MR: Już ponad 8,27 mld zł trafiło do przedsiębiorców dzięki tarczy antykryzysowej

Informacja ze strony https://www.gov.pl/web/rozwoj/juz-ponad-694-mld-zl-trafilo-do-przedsiebiorcow-dzieki-tarczy-antykryzysowej:

Z tarczy antykryzysowej przyznano już m.in.:

Do ZUS i urzędów pracy wpłynęło 3 749 109 wniosków o skorzystanie z oferowanych przez tarczę rozwiązań, w tym:

Dane te pokazują, że rozwiązania pomocowe zawarte w tarczy antykryzysowej spotkały się już z bardzo dużym zainteresowaniem ze strony przedsiębiorstw.

Tarcza koncentruje się na zapewnieniu bezpieczeństwa pracowników oraz zachowaniu płynności i ciągłości funkcjonowania przedsiębiorstw. Przyjęliśmy w niej rozwiązania, które w naszej ocenie są najbardziej potrzebne dla utrzymania potencjału polskiej gospodarki na tym etapie walki z gospodarczymi konsekwencjami pandemii.

Dofinansowanie miejsc pracy na postojowym lub w obniżonym wymiarze czasu pracy pozwala firmie zredukować koszty pracy od 60% do nawet 75%, co jest bardziej opłacalne niż ponoszenie kosztów zwolnień pracowników, a w przyszłości szkoleń i rekrutacji.

Jesteśmy w ciągłym w kontakcie z przedstawicielami branż, organizacji pracodawców, poszczególnych firm. Zgłaszane propozycje uzupełnień i modyfikacji są analizowane i konsultowane. Rząd na bieżąco, elastycznie reaguje na dynamicznie zmieniającą się sytuację.

Źródło: www.gov.pl

Rozpowszechnianie audycji dotyczących powszechnego spisu powszechnego mieszkań i ludności

W Dz.U. z 2020 r. pod poz. 837 opublikowano rozporządzenie Rady Ministrów z 24.4.2020 r. w sprawie szczegółowych warunków i sposobu rozpowszechniania audycji popularyzujących narodowy spis powszechny ludności i mieszkań w 2021 r.

Zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z 9.8.2019 r. narodowym spisie powszechnym ludności i mieszkań w 2021 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 1775; dalej: SpisPowszU), w terminie od 1.1.2021 r. do 31.3.2021 r. oraz w trakcie trwania spisu powszechnego Telewizja Polska – Spółka Akcyjna (TP SA) oraz Polskie Radio – Spółka Akcyjna (PR SA) i spółki radiofonii regionalnej, wypełniając swoją misję publiczną zgodnie z przepisami o radiofonii i telewizji, mają obowiązek nieodpłatnie rozpowszechniać, w programach ogólnokrajowych i regionalnych, audycji informacyjnych, edukacyjnych i promocyjnych, popularyzujących spis powszechny.

Łączny czas rozpowszechniania takich audycji wynosi 200 godzin czasu antenowego (art. 41 ust. 1 SpisPowszU).

