Aktualny wzór powiadomienia w zakresie obowiązku przekazania informacji o grupie podmiotów – (CBC-P)

Ministerstwo finansów poinformowało, że na Portalu Podatkowym, w zakładce e-Deklaracje / Inne/Pozostałe, został zamieszczony aktualny wzór – Powiadomienia w zakresie obowiązku przekazania informacji o grupie podmiotów CBC-P(2) za 2020 rok.

Niewielkie zainteresowanie programem „Czyste powietrze”

Pomimo wyższego dofinansowania gminy nie zauważają większego zainteresowania programem „Czyste powietrze”. W kolejnym etapie programu zwiększa się dofinansowanie dla osób mniej zamożnych.

Dotację wyniesie do 60% poniesionych kosztów realizacji inwestycji, czyli aż o 7 tys. zł więcej w stosunku do podstawowego poziomu dofinansowania, maksymalnie 37 tys. zł. To rozwiązanie dla gospodarstw wieloosobowych o dochodach miesięcznych netto do 1400 zł/os., a w przypadku gospodarstw jednoosobowych – do 1960 zł. Wymaga to jednak przedstawienia przez zainteresowanych zaświadczenia o wysokości dochodu na osobę w gospodarstwie domowym i wydania przez urzędnika zaświadczenia o możliwości ubiegania się o dofinansowanie. Problemem jest jednak to, że gminy nie posiadają możliwości potwierdzenia podanych we wnioskach dochodów. Do tego zweryfikowanie i rozpatrzenie wszystkich wniosków zajmie gminom sporo czasu. Program działa więc na dotychczasowych zasadach bez większych zmian, druga wersja programu nie zwiększa jego popularności.

W odpowiedzi na interpelację poselską jednej z posłanek, wiceminister klimatu i środowiska potwierdza, że prowadzone są prace nad kolejnym etapem programu „Czyste powietrze” (wersja 3.0). W kolejnym etapie dofinansowanie ma również objąć mieszkańców zabudowy wielorodzinnej. Wiceminister dodał też, że przygotowywana jest Centralna Ewidencja Emisyjności Budynków (CEEB). Dzięki niej możliwe będzie dokonywanie inwentaryzacji źródeł ciepła, źródeł spalania paliw do oraz źródła energii elektrycznej w budynkach.

Źródło:

https://www.prawo.pl/samorzad/dotacja-na-wymiane-pieca-tylko-z-zaswiadczeniem-o-dochodach,503952.html

Sankcje za nie zakrywanie nosa i ust w miejscu pracy

Nakaz zakrywania nosa i ust w miejscu pracy obecnie wynika z § 25 ust. 1 pkt 2 ppkt c rozporządzenia RM z 1.12.202 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz.U. z 2020 r. poz. 2132). Zgodnie z tym przepisem, do dnia 27 grudnia 2020 r. nakazuje się zakrywanie, przy pomocy odzieży lub jej części, maski, maseczki, przyłbicy albo kasku ochronnego w zakładach pracy, jeżeli w pomieszczeniu przebywa więcej niż 1 osoba, chyba że pracodawca postanowi inaczej.

Nawet zachowanie dystansu społecznego nie upoważnia do zdejmowania zabezpieczeń. Zasłaniać twarzy nie muszą osoby wykonującej czynności zawodowe, służbowe lub zarobkowe w budynkach użyteczności publicznej przeznaczonych na potrzeby: administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, kultu religijnego, oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki, wychowania, opieki zdrowotnej, społecznej lub socjalnej, obsługi bankowej, handlu, gastronomii, usług, w tym usług pocztowych lub telekomunikacyjnych, turystyki, sportu, obsługi pasażerów w transporcie kolejowym, drogowym, lotniczym, morskim lub wodnym śródlądowym; za budynek użyteczności publicznej uznaje się także budynek biurowy lub socjalny; chyba że zarządzający takim budynkiem postanowi inaczej, z wyjątkiem osoby wykonującej bezpośrednią obsługę interesantów lub klientów w czasie jej wykonywania.

Oznacza to, że w pomieszczeniu, w którym przebywają co najmniej dwie osoby, jak i w otwartej przestrzeni typu open space, kuchnia, stołówka konieczne jest noszenie maseczki. Muszą ją także nosić osoby prowadzące szkolenia czy też wygłaszające przemówienia.

Ważne

Zgodnie z § 25 ust. 5 rozporządzenia, odkrycie ust i nosa jest możliwe w przypadku spożywania posiłków lub napojów w zakładach pracy.

