Prezes UODO wyjaśnia, jak przekazywać dane osobowe z Polski do Wielkiej Brytanii na wypadek brexitu

Obecne zasady przekazywania danych będą obowiązywały tylko do 29 marca 2019 r.

Do 29 marca 2019 r. – czyli tak długo, jak Wielka Brytania będzie członkiem Unii Europejskiej – przekazywanie danych do podmiotów działających na terytorium tego państwa będzie mogło się odbywać swobodnie bez żadnych dodatkowych ograniczeń tak, jak to miało miejsce dotychczas. Transfery danych w obrębie UE korzystają z zasady swobodnego przepływu danych. Zgodnie z nią przekazywanie danych z Polski do innych państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego (UE oraz Islandia, Liechtenstein i Norwegia) jest traktowane tak samo, jakby miało miejsce na terenie Polski. Wymagane jest przestrzegania podstawowych zasad przetwarzania danych i wynikających z nich obowiązków.

Od 30 marca 2019 r. Wielka Brytania będzie traktowana jako państwo trzecie

Od 30 marca Wielka Brytania w świetle ogólnego rozporządzenia o ochronie danych (2016/679; dalej: RODO) będzie traktowana jako państwo trzecie. Oznacza to, że wszystkie transfery danych do tego państwa muszą spełniać dodatkowe wymogi dotyczące przekazywania danych do państw trzecich lub organizacji międzynarodowych, które zostały określone w rozdziale V RODO.

Jak zapewnić legalność transferów danych po 29 marca 2019 r.?

Zarówno polscy przedsiębiorcy, jak i podmioty publiczne muszą się do tego wcześniej przygotować tak, aby zapewnić legalność transferów danych do Wielkiej Brytanii w nowym stanie prawnym, który będzie obowiązywał od 30 marca 2019 r.

Jakie kroki należy podjąć przed 30 marca 2019 r.?

Każdy administrator danych lub podmiot przetwarzający, którzy obecnie przekazują dane do Wielkiej Brytanii, powinien:

1. Zidentyfikować, jakie dane, w jakich celach i na jakiej podstawie prawnej są obecnie przekazywane do Wielkiej Brytanii;

2. Zdecydować, czy te transfery będą kontynuowane po 29 marca 2019 r.;

3. Wybrać i wdrożyć odpowiedni mechanizm, bądź podstawę prawną umożliwiającą przekazywanie danych;

4. W razie potrzeby zmodyfikować:

1) wewnętrzną dokumentację przetwarzania danych, w tym rejestr czynności przetwarzania,

2) klauzule informacyjne,

3) istniejące wiążące reguły korporacyjne;

5. Śledzić informacje dotyczące przebiegu procesu wyjścia Wielkiej Brytanii z UE, gdyż nie jest jeszcze pewne na jakich zasadach to nastąpi, co może mieć wpływ na obowiązki związane z transferem danych.

W zależności od przebiegu wydarzeń w najbliższych tygodniach Prezes UODO będzie przekazywał aktualne informacje i wskazówki.

Przekazywanie danych do państwa trzeciego

Co do zasady przekazywanie danych do państwa trzeciego może mieć miejsce, gdy Komisja Europejska stwierdzi, że to państwo zapewnia odpowiedni poziom ochrony danych osobowych. W ramach objętych taką decyzją przekazanie danych jest dopuszczalne bez konieczności podejmowania dodatkowych działań. KE wydała takie decyzje np. wobec Kanady, Nowej Zelandii, czy Izraela.

Niestety nie jest możliwe, by KE wydała w sprawie Wielkiej Brytanii taką decyzję pod koniec marca 2019 roku. Dlatego do czasu wydania przez KE stosownej decyzji należy sprawdzić alternatywne rozwiązania, które umożliwią przekazywanie danych.

Standardowe klauzule umowne

Przedsiębiorcy w pierwszej kolejności powinni pomyśleć o zastosowaniu standardowych klauzul umownych ochrony danych, które zostały zatwierdzone przez KE.

