Od 1 stycznia 2021 r. wyższe kary porządkowe w postępowaniu podatkowym i wyższa wartość rzeczy objętych zastawem skarbowym

Minister Finansów obwieszczeniem z 14.8.2020 r. w sprawie wysokości kwoty wymienionej w art. 41 § 1 ordynacji podatkowej na rok 2021 (M.P. z 2020 r. poz. 730) określił wartość poszczególnych rzeczy lub praw w dniu ustanowieniu zastawu na kwotę 13 500 zł. Jest to wyższa o 500 zł wartość rzeczy lub praw ustanowionych na 2020 r. (w 2020 r. jest to 13 000 zł).

Ponadto Minister Finansów w obwieszczeniu z 13.8.2020 r. w sprawie wysokości kwoty wymienionej w art. 262 § 1 ordynacji podatkowej na rok 2021 (M.P. z 2020 r. poz. 729) określił wysokość kary porządkowej w postępowaniu podatkowym na kwotę 2900 zł (w 2020 r. jest to kwota 2800 zł).

Górne granice stawek podatku od nieruchomości i podatku od środków transportowych w 2021 r.

Górne granice stawek dotyczą podatku od nieruchomości, podatku od środków transportowych oraz opłat lokalnych: targowej, miejscowej, uzdrowiskowej, od posiadania psów oraz reklamowej.

Górne granice stawek kwotowych, obowiązujące w danym roku podatkowym, ulegają corocznie zmianie na następny rok podatkowy, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszego półrocza roku, w którym stawki ulegają zmianie, w stosunku do analogicznego okresu roku poprzedniego.

Na podstawie komunikatu Prezesa GUS z 15.7.2020 r. (M.P. z 2020 r., poz. 625) ceny towarów i usług konsumpcyjnych w pierwszym półroczu 2020 r. wzrosły o 3,9% w stosunku do I półrocza 2019 r. Ten wskaźnik cen ma wpływ na ustalenie górnych granic stawek kwotowych podatków i opłat lokalnych.

Przedmiot opodatkowania		Max. stawka
grunty	związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, bez względu na sposób zakwalifikowania w ewidencji gruntów i budynków	0,99 zł od 1 m2 pow.
	pod wodami powierzchniowymi stojącymi lub wodami powierzchniowymi płynącymi jezior i zbiorników sztucznych	4,99 zł od 1 ha pow.
	pozostałe, w tym zajęte na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego	0,52 zł od 1 m2 pow.
	niezabudowane objęte obszarem rewitalizacji, o którym mowa w ustawie o rewitalizacji, i położone na terenach, dla których miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje przeznaczenie pod zabudowę mieszkaniową, usługową albo zabudowę o przeznaczeniu mieszanym obejmującym wyłącznie te rodzaje zabudowy, jeżeli od dnia wejścia w życie tego planu w odniesieniu do tych gruntów upłynął okres 4 lat, a w tym czasie nie zakończono budowy zgodnie z przepisami prawa budowlanego	3,28 zł od 1 m2 pow.
budynki lub ich części	mieszkalne	0,85 zł od 1 m2 pow. użytkowej
	związane z prowadzeniem działalności gospodarczej oraz budynki mieszkalne lub ich części zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej	24,84 zł od 1 m2 pow. użytkowej
	zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie obrotu kwalifikowanym materiałem siewnym	11,62 zł od 1 m2 pow. użytkowej
	związane z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, zajęte przez podmioty udzielające tych świadczeń	5,06 zł od 1 m2 pow. użytkowej
	pozostałe, w tym zajęte na prowadzenie odpłatnej statutowej działalności pożytku publicznego przez organizacje pożytku publicznego	8,37 zł od 1 m2 pow. użytkowej

