Można starać się o przyznanie środków finansowych na realizację nowego programu „Zajęcia klubowe w WTZ”

Celem nowego programu jest wsparcie osób niepełnosprawnych w utrzymaniu samodzielności i niezależności w życiu społecznym i zawodowym poprzez prowadzenie przez Warsztaty Terapii Zajęciowej (WTZ) zajęć klubowych jako zorganizowanej formy rehabilitacji.

Z art. 10f ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z 27.8.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 511 ze zm.; dalej: RehZawU) wynika, że osoby niepełnosprawne są kierowane do uczestnictwa m.in. w warsztacie, zgodnie ze wskazaniem zawartym w orzeczeniu o niepełnosprawności lub o stopniu niepełnosprawności. Podmiot zamierzający zorganizować lub prowadzący warsztat przyjmuje i zatwierdza, w uzgodnieniu z powiatowym centrum pomocy rodzinie, zgłoszenie osób do uczestnictwa w warsztacie.

Od 6.6.2018 r. podmiot prowadzący warsztat prowadzi listę osób niepełnosprawnych, których zgłoszenie do uczestnictwa w warsztacie zostało zatwierdzone i które nie rozpoczęły terapii w warsztacie.

Program kierowany jest do osób niepełnosprawnych, które mają ważne orzeczenie o stopniu niepełnosprawności (lub orzeczenie równoważne):

1) znajdujących się na wspomnianej liście osób niepełnosprawnych, których zgłoszenie do uczestnictwa w warsztacie zostało zatwierdzone i które nie rozpoczęły terapii w WTZ;

2) które były uczestnikami WTZ i opuściły go w związku z podjęciem zatrudnienia.

Jednocześnie, w odniesieniu do art. 11 ustawy z 10.5.2018 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 1076) zwrócono uwagę, że z zajęć klubowych w ramach programu „Zajęcia klubowe w WTZ” mogą korzystać osoby, których dotyczy ten przepis, jeżeli rozpoczęły one udział w zajęciach klubowych nie później niż w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie tej ustawy, tzn. licząc od 6.6.2018 r. (chodzi tu o osoby niepełnosprawne, które były uczestnikami WTZ i opuściły go w związku z podjęciem zatrudnienia).

Program jest adresowany do podmiotów prowadzących WTZ, zainteresowanych prowadzeniem zajęć klubowych. Mogą się one ubiegać o dofinansowanie tych zajęć w ramach realizacji programu.

Pomoc finansowa w ramach programu udzielana będzie ze środków PFRON przez samorządy powiatowe, które przystąpią do realizacji programu.

W związku z uruchomieniem programu „Zajęcia klubowe w WTZ” w 2018 r. wystąpienia do samorządów powiatowych o przyznanie środków finansowych na realizację programu przyjmowane będą od 1.7.2018 r. do 31.8.2018 r., w oddziałach PFRON właściwych terytorialnie dla siedziby władz samorządu powiatowego.

Dokumenty związane z realizacją programu zostały udostępnione na stronie internetowej Funduszu www.pfron.org.pl.

Uzasadnienie projektu ustawy budżetowej będzie zawierało omówienie scenariusza makroekonomicznego

W Dz.U. z 2018 r. pod poz. 1366 opublikowano ustawę z 6.6.2018 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych. W ustawie z 27.8.2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2077 ze zm.; dalej: FinPublU) wprowadzono definicję scenariusza makroekonomicznego.

Zgodnie z art. 2 w pkt 9 FinPublU, scenariusz makroekonomiczny to scenariusz przedstawiający realistyczne prognozy makroekonomiczne , obejmujące w szczególności założenia dotyczące kształtowania się: podstawowych wielkości makroekonomicznych oraz celów dotyczących deficytu i długu sektora instytucji rządowych i samorządowych w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2009 z 25.5.2009 r. o stosowaniu Protokołu w sprawie procedury dotyczącej nadmiernego deficytu załączonego do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (Dz.Urz. UE L 145 z 10.6.2009, s. 1, ze zm.), państwowego długu publicznego oraz poziomu kwoty wydatków, o której mowa w art. 112aa ust. 1 FinPublU.

Jak wynika z nowego brzmienia art. 142 FinPublU, do projektu ustawy budżetowej dołącza się uzasadnienie zawierające m.in.:

1) omówienie scenariusza makroekonomicznego na rok budżetowy i 3 kolejne lata, w szczególności założeń makroekonomicznych dotyczących prognozy wskazanej w art. 142 pkt 2 FinPublU;

2) porównanie scenariusza makroekonomicznego z najbardziej aktualnymi prognozami Komisji Europejskiej i prognozami przygotowanymi przez inne niezależne instytucje wraz z omówieniem znaczących różnic;

3) informacje o działaniach podjętych w przypadku wystąpienia znaczących odchyleń negatywnie wpływających na prognozy makroekonomiczne w okresie czterech kolejnych lat budżetowych poprzedzających opracowanie scenariusza makroekonomicznego;

4) analizę wrażliwości w zakresie deficytu i długu sektora instytucji rządowych i samorządowych w rozumieniu wymienionego wyżej rozporządzenia Rady (WE) nr 479/2009, państwowego długu publicznego oraz poziomu kwoty wydatków, o której mowa w art. 112aa ust. 1 FinPublU, przy różnych założeniach dotyczących wzrostu gospodarczego i stóp procentowych wraz z omówieniem istotnych czynników ryzyka.

