0112-KDIL1-1.4012.301.2019.1.OA – Interpretacja indywidualna z dnia 28-08-2019

Prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia towarów i usług związanych z realizacją zadania

0113-KDIPT1-3.4012.359.2019.2.JM – Interpretacja indywidualna z dnia 28-08-2019

Częściowe odliczenie podatku

0113-KDIPT1-3.4012.389.2019.1.MWJ – Interpretacja indywidualna z dnia 28-08-2019

Brak prawa do odliczenia w zw. z realizacją projektu – ekopracownia

Zmiana ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

Nowelizacją objęty zostanie art. 15 ust. 4 PlanZagospU, stanowiący aktualnie, że plan miejscowy przewidujący możliwość lokalizacji budynków umożliwia jednocześnie lokalizację urządzenia wytwarzającego energię z odnawialnych źródeł energii, wykorzystującego energię wiatru, o mocy nie większej niż moc mikroinstalacji w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z 20.2.2015 r. o odnawialnych źródłach energii (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2389 ze zm.; dalej: OdnŹródłaEnU) również w przypadku innego przeznaczenia terenu niż produkcyjne, chyba że ustalenia planu miejscowego zakazują lokalizacji takich urządzeń.

Nowe brzmienie art. 15 ust. 4 PlanZagospU pozbawione będzie już odniesienia do wskazania, iż plan miejscowy ‒ przewidujący możliwość lokalizacji budynków ‒ umożliwia także lokalizację urządzenia wytwarzającego energię z tych odnawialnych źródeł energii, które: z jednej strony

a) wykorzystują (jedynie) energię wiatru, z drugiej zaś posiadają określoną

b) moc nie większą niż moc wskazana – poprzez zawarte odesłanie – w komentowanym przepisie.

Wprowadzona zmiana zdaniem jej autorów doprecyzowuje zatem dotychczasową zasadę dotyczącą planu zagospodarowania przestrzennego, który umożliwiając lokalizację budynków powinien umożliwić również lokalizowanie na nich mikroinstalacji wykorzystujących nie tylko technologię wiatrową, ale w szczególności fotowoltaiczną, którą najprościej zintegrować z budynkami mieszkalnymi.

Zmianą objęty zostanie także art. 61 ust. 3 PlanZagospU, zgodnie z którego dotychczasową treścią, spełnienie – na potrzeby wydania decyzji o warunkach zabudowy – następujących warunków:

1) by co najmniej jedna działka sąsiednia, dostępna z tej samej drogi publicznej, była zabudowana w sposób pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy w zakresie kontynuacji funkcji, parametrów, cech i wskaźników kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu, w tym gabarytów i formy architektonicznej obiektów budowlanych, linii zabudowy oraz intensywności wykorzystania terenu; oraz

2) by teren miał dostęp do drogi publicznej;

– nie znajduje zastosowania do linii kolejowych, obiektów liniowych i urządzeń infrastruktury technicznej.

Ważne

Zgodnie z nowym brzmieniem art. 61 ust. 3 PlanZagospU, wskazanych wyżej warunków nie będzie stosowało się także i do instalacji odnawialnego źródła energii w rozumieniu art. 2 pkt 13 OdnŹródłaEnU.

Orzecznictwo

Uzasadnieniem dla wprowadzonej zmiany była konieczność zniwelowania rozbieżności stosowania w orzecznictwie dotychczasowych przepisów w zakresie kwalifikowania budowy urządzeń wytwarzających energię ze źródeł odnawialnych do kategorii urządzeń infrastruktury technicznej w rozumieniu art. 61 ust. 3 PlanZagospU. Jak zauważono bowiem, dotychczasowe unormowania przesądzały lub nie o wymaganiu ‒ przy ustalaniu warunków zabudowy dla tych urządzeń infrastruktury technicznej ‒ spełnienia zasady dobrego sąsiedztwa oraz warunku dostępu do drogi publicznej. Powołane rozbieżności wynikały zaś z braku zdefiniowania pojęcia „urządzenia infrastruktury technicznej”, co powodowało konieczność odwołania się do przepisów innych ustaw i stosowania ich wykładni. Z jednej strony prezentowany był więc pogląd, według którego urządzenia wytwarzające energię ze źródeł odnawialnych energii stanowią urządzenia infrastruktury technicznej, a tym samym nie wymaga się przy ustalaniu warunków zabudowy realizacji zasady dobrego sąsiedztwa (wyr. NSA z 27.9.2017 r., II OSK 158/16; z 21.6.2017 r., II OSK 2637/15; z 13.11.2012, II OSK 762/12).