Obecnie obowiązują trzy decyzje Komisji Europejskiej:

1) decyzja 2001/497/WE w sprawie standardowych klauzul umownych dotyczących przekazywania danych osobowych do państw trzecich, na mocy dyrektywy 95/46/WE. Tekst dostępny jest na stronie internetowej:

http://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32001D0497&from=en

2) decyzja 2004/915/WE zmieniająca decyzję 2001/497/WE w zakresie wprowadzenia alternatywnego zestawu standardowych klauzul umownych dotyczących przekazywania danych osobowych do państw trzecich. Decyzja jest dostępna na stronie internetowej:

http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2004:385:0074:0084:PL:PDF

3) decyzja 2010/87/UE w sprawie standardowych klauzul umownych dotyczących przekazywania danych osobowych podmiotom przetwarzającym dane mającym siedzibę w krajach trzecich na mocy dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, która umożliwia przekazywanie danych w ramach ich powierzenia. Tekst decyzji jest dostępny na stronie internetowej:

http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:L:2010:039:0005:0018:PL:PDF

Wiążące reguły korporacyjne

Międzynarodowe grupy kapitałowe mogą także skorzystać z wiążących reguł korporacyjnych, które zostały wcześniej zatwierdzone przez GIODO, bądź jeden z organów ochrony danych osobowych z państw członkowskich UE w ramach przewidzianej przez RODO procedury spójności. Należy pamiętać, że dotychczasowe wiążące reguły korporacyjne muszą zostać zmodyfikowane poprzez umieszczenie importerów danych z Wielkiej Brytanii w grupie państw trzecich.

Zabezpieczenia w sektorze publicznym

Przekazywanie danych przez organy i podmioty publiczne może się odbywać bez konieczności uzyskania zgody Prezesa UODO na podstawie prawnie wiążącego i egzekwowalnego instrumentu między organami lub podmiotami publicznymi. Transfer danych jest także możliwy za zgodą Prezesa UODO na podstawie uzgodnień administracyjnych między organami lub podmiotami publicznymi, w których przewidziane będą egzekwowalne i skuteczne prawa osób, których dane dotyczą.

Wyjątki w szczególnych sytuacjach

RODO dopuszcza przekazywanie danych do państwa trzeciego, które nie zapewnia odpowiedniego poziomu ochrony lub gdy nie zapewniono odpowiednich zabezpieczeń jak standardowe klauzule umowne, czy wiążące reguły korporacyjne. Jest to możliwe w szczególnych sytuacjach. Mowa o nich w art. 49 RODO. Są to następujące szczególne sytuacje:

1. Osoba, której dane dotyczą, poinformowana o ewentualnym ryzyku, z którym – ze względu na brak decyzji stwierdzającej odpowiedni stopień ochrony oraz na brak odpowiednich zabezpieczeń – może się dla niej wiązać proponowane przekazanie, wyraźnie wyraziła na nie zgodę. Należy podkreślić, że zgoda musi:

a) być wyraźna,

b) dotyczyć konkretnie danego jednorazowego/wielokrotnego przekazania danych,

c) być świadoma, w szczególności osoba udzielająca zgody musi być zdawać sobie sprawę z ewentualnego ryzyka, z którym może się wiązać przekazanie.

2. Przekazanie jest niezbędne do wykonania umowy między osobą, której dane dotyczą, a administratorem lub do wprowadzenia w życie środków przedumownych podejmowanych na żądanie osoby, której dane dotyczą.

3. Przekazanie jest niezbędne do zawarcia lub wykonania umowy zawartej w interesie osoby, których dane dotyczą, między administratorem a inną osobą fizyczną lub prawną.

4. Przekazanie jest niezbędne ze względu na ważne względy interesu publicznego.

5. Przekazanie jest niezbędne do ustalenia, dochodzenia lub ochrony roszczeń.

6. Przekazanie niezbędne do ochrony żywotnych interesów osoby, których dane dotyczą, lub innych osób, jeżeli osoba, której dane dotyczą, jest fizycznie lub prawnie niezdolna do wyrażenia zgody.

7. Przekazanie danych następuje z publicznego rejestru.

8). Przekazanie jest niezbędne ze względu na ważne prawnie uzasadnione interesy administratora i zostały spełnione dodatkowe wymogi.

