Teza

Niezbędne informacje gromadzone przez świadczeniodawców, szczegółowy sposób ich rejestrowania oraz przekazywania – zmiana rozporządzenia

Rozporządzenie Ministra Zdrowia z 26.6.2018 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie zakresu niezbędnych informacji gromadzonych przez świadczeniodawców, szczegółowego sposobu rejestrowania tych informacji oraz ich przekazywania podmiotom zobowiązanym do finansowania świadczeń ze środków publicznych (Dz.U. poz. 1257) wprowadza zmianę dotyczącą konieczności gromadzenia przez świadczeniodawców udzielających świadczeń w zakresie diagnostyki onkologicznej i leczenia onkologicznego informacji niezbędnych do obliczania wskaźników efektywności diagnostyki onkologicznej i leczenia onkologicznego. Rozszerzono również listę wartości kodów dodatkowych uprawnień świadczeniobiorców możliwych do przekazania przez świadczeniodawców do NFZ.

Sentencja

Wzór wniosku spółdzielni socjalnej o zwrot opłaconych składek – nowe rozporządzenie

W Dz.U. z 2018 r. pod poz. 1209 opublikowano rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z 8.6.2018 r. w sprawie wzoru wniosku spółdzielni socjalnej o zwrot opłaconych składek oraz trybu dokonywania ich zwrotu.

Zgodnie z art. 12 ust. 3a i 3b ustawy z 27.4.2006 r. o spółdzielniach socjalnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1205) w stosunku do członków spółdzielni socjalnej i zatrudnionych w niej pracowników:

1) część wynagrodzenia odpowiadająca składce należnej od zatrudnionego na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe oraz

2) część kosztów osobowych pracodawcy odpowiadająca składce na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe za zatrudnionego

– na podstawie umowy zawartej między starostą właściwym dla siedziby spółdzielni a spółdzielnią, może podlegać finansowaniu ze środków Funduszu Pracy w pełnej wysokości przez okres 24 miesięcy od dnia zatrudnienia oraz w połowie wysokości przez kolejne 12 miesięcy, do wysokości odpowiadającej miesięcznie wysokości składki, której podstawą wymiaru jest kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Ważne
Zwrotu opłaconych składek, o których mowa wyżej, dokonuje starosta, w okresach kwartalnych na podstawie udokumentowanego wniosku spółdzielni, w terminie 30 dni od dnia jego złożenia.

Rozporządzenie określa wzór wniosku spółdzielni socjalnej o zwrot opłaconych składek, który stanowi załącznik do rozporządzenia . Zwrotu opłaconych składek starosta dokonuje na podstawie tego wniosku na wskazany rachunek bankowy spółdzielni.

Jeżeli stosunek pracy między spółdzielnią socjalną a:

1) jej członkiem, nawiązany na podstawie spółdzielczej umowy o pracę oraz w formach określonych w art. 201 ustawy z 16.9.1982 r. – Prawo spółdzielcze (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1560 ze zm.), tzn. na podstawie umowy o pracę nakładczą, umowy zlecenia lub umowy o dzieło, lub

2) pracownikiem będącym osobą, o której mowa w art. 4 ust. 1 SpółdzSocjalU (m.in. bezrobotni, niepełnosprawni itd.)

– ustanie przed upływem okresu finansowania składek ze środków Funduszu Pracy, zwrot opłaconych składek jest dokonywany do dnia ustania tego stosunku pracy.

Starosta dokonujący zwrotu opłaconych składek wydaje też spółdzielni socjalnej ubiegającej się o ich zwrot zaświadczenie o udzielonej pomocy publicznej de minimis, zgodnie z przepisami w sprawie zaświadczeń o pomocy de minimis i pomocy de minimis w rolnictwie lub rybołówstwie.

Prawo przedsiębiorców – nowe regulacje

Wraz z Prawem przedsiębiorców weszły jeszcze cztery inne ustawy, tj.:

1) ustawa z 6.3.2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy (poz. 647),

2) ustawa z 6.3.2018 r. o Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców (poz. 648),

3) ustawa z 6.3.2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (poz. 649),

4) ustawa z 6.3.2018 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej (poz. 650).

Razem przepisy zawierające się w tych pięciu ustawach stanowią tzw. konstytucję biznesu i regulują rynek gospodarczy w kraju. Najistotniejsze jest prawo przedsiębiorców, które reguluje m.in. działalność gospodarczą, jej podejmowanie i rejestrację, zawieszanie, a także kontakty przedsiębiorców z organami.