Obowiązek noszenia maseczki dotyczy wszystkich świadczących pracę. Wyjątkowo, jest z niego zwolniona osoba, osoby, która nie może zakrywać ust lub nosa z powodu: całościowych zaburzeń rozwoju, zaburzeń psychicznych, niepełnosprawności intelektualnej w stopniu umiarkowanym, znacznym albo głębokim lub trudności w samodzielnym zakryciu lub odkryciu ust lub nosa (§ 25 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia).

Pracodawca ma pełne prawo stosować środki dyscyplinujące wobec pracownika nieprzestrzegające tego obowiązku. W tym celu, pracodawca powinien wydać wyraźne polecenie pracownikom, informujące o obowiązku noszenia maseczek. Polecenie to powinno być wyraźne i dokładne, w przeciwnym wypadku dyscyplinowanie pracownika będzie utrudnione. Forma jest dowolna, w związku z istotnym znaczeniem obowiązku można jednocześnie wysłać pracownikom maila oraz wywiesić na tablicach ogłoszeń. Umieszczenie pisma na tablicach jest wskazane dla innych pracowników niż biurowi.

Przykład

Pracodawca umieścił na tablicy ogłoszeń informację: „Przypominamy o obowiązku noszenia maseczek”. Jest to niewystarczające, gdyż nie odnosi się do zwiększenia obostrzeń obowiązujących od 28 listopada. Pracownik może więc argumentować, że nie wiedział, iż trzeba zakładać maseczkę w trakcie wykonywania czynności zawodowych.

Jednocześnie należy zauważyć, że § 25 rozporządzenia zawiera klauzulę „chyba, że pracodawca postanowi inaczej”. Nie należy jednak tego przepisu interpretować w ten sposób, że pracodawca ma pełną dowolność i może wprowadzić zwolnienie od noszenia maseczek. Pracodawca ma bowiem obowiązek zapewnienia higienicznych warunków pracy wszystkim pracownikom i osobom wykonującym pracę poza stosunkiem pracy. Pracodawca nie może także ustalić, że w zakładzie pracy należy nosić tylko maseczki, a nie inne środki ochrony.

Kara porządkowa

Zgodnie z art. 108 § 1 KP, za nieprzestrzeganie przez pracownika ustalonej organizacji i porządku w procesie pracy, przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy, przepisów przeciwpożarowych, a także przyjętego sposobu potwierdzania przybycia i obecności w pracy oraz usprawiedliwiania nieobecności w pracy, pracodawca może stosować karę upomnienia albo karę nagany.

Niestosowanie się do poleceń pracodawcy oznacza nieprzestrzeganie organizacji i porządku w procesie pracy. Dlatego pracodawca ma pełne prawo nałożyć na pracownika karę upomnienia za odmowę założenia maseczki. Dodatkowo noszenie maseczki musi oznaczać noszenie jej w sposób prawidłowy, a nie np. „na Mikołaja”. Z drugiej strony należy podkreślić, że w rozporządzeniu jest mowa o zakrywaniu przy pomocy odzieży lub jej części, maski, maseczki, przyłbicy albo kasku ochronnego. Nie można więc nałożyć kary porządkowej na pracownika, zasłaniającego twarz w inny dopuszczalny sposób, niż maseczką. Oczywiście chodzi przy tym o stabilne, a nie doraźne zasłanianie twarzy, uniemożliwiające czy utrudniające pracę.

Przykład

Pracodawca nałożył na pracownika karę porządkową za niezasłanianie ust i nosa. Podwładny argumentował, że zasłaniał twarz naciągając golf w momencie, gdy nie był sam. Nie można uznać racji pracownika, gdyż nie jest zasłanianie twarzy w sposób stabilny i umożliwiający swobodną pracę.

Należy pamiętać o tym, że zasadą jest ukaranie jedną karą za jedno przekroczenie (jednoczesne naruszenie kilku obowiązków uważa się za jedno przewinienie pracownika). Oznacza to m.in., że kolejne przewinienia tego samego rodzaju należy karać oddzielnie, chociażby miało charakter ciągły. Zatem, jeżeli pracownik mimo nałożenia kary upomnienia nadal będzie nadal unikał noszenia maseczki albo nosił ją w sposób nieprawidłowy, pracodawca ma pełne prawo nałożyć kolejną karę upomnienia albo karę nagany, jeśli kary upomnienia nie skutkują. Należy przy tym wówczas wskazać, że dana kara dotyczy sprawy z konkretnego dnia.

