Zapewnienie dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami w przepisach o działalności kulturalnej

W Dz.U. z 2019 r. pod poz. 1696 opublikowano ustawę z 19.7.2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami (dalej: SzczególnePotrzebyU).

Z ustawy tej wynika m.in., że:

W ustawie z 25.10.1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1983 ze zm.; dalej: DziałKultU) wprowadzono zmiany, zgodnie z którymi:

Zmiany wprowadzono też w ustawie z 23.7.2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2067 ze zm.), gdzie w art. 25 w ust. 1 zmieniono pkt 1, zgodnie z którym w nowym brzmieniu zagospodarowanie na cele użytkowe zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru wymaga posiadania przez jego właściciela lub posiadacza dokumentacji konserwatorskiej określającej stan zachowania zabytku nieruchomego i możliwości jego adaptacji, z uwzględnieniem historycznej funkcji i wartości tego zabytku, jak również możliwości jego dostosowania dla osób ze szczególnymi potrzebami, o których mowa w SzczególnePotrzebyU.

Uszczegółowienie przepisów dotyczących sygnalizacji uchybień przez strony w postępowaniu cywilnym po nowelizacji

Dotychczasowe przepisy art. 162 KPC, mimo ich niepodważalnego pozytywnego wpływu na sprawność postępowania cywilnego, prowadziły do nierównego traktowania stron postępowania. Strona bardziej sumienna, przykładają większą staranność do postępowania, miała mniejsze możliwości korzystania z instytucji zwrócenia przez stronę uwagi sądu na uchybienie przepisom postępowania niż strona mniej staranna. Przepisy dopuszczały bowiem sytuację, w której strona nie stawiająca się na posiedzeniu mogła złożyć zastrzeżenie, co do uchybienia przepisom postępowania na kolejnym posiedzeniu, podczas gdy strona obecna na posiedzeniu musiała tego typu uchybienia zgłaszać natychmiast.

Podczas nowelizacji KPC ustawodawca uznał, że nie ma żadnych podstaw do niejednolitego traktowania stron postępowania cywilnego w zakresie korzystania z instytucji zwrócenia przez stronę uwagi sądu na uchybienie przepisom postępowania. Skutkowało to wprowadzeniem zmian do art. 162 KPC. Według znowelizowanych zasad sygnalizacji przez strony postępowania uchybień przepisom postępowania strony mogą zgłosić zastrzeżenie na kolejnym, najbliższym posiedzeniu, nawet wówczas, gdy będzie to posiedzenie, na którym ma dojść do ogłoszenia wyroku.

Zgodnie ze znowelizowanym art. 162 KPC strona może zwrócić uwagę sądu na uchybienie przepisom postępowania, wnosząc o wpisanie zastrzeżenia do protokołu. Jak wspomniano, zastrzeżenie można zgłosić najpóźniej na kolejnym posiedzeniu. Co istotne, stronie, która zastrzeżenia nie zgłosiła, nie przysługuje prawo powoływania się na to uchybienie w dalszym toku postępowania, chyba że chodzi o przepisy postępowania, których naruszenie sąd powinien wziąć pod rozwagę z urzędu, albo że strona uprawdopodobni, iż nie zgłosiła zastrzeżeń bez swojej winy.

Omawiane zmiany wejdą w życie 7.11.2019 r.

Zmiany w postępowaniach w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach przy ustalaniu kręgu stron