Ponadto, Rada Ministrów przedstawi Sejmowi i Najwyższej Izbie Kontroli, w terminie do 31 maja roku następnego, roczne sprawozdanie z wykonania ustawy budżetowej, a także m.in. ocenę realizacji scenariusza makroekonomicznego (art. 182 ust. 2 pkt 3 FinPublU).

Przepisy nowelizujące FinPublU w omawianym zakresie mają zastosowanie po raz pierwszy do projektu ustawy budżetowej na rok 2019 i rocznego sprawozdania z wykonania ustawy budżetowej za rok 2019.

Trwają prace nad zmianami w szkolnictwie zawodowym

Głównymi celami, jakie ma zrealizować projektowana nowelizacja są:

1) rozwój szkolnictwa odpowiadającego potrzebom poszczególnych branż,

2) zwiększenie wpływu pracodawców, firm oraz organizacji zrzeszających przedsiębiorstwa na funkcjonowanie kształcenia zawodowego,

3) promocja szkolnictwa branżowego wśród uczniów i ich rodziców.

Ponadto, jednostki samorządu terytorialnego miałyby otrzymać zwiększoną subwencję oświatową na szkoły kształcące w zawodach, na które jest wyższe zapotrzebowanie na rynku pracy – wskazane w prognozie zapotrzebowania na pracowników w zawodach szkolnictwa branżowego. Prognozę będzie ogłaszać minister właściwy ds. oświaty i wychowania w drodze obwieszczenia i będzie ona uwzględniać dane Instytutu Badań Edukacyjnych.

Zmiana warunków wprowadzania zawodów do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego

W obecnym stanie prawnym obowiązując dwie odrębne delegacje ustawowe, na podstawie których określana jest odpowiednio klasyfikacja zawodów szkolnictwa zawodowego oraz podstawa programowa kształcenia w zawodach. Projekt przewiduje wprowadzenie jednej delegacji do określania rozporządzenia, które określałoby zarówno klasyfikację zawodów, jak i podstawę programową dla danego zawodu. Rozwiązanie to ma przyspieszyć wprowadzanie nauczania w danym zawodzie – obecnie bowiem zdarza się, że pomimo wprowadzenia nowego zawodu do klasyfikacji, podmioty zainteresowane kształceniem muszą często czekać na wprowadzenie podstawy programowej kształcenia w tym zawodzie. Nowe rozporządzenie miałoby wejść w życie już 1.9.2019 r.

Zmiana zasad uruchamiania przez szkołę kształcenia w danym zawodzie

W aktualnym stanie prawnym dyrektor szkoły prowadzącej kształcenie zawodowe, w porozumieniu z organem prowadzącym, ustala zawody, w których kształci szkoła, po zasięgnięciu opinii powiatowej i wojewódzkiej rady rynku pracy – co do zgodności z potrzebami rynku pracy. Opinie te, często sprzeczne ze sobą, nie są wiążące oraz są wydawane bezterminowo. Projektowana nowelizacja zakłada zmianę sposobu opiniowania. Po zmianach:

1) dyrektor szkoły miałby obowiązek zasięgania opinii tylko wojewódzkiej rady rynku pracy. W przypadku wydawania opinii marszałek województwa powinien zapraszać do udziału w posiedzeniach rady przedstawicieli pracodawców, organizacji pracodawców, samorządu gospodarczego, innej organizacji gospodarczej, stowarzyszenia lub samorządu zawodowego lub sektorowej rady do spraw kompetencji właściwych dla opiniowanego zawodu, dyrektora szkoły występującej z wnioskiem oraz przedstawiciela kuratora oświaty,

2) wojewódzka rada rynku pracy, przed wydaniem opinii o uruchomieniu kształcenia w nowym zawodzie, będzie mogła zasięgać opinii powiatowej rady rynku pracy,

3) opinia wydawana przez wojewódzką radę rynku pracy będzie uwzględniała prognozę zapotrzebowania na pracowników w zawodach szkolnictwa branżowego na krajowym i wojewódzkim rynku pracy (prognoza będzie określana przez ministra właściwego ds. oświaty i wychowania).

Zwiększenie udziału pracodawców w kształceniu zawodowym

W założeniu twórców projektu nowelizacji nowe szkolnictwo branżowe ma bazować przede wszystkim na współpracy z pracodawcami. Planowane jest dodanie w art. 3 ustawy z 14.12.2016 r. Prawo oświatowe (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 996 ze zm., dalej: PrOśw) nowego ust. 1a, w którym określone zostanie, że system oświaty w zakresie kształcenia zawodowego wspierają także pracodawcy, organizacje pracodawców, samorządy gospodarcze lub inne organizacje gospodarcze, stowarzyszenia lub samorządy zawodowe oraz sektorowe rady do spraw kompetencji.

Planowane jest również dodanie nowego przepisu, który zobowiązywałby dyrektora szkoły do nawiązania współpracy z pracodawcą właściwym dla zawodu i branży, przed wprowadzeniem nowego zawodu do kształcenia w szkole. Współpraca taka byłaby realizowana w ramach umowy, porozumienia lub listu intencyjnego i będzie mogła polegać w szczególności na:

1) tworzeniu klas patronackich,

2) przygotowywaniu propozycji programu nauczania dla zawodu przez pracodawcę

3) realizacji kształcenia zawodowego, w tym praktycznej nauki zawodu, we współpracy z pracodawcą,

4) wyposażeniu warsztatów lub pracowni szkolnych,

5) organizacji egzaminów zawodowych,

6) doskonaleniu nauczycieli kształcenia zawodowego,

7) realizacji doradztwa zawodowego i promocji kształcenia zawodowego.

