Oświadczenie zobowiązanego składane w postępowaniu egzekucyjnym o posiadanym majątku i źródłach dochodu

W Dz.U. z 2020 r. pod poz. 1279 opublikowano rozporządzenie Ministra Finansów z 15.7.2020 r. w sprawie oświadczenia zobowiązanego o posiadanym majątku i źródłach dochodu oraz prawdziwości i zupełności tego oświadczenia oraz wezwania do jego złożenia (dalej: rozporządzenie).

Zgodnie z art. 6 §1c ustawy z 17.6.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1438 ze zm.; dalej: EgzAdmU), wierzyciel może odstąpić od czynności zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych, jeżeli nie upłynęło 12 miesięcy od dnia wydania postanowienia o umorzeniu postępowania egzekucyjnego w przypadku stwierdzenia, że w postępowaniu egzekucyjnym dotyczącym należności pieniężnej nie uzyska się kwoty przewyższającej wydatki egzekucyjne, wydanego w sprawie prowadzonej na wniosek tego wierzyciela, na podstawie tytułu wykonawczego obejmującego inne należności pieniężne zobowiązanego, chyba że ujawniony zostanie majątek lub źródło dochodu zobowiązanego przewyższające kwotę wydatków egzekucyjnych.

Natomiast zgodnie z obowiązującym od 30.7.2020 r. art. 37b EgzAdmU, w zakresie niezbędnym do wszczęcia lub prowadzenia egzekucji administracyjnej organ egzekucyjny lub wierzyciel wzywa zobowiązanego do złożenia oświadczenia o posiadanym majątku i źródłach dochodu oraz o prawdziwości i zupełności tego oświadczenia. Oświadczenie składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia, w wyznaczonym terminie, pisemnie lub ustnie do protokołu. Wezwanie takie zawiera pouczenie zobowiązanego o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia oraz informacje umożliwiające złożenie prawdziwego i zupełnego oświadczenia o posiadanym majątku i źródłach dochodu.

Wezwanie zawiera:

podstawę prawną wezwania

oznaczenie wystawcy nazwę odpowiednio wierzyciela lub organu egzekucyjnego, który sporządził wezwanie, adres jego siedziby lub jego jednostki organizacyjnej

oznaczenie zobowiązanego imię i nazwisko lub nazwę zobowiązanego, adres jego miejsca zamieszkania lub siedziby, a także numer PESEL, NIP lub REGON, jeżeli zobowiązany taki numer posiada

wskazanie: rodzaju należności pieniężnej, której dotyczy wezwanie okresu, którego dotyczy należność pieniężna nazwy wierzyciela, a także adresu jego siedziby lub jego jednostki organizacyjnej

żądanie złożenia oświadczenia: wykazującego posiadany majątek i źródła dochodu o prawdziwości i zupełności informacji, o których mowa w lit. a

termin do złożenia oświadczenia

datę wystawienia wezwania

pouczenie o treści: Złożenie fałszywego oświadczenia o posiadanym majątku i źródłach dochodu grozi odpowiedzialnością karną na podstawie art. 233 § 6 w związku z § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.

oznaczenie osoby działającej z upoważnienia organu imię i nazwisko, stanowisko służbowe oraz podpis osoby działającej z upoważnienia odpowiednio wierzyciela lub organu egzekucyjnego – w przypadku wezwania wystawionego w postaci papierowej, a jeżeli wezwanie zostało wy-stawione w postaci elektronicznej – kwalifikowany podpis elektroniczny, podpis zaufany, podpis osobisty, zaawansowaną pieczęć elektroniczną albo kwalifikowaną pieczęć elektroniczną

W przypadku gdy zgodnie z odrębnymi przepisami odpowiedzialność zobowiązanego za należność pieniężną i odsetki z tytułu niezapłacenia jej w terminie obejmuje majątek osobisty zobowiązanego i majątek wspólny zobowiązanego i jego małżonka, wezwanie zawiera również żądanie złożenia oświadczenia:

Zaskarżanie kary porządkowej

Stan faktyczny

Organ podatkowy (NUS) prowadził wobec spółki z o.o. czynności sprawdzające w zakresie prawidłowości rozliczenia VAT. W toku tych czynności dwukrotnie wezwał B.K., będącego członkiem zarządu spółki, do przedstawienia dokumentów sprzedaży (faktur VAT) za okres od maja do października 2018 r., potwierdzenia płatności za faktury, umów zawartych na wykonanie usług i dostawę towarów oraz innych dokumentów związanych z transakcjami przeprowadzonymi przez spółkę. B.K. nie przedłożył żądanej dokumentacji, wobec czego organ nałożył na niego karę porządkową w wysokości 2.000 zł.