W terminie od 1.1.2021 r. do 31.3.2021 r. czas rozpowszechniania audycji w poszczególnych miesiącach wynosi:
styczeń 2021 r.	18 godzin, w tym: 5 godzin w ogólnokrajowych programach telewizyjnych rozpowszechnianych przez TP SA 8 godzin w regionalnych programach telewizyjnych rozpowszechnianych przez terenowe oddziały TP SA 1 godzina w ogólnokrajowych programach radiowych rozpowszechnianych przez PR SA 4 godziny w programach radiowych rozpowszechnianych przez spółki radiofonii regionalnej
luty 2021 r.	22 godziny, w tym: 8 godzin w ogólnokrajowych programach telewizyjnych rozpowszechnianych przez TP SA 8 godzin w regionalnych programach telewizyjnych rozpowszechnianych przez terenowe oddziały TP SA 1 godzina w ogólnokrajowych programach radiowych rozpowszechnianych przez PR SA 5 godzin w programach radiowych rozpowszechnianych przez spółki radiofonii regionalnej
marzec 2021 r.	43 godziny, w tym: 14 godzin w ogólnokrajowych programach telewizyjnych rozpowszechnianych przez TP SA 16 godzin w regionalnych programach telewizyjnych rozpowszechnianych przez terenowe oddziały TP SA 5 godzin w ogólnokrajowych programach radiowych rozpowszechnianych przez PR SA 8 godzin w programach radiowych rozpowszechnianych przez spółki radiofonii regionalnej
kwiecień 2021 r.	53 godziny, w tym: 15 godzin w ogólnokrajowych programach telewizyjnych rozpowszechnianych przez TP SA 23 godziny w regionalnych programach telewizyjnych rozpowszechnianych przez terenowe oddziały TP SA 7 godzin w ogólnokrajowych programach radiowych rozpowszechnianych przez PR SA 8 godzin w programach radiowych rozpowszechnianych przez spółki radiofonii regionalnej
maj 2021 r.	42 godziny, w tym: 12 godzin w ogólnokrajowych programach telewizyjnych rozpowszechnianych przez TP SA 17 godzin w regionalnych programach telewizyjnych rozpowszechnianych przez terenowe oddziały TP SA 5 godzin w ogólnokrajowych programach radiowych rozpowszechnianych przez PR SA 8 godzin w programach radiowych rozpowszechnianych przez spółki radiofonii regionalnej
czerwiec 2021 r.	22 godziny, w tym: 6 godzin w ogólnokrajowych programach telewizyjnych rozpowszechnianych przez TP SA 8 godzin w regionalnych programach telewizyjnych rozpowszechnianych przez terenowe oddziały TP SA 3 godziny w ogólnokrajowych programach radiowych rozpowszechnianych przez PR SA 5 godzin w programach radiowych rozpowszechnianych przez spółki radiofonii regionalnej

Audycje są rozpowszechniane w godzinach:

Pracownik i pracodawca w czasie epidemii – obowiązki

Praca zdalna

Przyjęta przez rząd tarcza antykryzysowa zawiera zapisy odnoszące się do tzw. pracy zdalnej, czyli pracy świadczonej poza miejscem jej stałego wykonywania. W świetle nowych przepisów pracodawca może (ale nie musi) nakazać swoim pracownikom przejście na system zdalny, a pracownik nie może odmówić. Przepisy nie mówią jednak o formie, w jakiej ma nastąpić to polecenie, dlatego pracownik powinien przyjąć każdą z nich – zarówno telefoniczną, ustną jak i e-mailową. Istotne jest również to, że pracodawca może powierzyć wykonywanie pracy zdalnej także w innym miejscu niż dom pracownika.

Ustawa nie definiuje jednak szczegółów związanych z wykonywaniem pracy zdalnej. Do ustalenia pomiędzy pracodawcą i podwładnymi są: dokumentacja pracy zdalnej oraz kwestie związane np. z potwierdzaniem obecności w pracy. Natomiast godziny rozpoczynania i kończenia pracy przez pracownika powinny być takie same jak dotychczas, tj. wynikające z obowiązujących u pracodawcy przepisów wewnątrzzakładowych (np. regulaminu pracy). W specustawie nie została również opisana minimalna lub maksymalna długość świadczenia pracy w systemie zdalnym, dlatego może być ona wydłużana lub skracana w zależności od decyzji przełożonych – jednakże przepis z tarczy przewidujący pracę zdalna traci moc po upływie 180 dni liczonych od dnia 8 marca br. Zatem praca zdalna stosowana na podstawie tej ustawy nie powinna wykraczać poza dzień 4 września br.

Natomiast z punktu widzenia pracownika ważne jest, że powyższe zapisy nie wpływają na wysokość wynagrodzenia.

Urlop podczas epidemii

Prawo reguluje zasady wykorzystywania urlopu wypoczynkowego przez pracownika. Zgodnie z art. 161 Kodeksu pracy pracodawca jest obowiązany udzielić pracownikowi urlopu wypoczynkowego w tym roku kalendarzowym, w którym pracownik uzyskał do niego prawo. Urlopy powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów (art. 163 § 1 Kodeksu pracy). Plan taki ustala pracodawca, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy. Pracodawca nie ustala planu urlopów, jeżeli zakładowa organizacja związkowa wyraziła na to zgodę. Dotyczy to także pracodawcy, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa. W takich przypadkach pracodawca ustala termin urlopu po porozumieniu z pracownikiem, biorąc pod uwagę wniosek pracownika i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy.