Stawki podatku od środków transportowych w 2020 r.
samochód ciężarowy	o dopuszczalnej masie całkowitej:
	powyżej 3,5 tony do 5,5 tony włącznie	880,77 zł
	powyżej 5,5 tony do 9 ton włącznie	1469,31 zł
	powyżej 9 ton i poniżej 12 ton	1763,16 zł
	równej lub wyższej niż 12 ton	3364,56 zł
ciągnik siodłowy lub balastowy	przystosowany do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów od 3,5 tony i poniżej 12 ton	2056,99 zł
	przystosowany do używania łącznie z naczepą lub przyczepą o dopuszczalnej masie całkowitej zespołu pojazdów równej lub wyższej niż 12 ton, w zależności od dopuszczalnej masy całkowitej zespołu pojazdów:
	do 36 ton włącznie	2600,58 zł
	powyżej 36 ton	3364,56 zł
przyczepa lub naczepa	która łącznie z pojazdem silnikowym posiada dopuszczalną masę całkowitą od 7 ton i poniżej 12 ton, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego	1763,16 zł
	która łącznie z pojazdem silnikowym posiada dopuszczalną masę całkowitą równą lub wyższą niż 12 ton, z wyjątkiem związanych wyłącznie z działalnością rolniczą prowadzoną przez podatnika podatku rolnego, w zależności od dopuszczalnej masy całkowitej zespołu pojazdów:
	do 36 ton włącznie	2056,99 zł
	powyżej 36 ton	2600,58 zł
autobus	w zależności od liczby miejsc do siedzenia poza miejscem kierowcy:
	mniejszej niż 22 miejsca	2081,96 zł
	równej lub większej niż 22 miejsca	2632,17 zł

Sprawozdanie Prezesa UZP o funkcjonowaniu systemu zamówień publicznych w 2019 r.

Ze sprawozdania wynika, że nadal dominuje, a zarazem utrzymuje się na porównywalnym do 2018 r. poziomie udzielanie zamówień w trybie przetargu nieograniczonego (w 2019 r. – 88,97%, a w 2018 r. – 88%). Natomiast zamówienia o wartości równej lub większej od progów unijnych, w trybie przetargu nieograniczonego, stanowiły 90,94% zamówień.

Nieznacznemu wydłużeniu uległ w 2019 r. przeciętny czas trwania postępowania o wartości zamówienia mniejszej od progów unijnych, który wyniósł 41 dni (w 2018 r. – 40 dni). W postępowaniach tych średnia liczba ofert składanych podczas jednego postępowania wyniosła 2,42 (w 2018 r. – 2,19). Aż w 85,38% udzielonych zamówień o wartościach mniejszej od progów unijnych zamawiający dokonywali wyboru oferty najtańszej spośród wszystkich złożonych ofert. W przypadku postępowań o wartościach powyżej progów unijnych, wszczynanych publikacją ogłoszenia w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, w 2019 r. kryterium ceny jako jedyne zastosowano w 28% zamówień (w 2018 r. – 25%; w 2017 r. – 22%; w 2016 r. – 14%). W 2019 r. roboty budowlane stanowiły 36% (w 2018 r. – 46%), dostawy 31% (w 2018 r. – 30%), a usługi – 33% (w 2018 r. – 24%) wartości udzielonych zamówień.

Stosowanie instrumentów prośrodowiskowych

Warto wskazać na dane dotyczące skali wykorzystywania przez zamawiających instrumentów prośrodowiskowych, przewidziane przez przepisy ZamPublU. W 2019 r. w największej liczbie przypadków stosowane były przez polskich zamawiających w zamówieniach na usługi. W zamówieniach tego rodzaju najczęściej stanowiono środowiskowe wymagania związane z realizacją zamówienia (art. 29 ust. 4 ZamPublU) oraz określano inne środowiskowe kryteria oceny ofert, w tym odwołanie do efektywności energetycznej przedmiotu zamówienia (art. 91 ust. 2 ZamPublU). W przypadku zamówień na dostawy, w największej liczbie przypadków zastosowano te same rozwiązania prawne, co w przypadku usług. Do najczęściej stosowanych instrumentów prośrodowiskowych w zamówieniach na roboty budowlane również należały środowiskowe wymagania związane z realizacją zamówienia (art. 29 ust. 4 ZamPublU). Wzrosła liczba zamówień, w których zawarto odwołanie do systemów i środków zarządzania środowiskowego, jak i zamówień z zastosowanym w kryteriach oceny ofert oznakowaniem ekologicznym. Niezmiennie, natomiast najrzadziej stosowanym aspektem środowiskowym pozostaje niestety kryterium kosztu, które pozwala na wykorzystanie rachunku kosztów cyklu życia.

Wyniki kontroli Prezesa UZP

Ważnym elementem sprawozdania są informacje odnoszące się do kontroli przeprowadzonych przez Prezesa UZP. W 67 kontrolach uprzednich obligatoryjnych stwierdzono naruszenia niemające wpływu na wynik postępowania (zob. ich przykłady w poniższej tabeli 1).

