Zmiany w danych, które powinien zawierać dokument elektroniczny TAX FREE

Przygotowano projekt rozporządzenia Ministra Finansów zmieniającego rozporządzenie w sprawie znaku informującego podróżnych o możliwości zakupu towarów, od których przysługuje zwrot podatku od towarów i usług, pieczęci organu celnego potwierdzającej wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej oraz danych zawartych w dokumencie elektronicznym TAX FREE oraz jego wydruku. Nowelizacja rozporządzeniu ma zapewnić zgodność z przepisami ustawy z 10.5.2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1781) oraz bezpieczeństwo danych w zakresie rachunku bankowego, karty płatniczej lub innego środka rozliczenia bezgotówkowego.

Zmiana rozporządzenia określa zmianę danych, które powinien zawierać dokument elektroniczny TAX FREE będący podstawą do dokonania zwrotu podatku podróżnym oraz wydruk tego dokumentu. Zmiana wprowadza rozwiązania mające na celu:

1) niezamieszczanie na dokumencie elektronicznym TAX FREE unikalnego identyfikatora ID SISC osoby wystawiającej ten dokument, ponieważ częścią unikalnego numeru ID SISC jest z reguły numer PESEL;

2) niezamieszczanie na wydruku dokumentu elektronicznego TAX FREE informacji o numerze rachunku bankowego, karty płatniczej lub innego środka rozliczenia bezgotówkowego podróżnego – w przypadku zwrotu VAT w formie rozliczenia bezgotówkowego;

3) zmianę pieczęci potwierdzającej wywóz towaru poza terytorium UE.

Rozwiązania te mają:

1) zapewnić ochronę danych osobowych osoby wystawiającej dokument elektroniczny TAX FREE;

2) sprawić, że wydruk będzie zawierać wszystkie dane określone w dokumencie elektronicznym TAX FREE poza informacją dotyczącą numeru rachunku bankowego, karty płatniczej lub innego środka rozliczenia bezgotówkowego podróżnego – w przypadku zwrotu VAT w formie rozliczenia bezgotówkowego;

3) wyeliminować wątpliwości co do sposobu potwierdzania na wydruku wywozu towarów poza UE przez organy celne innego państwa członkowskiego UE.

Zmiany zaczną obowiązywać z 1.1.2022 r.

Praca zdalna a czas pracy

Podczas pierwszego lockdownu na pracę zdalną przeszło średnio 6 na 10 Polaków. Z kolei wiosną 2021 r. – czyli dokładnie rok po wybuchu pandemii – zdalnie wciąż pracowało 31,84 %. Do biur na stałe wróciło nieco ponad 29 % Polaków, z kolei 14 % wykonywało swoje obowiązki w modelu hybrydowym – wynika z marcowego badania „Rynek pracy: rok z koronawirusem” Gi Group, Grafton Recruitment i CBRE. Jesienią, kiedy liczba zachorowań ponownie zaczęła rosnąć, wiele firm ponownie zdecydowało się wysłać pracowników na home office.

Eksperci wskazują, że praca zdalna wymusiła inwestycje po stronie firm, które musiały wyposażyć pracowników w sprzęt mobilny, komputery i rozwiązania usprawniające komunikację i pracę w cyfrowym środowisku. Z drugiej strony postawiła nowe wyzwania związane z mierzeniem efektywności i czasu pracy.

Czas pracy podczas pracy zdalnej

W ocenie pracowników największym wyzwaniem związanym z przejściem na home office okazało się właściwe rozplanowanie czasu i obowiązków zawodowych, ale badania pokazują, że – w miarę upływu kolejnych, pandemicznych miesięcy – ten problem tracił na znaczeniu. Z raportu „Rynek pracy: rok z koronawirusem” wynika, że ok. 40 % Polaków chce pracować w pełni zdalnie lub hybrydowo nawet po całkowitym wygaśnięciu pandemii. Dla porównania za pracą z biura opowiada się tylko co 10. badany. Co istotne, prawie połowa ankietowanych Polaków oceniła, że efektywność ich pracy nie spadła i od początku pandemii utrzymuje się na podobnym poziomie.

