Zmiany w dokumentacji cen transferowych

Od 8.4.2022 r. obowiązują:

• rozporządzenie Ministra Finansów z 29.3.2022 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dokumentacji cen transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz.U. z 2022 r., poz. 777);
• rozporządzenie Ministra Finansów z 2.4.2022 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie dokumentacji cen transferowych w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2022 r. poz. 778).

Ustawą z 29.10.2021 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (tzw. Polski Ład), znowelizowano m.in. przepisy ustawy o PIT i ustawy o CIT w zakresie cen transferowych. Nowela dotyczy m.in. zmiany w przepisach o cenach transferowych okresu referencyjnego z roku obrotowego na rok podatkowy oraz rozszerzenia rozwiązań właściwych dla uprzednich porozumień cenowych na porozumienia podatkowe i porozumienia inwestycyjne.

Rozporządzenia w sprawie dokumentacji cen transferowych określają szczegółowy zakres elementów lokalnej dokumentacji cen transferowych i grupowej dokumentacji cen transferowych, o których mowa w art. 11q ustawy o CIT oraz odpowiednio w art. 23zc ustawy o PIT.

Od 23.4.2022 r. obowiązują zmiany w ustawie o obronie ojczyzny. Jakie są konsekwencje dla pracodawcy?

Ochrona przed zwolnieniem

Stosunek pracy z osobą powołaną do pełnienia zasadniczej służby wojskowej albo terytorialnej służby wojskowej może być rozwiązany tylko za zgodą pracownika (art. 303 ustawy o obronie ojczyzny).

Ochrona nie obowiązuje w czterech przypadkach:

1. w stosunku do do umów o pracę zawartych na okres próbny,
2. w stosunku do umów o pracę na czas określony nie dłuższy niż 12 miesięcy,
3. jeżeli pracodawca może rozwiązać stosunek pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika,
4. w przypadku ogłoszenia upadłości lub likwidacji zakładu pracy.

Ochrona w trakcie szkoleń w dobrowolnej służbie zasadniczej

Ochrona na podobnych zasadach zasadach obowiązuje również od dnia poinformowania pracodawcy o terminie rozpoczęcia szkolenia podstawowego w dobrowolnej zasadniczej służbie wojskowej do dnia jego zakończenia oraz w okresie trwania szkolenia specjalistycznego w dobrowolnej zasadniczej służbie wojskowej (art. 304 ustawy o obronie ojczyzny).

Ochrona przysługuje przez okres 12 miesięcy od dnia zakończenia szkolenia specjalistycznego.

Ochrony nie stosuje się do umów na okres próbny , jak też umów na czas określony nie dłuższy niż 24 miesiące, a także w przypadku ogłoszenia upadłości lub likwidacji zakładu pracy oraz w sytuacjach określonych w art. 52 KP i art. 1 ust. 1 ustawy z 13.3.2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz.U. z 2018 r. poz. 1969).

Brak przekształcenia umowy próbnej w umowę na czas nieokreślony

Umowy na okres próbny oraz umowy okresowe zawierane na nie dłużej niż 12 (24) miesięcy zostały wyłączone spod ochrony.

Udzielanie urlopy bezpłatnego

Pracodawca jest obowiązany udzielić urlopu bezpłatnego:

1) na czas szkoleń podstawowych i specjalistycznych w dobrowolnej służbie zasadniczej,

2) pracownikowi powołanemu do pełnienia terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie, z wyjątkiem służby pełnionej jednorazowo w czasie lub dniu wolnym od pracy, urlopu bezpłatnego na okres trwania tej służby.

Odprawa pracownika powołanego do terytorialnej służby wojskowej

Pracownik powołany do terytorialnej służby wojskowej otrzymuje od pracodawcy odprawę w wysokości dwutygodniowego wynagrodzenia obliczonego według zasad określonych dla ustalania ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy. Odprawa nie przysługuje w razie ponownego powołania do tej samej służby.

Zwolnienie od pracy pracownika powołanego do czynnej służby wojskowej

Na wniosek pracownika powołanego do czynnej służby wojskowej, z wyłączeniem zawodowej służby wojskowej, oraz pełniącego służbę w rezerwie pracodawca jest obowiązany udzielić mu zwolnienia od pracy bez zachowania prawa do wynagrodzenia na 2 dni. Uprawnienie to nie dotyczy sytuacji powołania w trybie natychmiastowego stawiennictwa.

