Darowizna środków biobójczych przeznaczonych do walki z koronawirusem z 0% VAT

Kiedy i do jakich towarów można zastosować stawkę 0% VAT?

Ustawodawca przewidział, że w okresie do dnia 31.8.2020 r. obniżoną do wysokości 0% stawkę VAT stosuje się do dostawy towarów, której przedmiotem są:

1) wyroby medyczne oraz wyroby medyczne do diagnostyki in vitro;

2) szkło laboratoryjne i aparatura laboratoryjna;

3) produkty lecznicze oraz substancje czynne w rozumieniu Prawa farmaceutycznego;

4) produkty biobójcze – wyłącznie środki dezynfekujące;

5) specjalistyczne testy diagnostyczne służące do analizy i wykrywania czynników patogennych w organizmie człowieka, wodzie, powietrzu i glebie;

6) środki ochrony indywidualnej – wyłącznie maski, osłony/szyby ochronne na twarz, gogle, okulary ochronne, kombinezony, ochraniacze na buty, czepki i rękawice.

Warunki skorzystania z preferencji

Możliwość skorzystania z obniżonej do 0% stawki podatku została obarczona dodatkowymi wymogami. Jednym z nich jest wymóg dostarczenia towarów do określonych podmiotów. Obniżoną stawkę podatku stosuje się w przypadku dostawy towarów następującym instytucjom:

1) Agencji Rezerw Materiałowych – na realizację zadań ustawowych;

2) Centralnej Bazy Rezerw Sanitarno-Przeciwepidemicznych – na realizację zadań statutowych;

3) podmiotom wykonującym działalność leczniczą wpisaną do wykazu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 ze zm.), udzielających świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju leczenia szpitalnego wyłącznie w związku z przeciwdziałaniem COVID-19.

Obniżona stawka podatku może być także stosowana do dostawy towarów, która została dokonana w okresie od dnia 1.2.2020 r. do dnia 25.3.2020 r. tj. do dnia wejścia w życie przepisów rozporządzenia. Przy czym należy pamiętać, że przedsiębiorcy, którzy dokonali darowizny w tym okresie – muszą posiadać pisemne potwierdzenie przekazania kupionych lub wyprodukowanych produktów.

0114-KDIP1-2.4012.28.2020.1.KST – Interpretacja indywidualna z dnia 07-04-2020

Opodatkowanie oraz dokumentowanie świadczonych usług

0114-KDIP1-1.4012.183.2020.1.IZ – Interpretacja indywidualna z dnia 07-04-2020

W zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT z tytułu realizowanej inwestycji „Przebudowa ulicy …”

Uproszczony tryb tworzenia nowych podmiotów leczniczych oraz zmiany w świadczeniach dotyczące osób wykonujących zawód medyczny

Z dniem 1.4.2020 r. weszła w życie ustawa z 31.3.2020 r. o zmianie niektórych ustaw w zakresie systemu ochrony zdrowia związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (Dz.U. poz. 567). Przepisy ustawy zmieniają m.in. ustawę z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374).

W przepisach ustawy sprecyzowano nowe rozwiązanie dotyczące zamówień, których przedmiotem są towary lub usługi niezbędne do przeciwdziałania COVID-19. Wskazano, że jeśli postępowanie dotyczyć będzie utworzenia na obszarze województwa nowego podmiotu leczniczego, nowych jednostek lub komórek organizacyjnych zakładu leczniczego lub innej inwestycji dotyczącej wykonywania działalności leczniczej polegającej na udzielaniu świadczeń zdrowotnych, nie będzie trzeba stosować warunku uzyskania opinii o celowości inwestycji.

Zmiany w ustawie dotyczą również zatrudnienia osoby wykonującej zawód medyczny w podmiocie leczniczym w okresie objęcia jej obowiązkową kwarantanną lub izolacją w warunkach domowych w ramach pracy zdalnej – bez ryzyka utraty dodatkowego zasiłku opiekuńczego. Należy także podkreślić, że przepisy precyzują prawo do zasiłku chorobowego w wysokości 100% podstawy wymiaru dla ubezpieczonego wykonującemu zawód medyczny zatrudnionemu w podmiocie leczniczym, w okresie podlegania obowiązkowej kwarantannie lub izolacji w warunkach domowych. Podstawą uzyskania zasiłku w powyższej wysokości jest pozostawanie w styczności z osobami chorymi z powodu COVID-19 w związku wykonywaniem obowiązków wynikających z zatrudnienia w podmiocie leczniczym.

