Polski Ład. Nowa składka zdrowotna jest opodatkowana

Od 1.1.2022 r. obowiązują nowe przepisy podatkowe uchwalone w ramach tzw. Polskiego Ładu. Jedną z najważniejszych zmian, które weszły w życie, jest całkowita korekta w zakresie sposobu ustalania wysokości składki zdrowotnej.

Brak możliwości odliczania składki zdrowotnej od podatku

Nowa składka zdrowotna to jednak nie tylko jej znaczna podwyżka oraz zmiana sposobu jej liczenia. Najważniejszą konsekwencją nowego systemu podatkowego jest wprowadzenie całkowitego zakazu odliczania składki zdrowotnej od podatku.

Do końca 2021 r. każdy podatnik miał prawo do odliczania znacznej części składki zdrowotnej od podatku. W konsekwencji, rzeczywisty koszt składki zdrowotnej był wielokrotnie mniejszy niż wskazywałaby na to sama kwota składki, gdyż 85% kwoty zapłaconej składki zdrowotnej odzyskiwaliśmy w postaci pomniejszonego podatku dochodowego.

Od 2022 r. sytuacja zmieniła się diametralnie. Nowe przepisy wprowadziły całkowity zakaz odliczania składki zdrowotnej od podatku. Pomijając kwestię zubożenia podatnika, sama koncepcja zniesienia odliczalności od podatku znajduje jednak swoje uzasadnienie fiskalne. Nowy system dąży do tego, aby system opieki zdrowotnej w Polsce był rzeczywiście finansowany składką zdrowotną, a nie dotacją z budżetu państwa (czyli de facto zasilany był z pozostałych podatków).

Z nowym systemem jest jednak jeden, zasadniczy problem. Zniesienie odliczalności składki zdrowotnej zostało wprowadzone w sposób totalny. Nowej składki zdrowotnej nie odliczymy już nie tylko od podatku. Obecne przepisy zakazują odliczania jej nawet od dochodu. A to ma daleko idące konsekwencje.

Osoba prowadząca działalność gospodarczą – chcąc nie chcąc – jest ustawowo zobowiązana do opłacania składki zdrowotnej z tytułu prowadzonej działalności. Niewątpliwie, jest to zatem koszt związany z prowadzeniem tej działalności. Obecne przepisy podatkowe zabraniają jednak zaliczania zapłaconej składki zdrowotnej do kosztów uzyskania przychodów. Zabraniają również pomniejszenia podstawy opodatkowania o zapłaconą składkę zdrowotną.

W konsekwencji, podatek dochodowy obliczany jest jako procent, nie tylko od samego dochodu, ale również od składki zdrowotnej.

Opisany powyżej problem nie zaistniałby, gdyby stawka procentowa podatku dochodowego odnosiła się do rzeczywistego dochodu, a więc przychodu pomniejszonego o koszty. W rzeczywistości jednak podatek dochodowy płacimy obecnie od dochodu powiększonego o składkę zdrowotną.

Jeśli zatem podstawy opodatkowania nie pomniejszamy o składkę zdrowotną, to okazuje się, że podatek dochodowy płacimy również od kwoty samej składki.

Obowiązujące obecnie przepisy Polskiego Ładu wprowadziły podatek od podatku. Przymusowa składka zdrowotna jest bowiem w istocie niczym innym, jak właśnie kolejnym podatkiem.

Częściowe odliczenie składki zdrowotnej

W ostatnim czasie rząd przedstawił propozycję naprawy Polskiego Ładu. Jedna z proponowanych poprawek ma polegać właśnie na umożliwieniu częściowego odliczenia składki zdrowotnej od dochodu.

Problem pobierania podatku od składki zdrowotnej mógłby zostać zatem rozwiązany. Mógłby, gdyby nie fakt, że nowelizacja przepisów przewiduje kwotowe limity odliczeń. A to powoduje, że składka zdrowotna ma być odliczana od dochodu jedynie częściowo.

W przypadku przedsiębiorców na podatku liniowym, odliczenie składki zdrowotnej od dochodu ma być limitowane do kwoty 8700 zł. Oznacza to zatem, że wszystkie składki zdrowotne powyżej tej kwoty będą – tak jak dotąd – opodatkowane.

