Czy inspektor ma wiedzę, żeby ocenić szczegółowość instrukcji stanowiskowej

Mężczyzna pracujący przy tzw. bębnie zgrzeblarki został wciągnięty przez maszynę do środka i nie udało się go uratować. Pracownik był w stanie po spożyciu alkoholu. Kontrola w firmie wykazała też, że pracodawca nie opracował i nie przekazał pracownikom pisemnych instrukcji, jakie są zasady BHP przy ostrzeniu obicia bębna głównego. Kontroli zostały poddane dwie procedury: z 2004 i 2012 r. Brakowało tam szczegółowych procedur, które wskazałyby właściwy tok postępowania. Inspektor uznał, że oba dokumenty były bardzo ogólne i nie zawierały wytycznych, jak zorganizować pracę przy czyszczeniu zgrzeblarki. Brakowało m.in. wskazówek:

Brakowało też zapisów co do środków ochrony indywidualnej pracownika. Te braki szczególnie rzucały się w oczy, gdy inspektor stwierdził, że opracowano wiele procedur dotyczących innych prac. Było tak, chociaż ostrzenie należało do prac szczególnie niebezpiecznych (wirujące ostrza nad głową). Tego ustalenia nie zanegował ani pracodawca w uwagach do protokołu, ani jego pełnomocnik w odwołaniu.

Dlatego Okręgowy Inspektor Pracy za bezpodstawny uznał zarzut o błędnym ustaleniu stanu faktycznego i według niego żądanie przesłuchania kolejnych osób nie zostało uprawdopodobnione. W obowiązującym stanie faktycznym Rozporządzenie MPiPS z 26.9.1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy nakładało na pracodawcę obowiązek wydania szczegółowych instrukcji i wskazówek.

W skardze do WSA pełnomocnik pracodawcy zarzucił m.in. niepowołanie biegłego do wydania opinii w zakresie, w którym wymagane były wiadomości specjalne dotyczące rozstrzygnięcia kwestii technicznych i niezebranie całego materiału dowodowego, który pomógłby wyjaśnić stan faktyczny. Sąd zauważył jednak, że instrukcje z 2004 i 2012 nie poruszały szczegółowo kwestii związanych z ostrzeniem obicia piłowego bębna zgrzeblarki. Podkreślił też, że możliwość zwrócenia się do biegłego, posiadającego wiadomości specjalne o wydanie opinii, zostawiona jest do decyzji organu prowadzącego postępowanie.

W uzasadnieniu wyroku, wydanego po skardze kasacyjnej spółki NSA podkreślił, że „Zgodność z prawem w postępowaniu przed organem administracji nie jest jednak kwestią wiedzy specjalnej w rozumieniu art. 84 § 1 KPA. Do wyłącznej kompetencji organu uprawnionego do podjęcia decyzji należy kwalifikacja prawna stanu faktycznego”. Brak powołania biegłego nie miał wpływu na wynik sprawy.

Szerszy krąg osób zwolnionych z podatku od spadków i darowizn

Osoby tworzące rodzinę zastępczą lub prowadzące rodzinny dom dziecka

Od 27.10.2020 r. obowiązują zmiany wprowadzone ustawą z 17.9.2020 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2020 r. poz. 1761), które przewidują zwolnienie od podatku od spadków i darowizn dla obdarowanych lub spadkobierców przebywających w rodzinie zastępczej, w przypadku gdy darczyńcą lub spadkodawcą była osoba tworząca rodzinę zastępczą lub prowadzącą rodzinny dom dziecka. Nowe zasady obejmują rodziny zastępcze, rodzinne domy dziecka, placówki opiekuńczo-wychowawcze i inne formy opieki sprawowanej przez osoby spokrewnione i niespokrewnione, definiowane w ustawie o pieczy zastępczej. Jednak do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia ustawy wprowadzającej zmianę (tj. przed 27.10.2020 r.) zastosowanie mają przepisy ustawy z 28.7.1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1813 ze zm.; dalej: PodSpDarU) we wcześniejszym brzmieniu.

