0111-KDIB2-1.4010.500.2019.2.AP – Interpretacja indywidualna z dnia 30-12-2019
W zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości zbywanych składników majątku trwałego i obrotowego
0114-KDIP1-1.4012.603.2019.1.IZ – Interpretacja indywidualna z dnia 30-12-2019
Opodatkowania nieodpłatnego przekazania pracownikom owoców oraz sprzedaży kart MultiSport pracownikom i współpracownikom oraz prawa do odliczenia podatku z tytułu ich nabycia
0115-KDIT3.4011.356.2019.3.DR – Interpretacja indywidualna z dnia 30-12-2019
Interpretacja indywidualna z dnia 30-12-2019
Nowelizacja przepisów ustawy – Prawo budowlane
Najważniejsze założenia projektu:
- w zakresie odstępstwa od przepisów techniczno-budowlanych proponuje się, by zgodę wydawał, nie tak jak to ma miejsce teraz minister, ale organ administracji architektoniczno-budowlanej, po uzyskaniu upoważnienia ministra, który ustanowił przepisy techniczno-budowlane, w drodze postanowienia, przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę;
- stwierdzenie nieważności decyzji o pozwoleniu na budowę nie będzie możliwe, jeżeli od dnia jej doręczenia lub ogłoszenia upłynie 5 lat;
- proponuje się, aby projekt budowlany składał się z projektu zagospodarowania działki lub terenu oraz projektu technicznego;
Projekt zagospodarowania działki lub terenu oraz projekt architektoniczno-budowlany, będą tą częścią projektu budowlanego, która zatwierdzana będzie przez organ administracji architektoniczno-budowlanej przed wydaniem decyzji pozwolenia na budowę. Projekt techniczny niezatwierdzany na etapie wydawania decyzji pozwolenia na budowę będzie przedkładany do organu nadzoru budowlanego na późniejszym etapie procesu inwestycyjnego, tj. na etapie zgłoszenia zakończenia robót budowlanych lub wystąpienia z wnioskiem o udzielenie.
- zgłoszenia należy dokonać przed terminem zamierzonego rozpoczęcia robót budowlanych;
Organ administracji architektoniczno-budowlanej, w terminie 21 dni od dnia doręczenia zgłoszenia, może, w drodze decyzji, wnieść sprzeciw.
- organ, który wydał decyzję o pozwoleniu na budowę, będzie obowiązany, w drodze decyzji, przenieść to pozwolenie na wniosek nowego inwestora, jeżeli do wniosku inwestor dołączy:
- oświadczenie o przejęciu warunków zawartych w decyzji o zezwoleniu na budowę,
- oświadczenie o prawie dysponowania nieruchomością na cele budowlane,
- zgodę dotychczasowego inwestora, na rzecz którego decyzja została wydana;
- w następstwie zmian zostanie dokonany podział obiektów budowlanych na:
- takie, których budowa nie wymaga decyzji o pozwoleniu na budowę, ale wymaga zgłoszenia,
- takie, których budowa nie wymaga decyzji o pozwoleniu na budowę ani zgłoszenia,
- takie, których budowa nie wymaga decyzji o pozwoleniu na budowę, ale wymaga zgłoszenia,
- wykonywanie robót budowlanych, które nie wymagają decyzji o pozwoleniu na budowę ani zgłoszenia,
- wykonywanie robót budowlanych, których budowa wymaga pozwolenia;
- nie wymaga decyzji o pozwoleniu na budowę, natomiast wymagać będzie zgłoszenia budowa m.in.:
- wolnostojących budynków mieszkalnych jednorodzinnych, których obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub działkach, na których zostały zaprojektowane;
- sieci elektroenergetycznych obejmujących napięcie znamionowe nie wyższe niż 1 kV, wodociągowych, kanalizacyjnych, cieplnych, gazowych o ciśnieniu roboczym nie wyższym niż 0,5 MPa,
- oczyszczalni ścieków o wydajności do 7,50 m3 na dobę;
- zjazdów z dróg krajowych i wojewódzkich oraz zatok parkingowych na tych drogach;