Tabela 1. Przykłady naruszeń stwierdzonych przez Prezesa UZP w kontroli nie mające wpływu na wynik postępowania

Naruszenia nie mające wpływu na wynik postępowania
Naruszony przepis ZamPublU	Na czym polegało naruszenie ?
art. 25a ust. 3 pkt 1 w zw. z art. 24 ust. 5 pkt 3	żądanie złożenia wstępnego oświadczenia w formie JEDZ dotyczącego innych podmiotów w zakresie szerszym niż dotyczący wykonawcy
art. 26 ust. 1	wezwanie wykonawcy, którego oferta została najwyżej oceniona, do złożenia w terminie krótszym niż 10 dni aktualnych na dzień złożenia oświadczeń i dokumentów potwierdzających okoliczności, o których mowa w art. 25 ust. 1 ZamPublU
art. 26 ust. 3	wezwanie wykonawcy do uzupełnienia dokumentów, które nie były dokumentami niezbędnymi do przeprowadzenia postępowania
art. 26 ust. 3	zaniechanie wezwania wykonawcy do uzupełnienia zobowiązań podmiotów trzecich do oddania do jego dyspozycji niezbędnych zasobów na potrzeby realizacji zamówienia
art. 26 ust. 3a	zaniechanie wezwania wykonawcy do uzupełnienia pełnomocnictw udzielonych wykonawcy do składania w postępowaniu formularzy JEDZ dotyczących podmiotów trzecich
art. 42 ust. 1	udostępnienie SIWZ na stronie internetowej wcześniej niż publikacja ogłoszenia o zamówieniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej
art. 45 ust. 4	określenie kwoty wadium w wysokości większej niż 3% wartości zamówienia
art. 46 ust. 1	niezwrócenie niezwłocznie wadium po wyborze oferty najkorzystniejszej

Ponadto w 16 kontrolach stwierdzono naruszenia mające wpływ na wynik postępowania i wydano w nich zalecenia pokontrolne. Zalecenia dotyczyły konieczności unieważnienia postępowania z uwagi na niemożność walidacji czynności dokonanych przez zamawiającego w danym postępowaniu lub zalecenia usunięcia nieprawidłowości w przypadku gdy dokonanie dodatkowych czynności było niezbędne do zawarcia ważnej umowy w sprawie zamówienia publicznego. Do naruszeń tych przykładowo można zaliczyć wymienione w poniższej tabeli 2.

Tabela 2. Przykłady naruszeń stwierdzonych przez Prezesa UZP w kontroli mające wpływ na wynik postępowania

Naruszenia mające wpływ na wynik postępowania
Naruszony przepis ZamPublU	Na czym polegało naruszenie ?
art. 24 ust. 1 pkt 12	dokonanie wyboru jako najkorzystniejszej oferty wykonawcy podlegającego wykluczeniu z udziału w postępowaniu
art. 26 ust. 3	dwukrotne wezwanie w trybie art. 26 ust. 3 ZamPublU wykonawcy do uzupełnienia dokumentów podmiotowych w zakresie informacji z KRK dla podmiotu trzeciego
art. 26 ust. 3	zaniechanie wezwania wykonawcy do uzupełnienia dokumentów potwierdzających brak podstaw do wykluczenia
art. 26 ust. 3	zaniechanie wezwania wykonawcy do uzupełnienia dokumentów o brakujące zobowiązanie podmiotu trzeciego
art. 89 ust. 1 pkt 2	zaniechanie odrzucenia oferty wykonawców i poprawienie w ofercie omyłek polegających na niezgodności oferty z SIWZ, powodujących istotne zmiany w treści oferty

Estoński CIT w Polsce, ułatwienia dla firm – jest projekt ustawy

Rozwiązania, proponowane przez Ministerstwo Finansów są skierowane do małych i średnich przedsiębiorstw, które mają problemy z pozyskaniem finansowania zewnętrznego, a chcą realizować proinwestycyjną strategię. Takie firmy, inaczej niż podmioty działające w ramach grup kapitałowych, nie mogą uzyskać finansowania od spółek powiązanych czy dostać od nich gwarancji potrzebnych dla uzyskania kredytu bankowego.