Naganą można ukarać także pracownika wówczas, gdy odmawia noszenia maseczki w obecności współpracowników należących do grupy ryzyka przy COVID-19. Zachowanie pracownika naraża ich bowiem na niebezpieczeństwo utraty życia. Karę nagany, a nie upomnienia można nałożyć na pracownika na stanowisku kierowniczym, który odmawia zasłaniania twarzy, gdyż taka osoba powinna dawać przykład właściwego wypełniania obowiązków pracowniczych.

Porządkowa kara pieniężna

Przepis art. 108 § 2 KP przewiduje, że za nieprzestrzeganie przez pracownika przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy pracodawca może również stosować karę pieniężną. Powstaje wątpliwość, czy za brak albo niewłaściwe noszenie maseczki jest naruszeniem przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Niewątpliwie, jest to złamanie zasad higieny pracy. Przepis § 25 rozporządzenia z 1.12.2020 r. jest także przepisem dotyczącym higieny oraz wiąże się z zachowaniem higieny w zakładzie pracy, dlatego można go uznać z przepis z zakresu higieny pracy. Jednak z uwagi na możliwe inne interpretacje rekomendowanym rozwiązaniem będzie poprzestanie na karze upomnienia i nagany.

Kary dla zleceniobiorcy i w ramach umowy B2B

Kar porządkowych nie można nakładać na osoby poza stosunkiem pracy, a więc zleceniobiorców czy wykonujących pracę w ramach własnej działalności gospodarczej.

Ważne

Przy nakładaniu kar porządkowych pracodawca obowiązany jest stosować zasadę równego traktowania pracowników w zatrudnieniu. Niedopuszczalna jest praktyka wybiórczego karania za brak maseczki lub jej niewłaściwe noszenie.

Odsunięcie od pracy

Jak już wspomniano wyżej, pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom i innym osobom świadczącym pracę, nie tylko bezpieczne, ale i higieniczne warunki pracy. Oznacza to prawo pracodawcy niedopuszczenia do wykonywania pracy osoby odmawiającej noszenia maseczki. W takim przypadku podwładnemu nie przysługuje wynagrodzenie, gdyż nie jest w stanie gotowości do świadczenia pracy.

Ważne

Zgodnie z art. 2376 § 1 KP, pracodawca jest obowiązany dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie środki ochrony indywidualnej zabezpieczające przed działaniem niebezpiecznych i szkodliwych dla zdrowia czynników występujących w środowisku pracy oraz informować go o sposobach posługiwania się tymi środkami. Jednocześnie przepis ten zawiera w § 3 istotne zastrzeżenie, że pracodawca jest obowiązany dostarczać pracownikowi środki ochrony indywidualnej, które spełniają wymagania dotyczące oceny zgodności określone w odrębnych przepisach. Skoro środki ochrony indywidualnej powinny spełniać wymagania dotyczące oceny zgodności, a zgodnie z rozporządzeniem dopuszczalne jest zasłanianie twarzy nawet przy pomocy odzieży, to nie można uznać, że w rozporządzeniu chodzi o środki ochrony indywidualnej. Poza tym, środki ochrony indywidualnej to wszelkie środki noszone lub trzymane przez pracownika w celu jego ochrony przed jednym lub większą liczbą zagrożeń związanych z występowaniem niebezpiecznych lub szkodliwych czynników w środowisku pracy, podczas gdy zagrożeniem COVID-19 nie występuje jedynie w środowisku pracy i obowiązek noszenia maseczki nie jest wyłącznie obowiązkiem pracowniczym. Dlatego pracownik nie może zwolnić się z obowiązku zasłaniania twarzy powołując się na fakt, iż pracodawca nie zapewnił maseczek czy przyłbic.

Od 1.1.2021 roku kolejne branże zobowiązane do stosowania kas online

Tylko do końca 2020 roku podatnicy mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii do:

1) świadczenia usług związanych z wyżywieniem wyłącznie świadczonych przez stacjonarne placówki gastronomiczne, w tym również sezonowo, oraz usług w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania,

2) sprzedaży węgla, brykietu i podobnych paliw stałych wytwarzanych z węgla, węgla brunatnego, koksu i półkoksu przeznaczonych do celów opałowych.

