Działalność zaprzestana – projekt nowego Stanowiska KSR

W razie prowadzenia przez jednostkę działalności przewidzianej do zaprzestania, polskie przepisy o rachunkowości, głównie ustawa o rachunkowości, obligują do prezentacji w sprawozdaniach finansowych informacji o tej działalności, ograniczając je (wymogi informacyjne) zasadniczo do odrębnej prezentacji osiąganych z niej przychodów i ponoszonych (lub przypisywanych do niej) kosztów w rachunkach zysków i strat jednostek oraz w informacji dodatkowej. Przepisy ustawy o rachunkowości nie określają wprost pojęcia i zakresu działalności przewidzianej do zaprzestania, zarówno na poziomie sprawozdań finansowych jednostki, jak i grup kapitałowych.

Obowiązujące przepisy prawne o rachunkowości, w tym o sprawozdawczości finansowej, nie dają wystarczających podstaw do jednolitej i spójnej prezentacji w sprawozdaniach finansowych efektów działalności przewidzianej do zaprzestania lub zaprzestanej, dlatego też zobowiązane do ich stosowania jednostki, stosują różne rozwiązania. Zakłóca to realizację założenia o porównywalności sprawozdań finansowych.

Taka sytuacja stanowiła podstawę do opracowania i wydania przez Komitet Standardów Rachunkowości stanowiska, którego postanowienia mogłyby przyczynić się do zapewnienia porównywalności prezentowanych informacji w przedmiotowym zakresie.

Uwag i komentarze do projektu można zgłaszać w terminie do 12.5.2023 r. na adres sekretarz.KSR@mf.gov.pl.

Źródło: Ministerstwo Finansów

 

Dyrektywa rodzicielska i work-life balance. Prezydent podpisał nowelizację Kodeksu pracy

Podpisana przez prezydenta Andrzeja Dudę nowelizacja Kodeksu pracy oraz niektórych innych ustaw to przede wszystkim wdrożenie do polskiego porządku prawnego postanowień dwóch dyrektyw – tzw. dyrektywy rodzicielskiej oraz work-life balance.

W tym celu dyrektywa przewiduje indywidualne prawa związane z urlopem ojcowskim, rodzicielskim i opiekuńczym, a także elastyczną organizację pracy dla pracowników będących rodzicami oraz opiekunami. Celem dyrektywy jest zachęcenie do równiejszego dzielenia się obowiązkami opiekuńczymi pomiędzy kobietami i mężczyznami.

Druga z dyrektyw ma z kolei na celu poprawę warunków pracy poprzez zapewnienie bardziej przejrzystego i przewidywalnego zatrudnienia.

Dyrektywa rodzicielska. Co się zmieni?

Wprowadzone zmiany dotyczą m.in.:

Dyrektywa w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w UE

Najważniejsze zmiany:

Ustawa wejdzie w życie po upływie 21 dni od dnia ogłoszenia.

Źródło: gov.pl

Termin składania zeznań CIT przedłużony do końca czerwca 2023 r.

Z rozporządzenia Ministra Finansów z 16.3.2023 r. w sprawie przedłużenia terminów wykonania niektórych obowiązków w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2023 r. poz. 530) wynika, że przedłużono do 30.6.2023 r. dla podatników podatku dochodowego od osób prawnych termin do:

1. Złożenia zeznania o wysokości dochodu osiągniętego (straty poniesionej) w roku podatkowym, czyli CIT-8 z załącznikami, jeżeli wystąpi obowiązek ich dołączenia do zeznania głównego, który zakończył się w okresie od 1.12.2022 r. do 28.2.2023 r.,
2. Wpłaty podatku należnego wykazanego w zeznaniu albo różnicy między podatkiem należnym od dochodu wykazanego w tym zeznaniu a sumą zapłaconych zaliczek za okres od początku roku

‒ o którym mowa w art. 27 ust. 1 PDOPrU.

Także do 30.6.2023 r. przedłużono termin:

W jaki sposób skorzystać z ulgi dla seniora?

