Sprzedaż wysyłkowa z terytorium kraju

Zgodnie z art. 23 ust. 1 i 2 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.; dalej: VATU), w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów, z zastrzeżeniem ust. 2. W przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe wysyłanych lub transportowanych do tego samego państwa członkowskiego w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku, jest mniejsza lub równa w danym roku od kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej kwocie ustalonej przez państwo członkowskie przeznaczenia dla wysyłanych lub transportowanych towarów.

Według zasad ogólnych VAT od transakcji z konsumentami z innych krajów UE należy rozliczyć w państwie, do którego towary są wysyłane. Jednak nie dotyczy to sprzedaży do określonych limitów. W przypadku sprzedaży do Niemiec limit ten wynosi 100 000 euro. Zatem, jeśli Czytelnik w ciągu roku podatkowego nie przekroczy wskazanego limitu, to należy opodatkować transakcję na terytorium kraju i zapłacić podatek w Polsce. Dopiero po przekroczeniu limitu, należy zarejestrować się do celów VAT w Niemczech.

Ewidencja w deklaracjach: W deklaracji VAT-7(20) w poz. 19 i 20 – dostawa towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, opodatkowane stawką 23%.

(RA)

Nowy wzór informacji podsumowującej VAT-UE

Wzory informacji podsumowującej (VAT-UE) i korekty informacji podsumowującej (VAT-UEK) dostosowano do zmian w VATU wprowadzonych ustawą z 28.5.2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1106).

W rozporządzeniu określono nowy:

1) wzór informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach i przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock (VAT-UE) oraz objaśnienia do tego wzoru;

2) wzór korekty informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach i przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock (VAT-UEK) wraz z objaśnieniami

Nowe wzory stosuje się począwszy od rozliczenia za czerwiec 2020 r. W przypadku, o którym mowa w art. 12 ust. 2 ustawy z 28.5.2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1106), wzory, o których mowa w § 1, stosuje się do rozliczenia za styczeń, luty, marzec, kwiecień lub maj 2020 r.

W efekcie podatnicy dokonujący przemieszczenia towarów w procedurze magazynu typu call-off stock będą musieli dwa razy składać informację podsumowującą – na potrzeby zaraportowania przemieszczenia towarów oraz później na potrzeby zaraportowania WDT.

Obwieszczenie o wynikach głosowania w wyborach prezydenckich 2020 r.

W Dz.U. z 2020 r. opublikowano obwieszczenie Państwowej Komisji Wyborczej z 30.6.2020 r. o wynikach głosowania i wyniku wyborów Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, zarządzonych na dzień 28 czerwca 2020 r.

Z obwieszczenia wynika, że Państwowa Komisja Wyborcza na podstawie protokołów zbiorczych wyników głosowania, otrzymanych od wszyst­kich okręgowych komisji wyborczych, ustaliła następujące wyniki głosowania na kandydatów na Prezydenta RP:

1. głosowanie przeprowadzono w 27.227 obwodach głosowania;
2. liczba wyborców uprawnionych do głosowania wyniosła 30.204.684;
3. liczba wyborców, którym wydano karty do głosowania wyniosła 19.026.600, w tym liczba wyborców głosujących:

a) przez pełnomocnika wyniosła 16.854,
b) na podstawie zaświadczenia o prawie do głosowania wyniosła 216.557;

4. liczba wyborców, którym wysłano pakiety wyborcze wyniosła 536.821;
5. liczba otrzymanych kopert zwrotnych wyniosła 483.898, w tym liczba kopert zwrotnych w głosowaniu korespondencyjnym:

a) w których nie było oświadczenia o osobistym i taj­nym oddaniu głosu wyniosła 17.785,
b) w których oświadczenie nie było prawidłowo wy­pełnione lub podpisane przez wyborcę wyniosła 625,
c) w których nie było koperty na kartę do głosowania wyniosła 2.082,
d) w których znajdowała się niezaklejona koperta na kartę do głosowania wyniosła 824,
e) wrzuconych do urny wyniosła 462.807;