Podatnicy w I grupie podatkowej

W dodanym ust. 4a do art. 14 PodSpDarU zdefiniowano, że za zstępnych w rozumieniu ustawy uważa się również osoby, które przebywają lub przebywały w rodzinie zastępczej, w rodzinnym domu dziecka, w placówce opiekuńczo-wychowawczej lub w regionalnej placówce opiekuńczo-terapeutycznej, o których mowa w ustawie z 9.6.2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, a za wstępnych także odpowiednio osoby tworzące rodzinę zastępczą, prowadzące rodzinny dom dziecka lub pracujące z dziećmi w placówce opiekuńczo-wychowawczej lub w regionalnej placówce opiekuńczo-terapeutycznej.

Zatem poprzez rozszerzenie pojęcia zstępnych o wstępnych ww. osoby zaliczono do I grupy podatkowej.

Opodatkowanie spadków i darowizn

Opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej:

– 9 637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej,

– 7 276 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do II grupy podatkowej,

– 4 902 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do III grupy podatkowej.

Zwolnienie od podatku

Zwolnieniu od podatku od spadków i darowizn podlega jednak nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1) dokonają zgłoszenia nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia – w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4 (art. 4a ust. 1 pkt 1 PodSpDarU) oraz

2) w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę zwolnioną od podatku – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub SKOK lub przekazem pocztowym.

W niektórych okolicznościach ww. termin 6 miesięcy na zgłoszenie nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych liczony jest w sposób szczególny, dotyczy to sytuacji, gdy:

1) dokumentem potwierdzającym nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych jest akt poświadczenia dziedziczenia lub europejskie poświadczenie spadkowe lub

2) gdy nabywca dowiedział się o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych po upływie ww. terminów.

Ministerstwo Finansów wyjaśnia kwestie związane z inwentaryzacją w okresie pandemii

Wyzwania związane z inwentaryzacją w czasie pandemii

Wraz z początkiem października firmy prowadzące księgi rachunkowe mogą rozpocząć przygotowania do przeprowadzenia procesu inwentaryzacji. W dobie koronawirusa proces ten stanowi nie lada wyzwanie. Zwłaszcza, gdy jednostki dysponują bardzo dużym i różnorodnym majątkiem. Odpowiednie przygotowanie procesu inwentaryzacyjnego ograniczają utrudnienia, jakie wiążą sie z trwającą w dalszym ciągu epidemią. W efekcie wprowadzonych zmian reorganizacyjnych większość pracowników działu księgowości realizuje swoje obowiązki w ramach pracy zdalnej. W takim trybie pracy przeprowadzenie inwentaryzacji zgodnie z przepisami określonymi w ustawie o rachunkowości może nastręczać licznych problemów.

Stanowisko Ministerstwa Finansów

Resort finansów w odpowiedzi na obawy przedsiębiorców przedstawił wskazówki w zakresie możliwości zastosowania uproszczeń w trakcie przeprowadzania inwentaryzacji. Na stronie internetowej www.gov.pl/web/finanse (w zakładce Co robimy/Rachunkowość/Sprawozdania finansowe w czasie COVID-19) resort udzielił odpowiedzi na pytania związane z wykonywaniem prac księgowych przeprowadzanych w ramach czynności inwentaryzacyjnych w czasie pandemii COVID-19.

Ministerstwo zajęło korzystne dla przedsiębiorców stanowisko, w którym dopuszcza przeprowadzenie inwentaryzacji w drodze weryfikacji zamiast w formie spisu z natury. W udzielonej odpowiedzi resort przypomniał o podstawowych celach inwentaryzacji, a także podstawach prawnych regulujących tą kwestię przewidzianych w RachunkU. Jednocześnie w opublikowanych wskazówkach podkreślono, że inwentaryzację przeprowadza się z wykorzystaniem jednej z trzech metod tj. w drodze: spisu z natury, otrzymania od banków i uzyskania od kontrahentów potwierdzeń lub też porównania danych zarejestrowanych w księgach rachunkowych z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji wartości tych składników (metoda weryfikacji). Ministerstwo w swojej odpowiedzi zwróciło uwagę, że jednostki powinny dołożyć wszelkich starań, aby inwentaryzację składników aktywów przeprowadzić drogą spisu z natury przy zachowaniu zasad bezpieczeństwa koniecznych dla jej przeprowadzenia.