 

Świadczenia otrzymywane przez daną osobę stanowią co do zasady przychody podatkowe. Ustawodawca przewidział jednak ponad 100 wyjątków od tej zasady. Wolne od podatku dochodowego są m.in. przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy, z umów zlecenia, z zasiłku macierzyńskiego oraz z pozarolniczej działalności gospodarczej, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30c albo art. 30ca PDOFizU (skala podatkowa, podatek liniowy, IP-BOX) albo ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w zakresie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, otrzymane przez podatnika po ukończeniu 60. roku życia w przypadku kobiety i 65. roku życia w przypadku mężczyzny, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł, pod warunkiem, że podatnik podlega z tytułu uzyskania tych przychodów ubezpieczeniom społecznym oraz podatnik, mimo nabycia uprawnienia, nie otrzymuje emerytury lub renty rodzinnej.

Z przepisów wynika zatem, że warunkami do ulgi są:

a) odpowiedni wiek,

b) opłacanie składek społecznych,

c) nabycie prawa do emerytury lub renty rodzinnej,

d) niepobieranie emerytury lub renty rodzinnej,

e) uzyskiwanie przychodów objętych prawem do ulgi.

Mimo że bez decyzji świadczenie nie jest wypłacane, ZUS stoi na stanowisku, że nie jest ona wymagana. Według organu rentowego wystarczy samo osiągnięcie wieku emerytalnego. Pogląd ten przyjął również fiskus – na PIT-11 wyraźnie rozdzielono przychody uzyskiwane przed ukończeniem wieku emerytalnego i od jego ukończenia. W efekcie należy uznać, że decydujące znaczenie ma ukończenie wieku, a nie uzyskanie decyzji.

 

Projekt Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF) rozpatrzony przez SKRM

Według założeń wdrożenie KSeF ma na celu optymalizację procesów fakturowych, obiegu dokumentów i wykorzystywanych przez przedsiębiorców systemów fakturowych. Jednolity standard e-faktury ma uprościć proces dokumentowania transakcji, przyspieszyć i zautomatyzować wystawianie, przetwarzanie oraz archiwizację tych dokumentów. Szybsze procesowanie dokumentu to zdaniem MF niższe koszty. Podatnicy będą dysponować na bieżąco (w czasie rzeczywistym) informacjami z faktur dla potrzeb zarządczych – w tym analityki, ale także w innych obszarach prowadzonej przez nich działalności.

Główne zmiany w projekcie KSeF:

Polscy przedsiębiorcy od 1.1.2022 r. mają możliwość dobrowolnego wystawiania faktur poprzez KSeF. Obecnie e-faktura działa, jako jedna z dopuszczonych form dokumentowania sprzedaży, obok faktur papierowych i już występujących w obrocie gospodarczym faktur elektronicznych.

Więcej aktualnych informacji na temat Krajowego Systemu e-Faktur znajduje się na stronie MF.

Elektronizacja wiążących informacji (e-WIS)

Projekt przewiduje także wprowadzenie wyłącznie elektronicznej obsługi wiążących informacji — WIT (wiążąca informacja taryfowa), WIP (wiążąca informacja o pochodzeniu), WIA (wiążąca informacja akcyzowa) oraz WIS (wiążąca informacja stawkowa) — poprzez rozbudowę i dostosowanie funkcjonujących już systemów informatycznych KAS (e-Urząd Skarbowy, Platforma Usług Elektronicznych Skarbowo-Celnych – PUESC).

Proponowane rozwiązania bazują na rozszerzeniu potencjału już funkcjonujących narzędzi KAS i nie wymagają technologicznego wdrożenia u podatników. Projekt nie wymaga dodatkowych wdrożeń u przedsiębiorców, nie ogranicza również dostępu do instrumentów takich jak WIS, WIA, WIT i WIP.

Elektronizacja obsługi wiążących informacji, to zdaniem ministerstwa możliwość nieprzerwanej obsługi spraw w trybie zdalnym. Projekt wpłynie korzystnie na szybkość i sposób otrzymywania przez przedsiębiorców informacji podatkowych i celnych oraz zwiększy pewność obrotu gospodarczego.

Projekt ustawy wraz z projektami aktów wykonawczych, przyjęty przez SKRM jest dostępny na stronie RCL w zakładkach Rządowego Procesu Legislacyjnego.