Branżowe szkoły II stopnia

Projekt nowelizacji definiuje szkoły prowadzące kształcenie zawodowe jako szkoły prowadzące kształcenie zawodowe w zawodach określonych w klasyfikacji zawodów szkolnictwa branżowego, do których są przyjmowane:

1) w przypadku 5-letniego technikum i 3-letniej branżowej szkoły I stopnia – osoby niepełnoletnie oraz dzieci i młodzież objęte kształceniem specjalnym,

2) w przypadku branżowej szkoły II stopnia i szkoły policealnej – osoby niepełnoletnie oraz osoby pełnoletnie.

Przy czym kształcenie w branżowej szkole II stopnia będzie mogło odbywać się w formie dziennej, stacjonarnej lub zaocznej. Kształcenie w tej szkole ma się odbywać dwutorowo, z podziałem na kształcenie ogólne uczniów zgodnie z ramowym planem nauczania dla branżowej szkoły II stopnia, a kształcenie zawodowe będzie odbywać się na kwalifikacyjnych kursach zawodowych.

Szkoły policealne

Projekt nowelizacji zakłada, że szkoły policealne będą funkcjonowały bez podziału na szkołę dla młodzieży i szkołę dla dorosłych, lecz jako szkoła, w której kształcenie, w zależności od zawodu, będzie mogło być prowadzone w formie dziennej, stacjonarnej lub zaocznej. Do szkoły byłyby przyjmowane osoby posiadające wykształcenie co najmniej średnie lub średnie branżowe. W szkole policealnej byłoby prowadzone kształcenie w tych zawodach, które w klasyfikacji zawodów szkolnictwa branżowego nie będą przypisane do kształcenia w technikum.

Wprowadzenie krótszych form kursowych

Nowelizacja zakłada wprowadzenie nowych pozaszkolnych form kształcenia ustawicznego – poza kwalifikacyjnymi kursami zawodowymi. Projekt zakłada, że kształcenie ustawiczne byłoby realizowane także w formie kursu umiejętności zawodowych, kursu kompetencji ogólnych, turnusu dokształcania teoretycznego młodocianych pracowników oraz innego kursu, umożliwiającego uzyskiwanie i uzupełnianie wiedzy, umiejętności i kwalifikacji zawodowych. Wszystkie powyższe formy kształcenia będą mogły być również prowadzone przez publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego oraz centra kształcenia zawodowego.

Obowiązek utworzenia przez JST prowadzącą szkołę zawodową wydzielonego rachunku

Projekt nowelizacji zakłada wprowadzenie w art. 29 PrOśw obowiązku dla organu stanowiącego JST do utworzenia, na wniosek dyrektora szkoły lub placówki prowadzącej kształcenie zawodowe, wydzielonego rachunku, o którym mowa jest w art. 223 ustawy z 27.8.2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2077 ze zm.). Dochody na rachunku byłyby gromadzone:

1) ze spadków, zapisów i darowizn przekazywanych na cele kształcenia zawodowego w postaci pieniężnej na rzecz jednostki budżetowej,

2) z działalności wykraczającej poza zakres działalności podstawowej, określonej w statucie, polegającej m.in. na świadczeniu usług w ramach kształcenia zawodowego.

Środki z rachunku mogłyby zostać przeznaczone na sfinansowanie wydatków bieżących, na cele kształcenia zawodowego realizowanego przez szkoły lub placówki prowadzące kształcenie w zawodach. Przy czym dochody z rachunku nie będą mogły zostać wykorzystane na finansowanie wynagrodzeń osobowych, z wyjątkiem wynagrodzeń nauczycieli prowadzących zajęcia na kursach umiejętności zawodowych.

Obowiązek przystępowania do egzaminów zawodowych

Projektowana nowelizacja zakłada wprowadzenie, od 1.9.2019 r., obowiązku przystępowania uczniów szkół prowadzących kształcenie zawodowe odpowiednio do egzaminu zawodowego przeprowadzanego przez OKE albo do egzaminu czeladniczego przeprowadzanego przez komisje egzaminacyjne izb rzemieślniczych. Obowiązek przystąpienia do egzaminu zawodowego byłby warunkiem ukończenia szkoły lub promocji do następnej klasy – po spełnieniu pozostałych, dotychczasowych warunków określonych w przepisach prawa oświatowego.

Ujednolicenie pensum nauczycieli praktycznej nauki zawodu

W obecnym stanie prawnym nauczyciel kształcenia zawodowego wykonują swoje obowiązki:

1) w ramach pensum 18 godzin tygodniowo – nauczyciele przedmiotów teoretycznych w szkołach prowadzących kształcenie zawodowe i na kwalifikacyjnych kursach zawodowych,

2) w ramach pensum 22 godzin tygodniowo – nauczyciele praktycznej nauki zawodu we wszystkich typach szkół i na kwalifikacyjnych kursach zawodowych.

W praktyce część nauczycieli prowadzących kształcenie zawodowe praktyczne w pracowniach szkolnych ma pensum 18 godzin, a nauczyciele prowadzący kształcenie zawodowe praktyczne w warsztatach szkolnych mają pensum 22 godziny. Nowelizacja zakłada, aby nauczycieli praktycznej nauki zawodu we wszystkich typach szkół i na kwalifikacyjnych kursach zawodowych obowiązywał tygodniowy wymiar godzin zajęć dydaktycznych w wymiarze 20 godzin.

