Zwrot akcyzy zawartej w cenie oleju wykorzystywanego do produkcji rolnej w 2020 r. bez zmian

W rozporządzeniu Rady Ministrów z 18.12.2019 r. w sprawie stawki zwrotu podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej na 1 litr oleju w 2020 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 2489) określono stawkę zwrotu akcyzy w 2020 r.

W 2020 r. stawka ta została taka sama jak w 2019 r. i wynosi nadal 1 zł na 1 litr oleju napędowego.

Nowe wzory formularzy w zryczałtowanym podatku dochodowym

Od 1.1.2020 r. obowiązuje rozporządzenie Ministra Finansów z 13.12.2019 r. w sprawie wzorów zeznań, deklaracji i informacji podatkowych obowiązujących w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2019 r. poz. 2429). Opublikowano w nim nowe wzory dotyczące zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Stąd w rozporządzeniu zostały określone nowe wzory formularzy PIT-28, PIT-28S, PIT-16A, PIT-19A, PIT-28/B, PIT/O i PIT/D, które pozwalają na wykonanie obowiązków przez podatników zryczałtowanego podatku dochodowego.

Nowe formularze uwzględniają zmiany wynikające m.in. z:

1) ustawy z 4.10.2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2126) która obowiązuje od 1.1.2019 r. Ustawa ta zmieniła termin do złożenia zeznania PIT-28 i PIT-28S. Obecnie zeznanie składa się od dnia 15 lutego do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, przy czym zeznanie złożone przed początkiem terminu uznaje się za złożone w dniu 15 lutego roku następującego po roku podatkowym;

2) ustawy z 9.11.2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu wprowadzenia uproszczeń dla przedsiębiorców w prawie podatkowym i gospodarczym (Dz.U. z 2018 r. poz. 2244), która weszła w życie 1.1.2019 r. Na jej podstawie, podatnik informuje w zeznaniach PIT-28 i PIT-28S o wybranej metodzie ustalania daty powstania przychodów, o wyborze kwartalnego opłacania ryczałtu, jak również o okresie zawieszenia działalności gospodarczej w roku podatkowym przez spółkę jawną, w której podatnik jest wspólnikiem (zał. PIT-28/B);

3) ustawy z 9.11.2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2018 r. poz. 2246) obowiązującej od 1.1.2019 r., która wprowadziła możliwość odliczenia wydatków związanych z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, które podatnicy mogą wykazywać w PIT/O;

4) ustawy z 22.11.2018 r. o zmianie ustawy – Prawo oświatowe, ustawy o systemie oświaty oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 2245), która zmieniła art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.; dalej: PDOFizU). Na tej podstawie odliczeniu od dochodu podlegają również darowizny przekazane na cele kształcenia zawodowego publicznym szkołom prowadzącym kształcenie zawodowe, o których mowa w art. 4 pkt 28a ustawy z 14.12.2016 r. – Prawo oświatowe (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1148), oraz publicznym placówkom i centrom, o których mowa w art. 2 pkt 4 tej ustawy. Podatnik opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych również może dokonać odliczenia takiej darowizny, po raz pierwszy w rozliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2019 r.

Ponadto zrezygnowano z określenia wzoru formularza PIT-28/A z uwagi na dostępność podawanych w nim danych (np. siedziba lub adres prowadzonej działalności) w Rejestrze CEiIDG.

Nowe wzory znajdą zastosowanie do przychodów osiągniętych od 1.1.2019 r. oraz odliczeń dokonanych od tego dnia.

Wysokość kwoty odliczeń dla ulgi odsetkowej

Wynika to z obwieszczenia Ministra Finansów z 11.12.2019 r. w sprawie wysokości ogólnej kwoty odliczeń wydatków na cele mieszkaniowe w roku 2020 (M.P. z 2019 r. poz. 1173)

Wysokość kwoty stanowiącej podstawę określenia przysługującej kwoty odliczeń od podstawy obliczenia podatku z tytułu wydatków, o których mowa w art. 26b ust. 1 ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.; dalej: PDOFizU), w brzmieniu obowiązującym przed 1.1.2007 r., w roku 2020 nie może przekroczyć 325 990 zł. Kwota ta jest związana bezpośrednio z tzw. ulgą odsetkową, czyli preferencją podatkową przeznaczoną dla podatników, którzy w latach 2002-2006 zaciągnęli kredyt na cele mieszkaniowe i spełnili jednocześnie określone warunki. Aktualnie z ulgi odsetkowej można korzystać w ramach praw nabytych, ale nie dłużej niż do 2027 r.