- nie wymaga decyzji o pozwoleniu na budowę oraz zgłoszenia budowa min: obiektów gospodarczych związanych z produkcją rolną i uzupełniających zabudowę zagrodową w ramach istniejącej działki siedliskowej: parterowych budynków gospodarczych o powierzchni zabudowy do 35 m2,przy rozpiętości konstrukcji nie większej niż 4,80 m, suszarni kontenerowych o powierzchni zabudowy do 21 m2; zjazdów z dróg powiatowych i gminnych oraz zatok parkingowych na tych drogach, stanowisk postojowych dla samochodów osobowych do 10 stanowisk, obiektów budowlanych będących urządzeniami melioracji wodnych, ogrodzeń o wysokości nieprzekraczającej 2,20 m; przydomowych tarasów naziemnych o powierzchni zabudowy do 35 m2
- zostanie określony katalog o charakterze numerus clausus pac budowlanych, dla których konieczne będzie ustanowienie będzie kierownika budowy oraz inspektora nadzoru inwestorskiego
- w przypadku stwierdzenia budowy obiektu budowlanego lub jego części bez wymaganej decyzji o pozwoleniu na budowę albo bez wymaganego zgłoszenia, albo pomimo wniesienia sprzeciwu do tego zgłoszenia – jeżeli od zakończenia budowy upłynęło co najmniej 20 lat, organ nadzoru budowlanego wszczyna uproszczone postępowanie legalizacyjne.
Uproszczone postępowanie legalizacyjne, o którym mowa, ma być prowadzone na żądanie właściciela lub zarządcy tego obiektu budowlanego w odniesieniu do obiektów, których budowa została zakończona przed dniem wejścia w życie ustawy Prawo budowlane lub w stosunku, do których przed tym dniem zostało wszczęte postępowanie administracyjne.
Projekt ma trafić Biura Legislacyjnego Sejmu celem zaopiniowania.
Który pracodawca stanie się płatnikiem zasiłków od 1 stycznia 2020 r.
Zasady nabywania statusu płatnika zasiłków są zapisane w art. 61 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z 25.6.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 645 ze zm.; dalej: ustawa zasiłkowa).
Za jakie świadczenia odpowiada pracodawca
Uzyskanie statusu płatnika zasiłków oznacza dla pracodawcy naliczanie i wypłatę następujących świadczeń: zasiłek chorobowy, zasiłek wyrównawczy, świadczenie rehabilitacyjne, zasiłek opiekuńczy oraz zasiłek macierzyński. Pracodawca wykonuje te zadania w okresie trwania ubezpieczenia, natomiast ZUS – po jego ustaniu (art. 61 ust. 1 pkt 2 lit. d ustawy zasiłkowej).
Pracodawca po nabyciu uprawnień płatnika zasiłków z ubezpieczenia chorobowego będzie także zobowiązany do naliczania i wypłaty świadczeń (zasiłków i świadczenia rehabilitacyjnego) z ubezpieczenia wypadkowego. Tak wskazuje art. 10 pkt 1 ustawy z 30.10.2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tj. Dz.U. z 2019 r. poz. 1205).
Jak ustalać liczbę ubezpieczonych
Pracodawca musi ustalić liczbę zgłoszeń do ubezpieczenia chorobowego (obowiązkowego i dobrowolnego) na dzień 30 listopada 2019 r. poprzedniego roku kalendarzowego na rok 2020, a gdy w tej dacie nikogo nie zgłaszał – według stanu na pierwszy miesiąc, w którym dokonał zgłoszenia. Zgodnie z wytycznymi ZUS zawartymi w Komentarzu do ustawy zasiłkowej (ZUS, kwiecień 2019, str. 124, pkt 362 – 363; www.zus.pl), w liczbie ubezpieczonych pracodawca ma uwzględnić:
- pracowników (bez względu na wymiar etatu i podstawę prawną stosunku pracy), w tym również uczniów,
- osoby wykonujące pracę nakładczą podlegające ubezpieczeniu chorobowemu,
- osoby wykonujące pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz osoby z nimi współpracujące,
- osoby prowadzące działalność pozarolniczą oraz osoby z nimi współpracujące.
Pomija natomiast osoby przebywające na urlopach wychowawczych i bezpłatnych, a także duchownych. Gdy ustalona w ten sposób liczba ubezpieczonych zmieni się po 30 listopada 2019 r., płatnik zasiłków w 2020 r. pozostanie ten sam.