Szkolnictwo niepubliczne

Istotna zmiana dotyczy szkolnictwa niepublicznego. W obecnym stanie prawnym oprócz niepublicznych szkół z uprawnieniami szkół publicznych mogą funkcjonować niepubliczne szkoły, które takich uprawnień nie posiadają (za wyjątkiem szkół podstawowych). W rezultacie, osoba kształcąca się w szkole niepublicznej, która nie posiada uprawnień szkoły publicznej, po ukończeniu kształcenia w tej szkole nie może otrzymać żadnego dokumentu poświadczającego uzyskanie określonego w przepisach poziomu wykształcenia ani kwalifikacji zawodowych. Z tego względu projekt nowelizacji zakłada, że w systemie oświaty będą mogły funkcjonować wyłącznie szkoły publiczne oraz szkoły niepubliczne z uprawnieniami szkół publicznych (rozwiązanie to nie będzie dotyczyło szkół artystycznych). Tym samym warunkiem wpisania szkoły niepublicznej do ewidencji szkół niepublicznych będzie konieczność przedstawienia pozytywnej opinii kuratora oświaty o spełnianiu wymagań stawianych szkołom niepublicznym w celu uzyskania uprawnień szkoły publicznej.

Pozostałe zmiany

Co istotne, projektowana nowelizacja zakłada wprowadzenie zmian nie tylko w obszarze szkolnictwa zawodowego, czy wyłącznie w ramach PrOśw. Zmiana mają objąć również inne regulacje, a także akty prawne. Projekt nowelizacji zakłada przykładowo:

1) zapewnienie warunków umożliwiających realizację opieki stomatologicznej, poprzez wskazanie podmiotów realizujących świadczenia gwarantowane z zakresu leczenia stomatologicznego,

2) wprowadzenie obowiązku zapewnienia przez szkołę podstawową uczniom pomieszczeń umożliwiających bezpieczne spożycie posiłków podczas zajęć w szkole oraz jednego gorącego posiłku w trakcie dnia,

3) rozszerzenie programu wychowawczo-profilaktycznego o coroczną diagnozę potrzeb rozwojowych uczniów,

4) doprecyzowanie zasad opiniowania arkuszy organizacji szkoły przez zakładowe organizacje związkowe,

5) zdefiniowanie pojęcia „najbliższa szkoła” w kontekście zapewnienia przez gminę bezpłatnego dowozu dzieci i młodzieży niepełnosprawnej,

6) zobowiązanie niepublicznych przedszkoli, innych form wychowania przedszkolnego, szkół i placówek do stosowania przepisów dotyczących zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz organizowania indywidualnego obowiązkowego rocznego przygotowania przedszkolnego dzieci i indywidualnego nauczania dzieci i młodzieży określonych dla publicznych jednostek systemu oświaty,

7) określenie tygodniowego obowiązkowego wymiaru godzin zajęć nauczycieli przedszkolnych pracujących z grupami obejmującymi dzieci 6-letnie oraz dzieci młodsze,

8) zmianę wymogu posiadania wyróżniającej oceny pracy na ocenę bardzo dobrą, w przypadku ubiegania się przez dyrektora szkoły o stopień nauczyciela dyplomowanego,

9) doprecyzowanie kwestii dotyczącej prawa do urlopu wypoczynkowego w wymiarze proporcjonalnym do przepracowanego okresu – w przypadku dyrektorów i wicedyrektorów szkół, nauczycieli pełniących inne stanowisko kierownicze w szkole, a także nauczycieli, którzy przez okres co najmniej 10 miesięcy pełnili obowiązki kierownicze w zastępstwie nauczyciela, któremu powierzono stanowisko kierownicze,

10) doprecyzowanie kwestii dotyczącej terminu wydania przez dyrektora szkoły skierowania na badania lekarskie przeprowadzane przez uprawnionego lekarza.

Zmiana w sposobie określania członków komisji konkursowej na stanowisko dyrektora szkoły

Dotychczasowe brzmienie art. 63 ust. 14 ustawy z 14.12.2016 r. Prawo oświatowe (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 996 ze zm., dalej: PrOśw) przewidywało, że w celu przeprowadzenia konkursu na stanowisko dyrektora szkoły organ prowadzący powołuje komisję konkursową w składzie:

1) po trzech przedstawicieli:

a) organu prowadzącego szkołę lub placówkę,

b) organu sprawującego nadzór pedagogiczny,

2) po dwóch przedstawicieli:

a) rady pedagogicznej,

b) rady rodziców,

3) po jednym przedstawicielu zakładowych organizacji związkowych będących jednostkami organizacyjnymi organizacji związkowych reprezentatywnych w rozumieniu ustawy o Radzie Dialogu Społecznego albo jednostkami organizacyjnymi organizacji związkowych wchodzących w skład organizacji związkowych reprezentatywnych w rozumieniu ustawy o Radzie Dialogu Społecznego, zrzeszających nauczycieli, przy czym przedstawiciel ten nie może być zatrudniony w szkole lub placówce, której konkurs dotyczy

– z zastrzeżeniem ust. 15 (mówiącego o tym, że łączna liczba przedstawicieli organów prowadzących szkołę lub placówkę oraz organu sprawującego nadzór pedagogiczny nie może być mniejsza niż łączna liczba pozostałych przedstawicieli).