Działalność gospodarcza

Definicja działalności gospodarczej została zmieniona i w art. 3 Prawa przedsiębiorców za działalność gospodarczą uznaje się zorganizowaną działalność zarobkową, wykonywaną we własnym imieniu i w sposób ciągły. Nie są więc w niej już wymienione jak dotychczas rodzaje działalności gospodarczej. Obecnie działalność, żeby była uznana za działalność gospodarczą musi zawierać łącznie cztery cechy, musi być: zorganizowana, zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Mała działalność – działalność nierejestrowana

Osoby fizyczne mogą prowadzić pewnego rodzaju działalność zarobkową, która mimo że nosi cechy działalności gospodarczej, nie jest ze względu na jej rozmiar traktowana jako działalność gospodarcza. W konsekwencji osoba fizyczna, która ją prowadzi nie będzie obciążona obowiązkiem ubezpieczeń społecznych, nie podlega opodatkowaniu jak przedsiębiorca, nie podlega ewidencji oraz rejestracji. Oczywiście taka osoba może złożyć wpis do ewidencji i być zwykłym przedsiębiorcom, ale nie musi tego robić.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 Prawa przedsiębiorców nie stanowi działalności gospodarczej działalność wykonywana przez osobę fizyczną, której przychód należny z tej działalności nie przekracza w żadnym miesiącu 50% kwoty minimalnego wynagrodzenia (w 2018 r. jest to 1050 zł miesięcznie) i która w okresie ostatnich 60 miesięcy nie wykonywała działalności gospodarczej.

Ulga „na start”

Została wprowadzona ulga dla przedsiębiorców, polegającą na zwolnieniu przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia działalności gospodarczej z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie społeczne. Mogą z niej skorzystać przedsiębiorcy, którzy są osobami fizycznymi i podejmują działalność gospodarczą po raz pierwszy, albo podejmują ją ponownie po upływie co najmniej 60 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia albo zakończenia i nie wykonują i nie będą wykonywać jej na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed rozpoczęciem działalności gospodarczej w bieżącym lub poprzednim roku kalendarzowym taką wykonywali w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy.

Podejmowanie i rejestracja działalności gospodarczej

Działalność gospodarczą można podjąć w dniu złożenia wniosku o wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) albo po dokonaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej (art. 17 ust. 1 Prawa przedsiębiorców).

Zasady wpisu do CEIDG określają przepisy odrębnej ustawy o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy. W tym zakresie większość przepisów nie różni się od dotychczasowych. Jednak nowością jest to, że dane wpisywane do CEIDG zostały podzielone na dane ewidencyjne przedsiębiorcy (ich zmiana będzie obowiązkowa w ciągu 7 dni) i dane informacyjne o przedsiębiorcy (będzie je można zmienić w każdym czasie; chodzi np. o datę rozpoczęcia, zawieszenia, wznowienia i zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej).

Ponadto, opublikowanie informacji o pełnomocniku lub prokurencie w CEIDG będzie równoznaczne z udzieleniem pełnomocnictwa lub udzieleniem prokury na piśmie. Nowe przepisy pozwalają na ustanowienie prokury przez każdego przedsiębiorcę, także przez osoby fizyczne.

Zawieszanie działalności gospodarczej

Zostały wprowadzone zmiany w zakresie zawieszania działalności gospodarczej. Możliwość zawieszenia działalności ma nie tylko przedsiębiorca niezatrudniający pracowników, lecz także przedsiębiorca zatrudniający wyłącznie pracowników przebywających na urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie wychowawczym lub urlopie rodzicielskim, niełączących korzystania z urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu. W przypadku zakończenia korzystania z urlopów lub złożenia przez pracownika wniosku dotyczącego łączenia korzystania z urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu pracownik ma prawo do wynagrodzenia jak za przestój, określonego przepisami prawa pracy, do zakończenia okresu zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej.

Przedsiębiorca wpisany do CEIDG może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na czas nieokreślony albo określony, nie krótszy jednak niż 30 dni (chyba że jest to cały miesiąc luty), tak wynika z art. 23 Prawa przedsiębiorców. Ten czas nieokreślony nie jest w żaden sposób limitowany i może wynosić u przedsiębiorców wpisany do CEIDG – więcej niż 24 miesiące.