Podobnie w przypadku ryczałtowców. Odliczenie od przychodu ma dotyczyć jedynie połowy wartości zapłaconych składek zdrowotnych. Oznacza to więc, że pozostałe 50% wartości składek pozostanie, tak jak dotychczas, opodatkowane.

Z kolei w odniesieniu do osób rozliczających się na podstawie skali podatkowej, rząd nie przewiduje w ogóle żadnych zmian. Oznaczałoby to zatem pozostawienie pełnego opodatkowania składek zdrowotnych, tak jak ma to miejsce w aktualnym stanie prawnym.

Nowe przepisy trafiły już do konsultacji społecznych. Pozostaje zatem mieć nadzieję, że w trakcie prac nad projektem, podniesiona zostanie również kwestia opodatkowania przymusowego kosztu, jakim niewątpliwie jest dla każdego przedsiębiorcy płacona przez niego składka zdrowotna.

Źródło: zus.pl

Jak na gruncie VAT rozliczyć sprzedaż wysyłkową do Wielkiej Brytanii?

Opis sytuacji: Spółka (polski rezydent podatkowy), czynny podatnik VAT została zarejestrowana do systemu OSS, ponieważ prowadzi sprzedaż dla konsumentów na terytorium UE za pośrednictwem sklepu internetowego. Towar znajduje się w magazynie w Polsce, z którego jest wysyłany do klientów indywidualnych. Spółka posiada własny sklep internetowy. Planowane jest rozszerzenie sprzedaży do krajów trzecich, głównie Wielkiej Brytanii. Możliwe będą dwie opcje, sprzedaż towarów w przesyłce do 135 Funtów i druga opcja powyżej tej wartości. Sprzedaż towarów w przesyłkach o wartości 135 Funtów i poniżej, wymaga od spółki zarejestrowania się do VAT w UK i tam należny dokonywać rozliczenia zarówno VAT należnego jak i naliczonego. W jaki sposób należy zatem wystawić fakturę VAT do takiej sprzedaży? Czy prawidłowe będzie wskazanie na fakturze stawki VAT obowiązującej na terytorium UK? Jeśli faktury będą zawierały stawkę 20%, to czy mamy je ujmować w deklaracji JPK_V7 w poz. sprzedaż poza terytorium kraju, czy w ogóle nie wykazywać ich w Polskiej deklaracji? W przypadku sprzedaży powyżej 135 Funtów, czy wymagana jest rejestracja do VAT w UK i czy faktury wystawione do takich droższych przesyłek powinny być ze stawką 20%, czy ze stawką 0% jako eksport? Jak należy wykazywać faktury w polskiej deklaracji VAT?

W obu tych przypadkach mamy do czynienia w istocie z trzema czynnościami (z perspektywy różnych systemów podatkowych; proszę pamiętać, że Wielka Brytania nie jest już państwem członkowskim Unii Europejskiej). W Polsce jest eksport towarów, natomiast w Wielkiej Brytanii (kraju trzecim) najpierw import towarów, zaś później dostawa krajowa tych towarów.

Dla Was – jako polskiego podatnika VAT – sprzedaż wysyłkowa towarów do Wielkiej Brytanii nie jest WSTO (wewnątrzwspólnotową sprzedażą towarów na odległość). Z Waszego punktu widzenia (jako polskiego podatnika) mamy do czynienia z eksportem towarów. W następstwie dostawy towarów (zaczynającej się z Polski) towary są wywożone do kraju trzeciego. Jest to więc eksport towarów. Jeśli będziecie mieli Państwo potwierdzenie wywozu towarów poza UE, to będzie można zastosować stawkę 0% VAT (polskiego VAT).

W JPK_V7 obie te czynności (niezależnie od wartości) należy wykazać jako eksport towarów (ze stawką 0% VAT).