Przepis ten budził wątpliwości interpretacyjne i powodował często nadreprezentację ogólnokrajowych zrzeszeń związków zawodowych i ogólnokrajowych organizacji międzyzwiązkowych, które mogą zgłosić dowolną ilość przedstawicieli do komisji konkursowej z uwagi na dużą liczbę zrzeszonych w nich nauczycielskich związków zawodowych.

Omawiana zmiana ma doprowadzić do doprecyzowania regulacji dotyczącej udziału związków zawodowych w komisji konkursowej na stanowisko dyrektora szkoły. Zgodnie z przepisem w jego nowym brzmieniu w komisji konkursowej będzie mógł wziąć udział jeden przedstawiciel organizacji związkowych reprezentatywnych w rozumieniu ustawy o Radzie Dialogu Społecznego, wyłoniony spośród członków ich jednostek organizacyjnych albo jednostek organizacyjnych organizacji związkowych wchodzących w skład reprezentatywnych organizacji związkowych, zrzeszających nauczycieli, obejmujących swoim zakresem działania szkołę lub placówkę, w której konkurs się odbywa.

Omawiana nowelizacja wprowadza również zmianę w sposobie podejmowania uchwał przez rady pedagogicznej. Chodzi o nowy ust. 1a dodany w art. 73 PrOśw, zgodnie z którym uchwały rady pedagogicznej podejmowane w sprawach związanych z osobami pełniącymi funkcje kierownicze w szkole lub placówce w sprawach związanych z opiniowaniem kandydatów na takie stanowiska podejmowane są w głosowaniu tajnym. W ocenie twórców nowych przepisów zdarzało się, że dyrektorzy szkół wywierali na radzie pedagogicznej presję i wymuszali na niej jawność głosowania np. w trakcie opiniowania przedłużenia powierzenia stanowiska dyrektora. Obecnie tajność głosowania w tym zakresie będzie obowiązkowa.

Wszystkie omawiane powyżej nowe oraz zmienione przepisy wchodzą w życie od 19.7.2018 r., przy czym zgodnie z przepisami przejściowymi do spraw wszczętych i niezakończonych przed tym dniem stosuje się art. 63 PrOśw w brzmieniu dotychczasowym.

Roczny raport o funkcjonowaniu systemu gospodarki zużytym sprzętem – zmiany we wzorze raportu

W Dz.U. z 2018 r. pod poz. 1361 opublikowano rozporządzenie Ministra Środowiska z 10.7.2018 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zakresu i wzoru rocznego raportu o funkcjonowaniu systemu gospodarki zużytym sprzętem.

Z art. 88 ustawy z 11.9.2015 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1688 ze zm.; dalej: ZużSprzElektU), wynika, że Główny Inspektor Ochrony Środowiska sporządza i przekazuje ministrowi środowiska, w terminie do 30 lipca każdego roku, roczny raport o funkcjonowaniu systemu gospodarki zużytym sprzętem w poprzednim roku kalendarzowym. Minister środowiska określa, w drodze rozporządzenia, zakres i wzór rocznego raportu o funkcjonowaniu systemu gospodarki zużytym sprzętem, kierując się potrzebą oceny funkcjonowania systemu gospodarki zużytym sprzętem.

Z nowelizacji rozporządzenia wynika, że roczny raport o funkcjonowaniu systemu gospodarki zużytym sprzętem, poza częścią opisową, obejmuje także:

Ponadto, wzór rocznego raportu za 2017 r. przeniesiono do oddzielnego załącznika nr 3 do rozporządzenia.

Osiągnięty poziom zbierania zużytego sprzętu należy obliczyć na podstawie danych ze sprawozdań przedłożonych przez zbierających zużyty sprzęt. Natomiast informacje o:

  • masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu wywiezionych z terytorium RP na terytorium innych państw członkowskich UE w celu poddania recyklingowi i innym niż recykling procesom odzysku lub unieszkodliwianiu;
  • masie odpadów powstałych ze zużytego sprzętu wywiezionych z terytorium RP na terytorium państw niebędących państwami członkowskimi UE w celu poddania recyklingowi i innym niż recykling procesom odzysku lub unieszkodliwianiu;
  • przeprowadzonych przez wprowadzających sprzęt i organizacje odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego publicznych kampaniach edukacyjnych, w tym o łącznej wysokości środków przeznaczonych na te kampanie i sposobach ich przeprowadzania w przypadku organizacji odzysku sprzętu elektrycznego i elektronicznego;
  • liczbie podmiotów, które skorzystały ze zwolnienia, o którym mowa w art. 25 ZużSprzElektU (wprowadzający sprzęt, który wprowadza do obrotu sprzęt pochodzący od producenta, nie musi wykonywać obowiązków nałożonych na niego ZużSprzElektU, jeżeli spełnia określone warunki)

– zamieszcza się w rocznym raporcie o funkcjonowaniu systemu gospodarki zużytym sprzętem za 2018 r. i lata następne.

Sprawozdania finansowe komitetów wyborczych – nowe wzory sprawozdań

Opublikowano rozporządzenie Ministra Finansów z 5.7.2018 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie:

1) sprawozdania finansowego komitetu wyborczego (Dz.U. z 2018 r. poz. 1342);

2) łącznego sprawozdania finansowego komitetu wyborczego, który zarejestrował kandydata na wójta, burmistrza albo prezydenta miasta (Dz.U. z 2018 r. poz. 1343).

