Zwolnienie z PIT ekwiwalentu za pranie odzieży roboczej pracowników

Opodatkowanie fundacji rodzinnej

 

Opodatkowanie fundacji rodzinnej przypomina nieco estoński CIT, tyle, że art. 6 ust. 1 pkt 25 PDOPrU zwalnia podmiotowo z podatku dochodowego fundację rodzinną – choć w istocie pozostaje ona opodatkowana ryczałtowo od przychodu, ale przychód ten niekiedy jest obliczany jak dochód. Trudno stwierdzić, dlaczego ustawodawca zdecydował się na takie naruszenie siatki pojęciowej i zarazem ogólnych zasad opodatkowania podatkiem dochodowym funkcjonujących na gruncie PDOPrU, wydaje się jednak, że paradoksalnie nie będzie to prowadziło do trudności w opodatkowaniu fundacji.

Wskazane zwolnienie podmiotowe obejmuje w szczególności wnoszony przez fundatora majątek, nie jest to jednak zwolnienie całkowite. Nie ma ono zastosowania do przychodów z użytkowania (na zasadzie najmu dzierżawy itp. umów) przedsiębiorstwa czy innych składników majątku beneficjenta, fundatora lub podmiotu powiązanego w co najmniej 5% (art. 6 ust. 8 PDOPrU). Nie można więc przesunąć do fundacji prowadzonego przedsiębiorstwa, by uniknąć opodatkowania, a móc pobierać pożytki.

Organizatorzy fundacji, szczególnie fundator, powinni pamiętać, że utraci ona prawo do zwolnienia (wstecznie), jeśli nie zostanie zarejestrowana – wówczas powinna złożyć zeznanie i zapłacić podatek z odsetkami za zwłokę (art. 6 ust. 9-10 PDOPrU).

W toku działalności, mimo zwolnienia, fundacja opodatkowana jest ryczałtem od przychodu, znów nieco podobnie jak w estońskim CIT, bowiem tylko od:

W istocie więc, póki fundacja rodzinna porusza się w granicach przeznaczonego jej zakresu działalności i nie wypłaca zysków, to tak jak w estońskim CIT jest zwolniona z opodatkowania.

Niezależnie od tego fundacja rodzinna jest zobowiązana składać roczne deklaracje, według ustalonego wzoru, o wysokości dochodu (przychodu) osiągniętego w roku podatkowym – w terminie do końca trzeciego miesiąca roku następnego (art. 24s PDOPrU).

Po zakończeniu działalności fundacji pozostały, niewypłacony beneficjentom majątek zwrócony będzie fundatorowi (art. 103 FundRodzU). W takim przypadku będzie on opodatkowany 15% ryczałtem od przychodu – choć w istocie tu przychodem jest dochód, jako nadwyżka przychodu nad wartość podatkową mienia – wirtualny kosztem, który powstałby u fundatora przy zbyciu tego mienia zamiast wniesienia do fundacji – art. 24q ust. 4 PDOPrU. Zwykle tego rodzaju dochody opodatkowane są podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako podatek z udziału w zyskach osób prawnych (od tzw. dywidendy likwidacyjnej), gdzie osoba prawna nie jest podatnikiem, a płatnikiem PIT. Tu ustawodawca zdecydował się jednak na ustalenie fikcyjnego dochodu fundacji, ustalanego w oparciu o fikcyjne koszty fundatora.

Opodatkowaniu fundacji rodzinnej bliżej więc do estońskiego CIT, niż zwolnienia statutowego, z którego korzystają zwykłe fundacje.

Zmiany w wynagrodzeniu dla młodocianych

Zmiany są odpowiedzią na potrzeby rynku pracy związane m.in. z deficytami pracowników w zawodach szkolnictwa branżowego. Informacje na temat zapotrzebowania na pracowników w zawodach szkolnictwa branżowego można znaleźć w corocznej prognozie wydawanej przez MEiN w formie obwieszczenia (M.P. z 2023 r. poz. 145). Należy także zauważyć, że wyniki najnowszego badania Barometr zawodów wskazują na brak pracowników w następujących branżach: budowlanej, medyczno-opiekuńczej, produkcyjnej, TSL (transport, spedycja, logistyka), samochodowej, edukacyjnej, finansowej i gastronomicznej.