Natomiast przedsiębiorca wpisany do rejestru przedsiębiorców w KRS może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy.

Prostszy kontakt z urzędami

Został ułatwiony przedsiębiorcom z urzędami poprzez:

1) stworzenie portalu internetowego dla przedsiębiorców, który wyjaśni w jaki sposób zrealizować poszczególne sprawy urzędowe, umożliwi uiszczanie opłat urzędowych, czy uzyskanie zaświadczenia o niezaleganiu z podatkami albo składkami,

2) możliwość załatwiania spraw przez telefon e-mail lub za pomocą innych środków komunikacji,

3) podstawowym numerem identyfikującym przedsiębiorcę jest NIP.

Rozstrzyganie wątpliwości na korzyść przedsiębiorcy

Przepisy prawa przedsiębiorców przewidują, że jeżeli przedmiotem postępowania przed organem jest nałożenie na przedsiębiorcę obowiązku bądź ograniczenie lub odebranie uprawnienia, a w tym zakresie pozostają niedające się usunąć wątpliwości co do stanu faktycznego, organ rozstrzyga je na korzyść przedsiębiorcy (art. 10 ust. 2 Prawa przedsiębiorców). To samo odnosi się do wątpliwości co do treści normy prawnej (art. 11 ust. 1 Prawa przedsiębiorców).

Zasada to co nie jest prawem zabronione jest dozwolone

W art. 8 Prawa przedsiębiorców sformułowano istotną zasadę prowadzenia biznesu, zgodnie z która przedsiębiorca może podejmować wszelkie działania, z wyjątkiem tych, których zakazują przepisy prawa. Przedsiębiorca może być obowiązany do określonego zachowania tylko na podstawie przepisów prawa. Zatem jedynym wymogiem jest przestrzeganie wyraźnie wskazanych w prawie zakazów lub ograniczeń.

Załatwianie spraw z zakresu działalności gospodarczej

Istotne jest przede wszystkim, że organ bez uzasadnionej przyczyny nie może odstąpić od utrwalonej praktyki rozstrzygania spraw w takim samym stanie faktycznym i prawnym (art. 14 Prawa przedsiębiorców) Ponadto, organ w zakresie swojej właściwości, udziela przedsiębiorcy informacji o warunkach podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej(art. 15 Prawa przedsiębiorców).

Poza tymi ogólnymi zasadami w prawie przedsiębiorców wprowadzono oddzielny rozdział 3. dotyczący załatwiania spraw z zakresu działalności gospodarczej. Wynika z niego, że organy działają w sprawach związanych z wykonywaniem działalności gospodarczej wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do ich załatwienia (art. 27 Prawa przedsiębiorców). Organy w zakresie załatwiania spraw powinny współdziałać ze sobą. Organ nie może żądać ani uzależniać swojego rozstrzygnięcia od przedłożenia dokumentów w formie oryginału, poświadczonej kopii lub poświadczonego tłumaczenia, chyba że obowiązek taki wynika z przepisów prawa. Organ, wyznaczając przedsiębiorcy termin na dokonanie określonej czynności, uwzględnia czas niezbędny do jej wykonania, ważny interes publiczny oraz słuszny interes tego przedsiębiorcy” (art. 30 Prawa przedsiębiorców).

Ponadto, organ nie może odmówić przyjęcia pism i wniosków niekompletnych. Organ nie może żądać dokumentów lub ujawnienia danych, których konieczność przedstawienia, złożenia lub ujawnienia nie wynika z przepisu prawa lub danych, które są w posiadaniu organu lub do których ma dostęp na podstawie odrębnych przepisów (art. 31 Prawa przedsiębiorców).

Zamieszczono również przepisy dotyczące wydawania interpretacji indywidualnych, na wniosek przedsiębiorcy odnośnie wyjaśnienia co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (art. 34 Prawa przedsiębiorców). Oczywiście te interpretacje nie dotyczą interpretacji indywidualnych prawa podatkowego, które są nadal wydawane na podstawie przepisów ordynacji podatkowej. Interpretacja indywidualna jest wiążąca dla organów lub państwowych jednostek organizacyjnych właściwych dla przedsiębiorcy i może zostać zmieniona wyłącznie w drodze wznowienia postępowania” (art. 35 ust. 2 Prawa przedsiębiorców).

