Dodatkowy zasiłek opiekuńczy do końca lutego

Dodatkowy zasiłek przysługiwał będzie na dotychczasowych zasadach. A to oznacza, że rodzice mogą się o niego starać m.in. w przypadku zamknięcia z powodu COVID-19 żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola, szkoły lub innej placówki, do której uczęszcza dziecko. Zasiłek przysługuje również w momencie, gdy placówka nie może zapewnić opieki z powodu ograniczonego funkcjonowania w czasie epidemii.

Kto może liczyć na prawo do dodatkowego zasiłku opiekuńczego?

Tak jak do tej pory dodatkowy zasiłek opiekuńczy w przypadku zamknięcia lub ograniczonego funkcjonowania placówek przysługiwać będzie:

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy został wprowadzony ustawą z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych.

Źródło:

gov.pl

Składka zdrowotna do odliczenia w 2021 roku

Osoba prowadząca działalność gospodarczą może odliczyć od podatku zapłacone składki na ubezpieczenie zdrowotne. Składkę zdrowotną może odliczyć przedsiębiorca rozliczający się według skali podatkowej (PIT-36), podatkiem liniowym (PIT-36L), kartą podatkową (PIT-16A) oraz ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (PIT-28).

Łatwe obliczenia dzięki kalkulatorom w Legalis Księgowość Kadry Biznes. Nie posiadasz dostępu? Sprawdź

Odliczamy tylko część składki zdrowotnej

Odliczeniu od podatku podlega jedynie część składki zdrowotnej. Cała składka zdrowotna wynosi obecnie 9% podstawy wymiaru. Natomiast odliczeniu podlega jedynie 7,75% podstawy wymiaru. Oznacza to, że z całej kwoty składki zdrowotnej, odliczeniu podlega jedynie 86,11% wartości składki.

Pozostała część składki zdrowotnej nie podlega odliczeniu od podatku. Ta pozostała kwota nie może być również odliczona od dochodu, ani nie może być uznana za koszt uzyskania przychodu.

Składkę zdrowotną można odliczyć od podatku z innych dochodów

Składkę zdrowotną opłaconą z tytułu działalności gospodarczej można odliczyć nie tylko od podatku obliczonego od dochodu z tytułu działalności. Składkę z działalności gospodarczej można również odliczyć od podatku płaconego od dochodów z innego źródła, np. od podatku z umowy o pracę.

Czasem zdarza się, że składki zdrowotnej, która została zapłacona z tytułu działalności gospodarczej, nie można odliczyć od podatku płaconego z tytułu tej działalności. Dzieje się tak w przypadku osiągnięcia straty lub dochodu na tyle małego, że nie da się odliczyć całości zapłaconej składki zdrowotnej. W takim przypadku składka zdrowotna zapłacona z tytułu działalności gospodarczej może zostać odliczona od podatku zapłaconego od dochodu osiągniętego z innego tytułu, np. z tytułu umowy o pracę.

W sytuacji, w której przedsiębiorca sam nie posiada innego źródła dochodu, ma jeszcze możliwość wspólnego rozliczenia podatkowego ze współmałżonkiem. W takim przypadku jego składki zdrowotne mogą zostać odliczone od wspólnego podatku, a więc faktycznie od podatku współmałżonka.

Odliczymy tylko składki zapłacone

Odliczeniu od podatku podlegają jedynie składki zapłacone. Nie można zatem odliczyć składki zdrowotnej, która co prawda jest już należna, ale nie została jeszcze opłacona.

Przykład

Pan Jerzy prowadzi działalność gospodarczą. Pan Jerzy miał obowiązek zapłacenia składki zdrowotnej za miesiąc styczeń do dnia 10 lutego oraz składki za miesiąc luty do dnia 10 marca.

Pan Jerzy nie wykonał przelewu składki w lutym. Natomiast w dniu 7 marca opłacił obie składki – za miesiąc styczeń i za miesiąc luty.

Pan Jerzy 20 marca obliczył dochód z działalności gospodarczej za miesiąc luty oraz należny podatek dochodowy do zapłaty za luty.

Pan Jerzy nie może odliczyć od podatku żadnej składki zdrowotnej, ponieważ żadna z nich nie została zapłacona w miesiącu lutym. Natomiast w rozliczeniu za miesiąc marzec, Pan Jerzy będzie miał możliwość odliczenia od podatku obu składek (składki za styczeń i składki za luty), gdyż obie one zostały opłacone właśnie w miesiącu marcu.

Ile odliczymy w rozliczeniu rocznym?

Osoba prowadząca działalność gospodarczą odlicza od podatku składki na ubezpieczenie zdrowotne na bieżąco, przy obliczaniu miesięcznych lub kwartalnych zaliczek na podatek dochodowy. Dodatkowo jednak składki z całego roku wykazuje również zbiorczo w rocznym rozliczeniu podatkowym. Ze względu na przesunięcia w terminach płatności tych składek, często występują trudności w określeniu sumy składek z całego roku, która rzeczywiście podlega odliczeniu od podatku.

Składka zdrowotna za dany miesiąc jest płatna do 10-go dnia miesiąca kolejnego. Zatem składkę taką odliczyć można dopiero od dochodu osiągniętego w tym kolejnym miesiącu. I tak, składka za miesiąc grudzień płatna jest do 10 stycznia. Jeżeli zatem zapłacona zostanie dopiero w styczniu (a robi tak zdecydowana większość osób), składka taka będzie mogła zostać odliczona dopiero od podatku za dochód osiągnięty w styczniu, a więc dopiero w rozliczeniu za kolejny rok.

