Ładowanie samochodu elektrycznego to dostawa towaru w VAT
Stan faktyczny
Sprawa dotyczyła spółki z siedzibą w Polsce, która planowała uruchomienie ogólnodostępnych stacji ładowania pojazdów elektrycznych. Zamierzała oferować ładowanie pojazdów w różnych standardach (np. zwiększona moc ładowania / skrócony czas ładowania). W ramach tego świadczenia, spółka miała zamiar zapewnić dostęp do urządzeń ładowania, dostarczenie energii oraz wsparcie techniczne. Dodatkowo, spółka planowała stworzenie strony internetowej lub aplikacji umożliwiającej rezerwacje, przeglądanie historii transakcji oraz płatności. W ocenie spółki, jej świadczenie stanowi kompleksową usługę dla potrzeb opodatkowania VAT. Organ podatkowy uznał, że czynności dokonywane przez spółkę należy rozdzielić na dwie części – związane z dostawą energii elektrycznej (tj. udostępnienie urządzeń do ładowania, samą dostawę energii elektrycznej oraz wsparcie techniczne) oraz niezwiązane z dostawą energii elektrycznej (tj. udostępnienie platformy/strony internetowej/aplikacji czy e-portfela).
Ostatecznie sprawa trafiła do NSA, który mając istotne wątpliwości prawne wystąpił z pytaniem do TSUE: czy w świetle dyrektywy 2006/112/WE przedmiotowe świadczenie to dostawa towarów czy świadczenie usług?
Stanowisko TSUE
Odnosząc się do zadanego pytania TSUE w wyroku z 20.4.2023 r. (sygn. C-282/22) stwierdził, że przepisy dyrektywy 2006/112/WE należy interpretować w ten sposób, że stanowi „dostawę towarów” w rozumieniu art. 14 ust. 1 tej dyrektywy jedno złożone świadczenie składające się z:
– udostępnienia urządzeń do ładowania pojazdów elektrycznych (w tym integracji ładowarki z systemem operacyjnym pojazdu),
– zapewnienia przepływu energii elektrycznej o odpowiednio dostosowanych parametrach do akumulatorów tego pojazdu,
– niezbędnego wsparcia technicznego dla zainteresowanych użytkowników oraz
– udostępnienia aplikacji informatycznych umożliwiających zainteresowanemu użytkownikowi rezerwację konektora, podgląd historii transakcji oraz wpłatę środków gromadzonych w portfelu cyfrowym celem wykorzystania do płatności za ładowanie.
Wyrok NSA
Rozpoznając sprawę NSA uwzględnił stanowisko TSUE zawarte w ww. wyroku i stwierdził, że w niniejszej sprawie dostawa energii elektrycznej stanowi dominujący element jednego, złożonego świadczenia.
Sąd zauważył, że TSUE zgodził się ze stwierdzeniem, że będące przedmiotem tej sprawy połączone czynności polegające na dostawie energii elektrycznej do celów ładowania pojazdów elektrycznych i świadczeniu różnych usług, takich jak organizacja dostępu do punktów ładowania i ułatwianie korzystania z nich, niezbędna pomoc techniczna i aplikacje informatyczne umożliwiające rezerwację konektorów, monitorowanie transakcji i zapłatę za nie, stanowią jedną transakcję dla celów VAT.
Zatem przepływ energii elektrycznej stanowi charakterystyczny i dominujący element jednego i złożonego świadczenia. Nie podważa tego okoliczność, zgodnie z którą w celu obliczenia kwoty należnej z tytułu ładowania pojazdu elektrycznego można uwzględnić nie tylko ilość przekazanej energii elektrycznej, ale także opłatę za okres postoju w trakcie tego ładowania. Wniosku, że dominującym elementem przedmiotowego świadczenia złożonego jest przepływ energii elektrycznej, nie podważa również sytuacja, w której dany podmiot oblicza cenę wyłącznie na podstawie okresu ładowania.
Podsumowanie
Wyrok NSA, w świetle orzeczenia TSUE rozwiązuje wcześniejsze niejasności w zakresie określenia świadczenia złożonego obejmującego dostarczanie prądu do ładowania, jak i dodatkowe usługi z tym związane. Takie złożone świadczenie należy traktować w VAT jako dostawę towarów.