Zmiana sposobu podejmowania uchwał przez organy wspólnot oraz spółdzielni mieszkaniowych w związku z przepisami tzw. „tarczy antykryzysowej”

Wprowadzono m.in. nowy ust. 4 i 5 do art. 21 ustawy z 24.6.1994 r. o własności lokali (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 737 ze zm.; dalej: WłLokU). Na podstawie dodanych przepisów dopuszczono podejmowanie uchwał przez zarząd wspólnoty, jeżeli wszyscy członkowie zostali prawidłowo zawiadomieni o posiedzeniu zarządu albo głosowaniu na piśmie albo też przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość. Uchwała podejmowana przez zarząd będzie mogła być więc wynikiem głosów oddanych częściowo na posiedzeniu, częściowo na piśmie lub przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość.

Przy obliczaniu kworum uwzględnieniu podlegać będą zaś również członkowie zarządu uczestniczący przez oddanie głosu na piśmie lub przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość.

Zgodnie z kolei z dodanymi do art. 35 ustawy z 16.9.1982 r. ‒ Prawo spółdzielcze (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 275 ze zm.; dalej: PrSpółdz) nowymi regulacjami zawartymi odpowiednio w §4¹‒4⁴, upoważniono każdego członka rady nadzorczej lub zarządu spółdzielni do żądania zwołania posiedzenia rady nadzorczej albo zarządu wraz z podaniem przez niego proponowanego porządku obrad lub też żądania podjęcia określonej uchwały na piśmie albo przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość.

Jeżeli przewodniczący rady nadzorczej albo prezes zarządu nie zwoła posiedzenia albo nie zarządzi głosowania na piśmie albo przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość na dzień przypadający w terminie tygodnia od dnia otrzymania żądania, wnioskodawca upoważniony jest do samodzielnego zwołania posiedzenia, podając jego datę i miejsce, bądź też zarządzenia głosowania na piśmie albo przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość.

Uchwała organu spółdzielni zostanie podjęta, jeżeli wszyscy członkowie organu zostali prawidłowo zawiadomieni o posiedzeniu organu albo głosowaniu na piśmie albo przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość. Uchwała taka będzie mogła być wynikiem głosów oddanych częściowo na posiedzeniu, częściowo na piśmie lub przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość. Przy obliczaniu kworum uwzględnieniu podlegać zaś będą członkowie organów uczestniczących przez oddanie głosu na piśmie, jak i przy wykorzystaniu środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość.

Dodatkowo, przewidziano również, że w sytuacji, gdy ustawowy termin zwołania zebrania właścicieli lokali lub walnego zgromadzenia spółdzielni przypada w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, trwającego w dniu wejścia w życie noweli do ustawy antykryzysowej, tj. w dniu 31.3.2020 r. lub ogłoszonego bezpośrednio po tym okresie, termin zwołania takiego zebrania właścicieli lokali lub walnego zgromadzenia spółdzielni ulega przedłużeniu o 6 tygodni od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii.

Wydatki budżetu JST – zmiany wprowadzone specustawą

Obowiązująca od 31.3.2020 r. ZmKoronawirusU20 wprowadziła zmiany do KoronawirusU. W rezultacie, zgodnie znowym art. 31zk KoronawirusU , w 2020 r. wydatki bieżące budżetu JST mogą być wyższe niż dochody bieżące powiększone o nadwyżkę budżetową z lat ubiegłych i wolne środki, o których mowa w art. 217 ust. 2 pkt 6 FinPubU, o wydatki bieżące ponoszone w celu realizacji zadań związanych z przeciwdziałaniem COVID-19 w części, w jakiej zostały sfinansowane środkami własnymi.

Jak wynika z art. 217 ust. 2 pkt 6 FinPubU, deficyt budżetu JST może być sfinansowany przychodami z wolnych środków jako nadwyżki środków pieniężnych na rachunku bieżącym budżetu jednostki samorządu terytorialnego, wynikających z rozliczeń wyemitowanych papierów wartościowych, kredytów i pożyczek z lat ubiegłych.

Natomiast, zgodnie z art. 31zl KoronawirusU, ustalając na lata 2020–2025 relację ograniczającą wysokość spłaty długu JST, wydatki bieżące budżetu jednostki podlegają pomniejszeniu o wydatki bieżące na obsługę długu. W tym zakresie nie ma zastosowania art. 9 ust. 3 ustawy z 14.12.2018 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2500), wskazujący które przepisy stosuje się ustalając wspomnianą wyżej relację.

