Informowanie o schematach podatkowych
Rozporządzenie MF z 28.12.2018 r. w sprawie sposobu przesyłania informacji o schemacie podatkowym za pomocą środków komunikacji elektronicznej (Dz.U. z 2018 r. poz. 2534) określa sposób przesyłania za pomocą środków komunikacji elektronicznej informacji, o których mowa w następujących przepisach ustawy z 29.8.1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 800 ze zm.; dalej: OrdPU):
1) art. 86b § 1 i 6 OrdPU – chodzi o informacje przekazywane przez tzw. promotorów, czyli w szczególności doradcy podatkowego, adwokata, radcy prawnego, pracownika banku lub innej instytucji finansowej doradzającego klientom;
2) art. 86c § 1 i 2 OrdPU – chodzi o informacje przekazywane przez korzystającego, czyli osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, której udostępniane jest lub u której wdrażane jest uzgodnienie, lub która jest przygotowana do wdrożenia uzgodnienia, lub dokonała czynności służącej wdrożeniu takiego uzgodnienia;
3) art. 86d § 3, 4 i 5 OrdPU – chodzi o zawiadamianie Szefa KAS i przekazywanie mu informacji przez wspomagającego, czyli osobę fizyczną, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, w szczególności biegłego rewidenta, notariusza, osobę świadczącą usługi prowadzenia ksiąg rachunkowych, księgowego lub dyrektora finansowego, bank lub inną instytucję finansową, a także ich pracownika, która przy zachowaniu staranności ogólnie wymaganej w dokonywanych czynnościach, przy uwzględnieniu zawodowego charakteru działalności, obszaru specjalizacji oraz przedmiotu wykonywanych czynności, podjęła się udzielić, bezpośrednio lub za pośrednictwem innych osób, pomocy, wsparcia lub porad dotyczących opracowania, wprowadzenia do obrotu, organizowania, udostępnienia do wdrożenia lub nadzorowania wdrożenia uzgodnienia;
4) art. 86f § 4 OrdPU – chodzi o sytuację, w której w terminie 30 dni po zakończeniu kwartału promotor lub wspomagający przekazuje Szefowi KAS informację zawierającą dane identyfikujące korzystającego;
5) art. 86j § 1 OrdPU – chodzi o sytuację, gdy korzystający, który dokonywał w danym okresie rozliczeniowym jakichkolwiek czynności będących elementem schematu podatkowego lub uzyskiwał wynikającą z niego korzyść podatkową, w terminie złożenia deklaracji podatkowej dotyczącej tego okresu rozliczeniowego przekazuje do Szefa KAS informację, według ustalonego wzoru, o zastosowaniu schematu podatkowego.
W związku z wejściem w życie omawianych przepisów, resort finansów poinformował, że pod adresem https://mdr.mf.gov.pl (link otwiera nowe okno w innym serwisie) udostępniono funkcjonalność generowania dokumentów MDR oraz ich składania do Szefa KAS. Ponadto, pod adresem https://mdr.mf.gov.pl/api/ udostępniona została możliwość przesyłania dokumentów MDR poprzez bramkę API.
Zmiana w finansach publicznych
Zakres zmian obejmuje w szczególności katalog tytułów dłużnych, zasady zaciągania zobowiązań dłużnych, sposób ustalania maksymalnego wskaźnika spłaty zobowiązań, rygory postępowania naprawczego. Zmianie ulega ponadto katalog źródeł finansowania deficytu, jak również reguła bilansowania części operacyjnej budżetu.
Nowelizacja odpowiada na szereg krytycznych uwag i postulatów formułowanych w odniesieniu do dotychczasowych przepisów, pozwala także zakończyć wiele sporów i dyskusji wywoływanych wokół niektórych instytucji finansów samorządowych (np. charakter nadwyżki środków z rozliczenia dochodów i wydatków objętych szczególnymi zasadami wykonania budżetu; relacja wolnych środków i nadwyżki budżetu z lat ubiegłych; możliwość zaciągania zobowiązań dłużnych w funduszach ochrony środowiska w sytuacji braku deficytu budżetu).
Nowe przepisy weszły w życie 1.1.2019 r., ale ich zastosowanie zostanie rozciągnięte w czasie na kilka lat, dlatego też istotna jest wiedza dotycząca etapu przejściowego, bowiem w pełnym zakresie przepisy ustawy znajdą zastosowanie dopiero od 2026 roku.