W projekcie przewidziane zostały dwa alternatywne warianty opodatkowania tj.:

1) ryczałt od dochodów spółek kapitałowych, czyli system wiążący dochód do opodatkowania z kategoriami prawa bilansowego i polegający na znacznej modyfikacji podstawowych zasad opodatkowania, obowiązujących w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych CIT (zmianie ulega m.in. moment powstania obowiązku podatkowego, podstawa opodatkowania, stawki podatkowe) zwany dalej: ryczałtem. Podatek zostanie nałożony na wypłaty zysku, a nie na „dochód” rozumiany jako różnica między przychodami a kosztami uzyskania przychodu;

2) specjalny fundusz inwestycyjny, który w sensie ekonomicznym umożliwia szybsze rozliczenie amortyzacji środków trwałych w kosztach podatkowych z uwzględnieniem dotychczasowych („klasycznych”) zasad opodatkowania, obowiązujących w CITU.

Pierwszy wariant oznacza płacenie podatku w formie ryczałtu – będzie się to znacznie różnić od reguł podstawowych. Podobne rozwiązanie działa w Estonii od 2000 roku. Moment powstania obowiązku podatkowego został przesunięty na moment dystrybucji zysku przez spółkę. Tam, podobnie jak to jest planowane w Polsce, opodatkowaniu podlegają w szczególności wypłaty dywidend. Ministerstwo liczy, że przyczyni się to obniżenia kosztów w zakresie tax compliance, szczególnie przez zniesienie obowiązku prowadzenia podwójnej ewidencji.

W przypadku funduszu inwestycyjnego nie dochodzi do ingerencji w dotychczasowe rozliczenia, a podatnik może nadal korzystać z preferencji przewidzianych w „klasycznym” systemie CIT. Ten model uwzględnia rozwiązania węgierskie i niemieckie. Na Węgrzech można stworzyć rezerwę inwestycyjną, która musi zostać wykorzystana w ciągu czterech lat. System „funduszowy” jest też w Niemczech. Tutaj przedsiębiorcy, których dochód w zależności od branży nie przekracza od 100 do 235 tysięcy euro mogą dokonać odliczenia inwestycyjnego z planowanych przez przedsiębiorstwo inwestycji w aktywa trwałe, które muszą być wykorzystywane w więcej niż 90% na cele działalności gospodarczej

Ministerstwo Finansów zaznacza, że to przedsiębiorca zdecyduje, czy chce płacić podatek według nowych zasad. Resort ocenia, że oba rozwiązania mają charakter proinwestycyjny, wesprą tworzenie nowych miejsc pracy i wzrost popytu krajowego. Jak piszą projektodawcy „Jest to szczególnie istotne w obliczu konieczności przeciwdziałania skutkom kryzysu wywołanego pandemią COVID-19”.

Minimalna płaca w górę

Zgodnie z propozycją Rady Ministrów minimalne wynagrodzenie za pracę wzrosłoby o 200 zł w porównaniu do stawki obowiązującej w tym roku (2600 zł). To oznacza wzrost o 7,7 %.

W relacji do prognozowanego na 2021 roku przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej (5259 zł) minimalne wynagrodzenie za pracę kształtowałoby się na poziomie 53,2%.

Wzrost minimalnego wynagrodzenia powoduje także wzrost minimalnej stawki godzinowej dla określonych umów cywilnoprawnych. Zgodnie z propozycją Rady Ministrów stawka godzinowa wzrosłaby w 2021 r., z 17 zł do 18,30 zł., tj. o 1,30 zł.

Czas na negocjacje

Zgodnie z ustawą o minimalnym wynagrodzeniu za pracę Rada Ministrów jest zobowiązana każdego roku przedstawić Radzie Dialogu Społecznego propozycję wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz minimalnej stawki godzinowej w roku następnym.

W związku ze zmianą harmonogramu prac nad budżetem państwa na rok 2021 spowodowaną sytuację epidemiologiczną zmianie uległy niektóre terminy prac dotyczące ustalenia minimalnego wynagrodzenia na rok 2021. Specustawa zmieniła termin przekazania ww. propozycji przez Radę Ministrów Radzie Dialogu Społecznego do negocjacji z 15 czerwca na 31 lipca 2020 r..

Po otrzymaniu propozycji Rządu partnerzy społeczni mają 10 dni (przed zmianą było 30) na negocjacje i uzgodnienie wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej.

W przypadku porozumienia partnerów społecznych wysokości minimalnego wynagrodzenia ogłaszane są w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów. Jeżeli nie dojdzie do porozumienia w Radzie Dialogu Społecznego, Rada Ministrów wydaje rozporządzenie określające wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę i minimalnej stawki godzinowej w terminie do 15 września.