B.K. złożył do NUS „wniosek o uchylenie postanowienia o nałożeniu kary porządkowej”. W treści tego pisma przedstawił argumentację zmierzającą do wykazania nieprawidłowości w działaniu organu podatkowego w związku ze skierowanymi do niego wezwaniami oraz nałożeniem kary porządkowej. Podniósł, że organ podatkowy nie był władny do żądania od niego przedłożenia dokumentacji księgowej w toku czynności sprawdzających, ponieważ takie uprawnienie przysługuje dopiero w trakcie kontroli podatkowej lub postępowania podatkowego. Ponadto zarzucił, że organ przed nałożeniem kary nie zweryfikował, czy B.K. był w posiadaniu żądanej dokumentacji, a w związku z tym – czy mógł uczynić zadość wezwaniu. Co więcej, w treści wezwania żądane dokumenty wymieniono zbyt ogólnikowo, co może utrudniać realizację wezwania.

Po rozpatrzeniu tego wniosku NUS utrzymał w mocy swoje postanowienie, odmawiając tym samym uchylenia nałożonej kary porządkowej. Zdaniem organu, przedmiotem rozpoznania w postępowaniu wszczętym na skutek wniosku o uchylenie kary porządkowej jest jedynie istnienie okoliczności usprawiedliwiających niezrealizowanie obowiązku nałożonego na stronę przez organy podatkowe, natomiast nie podlegają w tym postępowaniu ocenie zarzuty dotyczące prawidłowości nałożenia kary porządkowej (tj. np. poprawność skierowanych do strony wezwań, materialne przesłanki nałożenia kary itp.) jak również odnoszące się do jej wysokości. Tego rodzaju zarzuty mogą być przez stronę podnoszone w zażaleniu na postanowienie o nałożeniu kary porządkowej.

Podatnik zaskarżył postanowienie do sądu.

Stan prawny

W celu dyscyplinowania uczestników procedur podatkowych organy podatkowe zostały wyposażone w możliwość nałożenia kary porządkowej w wysokości do 2.800 zł na stronę, pełnomocnika, świadka lub biegłego, którzy mimo prawidłowego wezwania organu podatkowego nie zastosowali się do tego wezwania (art. 262 § 1 OrdPU), a w szczególności bezzasadnie nie przedstawili w wyznaczonym terminie dokumentów, których obowiązek posiadania wynika z przepisów prawa (art. 262 § 1 pkt 2a).

Na postanowienie nakładające karę porządkową służy zażalenie (art. 262 § 5), a oprócz tego organ podatkowy, który nałożył karę porządkową, może, na wniosek ukaranego, uznać niewykonanie wezwania za usprawiedliwione i uchylić postanowienie nakładające karę (art. 262 § 6).

Stanowisko WSA w Rzeszowie

Sąd uznał działania organu za prawidłowe, wobec czego oddalił skargę B.K. Sąd stwierdził, że B.K. złożył wniosek o uchylenie kary, nie wskazując jednak na żadne konkretne okoliczności, które miałyby usprawiedliwiać niewykonanie nałożonych na niego obowiązków. Ograniczył się do wymienienia przykładowych zdarzeń, które mogą stanowić przyczyny nieuczynienia zadość wezwaniu organu – np. czasowa niezdolność do pracy adresata, urlop wypoczynkowy, kumulacja obowiązków zawodowych, brak fizycznego dysponowania dokumentacją przekazaną osobie trzeciej, nie wskazując, że jakakolwiek tego rodzaju okoliczność zaistniała w jego przypadku. Argumentacja B.K. nie zmierzała do wykazania ani uprawdopodobnienia konkretnych faktów, które miałyby mieć wpływ na niewykonanie wezwania, ale odnosiła się do zasadności nałożenia kary. A to nie mogło przynieść skutku. Tego rodzaju zarzuty mogą być skutecznie podnoszone jedynie w zażaleniu na postanowienie nakładające karę porządkową, składanym do organu wyższego stopnia. Natomiast wniosek o uchylenie postanowienia o nałożeniu kary porządkowej jest składany do organu podatkowego, który wydał postanowienie o ukaraniu i on ten wniosek rozpatruje. Obydwa sposoby weryfikacji orzeczenia o ukaraniu karą porządkową są odrębne i niezależne od siebie, odmienny jest tryb procedowania, jak również odmienne są przesłanki, które należy wziąć pod uwagę, zaś każdy z przysługujących środków prawnych rodzi odmienne skutki. Zażalenie ma bowiem na celu weryfikację przez organ odwoławczy zasadności samego ukarania, w tym także co do wysokości kary, natomiast wniosek o uchylenie postanowienia nakładającego karę porządkową ma charakter węższy, bowiem w postępowaniu zainicjowanym tym wnioskiem ocenie nie podlega postanowienie o ukaraniu karą porządkową, a wyłącznie fakt, czy usprawiedliwione było, np. niestawiennictwo lub niewykonanie nałożonego obowiązku procesowego. Wniosek o uchylenie postanowienia nakładającego karę powinien zatem zawierać argumenty usprawiedliwiające owe niestawiennictwo lub niewykonanie obowiązku, do wykonania którego ukaranego wezwano. Zakresy rozpoznania obu środków prawnych nie powinny się dublować. Do strony należy wybór podjęcia środków w celu uniknięcia nałożenia kary – przedłożenie usprawiedliwienia, o którym mowa w art. 262 § 6 OrdPU, albo złożenie zażalenia.