Odnosząc się do terminów wejścia w życie, to ustawa z 14.12.2018 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw weszła w życie 1.1.2019 r., ale:
1) od 1.1.2019 r. są stosowane:
a) art. 72 ust. 1a ustawy z 27.8.2009 r. o finansach publicznych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2077 ze zm., dalej: FinPubU), który zmienia ustawowo określony katalog tytułów dłużnych;
b) art. 91, art. 92 ust. 1, art. 261 i art. 262 ust. 1 FinPubU w nowym brzmieniu oraz dodane przepisy: art. 212 ust. 1 pkt 6a i art. 212 ust. 2 pkt 1a FinPubU. Te zmiany dotyczą zasad zaciągania tytułów dłużnych;
c) dodane przepisy art. 243 ust. 3b i ust. 5 FinPubU. Zmiana dotyczy ustalania relacji spłaty zobowiązań;
d) dodane art. 232 ust. 2 i art. 258 ust. 1 pkt 4 i ust. 3 FinPubU. Te zmiany dotyczą zasad dokonywania zmian w budżecie i wieloletniej prognozie finansowej;
e) art. 224 ust. 1 pkt 2 lit. b FinPubU, art. 240a ust. 4, ust. 5 pkt 5 i ust. 6 FinPubU w nowym brzmieniu oraz dodany art. 240a ust. 11 FinPubU. Zmiany dotyczą postępowań naprawczych;
f) art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. c SamGminU, art. 18 pkt 19 lit. c SamWojU, art. 12 pkt 8 lit. c SamPowiatU i art. 13 pkt 1 RegIzbObrachU;
2) od 1.1.2020 r. są stosowane w nowym brzmieniu następujące przepisy:
a) art. 90 FinPubU, który ma zastosowanie po raz pierwszy do opracowania i wykonania budżetu JST na 2020 r. Zmiana dotyczy zasad zaciągania tytułów dłużnych;
b) art. 228 ust. 2 FinPubU. Zmiana dotyczy zasad zaciągania tytułów dłużnych;
c) art. 217 ust. 2 pkt 5 FinPubU oraz dodany przepis art. 217 ust. 2 pkt 7 i 8 FinPubU. Te zmiany mają zastosowanie po raz pierwszy do opracowania i wykonania budżetu JST na 2020 r. Dotyczą katalogu źródeł finansowania deficytu;
3) od 1.1.2022 r. jest stosowany art. 242 FinPubU w nowym brzmieniu, który ma zastosowanie po raz pierwszy do opracowania i wykonania budżetu JST na 2022 r. Zmiana dotyczy zasad ustalania relacji w części operacyjnej budżetu;
4) poczynając od budżetu i WPF na 2020 r., w zakresie prognozowania relacji spłaty zobowiązań na lata 2020-2025 mają zastosowanie przepisy art. 9 ust.1, 3 i 4 ustawy nowelizującej, wyznaczające reguły obliczania ww. relacji w okresie przejściowym, a art. 243 FinPubU w nowym brzmieniu ma pełne zastosowanie do prognozowania ww. relacji na rok 2026 i lata następne.
Projekt nowelizacji ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów
Jego istotą jest zwiększenie wielkości bonifikaty w przypadku wniesienia opłaty jednorazowej za przekształcenie gruntu stanowiącego własność Skarbu Państwa, osobom fizycznym będącym właścicielami budynków mieszkalnych jednorodzinnych lub lokali mieszkalnych lub spółdzielniom mieszkaniowym.
Dotychczas najwyższa bonifikata wynosiła 60% – w przypadku gdy opłata jednorazowa zostanie wniesiona w roku, w którym nastąpiło przekształcenie.
Zgodnie z nowelizacją będą po jej uchwaleniu obowiązywać następujące wielkości bonifikat:
1) 98 % – w przypadku gdy opłata jednorazowa zostanie wniesiona w roku, w którym nastąpiło przekształcenie;
2) 80% – w przypadku gdy opłata jednorazowa zostanie wniesiona w drugim roku po przekształceniu;
3) 60% – w przypadku gdy opłata jednorazowa zostanie wniesiona w trzecim roku po przekształceniu;
4) 40% – w przypadku gdy opłata jednorazowa zostanie wniesiona w czwartym roku po przekształceniu;
5) 20% – w przypadku gdy opłata jednorazowa zostanie wniesiona w piątym roku po przekształceniu;
6) 10% – w przypadku gdy opłata jednorazowa zostanie wniesiona w szóstym roku po przekształceniu.