Natomiast opodatkowanie tych sprzedaży w Wielkiej Brytanii pozostaje obojętne z punktu widzenia polskiej deklaracji VAT (pliku JPK-V7). Nie są to czynności, które byłyby wykazywane w deklaracji VAT (JPK_V7). Należy wykazać eksport towarów i tyle (to wszystko).

Nie wykazujemy tych sprzedaży oczywiście również w ramach deklaracji VIU-D. Nie są to bowiem, jak już wskazywano wyżej, wewnątrzwspólnotowe sprzedaże towarów na odległość.

Szkolenia bhp niezbędne po powrocie z urlopu wychowawczego

 

Zgodnie z § 10 ust. 1 oraz § 11 ust. 1 i 3 rozporządzenia MGiP z 27.7.2004 r. w sprawie szkolenia w dziedzinie bhp (Dz.U. Nr 180, poz. 1860 ze zm.):

W przypadku wprowadzenia na stanowisku robotniczym oraz innym, na którym występuje narażenie na działanie czynników szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych lub niebezpiecznych:

– pracownik zatrudniony na tym stanowisku odbywa instruktaż stanowiskowy przygotowujący go do bezpiecznego wykonywania pracy w zmienionych warunkach. Tematyka i czas trwania instruktażu stanowiskowego powinny być uzależnione od rodzaju i zakresu wprowadzonych na stanowisku zmian.

Wnioski

Pracownica, która wraca po urlopie wychowawczym do pracy, na pewno nie musi być poddana szkoleniu wstępnemu ogólnemu, ponieważ dotyczy ono jedynie osób nowo zatrudnionych, co w przypadku skorzystania z urlopu wychowawczego nie występuje. Można tutaj zastanowić się nad przeprowadzeniem szkolenia stanowiskowego bhp, ale tylko wtedy gdy na danym stanowisku pracy (zajmowanym konkretnie przez tę osobę) występuje narażenie na działanie czynników szkodliwych dla zdrowia, uciążliwych lub niebezpiecznych, a w okresie przerwy w pracy danego pracownika wprowadzono na jego stanowisku pracy zmiany warunków techniczno-organizacyjnych. Zakładam jednak, że w naszym przypadku nie miało to miejsca.

Uważamy, że w omawianym tu przypadku pozostaje nam tylko szkolenie okresowe z zakresu bhp, jednakże musimy mieć tutaj na uwadze zapisy ustawy z 26.6.1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2020 r poz. 1320 ze zm.), które uzależniają obowiązek przeprowadzenia szkolenia okresowego od przeważającej działalności pracodawcy w rozumieniu przepisów o statystyce publicznej. Zgodnie z art. 237³ § 22, § 23, § 24 KP:

Zalecalibyśmy, w przypadku gdy:

– poddanie pracownicy szkoleniu okresowemu z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy.

Tymczasowe zajęcie ruchomości – nowe uprawnienia urzędów celno-skarbowych

W ramach Polskiego Ładu wprowadzono zmiany do ustawy z 16.11.2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej i dodano w dziale V rozdział 1b „ Nabycie sprawdzające”, a także w ustawie z 17.6.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji w dziale II dodano rozdział 5a „Zatwierdzenie tymczasowego zajęcia ruchomości”. Na mocy tych zmian od początku 2022 roku tymczasowego zajęcia ruchomości może dokonać kontrolujący, który prowadzi kontrolę celno-skarbową. Zajmowanymi ruchomościami mogą być np. maszyny, komputery, surowce i środki transportu. Tymczasowego zajęcia ruchomości organ może dokonać jeszcze przed zakończeniem kontroli celno-skarbowej.

Tymczasowego zajęcia ruchomości organ może dokonać, gdy zaległość podatkowa przekracza kwotę 10 000 zł (bez odsetek pod zaległości, kosztów upomnienia i kosztów egzekucyjnych) i nie może to zajęcie trwać dłużej niż 96 godzin od chwili podpisania protokołu tymczasowego zajęcia ruchomości przez funkcjonariusza dokonującego tego zajęcia. Ważne jest to, że tymczasowe zajęcie nie obejmuje ruchomości o wartości znacznie przekraczającej kwotę potrzebną do zaspokojenia egzekwowanej należności, przy czym przepisy nie konkretyzują, co oznacza to znaczne przekroczenie wartości. Daje to więc dużą dowolność organom i może powodować liczne spory.