Przedłużono obowiązywanie druków dokumentujących przeprowadzenie kontroli przewozu towarów

Rozporządzeniem Ministra Finansów z 30.12.2019 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie sposobu dokumentowania przeprowadzonej kontroli przewozu towarów oraz wzorów dokumentów (Dz.U. z 2019 r. poz. 2541) przedłużono termin obowiązywania dotychczasowych druków pokwitowania: pobrania kaucji w formie gotówkowej, zatrzymania środka transportu oraz usunięcia zamknięć urzędowych – do 31.12.2021 r.

Zmianie uległ termin wyznaczony w rozporządzeniu Ministra Finansów z 13.8.2018 r. w sprawie sposobu dokumentowania przeprowadzonej kontroli przewozu towarów oraz wzorów dokumentów (Dz.U. poz. 1624) – do którego mogą być stosowane aktualnie obowiązujące druki ścisłego zarachowania, tj. pokwitowania: pobrania kaucji w formie gotówkowej, zatrzymania środka transportu oraz usunięcia zamknięć urzędowych. Pierwotnie termin ten był przewidziany do 31.12.2019 r., ale przedłużono go do 31.12.2021 r., co umożliwi wykorzystanie posiadanych egzemplarzy druków ścisłego zarachowania do końca 2021 r. bez uszczerbku dla dokumentowania przeprowadzonych kontroli.

Sprzedaż nawet części nieruchomości może spowodować utratę dofinansowania z UE – wyrok SN

Stan faktyczny

Gmina Z. starała się w 2012 r. o dofinansowanie ze środków unijnych na kwotę ponad 3 mln zł do budowy infrastruktury w strefie ekonomicznej.

Umowę ostatecznie podpisała z zarządem Województwa P. w 2013 r., ale w okresie pomiędzy złożeniem wniosku a podpisaniem umowy doszło do transakcji sprzedaży około 40% terenu przyszłej strefy ekonomicznej – nabywcą była jedna z firm japońskich z branży motoryzacyjnej, która wkrótce potem zbudowała na tym terenie sporą fabrykę części zamiennych do samochodów osobowych i dostawczych.

W tej sytuacji Województwo P. wypowiedziało umowę o dofinansowanie, wskazując, że teren, na którego uzbrojenie przeznaczono środki, został częściowo sprzedany. Gmina, wnosząc o dofinansowanie terenów, powinna przedłożyć dowody na to, że ma do nich uprawnienia, czyli jest jego właścicielem lub co najmniej posiadaczem. Ponieważ gmina nie była już właścicielem blisko połowy gruntu, będącego przedmiotem dofinansowania, realizacja wsparcia unijnego była już niemożliwa. Mimo to gmina pozwała województwo o zapłatę dofinansowania.

Stanowiska sądów powszechnych

Sądy jednak oddaliły kolejno powództwo, apelację i skargę kasacyjną gminy.

Stanowisko Sądu Najwyższego

W kończącym sprawę wyroku z 13.12.2019 r. (I CSK 508/18) SN wskazał, że dofinansowanie jest pomocą publiczną przeznaczona na konkretny cel, weryfikowany w postępowaniu konkursowym. Jeżeli cel, w tym wypadku uzbrojenie terenów inwestycyjnych w gminie, został zrealizowany w taki sposób, że grunt sprzedano inwestorowi zagranicznemu, który później sam wykonał niezbędne prace na własny koszt, to dofinansowanie ze środków wspólnotowych jest zbędne.