Badanie „Efektywność pracy zdalnej”, przeprowadzone w październiku 2020 r. dla Rzetelnej Firmy i Krajowego Rejestru Długów, pokazało m.in., że home office wydłuża czas pracy, a aż 45 % pracowników poświęca na zdalną pracę więcej czasu niż w siedzibie firmy. Większość jest jednak zadowolona z takiego modelu: 72 % zatrudnionych oceniło, że praca zdalna daje więcej elastyczności oraz pomaga lepiej zorganizować obowiązki służbowe i połączyć je z domowymi zadaniami. 66 % uważa też, że bezpośredni nadzór przełożonego nie jest potrzebny, żeby skutecznie wykonywać swoją pracę.

Efektywność pracy na home office

Jak wskazuje wspomniane badanie, zainteresowanie monitorowaniem czasu pracy zdalnej wśród polskich firm jest relatywnie niewielkie, ponieważ większość przedsiębiorstw woli rozliczać swoich pracowników z efektów i jakości pracy. Zgoda na taki model wymaga jednak pewnej dozy zaufania.

Źródło: newseria.pl

PFR od 18.11.2021 r. będzie wzywał pracodawców do zawarcia umowy o zarządzanie PPK

Polski Fundusz Rozwoju od 18.11.2021 r. wzywa pracodawców do zawarcia umowy o zarządzanie PPK

Wezwania dla większości podmiotów zostaną udostępnione w ich profilu informacyjnym PUE ZUS, umożliwia to ustawa, która w ostatnich tygodniach weszła w życie. Dzięki temu proces będzie szybszy i tańszy. Podmioty, które nie posiadają PUE ZUS, otrzymają wezwania do zawarcia umowy o zarządzanie PPK pocztą tradycyjną.

Zgodnie z art. 8 ust. 5 ustawy o PPK, w przypadku gdy w wyniku dokonanej weryfikacji, okaże się, że podmiot zatrudniający nie dopełnił obowiązku zawarcia umowy o zarządzanie PPK w terminie, PFR wzywa w formie pisemnej podmiot zatrudniający do zawarcia, w terminie 30 dni od dnia otrzymania wezwania, umowy o zarządzanie PPK z funduszem zdefiniowanej daty zarządzanym przez wyznaczoną instytucję finansową albo do przekazania do PFR informacji o zawarciu umowy o zarządzanie PPK z inną instytucją finansową. Wezwanie uznaje się za skuteczne w momencie zwrotnego potwierdzenia odbioru lub przez nadanie przesyłką poleconą po bezskutecznej dwukrotnej próbie dostarczenia pisma za zwrotnym potwierdzeniem odbioru.

PFR wskazuje, że w odpowiedzi na wezwanie pracodawca powinien:

• zawrzeć umowę o zarządzanie PPK, jeśli jest to jego obowiązkiem i poinformować o tym PFR albo
• jeśli obowiązek zawarcia tej umowy nie dotyczy tego pracodawcy − poinformować PFR o tym fakcie, podając przyczynę nie zawarcia tej umowy.

Co do zasady, zgodnie z przepisami ustawy o PPK są dwie sytuacje, w których pracodawca nie miał obowiązku tworzenia PPK. pierwsza z nich to prowadzenie na dzień objęcia obowiązkiem tworzenia PPK, Pracowniczego Programu Emerytalnego, w którym składka podstawowa została ustalona na poziomie co najmniej 3,5%, a w PPE uczestniczy co najmniej 25% osób zatrudnionych.