Od tymczasowego zajęcia dłużnik może się uchronić, jeżeli okaże dowód, że wykonał ciążące na nim zobowiązanie, albo że dochodzony obowiązek nie jest wymagalny, został umorzony, wygasł z innego powodu lub nie istnieje. Jeśli nie będzie mógł okazać takiego dowodu, to z chwilą podpisania protokołu tymczasowego zajęcia ruchomości straci prawo do rozporządzania zajętymi ruchomościami i nie może ich sprzedać. Warto zaznaczyć, że tymczasowe zajęcie następuje w drodze protokołu, a nie postanowienia, dłużnik nie ma więc możliwości złożenia zażalenia na tymczasowe zajęcie ruchomości.

W czasie trwania tymczasowego zajęcia ruchomości po otrzymaniu odwzorowania cyfrowego protokołu tymczasowego zajęcia ruchomości organ egzekucyjny w zależności od zasadności podjętego tymczasowego zajęcia ruchomości wydaje postanowienie o:

1) zatwierdzeniu w całości tymczasowego zajęcia ruchomości;

2) zatwierdzeniu w części tymczasowego zajęcia ruchomości;

3) odmowie zatwierdzenia tymczasowego zajęcia ruchomości.

Z chwilą wydania postanowienia o zatwierdzeniu w całości albo w części tymczasowego zajęcia ruchomości tymczasowe zajęcie ruchomości staje się zajęciem egzekucyjnym tych ruchomości.

List otwarty w sprawie składki zdrowotnej w Polskim Ładzie – doradców podatkowych, księgowych, biur rachunkowych

Sygnatariusze listu apelują o powołanie grupy ekspertów, którzy w sposób merytoryczny odnieśliby się do zapisów powyższej ustawy. Przedstawili również szereg kwestii, które wymagają pilnych konsultacji oraz modyfikacji.

Poniżej prezentujemy najważniejsze punkty wspólnej pracy:

Pełna treść listu: https://www.kibr.pl/wp-content/uploads/2022/04/LIST-OTWARTY-ODNOS%CC%81NIE-SKLADKI-ZDROWOTNEJ-W-Polskim-Ladzie-7_BB_IL-1.pdf

 

Źródło: Krajowa Izba Biur Rachunkowych.

Zaniechanie poboru ryczałtu od dochodów spółek w związku z przeciwdziałaniem skutkom działań wojennych na Ukrainie

W dotychczasowym stanie prawnym podatnicy opodatkowani ryczałtem od dochodów spółek byli zobowiązani rozpoznać dochód z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 PDOPrU (zalicza się do nich m.in. koszty wytworzenia lub cenę nabycia rzeczy lub praw będących przedmiotem darowizn oraz koszty poniesione z tytułu realizacji nieodpłatnego świadczenia). W przypadku przekazania darowizn lub realizacji świadczenia nieodpłatnego na rzecz podmiotów wymienionych w art. 38w PDOPrU, podatnicy są zobowiązani ustalić dochód, zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 PDOPrU.

Jednak na mocy wprowadzonego rozporządzenia w sprawie zaniechania poboru ryczałtu od dochodów spółek w związku z przeciwdziałaniem skutkom działań wojennych na terytorium Ukrainy- zaniechano pobór zryczałtowanego podatku od dochodów spółek od osiągniętego dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą, o którym mowa w art. 28m ust. 1 pkt 3 PDOPrU, osiągniętego w okresie od 24.2.2022 r. do 31.12.2022 r., w wysokości jaka odpowiada:

1) poniesionym kosztom wytworzenia lub cenie nabycia rzeczy lub praw będących przedmiotem darowizn przekazanych podmiotom wymienionym w art. 38w ust. 1 PDOPrU na cele związane z przeciwdziałaniem skutkom działań wojennych na terytorium Ukrainy:

a) organizacjom, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3 ustawy o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie lub równoważnym organizacjom określonym w przepisach regulujących działalność pożytku publicznego obowiązujących na terytorium Ukrainy,

b) jednostkom samorządu terytorialnego,

c) Rządowej Agencji Rezerw Strategicznych,

d) podmiotom wykonującym na terytorium Polski lub na terytorium Ukrainy działalność leczniczą lub działalność z zakresu ratownictwa medycznego;

2) kosztom poniesionym z tytułu wykonania nieodpłatnego świadczenia, którego celem jest przeciwdziałanie skutkom działań wojennych na Ukrainie, realizowanego na rzecz ww. podmiotów.