Ważne

Składka opłacona w styczniu 2020 roku jest składką należną za miesiąc grudzień 2019 roku. Z kolei składka należna za grudzień 2020 roku, nie podlega już odliczeniu w roku 2020, ponieważ opłacona została dopiero w roku 2021.

Konsekwencją tego jest fakt, że roczna suma składek uwzględniana w rozliczeniu rocznym za rok 2020 nie jest prostą sumą 12 identycznych składek za rok 2020. Następuje tu przesunięcie o jeden miesiąc i suma składek do odliczenia jest sumą jedenastu składek z roku 2020 (składki za miesiące styczeń 2020 – listopad 2020) oraz jednej składki z roku 2019 (składka za grudzień 2019 zapłacona w styczniu 2020 roku).

Łączna suma składek zdrowotnych podlegających odliczeniu za rok 2020 przedstawia się następująco:

Składka zdrowotna za miesiąc Płatna w miesiącu Wysokość składki zdrowotnej Część składki podlegająca odliczeniu od podatku
12 – 2019 01 – 2020 342,32 294,78
01 – 2020 02 – 2020 362,34 312,02
02 – 2020 03 – 2020 362,34 312,02
03 – 2020 04 – 2020 362,34 312,02
04 – 2020 05 – 2020 362,34 312,02
05 – 2020 06 – 2020 362,34 312,02
06 – 2020 07 – 2020 362,34 312,02
07 – 2020 08 – 2020 362,34 312,02
08 – 2020 09 – 2020 362,34 312,02
09 – 2020 10 – 2020 362,34 312,02
10 – 2020 11 – 2020 362,34 312,02
11 – 2020 12 – 2020 362,34 312,02
Razem 4 328,06 3 727,00

Składki zdrowotne, które uwzględnione zostaną w rozliczeniu rocznym za rok 2020, to suma jedenastu składek za 2020 rok (11 x 312,02 zł) oraz jedna składka za grudzień 2019 roku (1 x 294,78 zł). Łączna kwota składek zdrowotnych do odliczenia za rok 2020 wynosi więc 3727,00 zł.

Więcej treści podatkowych po zalogowaniu. Nie posiadasz dostępu? Przetestuj. Sprawdź

Odliczenie składki zdrowotnej a zwolnienie ze składek ZUS związane z tarczą antykryzysową

W 2020 roku większość przedsiębiorców skorzystała ze zwolnienia ze składek ZUS za miesiące marzec-maj 2020 r. w ramach pomocy rządowej związanej z epidemią koronawirusa. Osoby, które skorzystały ze zwolnienia, przez 3 miesiące nie opłacały również składki zdrowotnej. Składek za ten okres nie odliczamy więc od podatku.

Suma składek do odliczenia dla osób, które skorzystały ze zwolnienia w ramach tarczy antykryzysowej, będzie więc odpowiednio niższa.

Zaległe składki zdrowotne

Co w przypadku, gdy były do zapłacenia zaległe składki należne za miesiące z lat poprzednich, a zapłacono je dopiero w tym roku? Czy podlegają one odliczeniu od podatku za rok, którego dotyczą czy dopiero za rok, w którym zostały opłacone?

Obowiązuje wówczas ta sama zasada. Składki należy odliczyć od podatku w tym roku, w którym zostały faktycznie zapłacone, niezależnie od tego, jakiego roku dotyczyły.

Jeżeli natomiast składki zdrowotne zostały zapłacone w danym roku podatkowym, ale nie zostały odliczone od podatku za ten rok, to nie ma już możliwości „przerzucenia” tych składek na kolejny okres i odliczenia ich w roku kolejnym. Można je natomiast odliczyć tylko i wyłącznie za ten rok, w którym zostały zapłacone.

Dokumentowanie

Należy pamiętać o właściwym udokumentowaniu opłacenia składki zdrowotnej na wypadek kontroli skarbowej. Osoba prowadząca działalność gospodarczą powinna dysponować wszystkimi potwierdzeniami przelewów składek.

Wciąż masz wątpliwości? Zapytaj eksperta. Sprawdź

Źródło:

zus.pl

Powstanie Forum Opodatkowania Wyrobów Akcyzowych

Forum to sprawdzony sposób dialogu z interesariuszami: biznesem, organizacjami branżowymi i doradcami podatkowymi. Ministerstwo Finansów od 2018 r. organizuje Forum Cen Transferowych – dotychczas odbyło się już 10. edycji. Od 2019 r. działa także forum MDR. Forum ma charakter zespołu opiniodawczo-doradczego przy Ministrze Finansów, przygotowującego rekomendacje, opinie, analizy, wnioski oraz propozycje dotyczące funkcjonowania systemu podatkowego. Ta formuła cieszy się uznaniem przedsiębiorców i będzie wprowadzona także dla podatku akcyzowego. Z przedstawicielami różnych branż, rozmawiamy też podczas spotkań z cyklu Dialog z Biznesem.

 

Zakres Forum

Tematem pierwszego forum będzie m.in. rewizja dyrektywy tytoniowej, przewidująca harmonizację akcyzy od wyrobów nowatorskich i płynu do e-papierosów. Komisja Europejska została zobligowana przez Radę UE do tego, aby skorzystała z doświadczeń państw członkowskich.

– Forum będzie miejscem, które posłuży podsumowaniu doświadczeń rynku i administracji płynących z pierwszego półrocza poboru akcyzy od nowych kategorii wyrobów, tj. płynów do e-papierosów i tzw. wyrobów nowatorskich. Wobec obecnych dyskusji, chcemy jak najszybciej powrócić do konsultacji społecznych z branżą, aby odpowiedzieć na wskazywane przez nią potrzeby. W ten sposób chcemy opracować najbezpieczniejsze rozwiązania, najlepiej reprezentujące interesy polskiego rynku wyrobów nowatorskich, e-papierosów oraz tradycyjnych wyrobów tytoniowych – zapowiada wiceminister Jan Sarnowski.