Przeprowadzanie przetargów na rozporządzanie nieruchomościami niebędącymi gruntami pod wodami oddawanymi w użytkowanie

Zgodnie z art. 261 ust. 1 ustawy z 20.7.2017 r. – Prawo wodne (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 310 ze zm.), grunty pokryte wodami stanowiące własność Skarbu Państwa, niezbędne do prowadzenia przedsięwzięć związanych z:

1. energetyką wodną,
2. transportem wodnym,
3. wydobywaniem kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów lub wycinaniem roślin z wody,
4. infrastrukturą transportową lub przesyłową,
5. infrastrukturą przemysłową, komunalną lub rolną,
6. uprawianiem rekreacji, turystyki, sportów wodnych oraz amatorskiego połowu ryb,
7. działalnością usługową,
8. infrastrukturą telekomunikacyjną,
9. korzystaniem z gruntów pokrytych wodami w sposób inny niż określony w pkt 1-8

– oddaje się w użytkowanie za opłatą roczną.

Rozporządzenie określa sposób przeprowadzania przetargu ustnego nieograniczonego i przetargu pisemnego nieograniczonego na rozporządzanie nieruchomościami niebędącymi wymienionym wyżej mieniem przez ustanawianie ograniczonych praw rzeczowych, oddawanie w najem lub dzierżawę.

Z rozporządzenia wynika m.in., że w przetargu mogą uczestniczyć osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, które wniosą wadium w wysokości i terminie określonych w ogłoszeniu o przetargu.

Termin wniesienia wadium określa się w taki sposób, aby umożliwiał komisji przetargowej stwierdzenie, co najmniej na 3 dni robocze przed wyznaczonym terminem przetargu, że dokonano wniesienia tego wadium. Wadium może być wnoszone w pieniądzu, obligacjach Skarbu Państwa lub papierach wartościowych dopuszczonych do obrotu publicznego.

Przewodniczącego oraz członków komisji przetargowej, w składzie od 3 do 7 osób, powołuje się spośród osób dających rękojmię rzetelnego przeprowadzenia i rozstrzygnięcia przetargu. Komisja przetargowa podejmuje rozstrzygnięcia w drodze głosowania zwykłą większością głosów. W przypadku równej liczby głosów decyduje głos przewodniczącego komisji przetargowej.

Przewodniczący komisji przetargowej sporządzi też protokół z przeprowadzonego przetargu. Protokół sporządza się w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach, z których jeden jest przeznaczony dla organu właściwego do przeprowadzenia przetargu, a drugi dla uczestnika przetargu, który wygrał przetarg. Protokół podpisują przewodniczący i członkowie komisji przetargowej. Przetarg uważa się za rozstrzygnięty lub zakończony z wynikiem negatywnym z chwilą podpisania protokołu. Przewodniczący komisji przetargowej zawiadamia na piśmie wszystkich uczestników przetargu o wyniku przetargu w terminie 3 dni roboczych od dnia zakończenia tego przetargu.

Rozporządzenie określa też zasady przeprowadzania przetargu ustnego nieograniczonego oraz przetargu pisemnego nieograniczonego.

Ponadto, w przypadku zaskarżenia przetargu minister właściwy do spraw gospodarki wodnej wstrzymuje czynności związane z zawarciem umowy. Minister rozpatruje skargę w terminie 14 dni od dnia jej otrzymania, przy czym może on uznać skargę za zasadną albo niezasadną.