Mechanizm wskaźników

Wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę i minimalnej stawki godzinowej są ustalane w oparciu o aktualne i prognozowane wielkości makroekonomiczne (przyjmowane przy opracowaniu projektu budżetu na rok przyszły), w tym m.in. o prognozowane na rok przyszły wskaźniki: wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych oraz przyrostu realnego PKB. Szczegółowy mechanizm obliczania minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz minimalnej stawki godzinowej określa ustawa.

Źródło:

www.gov.pl

Parametry aukcji głównej dla 2025 r. oraz parametry aukcji dodatkowych dla 2022 r.

 Parametry aukcji głównej dla roku dostaw 2025

Z rozporządzeni wynika, że zapotrzebowanie na moc w aukcji głównej dla okresu dostaw przypadającego na 2025 r. wynosi 2526 MW. Natomiast cena wejścia na rynek nowej jednostki wytwórczej, odzwierciedlająca alternatywny koszt pozyskania mocy przez operatora przez budowę jednostki wytwórczej o najniższych operacyjnych i kapitałowych kosztach stałych, z uwzględnieniem potencjalnej marży na sprzedaży energii elektrycznej i świadczeniu usług systemowych w aukcji głównej dla okresu dostaw przypadającego na 2025 r. wynosi 319 zł/kW, zaś współczynnik zwiększający tę cenę służący do wyznaczenia ceny maksymalnej obowiązującej w aukcji głównej wynosi 1,3. Parametr wyznaczający wielkość mocy poniżej zapotrzebowania na moc w aukcji głównej, dla której cena osiąga wartość maksymalną uwzględniającą ten współczynnik, dla okresu dostaw przypadającego na 2025 r. wynosi 84,37%.

Ponadto:

Korekcyjne współczynniki dyspozycyjności dla poszczególnych grup technologii dla okresu dostaw przypadającego na 2025 r. określono na poziomie:
92,58%	dla turbin parowych, układów turbin parowych, turbin powietrznych, ogniw paliwowych oraz organicznego cyklu Rankineʼa
93,94%	dla układów gazowo-parowych
93,40%	dla turbin gazowych pracujących w cyklu prostym oraz silników tłokowych
13,93%	dla turbin wiatrowych lądowych
20,34%	dla turbin wiatrowych morskich
46,81%	dla elektrowni wodnych przepływowych
99,37%	dla elektrowni wodnych zbiornikowo-przepływowych, zbiornikowych z członem pompowym oraz zbiornikowo-przepływowych z członem pompowym
2,27%	dla elektrowni słonecznych
96,11%	dla magazynów energii elektrycznej w postaci akumulatorów, kinetycznych zasobników energii i superkondensatorów
100%	dla jednostek redukcji zapotrzebowania
90,78 %	dla pozostałych rodzajów technologii

Maksymalne wolumeny obowiązków mocowych dla stref, o których mowa w art. 6 ust. 6 ustawy z dnia 8.12.2017 r. o rynku mocy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 247; dalej: RynekMocU), dla okresu dostaw przypadającego na rok 2025 wynoszą:

Jak wynika z art. 6 ust. 6 pkt 1 RynekMocU, strefą, w której znajdują się jednostki fizyczne zagraniczne biorące udział w rynku mocy oraz z którymi jednostki fizyczne połączenia międzysystemowego łączą bezpośrednio system, jest m.in. strefa profilu synchronicznego obejmująca:

Parametry aukcji dodatkowych dla roku dostaw 2022

Zapotrzebowanie na moc w aukcjach dodatkowych dla okresu dostaw przypadającego na rok 2022 wynosi:

Cena wejścia na rynek nowej jednostki wytwórczej, odzwierciedlająca alternatywny koszt pozyskania mocy przez operatora przez budowę jednostki wytwórczej o najniższych operacyjnych i kapitałowych kosztach stałych, z uwzględnieniem potencjalnej marży na sprzedaży energii elektrycznej i świadczeniu usług systemowych w ww. aukcjach dodatkowych wynosi dla wszystkich kwartałów 320 zł/kW. Współczynnik zwiększający tę cenę służący do wyznaczenia ceny maksymalnej obowiązującej w tych aukcjach dodatkowych wynosi dla wszystkich kwartałów 1,0.