Ograniczenia kontroli działalności gospodarczej

Przepisy w zakresie prowadzenia kontroli prowadzonej działalności gospodarczej w dużej mierze powielają przepisy dotychczas obowiązujące w tym zakresie. W przypadku konieczności przeprowadzenia przez organ kontroli, ma ona być jak najmniej uciążliwa. Czynności kontrolne wykonuje się w sposób sprawny i możliwie niezakłócający funkcjonowania przedsiębiorcy. W przypadku gdy przedsiębiorca wskaże na piśmie, że wykonywane czynności zakłócają w sposób istotny działalność gospodarczą przedsiębiorcy, konieczność podjęcia takich czynności uzasadnia się w protokole kontroli. Organ nie będzie mógł wezwać przedsiębiorcy do osobistego stawiennictwa, jeżeli potrzebne informacje może uzyskać mailowo lub telefonicznie Czas trwania kontroli będzie ograniczony, a przypadku jego przekroczenia przedsiębiorca będzie mógł skorzystać z katalogu przysługujących mu roszczeń. Przedsiębiorcy, który poniósł szkodę na skutek wykonania czynności kontrolnych z naruszeniem przepisów prawa, przysługuje odszkodowanie.

Nowe wzory formularzy CIT – do rozliczenia za 2018 r.

W Dz.U. z 2018 r. pod poz. 1268 opublikowano rozporządzenie Ministra Finansów z 25.6.2018 r. w sprawie określenia wzorów deklaracji, zeznania, oświadczenia oraz informacji podatkowych obowiązujących w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych.

Rozporządzenie określa wzory m.in.:

1) deklaracji o wysokości pobranego przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, od dochodów (przychodów) osiągniętych przez podatnika mającego siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, CIT-6R(5) -załącznik nr 1;

2) deklaracji o wysokości podatku dochodowego od dochodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, CIT-6AR(4) -załącznik nr 2;

3) deklaracji o wysokości pobranego przez płatnika zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych, od dochodów (przychodów) osiągniętych przez podatników niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, CIT-10Z(4) -załącznik nr 4;

4) deklaracji o wysokości podatku dochodowego od dochodów z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w oświadczeniu CIT-5 lub deklaracji CIT-6AR, CIT-11R(4) – załącznik nr 5;

5) zeznania o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) przez podatnika podatku dochodowego od osób prawnych, CIT-8(26) – załącznik nr 6;

6) oświadczenia podatnika o przeznaczeniu dochodów z dywidend lub innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, CIT-5(11) -załącznik nr 8;

7) informacji o odliczeniach od dochodu i od podatku oraz o dochodach wolnych i zwolnionych od podatku, CIT-8/O(13) -załącznik nr 9;

8) informacji podatnika podatku dochodowego od osób prawnych o otrzymanych/przekazanych darowiznach, CIT-D(6) – załącznik nr 10;

9) informacji o wysokości pobranego podatku dochodowego od dochodów z dywidend oraz innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych, CIT-7(11) -załącznik nr 11;

10) informacji o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, IFT-2/IFT-2R(8) – załącznik nr 12;

11) informacji o odliczeniach od podstawy opodatkowania kosztów uzyskania przychodów poniesionych na działalność badawczo-rozwojową, CIT/BR(4) – załącznik nr 13.

Wzory stanowiące załączniki do rozporządzenia stosuje się do osiągniętych dochodów (uzyskanych przychodów, poniesionych strat) od 1.1.2018 r. Natomiast płatnicy i podatnicy, których rok podatkowy jest inny niż kalendarzowy i rozpoczął się przed 1.1.2018 r. oraz zakończył się po 31.12.2017 r., do osiągniętych dochodów (uzyskanych przychodów, poniesionych strat) w tym roku podatkowym stosują wzory formularzy w brzmieniu dotychczasowym.

Ruszyło składanie wniosków w programie „Dobry start”

Szczegółowe warunki realizacji rządowego programu „Dobry start” określone zostały w rozporządzeniu Rady Ministrów z 30 maja 2018 r. sprawie szczegółowych warunków realizacji rządowego programu „Dobry start” (Dz.U. z 2018 r. poz. 1061). Świadczenie przewidziane w ramach tego programu przysługuje zamieszkującym na terytorium RP:

1) obywatelom polskim;