ZUS informuje o podstawach wymiaru składek przedsiębiorców w 2024 r.
Aktualnie podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne w 2024 r. dla:
- osób, które prowadzą pozarolniczą działalność albo korzystają z ulgi na start i osiągają przychody z działalności gospodarczej oraz stosują opodatkowanie w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stanowi od 1.1.2024 r. kwota:
– 4660,71 zł (60% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia), jeżeli przychody z działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z 20.11.1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osiągnięte od początku roku kalendarzowego, nie przekroczyły kwoty 60 000 zł.
Składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 419,46 zł (tj. 9% podstawy wymiaru składki).
– 7767,85 zł (100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia), jeżeli przychody z działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z 20.11.1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osiągnięte od początku roku kalendarzowego, przekroczyły kwotę 60 000 zł i nie przekroczyły kwoty 300 000 zł.
Składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 699,11 zł (tj. 9% podstawy wymiaru składki).
– 13 982,13 zł (180% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia), jeżeli przychody z działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy z 20.11.1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osiągnięte od początku roku kalendarzowego, przekroczyły kwotę 300 000 zł.
Składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 1258,39 zł (tj. 9% podstawy wymiaru składki).
- osób, które prowadzą pozarolniczą działalność i nie osiągają przychodów z działalności gospodarczej stanowi kwota 7767,85 zł (100% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia).
Składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 699,11 zł (tj. 9% podstawy wymiaru składki).
- osób współpracujących z osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność albo z osobami korzystającymi z ulgi na start stanowi kwota 5.825,89 zł (75% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia).
Składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 524,33 zł (tj. 9% podstawy wymiaru składki).
Przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw, włącznie z wypłatami z zysku, w czwartym kwartale 2023 r. wyniosło 7767,85 zł.
- osób, które prowadzą pozarolniczą działalność albo korzystają z ulgi na start i osiągają przychody z działalności gospodarczej oraz stosują opodatkowanie w formie karty podatkowej stanowi kwota 4242 zł (minimalne wynagrodzenie od 1.1.2024 r.).
Składka na ubezpieczenie zdrowotne wynosi 381,78 zł (tj. 9% podstawy wymiaru składki).
- osób, które prowadzą pozarolniczą działalność albo korzystają z ulgi na start i osiągają przychody z działalności gospodarczej oraz stosują opodatkowanie w formie skali, podatku liniowego, podatku od kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej: podstawę wymiaru składki ustala się na podstawie dochodu z miesiąca bezpośrednio poprzedzającego miesiąc, za który dokonywane jest rozliczenie.
Miesięczna podstawa wymiaru składki w całym roku składkowym (1.2.2024 r.–31.1.2025 r.) nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w pierwszym dniu roku składkowego – 4242 zł.
Składka nie może być niższa od kwoty:
- 314,10 zł (za styczeń 2024 r. – ostatni miesiąc roku składkowego; tj. 9% podstawy wymiaru składki – 3490 zł).
- 381,78 zł (za miesiące od lutego 2024 r. do stycznia 2025 r.; tj. 9% podstawy wymiaru składki – 4242 zł).
Źródło: www.zus.pl
Dodatkowe dane w księgach rachunkowych prowadzonych przy użyciu programów komputerowych
Na podstawie art. 9 ust. 1c PDOPrU, podatnicy prowadzący księgi rachunkowe są obowiązani prowadzić te księgi przy użyciu programów komputerowych oraz przesyłać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego te księgi po zakończeniu roku podatkowego, w terminie do dnia upływu terminu złożenia zeznania, o którym mowa w art. 27 ust. 1 tej ustawy, albo deklaracji, o której mowa w art. 28r ust. 1 tej ustawy. Niniejszy przepis wskazuje również, że księgi rachunkowe muszą zostać przekazane właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w postaci elektronicznej odpowiadającej strukturze logicznej, o której mowa w art. 193a § 2 OrdPU oraz przy zastosowaniu zasad dotyczących przesyłania ksiąg podatkowych lub ich części, które zostały określone w przepisach wydanych na podstawie art. 193a § 3 OrdPU. Przy czym art. 9 ust. 1d PDOPrU zwalnia z określonego wyżej obowiązku niektóre grupy podatników. Niniejsze przepisy zaczną obowiązywać z 1.1.2025 r.