Źródło: Ministerstwo Finansów

Nowy obowiązek dla firm: Rozliczenie składki zdrowotnej za 2022 rok

Od stycznia 2022 r. obowiązują nowe zasady opłacania składki zdrowotnej. Zarówno wysokość, jak i sposób naliczania składki zdrowotnej uzależniony jest obecnie od wybranej formy opodatkowania. Nowe przepisy nie ograniczyły się jednak tylko do zmian w zakresie samej składki zdrowotnej, lecz wprowadziły również zupełnie nowy obowiązek polegający na konieczności sporządzania deklaracji rocznej w zakresie składki zdrowotnej. To całkowicie nowe rozliczenie przedsiębiorcy złożą po raz pierwszy w 2023 r., rozliczając składki zdrowotne należne za rok 2022.

Co istotne, nowe rozliczenie roczne jest całkowicie odrębnym dokumentem od rocznego rozliczenia PIT. Rozliczenie to będzie jednak skonstruowane na podobnych zasadach. Miesięczne składki zdrowotne są bowiem jedynie zaliczkami na roczną wysokość składki zdrowotnej. Zaliczki zapłacone w 2022 roku teraz będą musiały zostać wykazane przez niemal każdego przedsiębiorcę w rozliczeniu rocznym składki zdrowotnej, a ich suma będzie porównywana z należną roczną składką zdrowotną.

 

Kto musi złożyć roczne rozliczenie składki zdrowotnej?

Aktualnie obowiązujące przepisy nakładają obowiązek złożenia rocznej deklaracji składkowej na zdecydowaną większość osób prowadzących działalność gospodarczą. Rocznego rozliczenia składki zdrowotnej będą bowiem musieli dokonać przedsiębiorcy, którzy jako formę opodatkowania wybrali:

Obowiązek sporządzenia rocznego rozliczenia składki zdrowotnej nie dotyczy więc jedynie tych osób, które w 2022 roku rozliczały podatek na podstawie karty podatkowej.

Po co rozliczać składkę zdrowotną?

płacone co miesiąc składki zdrowotne są jedynie zaliczkami na właściwą kwotę składki zdrowotnej, której wysokość ostatecznie wyliczana jest dopiero na podstawie rocznego dochodu lub przychodu przedsiębiorcy.

Sposób wyliczania nowych składek zdrowotnych powoduje jednak, iż w wielu przypadkach suma dwunastu miesięcznych składek zdrowotnych nie zawsze będzie tożsama z wartością rocznej składki wyliczonej na podstawie rocznego przychodu (w przypadku ryczałtowców) lub rocznego dochodu (w przypadku liniowców i firm na skali podatkowej).

Powstanie różnic kwotowych pomiędzy sumą zaliczek a ostateczną roczną kwotą składki zdrowotnej może mieć różne przyczyny. Najczęściej jednak różnice te wynikają z dwóch powodów.

W przypadku liniowców i przedsiębiorców na skali podatkowej, w niektórych miesiącach w ciągu roku mógł wystąpić obowiązek zapłaty tzw. składki minimalnej. Przedsiębiorca, który w danym miesiącu osiągnął stratę lub dochód niższy od kwoty minimalnego wynagrodzenia, zobowiązany jest pomimo to do zapłaty składki zdrowotnej w kwocie ustawowej składki minimalnej. Minimalna składka zdrowotna w 2022 roku wynosiła 270,90 zł . Przedsiębiorca, który opłacił składkę minimalną chociaż raz w ciągu roku, może spodziewać się, że roczna kwota składki zdrowotnej nie będzie odpowiadać sumie zapłaconych wcześniej składek miesięcznych.

Jeszcze większe różnice mogą powstać w przypadku ryczałtowców. W tym przypadku jednak różnice te najczęściej wynikać będą z przekroczenia progów przychodowych. Osoby na ryczałcie opłacają co miesiąc jedną z trzech kwot składki zdrowotnej, w zależności od przedziału, w jakim kształtują się ich roczne, prognozowane przychody. Jeśli jednak na koniec roku okaże się, że rzeczywiste przychody firmy były mniejsze lub większe od wcześniej zakładanych, przedsiębiorca zobowiązany będzie do wyrównania składki zdrowotnej do wartości obowiązujących w danym przedziale przychodowym.

Jak złożyć roczne rozliczenie składki zdrowotnej?