2) cudzoziemcom:

a) obywatelom Unii Europejskiej, Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo Szwajcarii,

b) jeżeli wynika to z wiążących Rzeczpospolitą Polską dwustronnych umów międzynarodowych o zabezpieczeniu społecznym,

c) przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w związku z okolicznościami, o których mowa w art. 127 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz.U. z 2017 r. poz. 2206 i 2282 oraz z 2018 r. poz. 107, 138 i 771), jeżeli zamieszkują z członkami rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,

d) posiadającym kartę pobytu z adnotacją „dostęp do rynku pracy”, jeżeli zamieszkują z członkami rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem obywateli państw trzecich, którzy uzyskali zezwolenie na pracę na terytorium państwa członkowskiego na okres nieprzekraczający sześciu miesięcy, obywateli państw trzecich przyjętych w celu podjęcia studiów lub pracy sezonowej oraz obywateli państw trzecich, którzy mają prawo do wykonywania pracy na podstawie wizy,

e) przebywającym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie:

– zezwolenia na pobyt czasowy, o którym mowa w art. 139a ust. 1 lub art. 139o ust. 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, lub

– dokumentu pobytowego, o którym mowa w art. 1 ust. 2 lit. a rozporządzenia Rady (WE) nr 1030/2002 z dnia 13 czerwca 2002 r. ustanawiającego jednolity wzór dokumentów pobytowych dla obywateli państw trzecich (Dz.Urz. UE L 157 z 15.06.2002, str. 1, z późn. zm.1) – Dz.Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 19, t. 6, str. 3, z późn. zm.), z adnotacją „ICT”, wydanego przez inne państwo członkowskie Unii Europejskiej, i gdy celem ich pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest wykonywanie pracy w charakterze pracownika kadry kierowniczej, specjalisty lub pracownika odbywającego staż w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa, o którym mowa w art. 3 pkt 13b ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach przez okres nieprzekraczający 90 dni w okresie 180 dni

– jeżeli zamieszkują z członkami rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyłączeniem cudzoziemców, którym zezwolono na pobyt i pracę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres nieprzekraczający dziewięciu miesięcy, chyba że przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego lub dwustronne umowy międzynarodowe o zabezpieczeniu społecznym stanowią inaczej.

Podmioty uprawnione do otrzymania świadczenia

Samo świadczenie przysługuje:

1) rodzicom, opiekunom faktycznym, opiekunom prawnym, rodzinom zastępczym, osobom prowadzącym rodzinne domy dziecka, dyrektorom placówek opiekuńczo-wychowawczych, dyrektorom regionalnych placówek opiekuńczo-terapeutycznych – raz w roku na dziecko;

2) osobom uczącym się – raz w roku.

Świadczenie dobry start przysługuje w związku z rozpoczęciem roku szkolnego do ukończenia:

1) przez dziecko lub osobę uczącą się 20. roku życia;

2) przez dziecko lub osobę uczącą się 24. roku życia – w przypadku dzieci lub osób uczących się legitymujących się orzeczeniem o niepełnosprawności.

Świadczenie dobry start przysługuje także w przypadku:

1) ukończenia 20. roku życia przez dziecko lub osobę uczącą się przed rozpoczęciem roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym dziecko lub osoba ucząca się kończy 20. rok życia;

2) ukończenia 24. roku życia przez dziecko lub osobę uczącą się przed rozpoczęciem roku szkolnego w roku kalendarzowym, w którym dziecko lub osoba ucząca się kończy 24. rok życia – w przypadku dzieci lub osób uczących się legitymujących się orzeczeniem o niepełnosprawności.

Natomiast w przypadku dziecka biorącego udział w zajęciach rewalidacyjno-wychowawczych, świadczenie dobry start przysługuje nie wcześniej niż od roku kalendarzowego, w którym dziecko kończy 7. rok życia.

Wysokość świadczenia

Wysokość świadczenia została określona w wysokości 300 zł. W przypadku gdy dziecko, zgodnie z orzeczeniem sądu, jest pod opieką naprzemienną obydwojga rodziców rozwiedzionych, żyjących w separacji lub żyjących w rozłączeniu sprawowaną w porównywalnych i powtarzających się okresach, kwotę świadczenia dobry start ustala się każdemu z rodziców w wysokości połowy kwoty przysługującego świadczenia dobry start. Natomiast świadczenie nie przysługuje:

1) jeżeli dziecko lub osoba ucząca się zostały umieszczone w domu pomocy społecznej, schronisku dla nieletnich, zakładzie poprawczym, areszcie śledczym, zakładzie karnym, szkole wojskowej lub innej szkole, jeżeli instytucje te zapewniają nieodpłatnie pełne utrzymanie;

2) na dziecko z tytułu rozpoczęcia rocznego przygotowania przedszkolnego.