Orzecznictwo

Natomiast stosownie do poglądu przeciwnego, urządzenia służące wytwarzaniu energii elektrycznej nie mogą być zakwalifikowane do urządzeń infrastruktury technicznej w rozumieniu art. 61 ust. 3 PlanZagospU (wyr. NSA z 29.5.2015 r., II OSK 2657/13; wyr. WSA w Szczecinie z 7.9.2017 r., II SA/Sz 678/17; wyr. WSA w Olsztynie z 27.6.2017, II SA/Ol 381/17). Istotą pojęcia „urządzenie infrastruktury technicznej” jest to, że powstaje ono zawsze dla obsługi określonych jednostek przestrzenno-gospodarczych. Infrastruktura wspiera działalność produkcyjną, służy rozwojowi produkcji i konsumpcji, ale sama nie bierze bezpośredniego udziału w produkcji. Urządzenia te z założenia nie naruszają więc zastanej funkcji w zakresie zabudowy i zagospodarowania terenu. Natomiast obiekty wytwarzające energię z odnawialnych źródeł, w tym np. elektrownie słoneczne, z reguły wprowadzają nowy sposób zagospodarowania terenu. Ponadto należy podkreślić, że urządzenia wytwarzające energię ze źródeł odnawialnych służą działalności produkcyjnej, natomiast urządzenia infrastruktury technicznej są urządzeniami do przesyłania.

W związku zatem z rozbieżnością w judykaturze, z punktu widzenia potrzeb procesu inwestycyjnego w branży odnawialnych źródeł energii przeżywającej dynamiczny rozwój, zaproponowano rozszerzenie art. 61 ust. 3 PlanZagospU o instalacje odnawialnego źródła energii. Przy ustalaniu warunków zabudowy dla tych instalacji nie będzie wymagane więc spełnienie zasady dobrego sąsiedztwa oraz warunku dostępu do drogi publicznej. Nowe brzmienie komentowanego przepisu potwierdza zarazem, że urządzenia wytwarzające energię z odnawialnych źródeł nie stanowią urządzeń infrastruktury technicznej.

0111-KDIB2-3.4010.220.2019.1.APA – Interpretacja indywidualna z dnia 27-08-2019

Ustalenie czy dochód ze sprzedaży nieruchomości będzie korzystał ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych

Finansowanie niektórych zadań OSP przez samorządy

W Dz.U. z 2019 r. pod poz. 1518 opublikowano ustawę z 31.7.2019 r. o zmianie ustawy o ochronie przeciwpożarowej.

Zmiany wprowadzono w ustawie z 24.8.1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1372 ze zm.; dalej: OchrPPożU), gdzie w art. 19 § 1a OchrPPożU rozszerzono katalog zadań ochotniczej straży pożarnej (OSP). Zgodnie z jego nowym brzmieniem OSP jest jednostką umundurowaną, wyposażoną w specjalistyczny sprzęt. Do zadań ochotniczych straży pożarnych należy w szczególności:

  1. walka z pożarami, klęskami żywiołowymi lub innymi miejscowymi zagrożeniami;
  2. organizowanie przedsięwzięć służących krzewieniu sportu i kultury fizycznej pozwalających na rozwinięcie sprawności wykorzystywanej w działaniach ratowniczych;
  3. organizowanie przedsięwzięć oświatowo-kulturalnych propagujących wiedzę i umiejętności w zakresie ochrony przeciwpożarowej;
  4. upowszechnianie i wspieranie form współdziałania między lokalnymi partnerami społecznymi i gospodarczymi w zakresie ochrony przeciwpożarowej;
  5. propagowanie zasad udzielania pierwszej pomocy poszkodowanym w wyniku pożaru, klęski żywiołowej lub innego miejscowego zagrożenia.