W ramach tematycznych grup roboczych (e-papierosy, wyroby nowatorskie, wyroby tytoniowe), nad rozwiązaniami dyskutować będą m.in. przedstawiciele MF i Krajowej Administracji Skarbowej, przedsiębiorstwa i branża doradcza. Efektem prac będą propozycje rozwiązań możliwych do zaprezentowania na poziomie unijnym, uwzględniających optykę i doświadczenia wszystkich podmiotów.

Międzynarodowe wzorce

Obowiązujący w Polsce model opodatkowania wyrobów nowatorskich jest zgodny z międzynarodowymi standardami. Kwestia ich opodatkowania w innych krajach UE była dokładnie analizowana przed wejściem w życie polskich regulacji.

Według danych Komisji Europejskiej, aż w 17 z 18 państw członkowskich Unii Europejskiej, w których te produkty podlegają akcyzie, jej wysokość powiązana jest z masą gotowego wyrobu. Na podobny sposób opodatkowania zdecydowała się Polska. Obowiązująca od 1 października 2020 r. stawka akcyzy plasuje Polskę w Europejskiej średniej, a jej wysokość jest porównywalna z tą obowiązującą u naszych południowych sąsiadów, m. in. w Czechach i na Słowacji. Na opodatkowanie w odmienny sposób, tj. od liczby sztuk, zdecydowało się zaledwie jedno państwo – Węgry.

– Ujednolicenie zasad opodatkowania wyrobów nowatorskich w Unii Europejskiej to proces, który rozpocznie się w IV kwartale br. Statystycznie rzecz biorąc, największe szanse ma ten model, który działa w większości krajów Europy i który już teraz zastosowaliśmy w Polsce. Z tego względu wprowadzanie teraz zmian sposobu opodatkowania, które w perspektywie miesięcy mogą być nieaktualne, generowałoby chaos legislacyjny i wysokie koszty dostosowawcze po stronie przedsiębiorców. Priorytetem Polski jest aktywny udział w pracach na forum UE, tak by ich efektem był taki model opodatkowania, który będzie gwarantował efektywność poboru, niewielkie ryzyko ewentualnych nadużyć i niskie koszty obsługi po stronie podatników. Stanowisko prezentowane przez Polskę będzie efektem konsultacji z branżą przeprowadzonych w ramach Forum – dodaje wiceminister Sarnowski.

Pobierany w Polsce podatek od płynu do e-papierów także nie odbiega od europejskiej średniej. Wyższą stawkę (od 0,18 do 0,32 euro za 1 ml) stosuje 5 z 13 krajów UE, gdzie zostały one objęte akcyzą, tj. Słowenia, Szwecja, Estonia, Finlandia i Portugalia. W Danii toczą się prace legislacyjne, które zakładają opodatkowanie od 1 lipca 2022 r. Na podobnym do Polski poziomie (od 0,1 do 0,13 euro za 1 ml płynu) stawki określiły 4 kraje tj. Grecja, Rumunia, Cypr i Litwa, a dalsze 4 wdrożyły stawki o symbolicznej wysokości, tj. w przedziale od 0 (Chorwacja) do 0,08 euro za 1 ml (Włochy).

– Prace legislacyjne nad obecnym brzmieniem ustawy o akcyzie, prowadzone były przy aktywnym udziale branży. Opodatkowanie płynu do e-papierosów i wyrobów nowatorskich zostało wprowadzone prawie 3 lata temu. Weszło ono w życie 1 lutego 2018 r., ale pobór akcyzy rozpocząć się miał dopiero z początkiem lipca 2020 r. Producenci wyrobów dostali więc długi czas na dostosowanie się do nowych przepisów – wyjaśnia Sarnowski.

COVID-19 przesuwa terminy

Objęcie akcyzą nowych kategorii wyrobów oznacza dla ich producentów konieczność spełnienia szeregu wymogów, m. in. założenia składu podatkowego, złożenia zabezpieczenia czy oznaczenia wyrobów znakami akcyzy. Pandemia COVID-19 znacząco utrudniła ten proces, szczególnie mniejszym z producentów. 71 podmiotów rynkowych wystąpiło z apelem o wydłużenie czasu na dostosowanie ich działalności do końca 2020 roku. Niewystarczający poziom przygotowania branży do nowych regulacji potwierdziły organy Krajowej Administracji Skarbowej. W czerwcu 2020 r. w różnych stadiach procedowania znajdowały się aż 24 wnioski o uzyskanie lub zmianę zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego w zakresie płynu do papierosów elektronicznych i wyrobów nowatorskich. Na początku września 2020 r. na uzyskanie zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego czekał już tylko jeden podmiot.

– Biorąc pod uwagę sytuację wynikającą z COVID-19, Ministerstwo Finansów odpowiedziało na postulaty małych i średnich producentów wyrobów akcyzowych. Zapadła decyzja o zaniechaniu poboru podatku akcyzowego od płynu do papierosów elektronicznych i wyrobów nowatorskich od 1 lipca do 30 września 2020 r. Były to kluczowe trzy miesiące, które pozwoliły wielu podmiotom z branży na przygotowanie się do spełnienia nowych obowiązków związanych z opodatkowaniem, m.in. na założenie składów podatkowych. Powyższe działania skutkowały udzieleniem znacznego wsparcia rynkowi ze strony państwa, szczególnie małym i średnim przedsiębiorcom, którzy wcześniej nie mieli doświadczenia w zakresie podatku akcyzowego– podkreśla Sarnowski.