Ponadto, w 2020 r. samorządowy zakład budżetowy, który realizuje zadania związane z przeciwdziałaniem COVID-19, może otrzymać dotacje z budżetu JST przekraczające 50% kosztów jego działalności (art. 31p KoronawirusU).

Zmiany w rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie standardu organizacyjnego opieki w izolatoriach

Z dniem 4.4.2020 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Zdrowia z 3.4.2020 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie standardu organizacyjnego opieki w izolatoriach (Dz.U. z 2020 r. poz. 597). Rozporządzenie wprowadza zmiany do rozporządzenia Ministra Zdrowia z 26.3.2020 r. w sprawie standardu organizacyjnego opieki w izolatoriach (Dz.U. z 2020 r. poz. 539).

Należy podkreślić, że w rozporządzeniu umożliwiono kierowanie przez każdego lekarza szpitala do izolatorium m.in. osób, u których stwierdzono zachorowanie na chorobę wywołaną wirusem SARS-CoV-2 lub osób, którym lekarz zlecił izolację w domu, ale ze względu na możliwość zakażenia bliskich z grupy podwyższonego ryzyka nie powinny w nim przebywać. W przepisach sprecyzowano także, że pobyt w izolatorium powinien trwać do otrzymania ujemnego wyniku testu na obecność wirusa SARS-CoV-2 z materiału biologicznego pobranego przed przyjęciem do izolatorium.

Rozporządzenie określa także możliwość zwrócenia się przez personel medyczny podmiotu leczniczego zapewniającego opiekę w izolatorium o udostępnienie informacji o wyniku testu na obecność wirusa SARS-CoV-2 osoby izolowanej do podmiotu, w którym test był wykonany lub który zlecił jego wykonanie.

Przedłużenie terminów ważności orzeczeń i decyzji dotyczących osób niepełnosprawnych – zmiany wprowadzone specustawą

W Dz.U. z 2020 r. pod poz. 568 opublikowano ustawę z 31.3.2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (dalej: nowelizacja).

Nowelizacja wprowadziła zmiany do ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 ze zm.; dalej: KoronawirusU).

Zgodnie z art. 15h KoronawirusU z przyczyn związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, orzeczenie o niepełnosprawności albo orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, wydane na czas określony na podstawie ustawy z 27.8.1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 426; dalej: RehZawU), którego ważność:

1) upłynęła w terminie do 90 dni przed 31.3.2020 r., pod warunkiem złożenia w tym terminie kolejnego wniosku o wydanie orzeczenia (przepis w tej części wchodzi w życie z mocą od 9.12.2019 r.),

2) upływa w terminie od 31.3.2020 r. (przepis w tej części wchodzi w życie z mocą od 8.3.2020 r.)

– zachowuje ważność do upływu 60. dnia od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, jednak nie dłużej niż do dnia wydania nowego orzeczenia o niepełnosprawności albo orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

Z przyczyn związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, w związku z zachowaniem ważności orzeczeń o niepełnosprawności albo orzeczeń o stopniu niepełnosprawności, na okres wskazany wyżej, karty parkingowe, o których mowa w art. 8 ust. 4 ustawy z 20.6.1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 110 ze zm.; dalej: PrDrog) zachowują ważność do 60. dnia od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, nie dłużej jednak niż do dnia wydania nowego orzeczenia o niepełnosprawności albo orzeczenia o stopniu niepełnosprawności.

Natomiast z przyczyn związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, karty parkingowe, o których mowa w art. 8 ust. 5 PrDrog, zachowują ważność do 60. dnia od dnia odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii.

Kartę parkingową wydaje się:

Kartę parkingową osobie, o której mowa w dwóch pierwszych punktach, zgodnie z art. 8 ust. 4 PrDrog, wydaje, za opłatą i po uiszczeniu opłaty ewidencyjnej, przewodniczący powiatowego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności, na podstawie wydanego przez zespół do spraw orzekania o niepełnosprawności:

1) orzeczenia o niepełnosprawności,

2) orzeczenia o stopniu niepełnosprawności,

3) orzeczenia o wskazaniach do ulg i uprawnień

– wraz ze wskazaniem, o którym mowa w art. 6b ust. 3 pkt 9 RehZawU.