W wezwaniu do zawarcia umowy o zarządzanie PPK, udostępnionym podmiotowi zatrudniającemu w systemie ZUS, zawarty będzie link przekierowujący ten podmiot bezpośrednio na stronę PFR (www.wezwania-ppk.pfr.pl). Podmiot zatrudniający będzie tam mógł wypełniać formularz, w którym poinformuje PFR o zawarciu umowy o zarządzanie PPK albo poda przyczynę jej nie zawarcia.

Do formularza pracodawca zaloguje się za pomocą podanych w treści wezwania numeru NIP i TOKENU. Pracodawca, który otrzyma wezwanie pocztą tradycyjną, również powinien wypełnić ten formularz, co oznacza, że bez względu na formę otrzymania wezwania (przez PUE ZUS czy pocztą tradycyjną) pracodawca i tak będzie musiał wypełnić formularz na stronie PFR.

Korzystniejsze zasady amortyzacji dla pojazdów niskoemisyjnych

Sejm przyjął ustawę z 29.10.2021 r. o zmianie ustawy o elektromobilności i paliwach alternatywnych  oraz niektórych innych ustaw, która wprowadza zmiany także do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – w zakresie zasad amortyzacji pojazdów niskoemisyjnych. Zmiany te mają zacząć obowiązywać w 2026 r.

W zmianach dotyczących limitu amortyzacji pojazdów spalinowych oraz niskoemisyjnych, które mogą być odliczane w kosztach uzyskania przychodu  przewidziano uzależnienie wysokości limitu amortyzacji od wielkości emisji przez pojazd CO₂.

Zaproponowane rozwiązania są korzystniejsze dla pojazdów, które charakteryzują się niską emisją CO₂ – poniżej 50 g/km. Wprowadzone rozwiązania przewidują:

1) utrzymanie na niezmienionym poziomie, stałej stawki amortyzacji dla pojazdów elektrycznych: 225 000 zł;

2) wprowadzenie stałej stawki amortyzacji dla pojazdów napędzanych wodorem na poziomie 225 000 zł (dotychczas pojazdy napędzane wodorem traktowane były wszystkie jak pojazdy inne niż elektryczne – stawka amortyzacji wynosiła 150 000 zł.);

3) wprowadzenie zmiennych w czasie stawek amortyzacji dla pojazdów uzależnionych od emisji CO₂ napędzanych pojazdów hybrydowych oraz pojazdów spalinowych.

Limit amortyzacji samochodów
Okres	Pojazdy emitujące > 50 g/km CO2	Pojazdy emitujące < 50 g/km CO2
2021 r. – 2025 r.	150 000 zł	150 000 zł
od 2026 r.	100 000 zł	150 000 zł

Dane odnośnie do emisji CO₂ przez pojazd zawarte są w jego dokumentach homologacyjnych. Dane te mają być pozyskiwane z Centralnej Ewidencji Pojazdów, która jest częścią systemu informatycznego Centralnej Ewidencji Pojazdów i Kierowców (CEPiK).

Minimalne stawki podatku od środków transportowych na 2022 rok

Zostały ogłoszone minimalne stawki podatku od środków transportowych na 2022 r. w obwieszczeniu Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z  8.10.2021 r. w sprawie stawek minimalnych podatku od środków transportowych obowiązujących w 2022 r. (M.P. poz. 968).

W związku z tym, że wskaźnik kursu euro na dzień 1.10.2021 r. w stosunku do kursu euro na dzień 1.10.2020 r. jest niższy niż 5%, to w 2022 roku, będą obowiązywały stawki minimalne podatku od środków transportowych w wysokości określonej na 2021 r.

Warto przypomnieć, że stawki podatku od środków transportowych,  ustala organ gminy, na terenie której znajduje się miejsce zamieszkania lub siedziba podatnika. Jednak stawki te nie mogą być niższe od minimalnych stawek podatku od środków transportowych ogłoszonych przez ministra finansów.

Polski Ład podatkowy podpisany przez Prezydenta

Ustawa z 29.10.2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, która wejdzie w życie 1.1.2022 r. to ponad 250 stron zmian w ustawach podatkowych między innymi:

Zmiany w ustawie systemowej i zasiłkowej od 2022 r.