Prace nad nowelizacją ustawy

20 stycznia br. miało miejsce pierwsze czytanie nowelizacji ustawy o podatku akcyzowym. Projekt został przekazany do dalszych prac w Komisji Finansów Publicznych. Zawiera on pakiet kilkunastu rozwiązań, które mają na celu uszczelnienie systemu podatkowego w zakresie obrotu wyrobami akcyzowymi, w szczególności skażonym alkoholem etylowym, wyrobami energetycznymi, suszem tytoniowym, paliwami opałowymi i żeglugowymi oraz sprowadzanymi do Polski samochodami osobowymi.

 

Źródło: Ministerstwo Finansów

 

Składka od reklamy w Internecie i mediach tradycyjnych

Jak głosi treść uzasadnienia do projektu, jego celem jest „wprowadzenie do porządku prawnego składek od reklamy internetowej i konwencjonalnej, z których wpływy zasilą fundusze w szczególny sposób zaangażowane w usuwanie skutków epidemii SARS CoV-2”. Zgodnie z konceptem owe fundusze zostały w zasadzie wymienione w nazwie projektu i są to: Narodowy Fundusz Zdrowia, do którego trafić ma aż 50% wpływów ze składek oraz Fundusz Wsparcia Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Obszarze Mediów zasilany 35% wpływów ze składek, a także Narodowy Fundusz Ochrony Zabytków – beneficjent 15% wpływów ze składek.

Art. 2 projektu ustawy dzieli składkę z tytułu reklamy na:

– składkę z tytułu reklamy konwencjonalnej,

– składkę z tytułu reklamy internetowej.

Zgodnie z zamiarem projektodawcy pierwszą ze składek będą musieli zapłacić dostawcy usług medialnych, nadawcy, podmioty prowadzące kino, podmioty umieszczające reklamę na nośniku zewnętrznym reklamy oraz wydawcy, uzyskujący przychody ze świadczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej usługi:

– nadawania reklamy w telewizji lub radiu, wyświetlania reklamy w kinie lub umieszczania reklamy na nośniku zewnętrznym reklamy ponad kwotę 1 000 000 zł,

– zamieszczania reklamy w prasie ponad kwotę 15 000 000 zł.

 

Obowiązek zapłaty składki z tytułu reklamy konwencjonalnej ma powstawać z chwilą osiągnięcia w roku kalendarzowym przychodów w wysokości:

– 1 000 000 zł z tytułu nadawania reklamy w telewizji i w radiu, wyświetlania reklamy w kinie oraz umieszczania reklamy na nośniku zewnętrznym reklamy,

– 15 000 000 zł z tytułu zamieszczania reklamy w prasie – i dotyczy przychodów powyżej tej kwoty.

Stawki składki zostały określone procentowo, a ich wysokość miałaby być uzależniona od wysokości przychodów (przychód zdefiniowano jako wszystko co stanowi zapłatę za usługi reklamowe pomniejszoną o podatek od towarów i usług) z reklamy, osiągniętych przez dany podmiot, przekraczających kwotę przychodów niepodlegających składce, o których mowa wyżej oraz od przedmiotu reklamy tj. reklamy w prasie bądź reklamy w telewizji, radiu, kinie i na zewnętrznym nośniku reklamy.

Stawki te są różne w zależności od przedmiotu reklamy. Precyzyjnie, stawka z tytułu reklamy konwencjonalnej wynosić może w przyszłości (jeżeli omawiany projekt wejdzie w życie):

– 2% podstawy obliczenia składki – w części, w jakiej podstawa ta nie przekracza kwoty 30 000 000 zł;

– 6% nadwyżki podstawy obliczenia składki ponad kwotę 30 000 000 zł – w części, w jakiej podstawa obliczenia składki przekracza kwotę 30 000 000 zł.

W przypadku osiągania przychodów z reklam towarów kwalifikowanych w prasie wyżej wskazane stawki ulegać miałyby podwojeniu.

Z kolei stawki podatku od przychodów, gdy ich źródłem będzie reklama w telewizji, radiu, kinie i na zewnętrznym nośniku reklamy, z wyjątkiem reklamy towarów kwalifikowanych, wynosić mają:

– 7,5% podstawy obliczenia składki – w części, w jakiej podstawa ta nie przekracza kwoty 50 000 000 zł;

– 10% nadwyżki podstawy obliczenia składki ponad kwotę 50 000 000 zł – w części, w jakiej podstawa obliczenia składki przekracza kwotę 50 000 000 zł.

Stawki składki z tytułu reklamy konwencjonalnej wynosić natomiast będą odpowiednio: 10% podstawy obliczenia składki i 15% nadwyżki podstawy obliczenia składki ponad kwotę 50 000 000 zł.

Druga ze składek z tytułu reklamy tj. składka z tytułu reklamy internetowej wynosić ma 5% podstawy wymiaru składki, którą stanowić ma iloczyn uzyskanego przychodu, bez względu na miejsce jego osiągnięcia, z tytułu reklamy internetowej oraz wyrażonego w procentach udziału liczby odbiorców, zlokalizowanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ogólnej liczbie odbiorców reklamy internetowej świadczonych przez płatnika, bądź grupę podmiotów, do której należy płatnik.

W myśl założeń projektu, danina ta ciążyć będzie na usługodawcy, który świadczy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej reklamę internetową, jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:

1) przychody usługodawcy bądź skonsolidowane przychody grupy podmiotów, do której należy usługodawca, bez względu na miejsce ich osiągnięcia, przekroczyły w roku obrotowym równowartość 750 000 000 euro;

2) przychody usługodawcy bądź skonsolidowane przychody grupy podmiotów, do której należy usługodawca, z tytułu świadczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej reklamy internetowej, przekroczyły w roku obrotowym równowartość 5 000 000 euro.

