Aplikacja e-Deklaracje Desktop przestanie być dostępna

Aplikacja e-Deklaracje Desktop to narzędzie, które umożliwia tylko osobom fizycznym (podatnikom i płatnikom) wysyłanie drogą elektroniczną deklaracji podpisanych „danymi autoryzującymi” (podpisem elektronicznym zapewniającym autentyczność deklaracji i podań opartym na danych autoryzujących). Aplikacja działa pod systemem Windows.

W aplikacji dostępne są deklaracje:

Przed zakończeniem funkcjonowania aplikacji warto zapisać wysłane przez aplikację rozliczenia oraz Urzędowe Potwierdzenia Odbioru – UPO.

Deklaracje oraz UPO, znajdujące się w zakładce „Moje rozliczenia”, można zapisać w formie PDF lub wydrukować. Aby to zrobić, należy skorzystać z paska narzędzi Adobe Readera, który jest dostępny nad otwartym formularzem (po kliknięciu ikony dyskietki otworzy się okno z pytaniem o miejsce zapisania pliku, a po kliknięciu ikony drukarki – okno parametrów wydruku).

Od 1.1.2022 r. nie będą także dostępne instrukcje i pliki instalacyjne aplikacji.

Zmiany nie dotyczą formularzy interaktywnych wysyłanych przez bramkę e-Deklaracje – formularze interaktywne będą nadal udostępniane i będzie je można wysyłać z wykorzystaniem wtyczki plug-in.

Pirackie pliki a odpowiedzialność platform

TSUE rozpatrywał dwie połączone sprawy, obie zostały skierowane przez niemieckie sądy, które zwróciły się o odpowiedź na pytania prejudycjalne w związku z toczącymi się sprawami dotyczącymi naruszeń praw autorskich. Jedna sprawa dotyczyła portalu YouTube i zamieszczanych na nim nagrań z koncertów piosenkarki Sarah Brightman. W związku z ciągłym zamieszczaniem nagrań i usuwaniu ich przez platformę po zażądaniu ich usunięcie. Producent muzyczny piosenek skierował sprawę do niemieckiego sądu i zażądał zakazania platformie YouTube upubliczniania utworów oraz odszkodowania.

Druga sprawa, dotyczyła platformy Uploaded, dzięki której możemy w chmurze zamieszczać pliki i poprzez udostępnienie linku inne osoby mogą je pobierać. Jedno z większych wydawnictw na świecie stwierdziło, że co najmniej 3 z ich publikacji zostały udostępnione na platformie. Tożsamo, jak w pierwszej sprawie, podmiot, którego prawa zostały naruszone, wniósł pozew do niemieckiego sądu o zaprzestanie ich naruszania oraz odszkodowanie.

Warto zwrócić uwagę, że na platformach takich jak Uploaded czy YouTube pojawiają się również pliki, które nie naruszają praw autorskich, osoba udostępniająca posiada prawa do utworu. Jednocześnie, wiele plików zamieszczanych na platformach łamie prawa autorskie. Dodatkowo, sprawę komplikuje status każdego z podmiotów w tej relacji. Podstawowe pytanie brzmi, kto odpowiada za udostępnienie treści na tego typu platformach.

TSUE opisał w wyroku trzy sytuacje w których to platformy ponoszą odpowiedzialność za naruszenia. Po pierwszy, gdy nie podejmują działań gdy ktoś informuje ich o naruszeniu prawa. Po drugie, gdy pomimo swojej wiedzy, że prawo jest łamane nie podejmują działań, które można uznać za rozsądne, które mogłyby zapobiec łamaniu prawa. Trzecia z sytuacji, może być szczególnie istotna, TSUE uznał, że platformy ponoszą odpowiedzialność gdy dostarczają narzędzia umożliwiające bezprawne udostępnianie i promują udostępnianie takich plików. Obecnie, wiele platform promuje użytkowników, którzy udostępniają pliki, które są często pobierane.

Niedługo nie powinniśmy sobie stawiać takiego pytania. Wszystko ma rozwiązać art. 17 dyrektywy 2019/790 o prawie autorskim na jednolitym rynku cyfrowym. Dyrektywa obecnie czeka na implementacje. Choć TSUE musiał opierać się na obowiązujących przepisach prawa, jego orzeczenie świadczy, że Trybunał zgadza się z kierunkiem obranym w art. 17 dyrektywy.