Europejska Rada Ochrony Danych szczegółowo omówiła ww. podstawy przekazania danych w wytycznych, które są dostępne na stronie internetowej:

https://edpb.europa.eu/our-work-tools/our-documents/guidelines/guidelines-22018-derogations-article-49-under-regulation_pl

Sytuacja przedsiębiorców, którzy przetwarzają dane polskich obywateli świadcząc im swoje usługi z Wielkiej Brytanii

Do takich przedsiębiorców nadal będzie się bezpośrednio stosować RODO. RODO ma bowiem zastosowanie także do przetwarzania danych dotyczących osób przebywających w UE przez administratora lub podmiot przetwarzający niemających jednostek organizacyjnych w Unii, jeżeli czynności te wiążą się z:

1) oferowaniem towarów lub usług takim osobom znajdującym się w UE – niezależnie od tego, czy wymaga się od tych osób zapłaty; lub

2) monitorowaniem ich zachowania, o ile do zachowania tego dochodzi w UE.

Tacy przedsiębiorcy muszą wyznaczyć na piśmie swojego przedstawiciela w UE w tym państwie członkowskim, w którym przebywają osoby, których dane dotyczą, których dane osobowe są przetwarzane w związku z oferowaniem im towarów lub usług lub których zachowanie jest monitorowane.

Przedsiębiorcy nie muszą wyznaczać swojego przedstawiciela jeżeli prowadzone przez nich operacje przetwarzania, mają charakter sporadyczny, nie obejmują – na dużą skalę – przetwarzania szczególnych kategorii danych osobowych, ani przetwarzania danych osobowych dotyczących wyroków skazujących i czynów zabronionych, i jest mało prawdopodobne, by ze względu na swój charakter, kontekst, zakres i cele powodowało ryzyko naruszenia praw lub wolności osób fizycznych.

Europejska Rada Ochrony Danych przyjęła pierwszą wersję wytycznych 3/2018 w sprawie zakresu terytorialnego zastosowania RODO, których tekst w języku angielskim jest dostępny na stronie internetowej:

https://edpb.europa.eu/our-work-tools/our-documents/guidelines/guidelines-32018-territorial-scope-gdpr-article-3-version_pl

Dochodzenie roszczeń za szkody spowodowane przekroczeniem dopuszczalnych poziomów hałasu przez samoloty

Trybunał Konstytucyjny uznał za niekonstytucyjny 2-letni termin na dochodzenie roszczeń m.in. dla właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości położonych na obszarze ograniczonego użytkowania lotnisk. Ale nie tylko. Stosuje się go m.in. do nieruchomości położonych w sąsiedztwie lotnisk, na obszarach Natura 2000 czy w pobliżu parków krajobrazowych i rezerwatów. Trybunał Konstytucyjny odroczył utratę mocy obowiązującej tego przepisu o 12 miesięcy od daty ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw. W tym czasie parlament miał przygotować i uchwalić nowe przepisy. Natomiast tam, gdzie roszczenia nie wygasły przed wejściem w życie noweli, będzie obowiązywał dłuższy, 5-letni termin.

Spory wokół lokalizacji elektrowni fotowoltaicznej – orzecznictwo

Właściciel sąsiedniej działki nie był jednak przekonany do inwestycji i wniósł odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Jego zdaniem już sam fakt wydania decyzji przez burmistrza na wniosek swego zastępcy, czyli podwładnego, budzi uzasadnioną obawę o jej wiarygodność. W dniu jej wydania wnioskodawca nie posiadał tytułu prawnego do nieruchomości, na której ma powstać farma, ani funduszy na jej zbudowanie.

Kolegium utrzymało w mocy decyzję burmistrza. Podkreśliło, że o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach inwestycji może wystąpić każdy podmiot. Prawo nie wymaga, aby inwestor wykazał się niezbędnymi środkami czy nawet prawem do nieruchomości, na której ma powstać inwestycja. Farma fotowoltaiczna nie wpłynie negatywnie na populacje ptaków, a w kwestionowanej decyzji zawarto wymagania dotyczące ochrony środowiska. Nie ucierpią także zabytki archeologiczne.

W skardze do WSA skarżący stwierdził, że organy administracji mają obowiązek, bądź to z urzędu, bądź na wniosek strony, wyjaśnić w pełni stan faktyczny, a tego tu nie zrobiono. Sąd ocenił jednak, że sprawa została należycie wyjaśniona, i oddalił skargę. Według sądu decyzja o środowiskowych uwarunkowaniach realizacji przedsięwzięcia, wydana w oparciu o raport oddziaływania inwestycji na środowisko zawiera szeroką, kompleksową analizę wpływu planowanej farmy fotowoltaicznej na środowisko przyrodnicze i obszary Natura 2000.