6. liczba kart do głosowania wyjętych z urny wyniosła 19.486 860, – w tym liczba kart wyjętych z kopert na kartę do głosowania wyniosła 462.446;
7. liczba kart nieważnych wyniosła 3100;
8. liczba kart ważnych wyniosła 19.483.760;
9. frekwencja wyniosła 64,51%;
10. liczba głosów nieważnych wyniosła 58.301, tj. 0,30%, w tym z powodu:

a) postawienia znaku „X” obok nazwiska dwóch lub większej liczby kandydatów 20.071,
b) niepostawienia znaku „X” obok nazwiska żadnego kandydata 38.230,
c) postawienia znaku „X” wyłącznie obok skreślonego kandydata 0;

11. liczba głosów ważnych oddanych na wszystkich kandydatów wyniosła 19.425.459 tj. 99,70%.

Państwowa Komisja Wyborcza stwierdziła też, że spośród 11 kandydatów na Prezydenta RP żaden nie otrzymał więcej niż połowy głosów ważnych i – stosownie do art. 127 ust. 4 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 292 § 1 Kodeksu wyborczego – 12 lipca 2020 r. przeprowadzone zostanie ponowne głosowanie.

WSA: Postanowienie Prezesa UODO wydane wobec GGK utrzymane w mocy

Postanowienie Prezesa UODO wydane na podstawie art. 70 ust. 1 ustawy o ochronie danych osobowych nie może być wstrzymane w trybie przewidzianym w art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Tym samym postanowienie Prezesa UODO z 6 kwietnia 2020 r., zobowiązujące GGK do zaprzestania publikowania numerów ksiąg wieczystych na portalu internetowym GEOPORTAL2 (geoportal.gov.pl) do czasu wydania decyzji administracyjnej kończącej postępowanie w tej sprawie wciąż podlega wykonaniu.

WSA w swoim postanowieniu z 16 czerwca 2020 r. sygn. akt II SA/Wa 979/20 wyjaśnił, że wstrzymanie przez sąd wykonania decyzji organu w trybie art. 61 § 3 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi może mieć zastosowanie, gdy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia skarżącemu znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. A pojęcia znacznej szkody należy rozumieć jako szkodę, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. WSA uznał, że postanowienie Prezesa UODO trudno jednak uznać za takie, które mogłyby wyrządzić szkodę, której nie dałoby się naprawić albo jej skutki byłyby trudne do odwrócenia w przypadku późniejszego uchylenia takiego postanowienia.

WSA przypomniał również, że zobowiązanie do ograniczenia przetwarzania danych osobowych, o którym mowa w art. 70 ustawy o ochronie danych osobowych jest uprawnieniem organu nadzoru o szczególnym, zabezpieczającym charakterze, wywołującym skutki w ograniczonym czasowo zakresie. Służy do doraźnej i natychmiastowej interwencji w sytuacji, gdy organ nadzoru ma uzasadnione podejrzenia realnego zagrożenia wystąpienia poważnych i trudnych do usunięcia skutków w następstwie dalszego przetwarzania danych osobowych z naruszeniem przepisów.

Postanowienie Prezesa UODO nakazujące GGK zaprzestanie publikowania numerów ksiąg wieczystych na portalu internetowym GEOPORTAL2 do czasu wydania decyzji administracyjnej kończącej postępowanie w tej sprawie zostało wydane 6 kwietnia 2020 r. Prezes UODO podjął taką decyzję w związku z prowadzonym wobec Głównego Geodety Kraju postępowaniem z urzędu w sprawie naruszenia przepisów o ochronie danych osobowych dotyczącej udostępniania bez podstawy prawnej na portalu internetowym GEOPORTAL2 numerów ksiąg wieczystych.

Więcej na temat samego postanowienia Prezesa Urzędu, jak i jego treść, znajdują się pod linkiem: https://uodo.gov.pl/pl/138/1483 .

Przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności

Podstawę ujawnienia prawa własności gruntu w księdze wieczystej oraz ewidencji gruntów i budynków stanowi zaświadczenie potwierdzające przekształcenie, wydawane przez:

1. starostę wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej − w przypadku gruntów stanowiących własność Skarbu Państwa;

2. dyrektora oddziału terenowego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa lub dyrektora oddziału regionalnego Agencji Mienia Wojskowego − w przypadku gruntów, w stosunku do których prawo własności Skarbu Państwa wykonują te podmioty;

3. odpowiednio wójta (burmistrza, prezydenta miasta), zarząd powiatu albo zarząd województwa − w przypadku gruntów stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego;

4. dyrektora Zarządu Zasobów Mieszkaniowych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji − w przypadku gruntów, w stosunku do których prawo własności Skarbu Państwa wykonuje ten podmiot.

Organ, wydaje zaświadczenie:

1. z urzędu − nie później niż w terminie 12 miesięcy od dnia przekształcenia albo

2. na wniosek właściciela − w terminie 4 miesięcy od dnia otrzymania wniosku, albo

3. na wniosek właściciela lokalu uzasadniony potrzebą dokonania czynności prawnej mającej za przedmiot lokal albo właściciela gruntu uzasadniony potrzebą ustanowienia odrębnej własności lokalu − w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku.

Zaświadczenie zawiera oznaczenie nieruchomości gruntowej lub lokalowej, według ewidencji gruntów i budynków oraz ksiąg wieczystych prowadzonych dla tych nieruchomości. W zaświadczeniu potwierdza się przekształcenie oraz informuje o obowiązku wnoszenia rocznej opłaty przekształceniowej, wysokości i okresie wnoszenia tej opłaty, a także możliwości wniesienia opłaty.

Zaświadczenie stanowi podstawę wpisu w dziale III księgi wieczystej roszczenia o opłatę, w odniesieniu do każdoczesnego właściciela nieruchomości.

Właściwy organ doręcza zaświadczenie dotychczasowym użytkownikom wieczystym na adresy wskazane w ewidencji gruntów i budynków lub inne adresy, na które przed dniem przekształcenia doręczano korespondencję dotyczącą użytkowania wieczystego.

Właściwy organ doręcza zaświadczenie na adres nabywcy lokalu wskazany w akcie notarialnym. Doręczenie zaświadczenia na takie adresy uważa się za dokonane.

Istniejące w dniu przekształcenia obciążenia użytkowania wieczystego stają się obciążeniami nieruchomości, obciążenia udziałów we współużytkowaniu wieczystym gruntu stają się natomiast obciążeniami udziałów we współwłasności nieruchomości. Prawa związane z użytkowaniem wieczystym stają się prawami związanymi z własnością nieruchomości.

Uchwała SN o dopuszczalności kar umownych za nieterminowe zapłaty podwykonawcom

Uchwała jest odpowiedzią na przedstawione SN przez SO w Białymstoku zagadnienie prawne, czy ważne jest zastrzeżenie w umowie o roboty budowlane zawartej w trybie ZamPublU kary umownej z tytułu braku zapłaty lub nieterminowej zapłaty wynagrodzenia należnego podwykonawcom lub dalszym podwykonawcom, wobec tego, że postanowienie umowne w przedmiocie wysokości kar umownych z tego tytułu przewidziane jest w art. 143d ust. 1 pkt 7 lit. a ZamPublU, podczas gdy zgodnie z art. 483 § 1 KC karę umowną można zastrzec jedynie jako naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego zobowiązania niepieniężnego.