Na dzień 30 listopada 2019 r. pracodawca zgłosił do ubezpieczenia chorobowego w sumie 21 osób: 15 pracowników, 3 osoby na umowach zlecenie i 3 na umowy o świadczenie usług, do których stosuje się przepisy o zleceniu. Od 1 stycznia 2020 r. będzie zatem płatnikiem zasiłków i świadczeń z ubezpieczenia chorobowego i wypadkowego. Zachowa ten status w przyszłym roku również wtedy, gdy liczba dokonanych zgłoszeń do ubezpieczenia chorobowego spadnie poniżej 20. Jeśli natomiast nalicza i wypłaca zasiłki w 2019 r., lecz na dzień 30 listopada 2019 r. poziom zgłoszeń nie przekroczy 20, wówczas traci uprawnienia płatnika zasiłków od 1 stycznia 2020 r.
Jakie zasady obowiązują na przełomie roku
Z faktu, że pracodawca stanie się płatnikiem zasiłków od 1 stycznia 2020 r. nie musi wynikać od razu obowiązek ustalania i wypłaty świadczeń wobec wszystkich ubezpieczonych przez niego zgłoszonych. Może się bowiem zdarzyć, że zaistniałe przed 31 grudnia 2019 r. choroba, macierzyństwo czy wypadek niektórych z tych osób spowodują, że wypłatę zasiłków rozpocznie ZUS przed 1 stycznia 2020 r. W takim przypadku ZUS kontynuuje te wypłaty w 2020 r. (art. 61 ust. 4 ustawy zasiłkowej). Pracodawca przejmie je dopiero wtedy, gdy dojdzie do zmiany rodzaju pobieranego zasiłku (pkt 364 Komentarza ZUS).
Pracodawca nie jest płatnikiem zasiłków w 2019 r., ale stanie się nim od 1 stycznia 2020 r., ponieważ na 30 listopada 2019 r. liczba zgłoszonych przez niego osób do ubezpieczenia chorobowego wyniesie 22. Mimo to, wobec jednego z jego pracowników, zasiłek chorobowy będzie wypłacał po 1 stycznia 2020 r. ZUS, bo rozpoczął realizację tego zadania przed tą datą. Dopiero wypłatą świadczenia rehabilitacyjnego, jeśli pracownik uzyska do niego prawo, zajmie się pracodawca.
Zasada kontynuacji wypłaty zasiłków nie obowiązuje w razie utraty przez pracodawcę statusu płatnika zasiłków 1 stycznia 2020 r. W tej sytuacji ZUS staje się jedynym podmiotem zobowiązanym do naliczania i wypłaty zasiłków dla osób zgłoszonych do ubezpieczenia chorobowego przez tego pracodawcę. W tym wobec świadczeń, które przed 31 grudnia 2019 r. wypłacał pracodawca.
Dnia 31 grudnia 2019 r. upłynie termin na realizację obowiązków związanych z zfśs
Przegląd danych osobowych jest obowiązkiem, który pracodawcy prowadzący zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (zfśs) realizują w 2019 r. po raz pierwszy, a w kolejnych latach muszą go powtarzać. Stanie się więc takim samym zobowiązaniem, jak coroczna korekta odpisów na zfśs.
Przegląd danych osobowych
W związku z udzielaniem świadczeń i usług z zfśs według kryterium socjalnego (sytuacja życiowa, rodzinna i materialna) pracodawca gromadzi dane osobowe osób uprawnionych w formie oświadczeń i dodatkowych dokumentów potwierdzających te dane. Wolno mu je przetwarzać przez okres niezbędny do przyznania ulgowej usługi i świadczenia, dopłaty z zfśs oraz ustalenia ich wysokości, a także przez okres niezbędny do dochodzenia praw lub roszczeń (zasadniczo 3 lata od dnia wymagalności). Żeby pozostać w zgodzie z zasadą minimalizacji danych (dane muszą być adekwatne, stosowne oraz ograniczone do tego, co niezbędne do celów, w których są przetwarzane), pracodawca jest zobowiązany począwszy od 2019 r. do przeglądania zebranych danych. Wystarczą do tego dwie czynności:
Krok 1. Weryfikacja całej dokumentacji
Wszystkie dokumenty z danymi osobowymi osób uprawnionych do korzystania z zfśs muszą raz w roku (maksymalnie do 31 grudnia) przejść weryfikację w celu ustalenia, czy ich dalsze przechowywanie jest jeszcze konieczne. Tę czynność może wykonać wyłącznie pracodawca osobiście albo osoby przez niego upoważnione, zobligowane do zachowania tajemnicy. Wśród zebranych danych mogą się bowiem znajdować dane dotyczące zdrowia, a te są objęte szczególną ochroną.