Tak wynika z rozporządzenia Ministra Finansów z 10.6.2020 roku w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz.U. 2020 r. poz. 1059). I nic nie wskazuje, że pomimo trudnej sytuacji w branży gastronomicznej nastąpi przesunięcie wymiany dotychczasowych kas rejestrujących na kasy online.

Zasady odliczania (zwrotu) od podatku kwoty wydanej na zakup kas rejestrujących online są przedstawione w: „Objaśnieniach podatkowych z 11.7.2019 r. Ulga na zakup kas rejestrujących on-line.

Zwrot podatku akcyzowego zawartego w cenie oleju napędowego wykorzystywanego do produkcji rolnej w 2021 r.

Corocznie, w terminie do dnia 31 grudnia, Rada Ministrów określa w drodze rozporządzenia stawkę zwrotu podatku na 1 litr oleju napędowego na rok następny, mając na względzie projekt ustawy budżetowej na następny rok i obowiązującą stawkę podatku akcyzowego od oleju napędowego. W projekcie rozporządzenia proponuje się stawkę zwrotu części podatku akcyzowego na 1 litr oleju napędowego w wysokości 1,00 zł.

Zaniechanie poboru podatku dochodowego od szczepień przeciw grypie

W Dz.U. z 2020 r. pod poz. 2174 opublikowano Rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z 2.12.2020 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od wartości nieodpłatnych świadczeń z tytułu szczepień ochronnych przeciw grypie.

Zarządzono zaniechanie poboru podatku dochodowego od osób fizycznych od wartości nieodpłatnych świadczeń z tytułu szczepień ochronnych przeciw grypie, stanowiących u podatników tego podatku przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1, art. 13 i art. 20 ust. 1 PDOFizU. Chodzi tu o przychód ze stosunku pracy, z działalności wykonywanej osobiści i z innych źródeł.

Świadczenie to obejmuje koszt badania kwalifikacyjnego, szczepionki, przeprowadzenia szczepienia i konsultacji specjalistycznej. Jeżeli świadczenie wchodzi w skład pakietu usług medycznych o szerszym zakresie niż szczepienia ochronne przeciw grypie, zaniechanie poboru podatku ma zastosowanie do wartości świadczenia do wysokości nieprzekraczającej 100 zł w roku podatkowym.

Ważne

Zaniechanie stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych w okresie od 1.3.2020 r. do końca miesiąca, w którym odwołano ogłoszony na obszarze Polski stan epidemii w związku z COVID-19.

Faktury ustrukturyzowane wystawiane i otrzymywane za pośrednictwem systemu teleinformatycznego planowane w 2021 roku

W projekcie nowelizacji VATU przewidziano możliwość wystawiania faktur ustrukturyzowanych jako jednej z dopuszczanych form dokumentowania sprzedaży, obok faktur papierowych i obecnie występujących w obrocie gospodarczym faktur elektronicznych. Ministerstwo Finansów przygotowuje zachęty do korzystania z tej formy dokumentów księgowych. W odniesieniu do faktur ustrukturyzowanych, występujących jako rodzaj faktur elektronicznych, będzie istniała możliwość ich wystawiania i otrzymywania za pośrednictwem systemu teleinformatycznego, tj. Krajowego Systemu e-Faktur (KSeF). System ten jest systemem teleinformatycznym służącym do wystawiania i otrzymywania faktur ustrukturyzowanych, jak również do ich przechowywania, oznaczania numerem identyfikującym przydzielonym przez ten system, weryfikowania zgodności z określonym i udostępnionym przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych wzorem takiej faktury.

W ocenie ministerstwa finansów proponowane rozwiązanie przyczyni się nie tylko do wzmocnienia kontroli prawidłowości rozliczania VAT, ale także uproszczenia samego procesu kontroli rozliczeń u przedsiębiorców z uwagi na możliwość zdalnego monitorowania przez organy podatkowe obrotu dokumentowanego fakturami. Opracowywane rozwiązanie ma pozwolić podatnikom upowszechnić jednolity format faktury elektronicznej, w postaci faktury ustrukturyzowanej, co ma wpłynąć na dalszą elektronizację i automatyzację procesów fakturowania i księgowania transakcji handlowych dokonywanych między podatnikami.

Raport NBP o sektorze finansowym: ryzyko tkwi w kredytach

Na początku NBP uspokaja, że szok wywołany pandemią COVID-19 nie zagraża stabilności polskiego systemu. W ograniczeniu niedobrych skutków pomogły: dobra sytuacja makroekonomiczna i finansowa przed pandemią, duża ilość kapitału w systemie oraz działania wspierające ze strony instytucji publicznych.