Projekt skierowano do I czytania w komisjach:
a) Infrastruktury oraz
b) Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej.
Subiektywnym okiem praktyka:
Wątpliwym zagadnieniem jest tu twierdzenie zawarte w uzasadnieniu projektu mówiące, że proponowane zmiany nie naruszają konstytucyjnie gwarantowanej samodzielności finansowej jednostek samorządu terytorialnego, skoro ustawodawca pozbawia Skarb Państwa należnych mu dochodów w aż tak dużym zakresie.
Ponadto ustawa nie zawiera przepisów regulujących zagadnienie różnicy w wielkości opłaty jednorazowej, jaką zapłacą uwłaszczone osoby chcące skorzystać z możliwości opłaty jednorazowej w myśl aktualnie obowiązujących przepisów, a tymi spośród uwłaszczonych, którzy złożą wnioski o naliczenie opłaty jednorazowej po wejściu w życie planowanej nowelizacji. Zdarzać się będzie, że nawet osoby fizyczne posiadające lokale mieszkalne w tym samym budynku i ponoszące tą samą opłatę przeksztalceniową w przypadku opłaty jednorazowej poniosą ją w różnej wielkości.
Projekt nowelizacji ustawy o kształtowaniu ustroju rolnego
W myśl zmienionych przepisów ustawy z 11.4.2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1405 ze zm.; dalej: UstRolU) nie będzie się stosować do nieruchomości rolnych o powierzchni mniejszej niż 5 ha . Oznacza to, że zostaną złagodzone obostrzenia w obrocie nieruchomościami rolnymi. Dotychczas powierzchnie wyłączająca stosowanie UstRolU wynosiła 0.30 ha.
Drugą najistotniejszą zmianą jest zmiana w zakresie nabywania nieruchomości rolnej przez osobę niebędącą rolnikiem i maksymalnej powierzchni gospodarstwa rodzinnego , tj. 300 ha. Dotychczas przepisów tych nie stosowało się m.in. do osób prawnych działających na podstawie przepisów:
a) ustawy z 17.5.1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 380 ze zm.)
b) ustaw o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz
c) ustawy z 17.5.1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1153 ze zm.).
Nowelizacja dokonuje skreślenia tego przepisu.
Kolejną ważną zamianą jest zmiana dotycząca obowiązku zamieszkiwania w okresie 5 lat od dnia nabycia nieruchomości na terenie gminy, na obszarze której położona jest jedna z nieruchomości rolnych, która wejdzie w skład tworzonego gospodarstwa rodzinnego. Ten przepis ma zostać zastąpiony przez przepis w nowym brzmieniu, w którym obowiązek zamieszkiwania zostanie zamieniony na obowiązek prowadzenia gospodarstwa przez okres 5 lat.
Skrócenie okresu przechowywania akt osobowych i dokumentacja pracownicza w postaci elektronicznej
Od tego dnia będzie obowiązywać skrócony do 10 lat okres przechowywania akt osobowych pracowników. Zmiana nie obejmie jednak wszystkich pracowników. Ponadto okres ten będzie mógł ulegać przedłużeniu. Po 1.1.2019 r. ustalenie okresu przechowywania akt osobowych zależeć będzie od daty nawiązania stosunku pracy z pracownikiem. Będzie można wyróżnić:
1) pracowników, których stosunek pracy został nawiązany przed 31.12.1998 r. – w ich przypadku będzie obowiązywać dotychczasowy okres przechowywania, tj. 50 lat;
2) pracowników, których stosunek pracy został nawiązany po 31.12.1998 r., a przed 1.1.2019 r. – również będzie obowiązywać dotychczasowy okres przechowywania, tj. 50 lat, z możliwością jednak skrócenia do 10 lat, jeżeli pracodawca złoży do ZUS za ubezpieczonych tzw. raporty informacyjne zawierające m.in. dane dotyczące wypłaconego przychodu;
3) pracowników, których stosunek pracy został nawiązany po 1.1.2019 r. – okres przechowywania będzie wynosił 10 lat; okres ten będzie jednak mógł ulegać przedłużeniu, np. gdy przechowywana dokumentacja pracownicza stanowi dowód w postępowaniu.