Ponadto wymogiem dofinansowania było dysponowanie jego przedmiotem, czyli nieruchomościami. Gmina zaś wyzbyła się z własnej woli blisko połowy powierzchni terenów, na które miały być przeznaczone środki unijne. Jest to tak poważna zmiana sytuacji wnioskodawcy, że uzasadniało to wypowiedzenie umowy przez województwo, tym bardziej, że cel dofinansowania już nie mógł być osiągnięty.

Austriacki organ nadzorczy nałożył karę na tamtejszą pocztę

Austriacki organ ochrony danych (dalej organ) nałożył karę w wysokości 18 milionów euro na Österreichische Post AG (dalej: ÖPAG) po przeprowadzeniu postępowania w sprawie administracyjnej kary pieniężnej.

Po przeprowadzeniu przesłuchania austriacki organ uznał za dowiedzione, że ÖPAG naruszyła RODO poprzez przetwarzanie danych osobowych o domniemanych sympatiach politycznych osób, których dane dotyczą.

Dodatkowo stwierdzono następne naruszenie, w związku z dalszym przetwarzaniem danych dotyczących częstotliwości przesyłek oraz częstotliwości przeprowadzek dla celu marketingu bezpośredniego.

Te naruszenia zostały popełnione niezgodnie z prawem oraz w zawiniony sposób, dlatego też ww. administracyjna kara pieniężna jest odpowiednia w celu zapobiegnięcia innym lub podobnym naruszeniom.

Kara nie jest ostateczna, ponieważ może być ona zaskarżona do Federalnego Sądu Administracyjnego w terminie czterech tygodni od dostarczenia decyzji o karze.

Źródło: portal gdpr.pl

Szaleństwo dowodowe trwa

Od kilku lat, chcąc wypożyczyć sprzęt np. narciarski, pozostawiamy dowód osobisty w zastaw. Prezes UODO przypomina, aby w zastaw nie zostawiać dowodów osobistych ani innych dokumentów potwierdzających tożsamość, jak np. jak paszport, prawo jazdy czy legitymacja szkolna lub studencka.

Warto pamiętać, że nikt zgodnie z prawem nie może tego od nas wymagać. Dokumenty są wydawane w celach ściśle określonych przepisami prawa i zawierają wskazany w nich katalog danych osobowych, który jest szerszy niż ten, jaki można uznać za niezbędny dla realizacji określonego celu.

Zatrzymywanie dokumentów potwierdzających tożsamość prowadzi nie tylko do naruszenia krajowych przepisów, ale także zasad zawartych w ogólnym rozporządzeniu ochronie danych (RODO). Chodzi o zasady: zgodności z prawem, ograniczenia celu oraz adekwatności (art. 5 RODO).

Inną praktyką przy wypożyczaniu sprzętu jest kopiowanie dokumentów tożsamości. W tym przypadku Urząd także zaleca zachowanie ostrożności. W dalszym ciągu taka praktyka naraża nas na te same niebezpieczeństwa. Dlatego nie gódźmy się na to, nawet gdy przedsiębiorca tłumaczy, że to jest wymagane do dochodzenia ewentualnych roszczeń, np. za zniszczony czy nieoddany sprzęt. Do tego wystarczające powinno być spisanie z dokumentu informacji, które będą pomocne przy dochodzeniu ewentualnych roszczeń np. imienia i nazwiska czy numeru PESEL. Nieuzasadnione jest jednak przetwarzanie wszystkich danych widniejących np. w dowodach osobistych. Innym rozwiązaniem jest też wpłacenie kaucji za wypożyczony sprzęt.

Jeżeli jednak przedsiębiorca spisał dane z dowodu osobistego, to domagajmy się, by po tym jak oddamy wypożyczony sprzęt, usunął je albo zwrócił nam formularz lub notatkę, na których je zapisał.