Ustalanie kręgu stron w powiązaniu z wariantem realizacji przedsięwzięcia 

Obszar oddziaływania przekładający się na ustalenia kręgu stron postępowania określa się, zgodnie z nowym brzmieniem art. 74 ust. 3a ŚrodInfU, co do zasady dla wariantu przedsięwzięcia zaproponowanego przez wnioskodawcę, z zastrzeżeniem art. 81 ust. 1 ŚrodInfu. Oznacza to, że wariant przedsięwzięcia preferowany przez wnioskodawcę stanowi podstawowe kryterium ustalania obszaru oddziaływania a przez to kręgu stron postępowania w sprawie wydania DŚU. Natomiast w sytuacji, w której z przeprowadzanej już oceny oddziaływania wynika brak możliwości realizacji przedsięwzięcia w takim wariancie, skutkujący wskazaniem przez organ innego wariantu jego realizacji spośród wymaganych w raporcie o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko (racjonalnego wariantu alternatywnego, racjonalnego wariantu najkorzystniejszego dla środowiska, o których mowa w art. 66 ust. 1 pkt 5 ŚrodInfU), to właśnie ten wskazany wariant wyznacza krąg stron postępowania.

Co istotne, ŚrodInfUZm zmieniła brzmienie przywołanego art. 81 ust. 1 ŚrodInfU wskazującego na podstawę wskazania do realizacji wariantu innego niż proponowany przez wnioskodawcę. Dotychczas podstawę takiego działania organu stanowiła zasadność realizacji przedsięwzięcia w innym wariancie a obecnie decyduje o tym brak możliwości realizacji przedsięwzięcia w wariancie proponowanym przez wnioskodawcę, stwierdzony w wyniku przeprowadzonej oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko.

Kryteria ustalania obszaru, na który będzie oddziaływać przedsięwzięcie 

Po zmianach wprowadzonych przez ŚrodInfUZm obszar, na który będzie oddziaływać przedsięwzięcie to obecnie:

Przed zmianą ŚrodInfU liczba stron postępowania odnosiła się do wszystkich sąsiednich działek bez względu na usytuowanie planowanego przedsięwzięcia i wielkość działki, na której zaplanowano przedsięwzięcie. Wprowadzone zmiany w niektórych przypadkach zwiększą a w niektórych zmniejszą krąg stron postępowania. Z kręgu stron nie będą już wykluczeni np. właściciele nieruchomości oddzieleni od planowanego przedsięwzięcia jedynie drogą (działką drogową). Natomiast w przypadku, w którym działka ta jest odpowiednio duża i zachowana zostanie oględność 100 m między przedsięwzięciem (np. budynkiem) a granicą działki, nie można wykluczyć, że jedyną stroną postępowania będzie wnioskodawca. Często formułowany zarzut ograniczania liczby stron postępowania przez wprowadzenie kryterium odległościowego projektodawca odpiera i uzasadnia zapobieganiem dotychczasowym praktykom sztucznego wydzielenia działek sąsiadujących, do których prawem rzeczowym dysponował wyłącznie inwestor.

Wprowadzenie odległościowego kryterium wyznaczania obszaru oddziaływania, zdaniem projektodawców nie pozbawi statusu stron podmiotów legitymujących się prawem rzeczowym do nieruchomości położonych poza tą granicą, o ile będą spełnione pozostałe przesłanki uznania ich za stronę tj. znajdowanie się w strefie przekroczeń standardów jakości środowiska (art. 74 ust. 3a pkt 2 ŚrodInfU) czy zasięgu znaczącego oddziaływania przedsięwzięcia, które może wprowadzić ograniczenia w zagospodarowaniu nieruchomości, zgodnie z jej aktualnym przeznaczeniem (art. 74 ust. 3a pkt 3 ŚrodInfU).

Załączniki do wniosku o wydanie DŚU uwzględniające teren realizacji przedsięwzięcia i obszar oddziaływania

Zmiany brzmienia art. 74 ust. 3a ŚrodInfU wyznaczające nowy sposób ustalania obszaru oddziaływania przedsięwzięcia skutkują określeniem zasięgu kopii map ewidencyjnych i wypisów z ewidencji gruntów.