Najważniejsze co można wyczytać z wyroku TSUE to fakt, że zarabianie przez platformy w związku z udostępnianiem za ich pośrednictwem plików nie powoduje od razu współodpowiedzialności w przypadku naruszenia praw autorskich. Ponadto, konieczna jest indywidualna ocena każdej platformy czy wdrożyła ona rozwiązania, które mają na celu zapobiegać takim naruszeniom.

Do tej pory mogliśmy się spotkać z odmiennym orzecznictwem (np. sprawa GS Media, C-160/1). TSUE orzekało, że podmiot, który umożliwia udostępnianie plików ponosi odpowiedzialność również za naruszenia, jeśli platforma czerpie zyski z takiego upublicznienia. Ostatni wyrok TSUE wskazuje na co najmniej częściowe odejście od tej praktyki i chęć pomocy takim platformom jak YouTube, których działalność mogła być ograniczona w związku z wcześniejszym orzecznictwem.

Źródło: https://serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia/artykuly/8196188,wyrok-tsue-youtube-pirackie-pliki-kto-ponosi-odpowiedzialnosc.html 

Rozporządzenie w sprawie braku PIT i CIT od Tarczy Finansowej podpisane przez ministra

Adresatami tego rozwiązania są przedsiębiorcy, beneficjenci wsparcia w ramach Tarczy 1.0 oraz Tarczy 2.0 Polskiego Funduszu Rozwoju, dla których wartość umorzonych zobowiązań z tytułu subwencji stanowi co do zasady przychód podatkowy.

Zaniechanie poboru podatku będzie miało zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych przez beneficjentów wsparcia począwszy od 1 czerwca 2021 r. do 31 grudnia 2022 r.

Wydatki pokryte środkami z subwencji podlegać mogą zaliczeniu do podatkowych kosztów uzyskania przychodów na zasadach ogólnych także w okoliczności zaniechania poboru podatku od dochodów z umorzonej subwencji.

To już kolejna, obok Tarcz PFR i Tarcz branżowych forma pomocy dla przedsiębiorców, których dotknął koronawirusowy kryzys.

 

Źródło: Ministerstwo Finansów

Oskładkowanie umów zlecenia od stycznia 2022 r. Planowane wyjątki

Zgodnie z zapowiedziami, studenci do osiągnięcia 26. roku życia mają zostać wyłączeni z tego pełnego oskładkowania. W praktyce może się okazać, że katalog wyjątków będzie jeszcze większy.

Projekt ustawy dotyczący oskładkowania umów zlecenia powinien zostać opublikowany w najbliższych tygodniach, co oznacza, że już po wakacjach Rada Ministrów a następnie Sejm i Senat powinny zająć nim zająć. Zapowiedzi wskazują, że wejście w życie takiej reformy jest planowane na 1.1.2022 r.

Cel projektu

Celem projektu jest uporządkowanie systemu ubezpieczeń społecznych, jego racjonalizacja, w tym ujednolicenie zasad podlegania ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz wprowadzenie jednolitych rozwiązań w zakresie przyznawania i wypłaty świadczeń, a także usprawnienie funkcjonowania Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w kontekście gospodarki finansowej, oraz rozliczeń z płatnikami składek. W praktyce z perspektywy pracodawcy pod względem kosztów nastąpi zrównanie umowy zlecenia z umową o pracę, przez co umowa zlecenia nie będzie już tak konkurencyjna. Obecnie obowiązkiem pracodawcy jest oskładkowanie umowy zlecenia do wysokości minimalnego wynagrodzenia (2800 zł w 2021 r., od stycznia 2022 r. może to być 3000 zł), jeżeli projektowane zmiany wejdą w życie, to od każdej umowy, bez względu na jej wysokość pracodawca będzie musiał finansować składki na ubezpieczenia społeczne. W związku z obowiązującym już rejestrem umów o dzieło, które pracodawcy mają obowiązek zgłaszać do ZUS od stycznia 2021 r. (a do końca maja zgłoszonych zostało około 380 tysięcy umów), należy pamiętać, że Zakład mając większą wiedzę o takich umowach w szybszy sposób może kontrolować pracodawców, którzy będą próbowali traktować umowę o dzieło jako alternatywę dla oskładkowanego zlecenia.