Realizacja dyspozycji określonej w ww. art. 9 ust. 1c PDOPrU wprowadzającego obowiązek prowadzenia ewidencji podatkowych elektronicznie i cyklicznego przesyłania dokumentów sporządzonych za dany okres przez podatników na zasadach art. 193a OrdPU wymaga wydania przepisów wykonawczych określających zakres dodatkowych danych, o które należy uzupełnić prowadzone księgi rachunkowe.
Dlatego przygotowano projekt rozporządzenia w sprawie dodatkowych danych, o które należy uzupełnić prowadzone księgi podlegające przekazaniu na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, który określa zakres danych, o które należy uzupełnić prowadzone księgi rachunkowe, które podatnicy są obowiązani przesyłać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgodnie z treścią art. 9 ust. 1c PDOPrU. Rozporządzenie ma zacząć obowiązywać z 1.1.2025 r.
Od 1 kwietnia 2024 r. planowane jest obniżenie stawki VAT dla branży beauty
W ubiegłym tygodniu o pracach nad zrównaniem stawek VAT na tzw. usługi beauty informował Informacyjną Agencję Radiową (IAR) Minister Finansów. Agencja wskazywała, że obecnie stawka VAT w sektorze beauty wynosi 23%. Branża postulowała obniżenie stawki podstawowej do 8%.
Premier poinformował na konferencji prasowej po posiedzeniu rządu 30.1.2024 r., że planowana jest obniżka VAT dla branży beauty, m.in. dla salonów kosmetycznych. W uzasadnieniu podał, że osoby prowadzące salony kosmetyczne mają poczucie krzywdy płacąc wyższy podatek niż dość podobna branża fryzjerska. Zatem planowana jest od 1.4.2024 r. obniżka stawki VAT 23% do 8% na tzw. usługi beauty.
Zazwyczaj branżą beauty nazywa się zbiorczo wszelkie usługi poprawiające nasz wygląd, dotyczy to przede wszystkim usług kosmetycznych i fryzjerskich (przy czym fryzjerzy już teraz mają stawkę 8% VAT) oraz inne salony piękności z manicure, pedicure, depilacją, korekcją brwi, makijażem, medycyną estetyczną, kosmetologią, a także usługi SPA.
Dokładną listę usług objętych niższą 8% stawką VAT poznamy, gdy ukaże się projekt nowych przepisów.
Aktualnie na podstawie załącznika nr 3 do VATU stawka 8% dotyczy (z szeroko rozumianej branży beauty) tylko usług fryzjerskich (kody PKWiU: 96.02.11.0 – Usługi fryzjerskie damskie; 96.02.12.0 – Usługi fryzjerskie męskie oraz 96.02.14.0 – Usługi fryzjerskie, usługi kosmetyczne, manicure i pedicure, świadczone w domu). Pozostałe usługi z tej branży są objęte podstawową 23% stawką VAT.
Porozumienie o wykorzystaniu urlopu wypoczynkowego a 1 dzień przerwy pomiędzy umowami o pracę
W mojej ocenie porozumienie o przeniesieniu urlopu z kończącej się umowy na kolejną, gdy pomiędzy jedną a drugą umową jest jeden dzień przerwy (31 stycznia 2024 r. – środa), nie spełnia wymogu bezpośredniości i może okazać się ryzykowne.