Przedłużenie obowiązywania zerowej stawki akcyzy na płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie

Przedłużenie do 30.6.2020 r. terminu opodatkowania akcyzą dwóch nowych kategorii wyrobów akcyzowych, tj. płynu do papierosów elektronicznych oraz wyrobów nowatorskich wynika z przepisów ustawy z 22.11.2018 r. zmieniającą ustawę o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (Dz.U. z 2018 r. poz. 2404) i uwzględnia postulaty branży wskazujące na potrzebę wydłużenia okresu na przygotowanie się do nowych obciążeń fiskalnych i administracyjnych (np. uzyskanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, złożenie zabezpieczenia akcyzowego i oznaczanie znakami akcyzy) oraz toczącą się dyskusję wśród państw UE dotyczącą harmonizacji opodatkowania tych wyrobów.

Zawieszenie stosowania podatku od sprzedaży detalicznej na kolejny rok

Wynika to z ustawy z 22.11.2018 r. o zmianie ustawy o podatku od sprzedaży detalicznej (Dz.U. z 2018 r. poz. 2402).

Konieczność przedłużenia terminu zawieszenia stosowania przepisów dotyczących podatku od sprzedaży detalicznej związana jest z nierozpoznaniem jeszcze złożonych przez Polskę do TSUE na decyzje Komisji Europejskiej skarg dotyczących podatku od sprzedaży detalicznej: z 19.9.2016 r. (skarga z 30.11.2016 r., T-836/16, Legalis) oraz z 30.6.2017 r. (skarga z 13.9.2017 r., T-624/17, Legalis), w których Polska wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji KE. Od rozstrzygnięcia TSUE zależna będzie możliwość pobierania podatku na zasadach określonych w ustawie z 6.7.2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej.

Wpłata kary pieniężnej za niedopełnienie obowiązków przez użytkowników Systemu EMCS PL2

Od 1.1.2019 r. obowiązują regulacje w zakresie obsługi przemieszczania wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy w Systemie EMCS PL2. Wprowadzono wymóg nałożenia kary pieniężnej w wysokości 5 000 zł przez właściwego naczelnika urzędu skarbowego za naruszenie przez podmioty odbierające, będące użytkownikami Systemu EMCS PL2, obowiązku sporządzenia w tym Systemie, w wyznaczonym terminie, projektu raportu odbioru albo przedstawienia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego dokumentu zastępującego raport odbioru. Tę karę pieniężną, na mocy rozporządzenia MF z 28.11.2018 r. w sprawie wyznaczenia urzędu skarbowego, na którego rachunek bankowy dokonuje się wpłaty kary pieniężnej, o której mowa w art. 138u ust. 1 ustawy z 6.12.2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1114 ze zm.), należy wpłacać na rachunek Urzędu Skarbowego w Nowym Targu.

Działalność związana z produkcją i obrotem automatami do gier hazardowych też podlega urzędowemu sprawdzeniu

Wynika to z przepisów rozporządzenia MF z 31.12.2018 r. w sprawie urzędowego sprawdzenia (Dz.U. z 2019 r. poz. 2).

Istotą urzędowego sprawdzenia jest zapewnienie przez określone podmioty warunków i środków do sprawnego przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej, w tym dokumentacji związanej z działalnością podlegającą kontroli celno-skarbowej.

W związku z objęciem urzędowym sprawdzeniem działalności polegającej na produkcji i obrocie automatami do gier hazardowych, zgodnie z art. 74 ust. 3a ustawy z 16.11.2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 508 ze zm.; dalej KASU) nałożono na podmioty prowadzące tego rodzaju działalność obowiązek zapewnienia warunków i środków do sprawnego przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej. Naczelnik urzędu celno-skarbowego będzie mógł przeprowadzić urzędowe sprawdzenie przed rozpoczęciem działalności polegającej na produkcji i obrocie automatami do gier hazardowych (art. 106 pkt 1 lit. a KASU). Urzędowe sprawdzenie będzie przeprowadzane w przypadku weryfikacji dalszego spełniania warunków i środków do sprawnego przeprowadzenia kontroli celno-skarbowej w zakresie wskazanych działalności (art. 106 pkt 1 lit. b KASU).