Ochrona małżonka

W okresie odbywania przez żołnierza obowiązkowej zasadniczej służby wojskowej rozwiązanie przez pracodawcę stosunku pracy z małżonkiem żołnierza może nastąpić wyłącznie z winy pracownika oraz w razie ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy. Ochrona jest w tym przypadku szeroka, obejmuje wszystkie rodzaje umów o pracę. Odnosi się jednak jedynie do obowiązkowej zasadniczej służby wojskowej.

Brexit – Informacja o obowiązywaniu przepisów o podatkach dochodowych po zakończeniu okresu przejściowego

24 grudnia 2020 r. Unia Europejska i Wielka Brytania zakończyły negocjacje osiągając porozumienie w sprawie pakietu umów regulujących przyszłe relacje, na który składają się:

Do końca okresu przejściowego, tj. do 31 grudnia 2020 r. obowiązywały regulacje, które traktowały Wielką Brytanię jak państwo członkowskie, a zatem stosowane były rozwiązania wynikające z dyrektyw:

1. dyrektywa Rady 2003/49/WE z dnia 3 czerwca 2003 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego do odsetek oraz należności licencyjnych między powiązanymi spółkami różnych państw członkowskich (tzw. dyrektywa IR) ma na celu zniesienie podatku u źródła od odsetek i należności licencyjnych wypłacanych przez spółkę państwa członkowskiego na rzecz spółki powiązanej z innego państwa członkowskiego.

Została ona wdrożona do krajowego porządku prawnego poprzez regulacje art. 21 ustawy o CIT, przewidujące zwolnienie od podatku u źródła dla spółek podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym w innym niż Polska państwie członkowskim UE. Zwolnienie dotyczy przychodów ze wskazanych w ustawie kategorii odsetek i należności licencyjnych (np. z odsetek, z praw autorskich, z praw do znaków towarowych, know-how),

2. dyrektywa Rady 2011/96/UE z dnia 30 listopada 2011 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich (tzw. dyrektywa PS), ma na celu wyeliminowanie podwójnego opodatkowania dywidend przekazywanych pomiędzy spółkami dominującymi a spółkami zależnymi różnych państw członkowskich.

Wdrożenie dyrektywy PS wiąże się ze stosowaniem zwolnienia od opodatkowania dochodów (przychodów) z dywidend i innych przychodów z tytułu udziału w zyskach osób prawnych na podstawie art. 20, art. 22 oraz art. 22c ustawy o CIT.

3. dyrektywa Rady 2009/133/WE z dnia 19 października 2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego (tzw. dyrektywa MR), ma na celu zapobieganie dyskryminacyjnemu traktowaniu pod względem podatkowym fuzji, podziałów i innych zdarzeń prawnych o podobnym charakterze dotyczących spółek różnych państw członkowskich w porównaniu z identycznymi zdarzeniami dotyczącymi spółek jednego państwa członkowskiego.

Implementacja dyrektywy MR skutkuje rozszerzeniem przepisów stosowanych przy krajowych zdarzeniach restrukturyzacyjnych na spółki państw członkowskich UE. Szczegółowe regulacje w tym zakresie zawarte są w przepisach ustawy o CIT dotyczących przedmiotu opodatkowania, przychodów i kosztów ich uzyskania oraz poboru podatku.

Powyższe regulacje w stosunkach ze Zjednoczonym Królestwem już nie obowiązują.

Natomiast należy zwrócić uwagę na fakt, że postanowienia Umowy o handlu i współpracy nie mają wpływu na prawa i obowiązki Unii lub jej państw członkowskich oraz Zjednoczonego Królestwa wynikające z jakiejkolwiek konwencji podatkowej.

Brexit nie ma wpływu na obowiązywanie Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840, z późn. zm.), gdyż jest to umowa bilateralna zawarta w obszarach nieobjętych prawem UE.

Zakończenie okresu przejściowego oraz opuszczenie przez Wielką Brytanię Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG) ma wpływ na rozliczenie podatku dochodowego w Polsce:

Ponadto, do wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową w Wielkiej Brytanii nie mają zastosowania przepisy dotyczące opodatkowania 10% podatkiem i co do zasady należy je rozliczyć samodzielnie w zeznaniu podatkowym jako dochody z innych źródeł (opodatkowanie wg skali 17/32%).

Powyższe zasady mają zastosowanie do opodatkowania dochodów osób fizycznych uzyskanych od 1 stycznia 2021.