Zaniechaniem poboru ryczałtu od dochodów spółek objęte zostały wszelkie świadczenia, niezależnie od ich rodzaju, a zatem pieniężne, rzeczowe oraz nieodpłatne świadczenia przekazane lub realizowane na rzecz ww. podmiotów. Przyjęci takiego rozwiązania ministerstwo finansów motywuje, spodziewaną dużą różnorodnością tych świadczeń, uzależnioną od sytuacji faktycznej, w jakiej znalazł się dany uchodźca. Pomocą humanitarną może być zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych, tj. udostępnienie lokalu mieszkalnego, zapewnienie żywności. Pomocą taką może być w konkretnym przypadku sfinansowanie leczenia, czy też opłacenie nauki, czy kursów pozwalających na zmianę kwalifikacji zawodowych.

O ochronie danych osobowych osób przybywających z Ukrainy podczas Forum IOD

Spotkanie było adresowane do inspektorów ochrony danych (IOD) z jednostek samorządowych i dotyczyło między innymi aktualnych problemów związanych z ochroną danych osobowych, z jakimi mierzą się podmioty przetwarzające dane osobowe osób szukających schronienia i pomocy w związku z sytuacją spowodowaną atakiem Federacji Rosyjskiej na Ukrainę. Przedstawicielka UODO omówiła zagadnienia związane ze stosowaniem przepisów RODO do przetwarzania danych osobowych osób przybywających z Ukrainy.

Stosowanie RODO

Monika Kurzajewska z Wydziału Współpracy z Inspektorami Ochrony Danych w Departamencie Orzecznictwa i Legislacji wskazała, że w ostatnim czasie Urzędowi Ochrony Danych Osobowych sygnalizowanych jest wiele wątpliwości i pytań związanych ze stosowaniem przepisów ogólnego rozporządzenia o ochronie danych (RODO) do przetwarzania danych osobowych osób przybywających z Ukrainy. Wyjaśniła, że takie przetwarzanie musi odbywać się z poszanowaniem zasad określonych w przepisach RODO, a obowiązki określone w tych przepisach muszą być wykonywane, tak jak w każdym innym przypadku. Zgodnie z RODO, każdy administrator ma obowiązek wdrożyć odpowiednie środki techniczne i organizacyjne, aby przetwarzanie odbywało się zgodnie z RODO i aby móc to wykazać.

Zasady, warunki i tryb udzielania cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez właściwe organy zostały uregulowane w ustawie z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz.U. z 2021r. poz. 1108). Kwestie ochrony czasowej reguluje art. 106 tej ustawy. Natomiast zgodnie z art. 107 ochrony czasowej udziela się na podstawie i w granicach określonych w decyzji Rady Unii Europejskiej, przez okres określony każdorazowo w tej decyzji.

W dniu 4 marca 2022 r. Rada (UE) wydała decyzję wykonawczą 2022/382 stwierdzającą istnienie masowego napływu wysiedleńców z Ukrainy w rozumieniu art. 5 dyrektywy 2001/55/WE i skutkującą wprowadzeniem tymczasowej ochrony.

Ustawa z dnia 12 marca 2021 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (tzw. specustawa) uwzględnia fakt wprowadzenia ochrony czasowej, określonej decyzją wykonawczą Rady (UE) 2022/382.

Niniejsza ustawa przewiduje procedurę uproszczonej legalizacji pobytu określonej w przepisach ustawy grupy osób przybywających z Ukrainy oraz kompleksowo reguluje wszelkie kwestie związane z ich pobytem jak również zakres świadczonej im pomocy.