Parametr wyznaczający wielkość mocy:

Korekcyjne współczynniki dyspozycyjności dla poszczególnych grup technologii dla aukcji dodatkowych dla okresu dostaw przypadającego na 2022 r. określono na poziomie:
91,54%	dla turbin parowych, układów turbin parowych, turbin powietrznych, ogniw paliwowych oraz organicznego cyklu Rankineʼa
91,80%	dla układów gazowo-parowych
93,21%	dla turbin gazowych pracujących w cyklu prostym oraz silników tłokowych
10,94%	dla turbin wiatrowych pracujących na lądzie
44,39%	dla elektrowni wodnych przepływowych
97,61%	dla elektrowni wodnych zbiornikowo-przepływowych, zbiornikowych z członem pompowym oraz zbiornikowo-przepływowych z członem pompowym
2,07%	dla elektrowni słonecznych
96,11%	dla magazynów energii elektrycznej w postaci akumulatorów, kinetycznych zasobników energii i superkondensatorów
87,76 %	dla pozostałych rodzajów technologii

Maksymalne wolumeny obowiązków mocowych dla stref, o których mowa w art. 6 ust. 6 RynekMocU, na aukcjach dodatkowych dla okresu dostaw przypadającego na rok 2022 wynoszą dla każdego kwartału:

Pracodawca nie może pytać pracownika o kierunek wakacyjnego wyjazdu. W uzasadnionych przypadkach pracownik sam powinien o tym poinformować

Standardowo, zgodnie z Kodeksem pracy, urlop pracownika zależy od jego stażu pracy i wykształcenia. Pracownik pełnoetatowy, który świadczy pracę 40 godzin tygodniowo, ma prawo do 20 dni urlopu w roku kalendarzowym, jeżeli jego staż pracy jest krótszy niż 10 lat. Natomiast przy stażu pracy wynoszącym co najmniej 10 lat jest to 26 dni urlopowych. Z kolei osoby zatrudnione na 1/2 etatu nabywają prawo do urlopu w wymiarze proporcjonalnym do wymiaru czasu pracy, czyli jest to odpowiednio 10 i 13 dni.

Ustawa formalnie umożliwiła też pracodawcy wysłanie pracownika w okresie pandemii na zaległy urlop, nawet bez jego zgody. Ma prawo wysłać go na urlop wypoczynkowy niewykorzystany przez niego w poprzednich latach kalendarzowych, w wymiarze do 30 dni urlopu. Nieformalnie pracodawcy decydowali się na taki krok nawet przed przyjęciem ustawy, ale raczej odbywało się to w porozumieniu z pracownikami.

Niedoprecyzowane pozostaje natomiast to, czy firma może zażądać informacji, gdzie pracownik wybiera się na urlop. Kodeks pracy reguluje zakres danych osobowych związanych z zatrudnieniem, których ujawnienia może żądać pracodawca od pracownika. Pytanie o miejsce, w którym pracownik chce spędzić urlop, dotyczy sfery jego życia prywatnego i nie ma on obowiązku udzielenia na nie odpowiedzi. Należy pamiętać jednak, że w dobie koronawirusa informacje te są potrzebne pracodawcy, by ocenić możliwość zakażenia się pracownika podczas wyjazdu i związane z tym ewentualne konsekwencje. Powstaje jednak ryzyko uznania, że dane te dotyczą zdrowia pracownika. Zgodnie zaś z RODO i Kodeksem pracy pracodawca może pozyskać takie dane tylko za zgodą pracownika i z jego inicjatywy. Pandemia jest jednak stanem wyjątkowym, więc takie pytanie może być uzasadnione.

Wyjątkiem uzasadniającym zadawanie tego typu pytań jest też kwestia bezpieczeństwa klientów i współpracowników.

Najlepiej byłoby, żeby przed wyjazdem pracownik sam dobrowolnie poinformował firmę, dokąd udaje się na wakacje. Nie jest jednak do tego zobligowany. Jeżeli stanowczo odmówi podania takiej informacji, wówczas pracodawca nie może zastosować wobec niego żadnych kar porządkowych ani zwolnienia dyscyplinarnego, bo nie ma ku temu podstaw prawnych.

Jeśli jednak podejrzewa, że pracownik wrócił z rejonów podwyższonego ryzyka zakażeniem SARS-CoV-2, może skierować go na pracę zdalną. Tarcza antykryzysowa 4.0 doprecyzowała jej zasady, wskazując m.in., że środki i materiały potrzebne do wykonywania pracy zdalnej oraz obsługę logistyczną powinien w tym przypadku zapewnić pracodawca.