Natomiast w przypadku zaległego urlopu wypoczynkowego, który nie został wykorzystany do 30 września następnego roku kalendarzowego, pracodawca ma prawo wysłać pracownika na zaległy urlop – nawet bez jego zgody – także np. w okresie zagrożenia koronawirusem.

Obowiązek informacyjny wobec pracownika

Obowiązek informacyjny o ryzyku zawodowym obejmuje pracodawcę również ze względu na zagrożenie koronawirusem. Dlatego pracodawca informuje pracowników o ryzyku zawodowym, które wiąże się z wykonywaną pracą oraz o zasadach ochrony przed zagrożeniami. Ważny jest zatem przepływ informacji pomiędzy pracodawcą a pracownikami w celu udzielania im bieżących wskazówek dotyczących zachowania się w miejscu pracy w zmienionych okolicznościach spowodowanych zagrożeniem koronawirusem.

Zamknięcie zakładu pracy lub niemożność wykonywania pracy zdalnej

W przypadku, gdy pracodawca musi zamknąć swój zakład pracy, lub gdy nie ma możliwości wykonywania pracy zdalnej przez pracownika, nadal przysługuje mu wynagrodzenie. Oczywiście pod warunkiem, że pracownik gotów jest do dalszego wykonywania pracy. Kwestię tę szczegółowo reguluje art. 81 § 1 Kodeksu pracy, który mówi, że pracownikowi przysługuje wynagrodzenie:

W powyższych oraz pozostałych przypadkach wynagrodzenie nie może być jednak niższe od wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalanego na podstawie odrębnych przepisów.

Bezpieczeństwo w miejscu pracy

Stworzenie i zapewnienie odpowiednich warunków pracy zawsze powinno być dla pracodawcy kwestią nadrzędną. Według Kodeksu pracy do jego obowiązków należy m. in.: organizowanie pracy w sposób zapewniający bezpieczne i higieniczne warunki pracy, reagowanie na potrzeby w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy oraz dostosowywanie środków podejmowanych w celu doskonalenia istniejącego poziomu ochrony zdrowia i życia pracowników, biorąc pod uwagę zmieniające się warunki wykonywania pracy.

W sytuacji rozprzestrzeniania się koronawirusa, zakład pracy ma obowiązek zapewnić osobom zatrudnionym – niezależnie od podstawy zatrudnienia – rękawiczki jednorazowe lub środki do dezynfekcji rąk. Ponadto pracodawca ma obowiązek takiego zorganizowania miejsca pracy, żeby odległość pomiędzy stanowiskami pracy wynosiła co najmniej 1,5 metra. W trosce o zdrowie i życie pracowników pracodawca może zastosować również inne środki bezpieczeństwa. Środki te powinny być dostosowane do rodzaju wykonywanej przez pracownika pracy i powinny uwzględniać stopień narażenia pracownika na zagrożenie i związane z tym zagrożeniem prawdopodobieństwo wystąpienia zdarzeń niepożądanych.

Rekomenduje się, aby pracodawca wydał odpowiednie zalecenia skierowane do pracowników wskazujące sposób postępowania w sytuacji zagrożenia wirusem SARS-CoV-2 (dotyczący między innymi kontaktów z pracownikami, klientami czy konieczności unikania skupisk ludzkich) oparty na ogólnych zaleceniach Ministra Zdrowia w tej sprawie.

Jednocześnie pracownik zobowiązany jest wykonywać pracę w sposób zgodny z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy oraz stosować się do wydawanych w tym zakresie poleceń i wskazówek pracodawcy i przełożonych. Dodatkowo pracownik jest zobowiązany współdziałać z pracodawcą i przełożonymi w wypełnianiu obowiązków dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy.