Źródło: Ministerstwo Finansów

Praca zdalna ma zostać wpisana do Kodeksu pracy. Kolejny projekt ustawy trafił do konsultacji społecznych

W trakcie konsultacji społecznych znajduje się nowelizacja Kodeksu pracy, której przedmiotem jest m.in. wprowadzenie do przepisów KP możliwości stosowania pracy zdalnej.

Praca zdalna

Zgodnie z założeniem ustawodawcy praca zdalna ma zastąpić w treści przepisów Kodeksu pracy przepisy dotyczące telepracy. Projekt przewiduje zdefiniowanie pracy zdalnej jako pracy, która może być wykonywana całkowicie lub częściowo w miejscu wskazanym przez pracownika i każdorazowo uzgodnionym z pracodawcą, w tym pod adresem zamieszkania pracownika, w szczególności z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość.

Uzgodnienie między stronami umowy o pracę dotyczące wykonywania pracy zdalnej przez pracownika może nastąpić w dwóch momentach:

Praca zdalna może być wykonywana na polecenie pracodawcy:

– jeżeli pracownik złoży, bezpośrednio przed wydaniem polecenia, w postaci papierowej lub elektronicznej oświadczenie, iż posiada warunki lokalowe i techniczne do wykonywania pracy zdalnej.

Zasady pracy zdalnej określone w porozumieniu

Zasady wykonywania pracy zdalnej określa się w porozumieniu zawieranym między pracodawcą i zakładową organizacją związkową, a w przypadku, gdy u pracodawcy działa więcej niż jedna zakładowa organizacja związkowa – w porozumieniu między pracodawcą a tymi organizacjami. Jeżeli nie jest możliwe uzgodnienie treści porozumienia ze wszystkimi zakładowymi organizacjami związkowymi, pracodawca uzgadnia treść porozumienia z organizacjami związkowymi reprezentatywnymi w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2 ustawy o związkach zawodowych, z których każda zrzesza co najmniej 5% pracowników zatrudnionych u pracodawcy. W sytuacji, kiedy nie uda się osiągnąć porozumienia w ciągu 30 dni od przedstawienia jego treści, pracodawca określi zasady wykonywania pracy zdalnej w regulaminie, uwzględniając ustalenia podjęte z zakładowymi organizacjami związkowymi w toku uzgadniania porozumienia.

Jeżeli u danego pracodawcy nie działają zakładowe organizacje związkowe, zasady wykonywania pracy zdalnej określa pracodawca w regulaminie, po konsultacji z przedstawicielami pracowników wyłonionymi w trybie przyjętym u danego pracodawcy, czyli konstrukcji podobnej jak np. w ramach PPK.

Możliwe jest również wykonywanie pracy zdalnej bez porozumienia i bez regulaminu, w takiej sytuacji zasady pracy zdalnej zostaną określone w poleceniu wykonywania pracy zdalnej, albo w porozumieniu zawartym z pracownikiem.

Porozumienie oraz regulamin, określa w szczególności:

Pracodawca w ramach pracy zdalnej jest obowiązany:

Pracodawca z pracownikiem mogą ustalić zasady wykorzystywania przez pracownika wykonującego pracę zdalną materiałów i narzędzi pracy, w tym urządzeń technicznych, niezbędnych do wykonywania pracy zdalnej, niezapewnionych przez pracodawcę, spełniających wymagania określone w rozdziale IV działu dziesiątego KP. W tym przypadku pracownikowi wykonującemu pracę zdalną przysługuje ekwiwalent pieniężny w wysokości ustalonej z pracodawcą. Obowiązek pokrycia kosztów albo wypłaty ekwiwalentu, może być zastąpiony obowiązkiem wypłaty ryczałtu, którego wysokość odpowiada przewidywanym kosztom ponoszonym przez pracownika w związku z pracą zdalną. Przy ustalaniu wysokości ekwiwalentu albo ryczałtu bierze się pod uwagę w szczególności normy zużycia materiałów i narzędzi pracy, w tym urządzeń technicznych, ich udokumentowane ceny rynkowe oraz ilość wykorzystanego na potrzeby pracodawcy materiału i jego ceny rynkowe, a także normy zużycia energii elektrycznej oraz koszty usług telekomunikacyjnych.

