W razie prowadzenia przez jednostkę działalności przewidzianej do zaprzestania, polskie przepisy o rachunkowości, głównie ustawa o rachunkowości, obligują do prezentacji w sprawozdaniach finansowych informacji o tej działalności, ograniczając je (wymogi informacyjne) zasadniczo do odrębnej prezentacji osiąganych z niej przychodów i ponoszonych (lub przypisywanych do niej) kosztów w rachunkach zysków i strat jednostek oraz w informacji dodatkowej. Przepisy ustawy o rachunkowości nie określają wprost pojęcia i zakresu działalności przewidzianej do zaprzestania, zarówno na poziomie sprawozdań finansowych jednostki, jak i grup kapitałowych.
Obowiązujące przepisy prawne o rachunkowości, w tym o sprawozdawczości finansowej, nie dają wystarczających podstaw do jednolitej i spójnej prezentacji w sprawozdaniach finansowych efektów działalności przewidzianej do zaprzestania lub zaprzestanej, dlatego też zobowiązane do ich stosowania jednostki, stosują różne rozwiązania. Zakłóca to realizację założenia o porównywalności sprawozdań finansowych.
Taka sytuacja stanowiła podstawę do opracowania i wydania przez Komitet Standardów Rachunkowości stanowiska, którego postanowienia mogłyby przyczynić się do zapewnienia porównywalności prezentowanych informacji w przedmiotowym zakresie.
Uwag i komentarze do projektu można zgłaszać w terminie do 12.5.2023 r. na adres [email protected].
Źródło: Ministerstwo Finansów