Wynagrodzenie młodocianego w okresie nauki zawodu
Celem nowelizacji jest uaktualnienie wynagrodzenia młodocianego w okresie nauki zawodu przez podwyższenie stosunku procentowego tego wynagrodzenia do wysokości:

1) w pierwszym roku nauki – nie mniej niż 8%,

2) w drugim roku nauki – nie mniej niż 9%,

3) w trzecim roku nauki – nie mniej niż 10%,

a w okresie przyuczenia do wykonywania określonej pracy nie mniej niż 7% wynagrodzenia, o którym mowa w § 19 ust. 1 rozporządzenia z 28.5.1996 r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania (Dz.U. 1996 r. Nr 60, poz. 278 ze zm.).

Najniższe wynagrodzenie młodocianego od 1.9.2023 r. do 30.11.2023 r.

Przeciętne miesięczne wynagrodzenie będące podstawą naliczenia w obecnym okresie wyniosło 7005,76 zł. To oznacza, że od 1.9.2023 r. do 30.11.2023 r. pracownik młodociany otrzyma wynagrodzenie wynoszące nie mniej niż:

Zgodnie z intencją Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej zwiększenie wysokości wynagrodzeń pracowników młodocianych powinno mieć wpływ na zainteresowanie absolwentów szkół podstawowych i ponadpodstawowych do podjęcia nauki w tej formie, a tym samym szybszego wejścia tych osób na rynek pracy. Natomiast dzięki zwiększeniu wynagrodzeń młodocianych pracowników, pracodawcy będą mogli pozyskać uczniów a następnie przygotowanych do pracy pracowników. Autorzy zmian oczekują, że wzrost wynagrodzeń młodocianych pracowników jednorazowo o 3 punkty procentowe będzie stanowił odczuwalną zmianą wysokości tego wynagrodzenia i wymierną zachętę dla młodych osób do realizacji kształcenia zawodowego w formie przygotowania zawodowego.

Uzasadnienie do rozporządzenia

W uzasadnieniu do rozporządzenia wskazano, że młodociani pracownicy niejednokrotnie pochodzą̨ z rodzin, w których jest ciężka sytuacja finansowa, w związku z czym oczekuje się, że wymierny wzrost wynagrodzeń polepszy sytuację materialną młodych osób i jednocześnie podniesie to prestiż tych pracowników. Należy mieć również na uwadze, że wydajność pracownika w trzecim roku nauki jest niewiele niższa niż pracownika ze stażem pracy i powinno to mieć odzwierciedlenie w wysokości otrzymywanego wynagrodzenia.

 

Prezenty i nieodpłatne usługi na rzecz kontrahentów – skutki podatkowe

Możliwość zaliczenia wydatków na usługi gastronomiczne i alkohol do KUP

Piszecie Państwo, że ponosicie koszty zakupu usług gastronomicznych z alkoholem, samego alkoholu oraz prezentów, które teoretycznie stanowią koszty reprezentacji (spotkania z potencjalnymi lub obecnymi klientami, przekazywanie alkoholu i innych prezentów tymże kontrahentom).

Uważacie Państwo zatem, że te koszty stanowią koszty reprezentacji. Przepisy PDOPrU zastrzegają, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Jeśli zatem faktycznie wydatki te mają charakter reprezentacyjny, to nie stanowią one kosztów uzyskania przychodów.

Aczkolwiek proszę zwrócić uwagę, że zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów z 25.11.2013 r., DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521, wykluczeniu z kosztów uzyskania przychodów nie podlegają ponoszone przez przedsiębiorców wydatki na drobne poczęstunki (np. ciastka, paluszki, kanapki), napoje (np. kawa, herbata, woda mineralna, soki), a także posiłki (np. obiady, lunche), niezależnie od miejsca ich podawania (w siedzibie podatnika, czy też poza nią), podawane podczas prowadzenia rozmów z kontrahentami, inwestorami, wykonawcami etc. dotyczących zakresu prowadzonej przez podatników działalności gospodarczej.