W przeciwieństwie do rocznego rozliczenia PIT, dla rocznego rozliczenia składki zdrowotnej nie przewidziano dodatkowej, oddzielnej deklaracji. Roczne rozliczenie składki zdrowotnej składamy bowiem wraz z deklaracją ZUS DRA lub ZUS RCA za miesiąc kwiecień 2023 roku. Deklarację tę składamy w terminie do 22.5.2023 roku.

Przedsiębiorca zobowiązany jest zatem do wypełnienia dodatkowej sekcji w kwietniowej deklaracji ZUS. Dane dotyczące rozliczenia rocznej składki zdrowotnej ujmowane są w sekcji XII deklaracji ZUS DRA lub w sekcji III.F raportu imiennego ZUS RCA.

Co istotne, aktualnie obowiązujące formularze ZUS nie zawierają jeszcze pól potrzebnych do rocznego rozliczenia składki zdrowotnej. Przypomnijmy jednak, że wzory tych formularzy ulegną zmianie z dniem 1.5.2023 r. Nowe formularze, które zaczną obowiązywać od tego dnia, umożliwią dokonanie rocznego rozliczenia składki zdrowotnej. Z nowymi deklaracjami ZUS można zapoznać się na tej stronie.

Jak sporządzić roczne rozliczenie składki zdrowotnej?

Co do zasady, roczne rozliczenie składki zdrowotnej polega na wyliczeniu kwoty rocznej składki zdrowotnej, a następnie porównaniu jej z sumą zapłaconych wcześniej dwunastu składek miesięcznych.

Rozliczenie takie będzie jednak wyglądało inaczej w przypadku ryczałtowców, a inaczej w przypadku liniowców i firm na skali podatkowej. Różnice wynikać będą jednak nie tylko z samego sposobu wyliczania składki zdrowotnej, lecz również z różnej definicji tzw. roku składkowego.

Roczne rozliczenie składki zdrowotnej – Podatek liniowy i skala podatkowa

W przypadku tych dwóch grup przedsiębiorców, wyliczenie rocznej składki zdrowotnej polegać będzie na przemnożeniu rocznego dochodu osiągniętego w roku 2022 przez właściwą stawkę procentową. Przypomnijmy, że stawka procentowa dla składki zdrowotnej wynosi:

Co ważne, roczna składka zdrowotna nie może być niższa od kwoty rocznej składki minimalnej. Minimalna kwota rocznej składki zdrowotnej stanowi 12-krotność minimalnej miesięcznej składki zdrowotnej, tj.:

W przypadku więc, gdy roczna składka zdrowotna wynikająca z przemnożenia rocznego dochodu przez właściwą stawkę procentową okazałaby się niższa od kwoty 3250,80 zł, przedsiębiorca i tak zobowiązany będzie do uiszczenia kwoty rocznej składki minimalnej.

Wyliczoną kwotę rocznej składki zdrowotnej porównujemy następnie z sumą zapłaconych wcześniej dwunastu składek miesięcznych należnych za tzw. rok składkowy.

W przypadku liniowców i firm na skali podatkowej, rok składkowy nie jest tożsamy z rokiem kalendarzowym. Zgodnie z aktualnymi przepisami, rok składkowy zaczyna się w lutym, a kończy w styczniu kolejnego roku. Na potrzeby rocznego rozliczenia składki zdrowotnej uwzględniamy zatem składki należne za okres od lutego 2022 r. do stycznia 2023 r. Będą to zatem składki zdrowotne zapłacone od marca 2022 r. do lutego 2023 r.

Roczne rozliczenie składki zdrowotnej – Ryczałt od przychodów ewidencjonowanych

W przypadku ryczałtowców, wyliczenie rocznej składki zdrowotnej polegać będzie na porównaniu rzeczywistego rocznego przychodu osiągniętego w 2022 r. z przedziałami przychodowymi dla składki zdrowotnej. Przypomnijmy:

Tak otrzymaną kwotę rocznej składki zdrowotnej porównujemy następnie z sumą zapłaconych wcześniej dwunastu składek miesięcznych należnych za rok składkowy.

W przypadku ryczałtu, rok składkowy pokrywa się z rokiem kalendarzowym. Oznacza to, że na potrzeby rocznego rozliczenia składki zdrowotnej uwzględniamy składki należne za okres od stycznia 2022 r. do grudnia 2022 r. Będą to zatem składki zdrowotne zapłacone od lutego 2022 r. do stycznia 2023 r.