Pamiętajmy, że utrata kontroli nad dowodem osobistym naraża nas na niebezpieczeństwo kradzieży tożsamości. A to z kolei, może wiązać się z przykrymi konsekwencjami, np. koniecznością spłacania zaciągniętych w naszym imieniu zobowiązań finansowych. Osoby lub firmy dysponujące kompletem informacji o nas, mogą bowiem „podszyć się” pod nas i np. dokonywać na nasze konto różnych transakcji, takich jak chociażby zaciągnięcie kredytu w banku czy wypożyczenie drogiego sprzętu i niezwrócenie go (np. samochodu). Mogą również, korzystając z naszej tożsamości, zawrzeć w naszym imieniu różnego rodzaju umowy, np. telefonii komórkowej czy na mobilny Internet, za które to my będziemy musieli uiszczać rachunki.

Nowe rozporządzenie w sprawie wykazów zawierających informacje i dane o zakresie korzystania ze środowiska oraz o wysokości należnych opłat

Wprowadzenie

Nowe rozporządzenie jest konsekwencją wprowadzenia do porządku prawnego nowego rodzaju opłat za korzystanie ze środowiska. Zgodnie z art. 273 ust. 1 pkt 1, 1a i 4 ustawy z 27.4.2001 r. ‒ Prawo ochrony środowiska (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1396 ze zm.; dalej: PrOchrŚrod) opłata za korzystanie ze środowiska jest ponoszona za:

Nową opłatę za wydane uprawnienia do emisji zobligowane są uiszczać tylko podmioty uczestniczące w systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych. Prowadzący instalację albo operator statku powietrznego, który rozliczył emisję gazów cieplarnianych objętych systemem handlu uprawnieniami, zgodnie z przepisami SysHandEmGazCiepłU nie ponosi opłaty za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza, w zakresie, w jakim emisja tych gazów została rozliczona uprawnieniami do emisji (art. 273 ust. 4 PrOchrŚrod).

Nowy wykaz

W nowym rozporządzeniu zamieszczono, poza dotychczas obowiązującymi wzorami, nowy wzór wykazu zawierającego informacje o wielkości emisji gazów cieplarnianych objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji i liczbie uprawnień do emisji oraz informacje o wysokości należnych opłat (załącznik nr 2). Załącznik zawiera:

W nowym wzorze zobowiązany podmiot będzie informował o wielkości emisji objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych, m.in. zamieszczając w wykazie dane pozwalające ustalić wysokość opłaty za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza w przypadku gdy podmioty nim objęte nie umorzą odpowiedniej liczby uprawnień. Chodzi w tym przypadku o łączną wielkość emisji z instalacji, wielkość emisji rozliczonej i nierozliczonej w podziale na CO₂, N₂O, PFCs w ekwiwalencie w rozumieniu art. 2 pkt 4 SysHandEmGazCiepłU.

We wzorze prowadzący instalacje i operatorzy statków powietrznych będą wprowadzali także informacje na temat:

Zmiana w zbiorczym wykazie

W celu dostosowania zbiorczego wykazu do nowego wzoru, we wzorze wykazu zbiorczego zawarto konsekwentnie informacje o wysokości opłaty z tytułu wydanych uprawnień do emisji. Ponadto załącznik nr 4 (zbiorczy wykaz) zawiera także informacje na temat wysokości kwoty opłaty z tytułu emisji gazów cieplarnianych objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji, która nie została rozliczona.

Obecnie wykaz zawierający zbiorcze zestawienie informacji o zakresie korzystania ze środowiska oraz o wysokości należnych opłat składa się z następujących pozycji:

1. Wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza

1.1 Źródła powstawania substancji wprowadzanych do powietrza

1.2 Przeładunek benzyn silnikowych

1.3 Kotły o nominalnej mocy cieplnej do 5 MW opalane węglem kamiennym, koksem, drewnem, olejem lub paliwem gazowym, dla których nie jest wymagane pozwolenie na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza albo pozwolenie zintegrowane

1.4 Silniki spalinowe

1.5 Chów lub hodowla drobiu

I Wysokość opłaty za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza ogółem

2. Wprowadzanie gazów do powietrza z tytułu emisji gazów cieplarnianych objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji, która nie została rozliczona

II Wysokość opłaty za wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza z tytułu emisji gazów cieplarnianych objętych systemem handlu uprawnieniami do emisji, która nie została rozliczona ogółem

