Sentencja

Dodatek stażowy zostanie wyłączony z minimalnej płacy

Nowa definicja

Dodatek za staż pracy jest obligatoryjny w sferze budżetowej i dobrowolny u pozostałych pracodawców. Popularnie określa się go „dodatkiem stażowym”, ale oficjalnie nie ma jednej nazwy (m.in. za wieloletnią pracę, za długoletnią pracę, za wysługę lat) ani jednolitych zasad jego przyznawania. Z tego powodu projekt ustawy o zmianie ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (dalej: projekt) zakłada wprowadzenie jego definicji, dodając do słownika pojęć zamieszczonego w art. 1 ustawy z 10.10.2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2177; dalej: MinWynagrU) nowy pkt 10.

Przez dodatek za staż pracy trzeba będzie rozumieć dodatek do wynagrodzenia przysługujący pracownikowi z tytułu osiągnięcia ustalonego okresu zatrudnienia, na zasadach określonych w odrębnych przepisach, układzie zbiorowym pracy, innym opartym na ustawie porozumieniu zbiorowym, regulaminie wynagradzania, statucie określającym prawa i obowiązki stron stosunku pracy, umowie o pracę lub spółdzielczej umowie o pracę.

Nowe wyłączenie

Aby ustalić wysokość wynagrodzenia pracownika, sumuje się przysługujące mu składniki wynagrodzenia i inne świadczenia wynikające ze stosunku pracy, zaliczone według zasad statystyki zatrudnienia i wynagrodzeń określonych przez GUS do wynagrodzeń osobowych (art. 6 ust. 4 MinWynagrU). Bierze się więc pod uwagę m.in. wynagrodzenie zasadnicze, premie, nagrody czy dodatki – w tym za staż pracy. Dziś nie uwzględnia się jedynie:

Lista wyłączeń zostanie jednak od 1 stycznia 2020 r. poszerzona właśnie o dodatek za staż pracy. Dzięki dopisaniu do art. 6 ust. 5 MinWynagrU nowego pkt 5 trzeba będzie pomijać ten dodatek (bez względu na jego nazwę u pracodawcy), licząc, czy pracownik otrzymał w danym miesiącu wynagrodzenie co najmniej na poziomie minimalnym.

Przepisy przejściowe

Dołączenie dodatku za staż pracy do składników wykluczanych z kwoty minimalnej płacy może spowodować zmianę wynagrodzenia pracownika. Jeśli to się z kolei przełoży na koszty zamówienia publicznego, które będzie realizowane na mocy umowy zawartej przed 1.9.2019 r., wykonawca będzie miał prawo wystąpić z wnioskiem do zamawiającego o przeprowadzenie negocjacji dotyczących zawarcia porozumienia w sprawie odpowiedniej zmiany należnego mu wynagrodzenia (art. 2 ust. 1 projektu). To samo dotyczy umów podpisanych w innym trybie niż zamówienia publiczne (art. 4 projektu).

Odpowiednią zmianą wynagrodzenia należnego wykonawcy będzie suma wzrostu od 1.1.2020 r. kosztów wykonawcy wynikających z ustalenia wysokości wynagrodzenia albo podwyższenia dotychczasowej kwoty wynagrodzenia przysługującego pracownikom zatrudnionym przy realizacji zamówienia w części pozostałej do wykonania o wysokość́ dodatku za staż pracy. Chodzi o dodatek, który miałby być́ wypłacony w okresie realizacji tej części zamówienia pracownikom, którzy przed dniem wejścia w życie zmienionych przepisów otrzymywali minimalne wynagrodzenie za pracę uwzględniające ten dodatek (art. 2 ust. 3 projektu).

Data obowiązywania

Wyłączenie dodatku za staż pracy z minimalnego wynagrodzenia za pracę ma zacząć obowiązywać od 1.1.2020 r. Z kolei przepisy przejściowe, zawarte w art. 2–4 projektu, od 1.9.2019 r.

źródło:

Substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego

Rozporządzenie określa:

Objaśnienia podatkowe MF w zakresie cen transferowych

W zakresie technicznych aspektów przygotowywania analiz porównawczych opublikowane przez Ministerstwo Finansów „Objaśnienia podatkowe w zakresie cen transferowych, dotyczące technicznych aspektów przygotowywania analiz porównawczych oraz opisów zgodności w odniesieniu do przepisów obowiązujących do 31.12.2018 r.” – obejmują takie szczegółowe kwestie jak:

Ponadto objaśnienia obejmują zagadnienie sporządzania opisów zgodności warunków transakcji oraz innych zdarzeń ustalonych z podmiotami powiązanymi z warunkami, które ustaliłyby pomiędzy sobą podmioty niezależne.

Dopuszczalna ilość substancji zanieczyszczających odprowadzanych w ściekach przemysłowych

Dopuszczalne ilości substancji zanieczyszczających, wyrażone w jednostkach masy przypadających na jednostkę masy wykorzystywanego surowca, materiału, paliwa lub powstającego produktu, którą można odprowadzać w ściekach przemysłowych w jednym lub więcej okresach – określono w załączniku do rozporządzenia.