Krok 2. Usunięcie zbędnych danych
Dane uznane w wyniku przeglądu za zbędne do ustalania i udzielania ulgowych świadczeń i usług oraz dopłat z zfśs powinny być usunięte. Oznacza to, że pracodawca powinien pozbyć się ich w sposób uniemożliwiający ich odtworzenie lub odczytanie przez kogokolwiek.
Korekta odpisów
Odpisy na zfśs naliczone na podstawie przeciętnej planowanej w 2019 r. liczby pracowników (w pełnym i niepełnym wymiarze czasu pracy, po przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy) pracodawca musi skorygować do 31 grudnia adekwatnie do rzeczywistego średniego stanu zatrudnienia. Gdy należy do sfery publicznej lub niepublicznej, ale stosuje ustawowe wskaźniki dla ustalania odpisów, w 2019 r. musi dokonać ich korekty odpowiednio do okresu obowiązywania podstawy odpisów ustawowych i zwiększeń. W 2019 r. zostały wyjątkowo wprowadzone dwie podstawy:
- od 1.1.2019 do 31.7.2019 – przeciętne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2013 r. w wysokości 3278,14 zł, w efekcie odpis podstawowy na 1 zatrudnionego w tzw. normalnych warunkach wynosi w tym okresie 1229,30 zł (37,5% x 3278,14 zł),
- od 1.8.2019 do 31.12.2019 – przeciętne wynagrodzenie miesięczne wynagrodzenie miesięczne w gospodarce narodowej w drugim półroczu 2014 r. w wysokości 3389,90 zł, czyli odpis podstawowy na 1 zatrudnionego w tzw. normalnych warunkach wynosi w tym okresie wynosi 1271,21 zł.
W celu przeprowadzenia korekty pracodawca musi wykonać poniższe czynności:
Krok 1. Ustalenie przeciętnej liczby zatrudnionych w poszczególnych miesiącach
Do obliczenia liczby zatrudnionych w poszczególnych miesiącach pracodawca wykorzystuje odpowiednią dla siebie metodę statystyczną. Jeśli występuje u niego duża rotacja pracowników powinien zastosować metodę średniej arytmetycznej, czyli zsumować liczby pracowników (w przeliczeniu na pełne etaty) z każdego dnia danego miesiąca i podzielić uzyskany wynik przez liczbę dni kalendarzowych w tym miesiącu. Gdy charakteryzuje się natomiast stabilnym stanem zatrudnienia, wówczas może wybrać metodę:
- uproszczoną – wymaga dodania stanów dziennych z pierwszego i ostatniego dnia miesiąca, a następnie podzielenia przez dwa, albo
- średniej chronologicznej – wymaga dodania stanów dziennych z pierwszego i ostatniego dnia miesiąca oraz podzielenia przez dwa, a następnie dodania do uzyskanego wyniku stanu zatrudnienia w 15. dniu miesiąca i powtórnego podzielenia przez dwa.
Krok 2. Obliczenie rzeczywistej średniej liczby pracowników w 2019 r.
Do ustalenia rzeczywistej średniej liczby pracowników (bez względu na podstawę prawną powstania ich stosunku pracy) należy zsumować przeciętne liczby zatrudnionych w poszczególnych miesiącach i podzielić uzyskany wynik przez 12. To działanie trzeba wykonać osobno dla każdej kategorii pracowników, dla których obowiązują odmienne wysokości odpisów i zwiększeń (zatrudnionych w tzw. normalnych warunkach; wykonujących prace w szczególnych warunkach lub prace o szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów o emeryturach pomostowych; młodocianych). Te zasady dotyczą pracodawców, którzy funkcjonowali przez cały 2019 r., jak i przez część roku lub gdy naliczali odpisy na zfśs na niepełny 2019 r.