W stosunku do określonej w specustawie grupy osób przybywających z Ukrainy zastosowanie znajdą przepisy specustawy, a nie przepisów Rozdziału 3 Działu III ustawy o udzieleniu cudzoziemcom ochrony na terytorium RP.

Przesłanki przetwarzania danych osobowych

W przypadku podmiotów publicznych co do zasady przetwarzanie danych osobowych może odbywać się po spełnieniu jednej z przesłanek określonych w art. 6 ust. 1 RODO i art. 9 ust. 2 RODO, w połączeniu z właściwymi przepisami szczególnymi określającymi zadania tych podmiotów. Dlatego wskazanie odpowiedniej przesłanki wymaga szczegółowej analizy konkretnych obowiązków/zdań realizowanych przez taki podmiot oraz przepisów prawa mających zastosowanie w określonej sytuacji. Analizę tę należy przeprowadzić w oparciu o dokładną znajomość wszystkich okoliczności fatycznych dotyczących rodzaju danych i ceków ich przetwarzania. W aspekcie określenia właściwej podstawy przetwarzania danych należy również uwzględnić status osoby przybywającej z Ukrainy (np. czy do niej znajdują zastosowanie przepisy ustawy z dnia 12 marca 2022 r.) – powiedziała Monika Kurzajewska.

Obowiązek informacyjny

W świetle przepisów RODO obowiązek informacyjny należy spełnić, o ile nie zachodzi jedna z przesłanek, która przewiduje możliwość zwolnienia z tego obowiązku. Zgodnie z art. 12 RODO administrator podejmuje odpowiednie środki, aby w zwięzłej, przejrzystej, zrozumiałej i łatwo dostępnej formie, jasnym i prostym językiem, udzielić osobie której dane dotyczą, wszelkich informacji, o których mowa w art. 13 i 14, oraz prowadzić z nią wszelką komunikację na mocy art. 15-22 i 34 w sprawie przetwarzania. Administrator powinien zatem dostosować się do odbiorców tych informacji. Dlatego, jeżeli administrator przetwarza dane osób innej narodowości niż polska, powinien zapewnić, aby informacje były przekazywane w języku dla nich zrozumiałym, a nie w języku, którego nie znają – w przeciwnym przypadku administrator nie będzie w stanie wykazać realizacji zasady przejrzystości i rozliczalności.

Jak wskazała prelegentka, w celu zapewnienia większej przejrzystości, rozważyć także należy warstwowe spełnienie obowiązku informacyjnego. W Wytycznych w sprawie przejrzystości na podstawie rozporządzenia 2016/679 przyjętych dnia 29 listopada 2017 r. można znaleźć przykłady w tym zakresie.

Rejestr czynności przetwarzania

Prelegentka przypomniała również, że nowy proces przetwarzania danych osobowych, np. udzielana pomoc obywatelom Ukrainy, zawsze powinien być poddany analizie administratora i znaleźć swoje odzwierciedlenie w prowadzonym przez niego rejestrze czynności przetwarzania. Właściwie opracowany i przygotowany rejestr czynności przetwarzania danych ułatwia, m.in. przygotowanie klauzuli informacyjnej skierowanej do osób, których dane są przetwarzane.

Zadania IOD

Prelegentka podjęła także temat zadań pełnionych przez inspektorów ochrony danych, którzy powinni na bieżąco reagować na zmieniające się potrzeby administratora związane z zapewnieniem przestrzegania przepisów o ochronie danych osobowych, w tym podejmować działania doradcze lub związane ze szkoleniem osób przetwarzających dane osobowe.

***

Organizatorem Forum Inspektorów Ochrony Danych było Stowarzyszenie Wielkopolski Ośrodek Kształcenia i Studiów Samorządowych (WOKiSS), które zrzesza 275 jednostek lokalnych.