Istotą zmiany zawartej w art. 74 ust. 1 pkt 3 i 3a ŚrodInfU w zakresie wymaganych niektórych załączników do wniosku o wydanie DŚU jest wymóg zaznaczania na mapie terenu, na którym będzie realizowane przedsięwzięcie oraz przewidywanego obszaru, na który będzie ono oddziaływać, z zaznaczeniem omawianej wyżej odległości 100 m (art. 74 ust. 3a pkt 1 ŚrodInfU). W pewnych przypadkach obszar oddziaływania wyznaczony na podstawie art. 74 ust. 3a pkt 2 i 3 będzie wykraczał poza odległość 100 m – wtedy jest istotne aby obszar ten również zaznaczyć na mapie. W odróżnieniu od odległości 100 m, obszar wyznaczony na podstawie art. 74 ust. 3a pkt 2 i 3 ŚrodInfU jest indywidualnie ustalany przez wnioskodawcę i poddawany weryfikacji przez organ w toku postępowania, stąd konieczność odrębnego ich zaznaczania.

Zmiana formy informowania stron o toczącym się postępowaniu

Ustawa o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw zmianą brzmienia art. 74 ust. 3 ŚrodInfU zmienia formę informowania o toczącym się postępowaniu w przypadku jeżeli liczba stron przekracza 10 (a nie jak dotychczas 20) i odsyła do art. 49 ustawy z 14.6.1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.; dalej: KPA). Powyżej tej liczby nie dokonuje się już zawiadomień indywidualnych (listownych) lecz zawiadamia się strony w formie publicznego obwieszczenia, w innej formie publicznego ogłoszenia zwyczajowo przyjętej w danej miejscowości lub przez udostępnienie pisma w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej właściwego organu. Zdaniem projektodawców regulacja będzie miała zastosowanie również dla przedsięwzięć nieliniowych i o mniejszej zajętości terenu, co ma na celu usprawnienie postępowań dla tego typu przedsięwzięć.

Wprowadzona zmiana ma związek ze zmianą brzmienia art. 74 ust. 1a ŚrodInfU, zgodnie z którym jeżeli liczba stron postępowania w sprawie wydania DŚU przekracza 10, nie wymaga się dołączenia wypisu z rejestru gruntów lub innego dokumentu, w postaci papierowej lub elektronicznej, wydanego przez organ prowadzący ewidencję gruntów i budynków, pozwalającego na ustalenie stron postępowania. W razie wątpliwości organ może wezwać inwestora do dołączenia takiego dokumentu do wniosku w zakresie niezbędnym do wykazania, że liczba stron postępowania przekracza 10.

Sposób ustalania prawa rzeczowego do nieruchomości 

Dodane regulacje w art. 74 ust. 3b-3h ŚrodInfU odnoszą się do głównie do trybu ustalania stron postępowania. Przepis ust. 3b wskazuje sposób ustalania przez organ prowadzący postępowanie faktu przysługiwania podmiotom praw rzeczowych do nieruchomości znajdującej się w obszarze oddziaływania przedsięwzięcia. Podstawowym dokumentem ustalającym tę okoliczność jest treść wypisu z rejestru gruntów, któremu przypisuje się domniemanie aktualności.

Zgodnie z art. 74 ust. 3c ŚrodInfU w przypadku gdy w dniu wszczęcia postępowania w sprawie DŚU dokument potwierdzający prawo rzeczowe do nieruchomości, zawiera nieaktualne dane lub w przypadku gdy dane te stały się nieaktualne na skutek śmierci jednej ze stron tego postępowania, nie stosuje się art. 97 § 1 pkt 1 i 4 KPA, zgodnie z którym nie zawiesza się postępowania w sprawie wydania DŚU w przypadku wystąpienia wskazanych okoliczności. Przepis ten wprowadza domniemanie prawdziwości danych zawartych w dokumentach przedłożonych przez wnoszącego podanie, co umożliwia dalsze procedowanie wniosku.