Zmiana polega tu na wprowadzeniu zadań wymienionych w punktach 2–5. W związku z tym, z nowododanego art. 33a OchrPPożU wynika, że koszty realizacji tych zadań można pokrywać z:

  1. budżetu państwa;
  2. budżetów jednostek samorządu terytorialnego;
  3. środków przekazywanych przez jednostki organizacyjne, w szczególności stowarzyszenia, fundacje i instytucje ubezpieczeniowe.
Ważne

Jednostki samorządu terytorialnego mogą przekazywać OSP środki pieniężne w formie dotacji.

Nowy termin na złożenie wniosków o zmiany posiadanych decyzji na zbieranie i przetwarzanie odpadów!

Artykuł 8 ustawy z 19.7.2019 r. o zmianie ustawy o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1579), który wejdzie w życie z dniem 6.9.2019 r., zmienia m.in. art. 10 i 14 ustawy z 20.7.2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 1592). Kluczowa zmiana polega na przesunięciu o 6 miesięcy terminu złożenia wniosku o zmianę posiadanej decyzji na zbieranie i przetwarzanie odpadów. Ponadto doprecyzowano treść oświadczeń załączanych do wniosku.

Zobowiązani do złożenia wniosku o zmianę posiadanej decyzji

Zobowiązanymi do złożenia wniosku o zmianę posiadanej decyzji są:

Po zmianie przepisów zobowiązani muszą złożyć stosowny wniosek do właściwego organu w terminie do 5.3.2020 r. To termin o 6 miesięcy dłuższy niż wskazany w ustawie z 20.7.2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 1592).

Niedopełnienie tego obowiązku spowoduje, że posiadane pozwolenie zintegrowane wygaśnie w zakresie gospodarowania odpadami a pozostałe decyzje (zezwolenie na zbieranie odpadów, zezwolenie na przetwarzanie odpadów, zezwolenie na zbieranie i przetwarzanie odpadów albo pozwolenie na wytwarzanie odpadów) wygasną w zakresie określenia wymagań dotyczących zbierania lub przetwarzania odpadów (odpowiednio na podstawie art. 10 i art. 14 ust. 4 ustawy z 20.7.2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 1592).

Zakres wymaganego wniosku o zmianę posiadanej decyzji

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z 20.7.2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 1592), wnioskodawcy zmian w posiadanych decyzjach zostali zobowiązani do wskazania we wniosku:

  1. maksymalnej masy poszczególnych rodzajów odpadów i maksymalnej łącznej masy wszystkich rodzajów odpadów, które mogą być magazynowane w tym samym czasie oraz które mogą być magazynowane w okresie roku;
  2. największej masy odpadów, które mogłyby być magazynowane w tym samym czasie w instalacji, obiekcie budowlanym lub jego części lub innym miejscu magazynowania odpadów, wynikającej z wymiarów instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów;
  3. całkowitej pojemność (wyrażoną w Mg) instalacji, obiektu budowlanego lub jego części lub innego miejsca magazynowania odpadów;
  4. proponowanej formy i wysokości zabezpieczenia roszczeń, o którym mowa w art. 48a ustawy z 14.12.2012 r. o odpadach (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 701 ze zm.; dalej: OdpadyU). 

Wymagania te nie uległy zmianie. Zakres wniosku jest dokładnie taki sam jak określony w ustawie z 20.7.2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 1592).

Wymagane załączniki do wniosku o zmianę posiadanej decyzji 

Przepisy art. 14 ust. 2 ustawy z 20.7.2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 1592) zawierają wykaz wymaganych załączników do przedmiotowego wniosku o zmianę decyzji. Ustawodawca przepisami ustawy z 19.7.2019 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1579) zmienił brzmienie art. 14 ust. 2 pkt. 4 i 5 ustawy z 20.7.2018 r. o zmianie ustawy o odpadach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r. poz. 1592), odnoszące się do wymaganych oświadczeń.