Oczywiście, w czasie tak wielkiego kryzysu nie dało się uniknąć nowych zagrożeń. Przede wszystkim powstało ryzyko silnego wzrostu strat kredytowych. Wprawdzie podaż kredytów nie została nadmiernie ograniczona, ale została niepewność związana ze skutkami drugiej fali epidemii. Kryzys i niepewność mogą dotknąć przede wszystkim banków, które mają stosunkowo mało kapitału i niskie dochody.

Bank ostrzega, że rosnące odpisy na ryzyko kredytowe mogą doprowadzić do wystąpienia strat w sektorze bankowym, które jednak nie zagrożą jego stabilności. Znakomita większość banków powinna sobie z tymi stratami poradzić bez ryzyka naruszenia wymogów kapitałowych. Nie znaczy to, że banki przejdą przez najbliższe miesiące suchą stopą.

Główny scenariusz gospodarczy dla oceny sytuacji banków (tzw. referencyjny) zakłada, że w 2020 roku odpisy netto banków komercyjnych z tytułu strat na kredytach wyniosą niemal 16 mld zł, to 1,5% wartości portfela kredytowego. Jeszcze gorzej, według NBP, ma być w następnym roku. Odpisy mają sięgnąć nawet 20 mld zł, co stanowi aż 1,9% wartości portfela kredytowego. Dla pełnego obrazu sytuacji warto dodać, że to więcej niż po kryzysie finansowym z 2009 r.

Bank centralny uspokoaja też, że nie widać oznak nadmiernego ograniczenia podaży kredytów. Wprawdzie tempo ich wzrostu ostro wyhamowało w połowie roku, ale było to spowodowane korzystnymi warunkami wsparcia dla przedsiębiorstw i spadkiem popytu na kredyt bankowy.

To może sprawić, że wynik finansowy banków komercyjnych wyniesie w przyszłym roku 2,9 mld złotych. Ostatni raz sektor poniósł straty w 1993 roku.

NBP spodziewa się dalszego obniżenia rentowności sektora bankowego, co może oznaczać wyzwanie dla stabilności systemu finansowego w dłuższej perspektywie.

Kwalifikacja rynkowa w ramach WCAG włączona do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji

Zgodnie z art. 14 ustawy z 22.12.2015 r. o Zintegrowanym Systemie Kwalifikacji (Dz.U. z 2020 r. poz. 226), podmiot prowadzący zorganizowaną działalność w obszarze gospodarki, rynku pracy, edukacji lub szkoleń może wystąpić do właściwego ministra z wnioskiem o włączenie kwalifikacji rynkowej do Zintegrowanego Systemu Kwalifikacji (dalej: ZSK). Jeżeli podmiot taki prowadzi działalność gospodarczą, może złożyć wniosek o nadanie uprawnienia do certyfikowania danej kwalifikacji rynkowej wraz z wnioskiem.

Na podstawie art. 25 ust. 1 i 2 ustawy ogłoszono obwieszczenia Ministra Cyfryzacji z 16.11.2020 r. w sprawie włączenia do ZSK kwalifikacji rynkowej:

Izolacja domowa a praca zdalna. Nowe regulacje

Regulacje ustawy o zapobieganiu chorobom zakaźnym

W ustawie z 5.12.2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń
i chorób zakaźnych u ludzi (Dz.U. z 2020 r. poz. 1845 ze zm.) przewidziano następujące formy odosobnienia ze względu na chorobę zakaźną:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z 5.12.2008 r. osoby przebywające na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są obowiązane na zasadach określonych w ustawie do zaniechania wykonywania prac, przy wykonywaniu których istnieje możliwość przeniesienia zakażenia lub choroby zakaźnej na inne osoby – jeżeli są osobami zakażonymi, chorymi na chorobę zakaźną lub nosicielami. Z ww. przepisu wynika, że osoby zakażone i chore powinny zaniechać wykonywanie prac, jeżeli istnieje możliwość przeniesienia zakażenia na inne osoby. Jeżeli więc nie ma możliwości przeniesienia zakażenia, wykonywanie pracy jest możliwe. Świadczenie pracy zdalnej czy telepracy przez osobę odosobnioną uniemożliwia zarażenie innych, a więc jest możliwe na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z 5.12.2008 r.