 

Rozliczenie nadpłaty składki zdrowotnej

W sytuacji, w której suma zapłaconych składek miesięcznych okaże się niższa od wyliczonej kwoty składki rocznej, na koncie przedsiębiorcy w ZUS powstanie niedopłata. Kwotę takiej niedopłaty należy uiścić w terminie do 22.5.2023 r.

W sytuacji odwrotnej, tj. wtedy, gdy suma zapłaconych składek miesięcznych przewyższa kwotę należnej składki rocznej, z rozliczenia wynikać będzie nadpłata składki. W tej sytuacji przedsiębiorcy przysługiwać będzie zwrot nadpłaconych środków.

Co istotne, wniosek o zwrot nadpłaty zostanie wygenerowany automatycznie i pojawi się na koncie przedsiębiorcy na portalu PUE ZUS. Naszym zadaniem jest wówczas jedynie sprawdzenie jego poprawności, podpisanie oraz wysłanie wniosku przez PUE w terminie do 1.6.2023 r. ZUS przekaże wówczas kwotę nadpłaty na nasz rachunek bankowy w terminie do 1.8.2023 r.

Jeśli jednak we wskazanym terminie, tj. do dnia 1 czerwca nie wyślemy do ZUS wniosku o zwrot nadpłaty, to kwota nadpłaty zostanie zaliczona na poczet przyszłych składek ZUS.

Źródło: ZUS

Mandaty i opłaty od firm leasingowych związane z samochodami własnymi i leasingowanymi oddanymi w najem – skutki podatkowe

 

Mandaty a koszty uzyskania przychodów

Mandaty wystawione na podatnika nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Mamy w tym zakresie bowiem jednoznaczny przepis: nie uważa się za koszty uzyskania przychodów grzywien i kar pieniężnych orzeczonych w postępowaniu karnym, karnym skarbowym, administracyjnym i w sprawach o wykroczenia oraz odsetek od tych grzywien i kar.

Jeśli zatem mandat karny jest nałożony na danego przedsiębiorcę – to choćby przenosił on koszty mandatu na inny podmiot (będący faktycznym sprawcą wykroczenia) – to nie może być to dla niego koszt uzyskania przychodów.

Jeśli mówimy o kwotach wynikających z opłat nakładanych przez firmy leasingowe, to moim zdaniem nie ma przeszkód, aby były to koszty uzyskania przychodów. Nie jest to bowiem formalnie mandat (kara, grzywna), tylko oplata wynikająca z umowy. Ta opłata jest dla przedsiębiorcy związana z uzyskiwaniem przychodów: samochody, których dotyczą opłaty są podnajmowane innym podmiotom (generując przychody), a i same opłaty są przenoszone na inne podmioty.

Podkreślam przy tym, że mówimy tutaj o sytuacji, w której opłaty wystawiane przez firmy leasingowe dotyczą samochodów, które są podnajmowane innym podmiotom. Uważa się bowiem, że jeśli opłatą jest obciążany podmiot, u którego dany samochód był faktycznie eksploatowany (i to u niego nastąpiło przekroczenie przepisów), to taka opłata nie jest kosztem uzyskania przychodów (zob. np. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 1.2.2017 r., 0461-ITPB1.4511.993.2016.1.HD).

Mandaty a odliczenie VAT

Koszt ponoszony na rzecz firmy leasingowej jest związany z podnajmowanymi samochodami. Samochody te są wynajmowane w ramach działalności. Ich wynajem kreuje sprzedaż opodatkowaną.

Opłaty te są związane z przekroczeniem przepisów, lecz nie przez kierowców firmy leasingującej samochody, tylko przez kierowców firmy, która te samochody podnajmuje od leasingobiorcy.

W związku z tym dla leasingobiorcy – który sam nie eksploatuje rzeczonych samochodów, tylko je podnajmuje – podatek naliczony od tej opłaty może podlegać odliczeniu. Jest to podatek związany bezpośrednio ze sprzedażą opodatkowaną.