Źródło: https://uodo.gov.pl/pl/138/2338

Samochód, dla którego nie jest prowadzona ewidencja przebiegu generuje w spółce rozliczającej estoński CIT ukryty zysk

Stan faktyczny

Spółka posiada w składnikach majątku samochody osobowe, dla których nie jest prowadzona ewidencja przebiegu, pomimo faktu iż są wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej. W związku z brakiem ewidencji odlicza 50% podatku VAT, a koszt podatkowy stanowi 75% wartości netto. Samochody osobowe, nie są wykorzystywane do celów prywatnych, jedynie do celów służbowych.

Spółka zadawała pytanie czy w świetle art. 28m ust. 4 pkt 2b PDOPrU samochody osobowe wykorzystywane przez spółkę wyłącznie do działalności gospodarczej bez prowadzonej ewidencji przebiegu pojazdu powinny zostać przez spółkę opodatkowane i zaliczone do ukrytych zysków?

Zdaniem spółki, koszty dotyczące składników majątku, które są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej, mimo nie prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie podlega opodatkowaniu i nie stanowi ukrytego zysku.

Stanowisko organu podatkowego

W wydanej interpretacji organ podatkowy nie zgodził się ze stanowiskiem spółki. Organ podatkowy zauważył, że zgodnie z art. 28m ust. 4 pkt 2 lit. a PDOPrU, do ukrytych zysków nie zalicza się wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem samochodów osobowych, w pełnej wysokości – w przypadku składników majątku wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności gospodarczej. Natomiast zgodnie z art. 28m ust. 4 pkt 2 lit. b PDOPrU, do ukrytych zysków nie zalicza się wydatków i odpisów amortyzacyjnych oraz odpisów z tytułu trwałej utraty wartości, związanych z używaniem samochodów osobowych, w wysokości 50% – w przypadku składników majątku, które nie są wykorzystywane wyłącznie na cele działalności gospodarczej.

W przypadku nieprowadzenia przez podatnika ewidencji, o której mowa w art. 86a ust. 4 VATU, uznaje się, że samochód osobowy jest wykorzystywany również do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą podatnika (art. 16 ust. 5f PDOPrU).

W ocenie organu skoro spółka dla posiadanych samochodów osobowych nie prowadzi ewidencji przebiegu, to zgodnie z art. 16 ust. 5f PDOPrU uznaje się, że samochody te są wykorzystywane również do celów niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. W takiej sytuacji, tylko 50% kosztów dotyczących samochodów osobowych nie stanowi ukrytych zysków (art. 28m ust. 4 pkt 2 lit. b PDOPrU). Natomiast pozostałe 50% wydatków stanowi ukryte zyski i podlega opodatkowaniu ryczałtem od dochodów spółek.

Podsumowanie

Zaprezentowane stanowisko przez organ podatkowy prowadzi do wykładni rozszerzającej spornych przepisów. W ocenie organu podatkowego w przypadku spółki rozliczającej estoński CIT każdy samochód w tej spółce, dla którego nie jest prowadzona ewidencja przebiegu generuje ukryty zysk. Takie stanowisko budzi wątpliwości, słuszne wydaje się, że podatek dotyczy tylko wydatków na samochody, z których faktycznie korzystają wspólnicy spółki i nie jest prowadzona ewidencja ich przebiegu.

Zmiany w liczeniu składki zdrowotnej z podpisem Prezydenta

Prezydent podpisał ustawę z 9 lutego 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw. Nowelizacja m.in. modyfikuje zasady ustalania dochodu do obliczania składki zdrowotnej przez przedsiębiorców, który będzie obliczany z uwzględnieniem różnic remanentowych. Dzięki temu firmy, które kupiły towary jeszcze w 2021 r., a sprzedadzą je np. dopiero w 2022 r., będą uwzględniać wydatki na zakupy przy obliczaniu składki zdrowotnej.