Porozumienie o przeniesieniu urlopu na nową umowę
Zasadą jest, że w razie rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy pracodawca powinien rozliczyć się z pracownikiem z niewykorzystanego urlopu wypoczynkowego i wypłacić mu ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany urlop lub jego część. W drodze wyjątku jednak strony mogą postanowić o przeniesieniu urlopu „z jednej”, kończącej się umowy o pracę na „drugą”, gdy kolejna umowa o pracę zostanie zawarta bezpośrednio po rozwiązaniu lub wygaśnięciu poprzedniej umowy o pracę z tym pracodawcą. W takiej sytuacji wystarczy zawrzeć porozumienie o przeniesieniu urlopu nabytego podczas trwania „pierwszej” umowy na „drugą” umowę (art. 171 § 3 KP). Takie porozumienie powinno zostać dla celów dowodowych zawarte na piśmie i powinno trafić do części C akt osobowych pracownika jako dokument dotyczący niewypłacenia pracownikowi ekwiwalentu pieniężnego za urlop wypoczynkowy.
Warunek bezpośredniości umów
Porozumienie o przeniesieniu urlopu wypoczynkowego „z jednej umowy na drugą” w warunkach określonych w art. 171 § 3 KP jest wyjątkiem od zasady wypłacania ekwiwalentu pieniężnego za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. A zatem – jako wyjątek – nie powinien być rozumiany w sposób rozszerzający, ale w sposób dokładni taki, jak wynika z przepisów. Kodeks pracy nie definiuje zwrotu „bezpośrednio”, jednak powszechnie przyjmuje się, że jednodniowa przerwa nie spełnia tego wymogu. Bezpośrednio oznacza bowiem „bardzo blisko”, „w chwili następującej po czymś lub poprzedzającej coś, krótko przed kimś lub po kimś”. Wymagane jest tu ścisłe następstwo czasowe. Cześć praktyków przyjmuje, że wymóg bezpośredniości jest zachowany, gdy pomiędzy dwoma umowami o pracę wprawdzie przypada przerwa, ale przerwa ta obejmuje dzień wolny od pracy, np. w święto lub nawet cały weekend (gdy praca jest wykonywana od poniedziałku do piątku). Dlatego też w mojej ocenie porozumienie o przeniesieniu urlopu z kończącej się umowy na kolejną, gdy pomiędzy jedną a drugą umową jest jeden dzień przerwy (środa) nie spełnia wymogu bezpośredniości i może okazać się ryzykowne.
Mieszane spółki jawne mają obowiązek złożyć CIT-15J
Spółki jawne zobowiązane do złożenia CIT-15J
Do złożenia informacji CIT-15J zobowiązane są spółki jawne, które:
- mają siedzibę lub zarząd w Polsce,
- chcą uniknąć statusu podatnika CIT,
- oraz których wspólnikami nie są wyłącznie osoby fizyczne.
Spółka jawna a nie jej wspólnik zobowiązana jest do złożenia informacji CIT-15J. Za spółkę jawną informację może złożyć jej pełnomocnik, który posiada pełnomocnictwo ogólne PPO-1 lub pełnomocnictwo szczególne PPS-1.
Złożenie informacji CIT-15J
Informację o podatnikach podatku dochodowego posiadających, bezpośrednio lub za pośrednictwem podmiotów niebędących podatnikami podatku dochodowego, prawa do udziału w zysku spółki jawnej (CIT-15J) – składa się do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla siedziby spółki jawnej lub naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla każdego podatnika, który osiąga dochody z takiej spółki. Jeśli wystąpi sytuacja, w której żaden ze wspólników spółki jawnej nie jest objęty właściwością miejscową organu podatkowego właściwego dla spółki jawnej, wówczas spółka jest w dalszym ciągu obowiązana do złożenia informacji do urzędu skarbowego właściwego dla siedziby, jak i miejsca zamieszkania tego podatnika.
Złożenia informacji CIT-15J można dokonać zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej poprzez system e-Deklaracje. Informację CIT-15J należy złożyć każdorazowo przed rozpoczęciem roku obrotowego, również w przypadku, gdy skład wspólników spółki jawnej oraz ich prawa do udziału nie uległ zmianie.
Jeśli rok obrotowy spółki pokrywa się z rokiem kalendarzowym, w takim przypadku informację CIT-15J należy złożyć do końca grudnia danego roku, czyli za 2023 rok do 31.12.2023 r.