Ważne
Na dziecko umieszczone w pieczy zastępczej świadczenie dobry start przysługuje wyłącznie odpowiednio rodzinom zastępczym, osobom prowadzącym rodzinne domy dziecka, dyrektorom placówek opiekuńczo-wychowawczych albo regionalnych placówek opiekuńczo-terapeutycznych.

Wniosek o przyznanie świadczenia

Ustalenie prawa do świadczenia oraz jego wypłata następują na wniosek:

1) matki,

2) ojca,

3) opiekuna faktycznego,

4) opiekuna prawnego,

5) rodziny zastępczej,

6) osoby prowadzącej rodzinny dom dziecka,

7) dyrektora placówki opiekuńczo-wychowawczej,

8) dyrektora regionalnej placówki opiekuńczo-terapeutycznej,

9) osoby uczącej się.

Wniosek składa się w urzędzie gminy lub miasta właściwym ze względu na miejsce zamieszkania osoby ubiegającej się o świadczenie dobry start, a w przypadku ubiegania się o świadczenie dobry start na dziecko umieszczone w pieczy zastępczej albo ubiegania się o świadczenie dobry start przez osobę uczącą się będącą osobą usamodzielnianą w rozumieniu ustawy – w powiatowym centrum pomocy rodzinie właściwym ze względu na miejsce odpowiednio zamieszkania osoby ubiegającej się albo siedziby placówki opiekuńczo-wychowawczej albo regionalnej placówki opiekuńczo-terapeutycznej.

Ważne
Postępowanie w sprawie o świadczenie dobry start na wniosek osoby, która nie ma miejsca zamieszkania, prowadzi organ gminy lub miasta właściwy ze względu na miejsce jej czasowego pobytu.

Wniosek powinien zawierać:

1) nazwę i adres organu właściwego;

2) dane dotyczące wnioskodawcy i dzieci, na które wnioskodawca ubiega się o przyznanie świadczenia dobry start, w tym: imię, nazwisko, datę urodzenia, adres miejsca zamieszkania, obywatelstwo, numer PESEL, a w przypadku gdy nie nadano numeru PESEL – numer i serię dokumentu potwierdzającego tożsamość, stan cywilny wnioskodawcy oraz, o ile je posiada – adres poczty elektronicznej i numer telefonu;

3) oświadczenie o uczęszczaniu dziecka do szkoły;

4) oświadczenie o legitymowaniu się przez dziecko orzeczeniem o niepełnosprawności;

5) klauzulę następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”;

6) inne dokumenty, w tym oświadczenia, niezbędne do ustalenia prawa do świadczenia dobry start.

Ważne
Jeżeli wnioskodawca nie może złożyć w formie dokumentu elektronicznego zaświadczenia wymaganego dla potwierdzenia faktów lub stanu prawnego lub innego dokumentu niezbędnego w postępowaniu w sprawie o świadczenie dobry start, wnioskodawca może złożyć elektroniczną kopię takiego dokumentu, po uwierzytelnieniu jej kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP albo w inny sposób zapewniający możliwość potwierdzenia pochodzenia i integralności weryfikowanych danych w postaci elektronicznej.

Wnioski w sprawie ustalenia prawa do świadczenia dobry start są przyjmowane od dnia 1 sierpnia danego roku do dnia 30 listopada danego roku, a w przypadku wniosków składanych drogą elektroniczną – od dnia 1 lipca danego roku do dnia 30 listopada danego roku. Wnioski złożone po upływie powyższego terminu pozostawiane są bez rozpatrzenia. Wyjątkowo, jeżeli w okresie trzech miesięcy, licząc od dnia wydania orzeczenia o niepełnosprawności, zostanie złożony wniosek o ustalenie prawa do świadczenia dobry start, świadczenie przysługuje, jeżeli w okresie od 1 lipca do 30 listopada toczyło się postępowanie o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności.

Ustalenie prawa do świadczenia „Dobry start” oraz wypłata przysługującego świadczenia powinny nastąpić w terminie 2 miesięcy, licząc od dnia złożenia wniosku wraz z dokumentami, przy czym w przypadku wniosków o ustalenie prawa do świadczenia „Dobry start” złożonych wraz z dokumentami w lipcu lub sierpniu ustalenie prawa do świadczenia dobry start oraz wypłata przysługującego świadczenia następuje nie później niż do dnia 30 września.