Podkreślam przy tym, że mówimy o odliczeniu podatku u podmiotu, który sam nie używa (eksploatuje) tych samochodów, a jedynie je oddaje w dalszy wynajem. Uważa się bowiem, że z faktury dokumentującej opłatę za udostępnienie danych policji podmiot faktycznie używający samochodów nie ma prawa odliczania VAT (zob. np. interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 31.1.2017 r., 0461-ITPP2.4512.927.2016 RS).

 

Wraca postulat pełnego oskładkowania umowy zlecenia

Przygotowanie Krajowych Programów Reform (KPR) wynika z cyklu zarządzania politykami gospodarczymi i społecznymi w Unii Europejskiej zwanego Semestrem europejskim, który jest uregulowany w art. 2a rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1175/2011 z 16.11.2011 r. – zmieniającego rozporządzenie Rady (WE) nr 1466/97 w sprawie wzmocnienia nadzoru pozycji budżetowych oraz nadzoru i koordynacji polityk gospodarczych. Zgodnie z zasadami określającymi przebieg tego procesu, państwa członkowskie przedstawiają do 30 kwietnia każdego roku aktualizację Krajowych Programów Reform wraz z aktualizacją programu konwergencji (lub stabilności, jeśli państwo jest członkiem strefy euro).

Program gospodarczy UE

Długofalowa wizja gospodarcza UE stawia nacisk na poprawę konkurencyjności UE i stały rozwój gospodarczy przy założeniu osiągnięcia neutralności klimatycznej Europy. To podejście znalazło odzwierciedlenie w Rocznej Analizie Zrównoważonego Wzrostu Gospodarczego na 2023 r. (Annual Sustainable Growth Survey 2023 – ASGS).

Rozwój sytuacji geopolitycznej w Europie w 2022 r., zwłaszcza agresja Rosji na Ukrainę, w sposób szczególny pokazał, że bezpieczeństwo energetyczne musi pozostać celem nadrzędnym UE. Dobór ścieżki transformacji energetycznej musi uwzględniać uwarunkowania geopolityczne w skali całej Europy, ale też specyfikę poszczególnych gospodarek. Z tego względu wciąż aktualne są wyzwania i oczekiwania związane z szeroko rozumianym bezpieczeństwem energetycznym UE: zapotrzebowanie na inwestycje w nową infrastrukturę, w tym energię odnawialną, ograniczenie zależności od paliw kopalnych, magazynowanie energii, modernizację istniejących sieci energetycznych, dywersyfikacja dostaw surowców, termomodernizacja budynków, zmniejszanie energochłonności transportu i przemysłu.

Wraz z KPR państwa członkowskie prezentują aktualizację Programów Stabilności lub Konwergencji, co ma potwierdzić spójność procesów programowania reform strukturalnych i planowania budżetowego.

Struktura tegorocznego KPR, podobnie jak w roku ubiegłym, oparta została głównie na wyzwaniach określonych w Zaleceniach Rady dla Polski (CSRs) z lat 2019–2022 oraz na kierunkach rozwoju wskazanych w ASGS: transformacja klimatyczna, poprawa produktywności gospodarki, sprawiedliwość społeczna oraz stabilność makroekonomiczna. Punktami odniesienia są także aktualne Wspólne Sprawozdanie o Zatrudnieniu (Joint Employment Report) oraz Sprawozdanie Krajowe. Polska 2022. Na tej podstawie określone zostały strategiczne wyzwania gospodarcze i społeczne, do których przyporządkowane zostały konkretne działania (reformy oraz inwestycje).

Konstrukcja KPR opiera się na podejściu wykorzystanym w roku poprzednim – oparcia treści na dwóch typach działań – tych zaczerpniętych z Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO), przyjętego Decyzją wykonawczą Rady z 13.6.2022 r. oraz nowych realizowanych poza KPO.

Pełne oskładkowanie umów zlecenia od 2024 roku?

Zapowiedź pełnego oskładkowania umów zlecenia to powracający średnio co kilka miesięcy temat. Obecnie umowa zlecenia jest oskładkowana, jeżeli jest to pierwszy tytuł do ubezpieczenia na płacy minimalnej. Przykładowo osoba, która ma jedną umowę zlecenia lub umowę o pracę w wysokości co najmniej płacy minimalnej (3490 zł brutto w pierwszej połowie 2023 roku oraz 3600 zł w drugiej połowie 2023 roku), kolejne umowy zlecenia z innymi podmiotami nie musi mieć obowiązkowo oskładkowanych.

