Przepis art. 3 ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, pozwalający pracodawcy na polecanie swoim pracownikom wykonywania pracy zdalnej traci moc z dniem 4.9.2020 r. Wynika to z art. 36 ust. 1 tej ustawy – wymienia on przepisy tracące moc po upływie 180 dni od dnia wejścia w życie tej ustawy, co nastąpiło z dniem 8.3.2020 r.

Wydłużenie terminu polecenia pracy zdalnej

Jednak z uwagi na bardzo duże zainteresowanie wykonywaniem pracy zdalnej − zarówno ze strony pracodawców, jak i pracowników – postanowiono o wydłużeniu tego terminu. Art. 3 ww. ustawy ma być usunięty z katalogu przepisów wymienionych w art. 36 ust. 1 tej ustawy. Ponadto zmienione zostanie brzmienie ust. 1 w art. 3 tej ustawy. W obecnym brzmieniu przepis ten jedynie umożliwia pracodawcom − w celu przeciwdziałania COVID-19 − polecanie pracownikom wykonywania pracy zdalnej, tj. wykonywania, przez czas oznaczony, pracy określonej w umowie o pracę, poza miejscem jej stałego wykonywania. Natomiast po zmianach z przepisu tego wynikać będzie także, że praca zdalna w tym celu będzie mogła być pracownikom polecana w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu.

Ważne

Ostatecznie możliwość polecania pracownikom pracy zdalnej będzie uzależniona od okresu trwania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii. Dodatkowo pracodawcy będą mogli stosować prace zdalną w okresie 3 miesięcy po odwołaniu tych stanów.

Planowana praca zdalna w Kodeksie pracy
Niezależnie od nowelizacji ustawy z dnia 2.3.2020 r. zapowiedziano także wprowadzenie przepisów regulujących pracę zdalną bezpośrednio do Kodeksu pracy, czyli na stałe. Wówczas praca zdalna mogłaby już być stosowana niezależnie od ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego/stanu epidemii, zatem także po upływie ww. okresów.