W ramach nadzoru nad produkcją i obrotem automatami do gier hazardowych rozszerzono instytucję urzędowego sprawdzenia, poprzez objęcie urzędowym sprawdzeniem działalności związanej z produkcją lub obrotem automatami do gier hazardowych. Nowe rozporządzenie zastąpiło dotychczas obowiązujące, z 2017 r.

Niedostępność Systemu w podatku akcyzowym i zasady postępowania w takim przypadku

Zmiany w ustawie o podatku akcyzowym obowiązujące od 1.1.2019 r. dotyczą przemieszczania wyrobów akcyzowych poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy z użyciem Systemu. Przewidziano w nich zastąpienie papierowego dokumentu dostawy stosowanego przy przemieszczaniu poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyrobów zwolnionych od akcyzy ze względu na przeznaczenie oraz wyrobów energetycznych opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na przeznaczenie – dokumentem w postaci elektronicznej (e-DD). Jednak może się zdarzy, że System jest niedostępny. Ustawa akcyzowa przewiduje, że uznaje się go za niedostępny, jeżeli użytkownik poinformuje właściwy organ o niemożności przesyłania dokumentów, a organ to potwierdzi. W rozporządzeniu MF z 14.12.2018 r. w sprawie wyznaczenia organu właściwego do potwierdzania niedostępności Systemu (Dz.U. z 2018 r. poz. 2406) jako organ właściwy do potwierdzania niedostępności Systemu wyznaczono Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Łodzi.

Ponadto w rozporządzeniu MF z 20.12.2018 r. w sprawie szczegółowego sposobu postępowania podmiotów wysyłających, podmiotów odbierających oraz organów podatkowych w przypadku niedostępności Systemu oraz po przywróceniu jego dostępności (Dz.U. z 2018 r. poz. 2450) określono sposób postępowania użytkowników Systemu w przypadku jego niedostępności oraz po jej przywróceniu. W przypadku niedostępności Systemu podmiot wysyłający, przed rozpoczęciem przemieszczania wyrobów akcyzowych z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy oraz poza tą procedurą z użyciem Systemu, umieszcza odpowiednio w dokumencie zastępującym e-AD lub w dokumencie zastępującym e-DD lokalny numer referencyjny, który identyfikuje przemieszczenie do czasu przesłania dokumentów w Systemie po przywróceniu jego dostępności.

Przedłużone terminy na dostosowanie gminnego systemu selektywnego zbierania odpadów komunalnych

Obowiązujące od 1.1.2019 r. rozporządzenie Ministra Środowiska z 28.12.2018 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowego sposobu selektywnego zbierania wybranych frakcji odpadów (Dz.U. z 2018 r. poz. 2482; dalej: FrakcjeOdpadyRZm), wydłuża terminy na dostosowanie się gmin do wymagań w zakresie selektywnego zbierania odpadów. Zmienione terminy odnoszą się do umów na odbieranie i zagospodarowanie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości. Przepisy FrakcjeOdpadyRZm doprecyzowują przepisy przejściowe określone w § 6 ust. 3 rozporządzenia Ministra Środowiska z 29.12.2016 r. w sprawie szczegółowego sposobu selektywnego zbierania wybranych frakcji odpadów (Dz.U. z 2017 r. poz. 19; dalej: FrakcjeOdpadyR). Zmiana przedłuża okres na dostosowanie się do wymagań w zakresie selektywnego zbierania odpadów komunalnych i ich odbierania od właścicieli nieruchomości. Zmienione przepisy wprowadzają możliwość zawarcia umów na zasadach odbiegających od wymagań w zakresie selektywnego zbierania odpadów komunalnych przyjętych w FrakcjeOdpadyR w tych przypadkach, gdy dotychczasowe umowy zostaną rozwiązane albo wygasną przed 30.1.2019 r.

1. Dotychczasowa regulacja

Zgodnie z § 6 ust. 3 FrakcjeOdpadyR umowa na odbieranie lub odbieranie i zagospodarowanie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości, zawarta przed 1.1.2017 r. i jednocześnie obowiązująca w dniu 1.7.2017 r., określająca wymagania w zakresie selektywnego zbierania odpadów komunalnych w sposób niezgodny z FrakcjeOdpadyR, zachowuje ważność na czas, na jaki została zawarta, jednak nie dłuższy niż do 30.6.2021 r.