Zmiany w założeniach

Zgodnie z informacjami pojawiającymi się w ostatnim czasie w ramach reformy pełnego oskładkowania umów zlecenia mogą się pojawić wyjątki.

Pierwszy wyjątek został już potwierdzony przez resort rodziny. Utworzenie drugiego wyjątku jest możliwe w ramach aktywizacji zawodowej osób, które zbliżają się do osiągniecia wieku emerytalnego albo już osiągnęły wiek emerytalny. Należy podkreślić, ze o ile krótkoterminowo taki wyjątek i brak składek jest korzystny (wynagrodzenie netto jest wyższe), to już patrząc długoterminowo, osoby które nie płacą składek na ubezpieczenia społeczne będą miały niską emeryturę. Na to ryzyko powinni zwracać uwagę przede wszystkim studenci, których emerytura za 40 lat może być na szczególnie niskim poziomie. W przypadku trzeciego wyjątku trwają już pracę legislacyjne, co oznacza, że artyści będą stanowili dużą grupę zwolnioną z tego obowiązku.

---

Polski Fundusz Rozwoju od 18.11.2021 r. wzywa pracodawców do zawarcia umowy o zarządzanie PPK

Warunki dochowania terminu wyznaczonego do rejestracji w CRPA

Zgłoszenie rejestracyjne do Centralnego Rejestru Podmiotów Akcyzowych (CRPA) trzeba złożyć przed wykonaniem pierwszej czynności lub przed rozpoczęciem działalności w zakresie podatku akcyzowego. Jeżeli podatnik już prowadzi działalność akcyzową lub wykonuje czynności, które podlegają  obowiązkowi rejestracji – miał obowiązek wpisać się do CRPA do 30.6.2021 r. Jednak, jak informuje ministerstwo finansów, rozpoczęcie rejestracji do 30.6. będzie uznawane za  dochowanie wyznaczonego terminu, pod warunkiem zakończenia procesu rejestracji (i zarejestrowania) podmiotu w CRPA do 31.8.2021 r., chyba że uchybienie terminowi nastąpi z przyczyn leżących po stronie organu.

O rozpoczęciu procesu rejestracji może świadczyć podjęcie następujących działań na PUESC: WRR0001 Rejestracja danych osoby [SEAP], WPE0001 Rejestracja aktualizacja reprezentacji firmy [SZPROT], WRP0001 Rejestracja danych firmy [SZPROT], WRP0002 Aktualizacja danych firmy [SZPROT]. Wystarczy więc, że podmiot prowadzący działalność w  akcyzie prześle jeden z tych wniosków w terminie przewidzianym na rejestrację do CRPA i otrzyma  potwierdzenie UPO.

 

Sprawdzanie czy firma jest zarejestrowana w CRPA

Jak podaje ministerstwo finansów zarejestrowanie danej firmy można sprawdzić w następujący sposób: 

1. logowanie do konta na https://www-2.puesc.gov.pl/
2. zakładkę Mój pulpit>moje dane,
3.  menu Wyszukaj podmiot,
4. należy wpisać w filtr wyszukiwania numer NIP podmiotu i wybierz przycisk 'Filtruj’,
5. kliknąć na numer IDSISC, który wyświetli dane podmiotu,
6. wyszukać zakładkę 'Dane akcyzowe podmiotu’ i rozwinąć ją (wybierz czerwony trójkąt po prawej stronie).

Zmiany w rozstrzyganiu o chorobach zawodowych od 15.7.2021 r.