Należy także zwrócić uwagę, że ryzyko epidemiczne może kształtować się w jednostkach na różnym poziomie. Resort finansów zauważył, że ryzyko to nie występuje w jednakowym zakresie we wszystkich jednostkach przeprowadzających inwentaryzację, ani w odniesieniu do wszystkich składników aktywów objętych inwentaryzacją. Z wyjaśnień wynika, że każda jednostka powinna dokonać gruntownej oceny potencjalnych ryzyk związanych z pandemią COVID-19 w celu podjęcia uzasadnionej decyzji o wyborze danej metody inwentaryzacji. Jednocześnie przypomniano, że jednostki powinny dołączyć do protokołu weryfikacji dokumentację uzasadniającą przeprowadzenie inwentaryzacji drogą weryfikacji zamiast spisu z natury wraz z dokumentacją potwierdzającą porównanie danych ksiąg rachunkowych na dzień bilansowy z odpowiednimi dokumentami.

MF: Szczelniejszy VAT w międzynarodowym e-handlu w konsultacjach

Informacja ze strony: https://www.gov.pl/web/finanse/szczelniejszy-vat-w-miedzynarodowym-e-handlu-w-konsultacjach

Co się zmieni

Główne zmiany w zakresie pakietu e-commerce, które wejdą w życie 1 lipca 2021 r., obejmują m.in.:

1. likwidację w całej UE zwolnienia z VAT od importu tzw. małych przesyłek o wartości do 22 euro,
2. znaczne rozszerzenie zakresu transakcji B2C, które dla celów VAT mogą zostać rozliczone za pomocą uproszczonej procedury One Stop Shop,
3. nałożenie obowiązku poboru i zapłaty VAT na podatników ułatwiających, poprzez użycie interfejsu elektronicznego (np. internetowa platforma handlowa, portalu, itp.), dokonanie na terytorium UE:
   • sprzedaży towarów importowanych z państw trzecich w przesyłkach o rzeczywistej wartości nieprzekraczającej 150 euro, a także
   • dostawy towarów na rzecz konsumentów.

Efektem implementacji pakietu e-commerce będzie wzrost konkurencyjności unijnych przedsiębiorców w obszarze e-commerce w stosunku do podmiotów z krajów trzecich. Zmniejszą się koszty realizacji obowiązków VAT związanych z transakcjami transgranicznymi B2C – przedsiębiorcy będą mogli zadeklarować i rozliczyć VAT za pomocą jednego okienka w państwie swojej siedziby, zamiast robić to odrębnie w każdym państwie członkowskim do którego prowadzą sprzedaż B2C. Ułatwi to prowadzenie sprzedaży do innych państw UE.

Wdrożenie planowanych rozwiązań zwiększy również efektywność monitorowania przez administrację skarbową obowiązku zapłaty VAT przez przedsiębiorców prowadzących sprzedaż za pośrednictwem interfejsów elektronicznych, co wiązać się będzie ze zwiększeniem wpływów budżetowych z tytułu VAT – nawet o około 1,2 mld zł rocznie.

(…)

Konsultacje

Uwagi i opinie do projektu noweli można zgłaszać do 19.11.2020 r.