Najważniejsze zmiany przewidziane w ustawie to:

Zgodnie z ustawą przyjętą przez Parlament od 2022 r. podwyższeniu ulegnie kwota wolna od podatku do 30 000 zł w skali roku. Obecnie kwota wolna wynosi w większości przypadków nieco ponad 3000 zł, a dla niektórych osób w ogóle jej nie ma. To oznacza, że co do zasady wynagrodzenie do kwoty 30 000 zł nie będzie objęte PIT, natomiast nadal będą potrącane z niego składki na ubezpieczenia społeczne i składka zdrowotna.

Kolejna zmiana obejmuje zmiany w progu podatkowym PIT. Podniesienie progu do 120 000 zł (z obecnej kwoty 85 528 zł) w skali roku oznacza, że dopiero po przekroczeniu 120 000 zł w roku podatkowym podatnik zapłacić 32% PIT. W praktyce każdy, kto zarabia miesięcznie mniej niż 10 000 zł zapłaci PIT w wysokości 17%.  Natomiast osoby, które zarobią powyżej tej kwoty będą od nadwyżki płacili 32% PIT.

Wśród wprowadzonych zmian pojawi się również ulga dla klasy średniej. Celem wprowadzenia ulgi dla klasy średniej jest zneutralizowanie braku możliwości odliczenia składki zdrowotnej od podatku. Ulga odnosi się do osób, które zarabiają od 5701 zł do 11 141 zł. Należy jednak mieć na uwadze, że przekroczenie chociażby o 1 zł w roku podatkowym kwoty 133 692 zł spowoduje, że ulga nie przysługuje. Ulga dostępna będzie dla pracowników i osób samozatrudnionych rozliczających się na zasadach skali podatkowej. Tym samym zleceniobiorcy nie będą mogli z niej skorzystać. Warto zaznaczyć, że na dzień 16.11.2021 r., nie został opublikowany projekt ustawy o pełnym oskładkowaniu umów zlecenia, który również był zapowiadany w ramach Polskiego Ładu.

Planowane zmiany w obszarze składki zdrowotnej sprowadzają się do likwidacji mechanizmu odliczenia składki od podatku dochodowego od osób fizycznych. Składka na ubezpieczenie zdrowotne dla pracowników i zleceniobiorców oraz samozatrudnionych rozliczających się na skali podatkowej wyniesie 9% podstawy wymiaru. Z kolei osoby prowadzące działalność gospodarczą i korzystające z podatku liniowego odprowadzać będą składkę w wysokości 4,9% dochodu, jednak nie mniej niż 270,90 zł miesięcznie. Osoby prowadzące działalność na zasadach ryczałtu w zależności od osiąganego rocznego przychodu zapłacą składkę zdrowotną w wysokości od ok. 300 zł do ok. 900 zł miesięcznie.

Zmiany w składce zdrowotnej od 1.1.2022 r.

W celu wspierania rodzin wielodzietnych zwolnione z PIT będą rodziny wychowujące co najmniej czwórkę dzieci. Zwolnienie będzie miał miejsce do poziomu 115 528 dochodu każdego z rodziców. W praktyce na rodzinę 2+4 niepodatkowe będą dochody do 231 056 zł.  W tym zakresie będzie miało miejsce stosowanie definicji dziecka uwzględniającej osoby do 25. roku życia, które kontynuują naukę.

Dotychczasowa możliwość sumowania kwoty wolnej od podatku dla rodziców samotnie wychowujących dzieci zastąpiona zostanie ulgą w stałej kwocie 1500 zł. Należy podkreślić, że ulga ta  będzie sumowała się z tzw. ulgą na dzieci.