Kontrola w ramach pracy zdalnej

Pracownik wykonujący pracę zdalną i pracodawca przekazują niezbędne informacje do wzajemnego porozumiewania się za pomocą środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość lub w inny sposób uzgodniony z pracodawcą. Pracodawca będzie miał prawo, w miejscu wykonywania pracy zdalnej i w godzinach pracy pracownika, przeprowadzać kontrolę wykonywania tej pracy przez pracownika, w tym w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przestrzegania procedur ochrony danych osobowych, na zasadach określonych w porozumieniu, regulaminie, poleceniu, albo w porozumieniu zawartym z pracownikiem. Kontrolę przeprowadza się w porozumieniu z pracownikiem, w miejscu wykonywania pracy zdalnej, w godzinach pracy pracownika. Pracodawca dostosowuje sposób przeprowadzania kontroli do miejsca wykonywania i charakteru pracy zdalnej. Wykonywanie czynności kontrolnych nie może naruszać prywatności pracownika wykonującego pracę zdalną i innych osób ani utrudniać korzystania z pomieszczeń domowych w sposób zgodny z ich przeznaczeniem. W sytuacji, kiedy w trakcie kontroli pracy zdalnej, pracodawca stwierdzi uchybienia w przestrzeganiu przepisów i zasad w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, a także w przestrzeganiu procedur ochrony danych osobowych, zobowiązuje pracownika do usunięcia stwierdzonych uchybień we wskazanym terminie albo cofa zgodę na wykonywanie pracy zdalnej przez tego pracownika. W przypadku wycofania zgody na wykonywanie pracy zdalnej pracownik rozpoczyna pracę w dotychczasowym miejscu pracy, w terminie określonym przez pracodawcę.

Brak dyskryminacji pracowników na pracy zdalnej

Pracownik, który wykonuje pracę zdalną nie może być traktowany mniej korzystnie w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych niż inni pracownicy zatrudnieni przy takiej samej lub podobnej pracy, uwzględniając odrębności związane z warunkami wykonywania pracy zdalnej. Ponadto pracownik nie może być w jakikolwiek sposób dyskryminowany z powodu wykonywania pracy zdalnej, jak również odmowy wykonywania takiej pracy. Fakt, że pracownik korzysta z pracy zdalnej nie oznacza, że nie może on przebywać na terenie zakładu pracy. Pracodawca umożliwi pracownikowi wykonującemu pracę zdalną, na zasadach przyjętych dla ogółu pracowników, przebywanie na terenie zakładu pracy, kontaktowanie się z innymi pracownikami oraz korzystanie z pomieszczeń i urządzeń pracodawcy, z zakładowych obiektów socjalnych i prowadzonej działalności socjalnej.

Szkolenie wstępne w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy osób przyjmowanych do pracy na stanowisko administracyjno-biurowe będzie mogło być przeprowadzone w całości za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej. Pracownik potwierdzi odbycie szkolenia w postaci papierowej lub elektronicznej.

Wyjątki od pracy zdalnej

Praca zdalna nie obejmuje prac:

Ocena ryzyka zawodowego pracownika wykonującego pracę zdalną uwzględnia w szczególności wpływ tej pracy na wzrok, układ mięśniowo-szkieletowy oraz uwarunkowania psychospołeczne tej pracy. Na podstawie wyników tej oceny pracodawca opracuje informację zawierającą:

Okazjonalna praca zdalna

Praca zdalna może być wykonywana okazjonalnie, na wniosek pracownika złożony w postaci papierowej lub elektronicznej, w wymiarze nieprzekraczającym 24 dni w roku kalendarzowym.

Kontrola wykonywania pracy zdalnej w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz przestrzegania procedur ochrony danych osobowych, odbywa się na zasadach ustalonych z pracownikiem.

Nowe rekomendacje KSR

Dnia 4 kwietnia 2022 r. Ministerstwo Finansów opublikowało rekomendacje Komitetu Standardów Rachunkowości („KSR”) pt. „Sprawozdanie finansowe i sprawozdanie z działalności w warunkach rosyjskiej agresji na Ukrainę” (więcej na ten temat tutaj).