Z nowelizacji wynika, że zgodnie z § 2 pkt 2 lit. g rozporządzenia Ministra Finansów z 19.9.2011 r. w sprawie sprawozdania finansowego komitetu wyborczego (Dz.U. nr 198, poz. 1173 ze zm.; dalej: SprawFinKomWybR), szczegółowy zakres informacji zawartych w sprawozdaniu finansowym, poza informacjami ogólnymi, zawiera też informacje szczegółowe, które, po zmianie, obejmują imiona, nazwiska i miejscowość zamieszkania lub nazwa i siedziba podmiotów, które dokonały na rzecz komitetu wyborczego świadczeń niewymienionych w § 2 pkt 2 lit. b-d oraz lit. f SprawFinKomWybR, czyli innych świadczeń niż:

1) imiona, nazwiska i miejscowość zamieszkania osób fizycznych, których wpłaty zostały przyjęte i nie zostały zwrócone, wraz z wysokością wpłaty (suma wpłat od danej osoby); imiona, nazwiska i miejscowość zamieszkania osób fizycznych, których wpłaty, dokonane w inny sposób niż czekiem rozrachunkowym, przelewem lub kartą płatniczą, zostały przyjęte i nie zostały zwrócone, wraz z wysokością wpłaty (suma wpłat od danej osoby, dokonanych w inny sposób niż czekiem rozrachunkowym, przelewem lub kartą płatniczą);

2) otrzymane kredyty bankowe, spłacone oraz pozostałe do spłacenia, w tym nazwy i siedziby kredytodawców oraz warunki uzyskania kredytu;

3) fundusze wyborcze, z których pochodzą środki finansowe, wraz z określeniem ich wysokości

– wraz z wartością świadczenia.

W tym dotyczy to świadczeń określonych w art. 132 § 5 oraz art. 133 ustawy z 5.1.2011 r. – Kodeks wyborczy (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 754 ze zm.; dalej: KodeksWyb), czyli:

1) korzyści majątkowych o charakterze niepieniężnym, którymi są nieodpłatne rozpowszechnianie plakatów i ulotek wyborczych przez osoby fizyczne, pomoc w pracach biurowych udzielana przez osoby fizyczne, wykorzystanie przedmiotów i urządzeń, w tym pojazdów mechanicznych, udostępnianych nieodpłatnie przez osoby fizyczne, a także nieodpłatne udostępnianie miejsc do ekspozycji materiałów wyborczych przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej w zakresie reklamy;

2) nieodpłatnego korzystania z lokali i sprzętu biurowego.

Przed zmianą, chodziło o imiona, nazwiska i miejscowość zamieszkania lub nazwa i siedzibą podmiotów, które dokonały na rzecz komitetu wyborczego świadczeń niewymienionych w § 2 pkt 2 lit. b-d oraz lit. f SprawFinKomWybR wraz z wartością świadczenia, z wyjątkiem świadczeń: polegających na nieodpłatnym rozpowszechnianiu plakatów i ulotek wyborczych przez osoby fizyczne, a także określonych w art. 133 KodeksWyb.

Analogiczne zmiany wprowadzono w § 4 pkt 2 lit. g rozporządzenia Ministra Finansów z 19.2.2014 r. w sprawie łącznego sprawozdania finansowego komitetu wyborczego, który zarejestrował kandydata na wójta, burmistrza albo prezydenta miasta (Dz.U. z 2014 r. poz. 280 ze zm.).

Obie nowelizacje wchodzą w życie 20.7.2018 r.

Zmiany w przepisach wyborczych dotyczące niektórych zasad przeprowadzania wyborów

W Dz.U. z 2018 r. pod poz. 1349 opublikowano ustawę z 15.6.2018 r. o zmianie ustawy – Kodeks wyborczy oraz niektórych innych ustaw.

1. Zmiany w Kodeksie wyborczym

W ustawie z 5.1.2011 r. – Kodeks wyborczy (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 754 ze zm.; dalej: KodeksWyb) wprowadzono następujące zmiany:

1) zniesiono wyłączną właściwość komisji w przypadku głosowania korespondencyjnego osób niepełnosprawnych (uchylono m.in. art. 12a KodeksWyb, zgodnie z którym obwodowe komisje wyborcze, które mają siedziby w lokalach dostosowanych do potrzeb wyborców niepełnosprawnych, były komisjami właściwymi dla celów głosowania korespondencyjnego przez wyborców niepełnosprawnych; w konsekwencji wyborcy niepełnosprawni będą wysyłać karty wyborcze do swoich obwodów wyborczych);

2) zniesiono transmisję z lokalu wyborczego za pośrednictwem publicznie dostępnej sieci elektronicznego przekazywania danych (w art. 52 KodeksWyb uchylono § 7-8 i 10);

3) nałożono na Państwową Komisję Wyborczą zadanie prowadzenia wykazu osób, których pozbawiono prawa wyborczego na podstawie ustawy lustracyjnej z 2006 r., tj. wobec których wydano prawomocne orzeczenie sądu stwierdzające utratę prawa wybieralności, czyli biernego prawa wyborczego (art. 160 § 1 pkt 2a KodeksWyb);

4) przewidziano możliwość powołania na urzędnika wyborczego także innej niż pracownik urzędu osoby, jeżeli ma co najmniej 5-letni staż pracy w urzędzie, czyli byłych pracowników urzędu (art. 191c § 1 KodeksWyb);