Od 15.7.2021 r. obowiązuje rozporządzenie RM z 23.6.2021 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. z 2021 r. poz. 1287). Modyfikuje ono rozporządzenie RM z 30.6.2009 r. w sprawie chorób zawodowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1367; dalej: rozporządzenie) ze względu na:

Adresaci zgłoszenia

W efekcie znowelizowanego § 3 ust. 1 rozporządzenia, podejrzenie choroby zawodowej zgłasza się teraz:

1. właściwemu państwowemu powiatowemu inspektorowi sanitarnemu, właściwemu państwowemu granicznemu inspektorowi sanitarnemu, właściwemu państwowemu wojewódzkiemu inspektorowi sanitarnemu, właściwemu komendantowi wojskowego ośrodka medycyny prewencyjnej albo właściwemu wojskowemu inspektorowi sanitarnemu wojskowego ośrodka medycyny prewencyjnej (dalej: właściwy państwowy inspektor sanitarny),
2. właściwemu okręgowemu inspektorowi pracy.

Ich właściwość ustala się według miejsca, w którym praca jest lub była wykonywana przez pracownika, gdy dokumentacja dotycząca narażenia zawodowego jest gromadzona w tym miejscu, a w przypadku braku takiej możliwości – według miejsca, na terenie którego było ostatnie narażenie zawodowe.

Decyzja o postępowaniu 

Po otrzymaniu zgłoszenia właściwy państwowy inspektor sanitarny wszczyna postępowanie lub odmawia jego uruchomienia, jeśli zgłoszenie jest w sposób oczywisty bezzasadne. W ramach postępowania przeprowadza ocenę narażenia zawodowego, wykorzystując w tym celu formularz określony w rozporządzeniu o dokumentowaniu chorób oraz dokumentację pracowniczą, a jeśli budzi ona wątpliwości przy aktualnie trwającym zatrudnieniu – przeprowadzając ocenę bezpośrednio u pracodawcy z uwzględnieniem oceny ryzyka zawodowego. Sporządza także kartę oceny narażenia zawodowego, którą wraz ze skierowaniem na badania przekazuje do jednostki orzeczniczej I stopnia (dodany do § 4 ust. 1a i zmieniony ust. 1 rozporządzenia). W razie podejrzenia choroby zawodowej skierowanie wydaje lekarz, lekarz dentysta (obydwaj w rozumieniu art. 235 § 2¹ KP) lub właściwy państwowy inspektor sanitarny (znowelizowany § 4 ust. 3 rozporządzenia).

Orzeczenie lekarskie

O chorobie zawodowej lub jej braku orzeka lekarz, który spełnia wymagania kwalifikacyjne określone w przepisach o służbie medycyny pracy i jest zatrudniony w jednej z jednostek orzeczniczych wymienionych w § 5 ust. 2 i 3 rozporządzenia, np. poradni chorób zawodowych wojewódzkich ośrodków medycyny pracy. Zasadniczo czyni to na podstawie:

Wystawione orzeczenie otrzymują: właściwy państwowy inspektor sanitarny, aktualny albo były pracownik oraz lekarz kierujący na badania, a gdy lekarz ten był zatrudniony w jednostce orzeczniczej II stopnia – również̇ jednostce orzeczniczej I stopnia. W razie śmierci pracownika (w tym byłego) jest ono wysyłane także do osoby uprawnionej do świadczeń po zmarłym, jeśli o to zawnioskuje. Brak zgody na treść orzeczenia uprawnia do wystąpienia o ponowne badanie przez jednostkę orzeczniczą II stopnia.

Zasady przejściowe 

Niezakończone postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych będą kontynuowane według zmienionych regulacji rozporządzenia. Ma być jednak uwzględniana zgromadzona dotychczas dokumentacja.

Błędnie wykazany podatek na paragonie fiskalnym nie podlega zapłacie

Stan faktyczny 

W przedmiotowej sprawie podatnik od 2014 r. prowadzi agroturystykę. W żadnym roku nie przekroczył 200 000 zł kwoty przychodu i korzysta z podmiotowego zwolnienia z VAT.
Z końcem 2020 r. zakupił nową kasę fiskalną on-line i od stycznia 2021 r. zaczął ewidencję przychodów na nowej kasie. Błędnie wszystkie pozycje towarowe PLU na kasie (zadatek, noclegi) zostały omyłkowo zaprogramowane ze stawką VAT 8% i cała sprzedaż w styczniu i lutym 2021 r. została obciążona stawką VAT. Taka sytuacja nie została przez podatnika spowodowana w sposób celowy czy też umyślny. Błędnie naliczony VAT na kasie rejestrującej, z przyczyn źle zaprogramowanego urządzenia, w żaden sposób nie został odliczony, nie były też wystawiane faktury VAT. Błąd zauważył dopiero w marcu urząd skarbowy.