W przypadku uznania skargi za zasadną minister nakazuje powtórzenie czynności przetargowych albo unieważnia przetarg. Po rozpatrzeniu skargi minister zawiadamia uczestników przetargu o sposobie rozstrzygnięcia skargi, w terminie 3 dni roboczych od dnia jej rozpatrzenia, oraz zamieszcza niezwłocznie, na okres 7 dni, informację o sposobie rozstrzygnięcia tej skargi w BIP na stronie podmiotowej urzędu zapewniającego obsługę tego ministra.

Dodatek solidarnościowy – ważny termin składania wniosków

Osoby, które nie zdążyły złożyć wniosku EDS o dodatek solidarnościowy w czerwcu, i złożą go w terminie od 1 lipca 2020 roku do 31 lipca 2020 roku będą mogły liczyć na wypłatę dodatku za dwa miesiące – za lipiec i za sierpień – w łącznej kwocie 2800 zł.

Osoby, które ze złożeniem wniosku będą czekać do sierpnia i wniosek EDS złożą w terminie od 1 sierpnia do 31 sierpnia uzyskają jedynie wypłatę za miesiąc sierpień, w kwocie 1400 zł.

Prace nad nowym modelem bankowości hipotecznej i listów zastawnych

W pierwszej kolejności resort oraz KNF chcą przeprowadzić konsultacji z przedstawicielami rynku (wśród proponowanych działań są: warsztaty online, webinarium, zdalna konferencja). Dzięki temu urzędnicy chcą dokonać przeglądu modeli emisji listów zastawnych i organizacji bankowości hipotecznej w wybranych krajach. Zebrane informacje mają pomóc w wypracowaniu propozycji najlepszego modelu emisji listów zastawnych i bankowości hipotecznej.

Później UKNF oraz ministerstwo przedstawią propozycję zmian w prawie, które będą miały zwiększyć atrakcyjność stosowania listu przez banki. Jak zastrzega w komunikacie resort, nie może to jednak zmniejszyć stabilności emitenta oraz bezpieczeństwa tego instrumentu dla inwestora. W konsultacjach biorą udział przedstawiciele Narodowego Banku Polskiego i Bankowego Funduszu Gwarancyjnego.

Można już korzystać z Rejestru Dokumentów Publicznych

Dzięki temu każdy z nas może sprawdzić czy ma do czynienia z dokumentem oryginalnym, czy podrobionym. Rejestr dostępny jest pod adresem: www.gov.pl/app/rdp/.

Rejestr Dokumentów Publicznych, który uruchomiło MSWiA, pozwoli nam zweryfikować autentyczność poszczególnych dokumentów. Znajdziemy w nim pliki graficzne zawierające widok poszczególnych dokumentów, a także opisy i nazwy użytych zabezpieczeń. Już dziś odnajdziemy w nim informacje o dowodach osobistych, kartach pobytu i paszportach. Rejestr będzie sukcesywnie uzupełniany o kolejne dokumenty publiczne.

Utworzenie rejestru zostało przewidziane w ustawie o dokumentach publicznych, która weszła w życie w lipcu 2019 r. Głównym celem ustawy jest walka z fałszerstwami dokumentów, a także z wykorzystywaniem ich do popełniania przestępstw np. wyłudzania kredytów. Fałszywe dokumenty są wykorzystywane w wielu przestępstwach związanych między innymi z przestępczością gospodarczą czy też finansową. Na podstawie sfałszowanych dowodów czy paszportów przestępcy tworzą również fikcyjne tożsamości.

Do czasu wejścia w życie ustawy przepisy dotyczące dokumentów były rozproszone w blisko 400 aktach prawnych. Nie było również jednolitych standardów zabezpieczeń przed fałszowaniem, ani organu odpowiedzialnego za kształtowanie polityki bezpieczeństwa w tym obszarze (teraz jest nim minister spraw wewnętrznych i administracji). Ustawa pozwoliła na kompleksowe uregulowanie kwestii dokumentów publicznych od momentu ich projektowania, przez nadzorowanie produkcji, a także działania prewencyjne i edukacyjne.

Rejestr Dokumentów Publicznych dostępny jest pod adresem: https://www.gov.pl/app/rdp/.

Opłaty elektroniczne za przejazd po nowemu

Zmiany w zakresie poboru opłat wprowadziła nowelizacja ustawy o drogach publicznych i niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 1087). Teraz to Szef Krajowej Administracji Skarbowej (Szef KAS), a nie jak wcześniej Główny Inspektor Transportu Drogowego (GITD) pobiera opłatę elektroniczną za przejazd po krajowych drogach publicznych. Należność jest pobierana za pomocą systemu teleinformatycznego („Systemem Poboru Opłaty Elektronicznej KAS”).