2. Możliwość zawarcia nowych umów

Prawodawca umożliwił gminom, których umowy na odbieranie lub odbieranie i zagospodarowanie odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości:

1) zostały rozwiązane albo wygasły przed 1.1.2019 r., a w ich miejsce nie zostały zawarte nowe umowy;

2) zostaną rozwiązane albo wygasną w okresie: 1.1.-30.6.2019 r.,

zawarcie kolejnej umowy określającej wymagania w zakresie selektywnego zbierania odpadów komunalnych w sposób niezgodny z FrakcjeOdpadyR, na czas nie dłuższy niż do 1.1.2020 r.

Wyłączenie lub ograniczenie pobierania podatku według nowych zasad po przekroczeniu limitu 2 mln zł

Nowe regulacje zostały wprowadzone dwoma rozporządzeniami MF z 31.12.2018 r.: w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. 2018 r. poz. 2545) i w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 41 ust. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. 2018 r. poz. 2541).

Bezterminowe wyłączenie poboru podatku

Rozporządzenie bezterminowo wyłącza obowiązek poboru podatku według nowych zasad z art. 26 ust. 2e ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm.; dalej PDOPrU), m.in. w odniesieniu do następujących grup przychodów:

1) należności wypłacanych z tytułu użytkowania lub prawa do użytkowania urządzenia przemysłowego, w tym także środka transportu, urządzenia handlowego lub naukowego;

2) należnych opłat za wywóz ładunków i pasażerów przyjętych do przewozu w portach polskich przez zagraniczne przedsiębiorstwa morskiej żeglugi handlowej (z wyjątkiem ładunków i pasażerów tranzytowych);

3) z tytułu odsetek lub dyskonta od obligacji emitowanych przez Skarb Państwa/BGK i oferowanych na rynkach zagranicznych uzyskanych przez nierezydentów należności.

W niektórych przypadkach do zastosowania tego wyłączenia wymagane jest, aby istniała pomiędzy Polską a krajem siedziby (zarządu) podatnika umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych.

Tymczasowe ograniczenie stosowania wyłączenia do 31.12.2019 r.

W § 3 powoływanego rozporządzenia ograniczono stosowanie art. 26 ust. 2e PDOPrU w okresie od 1.1.2019 r. do 31.12.2019 r., gdy:

1) łączna kwota wypłacanych należności na rzecz beneficjentów rachunków (w tym zbiorczych) papierów wartościowych przekracza 2 mln zł oraz

2) łączna kwota należności wypłacana z tytułów wymienionych w art. 21 ust. 1 i 22 ust. 1 PDOPrU przekracza 2 mln zł.

W praktyce wpłynie to na obowiązki podmiotów prowadzących rachunki papierów wartościowych, powodując konieczność odrębnej kalkulacji spełnienia progu 2 mln zł dla należności z takich rachunków od kalkulacji spełnienia progu dla należności z pozostałych tytułów.

Tymczasowe wyłączenie poboru podatku do 30.6.2019 r.

Wyłączono okresowo pobór podatku na zasadach z art. 26 ust. 2e PDOPrU do 30.6.2019 r. odnośnie do płatności innych niż uwzględnione w wyłączeniu bezterminowym. Do tej grupy należności zalicza się m.in.:

1) wypłacane do nierezydentów odsetki, należności licencyjne czy pewne płatności za usługi niematerialne (usługi prawne, reklamowe, doradcze, księgowe, itd.), jeżeli istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu tych podatników;

2) wypłacane na rzecz rezydentów dywidendy (i inne z udziału w zyskach).

Warunkiem skorzystania z preferencji jest istnienie umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania. Ponadto, w uzasadnieniu do rozporządzenia wyjaśniono, że w przypadku płatności przypadających po 30.6.2019 r. kwotę 2 mln zł należy liczyć, uwzględniając płatności od początku roku (nie odnosi się do podmiotów o roku podatkowym innym niż kalendarzowy).

Odpowiednio, powyższe wyłączenia i ograniczenia poboru podatku mają zastosowanie w ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm., dalej: PDOFizU).