Uważa się w związku z tym, że jeśli dane spotkanie w restauracji z kontrahentem można powiązać z jakimiś konkretnymi rozmowami biznesowymi, to wtedy można rozliczyć tego rodzaju wydatki w KUP.

Odliczenie VAT w związku z zakupem alkoholu oraz usług gastronomicznych

Dokonujecie Państwo wydatków na usługi i towary, które są zużywane podczas spotkań z kontrahentami, bądź są przekazywane kontrahentom.

Prowadzicie Państwo działalność opodatkowaną VAT (tak, zakładam). Zakupy na spotkania oraz przekazywane kontrahentom mają generalnie związek z prowadzoną działalnością. Mają służyć zwiększeniu sprzedaży opodatkowanej.

Ogólnie – zakupy te dają prawo do odliczenia VAT.

Zastrzec przy tym należy, że nie macie Państwo prawa do odliczenia VAT od zakupu usług gastronomicznych.

 

Opodatkowanie VAT przekazania kontrahentom towarów i usług

Towary i usługi zużywane podczas spotkań z kontrahentami nie podlegają odrębnemu opodatkowaniu VAT.

Natomiast przekazywane kontrahentom towary będą podlegać opodatkowaniu VAT. Piszecie Państwo bowiem, że wartość towarów przekazywanych kontrahentom przekracza 100 zł.

W związku z tym nieodpłatne przekazanie tych towarów podlega opodatkowaniu VAT. Skoro bowiem przysługuje Wam prawo do odliczenia od zakupu tych towarów, to ich nieodpłatne przekazanie podlega opodatkowaniu. Nie mogą być one bowiem kwalifikowane jako prezenty małej wartości (ich wartość przekracza 100 zł).

Powinniście opodatkować ich przekazanie od ceny zakupu netto. W JPK_V7 należy wykazać ich przekazanie z kodem „WEW”.

Obowiązki sprawozdawcze w związku z przekazaniem towarów i usług kontrahentom

Towary są przekazywane kontrahentom, którzy prowadzą działalność gospodarczą. Nie są przekazywane podmiotom, które byłyby w tym zakresie konsumentami.

Wartość tych świadczeń może stanowić dla tych kontrahentów przychód. Jest to jednak przychód z działalności gospodarczej. Nie stanowi on dla tych osób ani przychodów „z innych źródeł przychodu”, ani przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

W związku z tym nie ciąży na Was żaden obowiązek sprawozdawczy wobec kontrahentów, czy też wobec urzędu skarbowego, w związku z przekazaniem kontrahentom takich świadczeń. W szczególności nie musicie wystawiać informacji PIT-11, ani pobierać żadnego podatku.

Nie musicie także w żaden sposób informować kontrahentów o obowiązku opodatkowania przekazanych towarów. Żaden przepis nie nakłada na Was takiego obowiązku.

Zmiany w kodach ubezpieczeń w związku z ustawą o świadczeniu wspierającym

Potrzeba nowelizacji
Podstawą do wydania rozporządzenia jest art. 49 ust. 2 i 4 ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Potrzeba nowelizacji przedmiotowego rozporządzenia wynika ze zmian wprowadzonych ustawą z 7.7.2023 r. o świadczeniu wspierającym (Dz.U. z 2023 r. poz. 1429) oraz z wejścia w życie przepisów ustawy z 9.6.2022 r. o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich (Dz.U. z 2023 r. poz. 1700) i uchyleniu ustawy z 26.10.1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz.U. z 2018 r. poz. 969 ze zm.).

Świadczenie wspierające

Regulacje wprowadzone w ustawie z 7.7.2023 r. o świadczeniu wspierającym określają warunki nabycia prawa do świadczenia mającego na celu wsparcie osób z niepełnosprawnościami, które mają największe trudności w samodzielnym funkcjonowaniu, oraz zasady przyznawania i wypłacania tego świadczenia wspierającego.