W załączniku określono dopuszczalne ilości:

Wymagania w zakresie bezpieczeństwa wytwarzania blankietów dokumentów publicznych

W Dz.U. z 2019 r. pod poz. 1281 opublikowano rozporządzenie MSWiA z 2.7.2019 r. w sprawie wykazu minimalnych wymagań bezpieczeństwa wytwarzania dokumentów publicznych przez fałszerstwem.
Jak wynika z art. 7 ust. 1 ustawy z 22.11.2018 r. o dokumentach publicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 53 ze zm.; dalej: DokPublU), dla dokumentów publicznych poszczególnych kategorii ustala się minimalne zabezpieczenia przed fałszerstwem, uwzględniając:

Wykaz takich minimalnych zabezpieczeń określa załącznik do rozporządzenia.

Nowe agencje zatrudnienia wspomaganego

Do znalezienia, podjęcia i utrzymania zatrudnienia przez osoby niepełnosprawne ma prowadzić zatrudnienie wspomagane. Projekt ustawy w tej sprawie (przygotowany przez resort pracy i obecnie opiniowany) przewiduje, że realizacja tego zadania przypadnie nowym instytucjom – agencjom zatrudnienia wspomaganego (dalej agencje). Planowany termin wejścia w życie, to 1.1.2020 r.

Wymagania wobec założycieli

Proponowana lista założycieli agencji jest krótka. Obejmuje gminę, powiat i organizację pozarządową, której statutowym zadaniem jest rehabilitacja zawodowa i społeczna osób niepełnosprawnych. I to nie każdy z tych podmiotów, lecz wyłącznie te, które spełnią ustawowe warunki. Przewiduje się, że będą musiały (art. 19 ust. 1 projektu ustawy o zatrudnieniu wspomaganym):

Rejestracja na wniosek

Ma powstać specjalny rejestr agencji, prowadzony przez wojewodów w systemie teleinformatycznym. Agencja będzie mogła zacząć działać po uzyskaniu wpisu do tego rejestru, co nastąpi na wniosek jej założyciela (art. 18 i art. 20 projektu).

Zadania agencji

Główny cel agencji to realizacja zatrudnienia wspomaganego, którego organizację będzie się zajmował koordynator. Cel ten ma być wykonywany poprzez organizację pracy trenerów pracy (dalej trenerów) i innych specjalistów zaangażowanych w proces zatrudnienia wspomaganego, wspieranie trenerów zwłaszcza w pozyskiwaniu potencjalnych klientów i ich pracodawców oraz dokonywanie ocen okresowych (co najmniej raz na pół roku) osób uprawnionych znajdujących się na 3 etapie zatrudnienia wspomaganego (etap monitoringu), żeby sprawdzić poziom ich zaangażowania i motywacji.

Do zadań agencji ma także należeć współpraca z podmiotami zewnętrznymi realizującymi lub mogącymi realizować zatrudnienie wspomagane, w tym w szczególności wojewodą, powiatowymi i wojewódzkimi urzędami pracy oraz pracodawcami. W ich gestii będzie się też znajdować prowadzenie działań promocyjno-informacyjnych dotyczących zatrudnienia wspomaganego.

Co roku agencja będzie zobowiązana złożyć wojewodzie sprawozdanie ze swojej działalności. Zakładany termin to 31 stycznia za rok poprzedni. Do tego wojewoda przeprowadzi kontrole: doraźne i okresowe (minimum co 2 lata) w zakresie przestrzegania przepisów ustawowych.

Regulamin i inne dokumenty

Agencja będzie musiała ustalić regulamin swojego działania, określając w nim m.in. tworzenie indywidualnego profilu zawodowego osoby uprawnionej i planu działania, prowadzenie ewidencji godzin udzielonego wsparcia oraz sposób przechowywania dokumentacji.

Na agencjach ma spoczywać obowiązek przechowywania wszystkich dokumentów niezbędne do wykazania spełniania warunków wymaganych do wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru, w tym kopii orzeczeń potwierdzających niepełnosprawność osób uprawnionych. Czas przechowywania zaplanowano na cały okres posiadania wpisu do rejestru oraz pięć lat od końca roku, w którym nastąpi wykreślenie podmiotu z rejestru.

W dokumentach, ogłoszeniach i ofertach agencja będzie zobligowana umieszczać numer wpisu do rejestru.

Sposób finansowania

Agencje będą mogły liczyć na dofinansowanie działalności po pozytywnym rozpatrzeniu złożonego przez nich wniosku przez wojewodę (właściwego ze względu na siedzibę agencji) oraz zawarciu umowy określającej maksymalną wartość rocznego dofinansowania (art. 55 projektu). Zasadniczo za miesiąc realizacji zatrudnienia wspomaganego otrzymają kwotę stanowiącą sumę̨ iloczynów odpowiedniej wartości kwoty bazowej (wysokość uzależniona od minimalnego wynagrodzenia i charakteru niepełnosprawności) oraz liczby osób uprawnionych znajdujących się na 1 etapie (przygotowanie do pracy), na 2 etapie (wsparcie w miejscu pracy) i na 3 etapie (monitoring) zatrudnienia.

