0113-KDIPT2-1.4011.737.2019.3.ISL – Interpretacja indywidualna z dnia 09-03-2020

Możliwość skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej

0114-KDIP1-3.4012.23.2020.1.MT – Interpretacja indywidualna z dnia 09-03-2020

Obowiązku wystawienia faktury korygującej dokumentującej otrzymanie zaliczki w przypadku cesji praw i obowiązków z umowy przedwstępnej

Dell Polska dołącza do programu PWCyber

– To ważne porozumienie. DELL to jeden z gigantów światowego rynku nowoczesnych rozwiązań technologicznych. Co więcej, to także mocno zakorzeniona w Polsce firma, o czym świadczy chociażby jej fabryka w Łodzi – powiedział minister cyfryzacji Marek Zagórski podczas uroczystości podpisania porozumienia. A ta odbyła się właśnie w łódzkiej fabryce DELL.

Priorytetowa współpraca

Podpisany w poniedziałek dokument zacieśnia naszą współpracę w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego.
– Dzięki niemu zyskujemy m.in. możliwość dostępu do wiedzy, informacji i doświadczenia największych firmach technologicznych. Ma to duże znaczenie w kontekście przeciwdziałania cyberzagrożeniom. Co więcej, tego typu porozumienia rozwijają wzajemne zaufanie pomiędzy administracją rządową a sektorem prywatnym – dodał szef MC.
W ramach podpisanego porozumienia jego strony zobowiązują się m.in. do współpracy w celu wymiany informacji o potencjalnych cyberzagrożeniach oraz zdarzeniach noszących znamiona zaplanowanych cyberataków na różne sektory gospodarki i sektor publiczny.
Wszystko po to, by m.in. zwiększyć bezpieczeństwo cyfrowych procesów, produktów i usług.
Dotychczas podobne porozumienia zawarliśmy z 9 uznanymi na rynku przedsiębiorstwami technologicznymi. W 2019 r. do PWCyber przystąpiły: Samsung, Nokia, Cisco, Ericsson oraz pierwsza polska firma: Krypton. Natomiast w tym roku podpisaliśmy już porozumienia z czterema firmami: IBM, Thales, Dynacon (polska firma wyspecjalizowana w technologiach OT) oraz właśnie DELL. Obecnie negocjowane są porozumienia z kolejnymi kilkunastoma firmami.

Zachęcamy do współpracy

Podpisane porozumienie obejmuje takie obszary jak: informacyjny, edukacyjny, szkoleniowy i testów oraz certyfikacji, w tym przede wszystkim:

Zachęcamy kolejne firmy do współpracy w ramach partnerstwa publiczno – prywatnego, którego celem jest rozwijanie badań nad certyfikacją cyberbezpieczeństwa i budowanie Krajowego Systemu Cyberbezpieczeństwa.

Senacki projekt zmiany ustawy o scalaniu i wymianie gruntów

Zgodnie z aktualnie obowiązującym art. 32 ust. 2 ustawy z 26.3.1982 r. o scalaniu i wymianie gruntów (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 908 ze zm.; dalej: ScalGrU) do postępowań dotyczących wzruszenia decyzji ostatecznych, nie stosuje się art. 145–145b oraz art. 154–156 ustawy z 14.6.1960 r. ‒ Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 256 ze zm.; dalej: KPA), jeżeli od dnia, w którym decyzja o zatwierdzeniu projektu scalenia lub wymiany gruntów stała się ostateczna, upłynęło 5 lat. Oznacza to, że w przypadku decyzji dotyczących scalenia (wymiany) gruntów nie stosuje się przepisów kpa dotyczących przesłanek wznowienia postępowania (art. 145‒145b), uchylenia decyzji (art. 154‒155a), oraz stwierdzenia nieważności decyzji (art. 156).