Kolejne nowe przepisy ŚrodInfU (art. 74 ust. ust. 3d i 3e) określają zasady postępowania w przypadku przeniesienia praw rzeczowych w trakcie prowadzonego postępowania w sprawie DŚU na inny podmiot. Ustawodawca nałożył na podmioty, między którymi nastąpiło przeniesienie praw rzeczowych, obowiązek poinformowania organu prowadzącego postępowanie w sprawie DŚU, pod rygorem stwierdzenia przeszkody procesowej do wznowienia postępowania przez podmiot, który nie brał w nim udziału.

Zgodnie z art. 74 ust. 3f ŚrodInfU nieuregulowany lub nieujawniony stan prawny nieruchomości znajdujących się w obszarze, na który będzie oddziaływać przedsięwzięcie, nie stanowi przeszkody do wszczęcia i prowadzenia postępowania oraz wydania DŚU. Organ prowadzący postępowanie doręczy zawiadomienia o wszczęciu postępowania o wydanie DŚU i o jej wydaniu w drodze obwieszczenia. Nowe przepisy określają, co należy rozumieć pod pojęciem nieuregulowanego i nieujawnionego stanu prawnego (art. 74 ust. 3g i 3 h ŚrodInfU).

Narodowy spis ludności i mieszkań

Ustawa określa zakres, formę i tryb przeprowadzenia przez Prezesa GUS narodowego spisu powszechnego ludności i mieszkań w 2021 r. oraz zakres, formę i tryb prac związanych z jego przygotowaniem i opracowaniem wyników tego spisu.

Narodowym spisem powszechnym będą objęte:

Ustawa reguluje następujące zagadnienia:

Ustawa zawiera dwa załączniki, które określają:

0114-KDIP2-2.4010.268.2019.2.AG – Interpretacja indywidualna z dnia 24-09-2019

Interpretacja indywidualna z dnia 24-09-2019

0113-KDIPT1-3.4012.436.2019.2.ALN – Interpretacja indywidualna z dnia 24-09-2019

Prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego związanego z zakupem i montażem instalacji fotowoltaicznej, solarnej, kotła pelletowego i powietrznej pompy ciepła

Zmiana rozporządzenia w sprawie nadania statutu Krajowemu Zasobowi Nieruchomości

 Siedziba Krajowego Zasobu Nieruchomości

Projekt rezygnuje z dotychczasowego oznaczenia siedziby KZN, poprzez wskazanie na miasto stołeczne Warszawa. Jak wskazano to bowiem w uzasadnieniu proponowanych zmian, obecnie obowiązujący w tym zakresie przepis rozporządzenia stanowił zbędne powtórzenie materii ustawowej (art. 4 ust. 2 KZNU).

Rada Nadzorcza KZN

Projekt zmienia zasady rozpatrywania przez Radę Nadzorczą KZN spraw nie objętych pierwotnym porządkiem obrad. Zmniejszono bowiem minimalną liczbę członków Rady Nadzorczej biorących udział w posiedzeniu tego organu ‒ z 5 do 3 ‒ których zgoda potrzebna jest na rozpatrzenie sprawy nie objętej tym porządkiem.

Zdaniem autorów zmian obowiązujących regulacji, powyższa zmiana podyktowana była koniecznością dostosowania przepisów rozporządzenia do zmienionej ilości członków Rady Nadzorczej, która uległa zmniejszeniu do 5.

Zmianie poddano również zasady podejmowania uchwał przez Radę Nadzorczą KZN. O ile bowiem dotychczas, uchwały tego organu podejmowane były zwykłą większością głosów w obecności co najmniej 6 jej członków, to po wejściu w życie przepisów nowelizujących, uchwała uznawana będzie na skutecznie podjętą w razie oddania za jej przyjęciem większości głosów, bez konieczności osiągnięcia już jednak jakiegokolwiek quorum. W razie natomiast równej liczby głosów – jak dotychczas – decydować będzie głos Przewodniczącego.