Źródło:

www.newseria.pl

MR: Czwarty miesiąc z rzędu wzrasta liczba firm prowadzących działalność gospodarczą w Polsce

Informacja ze strony: https://www.gov.pl/web/rozwoj/czwarty-miesiac-z-rzedu-wzrasta-liczba-firm-prowadzacych-dzialalnosc-gospodarcza-w-polsce

(…)

Sierpniowe dane z CEIDG – utrzymanie trendu z kwietnia

CEIDG to rejestr firm, w którym codziennie wprowadzane są przez przedsiębiorców zmiany, m.in. dot. zawieszenia działalności gospodarczej – z datą wsteczną – lub uruchomienia działalności gospodarczej z datą przyszłą. CEIDG odnotowuje największą liczbę wniosków o zawieszenie zazwyczaj z końcem każdego miesiąca. Wynika to ze specyfiki płatności składek – o ile składki na ubezpieczenie społeczne odprowadza się proporcjonalnie do liczby dni prowadzenia działalności w danym miesiącu, o tyle składka na ubezpieczenie zdrowotne jest niepodzielna, nawet jeśli działalność była prowadzona przez część miesiąca.

Dane z maja, czerwca i lipca, pochodzące z rejestru CEIDG, za każdym razem potwierdzały, optymistyczne informacje z ostatnich tygodni kwietnia. Tym razem przeanalizowaliśmy skalę aktywnych działalności gospodarczych w ciągu ostatnich pięciu miesięcy, począwszy od 11 marca br., czyli od dnia ogłoszenia stanu epidemicznego w Polsce, aż do 11 sierpnia br.

Z danych CEIDG wynika, że w okresie od 1 stycznia 2019 r. do 11 marca 2020 r., czyli do dnia ogłoszenia w Polsce stanu epidemicznego, liczba aktywnych działalności gospodarczych w naszym kraju wzrosła z 2,40 mln do 2,47 mln.

Natomiast w okresie 11 marca – 11 sierpnia 2020 r. ta liczba wzrosła o 61,8 tys. działalności gospodarczych i obecnie wynosi 2,54 mln aktywnych działalności.

Co więcej, aktualny stan aktywnych działalności gospodarczych jest wyższy o niespełna 80 tys. działalności gospodarczych od tego z początku 2020 r., kiedy w dniach 1-2 stycznia br. wynosił 2,46 mln firm, prowadzących własną działalność gospodarczą.

Na czym polega zawieszenie działalności gospodarczej

To rozwiązanie szczególnie chętnie wykorzystywane jest przez przedsiębiorców, którzy prowadzą działalność sezonową. Można z niego jednak skorzystać w każdej chwili. Zgodnie z przepisami działalność gospodarczą można zawiesić również z datą wsteczną bądź przyszłą.

W trakcie zawieszenia działalności gospodarczej przedsiębiorca zwolniony jest z:

Co ważne, przepisy pozwalają na wznowienie działalności gospodarczej w każdym momencie. Po zakończeniu trwającej obecnie epidemii koronawirusa, przedsiębiorcy będą zatem mogli bez problemu wrócić do prowadzenia swoich firm.

Kto i na jakich warunkach może zawiesić działalność gospodarczą

Z zawieszenia mogą skorzystać:

W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może prowadzić firmy, jak również osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Może natomiast:

Źródło: https://www.gov.pl/web/rozwoj

Drobna umowa to też informacja publiczna

Sprawa dotyczyła wniosku o udostępnienie informacji publicznej, który skierowała do Prokuratora Krajowego Ewa I., żądając informacji dotyczących pięciu umów zawartych przez Prokuraturę Krajową z osobami fizycznymi. Przedmiotem tych umów było m.in. wykonanie kopii obrazów, czynności eksperckie i doradcze, prace kancelaryjne, prowadzenie pracowniczej kasy zapomogowo-pożyczkowej. Wnioskodawczyni chciała uzyskać – poza samymi umowami – także informacje, czy osoby wykonujące te umowy są pracownikami, czy też zatrudniane są na podstawie umów cywilnoprawnych.

Prokurator Krajowy udzielił Ewie I. jedynie informacji co do rodzaju umów (potwierdził, że są to umowy cywilnoprawne), ale odmówił udostępnienia samych umów, uznając, że nie stanowią one informacji publicznej. Odmowę uzasadnił, m.in. powołując się na art. 139 ust. 3 PZP. Przepis ten przewiduje jawność i udostępnianie na zasadach określonych w przepisach ustawy o dostępie do informacji publicznej (dalej: DostInfPubU) umów w sprawach zamówień publicznych. Tymczasem żądane przez wnioskodawczynię umowy opiewały na niskie kwoty, nie podlegały więc przepisom o zamówieniach publicznych, a zatem nie podlegają ustawie o dostępie do informacji publicznej.