Jak wyjaśniają wnioskodawcy w uzasadnieniu projektu, stwierdzenie nieważności decyzji może mieć miejsce, jeżeli zachodzi jedna z wad (przesłanek pozytywnych), o których mowa w art. 156 § 1 KPA, a jednocześnie w sprawie nie występuje przesłanka negatywna, o której mowa w art. 156 § 2. Natomiast stwierdzenia naruszenia prawa (art. 158 § 2) dokonuje się wówczas, gdy jednocześnie spełnione zostają przesłanki pozytywna i negatywna. Powoduje to, że zaskarżona decyzja pozostaje w obrocie prawnym, a stronie służy jedynie prawo do odszkodowania. Zatem, skoro do postępowań dotyczących wzruszenia decyzji ostatecznych, nie stosuje się ‒ po upływie 5 lat od dnia w którym decyzja o zatwierdzeniu projektu scalenia lub wymiany gruntów stała się ostateczna ‒ m.in. art. 156 KPA (nie stwierdza się nieważności. decyzji), to w konsekwencji nie znajdzie zastosowania też art. 158 § 2, ponieważ ten ostatni, stanowi, że stwierdzenia wydania zaskarżonej decyzji z naruszeniem prawa można dokonać jedynie w przypadku, gdy nie można stwierdzić nieważności decyzji na skutek okoliczności, o których mowa w art. 156 § 2. Przepisu art. 156 § 2 jednak (w związku z wyłączeniem w art. 33 ScalGrU) do postępowań scaleniowych nie stosuje się. Kłopotliwość tego rozwiązania polega na tym, że w przypadku, gdy strona zechciałaby zakwestionować decyzję scaleniową, to po upływie 5 lat, ani nie będzie mogła skutecznie dochodzić stwierdzenia jej nieważności (co w pewnych przypadkach – z racji na pewność obrotu ‒ zasługuje na aprobatę), ani ‒ w przypadku, gdyby na pewność obrotu niezasadne byłoby stwierdzenie jej nieważności ‒ nie będzie mogła żądać nawet stwierdzenia wydania decyzji z naruszeniem prawa (co nie usunęłoby już skutków decyzji scaleniowej, ale mogłoby być przynajmniej podstawą do żądania odszkodowania za wydanie decyzji z naruszeniem prawa).

Zmiana ma umożliwić stronie postępowania prowadzonego na podstawie zmienianej ustawy, która stała się stroną poszkodowaną, dochodzenie odszkodowania na gruncie roszczenia przed sadem cywilnym.

Projekt trafił do zaopiniowania przez Komisję Praw Człowieka, Praworządności i Petycji oraz Komisję Samorządu Terytorialnego i Administracji Państwowej.

Zwolnienia od podatku dochodowego w ramach wspierania nowych inwestycji – ostatnie orzecznictwo

1. Zwolnienie przedmiotowe od podatku dochodowego

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy z 15.2.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 ze zm.; dalej: PDOPrU), wolne od podatku są dochody podatników uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, o której mowa w ustawie z 10.5.2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz.U. z 2018 r. poz. 1162 ze zm.; dalej: WspierNowInwU). Wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Ze zwolnienia tego można skorzystać pod warunkiem spełnienia przesłanek określonych w przepisach art. 17 ust. 4-6d PDOPrU, czyli, po pierwsze, zwolnienie to przysługuje podatnikowi wyłącznie z tytułu dochodów uzyskanych z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie określonym w decyzji o wsparciu.

Po drugie, w razie uchylenia decyzji o wsparciu, podatnik traci prawo do zwolnienia i jest obowiązany do zapłaty podatku. W razie wystąpienia tej okoliczności podatnik ma obowiązek zapłaty podatku należnego od dochodu wynikającego z uchylonej decyzji o wsparciu, w terminie właściwym do rozliczenia zaliczki za pierwszy okres przypadający do wpłaty zaliczki, następujący po miesiącu, w którym wystąpią te okoliczności, a gdy utrata prawa nastąpi w ostatnim miesiącu roku podatkowego – w zeznaniu rocznym. Kwotę podatku należnego do zapłaty stanowi:

– podatek niezapłacony od dochodu osiągniętego z działalności gospodarczej określonej w uchylonej decyzji o wsparciu – jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia wyłącznie w ramach jednej decyzji, lub

– kwotę w wysokości stanowiącej maksymalną dopuszczalną pomoc publiczną określoną w tej uchylonej decyzji o wsparciu – jeśli podatnik korzystał z pomocy publicznej udzielonej w formie zwolnienia, w ramach więcej niż jednej decyzji o wsparciu albo w ramach zezwolenia lub zezwoleń i decyzji o wsparciu.