Elastyczny czas pracy

Tarcza antykryzysowa wprowadziła rozwiązania uelastyczniające przepisy o czasie pracy. To zapisy, które umożliwiają pracodawcy ograniczenia w odpoczynku pracowników. Pracodawcy mogą ograniczyć nieprzerwany odpoczynek dobowy pracowników do nie mniej niż 8 godzin oraz nieprzerwany odpoczynek tygodniowy do nie mniej niż 32 godzin. Istotne jest natomiast to, że pracodawca musi zagwarantować pracownikom równoważny okres odpoczynku w okresie nie dłuższym niż 8 tygodni.

Powyższe zasady mogą stosować tylko pracodawcy, u których na skutek epidemii koronawirusa wystąpił spadek obrotów gospodarczych. Warunkiem jest co do zasady brak zaległości pracodawcy w regulowaniu zobowiązań podatkowych, obowiązkowych składek na ubezpieczenia społeczne oraz fundusze.

Dodatkowo w porozumieniu z organizacjami związkowymi albo przedstawicielami pracowników tam, gdzie takie organizacje nie działają, pracodawcy mogą:

Wszystkie wyżej opisane kwestie są uregulowane w dwóch dokumentach: Kodeksie pracy oraz w tarczy antykryzysowej.

Źródło:

www.gov.pl

Zmiany w podatkach dochodowych od 1.7.2020 r.

W projekcie wprowadzono nowe symbole PKWiU oraz nowe nazwy grupowań PKWiU, zgodne z rozporządzeniem Rady Ministrów z 4.9.2015 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz.U. z 2015 r. poz. 1676).

Ponadto wprowadzono przepisy ograniczające liczbę rocznych obliczeń podatku (PIT-40A) sporządzanych przez organy rentowe dla podatników, u których z obliczenia organu rentowego wynika nadpłata podatku oraz przepisy kompleksowo regulujące kwestie wnioskowania przez podatnika do organu rentowego o niepomniejszanie o 1/12 kwoty zmniejszającej podatek. Zmiana rozszerza skuteczność złożonego przez podatnika wniosku na lata następne, aż do jego wycofania, a także wskazuje, że organ rentowy ma obowiązek uwzględnienia złożonego „wycofania” wniosku w miesiącu jego złożenia przez podatnika lub najpóźniej w miesiącu następnym.

Zmiany dotyczą również umożliwienia w określonych sytuacjach niestosowania przepisów dotyczących zwiększenia przychodów lub wyłączenia z kosztów uzyskania przychodów, w przypadku dokonania przez podatników płatności na rachunki, niezamieszczone w wykazie podatników VAT – art. 117ba ustawy z 29.8.1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.; dalej: OrdPU).

Dodatkowo, nowelizacja znosi z mocą od 1.10.2019 r. obowiązek opłacania składek na Fundusz Pracy i Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych (Fundusz Solidarnościowy) z tytułu stypendium doktoranckiego otrzymywanego przez doktorantów.

Większość zmian ma wejść w życie z 1.7.2020 r., natomiast zmiany w zakresie dostosowania do PKWiU 2015 r. zaczną obowiązywać od 1.1.2021 r.

Skarga na zaniedbania pracowników socjalnych

Taka skarga nie powinna trafić do WSA. Skargę należy w takim przypadku złożyć w trybie art. 227 ustawy z 14.6.1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 256; dalej: KPA).Tak orzekł WSA w Gliwicach w wyroku z 6.5.2020 r. (II SA/Gl 1386/19, Legalis).

Zakres spraw podlegających rozpatrzeniu przez sądy administracyjne określa art. 3 § 2 ustawy z 30.8.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; PostAdmU). Ważne w tym przypadku jest to, że zawarte w art. 3 § 2 PostAdmU wyliczenie stanowi katalog zamknięty. Zaskarżenie aktu lub czynności w nim niewymienionych oznacza, że sprawa nie jest objęta właściwością sądu administracyjnego, a tym samym, zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 1 PosAdmU, podlega odrzuceniu.

Jeżeli chodzi o skargę na pracowników pomocy społecznej, tj. na ich zaniedbania lub nienależyte wykonanie obowiązków, to WSA w Gliwicach wskazał, że nie należy ona do kategorii spraw o których mowa w art. 3 § 2 PostAdmU. Tego typu zarzuty i zastrzeżenia wobec pracowników organu mogą być zgłaszane do organu w trybie określonym w art. 227 i następnych KPA, tj. jako określona tam skarga. Zgodnie z art. 227 KPA przedmiotem skargi może być w szczególności zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez właściwe organy albo przez ich pracowników.