Projekt rezygnuje jednocześnie z dalszego utrzymywania w przepisach rozporządzenia definicji pojęcia „zwykła większość głosów”. Zrezygnowano także z ‒ obowiązujących obecnie – surowszych zasad obowiązujących dla podjęcia przez Radę Nadzorczą uchwał:

1) w sprawie zatwierdzania wniosków Prezesa KZN dotyczących:

a) zaciągania kredytów i pożyczek, gdy ich wartość nie przekracza 4 000 000 zł;

b) dokonywania czynności prawnej, której przedmiotem jest nieruchomość wchodząca w skład KZN, innej niż zbycie oraz gdy wartość nieruchomości nie przekracza 4 000 000 zł;

c) ustanawiania hipotek, w celu zabezpieczenia zobowiązań finansowych KZN na nieruchomościach wchodzących w skład KZN, gdy wartość nieruchomości nie przekracza 4 000 000 zł oraz

d) w sprawach uchylenia decyzji Prezesa KZN niezgodnych z przepisami prawa, statutem KZN lub wieloletnią strategią działania KZN – dla podjęcia których to uchwał, dotychczasowe przepisy wymagały większości 2/3 głosów w obecności co najmniej 6 członków Rady Nadzorczej KZN;

2) w sprawie opinii dotyczących wniosków Prezesa KZN kierowanych do ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa w sprawach, w których obowiązujące przepisy wymagają zgody ministra – dla podjęcia których to uchwał dotychczasowe przepisy wymagały większości 2/3 głosów.

Zdaniem autorów projektu, przyjęcie większości kwalifikowanej np. 2/3, przy stosunkowo niewielkiej liczbie członków Rady Nadzorczej w praktyce powodowałoby bowiem paraliż decyzyjny Rady Nadzorczej.

Biuro KZN

Projekt rozporządzenia zmieniającego uchyla dotychczasowy przepisy, wskazujące, że pracą Biura KZN kieruje Prezes KZN przy pomocy Dyrektora Biura KZN, jak też, że obsługę Rady Nadzorczej i Prezesa KZN zapewnia Biuro KZN. Jak wskazano w uzasadnieniu proponowanych zmian, przepisy te stanowiły zbędne powtórzenie materii ustawowej (art. 41 ust. 1 oraz art. 31 ust. 2 KZNU).

Zgodnie z projektem, zmieni się również struktura organizacyjna Biura KZN, w skład którego będą już wchodziły:

Zdaniem projektodawców, projektowana zmiana ma na celu dostosowanie liczby departamentów do rzeczywistych potrzeb KZN i będzie adekwatna do poziomu zatrudnienia w KZN.

Rozporządzenie zmieniające dodaje jednocześnie do postanowień statutu KZN nowy § 9 i 10. Na ich podstawie, na Prezesa KZN nałożone zostały obowiązki informacyjne:

1) względem Rady Nadzorczej i ministra właściwego do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa o udzielonych dyrektorowi Biura KZN oraz dyrektorom departamentów pełnomocnictwach z jednoczesnym wskazaniem: czy pełnomocnictwo zostało udzielone do wszystkich czynności prawnych, czy tylko do dokonywania czynności prawnych, polegających na:

a) zaciąganiu kredytów i pożyczek przez KZN, gdy ich wartość przekracza 4 000 000 zł;

b) dokonaniu czynności prawnej przez KZN, której przedmiotem jest nieruchomość wchodząca w skład KZN, w przypadku gdy wartość tej nieruchomości przekracza 4 000 000 zł;

c) ustanowieniu hipoteki, w celu zabezpieczenia zobowiązań finansowych KZN, na nieruchomościach wchodzących w skład KZN, gdy wartość nieruchomości przekracza 4 000 000 zł; oraz

d) tworzeniu przez KZN spółek celowych, w tym spółek tworzonych na podstawie ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwie publiczno-prywatnym (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1445 ze zm.);

2) względem Rady Nadzorczej o prowadzeniu kontroli:

a) jednostki organizacyjnej KZN;

b) umowy zawartej przez KZN; oraz

c) informacji dotyczących m.in. postępu prowadzonych robót budowlanych, przekładanych corocznie Prezesowi KZN do zakończenia realizacji inwestycji przez nabywcę albo użytkownika wieczystego nieruchomości z KZN.