Krok 3. Przeliczenie wysokości odpisów i zwiększeń
Do skorygowania poziomu odpisów podstawowych i zwiększeń za 2019 r. pracodawca wykorzystuje poniższe wzory ze względu na konieczność proporcjonalnego ich ustalenia do okresu obowiązywania danej podstawy ich ustalania:
- rzeczywiste przeciętne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty w 2019 r. x 1229,30 zł x 7/12,
- rzeczywiste przeciętne zatrudnienie w przeliczeniu na pełne etaty w 2019 r. x 1271,21 zł x 5/12.
Wyliczeń dokonuje osobno dla zatrudnionych w tzw. normalnych warunkach, wykonujących prace w szczególnych warunkach lub prace o szczególnym charakterze w rozumieniu przepisów o emeryturach pomostowych, a także młodocianych (mimo ich nieuwzględniania w liczbie zatrudnionych). Tak samo postępuje, jeśli stosuje zwiększenia na: emerytów i rencistów (mimo ich wyłączenia z liczby zatrudnionych), pracowników ze znaczną lub umiarkowaną niepełnosprawnością oraz na każdą zatrudnioną osobę u pracodawcy prowadzącego zakładowy żłobek lub klub dziecięcy oraz przeznaczoną na ten cel z odpisu podstawowego kwotę odpowiadającą 7,5 punktu procentowego tego odpisu. Sumę otrzymanych wyników porównuje następnie z sumą odpisów odprowadzonych do zfśs do 31 maja, 30 września i 31 października 2019 r. Jeśli stwierdzi niedopłatę, musi przelać na rachunek zfśs jej wysokość. Natomiast nadpłatę może wycofać z rachunku zfśs lub zmniejszyć o jej wartość odpisy odprowadzane w 2020 r.
Pracodawca prowadzący obowiązkowo zfśs stosuje do obliczenia odpisów podstawowych i zwiększeń na osoby ze znacznym i umiarkowanym stopniem niepełnosprawności stawki ustawowe. Zaplanował na 2019 r. przeciętne zatrudnienie na poziomie 76 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, w tym: 64 osoby na cały etat, 9 osób na 1/2 etatu, 10 osób na 3/4 etatu. W liczbie tej znajduje się 12 pracowników niepełnosprawnych, w tym 7 z niepełnosprawnością znaczną i umiarkowaną. W związku z tym wartość odpisów i zwiększeń wyniosła 96 208,49 zł po przeliczeniu w październiku 2019 r.:
- za okres 1 stycznia 2019 – 31 lipca 2019 r.: (1229,30 zł x 76 pracowników) = 93 426,80 zł x 7/12 = 54 498,97 zł
- za okres od 1 sierpnia 2019 r. do 31 grudnia 2019 r. : (1271,21 zł x 76 pracowników) = 96 611,96 x 5/12 = 40 254,98 zł
- zwiększenia na 7 pracowników niepełnosprawnych w stopniu znacznym i umiarkowanym 1454,54 zł {([7 osób x 204,88 zł] x 7/12) + ([7 osób x 211,87 zł] x 5/12) = 836,59 zł + 617,95 zł = 1454,54 zł}
- łącznie: 54 498,97 zł + 40 254,98 zł + 1454,54 zł = 96 208,49 zł.
W 2019 r. miały miejsce następujące zmiany w stanie zatrudnienia:
- w lutym rozwiązano umowy o pracę z dwoma pracownikami na cały etat, a jedna zatrudniona na 1/2 etatu przeszła na emeryturę, w efekcie stan zatrudnienia na koniec miesiąca wyniósł 73,5 etatów (62 osoby na cały etat + [8 osób x 0,5 etatu] + [10 osób x 0,75 etatu])
- w marcu zostały zatrudnione dwie osoby na cały etat, w efekcie czego stan zatrudnienia na koniec miesiąca wyniósł 75,5 etatów
- w kwietniu została zatrudniona jedna osoba na 1/2 etatu, w efekcie czego stan zatrudnienia na koniec miesiąca wyniósł 76 etatów.