W związku z powyższym opisem podatnik zadał pytania: W jaki sposób należy dokonać sprostowania zaistniałej pomyłki? Czy musi rozliczyć omyłkowo naliczony podatek?

W swoim stanowisku podatnik zauważył, że w związku z tym, że nie jest on czynnym płatnikiem VAT, a zaprogramowana stawka jest wynikiem niezamierzonego błędu, wniósł o nieobciążanie go koniecznością zapłaty podatku VAT naliczonego na kasie fiskalnej w styczniu i w lutym 2021 r.

Stanowisko organu podatkowego 

Organ podatkowy zauważył, że kasa rejestrująca, a w szczególności pamięć fiskalna kasy, zostały skonstruowane w sposób uniemożliwiający jakąkolwiek ingerencję podatnika (również podmiotów wykonujących serwis techniczny kas rejestrujących), co oznacza, że dane raz wprowadzone do kasy (transakcja zakończona wydrukowaniem paragonu) nie podlegają już modyfikacji. Korekta danej transakcji (treści paragonu fiskalnego) jest możliwa jedynie przed wydrukowaniem paragonu, czyli zapisaniem danych w pamięci fiskalnej. Jednakże zakaz ingerencji w pamięć fiskalną nie oznacza zakazu korekty samej transakcji sprzedaży, gdyż to dokumentacja kasowa transakcji nie podlega korekcie, a nie sama transakcja sprzedaży (w istocie obowiązuje jedynie zakaz zmiany treści paragonu). Dotyczy to zarówno kas z elektroniczną lub papierową kopią paragonu, jak i kas fiskalnych on-line.

W przypadku wystawienia paragonu fiskalnego, w którym wykazano kwotę podatku należnego, mimo że sprzedaż podlegała zwolnieniu od VAT, podatnik  nie ma obowiązku zapłaty wykazanej na paragonie kwoty podatku VAT. Jednak podatnik zobowiązany jest prowadzić ewidencję korekt, z której wynika kwota korekty sprzedaży i podatku należnego oraz wskazanie przyczyny zaistniałej korekty.

Podsumowanie 

Podatnicy, którzy wydali paragony ze stawką VAT, choć sprzedawane towary/usługi były zwolnione nie muszą płacić VAT, jednak w takich sytuacjach muszą prowadzić tzw. ewidencję korekt. Z tej ewidencji musi wynikać dokładnie kwota korekty sprzedaży i podatku należnego. Nie ma jednolitego wzoru ewidencji korekt. Istotne jest, aby ewidencja zawierała dane niezbędne do ustalenia przyczyny zaistnienia korekty, a zapisy w niej ujęte mają pozwalać na określenie prawidłowej kwoty obrotu i podatku należnego.

ZUS proponuje zmiany w zasiłku macierzyńskim

Obecnie prawo do zasiłku chorobowego osoba zatrudniona nabywa po upływie ustalonego okresu ubezpieczenia. Zgodnie z u ustawą z 25.6.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby lub macierzyństwa okres ten zależy od charakteru ubezpieczenia i wynosi:

To oznacza, że dopóki wskazany powyżej okres – 30 lub 90 dni – nie zostanie osiągnięty, to osoba zatrudniona nie będzie miała prawa do otrzymania wynagrodzenia/zasiłku chorobowego. Dopiero w momencie, kiedy okres wyczekiwania zostanie osiągnięty, to zasiłek będzie przysługiwał. Zupełnie inaczej wygląda stan prawny w przypadku zasiłku macierzyńskiego. Otrzymanie zasiłku macierzyńskiego i opiekuńczego nie jest uzależnione od opłacania składek na ubezpieczenie chorobowe i przysługuje od pierwszego dnia zatrudnienia.