Sprawa ma związek z zamawiającym − SPZOZ w Sejnach, który pozwał do sądu konsorcjum K. − wykonawcę inwestycji − żądając zapłaty z tytułu opóźnienia wykonania prac. W umowie zaznaczono, że za nieterminowe wypłaty dla podwykonawców obowiązywać będzie kara umowna w wysokości 0,5% wartości wynagrodzenia należnego podwykonawcy za każdy dzień opóźnienia. W czasie rozprawy przed sądem I instancji podwykonawca udowodnił, że konsorcjum nie wypłaciło mu określonej kwoty za wykonane prace, która to została zasadzona na jego rzecz w wyroku Sądu Rejonowego. Powód (zamawiający) zapłacił zasądzoną kwotę podwykonawcy i wezwał konsorcjum do zwrotu tego wynagrodzenia podwykonawcy. Nie dokonano jednak tego zwrotu, zaskarżając wyrok wydany w I instancji. Sąd okręgowy uznał, że powstało na tle tej sprawy poważne zagadnienie prawne wynikające ze zbieżności art. 483 § 1 KC i art. 143d ust. 1 pkt 7 ZamPublU.

Dla przypomnienia, art. 143 d ust. 1 pkt 7 lit. a ZamPublU przewiduje, że umowa o roboty budowlane zawiera w szczególności postanowienia dotyczące wysokości kar umownych z tytułu braku zapłaty lub nieterminowej zapłaty wynagrodzenia należnego podwykonawcom lub dalszym podwykonawcom. Z kolei zgodnie z art. 483 § 1 KC w umowie można zastrzec, że naprawienie szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania niepieniężnego nastąpi przez zapłatę określonej sumy (kara umowna).

Wątpliwości sądu okręgowego wynikały między innymi z prezentowanego w piśmiennictwie stanowiska, że powiązanie kary umownej z nieterminową zapłatą lub brakiem zapłaty wynagrodzenia należnego podwykonawcom jest postanowieniem nieważnym, ponieważ obowiązek zapłaty wynagrodzenia podwykonawcy jest zobowiązaniem pieniężnym. Niemniej jednak są też poglądy odmienne, oparte na argumencie, że świadczenie pieniężne występuje jedynie w relacji wykonawca – podwykonawca i tylko w tej relacji zastrzeganie kar umownych jest niedopuszczalne. W stosunku zamawiający – wykonawca obciążenie karą umowną następuje natomiast z tytułu naruszenia zobowiązania do terminowej zapłaty wynagrodzenia podwykonawcom. Tego rodzaju zobowiązanie ma charakter niepieniężny.

W ocenie SN regulacja zawarta w art. 143d ust. 1 pkt 7 lit. a ZamPublU jest przepisem szczególnym w stosunku do art. 483 § 1 KC, a w konsekwencji dopuszczalne jest zastrzeżenie kary umownej na rzecz inwestora (zamawiającego) za nie wypłacenie wynagrodzenia podwykonawcom zawinione przez głównego wykonawcę.

Wieloletnia prognoza finansowa – nowy wzór, uwzględniający czasy epidemii

Ministerstwo Finansów podkreśla, że zmiana wzoru ma dostosować go do rozwiązań zawartych w KoronawirusU. Tamta regulacja wprowadziła zmiany poluzowujące reguły fiskalne, obowiązujące jednostki samorządu terytorialnego – to był fragment pomocy udzielanej samorządom, które dotknął kryzys wywołany epidemią koronawirusa.

Mechanizmy pomocy polegały m.in. na: wyłączeniu z indywidualnego wskaźnika spłaty zadłużenia JST zobowiązań z tytułu pożyczek, kredytów i emisji obligacji, które zostaną zaciągnięte z powodu epidemii COVID-19, czy możliwości przekroczenia przez JST w 2020 r. relacji zrównoważenia części bieżącej budżetu o kwotę ubytku w dochodach jednostki będącego skutkiem wystąpienia epidemii COVID-19.

Dlatego, zgodnie z projektem, wzór WPF został uzupełniony o wiersze, które umożliwią wpisanie ustawowych wyłączeń z limitu spłaty zobowiązań:

Włączenie tych informacji do WPF pozwoli, zdaniem projektodawców, JST na wykazanie w wieloletnich prognozach finansowych kwot podlegających ustawowym wyłączeniom z indywidualnego limitu spłaty zobowiązań oraz umożliwi regionalnym izbom obrachunkowym weryfikację, czy kwoty wykazywane w prognozach finansowych są zgodne z FinPubU.