Projekt rozporządzenia zmieniającego skierowany został do uzgodnień międzyresortowych.

Niższa stawka w PIT i wyższe koszty pracownicze – od 1.10.2019 r.

Zmiany dotyczące dochodów uzyskanych w 2019 r.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy:
Pracownik	Przychody	Miesięczne koszty w okresie od 1.10.2019 r. do 31.12.2019 r.	Koszty pracownicze za rok podatkowy 2019
Miejsce zamieszkania w miejscu położenia zakładu pracy	Z jednego zakładu pracy	250 zł	nie więcej niż 1 751 zł 25 gr
	Z więcej niż jednego zakładu pracy	–	nie mogą przekroczyć 2626 zł 54 gr
Miejsce zamieszkania poza miejscem położenia zakładu pracy	Z jednego zakładu pracy	300 zł	nie więcej niż 2151 zł 54 gr
	Z więcej niż jednego zakładu pracy	–	nie mogą przekroczyć 3226 zł 92 gr

Obliczenie zaliczki na podatek dochodowy

Przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych od 1.10.2019 r. do 31.12.2019 r.: zamiast stawki 18% stosuje się stawkę 17%, a kwota zmniejszająca podatek wynosi 525 zł 12 gr. Dotyczy to jednak tylko obliczania zaliczki na podatek od dochodu ze stosunku pracy. Na wniosek podatnika przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych od 1.10.2019 r. do 31.12.2019 r. płatnicy (zakład pracy) stosuje zamiast stawki 17% stawkę 17,75%.

Inaczej jest w przypadku obliczania zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych w 2019 r. w sposób określony dla osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą. Od 1.10.2019 r. przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od dochodów uzyskanych w 2019 r. stosują oni stawkę 17,75%, a kwota zmniejszająca podatek wynosi 548 zł 30 gr.

Umowy do 200 zł

Od przychodów uzyskanych od 1.10.2019 r. z tytułu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 i 5-9 ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.; dalej: PDOFizU), jeżeli kwota należności określona w umowie zawartej z osoba niebędąca pracownikiem płatnika nie przekracza 200 zł, pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 17% (wcześniej było 18%).

Skala podatkowa

Za 2019 r. skala podatkowa obowiązuje w następującej wysokości:
Podstawa obliczenia podatku w złotych		Podatek wynosi
ponad	do
	85 528	17,75%	minus kwota zmniejszająca podatek
85 528		15 181 zł 22 gr + 32% nadwyżki ponad 85 528 zł

Kwota zmniejszająca podatek za 2019 r. odliczana w rocznym obliczeniu podatku wynosi:

1) 1420 zł – dla podstawy obliczenia podatku nieprzekraczającej kwoty 8000 zł;

2) 1420 zł pomniejszone o kwotę obliczoną według wzoru:

871 zł 70 gr × (podstawa obliczenia podatku – 8000 zł) ÷ 5000 zł

– dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 8000 zł i nieprzekraczającej kwoty 13 000 zł;

3) 548 zł 30 gr – dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 13 000 zł i nieprzekraczającej kwoty 85 528 zł;

4) 548 zł 30 gr pomniejszone o kwotę obliczoną według wzoru:

548 zł 30 gr × (podstawa obliczenia podatku – 85 528 zł) ÷ 41 472 zł

– dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 85 528zł i nieprzekraczającej kwoty 127 000 zł.