Stosownie do art. 22 projektu ustawy o dodatkowych przychodach Narodowego Funduszu Zdrowia, Narodowego Funduszu Ochrony Zabytków oraz utworzeniu Funduszu Wsparcia Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Obszarze Mediów, organem podatkowym będzie Naczelnik Drugiego Śląskiego Urzędu Skarbowego w Bielsku-Białej. Podatnicy składek będą zobowiązani do ich samoobliczenia, a następnie wpłacania na rachunek organu:

– zaliczki na składkę za pierwsze półrocze w terminie do 25 lipca każdego roku i składki rocznej z uwzględnieniem zaliczki wpłaconej za pierwsze półroczne w terminie do 25 stycznia każdego roku z tytułu reklamy konwencjonalnej,

– za roczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25 lutego za rok poprzedni w przypadku składek z tytułu reklamy internetowej.

Ponadto ciążył będzie na nich obowiązek składania organowi deklaracji według określonego wzoru, który w drodze stosownego rozporządzenia określony zostanie przez Ministra Finansów, przy czym obowiązek ten nie powstanie, jeżeli przychody z tytułu reklamy konwencjonalnej ze świadczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, uzyskane z tytułu nadawania reklamy w telewizji i w radiu, wyświetlania reklamy w kinie, umieszczania reklamy na nośniku zewnętrznym reklamy oraz zamieszczania reklamy w prasie, nie przekroczą kwot 1 000 000 zł z tytułu nadawania reklamy w telewizji i w radiu, wyświetlania reklamy w kinie oraz umieszczania reklamy na nośniku zewnętrznym reklamy bądź 15 000 000 zł z tytułu zamieszczania reklamy w prasie odpowiednio w półroczu lub w roku kalendarzowy.

Projekt ustawy zakłada wejście jej w życie z 1.7.2021 r.

Według informacji umieszczonej na stronie Ministerstwa Finansów szacuje się, że wpływy ze składki od reklam w 2022 r. mogą wynieść około 800 000 000 zł.

Nowości w rozliczeniu PIT-28 za 2020 rok

Osoby składające PIT-28

Zenanie PIT-28 „Zeznanie o wysokości uzyskanego przychodu, wysokości dokonanych odliczeń i należnego ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za rok podatkowy” -należy złożyć do właściwego urzędu skarbowego ze względu na miejsce zamieszkania podatnika na dzień 31 grudnia rozliczanego roku. Znaczenie ma miejsce zamieszkania, a nie zameldowania. Do rozliczenia za 2020 r. należy stosować formularz PIT-28 w wersji 23.

Z rozliczenia PIT-28 korzystają podatnicy (osoby fizyczne) uzyskujący przychody z:

1) jednoosobowej działalności gospodarczej opodatkowanej ryczałtem ewidencjonowanym;

2) działalności prowadzonej w formie spółki opodatkowanej ryczałtem ewidencjonowanym;

3) najmu tzw. prywatnego od nieruchomości położonej w Polsce bądź za granicą;

4) sprzedaży własnych produktów rolnych lub zwierzęcych przetworzonych sposobem nieprzemysłowym.

W zeznaniu PIT-28 podatnicy wykazują wysokość uzyskanego przychodu, dokonanych odliczeń oraz należny ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Odliczenia w ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych

Podatnicy opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych mogą od przychodów odliczyć stratę z lat ubiegłych, składki na ubezpieczenie społeczne, a także wydatki mieszkaniowe (w ramach ulgi mieszkaniowej) a także darowizny na cele przewidziane w ustawie. Dokonywane odliczenia należy najpierw wykazać w załączniku PIT-O lub PIT-D (w przypadku ulgi mieszkaniowej) i wykazane w nich kwoty (w wysokości do określonych limitów przewidzianych w ustawie) przenieść do zeznania PIT-28.

Rozliczając zeznanie PIT-28 można skorzystać z odliczenia:

Można także od ryczałtu odliczyć składkę na ubezpieczenie zdrowotne.

Odliczanie darowizn przewidzianych na walkę z COVID-19

W rozliczeniu PIT-28 nowością jest możliwość odliczania darowizn przewidzianych na walkę z COVID-19, o których mowa w art. 57b i 57e ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Za 2020 r. podatnik może odliczyć od przychodu darowizny przekazane od 1.1.2020 r. do końca 2020 roku, na przeciwdziałanie COVID-19:

1) podmiotom wykonującym działalność leczniczą, wpisanym do wykazu, o którym mowa w art. 7 ustawy o COVID-19;

2) Agencji Rezerw Materiałowych z przeznaczeniem na cele wykonywania zadań ustawowych;

3) Centralnej Bazie Rezerw Sanitarno-Przeciwepidemicznych z przeznaczeniem na cele wykonywania działalności statutowej;

4) domom dla matek z małoletnimi dziećmi i kobiet w ciąży, noclegowniom, schroniskom dla osób bezdomnych, ośrodkom wsparcia, rodzinnym domom pomocy oraz domom pomocy społecznej; a także

5) Funduszowi Przeciwdziałania COVID-19.

Od przychodu podatnik może odliczyć także darowizny rzeczowe, których przedmiotem są komputery przenośne będące laptopami lub tabletami, przekazane od 1.1.2020 r. do końca roku:

1) organom prowadzącym placówki oświatowe;

2) organizacjom pożytku publicznego – z przeznaczeniem na cele dalszego nieodpłatnego przekazania organom prowadzącym placówki oświatowe lub placówkom oświatowym.