Od 2022 r. małżonkowie, którzy pozostawali w związku małżeńskim w roku podatkowym, i między którymi istniała rok wspólność majątkowa małżeńska, mają możliwość złożenia wspólnego zeznania podatkowego. Oznacza to, że nie zostanie zlikwidowany obowiązek pozostawiania w związku małżeńskim przez cały rok, na rzecz proporcjonalnego rozliczenia.

Ponadto ustawa podatkowa przewiduje wiele innych zmian dotyczących m.in. ulg dla osób w wieku emerytalnym, którzy zdecydują się na pracę zamiast emerytury. W ustawie zawarto również zmianę limitu transakcji gotówkowej pomiędzy przedsiębiorcami z maksymalnej kwoty 20 000 zł do kwoty 8000 zł. Zmiana przepisów obejmuje również walkę z szarą strefą przez przeniesienie ciężaru odpowiedzialności za taką działalność tylko na pracodawców.

---

Polski Fundusz Rozwoju od 18.11.2021 r. wzywa pracodawców do zawarcia umowy o zarządzanie PPK

Konsultacje objaśnień w zakresie funduszu rezerwy inwestycyjnej dostępnej od 2021 r. — Estoński CIT

Nowy model podatkowego rozliczania wydatków na cele inwestycyjne

Przedsiębiorstwa spełniające warunki wejścia w system estoński mogą wybrać taką formę ulgi, która przyniesie im największe korzyści. Pierwszy wariant (ryczałt od dochodów spółek), odchodzi od standardowej formuły rozliczeń podatkowych i zastępuje je rozliczeniem uproszczonym. Drugi wariant jest ściśle zintegrowany z obowiązującym obecnie w Polsce modelem CIT. Zasady opodatkowania pozostają takie jak dotychczas, ale podatnik otrzymuje możliwość utworzenia specjalnego rachunku inwestycyjnego. Odpisy na rachunek powiększają koszty podatkowe, a zatem obniżają dochód do opodatkowania. Tylko jeśli środki z rachunku inwestycyjnego nie zostaną przeznaczane na cele inwestycyjne w określonym terminie lub zostaną przeznaczone na inne cele, wówczas podatnik zobowiązany będzie do ich opodatkowania.

To przedsiębiorcy zdecydują, czy chcą skorzystać z pełnego Estońskiego CIT, czyli ryczałtu od dochodów spółek, czy też z funduszu, rezerwy inwestycyjnej i innych preferencji przewidzianych w „klasycznym” systemie CIT”.

Efektem jest szybsze rozliczenie inwestycji w kosztach podatkowych w porównaniu do „klasycznych” zasad opodatkowania, poprzez zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów odpisów na wyodrębniony w kapitale rezerwowym podatnika fundusz utworzony na cele inwestycyjne.

„Rezerwa inwestycyjna pozwala spółce gromadzić nieopodatkowane środki, które w przyszłości będą przeznaczone na inwestycje. Wiąże się to jednocześnie z pozostaniem przy dotychczasowym sposobie rozliczania CIT. Jest to rozwiązanie wygodne dla firm, których interesy są w toku, również te podatkowe, np. znajdują się w trakcie procesów inwestycyjnych, angażują się w działalność badawczo-rozwojową” – tłumaczy wiceminister Sarnowski.

Możliwość założenia rezerwy inwestycyjnej ma ponad 40 000 spółek kapitałowych, które spełniają obowiązujące w tym roku warunki skorzystania z estońskiego CIT.

„Właśnie teraz, w ostatnich miesiącach roku, jest najlepszy moment na zdecydowanie się na ten krok. Wiele firm może już z dużym prawdopodobieństwem oszacować osiągnięty w tym roku dochód i podatek który trzeba będzie od niego zapłacić. Założenie rezerwy inwestycyjnej pozwoli na „wyzerowanie” podatku do zapłaty za rok 2021, a jednocześnie będzie stanowić dla spółki silny impuls rozwojowy” – podkreśla wiceminister Sarnowski.