Natomiast, zgodnie z art. 8 ust. 5 RehZawU kartę parkingową placówce, o której mowa w trzecim punkcie, wydaje za opłatą i po uiszczeniu opłaty ewidencyjnej, przewodniczący powiatowego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności, na podstawie dokumentów przedstawionych przez wnioskodawcę, przy czym na jeden pojazd wykorzystywany do przewozu osób niepełnosprawnych wydaje się jedną kartę.

Ponadto, jeżeli decyzję przyznająca świadczenie z pomocy społecznej wydano w związku z niepełnosprawnością potwierdzoną orzeczeniem i okres, na który przyznano pomoc, jest uzależniony terminem ważności orzeczenia o niepełnosprawności lub orzeczenia o stopniu niepełnosprawności, okres wskazany w decyzji ulega przedłużeniu na okres, na jaki zachowuje ważność orzeczenie o niepełnosprawności lub orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, na podstawie decyzji wydanej z urzędu. Zmiana decyzji w tym przypadku nie wymaga przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego ani jego aktualizacji.

Wykonywanie obowiązków przewidzianych w Prawie łowieckim umożliwia przemieszczanie się w ramach ograniczeń

Nowelizacja dotyczy m.in. § 5 rozporządzenia Rady Ministrów z 31.3.2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz.U. z 2020 r. poz. 566)., z którego wynika, że w okresie od 1.4.2020 r. do 11.4.2020 r. zakazano na obszarze RP przemieszczania się osób przebywających na tym obszarze, z wyjątkiem przemieszczania się danej osoby w celu:

1) wykonywania czynności zawodowych lub zadań służbowych, lub pozarolniczej działalności gospodarczej, lub prowadzenia działalności rolniczej lub prac w gospodarstwie rolnym, oraz zakupu towarów i usług z tym związanych;

2) zaspokajania niezbędnych potrzeb związanych z bieżącymi sprawami życia codziennego, w tym uzyskania opieki zdrowotnej lub psychologicznej, tej osoby, osoby jej najbliższej w rozumieniu art. 115 § 11 ustawy z 6.6.1997 r. – Kodeks karny (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1950 ze zm.), a jeżeli osoba przemieszczająca się pozostaje we wspólnym pożyciu z inną osobą – także osoby najbliższej osobie pozostającej we wspólnym pożyciu, oraz zakupu towarów i usług z tym związanych;

3) wykonywania ochotniczo i bez wynagrodzenia świadczeń na rzecz przeciwdziałania skutkom COVID-19, w tym w ramach wolontariatu;

4) sprawowania lub uczestniczenia w sprawowaniu kultu religijnego, w tym czynności lub obrzędów religijnych.

Do tych wyjątków dołączono także przemieszczanie się w celu wykonywania czynności związanych z realizacją zadań określonych w ustawie z 13.10.1995 r. – Prawo łowieckie (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 67 ze zm.) i ustawie z 11.3.2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt i zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1967 ze zm.) oraz zakupu towarów i usług z nimi związanych.

Przepis ten obowiązuje z mocą od 31.3.2020 r.

Przyznawanie świadczeń z pomocy społecznej – zmiany wprowadzone specustawą

W Dz.U. z 2020 r. pod poz. 568 opublikowano ustawę z 31.3.2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (dalej: nowelizacja).

Nowelizacja wprowadziła zmiany do ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 ze zm.; dalej: KoronawirusU).

Zgodnie z art. 15o KoronawirusU, z przyczyn związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, przyznanie świadczeń, o których mowa w ustawie z 12.3.2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1507 ze zm.; dalej: PomSpołU), w szczególności osobie lub rodzinie, które zostały poddane kwarantannie w związku z podejrzeniem zakażenia lub choroby zakaźnej, nie wymaga przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego, a ustalenie sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej może nastąpić na podstawie:

Natomiast z tych samych przyczyn – przyznawanie lub aktualizacja prawa do świadczeń opiekuńczych, o których mowa w ustawie z 28.11.2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 111 ze zm.), oraz zasiłku dla opiekuna, o którym mowa w ustawie z 4.4.2014 r. o ustaleniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2092 ze zm.), w szczególności osobie, która została poddana kwarantannie w związku z podejrzeniem o zakażenie lub o chorobę zakaźną, nie wymaga przeprowadzenia rodzinnego wywiadu środowiskowego, a ustalenie sprawowania opieki może nastąpić w szczególności na podstawie: