Uchwała rady gminy w sprawie zaopiniowania zmiany granic gminy – możliwość wniesienie skargi do WSA

Tak stwierdził WSA w Rzeszowie (post. WSA w Rzeszowie z 28.7.2020 r., II SA/Rz 747/20, Legalis).

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy z 8.3.1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 713; dalej: SamGminU), Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia:

1) tworzy, łączy, dzieli i znosi gminy oraz ustala ich granice;

2) nadaje gminie lub miejscowości status miasta i ustala jego granice;

3) ustala i zmienia nazwy gmin oraz siedziby ich władz.

Z przepisów art. 4b ust. 1 i 3 SamGminU wynika zaś, że wydanie rozporządzenia przez Radę Ministrów na wniosek rady gminy wymaga:

1. wniosku rady gminy poprzedzonego przeprowadzeniem przez tę radę konsultacji z mieszkańcami, wraz z uzasadnieniem oraz niezbędnymi dokumentami, mapami i informacjami potwierdzającymi zasadność wniosku;
2. opinii rad gmin objętych wnioskiem, poprzedzonych przeprowadzeniem przez te rady konsultacji z mieszkańcami, a w przypadku zmiany granic gminy naruszającej granice powiatów lub województw – opinii odpowiednich rad powiatów lub sejmików województw;
3. opinii wojewody właściwego dla gminy lub gmin objętych wnioskiem.

Rada gminy występuje z takim wnioskiem do ministra administracji publicznej za pośrednictwem wojewody, w terminie do dnia 31 marca.

W omawianym wyroku WSA w Rzeszowie powołał się na stanowisko Trybunału Konstytucyjnego (patrz post. TK z 12.6.2019 r., S 1/19). WSA stwierdził w swoim wyroku, że TK wskazał, że ustawowy wymóg nadania aktom w sprawie łączenia, dzielenia, znoszenia i ustalania granic gmin formy rozporządzenia Rady Ministrów powoduje, że ze względu na tę formę nie można ich poddać kontroli legalności sądów administracyjnych. Oznacza to, że uchwała podjęta przez radę gminy w trybie art. 4 ust. 2 w zw. z art. 4b ust. 1 i 3 SamGminU również nie stanowi aktu z zakresu administracji publicznej, lecz element procedury legislacyjnej zmierzającej do potencjalnego wydania rozporządzenia Rady Ministrów. Jak podkreślił WSA skoro wydanie rozporządzenia pozostawiono wyłącznej kompetencji Rady Ministrów, przy jednoczesnym braku możliwości poddania kontroli sądowej podjętego aktu Rady Ministrów, to brak jest podstaw prawnych, aby dopuścić sądowoadministarcyjną kontrolę wspomnianych wyżej uchwał rady gminy. Nie ma przepisu szczególnego w rozumieniu art. 3 § 3 ustawy z 30.8.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej: PostAdmU), który umożliwiałby skuteczne zaskarżanie takich uchwał. A zatem: „Skoro nie jest to uchwała podjęta z zakresu administracji publicznej, to brak jest możliwości jej zaskarżenia w oparciu o art. 3 § 2 pkt 5 i 6 [PostAdmU] oraz art. 101 ust. 1 [SamGminU, zgodnie z którym każdy, czyj interes prawny lub uprawnienie zostały naruszone uchwałą lub zarządzeniem, podjętymi przez organ gminy w sprawie z zakresu administracji publicznej, może zaskarżyć uchwałę lub zarządzenie do sądu administracyjnego].” [uzup. Autora]

Rządowy projekt ustawy o zmianie niektórych ustaw wspierających rozwój mieszkalnictwa

Proponowane instrumenty dotyczą wsparcia budownictwa komunalnego i społecznego budownictwa czynszowego, jak również kierowanych bezpośrednio do gospodarstw domowych form finansowego wsparcia w ponoszeniu wydatków mieszkaniowych.

Jako jedną z ważnych ustaw objętych nowelizacją należy wymienić ustawę z 7.7.1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1186 ze zm.). Projekt zmienia definicję obiektu liniowego. Ponadto precyzuje on, że nie wymaga decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę oraz zgłoszenia rozbiórka obiektów i urządzeń budowlanych, na budowę których nie jest wymagane pozwolenie na budowę oraz budynków i budowli zlokalizowanych na terenach zamkniętych ustalonych decyzją Ministra Obrony Narodowej.

Projekt precyzuje także, kiedy można rozpocząć rozbiórkę obiektów budowlanych – formalnie będzie to możliwe po uzyskaniu decyzji o pozwoleniu na rozbiórkę.

Ponadto nowelizacja dokonuje zmiany treści przepisu dotyczącego rozbiórki obiektu wpisanego do rejestru zabytków. Zgodnie z nowym brzmieniem decyzja o pozwoleniu na rozbiórkę obiektu budowlanego wpisanego do rejestru zabytków może być wydana po uzyskaniu decyzji Generalnego Konserwatora Zabytków działającego w imieniu ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego o skreśleniu tego obiektu z rejestru zabytków

Nowelizowane przepisy wskazują także, że decyzja o pozwoleniu na rozbiórkę obiektu budowlanego wpisanego do rejestru zabytków może być wydana po uzyskaniu decyzji Generalnego Konserwatora Zabytków działającego w imieniu ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego o skreśleniu tego obiektu z rejestru zabytków. Ustawa dopuszcza możliwość składania wniosków o przeniesienie decyzji o pozwoleniu na budowę, praw i obowiązków wynikających ze zgłoszenia, wobec którego organ nie wniósł sprzeciwu w formie dokumentu elektronicznego za pośrednictwem adresu elektronicznego. Także zawiadomienie organu nadzoru budowlanego o zamierzonym terminie rozpoczęcia robót budowlanych, wniosek o wydanie decyzji o niezbędności wejścia do sąsiedniego budynku, lokalu lub na teren sąsiedniej nieruchomości, zgłoszenia zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego lub jego części będzie można dokonywać w taki sposób.

Wzory dokumentów stosowanych w egzekucji należności pieniężnych

W Dz.U. z 2020 r. pod poz. 1314 opublikowano rozporządzenie Ministra Finansów z 20.7.2020 r. w sprawie wzorów dokumentów stosowanych w egzekucji należności pieniężnych.

Rozporządzenie określa wzór:

1. zawiadomienia o zajęciu wynagrodzenia za pracę (załącznik nr 1);
2. zawiadomienia o zajęciu świadczeń z zaopatrzenia emerytalnego i ubezpieczenia społecznego oraz renty socjalnej (załącznik nr 2);
3. zawiadomienia o zajęciu wierzytelności z rachunku bankowego i wkładu oszczędnościowego, stanowiący załącznik nr 3 do rozporządzenia;
4. zawiadomienia o zajęciu wierzytelności z rachunku bankowego i wkładu oszczędnościowego na poczet należności pieniężnej, o której mowa w art. 62b ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe, lub innych należności pieniężnych (załącznik nr 4);
5. protokołu zajęcia wierzytelności z rachunku bankowego związanego z dokumentem (załącznik nr 5);
6. zawiadomienia o zajęciu innej wierzytelności pieniężnej (załącznik nr 6);
7. zawiadomienia o zajęciu praw z instrumentów finansowych zapisanych na rachunku papierów wartościowych lub innym rachunku oraz z wierzytelności z rachunku pieniężnego (załącznik nr 7);
8. protokołu odbioru dokumentu (załącznik nr 8);
9. protokołu zajęcia autorskiego prawa majątkowego i prawa pokrewnego lub prawa własności przemysłowej / zawiadomienia o zajęciu prawa własności przemysłowej (załącznik nr 9);
10. zawiadomienia o zajęciu udziału w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością (załącznik nr 10);
11. zawiadomienia o zajęciu pozostałych praw majątkowych (załącznik nr 11);
12. protokołu zajęcia i odbioru ruchomości (załącznik nr 12).

Informacje przekazywane przez dłużników do organu egzekucyjnego

W Dz.U. z 2020 r. pod poz. 1313 opublikowano rozporządzenie Ministra Finansów z 23.7.2020 r. w sprawie informacji przekazywanych organowi egzekucyjnemu przez dłużnika zajętej wierzytelności.

Z rozporządzenia wynika, że przekazując środki pieniężne organowi egzekucyjnemu, dłużnik zajętej wierzytelności podaje w poleceniu przelewu:
1) PESEL, albo NIP, albo REGON, albo numer w Krajowym Rejestrze Sądowym zobowiązanego, albo jego numer w innym rejestrze lub ewidencji, podany przez organ egzekucyjny w zawiadomieniu o zajęciu wierzytelności lub prawa majątkowego;
2) imię i nazwisko lub nazwę zobowiązanego – w przypadku braku danych, o których mowa wyżej;
3) numer co najmniej jednego zawiadomienia o zajęciu wierzytelności lub innego prawa majątkowego, z którego realizacją związane jest przekazanie środków pieniężnych, przesłanego przez organ egzekucyjny, do którego przekazywane są środki pieniężne;
4) skrót „ZBIEG” – w przypadku zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej albo zbiegu egzekucji administracyjnych.

Jeżeli ze względu na liczbę zobowiązanych nie jest możliwe podanie w poleceniu przelewu wszystkich powyższych informacji, dłużnik zajętej wierzytelności:
1) podaje w poleceniu przelewu:
a) informacje dotyczące wymienionych wyżej numerów albo imienia i nazwiska lub nazwy zobowiązanego, dotyczące co najmniej jednego zobowiązanego,
b) numer co najmniej jednego zawiadomienia o zajęciu wierzytelności lub innego prawa majątkowego, z którego realizacją związane jest przekazanie środków pieniężnych, przesłanego przez organ egzekucyjny, do którego przekazywane są środki pieniężne,
c) skrót „ZBIEG” – w przypadku zbiegu egzekucji administracyjnej i sądowej albo zbiegu egzekucji administracyjnych,
d) skrót „ZI” – informujący o przekazywaniu zawiadomienia, o którym mowa niżej, jeżeli nie podaje skrótu „ZBIEG”;
2) niezwłocznie przekazuje organowi egzekucyjnemu zawiadomienie zawierające informacje dotyczące wymienionych wyżej numerów albo imienia i nazwiska lub nazwy zobowiązanego oraz wspomniany wyżej numer co najmniej jednego zawiadomienia o zajęciu wierzytelności lub innego prawa majątkowego – dotyczące wszystkich zobowiązanych, wraz z informacją o wysokości środków pieniężnych przekazanych poleceniem przelewu.

Przekazując środki pieniężne organowi egzekucyjnemu:
• dłużnik zajętej wierzytelności będący bankiem albo SKOK dodatkowo podaje w poleceniu przelewu informację o realizacji zajęcia wierzytelności poprzez podanie skrótu „RZ”, a w przypadku przekazywania środków pieniężnych z rachunku VAT – poprzez podanie skrótu „rVAT”;
• w przypadku blokady rachunku, o której mowa w art. 119zg pkt 2 ustawy z 29.8.1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325), dłużnik zajętej wierzytelności będący bankiem albo SKOK dodatkowo podaje w poleceniu przelewu informację, że realizacja zajęcia następuje w okresie trwania blokady, poprzez podanie skrótu „rBLO” (chodzi tu o blokadę rachunku podmiotu kwalifikowanego przez którą rozumie się czasowe uniemożliwienie dysponowania środkami pieniężnymi zgromadzonymi na rachunku podmiotu kwalifikowanego prowadzonym przez bank lub spółdzielczą kasę oszczędnościowo-kredytową i korzystania z tych środków).

Bon turystyczny zachęca do założenia profilu w ZUS

Zakład Ubezpieczeń Społecznych poinformował, że we wtorek 4 sierpnia na Platformie Usług Elektronicznych zarejestrowała się rekordowa liczba użytkowników. Dzięki temu swoje profile w systemie ZUS ma już około 5 mln osób. Profil na PUE można założyć np. przez bankowość elektroniczną, profil zaufany lub dzwoniąc na infolinię ZUS.

Liczba kolejnych użytkowników przyrasta szybko dzięki bonowi turystycznemu. Od 1 sierpnia na Platformie Usług Elektronicznych mogą się rejestrować rodzice dzieci do 18. roku życia. Po wejściu na PUE mają uzupełnić dane kontaktowe, a następnie aktywować bon. Potem otrzymają kod, którym mogą płacić podmiotom oferującym usługi turystyczne. Każda transakcja będzie potwierdzona jednorazowym kodem, otrzymywanym przez SMS.

Do tej pory rodzice aktywowali ponad 360 tys. bonów i dokonali nimi 14 tys. płatności o wartości 10,3 mln złotych. Bonami można płacić wielokrotnie, aż do wyczerpania ich wartości. Całkowicie wykorzystanych zostało 9,7 tys. bonów. Taka forma pomocy dla rodzin przysługuje na każde dziecko objęte świadczeniem wychowawczym lub dodatkiem wychowawczym z programu „Rodzina 500+”. Każde dziecko może „otrzymać” jeden bon na 500 zł, a dziecku z niepełnosprawnością przysługuje drugi bon, również w wysokości 500 złotych – takich wniosków złożono 19,1 tysiąca. Bon jest ważny do 31.3.2022 roku.

Wydłużenie możliwości polecania pracownikom pracy zdalnej

Przepis art. 3 ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, pozwalający pracodawcy na polecanie swoim pracownikom wykonywania pracy zdalnej traci moc z dniem 4.9.2020 r. Wynika to z art. 36 ust. 1 tej ustawy – wymienia on przepisy tracące moc po upływie 180 dni od dnia wejścia w życie tej ustawy, co nastąpiło z dniem 8.3.2020 r.

Wydłużenie terminu polecenia pracy zdalnej

Jednak z uwagi na bardzo duże zainteresowanie wykonywaniem pracy zdalnej − zarówno ze strony pracodawców, jak i pracowników – postanowiono o wydłużeniu tego terminu. Art. 3 ww. ustawy ma być usunięty z katalogu przepisów wymienionych w art. 36 ust. 1 tej ustawy. Ponadto zmienione zostanie brzmienie ust. 1 w art. 3 tej ustawy. W obecnym brzmieniu przepis ten jedynie umożliwia pracodawcom − w celu przeciwdziałania COVID-19 − polecanie pracownikom wykonywania pracy zdalnej, tj. wykonywania, przez czas oznaczony, pracy określonej w umowie o pracę, poza miejscem jej stałego wykonywania. Natomiast po zmianach z przepisu tego wynikać będzie także, że praca zdalna w tym celu będzie mogła być pracownikom polecana w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu.

Planowana praca zdalna w Kodeksie pracy
Niezależnie od nowelizacji ustawy z dnia 2.3.2020 r. zapowiedziano także wprowadzenie przepisów regulujących pracę zdalną bezpośrednio do Kodeksu pracy, czyli na stałe. Wówczas praca zdalna mogłaby już być stosowana niezależnie od ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego/stanu epidemii, zatem także po upływie ww. okresów.

MF: Już 900 mln zł dla OPP. Kolejny rekord pobity

Informacja zamieszczona na stronie: https://www.gov.pl/web/finanse/juz-900-mln-zl-dla-opp-kolejny-rekord-pobity

„W tym roku Polacy po raz kolejny pokazali, że chętnie wspierają bliskie im cele, przekazując w swoich rocznych rozliczeniach PIT blisko 900 mln zł dla organizacji pożytku publicznego. To rekordowa kwota, wyższa o 25 mln zł w porównaniu z ubiegłym rokiem” – mówi minister finansów Tadeusz Kościński.

„Cieszę się również z tego, że jako resort finansów znacznie ułatwiamy Polakom rozliczanie podatków, w tym np. przekazanie 1 proc. poprzez usługę Twój e-PIT. To praktyczny wymiar naszego zorientowania na klienta. Stawiamy podatników i przedsiębiorców w centrum uwagi, staramy się dobrze poznać ich potrzeby i dostarczać im nowoczesne, przyjazne usługi, aby w ten sposób ułatwiać ich codzienne funkcjonowanie” – dodaje minister.

W 2020 r. (stan na 7 sierpnia) kwota 1 proc. podatku należnego przekazana organizacjom pożytku publicznego (z rozliczenia za 2019 r.) wyniosła 899,4 mln. To o 25 mln zł więcej niż rok wcześniej (z rozliczenia za 2018 r.) – wtedy było to 874,4 mln zł.

Kwoty te rosną z roku na rok. Przykładowo w 2015 r. Polacy przekazali OPP 560 mln, w 2016 r. 619,1 mln, w 2017 r. 662,2 mln, a rok później – 763,9 mln zł.

Pełna kwota dla OPP za 2019 r. i liczba podatników, którzy przekazali im swój 1 proc. podatku, będzie znana na przełomie 3 i 4 kwartału 2020 r.

Źródło: www.gov.pl/web/finanse

Przeniesienie na własność mieszkańca zamontowanych instalacji odnawialnych źródeł energii

Zgodnie z art. 11 ust. 1 PDOFizU, przychodami, co do zasady, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Dla celów podatkowych, bez wątpliwości, przyjmuje się, że pojęcie nieodpłatnego świadczenia obejmuje wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. Przy czym, przysporzeniem majątkowym i przychodem w rozumieniu PDOFizU są nie tylko aktywa, które ulegają zwiększeniu u podatnika, ale także zmniejszenie jego pasywów.