5) przewidziano możliwość powierzenia przez szefa Krajowego Biura Wyborczego wykonywania funkcji urzędnika wyborczego także osobie pełniącej tę funkcję w gminie, w której ma miejsce zatrudnienie, a także osobie, która jest ujęta w stałym rejestrze wyborców w gminie, w której ma wykonywać funkcje urzędnika wyborczego (art. 191ca KodeksWyb); w konsekwencji urzędnikiem wyborczym będzie mogła być każda osoba, która ma wykształcenie wyższe;

6) zastąpiono konieczność możliwością zawierania przez szefa KBW porozumienia z wójtem w sprawie obsługi Korpusu Urzędników Wyborczych i komisji wyborczych, a także dodano przepis nakazujący traktowanie wykonywania przez gminy zadań w tym zakresie, jako zadań zleconych (art. 191g KodeksWyb).

2. Zmiany w ustawach: o samorządzie gminnym, o samorządzie powiatowym oraz o referendum lokalnym

W ustawach z 8.3.1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 994 ze zm.; dalej: SamGminU), w ustawie z 5.6.1998 r. o samorządzie powiatowym (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 995 ze zm.; dalej: SamPowiatU), a także w ustawie z 15.9.2000 r. o referendum lokalnym (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 400 ze zm.; dalej:ReferendLokU) wprowadzono następujące zmiany:

1) zniesiono możliwość wykorzystania urządzeń służących do transmisji z lokali wyborczych do transmisji obrad rad gmin i powiatów, jako konsekwencję zniesienia transmisji z lokali wyborczych (uchylono ust. 1c w art. 20 SamGminU oraz art. 1b w art. 15 SamPowiatU);

2) wprowadzono zakaz zarządzania wyborów do jednostek pomocniczych gminy oraz organów jednostek niższego rzędu (z wyjątkiem wyborów do rad dzielnic warszawskich) oraz referendum lokalnego na dzień wyborów powszechnych (w tym samorządowych); można jednak będzie zarządzać wybory do organów jednostek pomocniczych i referenda lokalne na dzień wyborów uzupełniających, przedterminowych, ponownych do innych organów (art. 35a SamGminU, art. 8a ReferendLokU).

3. Inne zmiany

Inne wprowadzane zmiany dotyczą m.in. zniesienia możliwości odwołania się do sądu administracyjnego od decyzji Państwowej Komisji Wyborczej wydanej na skutek skargi na decyzję komisarza wyborczego w sprawie utworzenia odrębnego obwodu głosowania w zakładzie leczniczym, domu pomocy społecznej, zakładzie karnym i areszcie śledczym oraz w domu studenckim oraz ogranicza drogę sądową w przypadku skarg dotyczących „zwykłych” obwodów głosowania (oraz w przypadku skarg dotyczących podziału na gminne i powiatowe okręgi wyborcze) do jednej instancji (będzie nią od razu NSA); wprowadzono też posiedzenia niejawne NSA w tych sprawach (art. 5 pkt 5 lit. d ustawy z 11.1.2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu zwiększenia udziału obywateli w procesie wybierania, funkcjonowania i kontrolowania niektórych organów publicznych, Dz.U. z 2018 r. poz. 130). Zmiana w tym zakresie wejdzie w życie 1.1.2019 r.

4. Przepisy przejściowe

Nowelizacja wprowadza też przepisy przejściowe (art. 7-9) dotyczące wnoszenia skarg na decyzję PKW w sprawie decyzji dotyczących podziału na obwody wyborcze oraz samorządowe okręgi wyborcze i postępowań w tym zakresie, które zostały wszczęte przed wejściem w życie nowelizacji.

Ministerstwo Sprawiedliwości pracuje nad wprowadzeniem do Kodeksu cywilnego instytucji prawa zabudowy

Zgodnie z projektem, nieruchomość gruntową można będzie obciążyć prawem do wzniesienia lub do korzystania z istniejących budynków lub innych urządzeń położonych na lub pod powierzchnią nieruchomości gruntowej (prawo zabudowy).

Prawo zabudowy ustanawiane ma być w drodze umowy cywilnoprawnej. Może zostać ustanowione na okres od 30 do 100 lat. Budynki i inne urządzenia wzniesione na lub pod powierzchnią obciążonej nieruchomości gruntowej lub istniejące w chwili ustanowienia prawa zabudowy (zabudowa) stanowią przedmiot własności zabudowcy, jako prawa związanego z prawem zabudowy. Prawo zabudowy będzie mogło być stosowane niezależnie od osoby właściciela Nieruchomości, co oznacza, że także nieruchomości publiczno-prawne także będzie można obciążyć tym prawem. Prawo zabudowy będzie mogło ustanowione odpłatnie albo nieodpłatnie.

Na obecnym etapie do projektu zgłoszono 81 uwag.

Subiektywnym okiem praktyka: projekt nie uwzględnia możliwości zabudowy nad nieruchomością, co także zostało zgłoszone w uwagach do projektu. Projekt nie uwzględnia stosownych zmian w ustawie z 17.5.1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2101 ze zm.) w celu ujawniania prawa zabudowy w operacie ewidencji gruntów i budynków czy ustawie z 21.8.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 121 ze zm.; dalej: GospNierU) w zakresie obrotu prawnego tym prawem na gruncie nieruchomości stanowiących własność publiczno-prawną .