Rekomendacje KSR dotyczą prezentacji i ujawniania skutków agresji Rosji na Ukrainę w sprawozdaniu finansowym, skonsolidowanym sprawozdaniu finansowym oraz w sprawozdaniu z działalności, a także uwzględnienia związanych z tym zdarzeń w księgach rachunkowych, w szczególności przychodów i kosztów związanych z pomocą uchodźcom. Rekomendacje mają zastosowanie zarówno do sprawozdań, gdy dzień bilansowy przypadł przed 24 lutego 2022 r. (dniem rozpoczęcia rosyjskiej agresji na Ukrainę), jak również tych, gdy dzień bilansowy przypadał 24 lutego 2022 r. lub później. Adresatem rekomendacji są kierownicy jednostek i osoby, którym powierzono prowadzenie ksiąg rachunkowych, członkowie rad nadzorczych, biegli rewidenci, a także interesariusze oczekujący rzetelnej i jasnej informacji o sytuacji majątkowej i finansowej oraz o wyniku finansowym jednostki.

Więcej: https://www.gov.pl/web/finanse/rekomendacje-sprawozdanie-finansowe-i-sprawozdanie-z-dzialalnosci-w-warunkach-rosyjskiej-agresji-na-ukraine

Źródło: Polska Izba Biegłych Rewidentów

Termin zwrotu nadpłaty w PIT wykazanej w zeznaniu podatkowym za 2021 rok

Termin złożenia zeznania

W przypadku gdy podatnicy za rok podatkowy 2021 składają zeznanie: PIT-36, PIT-36L, PIT-37, PIT-38 czynią to w terminie od 15 lutego do 2 maja 2022 r.

Forma złożenia zeznania

Podatnik może złożyć zeznanie podatkowe w formie elektronicznej, w tym przy wykorzystaniu usługi Twój e-PIT. Jednak nadal nie rozliczą się przy jej pomocy podatnicy uzyskujący przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej i ze specjalnych działów produkcji rolnej. Podatnicy mogą też składać zeznania podatkowe w formie papierowej.

Termin zwrotu nadpłaty

W przypadku rozliczenia rocznego PIT nadpłata powstaje z dniem złożenia zeznania rocznego (nie wcześniej niż 15 lutego). Natomiast termin zwrotu nadpłaty przez urząd skarbowy zależy od formy złożenia zeznania. Jeśli podatnik złożył zeznanie w formie elektronicznej, w tym przez usługę Twój e-PIT, to organ ma 45 dni na zwrot nadpłaty, licząc od następnego dnia po złożeniu zeznania. Natomiast, jeśli podatnik złożył zeznanie w formie papierowej to organ podatkowy ma 3 miesiące na zwrot nadpłaty licząc od następnego dnia po złożeniu zeznania.

Forma złożenia zeznania podatkowego i termin zwrotu nadpłaty
Termin złożenia zeznania do US	Rodzaj zeznania	Forma złożenia zeznania	Termin zwrotu nadpłaty podatku przez US	Przykład
od 15 lutego do 2 maja 2022 r.	PIT-36 PIT-36L PIT-37 PIT-38	elektronicznie usługa Twój e-PIT	45 dni, licząc od następnego dnia po złożeniu zeznania	Termin złożenia zeznania 2.5.2022 r.- ostateczny termin zwrotu 16.6.2022 r.
		papierowa	3 miesiące, licząc od następnego dnia po złożeniu zeznania	Termin złożenia zeznania 2.5.2022 r.- ostateczny termin zwrotu 3.8.2022 r.
od 15 lutego do 2 maja 2022 r.	PIT-36 PIT-37 z Kartą Dużej Rodziny	elektronicznie usługa Twój e-PIT	30 dni, licząc od następnego dnia po złożeniu zeznania	Termin złożenia zeznania 1.3.2022 r.- ostateczny termin zwrotu 31.3.2022 r.
		papierowa	3 miesiące, licząc od następnego dnia po złożeniu zeznania	Termin złożenia zeznania 1.3.2022 r.- ostateczny termin zwrotu 2.6.2022 r.

Korekta zeznania a termin zwrotu nadpłaty

W przypadku gdy podatnik sam zauważy błąd w złożonym zeznaniu podatkowym i złoży jego korektę, to jeśli nadpłata będzie wynikać również z korekty zeznania – wówczas organ podatkowy ma 2 miesiące, licząc od dnia następnego po dniu złożenia korekty, jednak nie wcześniej niż 3 miesiące (zeznanie w formie papierowej) albo 45 dni (zeznanie w formie elektronicznej) licząc od dnia złożenia zeznania po raz pierwszy.