Prowadzenie postępowania

Postępowania w sprawie świadczenia dobry start prowadzone są w:

1) jednostce organizacyjnej gminy, w której prowadzone są postępowania w sprawie świadczenia wychowawczego;

2) w jednostce organizacyjnej powiatu, w której prowadzone są postępowania w sprawie dodatku wychowawczego lub dodatku w wysokości świadczenia wychowawczego, o którym mowa w art. 115 ust. 2a z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej – w przypadku świadczenia dobry start na dziecko umieszczone w pieczy zastępczej lub osobę uczącą się będącą osobą usamodzielnianą.

Do prowadzenia postępowań w sprawach o świadczenie „Dobry start”, a także do wydawania w tych sprawach rozstrzygnięć, w tym decyzji, oraz przekazywania informacji o przyznaniu świadczenia:

1) wójt, burmistrz lub prezydent miasta może, w formie pisemnej, upoważnić swojego zastępcę, kierownika lub inną osobę z jednostki organizacyjnej gminy, w której prowadzone są postępowania w sprawie świadczenia wychowawczego;

2) starosta może, w formie pisemnej, upoważnić kierownika lub inną osobę z jednostki organizacyjnej powiatu, w której prowadzone są postępowania w sprawie dodatku wychowawczego lub dodatku w wysokości świadczenia wychowawczego.

Wójt, burmistrz lub prezydent miasta może wyznaczyć do przyjmowania wniosków i załączników do wniosków o ustalenie prawa do świadczenia dobry start inną jednostkę organizacyjną gminy i upoważnić kierownika lub inną osobę z tej jednostki do przyjmowania wniosków i załączników do wniosków o ustalenie prawa do świadczenia dobry start oraz do przekazywania ich do jednostki organizacyjnej, w której prowadzone są postępowania w sprawie świadczenia wychowawczego.

Ważne
W przypadku gdy postępowania w sprawach, o świadczenie „Dobry start” prowadzone są w ośrodku pomocy społecznej, realizacja tych zadań nie może powodować nieprawidłowości w wykonywaniu zadań pomocy społecznej, a także nie może naruszać norm zatrudnienia pracowników socjalnych określonych w przepisach o pomocy społecznej.

Istotne jest to, że przyznanie świadczenia dobry start nie wymaga wydania decyzji. Dopiero odmowa przyznania świadczenia dobry start oraz rozstrzygnięcie w sprawie nienależnie pobranego świadczenia dobry start wymagają wydania decyzji. Organ właściwy przesyła wnioskodawcy informację o przyznaniu świadczenia dobry start na wskazany przez niego adres poczty elektronicznej – o ile wnioskodawca wskazał adres poczty elektronicznej we wniosku. W przypadku gdy wnioskodawca nie wskazał adresu poczty elektronicznej, organ właściwy, odbierając wniosek od wnioskodawcy, informuje go o możliwości odebrania od tego organu informacji o przyznaniu świadczenia dobry start. Nieodebranie powyższej informacji nie wstrzymuje wypłaty tego świadczenia.

Projekt ustawy o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących

Projekt ustawy o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących daje nowe uprawnienie radzie gminy. To ona będzie uprawniona do ustalenia lokalizacji inwestycji mieszkaniowej w formie uchwały w terminie 60 dni od dnia złożenia przez inwestora wniosku.

Zgodnie z uzasadnieniem celem projektu jest przyjęcie rozwiązań upraszczających i usprawniających procedury administracyjne związane z realizacją inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących. Projekt zakłada również wprowadzenie szczególnych zasad lokalizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących , których celem jest przyspieszenie przebiegu procesu inwestycyjnego.