Zmiany dotyczące dochodów uzyskanych w 2020 r.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodów ze stosunku pracy:
Pracownik	Przychody	Miesięczne koszty w 2020 r.	Koszty pracownicze w roku podatkowym 2020
Miejsce zamieszkania w miejscu położenia zakładu pracy	Z jednego zakładu pracy	250 zł	nie więcej niż 3000 zł 1751 zł 25 gr
	Z więcej niż jednego zakładu pracy	–	nie mogą przekroczyć 4500 zł 2626 zł 54 gr
Miejsce zamieszkania poza miejscem położenia zakładu pracy	Z jednego zakładu pracy	300 zł	nie więcej niż 3600 zł 2151 zł 54 gr
	Z więcej niż jednego zakładu pracy	–	nie mogą przekroczyć 5400 zł 3226 zł 92 gr

Zaliczki na podatek

Przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy w przypadku podatników, których dochody nie przekroczą kwoty stanowiącej górnej granicy przedziału skali podatkowej (czyli kwoty 85 528 zł) kwota zmniejszająca podatek wynosi – 525 zł 12 gr (było 556 zł 02 gr).

Skala podatkowa

Za 2020 r. skala podatkowa obowiązuje w następującej wysokości:
Podstawa obliczenia podatku w złotych		Podatek wynosi
ponad	do
	85 528	17%	minus kwota zmniejszająca podatek
85 528		14 539 zł 76 gr + 32% nadwyżki ponad 85 528 zł

Kwota zmniejszająca podatek za 2020 r. odliczana w rocznym obliczeniu podatku wynosi:

1) 1360 zł – dla podstawy obliczenia podatku nieprzekraczającej kwoty 8000 zł;

2) 1360 zł pomniejszone o kwotę obliczoną według wzoru:

834 zł 88 gr × (podstawa obliczenia podatku – 8000 zł) ÷ 5000 zł

– dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 8000 zł i nieprzekraczającej kwoty 13 000 zł;

3) 525 zł 12 gr – dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 13 000 zł i nieprzekraczającej kwoty 85 528 zł;

4) 525 zł 12 gr pomniejszone o kwotę obliczoną według wzoru:

525 zł 12 gr × (podstawa obliczenia podatku – 85 528 zł) ÷ 41 472 zł

– dla podstawy obliczenia podatku wyższej od 85 528 zł i nieprzekraczającej kwoty 127 000 zł.

0113-KDIPT1-3.4012.487.2019.1.MWJ – Interpretacja indywidualna z dnia 20-09-2019

Niepodleganie opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży 1 udziału w prawie własności całości lub części nieruchomości gruntowej oraz braku obowiązku naliczenia podatku VAT z tytułu dostawy ww. prawa

Rozszerzenie zwolnienia od podatku dochodowego dochodów marynarzy

Wprowadzona zmiana jest realizacją stanowiska Komisji Europejskiej, przedstawionego w toku postępowania w sprawie notyfikacji środka pomocowego dla armatorów statków morskich, przyjętego w art. 118 ustawy z 5.8.2015 r. o pracy na morzu (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 616), zmieniającego art. 21 ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.; dalej: PDOFizU).

Na tej podstawie zwolnione od podatku są dochody marynarzy uzyskane z tytułu pracy na statkach morskich o polskiej przynależności, wykonywanej łącznie przez okres co najmniej 183 dni w roku podatkowym, w żegludze międzynarodowej na statkach wykorzystywanych do przewozu ładunku lub pasażerów. Aby uniknąć zarzutu dyskryminacji marynarzy pracujących na statkach innych niż o polskiej przynależności, w wyniku nowelizacji, art. 21 ust. 1 pkt 23c PDOFizU rozszerzono zwolnienie o statki o przynależności państw członkowskich UE oraz EOG. Zmiana zacznie obowiązywać od 1.1.2020 r., przy czym zmianę wprowadzoną niniejszą nowelizacją stosuje się do dochodów uzyskanych począwszy od roku, w którym Komisja Europejska wydała pozytywną decyzję o zgodności pomocy publicznej z rynkiem wewnętrznym i obowiązują w okresie jej obowiązywania.