W przypadku gdy błąd w zeznaniu zostanie wykryty przez organ podatkowy w ramach czynności sprawdzających zeznania rocznego, to zwrot wynikły z prowadzenia czynności sprawdzających następuje w okresie 3 miesięcy licząc od daty skorygowania zeznania. Jeżeli korekta odbywa się bez udziału podatnika, zgodnie z art. 274 § 1 pkt 1 OrdPU (urząd sam dokonuje stosownych poprawek do kwoty 5000 zł) – wówczas zwrot w termin 3 miesięcy liczony jest od daty, do której podatnik może dokonać sprzeciwu od przeprowadzonej przez organ zmiany w treści zeznania podatkowego (w takich przypadkach otrzymuje od organu uwierzytelnioną kopię skorygowanego automatycznie zeznania).

Zmiany w dofinansowaniu posiłków dla pracowników

Nowelizacja rozporządzenia Ministra Rodziny i Polityki Społecznej, zgodnie z którą istotnie wzrosła kwota zwolnienia z oskładkowania dofinansowania posiłków dla pracowników – ze 190 zł do 300 zł na pracownika miesięcznie stanowi pierwszą taką podwyżkę od 2004 roku.

Z ulgi mogą korzystać pracodawcy, którzy zapewniają pracownikom posiłki w firmowej stołówce, zamawiają catering, ale też ci, którzy oferują im kupony na posiłki, bony żywieniowe czy karty przedpłacone. Z wyliczeń wynika, że podniesienie kwoty zwolnienia oznacza około 690 zł oszczędności rocznie dla pracownika i około 740 zł dla pracodawcy. Roczna wysokość oszczędności zależy od wielkości zatrudnienia. Firma zatrudniająca 20 osób zyska ponad 14 tys. zł. Dla średniego przedsiębiorstwa, w którym pracuje 100 osób, oszczędność przekroczy 73 tys. zł rocznie, a dla firmy z kilkoma tysiącami pracowników oszczędności liczone są w milionach złotych.

Najczęściej wybierane przez pracodawców formy dofinansowania posiłków to karty przedpłacone i kupony na posiłki. To o tyle istotne, że pracownik może z nich korzystać także podczas pracy zdalnej, która w wielu firmach stała się codziennością. Nie jest potrzebna stołówka firmowa czy catering zamawiany do biura.

Źródło: newseria.pl

WSA: pracownik nie może zastępować administratora w realizacji jego obowiązków

Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA), wyrokiem z 15 lutego 2022 r., utrzymał w mocy decyzję organu nadzorczego, w której w związku ze stwierdzonym naruszeniem ochrony danych osobowych dokonanym przez Prezesa Sądu Rejonowego w Zgierzu, została nałożona na niego kara pieniężna w wysokości 10 tys. zł. Sprawa dotyczyła zgubienia przez kuratora sądowego niezaszyfrowanego nośnika pamięci typu pendrive. Na nośniku przechowywano dane 400 osób, podlegających nadzorowi kuratorskiemu i objętych wywiadem środowiskowym.

W uzasadnieniu wyroku z 15 lutego 2022 r. WSA* uznał, że organ nadzorczy w prawidłowo ustalił stan faktyczny sprawy i właściwie ocenił materiał dowodowy, nie popierając tym samym zarzutów skarżącego decyzję administratora. W przedmiotowej sprawie bezsporne było, że doszło do naruszenia ochrony danych osobowych na skutek zgubienia niezaszyfrowanego nośnika danych typu pendrive. Administrator wydał do użytku służbowego niezabezpieczone urządzenie i zobowiązał kuratorów do zabezpieczenia nośnika we własnym zakresie.

Sąd podtrzymał stanowisko organu nadzorczego, że pracownik nie może zastępować administratora w realizacji jego obowiązków. Ponadto pracownik może nie posiadać odpowiedniej wiedzy w zakresie stosowania odpowiednich środków organizacyjnych czy technicznych albo może wdrożyć nieodpowiednie zabezpieczenia i nieadekwatne do zakresu przetwarzanych danych osobowych.

Zdaniem UODO, na co również zwrócił uwagę WSA, administrator naruszył m.in. zasadę poufności i integralności danych osobowych, ponieważ nie wprowadził odpowiednich środków organizacyjnych i technicznych adekwatnych do sposób i celów przetwarzania danych, po które to Prezes Sądu sięgnął dopiero po utracie nośnika danych. W konsekwencji zaniechanie to umożliwiło osobom nieuprawnionym dostęp do danych osobowych.