Projekt, wraz z informacją na temat sposobu zgłaszania uwag, jest dostępny na stronie Rządowego Centrum Legislacji (przyp. red.: https://legislacja.gov.pl/projekt/12339754/katalog/12732430#12732430)

Źródło: www.gov.pl/web/finanse

Ministerstwo Finansów objaśnia przepisy dotyczące uproszczonych faktur

Niejasne zasady wystawiania faktur do paragonów fiskalnych

Od 2013 r. obowiązują przepisy umożliwiające wystawianie faktur uproszczonych. Przewidują one, że paragon fiskalny został uznany za fakturę uproszczoną pod warunkiem, że jego wartość nie przekraczała 450 zł (100 euro) oraz zawiera numer NIP nabywcy. Z początkiem 2020 r. zaczęły zaś obowiązywać nowe zasady wystawiania faktur do paragonów fiskalnych. Ustawodawca przewidział, że w przypadku sprzedaży ewidencjonowanej przy użyciu kasy rejestrującej, z której sporządzono wydruk w postaci paragonu, fakturę wystawia się wyłącznie w sytuacji, gdy wydruk ten zawiera numer NIP nabywcy. Na tle tych regulacji powstało jednak sporo wątpliwości. Przedsiębiorcy nie byli pewni, czy w przypadku sprzedaży potwierdzonej wydrukiem paragonu uznanego za fakturę uproszczoną, mogą również do takiej sprzedaży wystawić zwykłą fakturę. Również same organy skarbowe różnie interpretowały tę kwestię. Z tego względu MF zajęło oficjalne stanowisko publikując objaśnienia podatkowe.

Do jednej sprzedaży nie można wystawić dwóch faktur

Z opublikowanych przez MF objaśnień jednoznacznie wynika, że przedsiębiorca, który wystawi nabywcy paragon z NIP na kwotę do 450 zł (100 euro), nie może wystawić już do niego „zwykłej” faktury. Ministerstwo zwróciło uwagę, że już w momencie sprzedaży klient powinien podjąć decyzję, czy kupuje jako podatnik, czy jako konsument. W objaśnieniach podkreślono, że obowiązek zgłoszenia zamiaru otrzymania faktury przed finalizacją zakupów, będzie odnosił się jedynie do sprzedaży na rzecz podatników. Konsumenci w dalszym ciągu zachowują prawo do żądania faktury dokumentującej sprzedaż (żądanie takie musi zostać zgłoszone sprzedawcy w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar, wykonano usługę lub otrzymano całość lub część zapłaty.)

Resort wyjaśnił, że w przypadku dokumentowania sprzedaży na kwotę nieprzekraczającą 450 zł (lub 100 euro) paragonem fiskalnym zawierającym numer NIP nabywcy (faktura uproszczona) nie wystawia się z tytułu tej sprzedaży dla nabywcy kolejnej faktury. Jeśli kupujący zwróci się z prośbą o wystawienie faktury w takim przypadku, sprzedawca powinien odmówić kupującemu wystawienia faktury standardowej. Warto zauważyć, że faktura uproszczona musi mieć NIP nabywcy, ale nie musi zawierać takich danych jak imię i nazwisko lub nazwa i adres nabywcy oraz m.in. stawki podatku, o ile są na niej dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek kwotę podatku.

Ministerstwo Finansów podkreśliło także w objaśnieniach szczególną sytuację, w której nabywcą towarów lub usług są obce przedstawicielstwa dyplomatyczne, urzędy konsularne lub przedstawicielstwa organizacji międzynarodowych mających siedzibę na terytorium kraju. Na potrzeby zwrotu podatku VAT są oni traktowani, jako konsumenci i nie powinni podawać numeru NIP sprzedawcom. Ministerstwo zwraca uwagę, że jest to przypadek szczególny. W sytuacji, gdy podmiot poda taki numer NIP celem rejestracji sprzedaży na kasie fiskalnej na kwotę nie przekraczającą 450 zł – sprzedawca nie powinien wystawiać faktury standardowej.