Aplikacja do sporządzania i przekazywania WPF zostanie zaktualizowana i będzie dostępna od dnia wejścia w życie rozporządzenia.

Przedłużenie terminów związanych z przekazywaniem informacji o schematach podatkowych i wymianą informacji podatkowych z innymi państwami

Ustawą z 28 maja 2020 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o podatku od towarów i usług, ustawy o wymianie informacji podatkowych z innymi państwami oraz niektórych innych ustaw (dalej: ustawa zmieniająca) wprowadzono zmiany w ordynacji podatkowej w zakresie schematów podatkowych (art. 5 i art. 13 ww. ustawy). Przepis art. 13 ustawy zmieniającej określa terminy obowiązków raportowania dla promotorów, korzystających oraz wspomagających w przypadku przekazywania informacji o schematach podatkowych transgranicznych, jeżeli pierwszej czynności związanej z ich wdrażaniem dokonano w okresie od 26 czerwca 2018 r. do 30 czerwca 2020 r.

Jednocześnie podane w przepisach ustawy zmieniającej terminy w zakresie przesyłania schematów podatkowych zostały przedłużone w rozporządzeniem Ministra Finansów z 30 czerwca 2020 r. w sprawie przedłużenia niektórych terminów związanych z przekazywaniem informacji o schematach podatkowych i wymianą informacji podatkowych z innymi państwami (Dz.U. z 2020 r., poz. 1162). W rozporządzeniu przedłużono terminy związane z wymianą informacji podatkowych oraz przepisy sprowadzające się do przedłużenia obowiązku raportowania w zakresie schematów podatkowych transgranicznych.

Przedłużono do 31 lipca 2020 r. termin do przekazania Szefowi KAS:

1. informacji o rachunkach raportowanych za 2019 r.,
2. informacji o rachunkach nieudokumentowanych za 2019 r., 
3. informacji o amerykańskich rachunkach raportowanych za 2019 r.  

Ponadto przedłużono do:

1. 31 grudnia 2020 r. termin do przekazania przez promotorów informacji o schemacie podatkowym transgranicznym Szefowi KAS;
2.  do 31 stycznia 2021 r. termin przekazywania Szefowi KAS przez korzystającego informacji o schemacie podatkowym transgraniczny;
3. do 28 lutego 2021 r. terminy dla wspomagających,  o których mowa w art.13 ust. 4 i 5 ustawy zmieniającej;
4. do 30 kwietnia 2021 r. termin przekazania Szefowi KAS przez promotora lub wspomagającego danych dotyczących korzystającego.

Do 30 kwietnia 2021 r. przedłużono termin:

1. przekazania przez korzystającego Szefowi KAS informacji o schemacie podatkowym (MDR-3);
2. w zakresie przekazywania na podstawie art. 86f § 4 OrdPU informacji o schematach standaryzowanych, składanych na formularzu MDR-4. Dotyczy to przypadków, w których do 31 grudnia 2020 r. promotor lub wspomagający udostępnili korzystającemu schemat podatkowy transgraniczny.

W przypadku schematu podatkowego transgranicznego bieg terminów, o których mowa w art. 86b § 1 i 4, art. 86c § 1 i 2 oraz art. 86d § 2–5OrdPU, w przypadkach określonych w § 5 rozporządzenia rozpoczyna się od 1 stycznia 2021 r.

Szykują się nowe uprawnienia dla straży gminnych

Nowelizacja rozporządzenia z 17.11.2003 r. w sprawie wykroczeń, za które strażnicy straży gminnych są uprawnieni do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego (Dz.U. z 2003 r. poz. 2026 ze zm.), nad którą pracuje resort, ma dostosować uprawnienia funkcjonariuszy do obowiązujących ustaw. Ustawa z 11.1.2018 r. o elektromobilności i paliwach alternatywnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 908 ze zm.) daje gminom prawo ustanowienia strefy czystego powietrza, a tam – co do zasady – mogłyby się poruszać tylko pojazdy napędzane alternatywnie, czyli energią elektryczną, wodorem lub gazem ziemnym. Dzięki temu gminy mogą lepiej kształtować lokalną politykę ochrony powietrza, obniżając emisję szkodliwych związków.

Skuteczna ochrona tych stref wymaga przyznania strażom gminnym (miejskim) uprawnienia do nakładania grzywien w drodze mandatów karnych. Konieczność przyznania takich uprawnień została wskazana już w uzasadnieniu do projektu ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych. Jednak nie wszyscy strażnicy mogliby wystawiać takie mandaty. W projekcie rozporządzenia a jedynie ci, którzy mają upoważnienie do wykonywania kontroli ruchu drogowego.

To nie jedyna zmiana, planowana w rozporządzeniu. Obecnie ustawa o utrzymaniu czystości i porządku w gminach przewiduje sankcje za niezłożenie deklaracji o wysokości opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi oraz za składanie informacji o posiadaniu kompostownika lub kompostowaniu w nim bioodpadów niezgodnych ze stanem faktycznym. Jak można przeczytać w uzasadnieniu do projektu nowelizacji rozporządzenia „Jak wynika z dotychczasowych doświadczeń strażników gminnych (miejskich), znaczna część właścicieli nieruchomości nie wypełnia swoich obowiązków (…)”.

Kontrole wykazują, że często zdarzają się przypadki świadomej, nieprawidłowej segregacji odpadów, a nawet całkowitego braku segregacji, chociaż deklaracja wskazuje na coś innego. Zachętą do nieuczciwości może być też zwolnienie właścicieli domów jednorodzinnych z części opłaty za gospodarowanie odpadami w przypadku kompostowania odpadów w kompostowniku przydomowym. Taka możliwość może skłonić do złożenia deklaracji o posiadaniu kompostownika, a w rzeczywistości składowania odpadów gdzie indziej. Dodanie uprawnień do nakładania mandatów umożliwi skuteczne karanie nieuczciwych osób.

Dotychczas strażnicy mogli karać tylko za nieodpowiednie składowanie, które zagrażało bezpieczeństwu życia i zdrowia ludzi. Jak czytamy w uzasadnieniu, możliwość nakładania grzywien (mandatów karnych) przez strażników miejskich pomagała do tej pory utrzymywać czystość i porządek na obszarach gmin. Było to szczególnie przydatne na terenie budów, gdzie często w nieporządku walały się kawałki styropianu, folii, płyt kartonowo-gipsowych czy wiadra po chemii budowlanej. Projektodawcy przewidują, że przyznanie strażom gminnym nowych uprawnień wzmocni ochronę porządku publicznego w tych samorządach, które takie służby posiadają.

Projekt jest na etapie uzgodnień.

Walka z oszustami: Polska i Ukraina zacieśniają współpracę

Jak podaje Ministerstwo Finansów jeszcze w 2015 r. luka VAT w Polsce wynosiła 24 proc. potencjalnych wpływów, a cztery lata później spadła o około połowę. Pomogły w tym nowe narzędzia:

– podzielona płatność (split payment),

– pakiet paliwowy (m.in. obowiązek zapłaty podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia paliw płynnych będzie powstawał zasadniczo w ciągu 5 dni od momentu wprowadzenia paliwa do kraju) czy pakiet przewozowy (system monitorowania drogowego przewozu towarów),

– Jednolity Plik Kontrolny VAT czy

– System Teleinformatycznej Izby Rozliczeniowej (STIR).

Dla zapewnienia efektywnej walki z przestępstwami podatkowymi niezbędny jest też prawidłowy obieg informacji, w tym również zapewnienie szybkiego dostępu do danych o obrocie między państwami. Dlatego spotkanie z ukraińskim odpowiednikiem Krajowej Administracji Skarbowej było poświęcone omówieniu rozwiązań, które przyczynią się do usprawnienia pracy na wszystkich wspólnych przejściach granicznych. Przedmiotem rozmów był też wzajemny przepływ informacji o sytuacjach kryzysowych na przejściach granicznych.