Warto również zwrócić uwagę, iż skrócenie okresu przechowywania akt osobowych nie będzie dotyczyć pracowników wykonujących prace górnicze oraz prace równorzędne z pracą górniczą. W przypadku tej grupy pracowników akta osobowe nadal będą musiały być przechowywane przez okres 50 lat.
Ponadto do istotnych zmian w zakresie dokumentacji pracowniczej należy zaliczyć m.in. wprowadzenie możliwości prowadzenia dokumentacji pracowniczej w wersji elektronicznej.
Projektowana zmiana zakłada, że od 1.1.2019 r. pracodawcy będą mogli prowadzić dokumentację w sprawach związanych ze stosunkiem pracy oraz akta osobowe jak dotychczas w formie papierowej albo przejść na formę elektroniczną. Przechowywanie dokumentacji pracowniczej w formie elektronicznej wymagać będzie wykorzystania systemu teleinformatycznego, który zapewni jej prawidłowe przechowywanie.
W sytuacji kiedy pracodawca zdecyduje się przejść na elektroniczną formę przechowywania dokumentacji pracowniczej, będzie musiał wykonać skan lub w inny sposób odwzorować dany dokument papierowy, a następnie opatrzyć go kwalifikowanym podpisem elektronicznym lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną pracodawcy lub kwalifikowanym podpisem elektronicznym upoważnionej przez niego osoby, w celu potwierdzenia zgodności cyfrowej kopii z odwzorowywanym dokumentem papierowym.
Pracodawca będzie obowiązany poinformować pracowników o zmianie postaci prowadzenia i przechowywania dokumentacji pracowniczej oraz dać im możliwość odbioru dokumentacji pracowniczej w formie papierowej w terminie 30 dni od przekazania informacji.
Zmiany w ustawie uwłaszczeniowej
Takie modyfikacje były niezbędne, bowiem na skutek uchwalonej wcześniej wersji ustawy powstały kontrowersje dotyczące ewentualnego przekraczania przez przedsiębiorców (przy okazji uwłaszczenia) unijnego limitu dopuszczalnej pomocy publicznej. Zachodziła bowiem obawa, czy przekształcenie użytkowania wieczystego we własność w przypadku np. deweloperów w efekcie nie będzie osiąganiem przez nich korzyści finansowych, co wpłynie na ich konkurencyjność na rynku. Pierwotne przepisy mówiły bowiem, że w przypadku uwłaszczenia gruntów, których wartość jest większa niż 200 tys. euro (równowartość limitu pomocy de minimis), nadwyżki mogą oznaczać konieczność zwrotu różnicy do Skarbu Państwa.
Nowe przepisy pozwalają na wybrnięcie z takiej sytuacji. Wystarczy, że przedsiębiorcy złożą stosowne oświadczenie, na co mają 3 miesiące, a mogą w ten sposób rozciągnąć czas spłaty – w zależności od naliczonej stawki procentowej – z dotychczasowych 20 do 33 lat (maksymalny czas przy stawce 3%), 50 lat (maksymalny czas przy stawce 3%) aż do 99 lat (maksymalny czas przy stawce 1%). Złożenie wspomnianego oświadczenia nie jest obowiązkowe. Deweloperzy, którzy tego nie zrobią, w myśl przepisów ustawy będą zobligowani do wniesienia maksymalnie 20 opłat oraz dodatkowo do spłacenia kwoty ewentualnej nadwyżki.
0111-KDIB1-1.4010.490.2018.1.BS – Interpretacja indywidualna z dnia 17-01-2019
Interpretacja indywidualna z dnia 17-01-2019
0111-KDIB2-1.4010.430.2018.2.AT – Interpretacja indywidualna z dnia 17-01-2019
Interpretacja indywidualna z dnia 17-01-2019
0114-KDIP1-3.4012.652.2018.2.JF – Interpretacja indywidualna z dnia 16-01-2019
Interpretacja indywidualna z dnia 16-01-2019