Od przyszłego roku, dzięki rozwiązaniom zawartym w podatkowym pakiecie Polskiego Ładu, rozwiązanie to stanie się szerzej dostępne. Zniesiony zostanie obowiązujący w tym roku limit przychodowy (100 mln zł rocznie). Z rozwiązania będą mogły także skorzystać, obok spółek akcyjnych i z spółek o.o., również spółki komandytowe i komandytowo-akcyjne, proste spółki akcyjne i spółdzielnie.

Konsultacje do 22 listopada

Konsultacje podatkowe są otwarte dla wszystkich zainteresowanych.

Uwagi i opinie można zgłaszać w terminie do 22.11.2021 r. na adres: [email protected].

Źródło: Ministerstwo Finansów

Krótsza unijna lista rajów podatkowych

Konkluzje Rady UE w sprawie zmienionego unijnego wykazu jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych, opublikowane 12.10.2021 r., zawierają aktualny wykaz jurysdykcji niechętnych współpracy do celów podatkowych, który obejmuje następujące państwa: Samoa Amerykańskie, Fidżi, Guam, Palau, Panamę, Samoa, Trynidad i Tobago, Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych i Vanuatu.

Z dotychczasowej listy usunięto Anguillę, Dominikę i Seszele. Te trzy kraje zostały umieszczone w dokumencie o aktualnym stanie realizacji, który obejmuje jurysdykcje niespełniające jeszcze wszystkich międzynarodowych standardów podatkowych. Jednocześnie są to kraje, które zobowiązały się do wdrożenia zasad dobrego zarządzania w sprawach podatkowych.

Jak podwyżka płacy minimalnej do 3010 zł wpłynie na PPK od 1 stycznia 2022 roku?

Osoba, która ma wynagrodzenie na poziomie płacy minimalnej przez cały 2022 rok przekaże do PPK w ramach wpłat podstawowych swoich i pracodawcy (łącznie jest to 3,5%) kwotę ponad 1250 zł. Co miesiąc do PPK taka osoba będzie pomniejszała swoje wynagrodzenie netto o równowartość 60 zł i 20 groszy wpłaty podstawowej uczestnika PPK.

Wynagrodzenie	Wpłata podstawowa pracodawcy 1,5%	Wpłata podstawowa pracownika 2%	Wpłata dodatkowa pracownika 2%	Wpłata dodatkowa pracodawcy 2,5%	Razem minimalne wpłaty w skali roku 3,5%	Razem maksymalne wpłaty w skali roku  (8%)
3010 zł	45,15 zł	60,20 zł	60,20 zł	75,25 zł	1264,20 zł	2889,60 zł

Obniżenie wpłaty podstawowej uczestnika PPK 

Uczestnik PPK, który otrzymuje łącznie wynagrodzenie nie większe niż 120% minimalnego w wynagrodzenia zgodnie z treścią ustawy o PPK ma możliwość obniżenia swojej wpłaty podstawowej z 2% do co najmniej 0,5%. Od 1.1.2022 roku limit ten będzie wynosił 3612 zł, w 2021 roku wynosił on 3360 zł. W związku z tym jest to dość duży wzrost, dzięki czemu większa grupa będzie mogła skorzystać z tego rodzaju obniżenia wpłaty podstawowej. Systemowo jest to dobre rozwiązanie, natomiast z perspektywy pracodawców powoduje pojawienie się obowiązków z tym związanych wobec większej części pracowników, którzy będą mieli możliwość z niej skorzystać.