Jakie dane może gromadzić Szef KAS? Ustawa stanowi, że jest to w szczególności liczba kilometrów przejechanych przez pojazdy samochodowe, których konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h, z wyłączeniem ciągników rolniczych. m.in. z uwzględnieniem różnicowania stawek opłaty elektronicznej ze względu na liczbę osi lub emisję spalin pojazdu.

Szef KAS może udostępniać dane osobowe z systemu innym organom, w szczególności GITD.

Nowe rozporządzenie w sprawie towarów, których przewóz jest objęty systemem monitorowania

W związku ze zmianą art. 3 ust. 11 ustawy z 9 marca 2017 r. o systemie monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi (Dz.U. z 2020 r., poz. 859), nastąpi uchylenie bezpośrednie rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 lipca 2018 r. w sprawie towarów, których przewóz jest objęty systemem monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów. W konsekwencji konieczne jest wydanie nowego rozporządzenia, które co do zasady powiela dotychczasową regulację. Dodatkowo z uwagi na potencjalne nadużycia wynikające z braku możliwości rozróżnienia-bez specjalistycznej aparatury-metanolu syntetycznego i niesyntetycznego (jedynie niesyntetyczny podlega zgłoszeniu), przewidziano objęcie metanolu syntetycznego systemem monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi.

Do dnia 31 stycznia 2021 r. systemem monitorowania drogowego i kolejowego przewozu towarów oraz obrotu paliwami opałowymi nie jest objęty przewóz towarów objętych pozycją CN ex 2711 – propan, butan albo mieszaniny propanu-butanu, bez względu na ich ilość w przesyłce, które przemieszczane są na podstawie dokumentu dostawy zgodnie z ustawą o podatku akcyzowym.

Rozporządzenie wejdzie w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.

ABC okresów retencji danych osobowych

Przechowywanie danych

Podstawowy cel, dla którego dane są przechowane stanowią oczywiście wymogi, stawiane przez przepisy prawa. Niemniej jednak istnieją inne powody, dla których warto jest, nie usuwać danych. Oto niektóre z nich.

Jak długo powinno się przechowywać dane?

Co do zasady dane osobowe klienta czy użytkownika można przetwarzać tak długo, jak zezwalają na to przepisy a w przypadku danych zebranych na podstawie zgody, do czasu wyrażenia przez niego woli ich usunięcia. Okres ten może zostać przedłużony o czas, przez który będą potrzebne do realizacji dodatkowych celów prawnych (np. dochodzenie roszczeń).

W celu przeprowadzenia standardowej analizy czy konserwacji systemu warto ustalić 5-tygodniowy okres przechowywania. Pozwoli to między innymi na przeprowadzenie analizy miesięcznej bez opierania się jedynie na statystykach dziennych. Założenie 13-miesięcznego okresu przechowywania danych zapewni możliwość przeprowadzenie analizy rocznej.

Bardzo istotnym elementem mającym wpływ na ustalenie okresu retencji danych jest określenie, ile czasu potrzebuje system, by całkowicie usunąć te dane. Musi on bowiem zostać dodany do ustalonego przez administratora okresu przechowywania danych.

Źródło:

https://iapp.org/news/a/setting-data-retention-timelines/

Uzupełnienie podstawy programowej szkół ponadpodstawowych

Zmiana została wprowadzona na mocy rozporządzenia MEN z 24 czerwca 2020 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie podstawy programowej kształcenia ogólnego dla liceum ogólnokształcącego, technikum oraz branżowej szkoły II stopnia (Dz.U. z 2020 r. poz. 1248). Zgodnie z treścią rozporządzenia zmieniającego rolą przedmiotu „Język łaciński i kultura antyczna” realizowanego w zakresie podstawowym jest wyposażenie uczniów w umiejętność czytania pod kierunkiem nauczyciela prostych tekstów łacińskich. Celem zajęć nie będzie przekazywanie uczniom wiedzy deklaratywnej o języku i jego strukturze gramatycznej, ale kształcenie przede wszystkim umiejętności oraz pokazanie uczniom oddziaływania języka łacińskiego oraz kultury grecko-rzymskiego antyku na języki i kulturę europejską wieków późniejszych. Na realizację przedmiotu w zakresie podstawowym przewidziana jest jedna godzina tygodniowo w I klasie.