Nie uległa zmianom wymagalność następujących załączników do wniosku:

Przepisy ustawy z 19.7.2019 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1579) zmieniły natomiast brzmienie załączanych do wniosku dwóch oświadczeń.

Pierwsze z nich to oświadczenie, że w stosunku do posiadacza odpadów będącego osobą:

  1. fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą,
  2. prawną albo jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej albo wspólnika, prokurenta, członka zarządu lub członka rady nadzorczej tego posiadacza odpadów prowadzącego działalność gospodarczą jako osoba fizyczna

– nie wydano, na podstawie OdpadyU, ostatecznej decyzji o cofnięciu zezwolenia na zbieranie odpadów, zezwolenia na przetwarzanie odpadów, zezwolenia na zbieranie i przetwarzanie odpadów lub pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego zbieranie i przetwarzanie odpadów lub nie wymierzono co najmniej trzykrotnie administracyjnej kary pieniężnej, o której mowa w art. 194 OdpadyU, w wysokości przekraczającej łącznie kwotę 150 000 zł. Przed zmianą oświadczenie nie odnosiło się ani do krotności kary ani do jej wysokości.

Drugie ze zmienionych oświadczeń, wskazuje, że wspólnik, prokurent, członek zarządu lub członek rady nadzorczej posiadacza odpadów nie jest lub nie był wspólnikiem, prokurentem, członkiem rady nadzorczej lub członkiem zarządu innego przedsiębiorcy:

  1. w stosunku do którego wydano ostateczną decyzję o cofnięciu zezwolenia na zbieranie odpadów, zezwolenia na przetwarzanie odpadów, zezwolenia na zbieranie i przetwarzanie odpadów lub pozwolenia na wytwarzanie odpadów uwzględniającego zbieranie i przetwarzanie odpadów lub
  2. któremu wymierzono co najmniej trzykrotnie administracyjną karę pieniężną, o której mowa w art. 194 OdpadyU, w wysokości przekraczającej łącznie kwotę 150 000 zł

– za naruszenia popełnione w czasie, gdy jest lub był wspólnikiem, prokurentem, członkiem rady nadzorczej lub członkiem zarządu tego innego przedsiębiorcy.

Dokumenty dotyczące zabytków – zmienione wzory

W Dz.U. z 2019 r. pod poz. 1470 opublikowano Rozporządzenie MKiDN z 19.7.2019 r. w sprawie wzorów dokumentów oceny wskazującej czas powstania zabytku, wyceny zabytku oraz potwierdzenia wwozu zabytku na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Rozporządzenie określa wzory dokumentów:

Z rozporządzenia wynika też, że dokumenty te, ich wydruki i kserokopie mają format A4, a dla wzoru dokumentu:

Utraciło tym samym moc rozporządzenie MKiDN z 18.2.2011 r. w sprawie wzorów dokumentów oceny wskazującej czas powstania zabytku, wyceny zabytku oraz potwierdzenia wwozu zabytku na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. poz. 256).

0114-KDIP3-1.4011.337.2019.2.EC – Interpretacja indywidualna z dnia 26-08-2019

W zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości

Zmiany dotyczące ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych

Ustawa z 19.7.2019 r. o zmianie ustawy o sposobie ustalania najniższego wynagrodzenia zasadniczego niektórych pracowników zatrudnionych w podmiotach leczniczych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1565). Ustawa podwyższa kwotę bazową, na podstawie której oblicza się najniższe wynagrodzenie zasadnicze pracowników podmiotów leczniczych w okresie od 1.7.2019 r. do 30.6.2020 r. – z 3900 zł do 4200 zł.
W ustawie wprowadzono przepisy dostosowujące, zgodnie z którymi określono termin na zawarcie porozumienia lub zarządzenia, jeżeli nie zostanie zawarte porozumienie o sposobie podwyższania wynagrodzeń zasadniczych na dzień 1.7.2019 r w podmiocie leczniczym, w zakresie wynikającym ze zmian wprowadzanych ustawą.