Zdaniem sądu, tak zorganizowany proces określania i wdrażania zabezpieczeń przetwarzanych danych osobowych, pozbawia administratora dostępu do podstawowych informacji. Skutkiem tego jest brak wiedzy, jakie zabezpieczenia funkcjonują w organizacji i czy będą one skuteczne co do potencjalnych zagrożeń.

WSA przyznał rację organowi, że nałożona administracyjna kara pieniężna spełni swoją funkcję zarówno represyjną, jak i prewencyjną.

* sygn. II SA/Wa 3309/21

Źródło: https://uodo.gov.pl/pl/138/2343

Raport ZUS: Pokrycie wydatków wpływami do Funduszu Ubezpieczeń Społecznych

Wskaźnik pokrycia bieżących wydatków wpływami ze składek i ich pochodnych osiągnął poziom blisko 82%. Taki wynik FUS w 2021 r. był możliwy dzięki wzrostowi zatrudnienia w sektorze przedsiębiorstw oraz wzrostowi przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.

Zdolności płatników do regulowania zobowiązań

Innym miernikiem kondycji FUS, obrazującym poziom wywiązywania się płatników z obowiązku terminowego opłacania składek, jest wskaźnik ściągalności składek rozumiany jako stosunek wpływów z tytułu składek do ich przypisu w danym roku. Wskaźnik ten w 2021 r. wyniósł 99,7 % i był wyższy od osiągniętego w 2020 r. o 5,6 p.p. Pozwala to na pozytywną ocenę zdolności płatników do regulowania zobowiązań z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne.

Pandemia a składki ZUS

Największą pozycją przychodów FUS były składki na ubezpieczenia społeczne, których kwota według przypisu w 2021 r. wyniosła 228,7 mld zł i była o 9,4% wyższa od osiągniętej w 2020 r. Wpływy składek w 2021 r. wyniosły 228,1 mld zł i były o 15,9% wyższe niż rok wcześniej – wzrost ten wynika z efektu niskiej bazy w 2020 r. spowodowanego zwolnieniem płatników składek objętych programami pomocowymi w ramach walki z pandemią COVID-19 z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne.

Wzrost zatrudnienia cudzoziemców

Liczba cudzoziemców, którzy legalnie mieszkają i pracują w Polsce, systematycznie rośnie. Na koniec grudnia 2021 r. w ZUS było zarejestrowanych ponad 875 tys. obcokrajowców, co oznacza wzrost o 20,7 % w stosunku do poprzedniego roku oraz wzrost o 3,4% w stosunku do stanu na koniec trzeciego kwartału 2021 r.

W liczbie tej 59,4% osób było pracownikami, 2,7% prowadziło działalność gospodarczą, a pozostali byli objęci innymi formami zatrudnienia. Największą grupę obcokrajowców (71,7%) stanowili obywatele Ukrainy – na koniec grudnia 2021 r. ich liczba wyniosła ponad 627 tys. osób, tj. o 17,8% więcej niż na koniec poprzedniego roku oraz o 1,6 % więcej niż we wrześniu 2021 r.

Koszty FUS

Koszty FUS w 2021 r. wyniosły 284,5 mld zł i były o 7,2 mld zł większe niż przed rokiem. Największą ich pozycją były transfery na rzecz ludności w kwocie 276,2 mld zł, obejmujące świadczenia emerytalno-rentowe oraz pozostałe świadczenia. Wydatki na emerytury i renty finansowane z FUS wyniosły 245,5 mld zł, tj. o 7,2% więcej niż przed rokiem – to wynik rosnącej liczby świadczeń emerytalnych oraz waloryzacji.

Źródło: zus.pl

Polski Ład. Nowa składka zdrowotna jest opodatkowana

Od 1.1.2022 r. obowiązują nowe przepisy podatkowe uchwalone w ramach tzw. Polskiego Ładu. Jedną z najważniejszych zmian, które weszły w życie, jest całkowita korekta w zakresie sposobu ustalania wysokości składki zdrowotnej.

Brak możliwości odliczania składki zdrowotnej od podatku

Nowa składka zdrowotna to jednak nie tylko jej znaczna podwyżka oraz zmiana sposobu jej liczenia. Najważniejszą konsekwencją nowego systemu podatkowego jest wprowadzenie całkowitego zakazu odliczania składki zdrowotnej od podatku.