3. Wydane uprawnienia do emisji

III Wysokość opłaty za wydane uprawnienia do emisji ogółem

4. Składowanie odpadów

4.1 Odpady składowane selektywnie

4.2 Odpady składowane nieselektywnie

IV Wysokość opłaty za składowanie odpadów ogółem

Suma opłat ogółem [zł]

Doprecyzowanie w wykazie dotyczącym składowania odpadów

Jak wynika z uzasadnienia do zmienionego rozporządzenia, w związku z wątpliwościami interpretacyjnymi dotyczącymi stosowania współczynnika 0,25 dla jednostkowej stawki opłaty za składowanie odpadów o kodach 19 05 99 i 19 06 04 wytwarzanych w procesach mechaniczno-biologicznego przetwarzania zmieszanych odpadów komunalnych będących stabilizatem spełniającym określone wartości parametrów, w tym spalania – zaistniała potrzeba sformułowania dodatkowego objaśnienia.

Za składowanie stabilizatu spełniającego określone wymagania można naliczyć opłatę obniżoną (0,25 stawki), bez względu na sposób (selektywny czy nieselektywny) składowania stabilizatu.

Dla uzyskania pełnej jasności zapisów dotyczących stosowania współczynnika 0,25 ‒ w załączniku nr 3 do rozporządzenia dodano przypis 5 w tabeli A w odniesieniu do odpadów nieselektywnie składowanych.

Zmiana wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej wody

Kontekst zmienionych przepisów

Prowadzący instalację oraz użytkownik urządzenia są obowiązani do okresowych pomiarów wielkości emisji, a w razie wprowadzania do środowiska znacznych ilości substancji lub energii zobowiązanie to obejmuje ciągłe pomiary wielkości emisji (art. 147 ust. 1 i 2 ustawy z 27.4.2001 r. ‒ Prawo ochrony środowiska [t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1396 ze zm.; dalej: PrOchrŚrod]). Wykonywanie takich pomiarów, w tym pobieranie próbek, co do zasady, jest prowadzone przez:

Biorąc pod uwagę potrzebę zapewnienia systematycznej kontroli wielkości emisji z niektórych instalacji, źródeł spalania paliw oraz urządzeń spalania lub współspalania odpadów określono wymagania w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji. Wymagania te określono w rozporządzeniu Ministra Środowiska z 30.10.2014 r. w sprawie wymagań w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji oraz pomiarów ilości pobieranej wody (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2286 ze zm.).

Obowiązkiem pomiarowym objęte są wszystkie źródła objęte standardami emisyjnymi i które wymagają pozwolenia na wprowadzanie gazów lub pyłów do powietrza albo pozwolenia zintegrowanego.

Jednym z wymagań w zakresie w zakresie prowadzenia pomiarów wielkości emisji jest stosowanie referencyjnych metodyk wykonywania pomiarów. Metodyki referencyjne uwzględniają wymagania zawarte w normach przenoszących normy europejskie.

Zmiana dotycząca terminu stosowania niektórych norm

Zgodnie z dotychczasowym brzmieniem § 4 zmienionego rozporządzenia:

Metodyki referencyjne określone w załącznikach nr 1–3, 5 i 6 do rozporządzenia zmienianego w § 1, uwzględniające wymagania zawarte w normach przenoszących normy europejskie EN 14789, EN 14790, EN 14791, EN 14792, EN 15058, które w 2017 r. zostały wycofane i zastąpione nowymi wydaniami norm, mogą być stosowane w pomiarach emisji do 1.1.2020 r.

Po zmianie rozporządzenia obowiązuje wydłużony termin stosowania tych norm w pomiarach wielkości emisji. Metodyki referencyjne uwzględniające wymagania zawarte w normach przenoszących normy europejskie:

Zmiana rozporządzenia w sprawie wymagań dla kotłów na paliwo stałe

Rodzaje kotłów objętych wymaganiami ochrony środowiska 

Potrzeba ograniczania negatywnego oddziaływania produktów na środowisko na etapie ich wytwarzania i użytkowania oraz po ich zużyciu stanowi podstawę do określania wymagań dla niektórych produktów wprowadzanych do obrotu. Wprowadzający produkt do obrotu powinien zapewnić spełnienie przez produkt wymagań ochrony środowiska (art. 168 ustawy z 27.4.2001 r. Prawo ochrony środowiska; Dz.U. z 2019 r. poz. 1396; dalej: PrOchrŚrod).