Celem zapowiadanej reformy jest ograniczenie segmentacji rynku pracy przez zwiększenie ochrony socjalnej wszystkich osób pracujących na podstawie kolejnych umów zleceń, przez objęcie tych umów składkami na ubezpieczenia społeczne, niezależnie od uzyskiwanych przychodów. Planowane zmiany przyczynią się do uporządkowania systemu ubezpieczeń społecznych, uszczelnienia zasad podlegania ubezpieczeniom, zwiększenia ochrony ubezpieczeniowej czy podwyższenia przyszłych świadczeń krótkoterminowych i długoterminowych. Patrząc krótkoterminowo to wzrost kosztów dla zleceniodawców i niższe wynagrodzenie dla zleceniobiorcy, natomiast długoterminowo to wyższe emerytury dla osób, które będą miały w pełni oskładkowane wszystkie wynagrodzenia w ramach umów zlecenia. To szczególnie ważny element, który może mieć wpływ na świadczenia jakim są emerytury w przyszłości biorąc pod uwagę niskie prognozy wysokości przyszłych emerytur.

Finalna wersja Krajowego Programu Reform zostanie przyjęta przez Radę Ministrów już w drugim kwartale 2023 r. Nie oznacza to jednak, że projekt ustawy w tym zakresie pojawi się również w tym terminie.

 

Konsultacje w sprawie wdrożenia instytucji składu VAT

Prawo unijne umożliwia państwom członkowskim wprowadzenie rozwiązań polegających na zwolnieniu z VAT niektórych transakcji związanych z międzynarodowym obrotem towarowym. Zwolnieniem mogą być objęte m.in. dostawy towarów do składów celnych, do składów innych niż celne oraz obszarów wolnocłowych. Polska wdrożyła dotychczas niektóre z rozwiązań dopuszczalnych w tym zakresie przez dyrektywę VAT.

Jak wykazują doświadczenia innych państw członkowskich UE, procedura składu innego niż celny (tzw. „składu VAT”), o której mowa w art. 154 – 163 dyrektywy VAT, może być zachętą inwestycyjną dla przedsiębiorstw. Skład VAT może stanowić istotne uproszczenie rozliczenia i poboru VAT, szczególnie w przypadku podmiotów prowadzących działalność w obszarze międzynarodowego obrotu towarowego.

Opinie i uwagi do koncepcji wraz ze szczegółowym ich uzasadnieniem należy zgłaszać w nieprzekraczalnym terminie do 3.4.2023 r. w formie elektronicznej na adres skladyVATkonsultacje@mf.gov.pl

Źródło: Ministerstwo Finansów

Obowiązki informacyjne spółek nieruchomościowych w interpretacji Ministra Finansów

1. Jaki problem rozstrzyga Minister Finansów?

Podmioty zobowiązane do składania rocznych informacji o strukturze własnościowej

Spółki nieruchomościowe oraz podatnicy posiadający, bezpośrednio lub pośrednio, w spółce nieruchomościowej udziały (akcje) dające co najmniej 5% praw głosu w spółce albo ogół praw i obowiązków dający co najmniej 5% prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną, albo co najmniej 5% ogólnej liczby tytułów uczestnictwa lub praw o podobnym charakterze, zobowiązani są do składania Szefowi KAS rocznych informacji o strukturze własnościowej. Powyższy obowiązek wynika z art. 27 ust. 1e PDOPrU i analogicznie art. 45 ust. 3f PDOFizU).

Powstałe niejasności

Na gruncie przepisów regulujących ten obowiązek powstało jednak wiele niejasności. Minister Finansów uznał obawy podatników za zasadne i wydał interpretację ogólną. Jedną z największych wątpliwości dotyczy kwestii czy dla zaistnienia obowiązku informacyjnego wystarczy sam fakt posiadania udziałów (akcji) lub innych praw w spółce nieruchomościowej, czy też konieczne jest istnienie obowiązku podatkowego w Polsce z jakiegokolwiek tytułu w roku podatkowym, którego dotyczy ta informacja.