Odliczeiu podlega – w przypadku tych darowizn, przekazanych:

1) do 30.4.2020 r. – kwota odpowiadająca 200% wartości darowizny;

2) w maju 2020 r. – kwota odpowiadająca 150% wartości darowizny;

3) od 1.6.2020 r. do 30.9.2020 r. – kwota odpowiadająca wartości darowizny;

4) od 1.10.2020 r. do 31.12.2020 r. – kwota odpowiadająca 200% wartości darowizny.

Wierzytelności i zobowiązania wynikające z transakcji handlowych

W zeznaniu PIT-28 za 2020 r. wykazuje się również po raz pierwszy zmniejszenia i zwiększenia przychodów o wartość wierzytelności i zobowiązań wynikających z transakcji handlowych (część G. zeznania), o których mowa w art. 11 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Zmniejszenia przychodów można dokonać, jeżeli do dnia złożenia zeznania podatkowego wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta (sekcja G.1.). Zmniejszenie przychodów wykazuje się według poszczególnych stawek (sekcja G.2.). Natomiast zwiększenia przychodów dokonuje się, jeżeli do dnia złożenia zeznania podatkowego zobowiązanie nie zostało uregulowane (sekcja G. 3.) i również wykazuje się zwiększenie przychodów według poszczególnych stawek ryczałtu (sekcja G.4.). W części H. zeznania wykazuje się przychody po zmniejszeniach bądź zwiększeniach o wartość wierzytelności lub zobowiązań według opodatkowania poszczególnymi stawkami.

Przekazanie 1% OPP

Warto przypomnieć, że podatnicy rozliczający PIT-28 mogą w tym zeznaniu również wnioskować o przekazanie 1% podatku należnego na rzecz organizacji pożytku publicznego (OPP).

Forma złożenia PIT-28

W projekcie rozporządzenia wprowadzającego zmiany w sprawie sposobu przesyłania deklaracji i podań oraz rodzajów podpisu elektronicznego, którymi powinny być opatrzone, przewiduje się opatrzenie podpisem zaufanym albo podpisem osobistym zeznania PIT-28. Planowany termin wejścia zmian przewidziany jest na 15.2.2021 r., jednak rozporządzenie nie zostało jeszcze opublikowane. Zenanie PIT-28 można złożyć w formie papierowej lub elektronicznie. Składając PIT-28 w formie elektronicznej można skorzystać z usługi Twój e-PIT bądź e-deklaracji. Przy czym z usługi Twój e-PIT nie mogą skorzystać podatnicy, którzy prowadzą działalność gospodarczą.

Wsparcie dla przewoźników wykonujących publiczne przewozy autobusowe

W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 159 opublikowano ustawę z 21.1.2021 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw.

Zmiany wprowadzono m.in. do ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. poz. 1842 ze zm.; dalej: KoronawirusU).

Dodano m.in. art. 15zzzzl5 KoronawirusU, z którego wynika, że w celu przeciwdziałania skutkom COVID-19 przewoźnicy wykonujący przewozy autobusowe oraz operatorzy przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej, z wyłączeniem komunikacji miejskiej, otrzymują wsparcie finansowe za miesiące obowiązywania ograniczeń w przemieszczaniu się środkami publicznego transportu zbiorowego w zakresie liczby zajętych miejsc siedzących albo miejsc siedzących i stojących w stosunku do dokumentacji technicznej lub techniczno-ruchowej pojazdu, jednak nie dłużej niż do 31.12.2021 r. Wysokość tego wsparcia ustala się dla każdego z beneficjentów przez porównanie poniesionych kosztów i osiągniętych przychodów w przeliczeniu na pracę eksploatacyjną zrealizowaną za każdy miesiąc 2019 r. w stosunku do poniesionych kosztów i osiągniętych przychodów w przeliczeniu na pracę eksploatacyjną zrealizowaną za ten sam miesiąc 2021 r.

Z wprowadzonych przepisów wynika, że wsparcie jest należne beneficjentowi, w przypadku gdy:

Wysokość wsparcia nie może przekroczyć dla wymienionych wyżej:

rozliczonej za te same miesiące 2019 r., pomniejszonej o przekazaną tym operatorom dopłaty lub rekompensatę na finansowanie utraconych przychodów w związku ze stosowaniem ustawowych uprawnień do ulgowych przejazdów za te miesiące.

Wsparcie otrzymane przez operatora przewozów autobusowych o charakterze użyteczności publicznej jest uwzględniane przy obliczaniu należnej operatorowi rekompensaty, o której mowa w art. 50 ust. 1 pkt 2 lit. c PublTranspZbU (chodzi o rekompensatę z tytułu poniesionych kosztów w związku ze świadczeniem przez operatora usług w zakresie publicznego transportu zbiorowego).

Ważne

Wysokość wsparcia ulega pomniejszeniu o kwotę wsparcia uzyskanego z innych źródeł na utrzymanie prowadzonej działalności gospodarczej związanej ze świadczeniem usług przewozu osób, z wyjątkiem rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, o której mowa w art. 50 PublTranspZbU.

Wsparcie przekazuje się z budżetu państwa ze środków zaplanowanych w budżecie właściwego wojewody przeznaczonych na krajowe pasażerskie przewozy autobusowe. Natomiast środki finansowe przekazuje właściwy miejscowo marszałek województwa na podstawie wniosków składanych przez przewoźnika lub organizatora publicznego transportu zbiorowego na podstawie wniosku złożonego przez operatora zawierających kalkulację wnioskowanych kwot wsparcia w ujęciu miesięcznym wraz z oświadczeniem o prawidłowości danych w nich ujętych.