Przepisy ustawy zasiłkowej

W myśl art. 6 ust. 2 pkt. 1 ustawy z 25.6.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (dalej jako ustawa zasiłkowa) na równi z niezdolnością do pracy z powodu choroby traktuje się niemożność wykonywania pracy w wyniku decyzji wydanej przez właściwy organ albo uprawniony podmiot na podstawie przepisów o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Oznacza to przede wszystkim prawo do wynagrodzenia chorobowego, a następnie zasiłku chorobowego. Kod zwolnienia lekarskiego i izolacji jest taki sam.

Zgodnie z art. 14 ustawy zasiłkowej, zasiłek chorobowy nie przysługuje, mimo że pracownik jest nosicielem zarazków choroby zakaźnej i została wydana stosowna decyzja o odosobnieniu, jeżeli nie podejmie on zaproponowanej przez pracodawcę innej pracy niezabronionej takim osobom, odpowiadającej jego kwalifikacjom zawodowym, lub którą może wykonywać po uprzednim przeszkoleniu. Pozbawienie ubezpieczonego prawa do zasiłku chorobowego następuje za cały czas niezdolności spowodowanej taką przyczyną.

Ważne

Nosicielem, zgodnie z ustawą z 5.12.2008 r. jest osoba bez objawów choroby zakaźnej, w której organizmie bytują biologiczne czynniki chorobotwórcze, stanowiącą potencjalne źródło zakażenia innych osób. Skoro zatem nosicielom można zaproponować inną pracę i powinni taką pracę przyjąć, to tym bardziej można taką propozycję skierować do osób zdrowych na kwarantannie.

Izolacja domowa

Z uwagi na wątpliwości dotyczące zlecania pracy zdalnej osobom chorym przebywającym na izolacji domowej oraz na sprzeczne wypowiedzi przedstawicieli ZUS, dokonano nowelizacji ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Z nowo dodanego przepisu art. 4ha ust.1 wprost wynika, że w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii pracownicy i inne osoby zatrudnione, poddane obowiązkowej izolacji w warunkach domowych, mogą, za zgodą pracodawcy albo zatrudniającego, świadczyć w trybie pracy zdalnej pracę określoną w umowie i otrzymywać z tego tytułu wynagrodzenie. Do warunków świadczenia pracy stosuje się przepisy dotyczące powierzania pracy zdalnej osobom zdrowym, określone w art. 3 ust. 3-8 ww. ustawy.

Ważne
Za okres świadczenia pracy podczas izolacji domowej, pracownik czy zleceniobiorca ma prawo do wynagrodzenia za wykonaną pracę. Pracownik nie może więc wykonywać pracy podczas izolacji i być rozliczanym wynagrodzeniem chorobowym 80% czy zasiłkiem chorobowym.

Jeżeli stan zdrowia pracownika się pogorszy i nie będzie w stanie dalej świadczyć pracy zdalnej, będzie uprawniony do świadczeń w okresie izolacji domowej, a więc do wynagrodzenia chorobowego lub zasiłku chorobowego. Podstawą do ich wypłaty będzie decyzja o izolacji domowej. Nie ma potrzeby uzyskiwania zwolnienia lekarskiego. Zwolnienie lekarskie w takiej sytuacji mogłoby skomplikować sprawę polecenia pracy zdalnej w sytuacji, gdyby stan pracownika się polepszył i pracownik znowu chciał podjąć pracę.

Urlop wypoczynkowy a izolacja domowa

W praktyce często się zdarza, że pracownicy, którzy otrzymali decyzję o izolacji domowej i nie mogą wykonywać pracy zdalnej, nie chcą utracić 20% wynagrodzenia i chcieliby na ten czas wziąć urlop. Należy podkreślić, że jest to niedopuszczalne. Przepisy art. 165 i 166 KP są w tym zakresie jednoznaczne. Zgodnie z art. 165 pkt 2 KP, jeżeli pracownik nie może rozpocząć urlopu w ustalonym terminie z przyczyn usprawiedliwiających nieobecność w pracy, a w szczególności z powodu odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, pracodawca jest obowiązany przesunąć urlop na termin późniejszy. Z kolei w art. 166 pkt 2 KP stwierdzono wyraźnie, że część urlopu niewykorzystaną z powodu odosobnienia w związku z chorobą zakaźną, pracodawca jest obowiązany udzielić w terminie późniejszym. Pracodawca nie może więc udzielić urlopu pracownikowi na izolacji, a jeżeli urlopowany podwładny otrzyma taką decyzję, jego urlop przerywa się.