Po trzecie, w przypadku prowadzenia przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej również poza terenem określonym w decyzji o wsparciu, działalność prowadzoną na terenie określonym w decyzji o wsparciu wydziela się organizacyjnie, a wielkość zwolnienia określa się w oparciu o przychody i koszty uzyskania przychodów jednostki organizacyjnej prowadzącej działalność określoną w decyzji o wsparciu.

Po czwarte, zwolnienia nie stosuje się, jeżeli:

1) osiągnięcie dochodów z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu następuje w związku z zawarciem umowy lub dokonaniem innej czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych, dokonanych przede wszystkim w celu uzyskania zwolnienia od podatku dochodowego, lub

2) czynności, o których mowa w pkt 1, nie mają rzeczywistego charakteru, lub

3) podatnik korzystający ze zwolnienia dokonuje czynności prawnej lub wielu powiązanych czynności prawnych, w tym związanych z działalnością nieobjętą tym zwolnieniem, których głównym lub jednym z głównych celów jest uniknięcie opodatkowania lub uchylenie się od opodatkowania.

Podatnik traci prawo do zwolnienia podatkowego z dniem dokonania pierwszej z czynności, o których mowa wyżej.

W wydanych ostatnio orzeczeniach sądy administracyjne odnosiły się do kilku kwestii związanych z możliwością skorzystania z tego zwolnienia.

Zakres decyzji o wsparciu

Sens decyzji o wsparciu polega nie tylko na charakterystyce nowej inwestycji i ustaleniu wiążących podatnika warunków (zobowiązań) w tym zakresie, ale także na związaniu jej z przedmiotem działalności gospodarczej w ramach której inwestycja jest realizowana, która ma być prowadzona na terenie określonym w decyzji. W konsekwencji zwolnieniu podlega cały dochód osiągnięty w ramach tej działalności gospodarczej, z którą nowa inwestycja pozostaje w ścisłym nierozerwalnym związku, o ile jej przedmiot został określony w decyzji o wsparciu (patrz wyr. WSA w Lublinie z 29.1.2020 r., I SA/Lu 679/19, Legalis).

Kontynuowanie działalności prowadzonej przed uzyskaniem decyzji o wsparciu

Skorzystanie ze zwolnienia jest możliwe w odniesieniu do dochodów osiąganych z nowych inwestycji wytwarzających dochód samodzielnie i niezależnie od inwestycji istniejących, jak i dochód pochodzący z inwestycji nowych i istniejących, gdy inwestycje te są ściśle powiązane (patrz wyr. WSA w Poznaniu z 5.2.2020 r., I SA/Po 816/19, Legalis). A zatem, działalność objęta zwolnieniem obejmuje swym zakresem także działalność prowadzoną w oparciu o przedsiębiorstwo funkcjonujące przed uzyskaniem decyzji o wsparciu (patrz wyr. WSA w Gliwicach z 29.1.2020 r., I SA/Gl 1105/19, Legalis).

Zakres dochodu objętego zwolnieniem

Sądy administracyjne zwróciły uwagę na zakres dochodu objętego omawianym zwolnieniem. I tak:

– z art. 17 ust. 1 pkt 34a PDOPrU nie wskazuje jako warunku zwolnienia, aby dochód osiągnięto z konkretnej inwestycji wymienionej w decyzji o wsparciu; przepisy podatkowe nie przewidują obowiązku ustalenia wyniku podatkowego osiągniętego jedynie w ramach projektu inwestycyjnego, na które uzyskano decyzję o wsparciu (wyr. WSA w Bydgoszczy z 18.12.2019 r., I SA/Bd 686/19, Legalis);

– zwolnieniem objęto cały dochód z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, prowadzonej na terenie w niej wskazanym, do wysokości limitu przyznanej pomocy publicznej, a nie jedynie dochód ściśle wygenerowany (związany) z inwestycji, na którą uzyskano pomoc (wyr. WSA w Gorzowie Wielkopolskim z 18.12.2019 r., I SA/Go 656/19, Legalis);

– zwolnienie dotyczy dochodów podatnika (lub jego jednostki organizacyjnej), uzyskanych z działalności gospodarczej, której przedmiot wskazano w decyzji o wsparciu i prowadzonej na terenie określonym w tej decyzji; żaden z przepisów rangi ustawowej, ani wykonawczy nie nakazują wyodrębniania dochodu z działalności prowadzonej jedynie przy użyciu środków trwałych z inwestycji, określonej w decyzji, co zresztą często byłoby niemożliwe (wyr. WSA w Lublinie z 29.11.2019 r., I SA/Lu 560/19, Legalis).

