporządzenia. Dotychczasowe rozporządzenie MF z 23.12.2013 r. w sprawie towarów i usług, dla których obniża się stawkę podatku od towarów i usług, oraz warunków stosowania stawek obniżonych (Dz.U. z 2017 r. poz. 839 ze zm.) zachowuje swą moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 146d ust. 1 pkt 1 VATU, jednak nie dłużej niż do 31.12.2019 r.

Nowy wzór deklaracji na podatek od środków transportowych

Zmiana wzorów deklaracji ma na celu dostosowanie do rozwiązań przewidzianych w dokumencie rządowym pt. „Informacja dotycząca deregulacji obowiązku stosowania pieczęci/pieczątek przez obywateli i przedsiębiorców” oraz stanowi realizację zobowiązania członków Rady Ministrów do rezygnacji z obowiązku stosowania pieczątek przez obywateli i przedsiębiorców.

W konsekwencji nie ma obowiązku opatrywania pieczęcią deklaracji na podatek od środków transportowych, który istniał wcześniej.

Dodatkowo, w załączniku do deklaracji DT-1/A w części B.1., B.2. i B.3. w polu nr 20 „Wpływ pojazdu silnikowego na środowisko naturalne” dodano poza dotychczas istniejącymi pozycjam i, dotyczącymi poziomu emisji spalin Euro czy faktu posiadania przez pojazd instalacji gazowej, następujące pozycje: pojazd elektryczny, pojazd hybrydowy, pojazd napędzany gazem ziemnym oraz pojazd napędzany wodorem.

Podatek od środków transportowych jest co do zasady płatny (na rachunek właściwej gminy) w dwóch ratach (proporcjonalnie do czasu trwania obowiązku podatkowego):

1) I rata do 15 lutego,

2) II do 15 września każdego roku.

Podatnicy zobowiązani do składania deklaracji od środków transportowych składają deklarację do 15 lutego każdego roku podatkowego, jak również w terminie 14 dni od zaistnienia okoliczności mających wpływ na powstanie bądź wygaśnięcie obowiązku podatkowego lub zmiany miejsca zamieszkania albo siedziby. Od 1.1.2019 r. podatnicy ci będą składać nowe wzory deklaracji.