Agencje nie będą mogły pobierać opłat od osób uprawnionych, na rzecz których realizuje zatrudnienie wspomagane.

Wprowadzenie przepisów podwyższających akcyzę bez stosownego okresu na wejście ustawy są niezgodne z Konstytucją

Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 3.7.2019 r. (sygn. SK16/17) orzekł, że art. 65 ust. 1a pkt 2 ustawy z 23.1.2004 r. o podatku akcyzowym w związku z art. 2 ustawy z 28.7.2005 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym w zakresie, w jakim odnosi się do obowiązków podatkowych powstałych przed 15.9.2005 r. jest niezgodny z art. 64 ust. 1 i 3 w zw. z art. 2 i art. 84 Konstytucji RP.

Skarga konstytucyjna spółki jawnej, dotyczyła braku vacatio legis przepisów ustawy z 28.7.2005 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym (dalej: ustawa zmieniająca). Zgodnie z art. 2 ustawy zmieniającej, przepisy ustawy o podatku akcyzowym w zmienionej wersji weszły w życie z dniem ogłoszenia.

Zaskarżona zmiana dotyczyła art. 65 ust. 1a pkt 2 AkcyzaU i polegała na wprowadzeniu specjalnej, radykalnie podwyższonej stawki akcyzy z tytułu sprzedaży oleju opałowego przy pomocy odmierzaczy paliw ciekłych (która wcześniej podlegała stawce ogólnej). Przepis ten wprowadzał bowiem podwyższoną do 1800 zł za tonę, sankcyjną stawkę akcyzy na ciężkie oleje opałowe sprzedawane za pomocą odmierzaczy paliw ciekłych. Nowelizacja ta została uchwalona 28.7.2005 r. a ogłoszona w Dzienniku Ustaw z 24.8.2005 r., przy czym zgodnie z przepisem przejściowym (art. 2), wchodziła w życie już z dniem ogłoszenia.

Zdaniem spółki, brak vacatio legis ww. przepisu uniemożliwiał jej uzyskanie wiedzy o zmianie stawek akcyzy, a przede wszystkim o konieczności przygotowania się do zmiany dotychczasowej metody sprzedaży. W związku z tym spółka stwierdziła, że zmieniony przepis art. 65 ust. 1a pkt 2 AkcyzaU narusza art. 64 ust. 1 i 3 w zw. z art. 2 oraz z art. 84 Konstytucji RP.

Trybunał orzekł że zmieniony przepis art. 65 ust. 1a pkt 2 AkcyzaU w zakresie, w jakim odnosi się do obowiązków podatkowych powstałych przed 15.9.2005 r., jest niezgodny z art. 64 ust. 1 i 3 w związku z art. 2 i art. 84 Konstytucji RP. Wyrok TK może być podstawą do wznowienia postępowań, w których wydano niekorzystne dla podatników decyzje w sprawie podatku akcyzowego w rozpoznawanym zakresie podwyższonej stawki akcyzy.

0112-KDIL1-2.4012.235.2019.2.PG – Interpretacja indywidualna z dnia 12-07-2019

Odzyskanie podatku w związku z realizacją projektu

Przedłużenie wyłączenia od stosowania art. 26 ust. 2e PDOPrU

Minister Finansów przedłużył do 31.12.2019 r. zwolnienie z obowiązków określonych w art. 26e ust. 2e ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865; dalej: PDOPrU) – w zakresie określonym w § 4 rozporządzenia z 31.12.2018 r. w sprawie wyłączenia lub ograniczenia stosowania art. 26 ust. 2e ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r. poz. 2545).

Zwolnienie dotyczy nowych obowiązków nałożonych na płatników podatku dochodowego od osób prawnych, które miały zacząć obowiązywać od 1.1.2019 r. Polegają one na tym, że płatnik, wypłacając odsetki, dywidendy, należności licencyjne, bądź za niektóre usługi niematerialne, powinien najpierw pobrać podatek u źródła (20% lub 19%), a dopiero potem on lub podatnik może ubiegać się o jego zwrot. Dotyczy to płatności (odsetek, dywidend, należności licencyjnych) na rzecz podatnika, od tego samego płatnika, które przekroczą w ciągu roku 2 000 000 zł.

Przedłużenie zwolnienia oznacza, że art. 26 ust. 2e PDOPrU nie będzie stosowany do 31.12.2019 r. do wypłat:

1) należności na rzecz podatników z państw, z którymi Polska zawarła umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania – pod warunkiem, że istnieje podstawa prawna do wymiany informacji podatkowych z państwem siedziby lub zarządu tych podatników (chodzi o wypłaty dywidend, odsetek oraz należności licencyjnych);

2) dywidend i innych przychodów (dochodów) z tytułu udziału w zyskach osób prawnych na rzecz krajowych podatników podatku dochodowego od osób prawnych (mających siedzibę lub zarząd na terytorium Polski).