Aktualizacja informacji CIT-15J
Aktualizację informacji CIT-15J należy złożyć w przypadku:
- zaistnienia zmian w składzie podatników w terminie 14 dni, od dnia zaistnienia omawianych zmian,
- nie złożenia dotychczas przez spółkę jawną informacji w momencie przystąpienia do spółki podmiotu innego niż osoba fizyczna,
- nowo utworzonych spółek jawnych i spółek jawnych powstałych z przekształcenia, jeśli posiadają one skład mieszany, wówczas informację należy złożyć w terminie 14 dni, od dnia zarejestrowania tej spółki.
Skutki niezłożenia informacji CIT-15J
Zgodnie z art. 1 ust. 5 PDOPrU, w przypadku niedopełnienia obowiązku informacyjnego przed końcem roku obrotowego spółka jawna z mieszanym składem wspólników automatycznie uzyska status podatnika CIT, od pierwszego dnia roku obrotowego, przed rozpoczęciem którego spółka jawna nie złożyła stosownej informacji CIT-15J, aż do dnia likwidacji lub wykreślenia spółki z rejestru.
Podwyżka składki zdrowotnej dla ryczałtowców od 43 do 130 zł
Wysokość składki zdrowotnej dla przedsiębiorców
W 2022 r. zmianie uległ mechanizm rozliczania składki zdrowotnej dla przedsiębiorców w związku z tzw. Polskim Ładem. Po zmianach inaczej składkę zdrowotną opłacają przedsiębiorcy na ryczałcie, inaczej na podatku liniowym a inaczej przedsiębiorcy na karcie podatkowej.
Składka zdrowotna dla przedsiębiorców na podatku liniowym
Osoby prowadzące działalność gospodarczą i korzystające z podatku liniowego (19%) opłacają składkę zdrowotną licząc od swojego dochodu (4,9%) nie może być ona jednak niższa niż 9% liczone od płacy minimalnej. Od 1.1.2024 r. w związku ze wzrostem płacy minimalnej, wysokość składki zdrowotnej nie może być niższa niż 381, 78 zł.
Składka zdrowotna dla ryczałtowców w 2024 roku
W przypadku przedsiębiorców, którzy rozliczają się na zasadzie ryczałtu miesięczna składka zdrowotna wynosić będzie ryczałt kwotowy od 419,46 zł do 1258,39 zł miesięcznie w zależności od tego jaki roczny przychód będą mieli tacy przedsiębiorcy:
- 9% składka zdrowotna liczona z 60% przeciętnego wynagrodzenia przy przychodach rocznych do 60 000 zł,
- 9% składka zdrowotna liczona ze 100% przeciętnego wynagrodzenia dla przychodów rocznych do 300 000 zł,
- 9% składka zdrowotna liczona ze 180% przeciętnego wynagrodzenia, jeśli przychody roczne są wyższe niż 300 000 zł.
Średnie wynagrodzenie w przedsiębiorstwach za IV kwartał ubiegłego roku wyniosło 7767,85 zł. Dane GUS przełożą się na miesięczną składkę zdrowotną przedsiębiorców na ryczałcie w następujący sposób:
- przedsiębiorcy o rocznych przychodach do 60 tys. zł zapłacą: 9% x 60% x 7767,85 = 419,46 zł miesięcznie,
- przedsiębiorcy o rocznych przychodach od 60 tys. zł do 300 tys. zł zapłacą: 9% x 100% x 7767,85 = 699,11 zł miesięcznie;
- przedsiębiorcy o rocznych przychodach powyżej 300 tys. zł zapłacą: 9% x 180% x 7767,85 = 1258,39 zł miesięcznie.
To oznacza wzrost w pierwszej kategorii o 43,30 zł, w drugiej kategorii o 72,18 zł, a w trzeciej kategorii o 129,91 zł miesięcznie w porównaniu do 2023 r. Należy pamiętać, że w tym przypadku istotny jest przychód w całym roku. W związku z tym, jeżeli przedsiębiorca będzie opłacał np. składkę zdrowotną w wysokości 699,11 zł (druga kategoria) a jego przychód w skali 2024 r. przekroczy 300 tys. zł, to będzie miał obowiązek dopłaty różnicy za każdy miesiąc.