- w październiku zatrudniono dwie osoby na cały, w związku z czym stan zatrudnienia na koniec miesiąca wzrósł do 78 etatów.
Pracodawca policzył stan zatrudnienia w poszczególnych miesiącach według metody uproszczonej, co dało łącznie 914 etatów, zgodnie z wyliczeniem:
|
Miesiąc |
I |
II |
III |
IV |
V |
VI |
VII |
VIII |
IX |
X |
XI |
XII |
|
|
Liczba etatów |
76 |
74,75 |
74,5 |
75,75 |
76 |
76 |
76 |
76 |
76 |
77 |
78 |
78 |
|
Zatem rzeczywista przeciętna liczba zatrudnionych wyniosła w 2019 r. 76,17 etatów (914 zł : 12). Zwiększenia na niepełnosprawnych w stopniu znacznym i umiarkowanym nie zmieniły się w stosunku do naliczonych w październiku 2019 r., natomiast odpisy podstawowe za zatrudnionych w tzw. normalnych warunkach wynoszą: [(76,17 etatów x 1229,30 zł) = 93 635,78 zł x 7/12] + [(76,17 etatów x 1271,21 zł) = 96 828, 07 zł x 5/12] = 54 620,87 zł + 40 345,03 zł = 94 965,90 zł. Zatem łącznie za 2019 r. na rachunek zfśs powinno trafić 96 420,44 zł (94 965,90 zł + 1454,54 zł). W takim razie pracodawca powinien dopłacić 211,95 zł (96 420,44 zł – 96 208,49 zł).
Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych – najczęstsze pytania
Pobierz bezpłatny e-book
Obowiązki pracodawcy w zakresie zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Tworzenie. Odpis podstawowy. Zakres danych osobowych →
Nowy średni kurs euro od 1.1.2020 r.
Kurs złotego w stosunku do euro wynikający z nowego rozporządzenia obowiązujący od 1.1.2020 r. został ustalony w wysokości tj. 4,2693, czyli jest niższy niż dotychczasowy 4,3117. To oznacza, że podstawowy próg stosowania ZamPublU tj. 30 000 euro netto określony w art. 4 pkt 8 ZamPublU po przeliczeniu na złoty polski jest niższy i wynosi 128 079 zł netto.
Podkreślić należy, że na mocy § 2 rozporządzenia do postępowań o udzielenie zamówienia publicznego wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia (tj. przed 1.1.2020 r.) zastosowanie mają przepisy dotychczasowe.
Zmiana rozporządzenia określającego wzory ogłoszeń zamieszczanych w BZP
Zmiany zostały wprowadzone w załączniku nr 1 do rozporządzenia (ogłoszenie o zamówieniu) w sekcji IV: Procedura część IV.6) Informacje administracyjne, a także w załączniku nr 2 do rozporządzenia (ogłoszenie o zamówieniu w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa/o podwykonawstwie) w sekcji IV: Procedura w części IV.1) Tryb udzielenia zamówienia pkt IV.1.6. Zmiany w treści wzorów polegają na wykreśleniu wyrazów „pochodzących z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegających zwrotowi środków z pomocy udzielonej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA)”.
Powyższe zmiany mają na celu dostosowanie wzorów ogłoszeń do aktualnego brzmienia art. 93 ZamPublU, określającego przesłanki unieważnienia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Na podstawie art. 12 ustawy z 5.7.2018 r. o zmianie ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 1693) dokonano bowiem zmiany w art. 93 ZamPublU, polegającej na zmianie brzmienia wprowadzenia do wyliczenia w ust. 1a oraz na uchyleniu ust. 1b i tym samym na umożliwieniu zamawiającym unieważnienia postępowania we wszystkich przypadkach nieuzyskania środków na sfinansowanie zamówienia, niezależnie od źródła ich pochodzenia, a więc nie tylko w przypadku finansowania zamówienia lub jego części ze środków unijnych, środków EFTA albo w przypadku finansowania ze środków na badania naukowe lub prace rozwojowe. Obecnie więc, na mocy art. 93 ust. 1a ZamPublU, zamawiający może unieważnić postępowanie o udzielenie zamówienia, jeżeli środki, które zamawiający zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie całości lub części zamówienia, nie zostały mu przyznane (…)”.