Ewa I. zaskarżyła tę decyzję Prokuratora Krajowego do sądu. Rozpatrujący skargę stołeczny WSA uznał jednak, że jest ona niezasadna. Sąd uznał, że po pierwsze, skarżąca nie wskazała, dlaczego żądaną informację traktuje jako informację publiczną, a po drugie, Prokurator prawidłowo uznał, że żądanie nie mieści się w granicach prawa dostępu do informacji publicznej, zwłaszcza że umowy te nie podlegają regulacjom PZP.

To orzeczenie nie zostało zaakceptowane przez Naczelny Sąd Administracyjny, który uwzględnił skargę kasacyjną wnioskodawczyni, uchylił wyrok stołecznego WSA i nakazał ponowne rozpatrzenie sprawy.

Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu wytknął warszawskiemu sądowi, że nie uzasadnił należycie swoich ustaleń, które doprowadziły do oddalenia skargi na odmowę udostępnienia informacji publicznej. Obowiązkiem sądu było bowiem wszechstronne odniesienie się do argumentów skarżącej i dokładne uzasadnienie – z powołaniem się w szczególności na art. 6 DostInfPubU – dlaczego żądane przez skarżącą informacje i umowy nie mogą być udostępnione.

Z tego obowiązku sąd I instancji się nie wywiązał – stwierdził sędzia Zbigniew Ślusarczyk.

W efekcie nie można było ocenić argumentacji sądu. Poza tym NSA zwrócił uwagę, że akceptacja ustaleń co do skutków niepodlegania spornych umów przepisom o zamówieniach publicznych w zakresie informacji publicznej nie może być zaakceptowana.

Chodzi bowiem o to, by sąd I instancji, rozpoznając ponownie sprawę, nie brnął dalej w wykładni dokonanej przez Prokuratora Krajowego, w myśl której skoro umowy nie podlegają przepisom o zamówieniach publicznych, to nie muszą stanowić informacji publicznej. Przepis art. 139 ust. 3 PZP odnosi się bowiem wyłącznie do kontraktów zawieranych w trybie przewidzianych tą ustawą, co nie oznacza, że w odniesieniu do innych umów przepisy o dostępie do informacji publicznej nie mogą mieć zastosowania – powiedział sędzia Ślusarczyk.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 4.8.2020 r.; I OSK 1889/18, Legalis.

Lipiec bez wzrostu stopy bezrobocia

Ze wstępnych danych resortu pracy wynika, że w lipcu stopa bezrobocia nie wzrosła względem poprzedniego miesiąca i nadal utrzymuje się na poziomie 6,1 %. To co prawda o 0,9 pkt procentowego więcej niż przed rokiem, ale lipiec to pierwszy miesiąc od wybuchu pandemii, kiedy nie odnotowano wzrostu tego wskaźnika.

Zdaniem ministerstwa w kolejnych miesiącach dynamika wzrostu bezrobocia rejestrowanego wyhamowuje, choć prawdopodobny jest zwiększony napływ bezrobotnych po upływie okresu wypowiedzeń i zakończeniu sezonu letniego.

Ze wstępnych danych wynika, że liczba bezrobotnych w końcu lipca 2020 roku wyniosła 1 030,2 tys. osób.

Efekt tarczy antykryzysowej

Po okresie zamrożenia gospodarki i wynikających z tego ograniczeniach sytuacja na rynku pracy wydaje się stabilizować. Pierwsze niepokojące reakcje pracodawców i związane z nimi zapowiedzi zwolnień wyraźnie osłabły. Niewątpliwie wpływ na to miały działania zaproponowane w tzw. tarczy antykryzysowej.

Na ochronę miejsc pracy w ramach samej tarczy antykryzysowej przeznaczono ponad 44,2 mld złotych, a w ramach trzech tarcz – antykryzysowej, finansowej i pomocowej – do przedsiębiorców i pracowników trafiło 126,5 mld złotych, dzięki czemu udało się uratować ponad 5 mln miejsc pracy.

Przypomnijmy, według danych Eurostatu w czerwcu 2020 roku Polska była, po Czechach, drugim krajem w Unii Europejskiej o najniższej stopie bezrobocia, osiągając stopę na poziomie 3 proc. To dużo mniej niż wynosi unijna średnia notowana na poziomie 7,1 proc.

Źródło:

www.gov.pl