WSA w Gliwicach podkreślił, że nie istnieje w tym wypadku żadne władcze rozstrzygnięcie organu, które można byłoby przyporządkować do jednej z kategorii spraw administracyjnych, wymienionych w art. 3 § 2 PostAdmU.

WSA przypomniał też, że kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie wyłącznie w sprawach ściśle przez ustawę określonych. Rolą sądu administracyjnego jest każdorazowe uprzednie zbadanie wnoszonej skargi pod względem jej dopuszczalności. Dopiero stwierdzenie, że dana sprawa podlega rozpatrzeniu przez sąd administracyjny będzie otwierało drogę do merytorycznej oceny kwestionowanego aktu, czynności, bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania.

0111-KDIB3-1.4012.36.2020.3.KO – Interpretacja indywidualna z dnia 12-05-2020

Interpretacja indywidualna z dnia 12-05-2020

Rejestracja czasu pracy za pomocą danych biometrycznych nie jest zgodna z RODO

Dane biometryczne to dane szczególnej kategorii, które mają sensytywny charakter i podlegają nadzwyczajnej ochronie prawnej. Dane tego typu mogą być przetwarzane tylko w wyjątkowych sytuacjach (art. 9 ust. 2 RODO). Przykładowo, osoba, której dane dotyczą, wyraziła na to wyraźną zgodę lub przetwarzanie dotyczy danych osoby, która w sposób oczywisty je upubliczniła. Jednak do takich sytuacji nie należy przetwarzanie danych osobowych, w tym zwłaszcza danych biometrycznych, do celów odnotowywania obecności pracownika w pracy.

Aby przetwarzanie tej kategorii danych w dziedzinie prawa pracy było legalne, RODO wskazuje na przesłanki, które muszą być spełnione (określono je w art. 9 ust. 2 lit. b). Chodzi o to, aby przetwarzania tego rodzaju danych było niezbędne do wypełnienia obowiązków i wykonywania szczególnych praw przez pracownika lub pracodawcę. Ponadto podstawą przetwarzania powinien być przepis prawa, który regulowałby jednoznacznie możliwość przetwarzania danych sensytywnych w określonych celach oraz przewidywał odpowiednie zabezpieczenia praw i interesów osoby, której dane dotyczą.

Jeśli chodzi o sektor zatrudnienia, to przetwarzanie danych biometrycznych regulują przepisy prawa pracy. Nie dają one podstawy prawnej do przetwarzania przez pracodawcę danych biometrycznych pracowników w celu rejestracji czasu pracy. Zgodnie z art. 22¹ᵇ Kodeksu pracy szczególne kategorie danych, w tym dane biometryczne (art. 9 ust. 1 RODO), mogą być przetwarzane:

Oznacza to, że istnieją dwie sytuacje, w których pracodawca może legalnie przetwarzać dane zaliczane do szczególnej kategorii.

Pierwsza to sytuacja, w której pracownik bądź osoba ubiegająca się o zatrudnienie sam udziela zgody na przetwarzanie jego danych biometrycznych. W tym miejscu trzeba przypomnieć, że zgoda ta, jak wymaga RODO, powinna być dobrowolna, świadoma, a pracownik ma prawo odwołać ją w dowolnym momencie bez żadnych negatywnych konsekwencji dla niego. Jednak, zgoda nie powinna stanowić ważnej podstawy prawnej przetwarzania danych osobowych w sytuacji, w której istnieje wyraźny brak równowagi między osobą, której dane dotyczą, a administratorem. Tymczasem w relacji pracodawca-pracownik występuje nierównowaga tych dwóch podmiotów.

Podkreślić jednak należy, że przetwarzanie danych szczególnej kategorii musi nastąpić nie tylko za zgodą pracownika bądź osoby ubiegającej się o zatrudnienie, ale przede wszystkim z inicjatywy tych osób.