Analogiczne zwolnienie dotyczy też podatników PIT. Patrz: art. 21 ust. 1 pkt 63a oraz ust. 5a-5cd ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.; dalej: PDOFizU).

2. Związek zwolnienia z decyzji o wsparciu z ulgą badawczo-rozwojową (B+R)

Podatnik uzyskujący przychody inne niż przychody z zysków kapitałowych odlicza od podstawy opodatkowania koszty kwalifikowane, czyli koszty uzyskania przychodów poniesione na działalność badawczo-rozwojową, na zasadach określonych w art. 18d PDOPrU lub art. 26e PDOFizU. Kwota odliczenia nie może w roku podatkowym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych.

Koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Trzeba pamiętać, że podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień podatkowych, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 PDOPRU (działalność w specjalnej strefie ekonomicznej) lub art. 17 ust. 1 pkt 34a PDOPrU (z decyzji o wsparciu), prawo do odliczenia przysługuje jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów (art. 18d ust. 6 PDOPrU, art. 26e ust. 6 PDOFizU). Odliczeniu w ramach ulgi podatkowej podlega więc część kosztów kwalifikowanych, które nie są kosztami działalności przedmiotowo zwolnionej od podatku.

Składając, za 2019 r., zeznanie CIT-8₍₂₆₎, podatnicy będący osobami prawnymi, będący beneficjentami pomocy publicznej, a także korzystający z ulgi B-R, dołączają załączniki na formularzach CIT/8S₍₃₎, CIT-8SP₍₃₎ oraz CIT/BR₍₆₎.

Legitymacja obligatariusza do dochodzenia od dłużnika rzeczowego zaspokojenia z nieruchomości obciążonej hipoteką zabezpieczającą roszczenia z obligacji

Czy obligatariuszowi przysługuje uprawnienie do dochodzenia od dłużnika rzeczowego wierzytelności wynikającej z obligacji zabezpieczonych hipoteką, wyemitowanych na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (jednolity tekst: Dz.U. z 2014 poz. 730), czy też takie uprawnienie przysługuje wyłącznie administratorowi hipoteki

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 27 lutego 2020 r.

Obligatariuszowi przysługuje legitymacja do dochodzenia od dłużnika rzeczowego zaspokojenia z nieruchomości obciążonej hipoteką zabezpieczającą roszczenia z obligacji wyemitowanych na podstawie ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o obligacjach (tekst jedn. Dz.U z 2001 r., Nr 120, poz. 1300 ze zm.).

Źródło: http://www.sn.pl/sprawy/SitePages/Zagadnienia_prawne.aspx?ItemSID=1278-301f4741-66aa-4980-b9fa-873e90506a11&ListName=Zagadnienia_prawne&Rok=2019

UZP: Poradnik o klauzulach przeglądowych

Od rozstrzygnięcia przetargu do zawarcia umowy często trzeba czekać bardzo długo, a w tym czasie mogą się zmienić warunki rynkowe i otoczenie gospodarcze, może nawet dojść do zmian kadrowych w firmie, co również będzie rzutowało na realizację zamówienia. Zamawiający mogą próbować zabezpieczyć się przed tym, uwzględniając na etapie przygotowania postępowania o udzielenie zamówienia publicznego odpowiednie zapisy. Jak wskazuje UZP dobrze jest, gdy zamawiający na tyle, na ile jest w stanie przewidzieć, wprowadzał do umowy o realizację zamówienia publicznego zapisy czyniące ją bardziej elastyczną – biorąc pod uwagę zmieniające się warunki gospodarcze. Zgodnie z opinią Prezesa UZP, opierającą się na orzecznictwie unijnym, jest to warunek możliwości późniejszej modyfikacji umowy.