Warto pamiętać, że w związku z większą liczbą osób uprawnionych do obniżenia wpłaty podstawowej pracodawcy będą mieli większą liczbę osób do skontrolowania, i weryfikacji na bieżąco, czy dany uczestnik nadal może korzystać z tego rodzaju obniżenia. Zgodnie z przepisami ustawy o PPK pracodawca ma obowiązek weryfikowania w każdym miesiącu, czy uczestnikowi PPK nadal przysługuje prawo do obniżenia wpłaty podstawowej (dotyczy to osób, które korzystają z możliwości obniżenia swojej wpłaty). Decyzja o obniżeniu wpłaty podstawowej zawsze należy do pracownika, nie ma tutaj żadnego automatycznego obniżenia wpłaty podstawowej – dopóki nie złoży on deklaracji, to obowiązek pracodawcy jest niezmiennie wnoszenie 2% za takiego uczestnika. Co ważne, to jeżeli pracownik otrzyma w którymś miesiącu wyższe wynagrodzenie, np. premia spowoduje, że jego świadczenie nie wyniesie 115% tylko 145% płacy minimalnej, to w tym miesiącu należy potrącić takiej osobie 2% wpłaty podstawowej, a w kolejnym miesiącu, w którym wynagrodzenie ponownie wynosić będzie 115% płacy minimalnej, to wpłata podstawowa jest nadal obniżona. Obniżenie obowiązuje, dopóki uczestnik PPK nie zmieni swojej dyspozycji.

Warunki otrzymania dopłaty rocznej w ramach PPK 

Zgodnie z ustawą o PPK, każdy uczestnik otrzyma dopłatę roczną w wysokości 240 zł pod warunkiem, że na jego rachunku zostanie zaewidencjonowana odpowiednia kwota w każdym roku kalendarzowym (będzie to weryfikowane przez PFR po zakończeniu roku i przekazywane bezpośrednio do instytucji finansowej – pracodawca nie będzie uczestniczył w tym transferze środków). Limit uprawniający do otrzymania tego zasilenia ze środków publicznych został oparty na płacy minimalnej.

Do jego obliczenia potrzebujemy równowartość wpłaty podstawowej uczestnika i pracodawcy (3,5 %) od sześciomiesięcznej płacy minimalnej. Oznacza to, że w 2022 r. dopłatę roczną otrzymają wszystkie osoby na koncie, których na koncie zostanie zaewidencjonowana kwota 632,10 zł, tj. 6 x (3010 zł x 3,5 %). W przypadku osób które obniżyły wpłatę podstawową limit ten wynosi 25% powyższej kwoty i jest równy 158,02 zł.

Warto podkreślić, że dopłata roczna nadal wynosi 240 zł, a ustawa o PPK nie przewiduje mechanizmu waloryzacji tej kwoty.

---

Polski Fundusz Rozwoju od 18.11.2021 r. wzywa pracodawców do zawarcia umowy o zarządzanie PPK

Weryfikacja szczepienia przeciwko COVID-19 przez pracodawcę. Kolejne podejście

W związku z rozpędzającą się czwartą falą pandemii COVID-19 w Polsce, resort zdrowia postanowił wrócić z pomysłem nadania pracodawcom dodatkowych uprawnień dotyczących możliwości weryfikowania czy osoby zatrudnione są zaszczepione przeciwko COVID-19, są ozdrowieńcami albo posiadają negatywny test na obecność COVID-19. Zgodnie z informacjami przekazywanymi przez Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, nowa wersja ustawy w przeciwieństwie do projektu, który był w konsultacjach społecznych nie umożliwia pracodawcom wysyłania niezaszczepionych pracowników na urlopy bezpłatne. Natomiast pracodawca może otrzymać możliwość przenoszenia takich pracowników na inne stanowiska pracy.

Minister Zdrowia w październiku wskazywał, że komentowany projekt ustawy „czeka na cięższe czasy” biorąc pod uwagę, że w ostatnich dniach resort zdrowia informował o ponad 15 tys. przypadków, wydaje się, że cięższe czasy właśnie nastały. Natomiast ustawy, którą często lobbują organizacje pracodawców, nadal nie ma. Na jej uchwalenie potrzebne jest kilka tygodni, co oznacza, że może wejść w życie na początku grudnia 2021 r.