Wyjaśnienia dotyczące wystawiania zbiorczych faktur

Ministerstwo Finansów wyjaśniło, że obecnie nie ma możliwości wystawienia faktur zbiorczych do paragonów fiskalnych stanowiących faktury uproszczone. Jak podkreślił resort, faktura zbiorcza nie może dokumentować sprzedaży już zafakturowanej. Należy pamiętać, że na gruncie obowiązujących przepisów, wystawienie faktury zbiorczej do faktur uproszczonych skutkuje powstaniem u sprzedawcy konieczności zapłaty podwójnego VAT. Sprzedawca wystawi bowiem dwie faktury dokumentujące tę samą transakcję – fakturę uproszczoną i później fakturę zbiorczą obejmującą sprzedaż udokumentowaną fakturą uproszczoną. Przepisy ustawy o VAT dopuszczają jedynie wystawianie faktur zbiorczych do paragonów fiskalnych dokumentujących sprzedaż powyżej kwoty 450 zł brutto (100 euro), posiadających numer NIP nabywcy. W ocenie resortu paragony fiskalne powyżej tej kwoty nie stanowią bowiem faktury.

Resort wyjaśnia, jakie dane powinny być na paragonie i jak skorygować błędny NIP

W opublikowanych objaśnieniach resort przypomniał podatnikom, że paragon fiskalny będący fakturą uproszczoną musi zawierać podstawowe dane wymagane ustawą o VAT, w tym m.in. „kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę”. Numer paragonu fiskalnego jest kolejnym elementem paragonu umieszczonym po łącznej wartości sprzedaży brutto, przed numerem kasy i oznaczeniem kasjera.

W objaśnieniach odniesiono się także do problemu korygowania pomyłek w zakresie wprowadzonego numer NIP. Resort potwierdził, że w zależności od charakteru pomyłki przedsiębiorcy będą mogli w takiej sytuacji wystawić notę korygującą. Wystawienie noty będzie dopuszczalne w przypadku wystawionej do paragonu faktury, a także do paragonu fiskalnego będącego fakturą uproszczoną. Z przygotowanych objaśnień wynika, że z niezamierzonym błędem w numerze NIP nabywcy będziemy mieli do czynienia w sytuacji popełnienia oczywistej pomyłki. Dotyczyć to będzie sytuacji, gdy na paragonie zabraknie jednej cyfry, nastąpi przestawienie cyfr, bądź pomyłka w jednej cyfrze. Jak wyjaśnia MF, faktura do paragonu fiskalnego na kwotę powyżej 450 zł zawierającego numer NIP z błędem powinna być wystawiona z takim samym błędnym numerem NIP i następnie do tej faktury może być wystawiona przez nabywcę nota korygującą z prawidłowym numerem NIP lub przez podatnika faktura korygująca z prawidłowym numerem NIP. W przypadku paragonu fiskalnego do kwoty 450 zł zawierającego numer NIP nabywcy z błędem, może być wystawiona przez nabywcę nota korygująca z prawidłowym numerem NIP lub przez podatnika faktura korygująca z prawidłowym numerem NIP.

Nowy JPK_VAT a faktury uproszczone

Paragony fiskalne będące fakturami uproszczonymi do 31.12.2020 r. nie będą musiały być wykazywane w nowym JPK_VAT odrębnie. Z objaśnień wynika, że takie rozwiązanie będzie dla podatników dopuszczalne pod pewnym warunkiem. Przedsiębiorcy, którzy nie chcą wykazywać tych danych, muszą w okresie do końca br. ujmować wartość sprzedaży bez podatku (netto) oraz wysokość podatku należnego wynikającą ze zbiorczych informacji z ewidencji sprzedaży w ewidencji prowadzonej zgodnie z § 10 ust. 1 pkt 8 SzczegZakrDanDeklR.