Nowe rozporządzenie „krajowe” dotyczące tzw. progów unijnych
Rozporządzenie określa tzw. progi unijne, które ulegają od 1.1.2020 r. znacznemu obniżeniu. Oznacza to, że zamawiający częściej będą zobowiązani do stosowania tzw. procedury unijnej. Warto przy tym zwrócić uwagę, że zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia do postępowań o udzielenie zamówienia publicznego wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie rozporządzenia (tj. 1.1.2020 r.) stosuje się przepisy dotychczasowe.
Nowe progi unijne, od których jest uzależniony obowiązek przekazywania ogłoszeń Urzędowi Publikacji Unii Europejskiej, w zależności od rodzaju zamawiającego i rodzaju zamówienia przedstawia poniższa tabela 1.
Tabela 1.
|
Rodzaj zamawiającego |
Progi unijne w euro od 1.1.2020 r. |
|
|
Roboty budowlane |
Dostawy lub usługi |
|
|
Zamawiający z sektora finansów publicznych, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, z wyłączeniem uczelni publicznych, państwowych instytucji kultury, jednostek samorządu terytorialnego oraz ich związków, jednostek sektora finansów publicznych, dla których organem założycielskim lub nadzorującym jest jednostka samorządu terytorialnego, a także udzielanych przez zamawiających będących państwowymi jednostkami organizacyjnymi nieposiadającymi osobowości prawnej |
5 350 000 |
139 000 |
|
Zamawiający inni niż określeni wyżej |
5 350 000 |
214 000 |
|
Zamawiający udzielający zamówień sektorowych |
5 350 000 |
428 000 |
|
Zamawiający udzielający zamówień w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa |
5 350 000 |
428 000 |
Utrzymano natomiast na tym samym poziomie progi unijne dla zamówień na usługi społeczne i inne szczególne usługi, które wynoszą odpowiednio: 750 000 euro – w przypadku zamówień innych niż zamówienia sektorowe lub zamówienia w dziedzinach obronności i bezpieczeństwa oraz 1 000 000 euro – w przypadku zamówień sektorowych.
Zmiana przepisów ZmDokWykR
Zmiana rozporządzenia wynika z konieczności dostosowania jego przepisów do zmiany terminu wejścia w życie obowiązkowej elektronizacji zamówień o wartości mniejszej od progów unijnych (tj. z 1.1.2020 r. na 1.1.2021 r.). Rozporządzenie zmieniające wejdzie w życie z dniem 31.12.2019 r.
Warto przypomnieć, czego dotyczy § 2 ZmDokWykR, w którym wprowadza się zmiany, ponieważ nierzadko zamawiający zapominali dotychczas o wynikających z niego wymogach (tj. zwłaszcza możliwości złożenia oświadczeń wymienionych w DokWykR np. o przynależności bądź braku przynależności do grupy kapitałowej z innymi wykonawcami, którzy złożyli oferty w danym postępowaniu, nie tylko w oryginale, ale także w formie kopii poświadczonej za zgodność z oryginałem), doprowadzając tym samym do naruszenia jego regulacji. Otóż (uwzględniając ww. zmiany odnośnie do terminu), w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego, których wartość zamówienia jest mniejsza od progów unijnych, prowadzonych przez zamawiających innych niż centralny zamawiający, o którym mowa w art. 15b ust. 1 ZamPublU, wszczętych w okresie od dnia 18.10.2018 r. do 31.12.2020 r., w których, zgodnie z wyborem zamawiającego, nie została dopuszczona możliwość składania dokumentów lub oświadczeń, o których mowa w DokWykR, przy użyciu środków komunikacji elektronicznej, stosuje się przepisy DokWykR, w brzmieniu nadanym ZmDokWykR, z tym że:
1) dokumenty lub oświadczenia, o których mowa w DokWykR, składane są w oryginale lub kopii poświadczonej za zgodność z oryginałem;
2) poświadczenie za zgodność z oryginałem następuje przez opatrzenie kopii dokumentu lub kopii oświadczenia, sporządzonych w postaci papierowej, własnoręcznym podpisem.