Na czym polegałaby zmiana

Zakład Ubezpieczeń Społecznych zaproponował zmiany w nabywaniu prawa do zasiłku macierzyńskiego i opiekuńczego, tak aby okres wyczekiwania wynosił np. 90 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego w przypadku obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego.

Cel proponowanej zmiany

ZUS wskazuje, że tego rodzaju propozycja ma na celu uszczelnienie systemu, ponieważ zdarzają się sytuacje, w których kobiety wykorzystują obecne zasady, zatrudniają się fikcyjnie i nabywają prawo do zasiłku.

Działania rządu

Tymczasem rząd zachęca do posiadania dzieci chociażby w ramach propozycji zaprezentowanych w ramach Strategii Demografii 2040. W tej strategii wskazano, że zostanie rozszerzone wsparcie dla matek przez objęcie ich ochroną przez okres do roku po powrocie do pracy z urlopu macierzyńskiego lub rodzicielskiego (niezależnie od wymiaru czasu pracy), a także wsparcie dla ojców, którzy podobnie jak obecnie młode mamy, będą chronieni w pierwszym roku od urodzenia dziecka; w przypadku małżeństw ta ochrona obowiązywałaby od momentu zajścia żony w ciążę. Ponadto rząd planuje zmiany w Kodeksie pracy mające na celu zapewnienie młodym pracownikom, że umowy na czas określony będą zawierane na 15 miesięcy zamiast 33 miesięcy i maksymalnie w ramach dwóch a nie trzech umów.

Zaniechanie poboru PIT od nagród otrzymanych w „Loterii Narodowego Programu Szczepień”

Przygotowano projekt rozporządzenia w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od nagród otrzymanych w „Loterii Narodowego Programu Szczepień”, w którym zwolnienia z opodatkowania nagrody, których jednorazowa wartość przekracza 2 280 zł. Dotyczy to nagród otrzymanych przez podatników w loterii promocyjnej pod nazwą „Loteria Narodowa Programu Szczepień” urządzonej przez Totalizator Sportowy sp. z o.o. zgodnie z przepisami ustawy z 19.11.2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2020 r. poz. 2094, ze zm.). Nagrody otrzymane przez uczestników ww. loterii promocyjnej mają formę rzeczową oraz pieniężną. W loterii może wziąć udział osoba fizyczna, która ukończyła osiemnaście lat, posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych, mająca miejsce zamieszkania na terytorium Polski, która w okresie promocyjnym dokonała rejestracji do loterii, z zastrzeżeniem, że udział w losowaniach, oraz szansa na nagrodę możliwe są po odbyciu pełnego szczepienia (jedną dawką lub dwiema w zależności od użytego preparatu). Rejestracja do loterii realizowana jest poprzez Internetowe Konto Pacjenta oraz poprzez infolinię Narodowego Programu Szczepień w Okresie Promocyjnym.

Zaniechanie poboru PIT  ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od 14.7.2021 r. do 11.3. 2022 r.

Rozporządzenie ma wejść w życie z 14.7.2021 r.

Przesunięcie zapłaty akcyzy od przeróbki samochodu

Od 1.7.2021 r. weszły w życie przepisy ustawy z 30.3.2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r., poz. 694) które wprowadzają m.in. opodatkowanie zmiany rodzaju zarejestrowanego pojazdu na samochód osobowy. Zatem przeróbka samochodu podlega akcyzie już od 1.7.2021 r., ale podatek trzeba będzie rozliczyć dopiero w deklaracji podatkowej i go zapłacić w lipcu przyszłego roku.

Przepis przejściowy art. 29 ww. ustawy przesuwa bowiem na 1 lipca 2022 r. termin powstania obowiązku podatkowego z tytułu zmiany rodzaju pojazdu na samochód osobowy, w tym samochód kempingowy, która nastąpi w okresie od 1 lipca 2021 r. do 30 czerwca 2022 r. Oznacza to, że dopiero od 1.7.2022 r. podatnicy będą mieć obowiązek złożenia deklaracji uproszczonej oraz obliczenia i zapłaty akcyzy od samochodów, w przypadku których nastąpiła zmiana rodzaju pojazdu na samochód osobowy w okresie od 1.7.2021 r. do 30.6.2022 r.