Uzgadnianie z wójtem przyznawania przez dyrektora dodatków dla nauczycieli

W świetle art. 30 KartaNauczU na system wynagrodzenia nauczycieli składają się wynagrodzenie zasadnicze, dodatki za wysługę lat, motywacyjny, funkcyjny, w tym z tytułu sprawowania funkcji wychowawcy klasy, oraz za warunki pracy, wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe i godziny doraźnych zastępstw, nagrody i inne świadczenia wynikające ze stosunku pracy. Wysokość dodatków jest uzależniona odpowiednio od okresu zatrudnienia, jakości świadczonej pracy i wykonywania dodatkowych zadań lub zajęć, powierzonego stanowiska lub sprawowanej funkcji oraz trudnych lub uciążliwych warunków pracy. Na podstawie art. 30 ust. 6 KartaNauczU organ prowadzący szkołę określa w drodze regulaminu m.in. wysokość stawek dodatków oraz szczegółowe warunki przyznawania tych dodatków.

Szczególny status regulaminu wynagradzania nauczycieli

Regulamin wynagradzania nauczycieli jako uchwała rady gminy musi spełniać wymogi określone dla aktów prawa miejscowego. Organy samorządu terytorialnego ustanawiają akty prawa miejscowego na podstawie i w granicach upoważnień zawartych w ustawie. Pomiędzy ustawą, która zawiera upoważnienie do wydania aktu prawa miejscowego, a aktem prawa miejscowego, istnieje więź formalna i materialna. Więź formalna to oczywiście przepis upoważniający do regulacji danej kwestii w drodze aktu prawa miejscowego. Więź materialna to inaczej więź treściowa. Akt wydany przez organ samorządu terytorialnego musi być dopełnieniem materii ustawy. Jednym z aspektów tej więzi jest zgodność aktu miejscowego z treścią aktu, z upoważnienia którego został wydany.

W wyroku WSA w Krakowie z 25.6.2020 r. (III SA/Kr 985/19) rozpatrywano kwestię, na ile organ prowadzący może, uwzględniając fakt, że środki niezbędne na realizację zadań oświatowych, w tym na wynagrodzenia nauczycieli, są zagwarantowane w dochodach JST, zobowiązać dyrektora szkoły do uzgadniania z wójtem wysokości dodatków. W regulaminie wynagradzania będącym przedmiotem postępowania sądowego znalazły się następujące postanowienia:

1. dodatek motywacyjny przyznaje nauczycielowi dyrektor w uzgodnieniu z wójtem gminy,
2. funduszem nagród dysponuje dyrektor w uzgodnieniu z wójtem gminy,
3. dodatek funkcyjny dla wicedyrektora określa  dyrektor szkoły w uzgodnieniu z wójtem gminy,
4. wysokość dodatku funkcyjnego uzależnia się m.in. od angażowania rodziców w realizację remontów i utrzymanie poprawnego stanu technicznego szkoły, jak również wyposażenie pracowni i pomieszczeń szkolnych.

Ograniczenie kompetencji dyrektora szkoły jako osoby działającej za pracodawcę

W świetle art. 7 KartaNauczU szkołą kieruje dyrektor, który jest jej przedstawicielem na zewnątrz, przełożonym służbowym wszystkich pracowników szkoły, przewodniczącym rady pedagogicznej. Z kolei art. 68 ust. 5 PrOśw stanowi, że dyrektor jest kierownikiem zakładu pracy dla zatrudnionych w szkole lub placówce nauczycieli i pracowników niebędących nauczycielami. Dyrektor w szczególności decyduje w sprawach:

1. zatrudniania i zwalniania nauczycieli oraz innych pracowników szkoły lub placówki;
2. przyznawania nagród oraz wymierzania kar porządkowych nauczycielom i innym pracownikom szkoły lub placówki.

Przepisy powyższe nie zobowiązują dyrektora szkoły do współdziałania z organem prowadzącym w zakresie przyznawania nagród i dodatków do wynagrodzenia – w tym dodatku motywacyjnego i funkcyjnego. Przepis art. 30 ust. 6 pkt 1 KartaNauczU stanowi dla rady gminy upoważnienie do określenia wysokości stawek dodatków. Brak jest jednak w nim umocowania do ograniczenia wynikających z regulacji ustawowych kompetencji dyrektora szkoły jako pracodawcy.