Projekt wprowadza kolejną instytucję prawa rzeczowego w stosunku do nieruchomości, co znacząco może przyczynić się do zagmatwania w pewnych sytuacjach i tak już nieuregulowanego stanu prawnego nieruchomości. Bo oprócz prawa własności nieruchomości gruntowych, budynkowych, lokalowych, ograniczonych; praw rzeczowych, mogących obciążać zarówno rzeczy jak i prawa, istnieć będzie także prawo użytkowania wieczystego (jeśli wejdą przepisy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego nieruchomości na cele mieszkaniowe to prawo użytkowania wieczystego będzie nadal funkcjonować w stosunku do innych nieruchomości), będzie kolejna instytucja prawna budząca kontrowersje i niejasności np. w zakresie możliwości wywłaszczania na cele publiczne z możliwością stosowania instytucji prawa zabudowy. Wnioskodawcy w projekcie wskazują, że zasady ustalania wynagrodzenia za prawo zabudowy ustanowione na nieruchomościach gruntowych Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego i ich związków określają odrębne przepisy. Ustawa o gospodarce nieruchomościami nie zawiera takich analogiczny regulacji, a wobec braku przepisów nowelizujących GospNierU ten zapis budzi wątpliwości. Sami wnioskodawcy w uzasadnieniu stwierdzają, że projekt dopuszcza możliwość ustanowienia odrębnej własności lokali w budynku stanowiącym zabudowę lub, że wobec utrzymania instytucji użytkowania wieczystego nie można także wykluczyć możliwości ustanowienia prawa zabudowy na gruncie oddanym wcześniej w użytkowanie wieczyste.

Elektroniczne zwolnienia lekarskie – przesunięcie na 1.12.2018 r.

Ustawa z 10.5.2018 r. zmieniła ustawę z 15.5.2015 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw. Zgodnie ze zmienionymi przepisami lekarze, lekarze dentyści, felczerzy i starsi felczerzy upoważnieni do wystawiania zaświadczeń lekarskich o czasowej niezdolności do pracy z powodu choroby, pobytu w szpitalu albo innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne albo konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny, będą mogli wystawiać zaświadczenia lekarskie wciąż w formie papierowej nie dłużej niż do 30.11.2018 r. Tym samym obowiązek wystawiania tych zaświadczeń wyłącznie w formie elektronicznej wejdzie w życie dopiero od 1.12.2018 r.

Przesunięcie terminu wynika z faktu, że tempo wdrażania wersji elektronicznej zwolnień lekarskich nie było satysfakcjonujące. Pod koniec grudnia 2017 r. tylko 3 % lekarzy stosowało elektroniczną formę wystawiania zaświadczeń lekarskich, natomiast na koniec marca 2018 r. w tej formie wystawiano ok. 17 % zaświadczeń lekarskich.

Prace budowlane przy zabytkach – projekt rozporządzenia

Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego przygotowuje nowy projekt Rozporządzenia Narodowego w sprawie prowadzenia prac konserwatorskich, prac restauratorskich i badań konserwatorskich przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków albo na Listę Skarbów Dziedzictwa oraz robót budowlanych, badań architektonicznych i innych działań przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków, a także badań archeologicznych i poszukiwań zabytków.

Ma ono zastąpić dotychczasowe rozporządzenie, które czasowo zostało utrzymane w mocy na podstawie art. 3 ustawy z 24.11.2017 r. o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz ustawy o ochronie przyrody (Dz.U. z 2018 r. poz. 10). Do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 37 ustawy o z 23.7.2003 r. ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2187 ze zm.), jednak nie dłużej niż przez 6 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy nowelizującej, tj. do 18.7.2018 r.

Rozporządzenie określa tryb wydawania pozwoleń dotyczących prac budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków, Listę Skarbów Dziedzictwa, określa wymogi formalne wniosków o wydanie zgód.

Ponadto:

a) zrezygnowano z obowiązku wskazywania we wnioskach o wydanie pozwoleń danych osób kierujących, samodzielnie wykonujących albo sprawujących nadzór inwestorski nad działaniami, których dotyczy wniosek;

b) zrezygnowano z obowiązku wskazywania informacji o przewidywanym terminie rozpoczęcia i zakończenia prac, badań, robót albo innych działań;

c) zmodyfikowano poszczególne przepisy statuujące obowiązek załączania do wniosków dokumentów potwierdzających posiadanie przez wnioskodawcę tytułu prawnego do korzystania z zabytku, uprawniającego do występowania z tym wnioskiem;

d) w przypadku wniosku o wydanie pozwolenia na prowadzenie prac konserwatorskich, prac restauratorskich, badań konserwatorskich przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków albo na Listę Skarbów Dziedzictwa albo badań architektonicznych określono, jakie elementy zawiera program prac albo badań, który stanowi załącznik do wniosku o wydanie tego pozwolenia;

e) w zakresie wniosku o wydanie pozwolenia na prowadzenie robót budowlanych przy zabytku wpisanym do rejestru zabytków dotychczasowy obowiązek załączenia projektu budowlanego (lub jego części) zastąpiono obowiązkiem załączenia, alternatywnie według wyboru wnioskodawcy projektu budowlanego (lub jego części) lub uproszczonego opracowania – programu robót budowlanych zawierającego imię i nazwisko autora oraz informacje niezbędne do oceny wpływu robót na zabytek

Projekt jest na etapie uzgodnień.