 

2. Na jakie podmioty został nałożony obowiązek informacyjny?

Szerszy zakres obowiązku informacyjnego

Minister Finansów w interpretacji ogólnej potwierdził, że obowiązek informacyjny obejmuje szerszy zakres niż tylko same spółki nieruchomościowe. Obowiązkiem tym objęte są także podmioty posiadające bezpośrednio lub pośrednio, w spółkach nieruchomościowych udziały (akcje), ogół praw i obowiązków, tytuły uczestnictwa lub prawa o podobnym charakterze. Konieczność raportowania dotyczy zarówno podmiotów będących polskimi rezydentami podatkowymi, jak i podmiotów niebędących polskimi rezydentami podatkowymi.

Podatnik posiadający (bezpośrednio lub pośrednio) prawa do spółki nieruchomościowej

W interpretacji wyjaśniono także pojęcie „podatnika posiadającego (bezpośrednio lub pośrednio) prawa do spółki nieruchomościowej”. Zdaniem MF pojęcie to należy interpretować następująco:

1) wspólnika spółki nieruchomościowej (podmiot wymieniony w art. 1 PDOPrU);

2) podmioty wymienione w art. 1 PDOPrU, które posiadają prawa do spółki nieruchomościowej w sposób pośredni (w przypadku, gdy takie posiadanie praw jest realizowane poprzez wspólnika lub kolejne podmioty, tj. tzw. podmioty transparentne podatkowo);

3) wspólnika spółki nieruchomościowej, będącego osobą fizyczną lub przedsiębiorstwem w spadku, osobę fizyczną lub przedsiębiorstwo w spadku, którzy posiadają prawa do spółki nieruchomościowej w sposób pośredni (w przypadku, gdy takie posiadanie praw realizowane jest poprzez wspólnika lub kolejne podmioty, tj. tzw. podmioty transparentne podatkowo).

3. Minimalny 5% próg posiadanych praw. Jak go obliczyć?

Jedną z wątpliwości interpretacyjnych jest kwestia poprawności obliczenia minimalnego progu posiadanych praw na potrzeby obowiązków informacyjnych. Minister Finansów wyjaśnił, w jaki sposób obliczyć minimalny próg posiadanych praw (udziałów, akcji, tytułów uczestnictwa lub innych praw) w wysokości 5 proc. W tym celu podatnicy powinni zsumować posiadane prawa (posiadane w spółce nieruchomościowej w sposób pośredni z prawami posiadanymi bezpośrednio). W odniesieniu do podatników posiadających prawa do spółki nieruchomościowej obowiązek informacyjny powstaje bez względu na to, czy w roku podatkowym, na koniec, którego składana jest informacja, uzyskany został przychód (dochód) z tego udziału z jakiegokolwiek tytułu.

4. Kogo nie dotyczy obowiązek informacyjny?

Podatnicy zwolnieni z CIT a obowiązki informacyjne

Zgodnie ze stanowiskiem MF obowiązek informacyjny ciążący na podatnikach posiadających prawa do spółki nieruchomościowej nie dotyczy podatników zwolnionych z podatku CIT, o których mowa w art. 6 PDOPrU. Zwolnienie podmiotowe powoduje, że podmiot, który jest nim objęty, zostaje z podatku zwolniony bez względu na rodzaj i wielkość uzyskiwanych dochodów. W ocenie MF, skoro zatem podatnik zwolniony podmiotowo nie jest obciążony obowiązkiem podatkowym z jakiegokolwiek tytułu w podatku dochodowym od osób prawnych, to nałożenie na wspólnika spółki nieruchomościowej, będącego takim podatnikiem, obowiązku informacyjnego, o którym mowa art. 27 ust. 1e PDOPrU również podlega wyłączeniom.

Podmioty działające w ramach struktur wielopoziomowych

Dla podmiotów działających w ramach struktur wielopoziomowych interpretacja ta również zawiera istotne rozstrzygnięcia. W przypadku podatkowych grup kapitałowych obowiązki informacyjne przewidziane w art. 27 ust. 1e PDOPrU należy stosować nie do samej grupy, lecz do poszczególnych spółek wchodzących w skład takiej grupy.

 

Żródło: Interpretacja ogólna Ministra Finansów z 23.2.2023 r. w sprawie obowiązków informacyjnych spółek nieruchomościowych i podatników posiadających udziały w tych spółkach (DD5.8203.7.2022, Legalis)