Jeżeli chodzi o uzależnienie wysokości dodatku funkcyjnego dla dyrektora szkoły od angażowania się rodziców w realizację remontów i utrzymanie poprawnego stanu technicznego szkoły oraz wyposażenie pracowni i pomieszczeń szkolnych, to brak jest podstaw do wprowadzania dodatkowych, pozaustawowych kryteriów różnicujących wysokość dodatku. Nieznane przepisom KartaNauczU kryterium „angażowania rodziców” jest kryterium niezależnym od dyrektora, gdyż mimo jego starań efekt jest nieprzewidywalny i dyrektor nie ma na działania rodziców żadnego realnego wpływu.

W rezultacie zapisy uchwały naruszyły w sposób istotny prawo i stwierdzono ich nieważność.

Nowa wersja aplikacji e-mikrofirma do składania JPK_VAT z deklaracją

Od 1.10.2020 r. obowiązuje nowy JPK_VAT z deklaracją. Jeden plik zastąpił składane dotychczas oddzielnie deklaracje VAT-7 lub VAT-7K z załącznikami i informację JPK_VAT. Pierwsze pliki według nowej struktury, dotyczące okresu rozliczeniowego za październik 2020 r., trzeba złożyć do 25.11.2020 r.

Podatnicy mogą wykorzystywać do tego bezpłatne narzędzia udostępnione przez Ministerstwo Finansów: aplikację e-mikrofirma, formularz interaktywny i aplikację Klient JPK_WEB.

Wszystkie narzędzia dostępne są na stronie podatki.gov.pl/jpk-vat-z-deklaracja w zakładce: bezpłatne narzędzia (patrz: https://www.podatki.gov.pl/jednolity-plik-kontrolny/jpk-vat-z-deklaracja/)

Szczegółowych informacji w zakresie nowego JPK_VAT udziela również infolinia Krajowej Informacji Skarbowej:

od poniedziałku do piątku w godzinach od 8.00 do 18.00.

W sprawach technicznych dotyczących plików JPK – w tym w sprawie aplikacji e-mikrofirma można pisać na adres jpk.helpdesk@mf.gov.pl

Zwolnienie z opłaty targowej w 2021 roku i rekompensata dla gmin

Zgodnie z art. 15 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, rada gminy może wprowadzić opłatę targową, która pobierana jest od osób dokonujących sprzedaży na targowiskach. Opłatę targową pobiera się od osób fizycznych, prawnych, jak również od jednostek organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej. Opłacie targowej nie podlega sprzedaż dokonywana w budynkach lub w ich częściach.

Jednak w związku z panującą pandemią, w projekcie rządowym ustawy o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, przewidziano m.in., że w 2021 roku opłata targowa nie będzie pobierana, a samorządy otrzymają jej rekompensatę ze środków Funduszu Przeciwdziałania COVID-19. Podstawę do wyliczenia rekompensaty będą stanowić dochody z tytułu opłaty targowej wykazane za rok 2019 w sprawozdaniach jednostek samorządu terytorialnego, których obowiązek sporządzania wynika z przepisów ustawy z 27.8.2009 r. o finansach publicznych, z uwzględnieniem korekt sprawozdań złożonych do właściwych regionalnych izb obrachunkowych, w terminie do 30.6.2020 r.

Niższa kwota abolicyjna, czyli wyższe podatki dla pracujących za granicą

Taka zmiana przepisów oznacza, że wielu Polaków, pracujących w innych krajach, będzie musiało zapłacić PIT według polskich stawek – jeśli ich dochody przekraczają 20 tys. euro, to wejdą w drugi (32 proc.) próg podatkowy i będą musieli dopłacić daninę polskiemu fiskusowi. Do tej pory chroniła ich przed tym tzw. ulga abolicyjna, która od przyszłego roku zostanie praktycznie zlikwidowana. Ustawodawca wprowadzi kwotę wolną od podatku w wysokości 8 000 złotych i w związku z tym będzie można odliczyć jedynie 1360 złotych.