Składka zdrowotna a karta podatkowa
Od 1.1.2022 r. nie jest już możliwe rozpoczęcie prowadzenia działalności na zasadzie karty podatkowej, natomiast wszystkie osoby, które posiadają kartę podatkową sprzed tego dnia nadal będą mogły ją kontynuować. Składka zdrowotna będzie w ich przypadku liczona jako 9% od minimalnego wynagrodzenia i w 2024 r. wynosić będzie 381 zł i 78 gr.
Dnia 31 stycznia 2024 r. upływa termin na złożenia informacji o cenach transferowych za 2022 r.
Przedłużony termin do złożenia informacji o cenach transferowych
Stosownie do art. 11t ust. 1 PDOPrU i odpowiednio art. 23zf ust. 1 PDOFizU, podmioty powiązane powinny złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla podatnika, w terminie do końca 11. miesiąca po zakończeniu roku podatkowego, informację o cenach transferowych za rok podatkowy, sporządzoną według wzoru dokumentu elektronicznego zamieszczonego w Biuletynie Informacji Publicznej (BIP) na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra finansów. Są to podmioty zobowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych – w zakresie transakcji objętych tym obowiązkiem lub realizujące transakcje kontrolowane.
Na podstawie art. 50 OrdPU Minister Finansów przedłużył do 31.1.2024 r. termin do złożenia informacji o cenach transferowych, o którym mowa w art. 11t ust. 1 PDOPrU i art. 23zf ust. 1 PDOFizU, w przypadku gdy termin ten upływa w okresie od 30.11.2023 r. do 31.12.2023 r. Przedłużony termin ma zastosowanie do informacji o cenach transferowych za rok podatkowy rozpoczynający się po 31.12.2021 r., zatem za rok 2022.
Informacja TPR
Informacja o cenach transferowych (Informacja TPR) zawiera zbiór informacji o transakcjach zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi oraz o transakcjach zawieranych przez podatników i spółki niebędące osobami prawnymi z podmiotami mającymi miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową (w tzw. rajach podatkowych). Informacja TPR obejmuje informacje na temat:
1) transakcji kontrolowanych objętych obowiązkiem sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych;
2) niektórych transakcji kontrolowanych zwolnionych z obowiązku sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych oraz
3) transakcji innych niż transakcje kontrolowane zawartych z podmiotami z siedzibą w tzw. raju podatkowym.
Termin i miejsce złożenia informacji TPR
Za 2022 rok informację TPR składa się do właściwego dla podatnika naczelnika urzędu skarbowego w terminie do 31.1.2024 r. Należy zaznaczyć, że nastąpiła zmiana w tym zakresie wcześniej organem właściwym był to Szef KAS. W przypadku spółki niebędącej osobą prawną informację TPR składa się do naczelnika urzędu skarbowego właściwego według:
1) miejsca prowadzenia działalności;
2) miejsca siedziby – w przypadku prowadzenia działalności w więcej niż jednym miejscu;
3) miejsca zamieszkania lub siedziby jednego ze wspólników – w przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie właściwości na podstawie pkt 1 i 2.
Forma złożenia i treść informacji TPR
Informację TPR składa się wyłącznie za pomocą środków komunikacji elektronicznej zgodnie z przepisami OrdPU. Informację TPR sporządza się według wzoru dokumentu elektronicznego, zamieszczonego w BIP Ministerstwa Finansów. Informację TPR składa się przez bramkę e-Deklaracje. Obecnie jest to formularz TPR-C (wersja 5) i TPR-P (wersja 5) lub za pomocą narzędzia do wysyłki xml. Informacji TPR nie można złożyć przez ePUAP.
Informacja TPR jest sporządzana na podstawie:
1) lokalnej dokumentacji cen transferowych – w przypadku gdy podmiot powiązany był obowiązany do sporządzenia tej dokumentacji;
2) sprawozdania finansowego lub innych dokumentów – w przypadku gdy podmiot powiązany nie był obowiązany do sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych.