W celu weryfikacji danych ujętych we wniosku właściwy miejscowo marszałek województwa może:

Jednak, w przypadku gdy łączna kwota wsparcia dla pojedynczego beneficjenta za wszystkie miesiące 2021 r. przekracza kwotę 500.000 zł, przeprowadzenie kontroli ma charakter obligatoryjny.

Ważne

Wsparcie stanowi pomoc publiczną podlegającą notyfikacji Komisji Europejskiej )KE) i może być udzielone zgodnie z postanowieniami zawartymi w decyzji KE, wydanej w wyniku notyfikacji.

Wniosek o zameldowanie trzeba przekazać niezwłocznie

Sąd otrzymał kilkanaście skarg na bezczynność wojewody podlaskiego. Ich autorzy zwracali się do WSA o zobowiązanie organu administracji do wydania decyzji albo do ich zameldowania. Jedyną odpowiedzią na wniosek skarżącego (tą sprawą zajął się WSA w wyroku) było pismo informujące o braku właściwości wojewody do załatwiania spraw meldunkowych. Wojewoda informował również, że nie może przekazać wniosku organowi wykonawczemu wskazywanej gminy X, bo nie została ona utworzona.

Wojewoda w odpowiedzi na skargę zauważył, że Rozporządzenie Rady Ministrów z 2015 r., tworzące nową gminę zostało kilka miesięcy później uchylone, a pełnomocnik ds. utworzenia tej gminy (wojewoda) zakończył swoją działalność z dniem 31.12.2015 roku. Dlatego nie można było przekazać wniosku o zameldowanie do organów nowej jednostki samorządu terytorialnego, jednakże wojewoda przekazał wniosek burmistrzowi istniejącej gminy X, gdzie położone było miejsce stałego pobytu skarżącego.

Sąd umorzył postępowanie jednocześnie jednak orzekając, że wojewoda był bezczynny. Pismo wpłynęło do wojewody w lipcu i dotyczyło nieruchomości położonej w X, a zatem jak stwierdził WSA, właściwym organem był Burmistrz Gminy X. Skoro jednak nie doszło do utworzenia nowej jednostki administracyjnej, to adresat wniosku o zameldowanie był, od momentu jego złożenia, organem niewłaściwym rzeczowo i miejscowo do jego rozpatrzenia.

Organ administracji publicznej, do którego wniesiono podanie i jednocześnie jest niewłaściwy, niezwłocznie powinien przekazać podanie do organu właściwego, zawiadamiając jednocześnie o tym wnoszącego podanie (art. 65 § 1 KPA). Sąd zauważył jednak, że formalne przekazanie podania przez wojewodę nastąpiło dopiero po upływie miesiąca, a nie wymagało to przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego. Dodatkowo, wojewoda powinien być świadomy braku swojej właściwości. Niezwłocznie powinny być załatwione sprawy, których stan faktyczny i prawny może być od razu wiarygodnie ustalony przy wszczęciu postępowania na podstawie istniejącego materiału dowodowego.

Sąd, zgodnie z prawem, w sytuacji załatwienia sprawy po wniesieniu skargi na bezczynność umarza postępowania (tak się stało w tym przypadku). Nie zwalnia to jednak sądu z orzekania. WSA nie dopatrzył się rażącego charakteru bezczynności. Nie miała ona negatywnych skutków dla skarżącego. Nie było też celowe, ale wynikało z błędnego przekonania, że nieutworzenie gminy X oznacza brak organu, któremu wniosek należy przekazać.

Wskaźnik waloryzacji rent i emerytur wyższy niż prognozowano

Ogłoszone przez Prezesa GUS w dniu 15 stycznia 2021 r., dane dotyczące średniorocznych wskaźników cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem oraz dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów w 2020 r. (inflacja) wyniosły odpowiednio: 103,4 i 103,9.

Do ustalenia wskaźnika waloryzacji w 2021 r. został zatem przyjęty średnioroczny wskaźnik inflacji dla gospodarstw domowych emerytów i rencistów w 2020 r. na poziomie 103,9 %.

Ogłoszony przez Prezesa GUS w dniu 9 lutego 2021 r. realny wzrost przeciętnego wynagrodzenia w 2020 r. wyniósł z kolei 1,7 % (20 % realnego wzrostu cen – 0,34 %). W związku z tym wskaźnik waloryzacji emerytur i rent w 2021 r. wynosi 104,24 %.

Co to oznacza w praktyce?

Do wszystkich świadczeń emerytalno-rentowych zostanie zastosowana waloryzacja procentowa w oparciu o rzeczywisty wskaźnik waloryzacji, zgodnie ze schematem zaproponowanym w ustawie.

Ważne

Od 1 marca 2021 r. najniższa emerytura (renta z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, renta rodzinna i renta socjalna) wyniesie – 1250,88zł i wzrośnie o 50,88 zł. Dla świadczeń na poziomie np. 2300 – będzie to 97,52 zł podwyżki waloryzacyjnej, dla świadczeń w wysokości 2500 zł – 106,00 zł, dla 3000 zł – 127,20 zł.

Ile to kosztuje?

Całkowity koszt waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych i innych świadczeń z systemu powszechnego, rolniczego i mundurowego, szacowany jest na ok. 10,6 mld zł. (przy wskaźniku waloryzacji 104,24 %).

Źródło:

gov.pl

Wyrok TSUE dotyczący self-cleaningu

Wykonawcy kwestionujący to wykluczenie podnieśli, że powinni mieć możliwość wykazania, że podjęli stosowne środki naprawcze w ramach self-cleaningu, które doprowadziły do naprawy skutków tych uchybień, co przewiduje art. 57 ust. 6 dyrektywy 2014/24/UE.