Zmienione przepisy dotyczą tzw. polskich rezydentów podatkowych, czyli osób fizycznych, mających miejsce zamieszkania w Polsce i spełniających jeden z warunków:

• posiadają na terytorium Polski centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub
• przebywają na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

Jak wskazuje Ministerstwo Finansów zmiany są spowodowane tzw. konwencją MLI, obowiązującą nasz kraj od 1.1.2019 roku. Na jej podstawie Polska zgodziła się na przejście z metody wyłączenia z progresją (korzystniejszej dla podatników) na metodę proporcjonalnego odliczenia. Ta druga metoda wymaga obliczenia podatku od łącznych dochodów osiągniętych w Polsce i za granicą i daje możliwość odliczenia podatku zagranicznego. Jest jedno ważne zastrzeżenie: jeżeli podatek zapłacony w innym kraju jest niższy od polskiej daniny, to podatnik musi różnicę wyrównać.

Ulga abolicyjna „ratowała” podatników, którzy byliby w gorszej sytuacji ze względu na fakt, że z krajem, w którym pracują, Polska zawarła mniej korzystną umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania. Metodę odliczenia proporcjonalnego przewiduje się m.in. w traktatach zawartych z: Austrią, Holandią, Kazachstanem, Rosją, Słowenią i Stanami Zjednoczonymi.

Ministerstwo tę zmianę nazywa uszczelnieniem systemu podatkowego, bo ulga abolicyjna miała powodować, że często obywatele dwukrotnie unikali opodatkowania swoich przychodów. Z danych resortu wynika, że zmiany podatkowe mogą dotyczyć około 26 tys. podatników.

Udzielenie prawa pomocy a uzupełnienie braków formalnych skargi do WSA

Tak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim (post. WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 29.10.2020 r., II SA/Go 334/20, Legalis).

Zgodnie z art. 49 § 1 ustawy z 30.8.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej: PostAdmU), jeżeli pismo strony nie może otrzymać prawidłowego biegu wskutek niezachowania warunków formalnych, przewodniczący wzywa stronę o jego uzupełnienie lub poprawienie w terminie siedmiu dni pod rygorem pozostawienia pisma bez rozpoznania, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Jeżeli strona nie uzupełniła lub nie poprawiła pisma w terminie, przewodniczący zarządza pozostawienie pisma bez rozpoznania. Na zarządzenie przysługuje zażalenie (art. 49 § 2 PostAdmU).

Ważne

W sytuacji, gdy nie uzupełniono w wyznaczonym terminie braków formalnych skargi, przepis art. 58 § 1 pkt 3 PostAdmU przewiduje odrzucenie skargi.

Prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Wniosek ten wolny jest od opłat sądowych (art. 243 § 1 PostAdmU). Prawo pomocy obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego. Przy czym, ustanowienie adwokata (radcy prawnego, doradcy podatkowego, rzecznika patentowego) w ramach prawa pomocy jest równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa (art. 244 § 1 i 2 PostAdmU).

WSA w Gorzowie Wielkopolskim stwierdził, że obowiązku uzupełnienia przez skarżącego wskazanych braków formalnych skargi nie wyłącza fakt złożenia wniosku o przyznanie prawa pomocy. Złożenie takiego wniosku nie wstrzymuje biegu 7-dniowego terminu z art. 49 § 1 PostAdmU ustawowego terminu do uzupełnienia braków formalnych pisma. Termin ten ma ustawowy charakter, co oznacza, że nie może być ani skrócony, ani przedłużony przez sąd (por. post. NSA z 30.10.2009 r., I OSK 1462/09, Legalis). Kwestia udzielenia prawa pomocy jest kwestią odrębną od uzupełnienia braków formalnych skargi. Udzielenie tej pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu nie wpływa na ustalenie czy brak formalny skargi został uzupełniony w terminie (por. post. NSA z 4.4.2009 r., II OZ 264/19, Legalis).