Nie jest to jednak łatwe zadanie, klauzule powinny być możliwie „jasne, precyzyjne i jednoznaczne”, dlatego UZP przygotowało katalog dobrych praktyk. To także odpowiedź na postulaty zgłaszane przez wykonawców w ankietach, wypełnianych w zeszłym roku dla UZP.

Klauzule adaptacyjne istnieją w polskim prawie zamówień publicznych już od wielu lat, jednak ich stosowanie nie jest łatwe. Możliwość ich stosowania wynika wprost z art. 144 ust. 1 pkt 1 ustawy – Prawo zamówień publicznych. W nowej ustawie, która wejdzie w życie 1.1.2021 r., będzie to odpowiednio art. 455 ust. 1 pkt 1 (istotny będzie także art. 454). Nowa ustawa zawiera rozbudowane, bardziej zniuansowane rozwiązania i do tych przepisów publikacja również się odnosi.

Publikacja przygotowana przez UZP liczy 74 strony i składa się z dwóch części:

Autorzy publikacji podkreślają, że nie należy przykładowych klauzul przepisywać wprost do umów – jak można przeczytać „w sposób automatyczny czy wręcz bezrefleksyjny”. Klauzule, które znalazły się w opracowaniu powinny zostać zmodyfikowane tak, by pasowały do specyfiki konkretnego zamówienia.

Jak można przeczytać w opracowaniu: klauzule zostały przygotowane w oparciu o analizę najbardziej typowych i najczęstszych wyzwań, z jakimi mierzą się zamawiający oraz wykonawcy i mają być źródłem inspiracji, z którego zamawiający powinni korzystać, konstruując własne klauzule. W opracowaniu można znaleźć klauzule przeglądowe dla 12 branż: robót budowlanych, nadzoru inwestorskiego oraz usług: projektowych, informatycznych, utrzymania czystości, transportowych, odbioru odpadów, ubezpieczeniowych, bankowych, dostawy sprzętu komputerowego czy mebli, najmu/dzierżawy urządzeń wielofunkcyjnych, dostawy mebli.

Uprawnienia międzyzakładowej organizacji związkowej

Co najmniej 10 członków

Uprawnienia zakładowej organizacji związkowej przysługują organizacji zrzeszającej co najmniej 10 członków będących:

1) pracownikami u pracodawcy objętego działaniem tej organizacji lub

2) innymi niż pracownicy osobami wykonującymi pracę zarobkową, które świadczą pracę przez co najmniej 6 miesięcy na rzecz pracodawcy objętego działaniem tej organizacji.

Mniejszej organizacji związkowej nie przysługują uprawnienia, stąd pracodawca nie traktuje jej jako podmiotu, z którym współpracuje w zakresie prawa wewnętrznego i innych aspektów działalności wymagających uzgodnień lub konsultacji ze związkami zawodowymi.

Jeżeli mówimy o międzyzakładowej organizacji związkowej, to przy ustalaniu liczby członków wskazanej powyżej uwzględniałoby się liczbę członków międzyzakładowej organizacji związkowej zatrudnionych u wszystkich pracodawców objętych działaniem tej organizacji.

Wskazana organizacja wypełnia wymóg liczebności, a co za tym idzie konieczne jest współdziałanie z nią we wszystkich sprawach, w których przepisy nakładają wymóg takiego współdziałania.

Świadczenia z zfśs

Przepisy ustawy z 4.3.1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1352 ze zm.) nie narzucają obowiązku tworzenia komisji socjalnych, nie wspominają nawet o takich komisjach. Za wydatkowanie środków odpowiada pracodawca i on również administruje zfśs oraz przyznaje świadczenia. Komisje są często powoływane, ale nie ma takiego obowiązku.

W sytuacji, gdy w zakładzie pracy działa związek zawodowy, przyznawanie świadczeń z zfśs jest dokonywane w uzgodnieniu z zakładową organizacją związkową. Osoba wskazana przez związek powinna zatem zasiadać w działającej u pracodawcy komisji socjalnej, gdyż inaczej decyzje komisji musiałyby później być uzgadniane z organizacją związkową.