Zgodnie z projektem:

a) inwestycja mieszkaniowa – to przedsięwzięcie obejmujące budowę, zmianę sposobu użytkowania lub przebudowę, w wyniku której powstanie budynek lub budynki mieszkalne wielorodzinne o łącznej liczbie lokali mieszkalnych nie mniejszej niż 25 lub budynki mieszkalne jednorodzinne o łącznej liczbie nie mniejszej niż 10, wraz z urządzeniami budowlanymi z nimi związanymi, drogami wewnętrznymi, a także roboty budowlane niezbędne do obsługi oraz prawidłowego wykonania tych prac mieszkaniową stanowią również części budynków przeznaczone na działalność handlową lub usługową, natomiast

b) inwestycja towarzysząca – inwestycja w zakresie budowy, zmiany sposobu użytkowania lub przebudowy: sieci uzbrojenia terenu w rozumieniu art. 2 pkt 11 ustawy z 17.5.1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 2101 oraz z 2018 r. poz. 650 ze zm.), dróg publicznych, obiektów infrastruktury publicznego transportu zbiorowego, obiektów działalności kulturalnej, obiektów opieki nad dziećmi do lat 3, przedszkoli, szkół, placówek wsparcia dziennego, placówek opieki zdrowotnej, dziennych domów pomocy, obiektów służących działalności pożytku publicznego, obiektów sportu i rekreacji, terenów zieleni urządzonej, o ile służą obsłudze mieszkańców budynków będących przedmiotem inwestycji mieszkaniowej; inwestycję towarzyszącą stanowią również obiekty budowlane przeznaczone na działalność handlową lub usługową.

Projekt określa, co powinien zawierać wniosek inwestora, organy, które będą współdziałały (opiniowały wniosek), szczegóły jakie powinna zwierać uchwała rady gminy, standardy lokalizacji i realizacji inwestycji mieszkaniowych. W załażeniu uchwała o ustaleniu lokalizacji inwestycji mieszkaniowej wiąże organ wydający pozwolenie na budowę

Oczekuje na I czytanie

Projekt zmiany ustawy o gospodarce nieruchomościami w zakresie wywłaszczania nieruchomości

Na końcowym etapie uzgodnień międzyresortowych jest projekt ustawy o zmianie ustawy o gospodarce nieruchomościami. Wnioskodawcy uzasadniają ten projekt koniecznością wykonania wyroków Trybunału Konstytucyjnego z:

1) 14.7.2015 r. (SK 26/14), w związku z orzeczeniem niekonstytucyjności art. 136 ust. 3 zdanie pierwsze ustawy z 21.8.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 121 ze zm.; dalej: GospNierU) w zakresie, w jakim uzależnia przewidziane w nim żądanie byłego współwłaściciela wywłaszczonej nieruchomości lub jego spadkobierców od zgody pozostałych byłych współwłaścicieli nieruchomości lub ich spadkobierców oraz

2) 12.12.2017 r. (SK 39/15), w zakresie orzeczenia niekonstytucyjności art. 136 ust. 3 zdanie pierwsze GospNierU w zakresie w jakim wyłącza prawo do żądania przez poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę zwrotu nieruchomości nabytej przez Skarb Państwa lub jednostkę samorządu terytorialnego w drodze umowy, o której mowa art. 114 ust. 1 GospNierU, gdy nieruchomość stała się zbędna na cel publiczny uzasadniający jej nabycie.

Ponadto projekt wprowadza istotną zmianę w zakresie możliwości żądania zwrotu wywłaszczonej nieruchomości w przypadku niewykorzystania jej na cel wywłaszczenia . Dotychczas prawo żądania miało charakter bezterminowy. Według projektu roszczenia o zwrot wywłaszczonej nieruchomości wygasają, jeżeli od dnia, w którym decyzja o wywłaszczeniu stała się ostateczna, upłynęło 20 lat, a w tym terminie strona nie złożyła wniosku.

Ponadto wnioskodawcy proponują, by zwrot wywłaszczonych nieruchomości był możliwy także wględem nieruchomości nabytych w drodze umowy.

Nowy projekt ustawy w sprawie przekształcenia prawa użytkowania wieczystego już w Sejmie

Subiektywnym okiem praktyka: projekt pomimo zgłaszanych licznych wątpliwości i uwag ze strony samorządów nadal zwiera kontrowersyjne rozwiązania.

Wśród nich należy wskazać m.in. kwestie:

1) zaświadczeń wystawianych z urzędu, co pozostaje w sprzeczności z przepisami ustawy z 14.6.1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1257 ze zm.),

2) uszczuplenia nie tylko Skarbu Państwa, ale przede wszystkim samorządu z dochodów,

3) w istocie wywłaszczenie samorządu i pozbawienie go jego majątku, co zwłaszcza w kontekście wejścia w życie propozycji z dniem 1.1.2019 r., i planowania budżetu na nowy rok w istotny sposób wpłynie na prace samorządu,

4) naruszenia samodzielności jst.