Zdaniem TSUE art. 57 ust. 6 dyrektywy 2014/24/UE należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie praktyce państwa członkowskiego, zgodnie z którą wykonawca jest zobowiązany do przedstawienia w chwili składania wniosku o dopuszczenie do udziału lub oferty z własnej inicjatywy dowodu podjęcia środków naprawczych w celu wykazania swojej rzetelności pomimo istnienia względem niego fakultatywnej podstawy wykluczenia, o której mowa w art. 57 ust. 4 tej dyrektywy, w sytuacji gdy obowiązek taki nie wynika ani z mających zastosowanie przepisów krajowych, ani z dokumentów zamówienia. Natomiast art. 57 ust. 6 dyrektywy 2014/24/UE nie stoi na przeszkodzie takiemu obowiązkowi, jeżeli został on przewidziany w sposób jasny, precyzyjny i jednoznaczny w mających zastosowanie przepisach krajowych oraz gdy o jego istnieniu dany wykonawca został powiadomiony za pomocą dokumentów zamówienia.

Powyższe oznacza, że w sytuacji, gdy polski ustawodawca zrezygnował z ustawowej regulacji przedstawionych w wyroku aspektów, do obowiązków zamawiającego należy określenie terminu oraz sposobu dostarczenia dowodów poprzez przyjęcie rozwiązania w dokumentacji postępowania o udzielenie zamówienia (np. w SWZ), zgodnie z zasadą przejrzystości, równego traktowania i proporcjonalności. Warunki określone przez zamawiających muszą jednak uwzględniać przypadki, w których określenie podstawy wykluczenia może być ocenne, a tym samym sporne pomiędzy wykonawcą a zamawiającym. Warto zatem mieć na uwadze, aby przy określaniu reguł przedstawiania dowodów potwierdzających wykonanie środków naprawczych przez wykonawcę uwzględnić różnorodność podstaw wykluczenia, a mianowicie, że może być ona jednoznacznie zidentyfikowana przez wykonawcę (np. prawomocne skazanie za określone przestępstwa), jak i mieć charakter ocenny powodujący możliwość zaistnienia pomiędzy wykonawcą a zamawiającym rozbieżności w ocenie konkretnego stanu faktycznego pod kątem spełniania przesłanek wykluczenia (np. nienależyte wykonanie innego zamówienia).

Podkreślić przy tym należy, że Trybunał odniósł się również do sytuacji, w której wykonawca nie przedstawia informacji o rozwiązaniu wcześniejszej umowy w sprawie zamówienia publicznego w związku z poważnym wykroczeniem zawodowym w sytuacji, gdy prawo krajowe lub zamawiający w dokumentacji nakładają na niego obowiązek poinformowania o tym fakcie już w chwili składania oferty. Jeżeli zamawiający stwierdzi brak informacji dotyczącej takiego rozwiązania umowy przez wykonawcę, a w jego ocenie zaistniała przesłanka wykluczenia związana z nienależytym wykonaniem zamówienia, musi umożliwić wykonawcy przedstawienie dowodu podjęcia środków naprawczych odnośnie do tej podstawy wykluczenia.

Ponadto Trybunał uznał, że art. 57 ust. 6 dyrektywy 2014/24/UE należy interpretować w ten sposób, że jest on bezpośrednio skuteczny. W konsekwencji oznacza to, że jeżeli zamawiający nie określił w dokumentach zamówienia procedury przedstawiania dowodów potwierdzających self-cleaning, wykonawca może powołać się bezpośrednio na przywołany przepis dyrektywy w celu przedstawienia takich dowodów, a zamawiający powinien je przyjąć oraz zbadać.

[C-387/19 – wyrok TS z dnia 14-01-2021]

Dla części pracodawców pandemia to impuls do zmian w sferze usług cyfrowych

COVID-19 mocno przyspieszył cyfryzację w zakładach pracy. W okresie lockdownu i powolnego odmrażania pracodawcy ekspresowo digitalizowali swoje działania.

Rozbudowa infrastruktury pracy zdalnej

Obszarem, który w tym roku zdecydowanie przyspieszy w następstwie pandemii COVID-19, będą rozwiązania i infrastruktura umożliwiające pracę zdalną z dowolnego miejsca. Z badania CBRE i Grafton Recruitment wynika, że sześciu na dziesięciu pracowników wykonuje dziś swoje obowiązki całkowicie zdalnie. Zgodnie z oczekiwaniami zatrudnionych, ale też ze względu na oszczędności, ten model pracy, również w wersji mieszanej, pozostanie obecny w wielu zakładach pracy także po ustaniu pandemii.

Cyberbezpieczeństwo i przeciwdziałanie zagrożeniom w internecie

Kolejny rozwojowy obszar jest związany z cyberbezpieczeństwem podmiotów i przeciwdziałaniem zagrożeniom w internecie. Jak bardzo jest on istotny, pokazują dane centrum cyberbezpieczeństwa CERT Orange Polska i CyberTarczy, która w 2020 roku odnotowała aż dwa razy więcej incydentów phishingu niż rok wcześniej. W ciągu minionego roku podwoiła się też (do ponad 1 tys.) liczba przedsiębiorstw korzystających z całodobowego Centrum Zarządzania Operacjami Bezpieczeństwa SOC Orange. To pokazuje, że firmy nie czują się jeszcze odpowiednio zabezpieczone przez cyberzagrożeniami i szukają sprawdzonych i skutecznych rozwiązań.

E-commerce rośnie w siłę

Nie sposób nie odnotować wzrastającego znaczenia obszaru e-commerce w sprzedaży, którego również jest prognozowany wzrost w 2021 r.

Źródło:

newseria.pl