Do drugiej sytuacji należy zaliczyć przetwarzanie danych biometrycznych, które wynika wyłącznie z konieczności zapewnienia kontroli dostępu do szczególnie ważnych informacji, których ujawnienie może narazić pracodawcę na szkodę, bądź dostępu do pomieszczeń w zakładzie pracy wymagających szczególnej ochrony.

Pracodawca zatem, wykorzystując dane biometryczne pracownika do rejestracji czasu pracy, naruszyłby zasady określone w RODO (art. 5 ust. 1). W szczególności przetwarzałby dane wbrew zasadzie legalności (lit. a), ograniczenia celu (lit. b) oraz minimalizacji danych (lit. c), ponieważ nie byłby w stanie wykazać, dlaczego i na jakiej podstawie prawnej przetwarza dane biometryczne pracowników do celów związanych z weryfikowaniem ich obecności w pracy.

Zaznaczyć należy, że pracodawca może rejestrować czas pracy za pomocą innych narzędzi niż stosowanie nowoczesnych technologii przetwarzających dane biometryczne pracowników. Cel ten może osiągnąć, wykorzystując np. listy obecności czy indywidualne identyfikatory lub karty dostępu.

Uchwały kierunkowe nie mogą być zbyt szczegółowe

Rada miejska podjęła w październiku 2019 roku uchwałę, w której wskazała jako jeden z kierunków działania burmistrza, budowę oczyszczalni ścieków oraz rozbudowę instalacji wodno-kanalizacyjnej. Radni poszli jednak dalej i zapisali konkretnie, jak burmistrz powinien się za to zadanie zabrać, czyli:

To, zdaniem wojewody, było już za dużo, więc rozstrzygnięciem nadzorczym stwierdził nieważność uchwały i wskazał, że taka uchwała powinna zawierać określenie ogólnych priorytetów, a nie polecać wykonanie określonych czynności (np. sporządzenie analizy przedrealizacyjnej), bo wtedy narusza podział kompetencji ustalony w art. 18 ust. 2 pkt 2, art. 30 ust. 1 i 2 i art. 31 SamGminU.

Gmina odwołała się od tego rozstrzygnięcia, więc sprawa trafiła do WSA. Sąd stwierdził, że uchwała kierunkowa wskazuje jedynie, cele i priorytety działania wójta, ale nie przesądza o formach i sposobach. W art. 30 ust. 2 pkt 2 została zapisana norma, że zadaniem wójta jest wykonywanie uchwał, a to może obejmować np. wskazanie środków finansowych czy ustalenie harmonogramu realizacji. Zaskarżona uchwała wyznaczyła kierunki działania burmistrza, a jednocześnie nałożyła na niego konkretne obowiązki i przypomniał, że uchwała rady podjęta na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 2 SamGminU powinna mieć wyłącznie charakter programowy (intencyjny).

Przepis art. 18 ust. 2 pkt 2 SamGminU nie upoważnia rady do określania konkretnej formy działania burmistrza i zastosowania konkretnych rozwiązań (wyrok NSA z 29.9.2016 r., II OSK 2061/16, Legalis). Zaskarżona uchwała wykroczyła poza zakres uchwały kierunkowej, bo doprecyzowała, jak cel ma zostać osiągnięty i nałożyła nawet na burmistrza konkretne obowiązki (miejsce realizacji zadania, dokonanie analizy, raportowanie). Dlatego WSA rozstrzygnął, że zaskarżona uchwała znacząco przekraczała zakres tzw. Uchwały kierunkowej i dlatego oddalił skargę gminy.

Łatwiejszy dostęp do kredytu na innowacje technologiczne

Ministerstwo Funduszy i Polityki Regionalnej, we współpracy z Bankiem Gospodarstwa Krajowego, opracowało szereg zmian w kryteriach składania wniosków. Obecna tura zakończy się 31 maja, a 1 czerwca rozpocznie się nowy nabór – na korzystniejszych zasadach. Wcześniej, bo już 18 maja, Bank Gospodarstwa Krajowego opublikuje dokumentację konkursową.