W informacji TPR należy przedstawić dane zgodne z zaprezentowanymi w lokalnej dokumentacji cen transferowych, np. w informacji TPR transakcje powinny być grupowane i klasyfikowane zgodnie z ich ujęciem w lokalnej dokumentacji cen transferowych. Szczegółowy zakres informacji TPR-C(5) lub TPR-P(5) znajduje się w rozporządzeniach Ministra Finansów z 29.8.2022 r.:
1) w sprawie informacji o cenach transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2022 r., poz. 1934, ze zm.);
2) w sprawie informacji o cenach transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz.U. z 2022 r., poz. 1923, ze zm.).
Trzeba zaznaczyć, że nastąpiło połączenie oświadczenia TP, które wcześniej składane było oddzielnie, które potwierdza, że lokalna dokumentacja cen transferowych została sporządzona zgodnie ze stanem rzeczywistym, a ceny transferowe objęte tą dokumentacją są ustalane na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane – stanowi integralną część formularza TPR.
Ministerstwo Finansów wyjaśniło, że do momentu publikacji nowych wzorów Informacji TPR, raportowanie za rok podatkowy rozpoczynający się po 31.12.2021 r. było możliwe za pośrednictwem „starych” formularzy TPR-C(4) oraz TPR-P(4). W konsekwencji nie ma wymogu ponownego składania informacji TPR według struktur logicznych TPR-C(5) lub TPR-P(5) przez podmioty, które wywiązały się z obowiązku przed publikacją nowych wersji.
Podpis informacji TPR
Od 1.1.2022 r. informacja TPR jest podpisywana przez:
1) osobę fizyczną – w przypadku podmiotu powiązanego będącego osobą fizyczną,
2) osobę upoważnioną przez przedsiębiorcę zagranicznego do reprezentowania go w oddziale – w przypadku podmiotu powiązanego będącego przedsiębiorcą zagranicznym, posiadającym oddział działający na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
3) kierownika jednostki w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 6 ustawy o rachunkowości, a w przypadku, gdy jednostką kieruje organ wieloosobowy – przez wyznaczoną osobę wchodząca w skład tego organu.
Przy czym informacja TPR może zostać podpisana przez pełnomocnika, ale tylko wtedy, gdy jest on: adwokatem, radcą prawnym, doradcą podatkowym lub biegłym rewidentem. W odniesieniu do osoby podpisującej informację o cenach transferowych wymagane jest zgłoszenie pełnomocnictwa UPL-1.
Informacja TPR jest podpisywana z wykorzystaniem kwalifikowanego podpisu elektronicznego, który jest certyfikowany przez podmiot wyznaczony przez dowolne państwo członkowskie UE. Wymagana jest zgodność identyfikatora wykorzystywanego w podpisie kwalifikowanym z identyfikatorem pełnomocnika wskazanym w pełnomocnictwie UPL-1.
Kara za niezłożenie informacji TPR
Niezłożenie informacji TPR podlega karze zgodnie z art. 80e KKS zagrożone karą grzywny do 720 stawek dziennych. Jednak w przypadku niezłożenia informacji TPR w terminie, można skorzystać z instytucji tzw. czynnego żalu.
Aktualna wersja Informatora TPR
Ministerstwo Finansów, w celu ułatwienia wywiązywania się z obowiązku raportowania, przygotowało aktualne zestawienie pytań i odpowiedzi dotyczących Informacji TPR wyd. 4 (z 27.12.2023 r.). Link do informatora TPR: https://www.podatki.gov.pl/ceny-transferowe/wyjasnienia/informator-tpr-pytania-i-odpowiedzi-edycja-czwarta/
Przedłużono obowiązywanie obniżonych stawek VAT
Konieczność wydania nowego rozporządzenia związana była z tym, że rozporządzenie Ministra Finansów z 2.12.2022 r. w sprawie obniżonych stawek podatku od towarów i usług w roku 2023 – wydane na podstawie upoważnienia ustawowego zawartego w art. 146ee VATU, obowiązywało jedynie do końca roku 2023.
Obniżenie, w drodze rozporządzenia, w okresie od 1.1.2024 r. stawek podatku do wysokości 0%, 5% lub 8% dla dostaw niektórych towarów i świadczenia niektórych usług albo dla części tych dostaw lub części świadczenia usług oraz określania warunków stosowania obniżonych stawek możliwe jest na podstawie upoważnienia dla ministra finansów zawartego w art. 146ej VATU.