Na podstawie upoważnienia zawartego w art. 169 ust. 1 PrOchrŚrod, przepisami rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z 1.8.2017 r. w sprawie wymagań dla kotłów na paliwo stałe (Dz.U. z 2017 r. poz. 1690 ze zm.), obowiązującego od 1.10.2017 r., określono wymagania ochrony środowiska dla tych produktów.

Ostatnia zmiana rozporządzenia określającego wymagania dla kotłów na paliwo stałe weszła w życie 1.1.2020 r. przepisami rozporządzenia Ministra Rozwoju z 30.12.2019 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie wymagań dla kotłów na paliwo stałe (Dz.U. z 2019 r. poz. 2549).

Potrzeba ostatniej zmiany wynika z konieczności dostosowania krajowych przepisów do tego, że od 1.1.2020 r. bezpośrednio stosuje się rozporządzenie (UE) 2015/1189.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) 2015/1189, jego przepisy nie mają zastosowania do:

1) kotłów wytwarzających energię cieplną wyłącznie na potrzeby zapewnienia ciepłej wody użytkowej;

2) kotłów przeznaczonych do ogrzewania i rozprowadzania gazowych nośników ciepła, takich jak para lub powietrze;

3) kotłów kogeneracyjnych na paliwo stałe o maksymalnej mocy elektrycznej 50 kW lub większej;

4) kotłów na biomasę niedrzewną.

Krajowe rozporządzenie w sprawie wymagań dla kotłów na paliwo stałe określa szczegółowe wymagania dla wprowadzanych do obrotu kotłów na paliwo stałe, którymi w rozumieniu art. 172a pkt 1 PrOchrŚrod są urządzenia zdefiniowane w następujący sposób:

Kocioł na paliwo stałe o znamionowej mocy cieplnej nie większej niż 500 kW, w tym kocioł wchodzący w skład zestawów zawierających kocioł na paliwo stałe, ogrzewacze dodatkowe, regulatory temperatury i urządzenia słoneczne, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a (kocioł wytwarzający energię cieplną wyłącznie na potrzeby zapewnienia ciepłej wody użytkowej) i lit. d (kocioł na biomasę niedrzewną) rozporządzenia Komisji (UE) 2015/1189, z wyłączeniem kotła o znamionowej mocy cieplnej większej niż 100 kW z ręcznym zasilaniem balotami słomy.

Uzasadnienie do projektu zmienionego rozporządzenia wskazuje na konieczność utrzymania wymagań ochrony środowiska określonych w przepisach krajowych wyłącznie w stosunku do kotłów nieobjętych rozporządzeniem (UE) 2015/1189. Ma to na celu zapobieganie zjawisku wykorzystywania podobieństw konstrukcyjnych kotłów na paliwo stałe polegającego na wprowadzaniu do obrotu kotłów, do których stosuje się przepisów rozporządzenia (UE) 2015/1189, jako kotłów wytwarzających ciepło wyłączenie na potrzeby zapewnienia ciepłej wody użytkowej i kotłów na biomasę niedrzewną, tak aby uniknąć konieczności spełniania wymagań stawianych kotłom w przepisach unijnych.

Zmiana zapisu normy przenoszącej normę europejską

W celu zapewnienia jasności i przejrzystości przepisów odstąpiono od przywoływania w przepisach rozporządzenia roku obowiązywania normy europejskiej EN 303-5, pozostawiając tylko jej numer.

Obecnie obowiązuje wersja przedmiotowej normy z 2012 r., natomiast na początku 2020 r. planowane jest wprowadzenie przez CEN – Europejski Komitet Normalizacyjny normy ją zastępującej, tj. normy przenoszącej normę europejską EN 303-5 w wersji z 2019 r.