Uzasadnienie nowelizacji

Art. 40 pkt 3 przywołanej ustawy nowelizuje ustawę z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych przez dodanie art. 6c stanowiącego nowy tytuł podlegania obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym dla osoby niepodejmującej zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej ze względu na potrzebę udzielenia wsparcia osobie pobierającej świadczenie wspierające.

Z kolei art. 46 pkt 1 ustawy nowelizującej wprowadza zmiany do ustawy z 27.8.2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, przez dodanie w art. 66 ust. 1 nowych tytułów podlegania obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu dla osób pobierających świadczenie wspierające oraz osób niepodejmujących zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej ze względu na potrzebę udzielenia wsparcia osobie pobierającej świadczenie wspierające.

Odnosząc się natomiast do ustawy z 9.6.2022 r. o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich, to stanowi ona kompleksowe, obszerne podejście do zagadnień dotyczących nieletnich w kontekście postępowania rozpoznawczego oraz wykonawczego. Jej głównym celem jest uporządkowanie i systematyzacja regulacji związanych z postępowaniem nieletnich, które do tej pory były zawarte w ustawie z 26.10.1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich.

Wobec powyższego zasadne jest dodanie nowych kodów tytułu ubezpieczenia oraz wprowadzenie zmiany porządkującej w jednym z kodów pracy o szczególnym charakterze.

Nowe i zmienione kody ubezpieczeń

Celem zmian wprowadzanych w nowelizowanym rozporządzeniu jest umożliwienie płatnikom składek prawidłowego wypełniania dokumentów ubezpieczeniowych oraz rozliczania składek. Dlatego też wprowadzane są zmiany w załączniku nr 25 do przedmiotowego rozporządzenia w części I „Kod tytułu ubezpieczenia” i w części IV „Kod pracy o szczególnym charakterze”.

W załączniku nr 25 do nowelizowanego rozporządzenia:

1) w części I „Kod tytułu ubezpieczenia” w dziale 1 „Podmiot podstawowy wraz z rozszerzeniem” dodano nowe kody:

– „14 30 – osoba pobierająca świadczenie wspierające”,

– „14 31 – osoba niepodejmująca zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej ze względu na potrzebę udzielenia wsparcia osobie pobierającej świadczenie wspierające”,

2) w części IV „Kod pracy o szczególnym charakterze” zmienione zostało brzemiennie kodu 21:

– „21 – prace nauczycieli, wychowawców i innych pracowników pedagogicznych zatrudnionych w młodzieżowych ośrodkach wychowawczych, młodzieżowych ośrodkach socjoterapii, ośrodkach szkolno-wychowawczych, okręgowych ośrodkach wychowawczych, schroniskach dla nieletnich oraz zakładach poprawczych, zgodnie z przepisami ustawy z 9.6.2022 r. o wspieraniu i resocjalizacji nieletnich”.

Przedmiotowe rozporządzenie umożliwi płatnikom składek prawidłowe wypełnianie dokumentów ubezpieczeniowych, a tym samym prawidłowe rozliczanie składek. Stąd też w tym zakresie proponowane rozwiązania wpływają pozytywnie na funkcjonowanie mikroprzedsiębiorców, małych przedsiębiorców i średnich przedsiębiorców w zakresie wykonywania obowiązków związanych z systemem ubezpieczeń społecznych.

W projekcie rozporządzenia uregulowano również przepis przejściowy wskazujący, że w przypadku przekazywania dokumentów dotyczących okresów przed dniem wejścia w życie rozporządzenia stosuje się kody tytułu ubezpieczenia i kody pracy o szczególnym charakterze, obowiązujące w okresach, za które dokumenty te zostały przekazane.

Zmiany mają wejść w życie 1.1.2024 r.

Zmiany w korzystaniu z KSeF

Rozporządzenie Ministra Finansów z 27.12.2021 r. w sprawie korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur (Dz.U. z 2021 r., poz. 2481 ze zm.) stanowi wykonanie upoważnienia zawartego w art. 106r VATU, i określa m.in. rodzaje uprawnień do korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF) oraz sposób nadawania, zmiany lub odbierania tych uprawnień.

Od 1.9.2023 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z 29.8.2023 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie korzystania z Krajowego Systemu e-Faktur (Dz.U. z 2023 r., poz. 1760), które wprowadziło zmiany przepisów rozporządzenia w zakresie nadawania uprawnień do dostępu do Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF) przez podatników o bardziej rozbudowanej strukturze organizacyjnej działalności. Celem rozwiązań jest ułatwienie w zakresie dostępu lub wystawiania faktur ustrukturyzowanych.

Rozporządzenie zmieniające wprowadziło możliwość nadawania zawężonych uprawnień w KSeF przy dużych strukturach podmiotów (posiadających np. kilka zakładów/oddziałów lub innych jednostek wewnętrznych).

Po wprowadzeniu zmian wystawianie lub dostęp do faktur w KSeF jest możliwe tylko do faktur np. danej jednostki takiego podmiotu, a nie do wszystkich faktur ustrukturyzowanych całej organizacji. Wprowadzenie tego rozwiązania w ocenie ministerstwa powinno przyczynić się do popularyzacji dobrowolnego wystawiania faktur ustrukturyzowanych w KSeF.

 

Zmiany w zakresie ewidencji za pomocą wirtualnych kas rejestrujących

Zgodnie z art. 111b ust. 3 pkt 1 VATU Minister Finansów może określić, w drodze rozporządzenia, grupy podatników lub rodzaje czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących mających postać oprogramowania. Czynności te określa § 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 29.5.2020 r. w sprawie grup podatników lub rodzajów czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących mających postać oprogramowania rozporządzenia w sprawie grup podatników lub rodzajów czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących mających postać oprogramowania. Regulacja ta ma charakter fakultatywny.

Od 25.8.2023 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z 23.8.2023 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie grup podatników lub rodzajów czynności, w odniesieniu do których możliwe jest używanie kas rejestrujących mających postać oprogramowania (Dz.U. z 2023 r. poz. 1698). Zmiana nastąpiła w związku z rozszerzeniem możliwości stosowania tego rodzaju kas przez ochotnicze straże pożarne oraz koła gospodyń wiejskich przy dostawie towarów i świadczeniu usług.

Warto zauważyć, że przed zmianą rozporządzenia było wyszczególnione 27 rodzajów czynności, które mogą być ewidencjonowane przy zastosowaniu wirtualnych kas rejestrujących. Zmiana w rozporządzeniu rozszerzyła katalog tych czynności o kolejne dwie, tj.:

1) dostawę towarów i świadczenie usług przez ochotnicze straże pożarne w rozumieniu ustawy z 17.12.2021 r. o ochotniczych strażach pożarnych,

2) dostawę towarów i świadczenie usług przez koła gospodyń wiejskich w rozumieniu ustawy z 9.11.2018 r. o kołach gospodyń wiejskich.

Odszkodowanie z AC a prawo do odliczenia VAT

 

Wypłata odszkodowania na gruncie prawa cywilnego

W celu udzielenie odpowiedzi na to pytanie należy mieć na uwadze nie tylko regulacje podatkowe, ale również ogólne zasady odpowiedzialności odszkodowawczej. Zgodnie z art. 361 § 2 KC naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł, oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Według art. 363 § 1 KC, naprawienie szkody powinno nastąpić, według wyboru poszkodowanego, bądź przez przywrócenie stanu poprzedniego, bądź przez zapłatę odpowiedniej sumy pieniężnej.

W oparciu o zacytowane regulacje KC przyjmuje się, że wysokość odszkodowania jest uzależniona od tego, czy poszkodowany ma prawo do odliczenia VAT w związku z wydatkami, które poniósłby na usunięcie szkody.

 

Odliczenie VAT w przypadku wypłaty odszkodowania

Przepisy VATU, przewidują ograniczenia w odliczaniu VAT przy nabyciu i eksploatacji samochodów innych niż ciężarowe. Zgodnie z art. 86a ust. 1 VATU, co do zasady podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia jedynie połowy podatku naliczonego wynikającego z nabycia pojazdów samochodowych oraz wydatków na paliwo i eksploatację. Przez „pojazdy samochodowe” zgodnie z art. 2 pkt 34 VATU należy rozumieć pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 tony, więc jedynie wobec tego rodzaju pojazdów przepisy VATU przewidują głównie ograniczenia.

Z kolei art. 86a ust. 2 VATU wskazuje na katalog wydatków, które podlegają wspomnianym ograniczeniom, są to wydatki dotyczące:

Ze względu więc na to, że niektórzy leasingobiorcy mogą korzystać z pełnego prawa do odliczenia VAT, a inny będą mogli odliczać tylko 50% kwoty naliczonego VAT, każdy z nich otrzyma odszkodowanie z AC w innej wysokości. Nawet jeśli ubezpieczenie AC jest określane „AC brutto” w zakresie sumy ubezpieczenia, to należy rozumieć to w ten sposób, że ubezpieczenie pokryje odszkodowanie w takiej części, w jakiej ubezpieczony będzie miał prawo do odliczenia VAT (całą kwotę netto i odpowiednią część kwoty brutto).

 

Płaca minimalna wzrośnie w 2024 roku do 4242 zł i 4300 zł

Brak porozumienia w Radzie dialogu Społecznego – decyzja Rady Ministrów o minimalnym wynagrodzeniu

W związku z brakiem osiągnięcia porozumienia członków Rady Dialogu Społecznego w zakresie płacy minimalnej, Rada Ministrów samodzielnie podjęła decyzje o wysokości płacy minimalnej. Zgodnie z art. 3 ustawy z 10.10.2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, jeżeli prognozowany na rok następny wskaźnik cen, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 3 ustawy (tj. przyjęty do opracowania projektu ustawy budżetowej średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem) wynosi co najmniej 105% – ustala się dwa terminy zmiany wysokości minimalnego wynagrodzenia oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej: od 1 stycznia i od 1 lipca. Po raz drugi, podobnie jak w 2023 r. również w 2024 r. będziemy mieli podwójną podwyżkę płacy minimalnej, ponieważ prognozowana inflacja na 2024 r. przekracza 6%. Warto przypomnieć, że od 1.7.2023 r. płaca minimalna wzrosła do 3600 zł z 3490 zł.

Wysokość płacy minimalnej w 2024 roku to 4242 zł i 4300 zł

W rozporządzeniu Rada Ministrów wskazała, że:

Kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę od 1.1.2024 r., tj. 4242 zł, oznacza wzrost o 752 zł w stosunku do kwoty obowiązującej od 1.1.2023 r. (3490 zł), czyli o 21,5 %. Podwyższenie płacy minimalnej od 1.7.2024 r. do 4300 zł oznacza wzrost o 700 zł w stosunku do kwoty z 1.7.2023 r. (3600 zł), czyli o 19,4 %. Przeciętna wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę w 2024 r. wyniesie 4271 zł.

Minimalna stawka godzinowa dla określonych umów cywilnoprawnych od 1.1.2024 r., tj. 27,70 zł, oznacza wzrost o 4,9 zł w stosunku do kwoty obowiązującej od 1.1.2023 r., czyli o 21,5 %. Podwyższenie minimalnej stawki godzinowej od 1.7. 2024 r. do 28,10 zł oznacza wzrost o 4,6 zł w stosunku do kwoty z 1.7.2023 r., czyli o 19,5 %.

Koszt podwyżki płacy minimalnej w 2024 r. dla małych i średnich firm to około 23,966 miliarda złotych rocznie, a dla dużych 6,776 miliarda złotych – tak wskazano w ocenie skutków regulacji rozporządzenia w sprawie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej w 2024 r.