Do końca 2021 r. każdy podatnik miał prawo do odliczania znacznej części składki zdrowotnej od podatku. W konsekwencji, rzeczywisty koszt składki zdrowotnej był wielokrotnie mniejszy niż wskazywałaby na to sama kwota składki, gdyż 85% kwoty zapłaconej składki zdrowotnej odzyskiwaliśmy w postaci pomniejszonego podatku dochodowego.

Od 2022 r. sytuacja zmieniła się diametralnie. Nowe przepisy wprowadziły całkowity zakaz odliczania składki zdrowotnej od podatku. Pomijając kwestię zubożenia podatnika, sama koncepcja zniesienia odliczalności od podatku znajduje jednak swoje uzasadnienie fiskalne. Nowy system dąży do tego, aby system opieki zdrowotnej w Polsce był rzeczywiście finansowany składką zdrowotną, a nie dotacją z budżetu państwa (czyli de facto zasilany był z pozostałych podatków).

Z nowym systemem jest jednak jeden, zasadniczy problem. Zniesienie odliczalności składki zdrowotnej zostało wprowadzone w sposób totalny. Nowej składki zdrowotnej nie odliczymy już nie tylko od podatku. Obecne przepisy zakazują odliczania jej nawet od dochodu. A to ma daleko idące konsekwencje.

Osoba prowadząca działalność gospodarczą – chcąc nie chcąc – jest ustawowo zobowiązana do opłacania składki zdrowotnej z tytułu prowadzonej działalności. Niewątpliwie, jest to zatem koszt związany z prowadzeniem tej działalności. Obecne przepisy podatkowe zabraniają jednak zaliczania zapłaconej składki zdrowotnej do kosztów uzyskania przychodów. Zabraniają również pomniejszenia podstawy opodatkowania o zapłaconą składkę zdrowotną.

W konsekwencji, podatek dochodowy obliczany jest jako procent, nie tylko od samego dochodu, ale również od składki zdrowotnej.

Opisany powyżej problem nie zaistniałby, gdyby stawka procentowa podatku dochodowego odnosiła się do rzeczywistego dochodu, a więc przychodu pomniejszonego o koszty. W rzeczywistości jednak podatek dochodowy płacimy obecnie od dochodu powiększonego o składkę zdrowotną.

Jeśli zatem podstawy opodatkowania nie pomniejszamy o składkę zdrowotną, to okazuje się, że podatek dochodowy płacimy również od kwoty samej składki.

Obowiązujące obecnie przepisy Polskiego Ładu wprowadziły podatek od podatku. Przymusowa składka zdrowotna jest bowiem w istocie niczym innym, jak właśnie kolejnym podatkiem.

Częściowe odliczenie składki zdrowotnej

W ostatnim czasie rząd przedstawił propozycję naprawy Polskiego Ładu. Jedna z proponowanych poprawek ma polegać właśnie na umożliwieniu częściowego odliczenia składki zdrowotnej od dochodu.

Problem pobierania podatku od składki zdrowotnej mógłby zostać zatem rozwiązany. Mógłby, gdyby nie fakt, że nowelizacja przepisów przewiduje kwotowe limity odliczeń. A to powoduje, że składka zdrowotna ma być odliczana od dochodu jedynie częściowo.

W przypadku przedsiębiorców na podatku liniowym, odliczenie składki zdrowotnej od dochodu ma być limitowane do kwoty 8700 zł. Oznacza to zatem, że wszystkie składki zdrowotne powyżej tej kwoty będą – tak jak dotąd – opodatkowane.

Podobnie w przypadku ryczałtowców. Odliczenie od przychodu ma dotyczyć jedynie połowy wartości zapłaconych składek zdrowotnych. Oznacza to więc, że pozostałe 50% wartości składek pozostanie, tak jak dotychczas, opodatkowane.

Z kolei w odniesieniu do osób rozliczających się na podstawie skali podatkowej, rząd nie przewiduje w ogóle żadnych zmian. Oznaczałoby to zatem pozostawienie pełnego opodatkowania składek zdrowotnych, tak jak ma to miejsce w aktualnym stanie prawnym.

Nowe przepisy trafiły już do konsultacji społecznych. Pozostaje zatem mieć nadzieję, że w trakcie prac nad projektem, podniesiona zostanie również kwestia opodatkowania przymusowego kosztu, jakim niewątpliwie jest dla każdego przedsiębiorcy płacona przez niego składka zdrowotna.

Źródło: zus.pl