Na czym polegają zaproponowane zmiany? W nowym programie przedsiębiorca będzie mógł wnioskować o wyższą dotację niż dotychczasowy limit 6 000 000 zł. Dla wielu firm kluczowa może się okazać inna zmiana, czyli zniesienie wymogu innowacyjności w skali kraju. Przedsiębiorca powinien jedynie wykazać, że wprowadzone produkty lub usługi, będą innowacją w jego firmie (np. towary, których nie wytwarzał). To ułatwi dostęp do premii technologicznej mikro, małym i średnim przedsiębiorcom, dla których poprzedni wymóg mógł być trudny do spełnienia. „To właśnie z myślą o nich wspólnie z BGK zaprojektowaliśmy zmiany, które ułatwią dostęp do bezzwrotnego finansowania” – mówi, cytowana przez stronę www.gov.pl Małgorzata Jarosińska-Jedynak, Minister Funduszy i Polityki Regionalnej.

Rozszerzony zostanie także katalog kosztów kwalifikowanych. Premią technologiczną będzie można też sfinansować np. koszty ekspertyz od zewnętrznych doradców, niezbędnych do realizacji inwestycji. Będzie można nimi pokryć również koszty postępowań patentowych, związanych z inwestycją technologiczną. Nowym rozwiązaniem jest też możliwość pokrycia z dotacji wydatków na przebudowę i adaptację budynków.

Jak można złożyć wniosek o dotację? Przedsiębiorca musi wziąć kredyt technologiczny w jednym z banków, współpracujących z BGK. W nowym naborze będzie można sfinansować kredytem 100% kosztów kwalifikowalnych. Poprzednio firma musiała pokryć z własnych środków minimum 25% kosztów kwalifikowalnych projektowanej inwestycji.

ZUS. Nowe wzory wniosków o pomoc z instrumentów tarczy antykryzysowej

Wszystkie wnioski na Platformie Usług Elektronicznych ZUS

Wzory dokumentów potrzebnych do ubiegania się o wsparcie w ramach konkretnych narzędzi wprowadzonych w tarczy antykryzysowej znajdują się na tzw. Platformie Usług Elektronicznych Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (PUE ZUS). 7 maja w systemie zostały umieszczone:

1) nowa wersja wniosku dla osób ubiegających się o:

2) nowe wnioski dla osób ubiegających się o:

ZUS zaznacza, że wniosek o zwolnienie z obowiązku opłacania należności z tytułu składek (RDZ) w nowej wersji (według nowych zasad) zostanie udostępniony na PUE ZUS wkrótce. Nie trzeba jednak czekać do tego momentu z jego złożeniem przez PUE ZUS. Można skorzystać z wniosku, który jest aktualnie dostępny na portalu. W tym wniosku płatnik, który zgłosił do ubezpieczeń mniej niż 50 ubezpieczonych lub jest płatnikiem – spółdzielnią socjalną, w części II wniosku powinien wypełnić pkt 1.

Na co zwrócić uwagę

Osoby składające wnioski powinny robić to z należytą starannością, ponieważ ewentualne błędy w dokumentach wydłużają czas realizacji wniosku a tym samym czas oczekiwania na środki lub odwlekają termin decyzji np. o zwolnieniu z opłacania składek ubezpieczeniowych. ZUS obsługuje dwa kluczowe instrumenty wsparcia wynikające z tarczy antykryzysowej: świadczenia postojowe oraz kwestie związane ze składkami (odroczenie, rozłożenie, oraz zwolnienie obowiązku opłacania składek). Dokumenty można składać w jeden z poniższych sposobów:

Skany, zdjęcia czy wypełnione komputerowo pliki w wersjach edytowalnych lub w formacie pdf przesłane e-mailem nie są traktowane jak wnioski i nie są rozpatrywane. Warto również wspomnieć, że od 4 maja urząd przywrócił standardową obsługę klientów w placówkach ZUS.

Wsparcie na ochronę miejsc pracy

Z danych Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej wynika, że przedsiębiorcy złożyli już ponad 3,1 mln wniosków o przyznanie wsparcia z instrumentów tarczy antykryzysowej. Z tego tytułu do firm trafiło w sumie ponad 6,24 mld złotych.

Źródło:

www.gov.pl