Założenia projektu

Zgodnie z informacjami przekazywanymi zarówno przez przedstawicieli KPRM, resortu zdrowia jak również resortu rodziny i pracy, ustawa odbyła już konsultacje międzyresortowe. Ministerstwo Rodziny krytycznie oceniło propozycję, aby pracodawcy mogli wysyłać niezaszczepionych pracowników na urlop bezpłatny, w związku z tym tego rodzaju przepisów najprawdopodobniej w treści projektu, który ma zostać skierowany do dalszych prac, nie będzie. Nie można jednak wykluczyć, że tego rodzaju zmiany i zapisy zostaną jeszcze dodane już na etapie prac w Sejmie.

Zapowiedzi wskazują, że w projekcie zostanie umożliwione przenoszenie pracowników którzy nie są zaszczepieni przeciwko COVID-19 na inne stanowiska pracy, które nie wymagają kontaktu z innymi osobami zarówno klientami jak i współpracownikami. Nie jest jasne czy przepisy będą ograniczały się do przenoszenia takich osób w ramach jednego zakładu pracy, np. w tym samym budynku ale na innym piętrze, czy osoba, która nie jest zaszczepiona będzie mogła zostać delegowana do innego miasta czy innego oddziału. Szczegóły powinny zostać uregulowane w treści przepisów. Ponadto nie jest jasne jak długo takie przepisy będą funkcjonowały; czy będą ważne tylko w czasie ogłoszonego stanu epidemii, czy będą mogły zostać wprowadzone na dłuższy czas.

Ozdrowieńcy, testy na COVID-19

Pierwsze zapowiedzi resortu zdrowia wskazywałyby, że alternatywą dla szczepień byłoby posiadanie statusu ozdrowieńca albo negatywnego wyniku testu na COVID-19. Nie jest do końca pewne czy tego rodzaju regulacja zostanie finalnie ujęta w projekcie, ale już w tym momencie kluczowe wydaje się pytanie, jak długo testy byłyby ważne i kto finansowałby wykonywanie takich testów przez pracowników. Należy podkreślić, że szczepionki przeciwko COVID-19 są bezpłatne, w przeciwieństwie do testów. W związku z tym pojawia się pytanie zasadnicze, kto będzie ponosił koszty testu na obecność COVID-19. Czy to pracodawca będzie zobowiązany do ponoszenia tego rodzaju wydatków, czy każdy pracownik samodzielnie zapłaci za wykonywanie testów. Jeżeli testy będą miały ważność np. 48 h, to w ciągu jednego tygodnia taka osoba będzie musiała wykonać przynajmniej dwa testy, co w dłuższej perspektywie może się okazać bardzo drogie. W związku z tym, tego rodzaju rozwiązanie będzie działało zachęcająco na osoby, które dotychczas się nie zaszczepiły, a są niechętnie nastawione do ponoszenia kosztów ciągłego testowania, więc będą skłonne zaszczepić się przeciwko COVID-19.

Dalsze losy projektu

Warto podkreślić, że do uchwalenia przez Sejm takiego projektu mogą być potrzebne głosy przedstawicieli opozycji, którzy na dzisiaj nie określają, czy zgodzą się na takie rozwiązanie. Pojawiają się również głosy dotyczące tego, czy przepisy w proponowanym brzmieniu są zgodne z RODO, a także czy pracodawcy powinni mieć dostęp do takich informacji. Prezes Rady Ministrów informował w piątek 5 listopada, że projekt tej ustawy został skierowany na posiedzenie Komitetu Stałego Rady Ministrów co może oznaczać, że ustawa w najbliższych dniach zostanie przyjęta przez rząd, projekt zostanie przekazany do Sejmu i będzie można szczegółowo zapoznać się ze zmianami przygotowanymi przez resort zdrowia.

Artykuł został przygotowany na podstawie informacji przekazywanych przez przedstawicieli rządu na dzień 8.11.2021 r. Projekt ustawy w tym zakresie nie jest jeszcze opublikowany.