W sprawie rozpatrywanej przez Dyrektora KIS zasady korzystania z instalacji OZE w okresie trwałości projektu, jak i zasady nabywania instalacji OZE po upływie tego okresu, dla wszystkich odbiorców są takie same. A skoro tak, to nie mają one charakteru indywidualnego. Nie można w związku z tym mówić o powstaniu przysporzenia majątkowego dla konkretnego mieszkańca. Tylko w przypadku, gdyby konkretny, zindywidualizowany mieszkaniec korzystał z instalacji lub nabył instalację na preferencyjnych zasadach w stosunku do innych mieszkańców, powstałby u niego przychód.

A zatem, świadczenie wynikające ze wsparcia, jakiego udzieli gmina z udziałem środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w związku z realizacją projektu na równych zasadach dla wszystkich odbiorców, nie powoduje powstania po stronie mieszkańca gminy przychodu w rozumieniu art. 11 ust. 1 PDOFizU, zarówno w związku z zamontowaniem instalacji odnawialnych źródeł energii na nieruchomościach należących do mieszkańców gminy, jak i z tytułu przeniesienia ich na własność mieszkańców po okresie trwałości projektu. W konsekwencji, na gminie nie ciąży obowiązek sporządzenia informacji PIT-11 dla odbiorców.

Stres pracowników wywołany przez pandemię wpływa na obniżenie poziomu cyberbezpieczeństwa firm

Stres, z jakim borykają się pracownicy, może być związany z rozprzestrzenianiem się koronawirusa. Według Menlo Security w okresie od 25 lutego do 25 marca 2020 roku nastąpił 25-proc. wzrost liczby osób klikających w złośliwe adresy URL z nazwami domen odnoszącymi się do COVID-19 lub koronawirusa. Z kolei z informacji opublikowanych przez Stały Komitet Międzyagencyjny (IASC) sytuacja związana z pandemią wywołuje szereg skutków społecznych, do których zalicza się poczucie smutku, zmartwienia, dezorientacji, strachu czy złości.

Z raportu sporządzonego przez firmę Tessian wynika, że błędy skutkujące zagrożeniem dla cyberbezpieczeństwa popełnia aż 43 % pracowników. Aż 52 % respondentów przyznało, że incydenty te były wynikiem stresu, u 43 % badanych było to zmęczenie, a u 36 % zbyt szybkie tempo pracy.

IASC wydał szereg porad skierowanych do chorych i ich rodzin, osób starszych czy personelu medycznego. Tymczasem brakuje porad na temat tego, jak ze stresem wywołanym pandemią mogą sobie radzić pracownicy korzystający z narzędzi informatycznych. Rozwiązaniem mogą być częstsze szkolenia pracowników.

Z raportu Tessian wynika, że w grupie osób najczęściej popełniających błędy zagrażające cyberbezpieczeństwu znajdują się pracownicy młodzi – w wieku od 18 do 30 lat i od 31 do 50 lat. 70 proc. pracowników, którzy przyznali się do kliknięcia wiadomości phishingowej, ma od 18 do 40 lat. Dla porównania podobny błąd popełniło zaledwie 8 % osób powyżej 51. roku życia. Ponadto 65 % pracowników w wieku od 18 do 30 lat wysłało e-mail na niewłaściwy adres. W grupie powyżej 51. roku życia odsetek ten sięgał 34 %.

Google notuje codziennie 240 mln wiadomości spamowych o tematyce związanej z koronawirusem. Od lutego liczba ataków phishingowych wzrosła o 667 % i nadal rośnie.

Źródło:

www.newseria.pl

Rodzaje podatków, opłat lub niepodatkowych należności budżetowych wpłacane przy użyciu mikrorachunku podatkowego

Rozporządzenie stanowi wykonanie upoważnienia ustawowego zawartego w art. 61b § 4 ordynacji podatkowej.

Rozporządzenie określa katalog podatków, opłat i niepodatkowych należności budżetowych wpłacanych za pośrednictwem mikrorachunku podatkowego. Katalog ten został zamieszczony w załączniku do rozporządzenia i dotyczy należności, dla których zostały spełnione uwarunkowania techniczno-organizacyjne do dokonywania wpłat za pomocą mikrorachunku podatkowego. Wykaz został podzielony na trzy części według rodzajów podatków, tj.: CIT, PIT i VAT. W każdej z tych części zostały ujęte należności wynikające z określonych deklaracji/zeznań w ramach danego rodzaju podatku, które są realizowane przy użyciu mikrorachunku podatkowego. Wskazanie poszczególnych formularzy podatkowych, którymi rozlicza się określone podatki ma na celu ułatwienie podatnikom identyfikacji wpłat, które są realizowane w wyżej wymieniony sposób.

Rozporządzenie wejdzie w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.