Komisja Europejska proponuje zmiany w przepisach o ochronie danych i prywatności

Na przestrzeni lat organy nadzorcze, organizacje pozarządowe i inne instytucje zajmujące się ochroną danych osobowych a także osoby prywatne podnosiły wiele kwestii budzących kontrowersje w zakresie egzekwowania prawa do prywatności w UE. Podnoszono między innymi zarzuty związane z wysokimi kosztami wszczęcia postępowania przed organami ochrony danych, rozbieżnościami w procedurach poszczególnych Państw Członkowskich oraz przewlekłością postępowań trwających niekiedy lata. Ponadto, sprawy dotyczące wielu państw UE, ze względu na transgraniczny charakter wymagają niekiedy współpracy nawet kilku organów krajowych. Niejednokrotnie okazywało się to nie lada wyzwaniem, a rozstrzygnięcia zapadały z wielomiesięcznym opóźnieniem. Szczególną uwagę poświęcano sprawom rozstrzyganym przez irlandzki organ ochrony danych. Organ ten jest bowiem szczególnie obciążany pracą ze względu na to, że jest właściwy w sprawach coraz większej liczby spółek Big Tech mających obecnie siedzibę w Irlandii. Do takich podmiotów należy między innymi Meta, będąca właścicielem portali Facebook i Instagram, a także Tik Tok będący przedmiotem wielu postępowań w ciągu ostatnich miesięcy.

„W ciągu pięciu lat możemy naliczyć ponad 711 ostatecznych decyzji podjętych przez organy ochrony danych. To wyraźnie pokazuje, że RODO jest dobrze egzekwowane. Możemy jednak zrobić to lepiej”. Tak dotychczasową działalność europejskich organów w sprawach ochrony danych podsumował Komisarz Didier Reynders.

W związku z powyższymi problemami, Komisja Europejska sporządziła nowe Rozporządzenie, w którym proponuje zmiany w przepisach mające przed wszystkim gwarantować usprawnienie współpracy pomiędzy organami danych w sprawach transgranicznych. Wśród najważniejszych wprowadzonych Rozporządzeniem modyfikacji znajduje się obowiązek przesłania przez krajowy organ ochrony danych „podsumowania kluczowych kwestii” do organów pozostałych państw zaangażowanych w sprawę. Podsumowanie to powinno zawierać podstawowe elementy dochodzenia, a także dotychczasowe poglądy organu na sprawę. Zdaniem Komisji, przyczyni się to ograniczania nieporozumień pomiędzy organami, a tym samym przyspieszenia całego postępowania. Ewentualne konflikty i rozbieżności będą bowiem rozwiązywane od razu, zanim wymkną się instytucjom spod kontroli.

Komisja Europejska odrzuciła jednak stanowczo propozycje całkowitej reformy RODO. „RODO jest bardzo małym dzieckiem. Minęło pięć lat i musimy nadal sprawdzać, w jaki sposób można coraz lepiej je egzekwować. Na razie nie chcemy ponownie otwierać puszki Pandory” – podkreślił Komisarz Reynders.

RODO weszło w życie 24 maja 2016 r., a prawnie obowiązuje w Unii Europejskiej od 25 maja 2018 r. Rozporządzenie jest największym do tej pory aktem zawierającym regulacje w zakresie ochrony danych osobowych. To właśnie ten akt wprowadził oczywiste dziś dla nas zasady, takie jak prawo do bycia zapomnianym czy prawo dostępu do danych. RODO potwierdziło wiele praw obywateli Unii Europejskiej i umożliwiło ich egzekwowanie za pośrednictwem krajowych organów. Widniejące na horyzoncie zmiany mają jeszcze bardziej ułatwić obywatelom realizowanie swoich praw.

Źródła:

https://www.euronews.com/my-europe/2023/07/04/brussels-pitches-gdpr-reform-but-without-opening-pandoras-box

https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/ip_23_3609