Zasadniczo, rozporządzenie jest kontynuacją wcześniejszych rozwiązań dotyczących stosowania stawek obniżonych VAT:
1) w zakresie stosowania stawki 0 % i 8% VAT; w szczególności utrzymano stosowanie stawek obniżonych do usług nabywanych za środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej, usług transportowych, świadczonych na rzecz UE i jej organów oraz wybranych organizacji międzynarodowych, określonych urządzeń dla osób niewidomych i in.;
2) w zakresie kontynuacji czasowego stosowania stawek obniżonych, tj.:
- 0% – dla określonych produktów leczniczych oraz – do 31.3.2024 r. – dla podstawowych produktów żywnościowych;
- 8% – dla określonych towarów wykorzystywanych w produkcji rolnej w 2024 r.
Jak argumentowano w uzasadnieniu do rozporządzenia rozwiązania zawarte w rozporządzeniu zasadniczo były stosowane od 2004 r. na podstawie kolejnych rozporządzeń wykonawczych do VATU i uznano za zasadne ich kontynuowanie, czyli dalsze stosowanie stawek obniżonych w określonych obszarach objętych rozporządzeniem. Przyjęto więc utrzymanie do końca pierwszego kwartału 2024 r. obniżonej stawki VAT do wysokości 0% dla takich produktów pierwszej potrzeby, jak podstawowa żywność stanowi wyraz kontynuacji działań antyinflacyjnych rządu. Stawką 0% są objęte towary spożywcze wymienione w poz. 1-18 zał. nr 10 do VATU, tj. objęte przed 1.2.2022 r. stawką w wysokości 5%, a następnie w ramach tarczy antyinflacyjnej – od 1.2.2022 r. do 31.12.2023 r. stawką 0%.
Utrzymanie od 1.1.2024 r. obniżonej stawki VAT do wysokości 0% na produkty lecznicze, dotyczy wyłącznie tych dostaw towarów określonych w rozporządzeniu, dla których zakup jest finansowany ze środków pochodzących z rozpoczętych przed 17.5.2022 r. zbiórek publicznych organizowanych przez organizacje pożytku publicznego.
Rozporządzenie jest objęte prawem UE. Stosowanie stawki VAT w wysokości 0%, jak i 8% dla towarów i usług wymienionych w rozporządzeniu, jest zgodne z prawem UE. Jedynie stosowanie stawki VAT w wysokości 0% dla wskazanych w rozporządzeniu leków finansowanych ze zbiórek publicznych stanowi niestandardowe rozwiązanie nieznajdujące wprawdzie bezpośredniego umocowania w dyrektywie VAT. Jednak ministerstwo argumentuje, że ma ono jednak charakter przejściowy i wyjątkowy. Jest związane z potrzebą kontynuacji ochrony zdrowia publicznego w związku ze skutkami pandemii COVID-19.
Wypracowanie nadwyżki energii elektrycznej a powstanie przychodu do opodatkowania
Rozliczenia prosumentów energii elektrycznej, tj. nabywców energii, którzy korzystając z instalacji fotowoltaicznych odprowadzają energię do sieci firmy energetycznej cały czas budzą niepokój takich podmiotów. Zasadniczo jest to obawa uzasadniona, jednak na gruncie PIT prosumenci są w dość komfortowej sytuacji. Otóż, w ustawie normującej taką daninę ustawodawca podatkowy wprost wskazał, że jej regulacji nie stosuje się do przychodów wynikających z rozliczeń energii wytworzonej przez prosumenta energii odnawialnej, prosumenta zbiorowego energii odnawialnej i prosumenta wirtualnego energii odnawialnej, o których mowa w art. 4 ust. 11 pkt 2 OdnŹródłaEnU.
Wobec tego, osoba która jako prosument ma taki status, dokonuje takich rozliczeń i wypracowuje nadwyżki w rozliczeniu energii elektrycznej, nie uzyskuje z tego tytułu przychodu podatkowego, który musiałby być rozliczany z fiskusem.