Reguły związane z ustrukturyzowanymi fakturami w zamówieniach publicznych

Stosownie do art. 4 ust. 1 ElFaktZamPubU zamawiający jest obowiązany do odbierania od wykonawcy ustrukturyzowanych faktur elektronicznych przesłanych za pośrednictwem platformy. W związku z tym w art. 5 ust. 1 ElFaktZamPubU nałożono na zamawiającego obowiązek posiadania konta na PEF. Decyzja o tym, czy wykonawca chce wysłać ustrukturyzowaną fakturę elektroniczną do zamawiającego za pośrednictwem PEF, należy natomiast do wykonawcy, co wynika z art. 4 ust. 2 ElFaktZamPubU.

Usługi dotyczące PEF świadczy dwóch Brokerów, na podstawie umów zawartych z Ministerstwem Przedsiębiorczości i Technologii. Wybór między usługami oferowanymi przez Brokerów jest w pełni dowolny i zależy od indywidualnej decyzji instytucji/firmy. Usługi posiadają taką samą funkcjonalność, ale różnią się wyglądem aplikacji.

W celu założenia konta na PEF zamawiający (w tym przypadku gmina) powinien przygotować dane instytucji oraz jej NIP do rozliczeń VAT, numer PEPPOL (może nim być np. NIP instytucji lub numer GLN), login i hasło, a następnie wybrać Brokera PEF, z narzędzi którego będzie korzystać. Kolejnym krokiem jest zarejestrowanie się na konto podmiotu w aplikacji webowej wybranego Brokera PEF. PO jego wykonaniu można będzie już zarządzać kontem gminy, dodawać oddziały (lub jednostki budżetowe), nowych użytkowników, zintegrować się z PEF przez API oraz wysyłać i odbierać dokumenty. Warto pamiętać o możliwości przeniesienia swojego konta wraz z otrzymanymi lub wysłanymi dokumentami do drugiego Brokera PEF (nie częściej jednak niż raz na 30 dni).

W przypadku zamówień o wartości nieprzekraczającej 30 000 euro zamawiający (tu gmina) ma także obowiązek przyjmowania ustrukturyzowanych faktur elektronicznych przez PEF, jeżeli wykonawca skorzysta z możliwości przesłania tą drogą. W odniesieniu do takich zamówień zaczął on funkcjonować od 1.8.2019 r. Wykonawca ma zatem możliwość korzystania z PEF, a jeżeli z niej skorzysta, to zamawiający ma obowiązek przyjęcia takiej faktury.

Zamawiający nie musi informować potencjalnych wykonawców w dokumentacji postępowania o możliwości przesyłania do niego ustrukturyzowanych faktur elektronicznych przez PEF. Ich uprawnienie działa z mocy ustawy. Niemniej, jeżeli zamawiający uzna, że chce o tym informować, to taką praktykę może stosować.

Komunikat MR: Nabór wniosków na dotacje dla organizacji przedsiębiorców w 2020 r.

Celem projektu „Wsparcie udziału organizacji przedsiębiorców w pracach międzynarodowych grup lub organizacji branżowych” jest zapewnienie silniejszej reprezentacji interesów polskich mikro, małych i średnich przedsiębiorców na forum międzynarodowym oraz upowszechnianie polskich osiągnięć za granicą i wymiana doświadczeń z zagranicznymi partnerami. Ministerstwo Rozwoju oczekuje, że działania te przyczynią się do wzrostu proeksportowego charakteru polskiej gospodarki.

W ramach projektu, udzielone zostaną – organizacjom zrzeszającym polskich przedsiębiorców – dotacje na częściowe opłacenie składek członkowskich wynikających z przynależności do organizacji międzynarodowych.

Beneficjenci zobowiązani będą do złożenia sprawozdań końcowych zawierających rozliczenie finansowe otrzymanych dotacji oraz informacje o podjętych działaniach i rezultatach tychże działań w 2020 r.

Szczegółowe informacje na temat przedmiotowego projektu realizowanego w 2020 roku znajdziesz „tutaj” (patrz: https://www.gov.pl/web/rozwoj/dotacje-dla-organizacji-przedsiebiorcow – przyp. red.)

Źródło: https://www.gov.pl/web/rozwoj/nabor-wnioskow-na-dotacje-dla-organizacji-przedsiebiorcow-w-2020-r