Znowelizowane przepisy doprecyzowują również dwie inne ważne kwestie, z których wynika:

Źródło: Ministerstwo Finansów

Oskładkowanie umów zleceń od 2023 roku

Krajowe Programy Reform (KPR) były podstawowym instrumentem realizacji, przez państwa członkowskie UE, strategii „Europa 2020”. Okres obowiązywania tej strategii upłynął z końcem poprzedniej dekady. W grudniu 2019 r. Komisja Europejska (KE) przedstawiła nowy dokument, który zawiera wizję długofalowego rozwoju UE – Europejski Zielony Ład. Realizacja reform i inwestycji ma przebiegać w oparciu o cztery wzajemnie uzupełniające się wymiary: transformacja klimatyczna, poprawa produktywności gospodarki, sprawiedliwość społeczna oraz stabilność makroekonomiczna. Zmiana strategicznej podstawy rozwoju gospodarczego UE nie oznacza odejścia od sporządzania KPR. Dokumenty te wciąż będą opracowywane. Wyjątkiem był rok 2021, w którym państwa członkowskie, które przedkładały Krajowy Plan Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO), w tym Polska, nie były zobowiązane do równoległego przygotowania KPR.

W 2022 r. zgodnie z zapisami aktualnej Rocznej Analizy Zrównoważonego Wzrostu Gospodarczego 2022, Semestr europejski, czyli cykl koordynacji polityk gospodarczych i społecznych w UE, ma powrócić do kształtu sprzed pandemii. Oznacza to powrót do przygotowania KPR. Wraz z KPR państwa członkowskie przekazują Komisji Europejskiej aktualizację Programów Stabilności lub Konwergencji, co ma potwierdzić spójność procesów programowania reform strukturalnych i planowania budżetowego.

Ograniczenie segmentacji rynku w ramach KPR

Poprzez ograniczenie segmentacji rynku autorzy KPR rozumieją wyeliminowanie przede wszystkim umów zlecenia, które nie są w pełni oskładkowanego (kiedy jest to kolejna umowa zlecenia z dobrowolnymi składkami na ubezpieczenia społeczne). Dzięki temu zwiększona zostanie ochrona socjalna wszystkich osób pracujących na podstawie umów cywilnoprawnych, poprzez objęcie tych umów składkami na ubezpieczenia społeczne, niezależnie od uzyskiwanych przychodów. Planowane zmiany przyczynią się do uporządkowania systemu ubezpieczeń społecznych, uszczelnienia zasad podlegania ubezpieczeniom, zwiększenia ochrony ubezpieczeniowej czy podwyższenia przyszłych świadczeń długoterminowych. Tego rodzaju zmiana to z jednej strony większy koszt dla pracodawców (obowiązek zapłacenia składek) oraz zleceniobiorców (którzy otrzymają niższe świadczenie), ale finalnie w przyszłości będą mieli większy kapitały wypracowany na emeryturę. Zgodnie z założeniem pisanym w KPR wejście w życie przepisów dotyczących objęcia wszystkich umów zlecenia składkami na ubezpieczenie społeczne, niezależnie od osiąganych przychodów ma mieć miejsce w pierwszym kwartale 2023 r.

Udoskonalanie elastycznych form organizacji pracy i pracy w obniżonym wymiarze czasu

Druga ważna zmiana, która jest obecnie procedowana obejmuje uregulowanie na stałe pracy zdalnej w Kodeksie pracy, w tym obszarze są już przygotowane projekty ustaw, ale są one nadal w konsultacjach międzyresortowych. Zgodnie z KPR wskazano, że zmiany które zastąpią w Kodeksie pracy telepracę, mają ułatwić efektywne wykorzystanie potencjału zasobów ludzkich w gospodarce, i pozwoli na dostosowania do pojawiających się wyzwań rozwojowych, łącznie z niekorzystnymi trendami demograficznymi. Rozwiązanie to wychodzi naprzeciw godzeniu pracy zawodowej z obowiązkami rodzinnymi, w tym w opiece nad dziećmi w wieku do 8 lat czy też krewnymi wymagającymi opieki lub wsparcia z poważnych względów medycznych. Uchwalenie nowelizacji Kodeksu pracy w zakresie pracy zdalnej, z której będą mogli korzystać wszyscy pracownicy oraz uchwalenie nowelizacji Kodeksu pracy wprowadzającej rozwiązania umożliwiające szersze stosowanie elastycznych form organizacji czasu pracy dla rodziców dzieci do lat 8 ma zostać wdrożone jeszcze w trzecim kwartale tego roku.