Sprzedaż przedmiotów w leasingu, opodatkowanie szkoleń zawodowych i sprzedaż wierzytelności. Trzy nowe interpretacje ogólne MF

Gdy chcemy sprzedać przedmiot umowy leasingu lub dokonać zmian w umowie

Wydana przez MF interpretacja ogólna wyjaśnia ewentualne wątpliwości co do modyfikacji treści umowy leasingu, a także skutków sprzedaży przedmiotu leasingu przez finansującego w trakcie trwania umowy.

W interpretacji wskazano zakres dopuszczalnych zmian postanowień umowy leasingu (w tym co do okresu jej trwania, czy wysokości rat leasingowych), które nie mają wpływu na jej treść jako umowy leasingu dla celów podatkowych i tym samym nie powodują konieczności ponownego podatkowego jej weryfikowania. Rozstrzygnięto również kwestię ustalenia wysokości przychodu w przypadku sprzedaży przedmiotu leasingu na rzecz osoby trzeciej, w trakcie trwania umowy.

Taka interpretacja jest korzystna i istotna z punktu widzenia tysięcy przedsiębiorców, którzy w związku z kłopotami wywołanymi epidemią COVID-19, mogą potrzebować ograniczenia ponoszonych przez firmy kosztów prowadzonej działalności i zbycia na rzecz innych przedsiębiorstw dóbr leasingowanych.

Gdy samorząd zawodowy wysyła nas na szkolenie

Organy podatkowe kwalifikowały uczestnictwo w szkoleniu organizowanym przez samorząd zawodowy do przychodu podatnika – członka tego samorządu. Stanowisko to nie było podzielane w orzeczeniach sądów administracyjnych.

W interpretacji ogólnej Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej uwzględniono pogląd prezentowany w wyrokach sądów administracyjnych. W rezultacie, zapewnienie przez samorząd zawodowy nieodpłatnego szkolenia członkowi tego samorządu, nie stanowi dla niego przychodu w rozumieniu ustawy PIT.

To korzystne stanowisko będzie miało znaczenie np. dla lekarzy, pielęgniarek i położnych, przedstawicieli zawodów prawniczych i innych, którym samorządy zawodowe zapewniają tego rodzaju świadczenia.

Gdy chcemy sprzedać wierzytelność w ramach umowy faktoringu

W przypadku podatnika, który dokonywał cesji wierzytelności własnej w ramach umowy faktoringu, organy podatkowe niejednolicie oceniały skutki w podatku dochodowym, jakie u takiego podatnika wiązać się będą z taką umową. W szczególności dotyczyło to sposobu określenia przez podatnika wysokości kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja porządkuje dotychczasową praktykę administracji skarbowej w tym zakresie poprzez wskazanie zasad, jakimi w przypadku takiej umowy powinien kierować się podatnik przy ustalaniu wysokości uzyskanych przychodów oraz poniesionych kosztów uzyskania przychodów.

Dzięki wydanej interpretacji nie będzie dochodzić do przypadków podwójnego opodatkowania podatnika z tego samego tytułu. Wydana interpretacja zwiększać będzie pewność stosowania prawa i płynność finansową przedsiębiorstw w trudnych czasach pandemii.

 

Źródło: Ministerstwo Finansów

Sztuczna inteligencja sprawdzi jak wykorzystywano Twoje zdjęcia

Przekonał się o tym pewien kanadyjski filmowiec i dokumentalista. W 2006 r. umieścił on swoje zdjęcie z miesiąca miodowego w popularnej aplikacji Flickr. Po piętnastu latach skorzystał on z wczesnej wersji oprogramowania Exposing.AI, dzięki czemu odkrył on, że setki jego zdjęć umieszczonych w aplikacji Flickr, znalazły się w zestawach danych, które mogły zostać wykorzystane do szkolenia systemów rozpoznawania twarzy na całym świecie.

Flickr, przez lata zmieniał właścicieli. Obecnie jest własnością firmy SmugMug. Umożliwia ona użytkownikom udostępnianie ich zdjęć na licencji Creative Commons. Licencja ta, oznacza, że inni użytkownicy mogą używać zdjęć z niewielkimi ograniczeniami, które i tak są często ignorowane. W 2014 r. Yahoo, ówczesny właściciel Flickr, wykorzystał wiele z tych zdjęć w zestawie danych, który miał pomóc w pracy nad rozpoznawaniem obrazów. Następnie Brett Gaylor dowiedział się, że jego zdjęcia mogły przysłużyć się systemowi monitoringu w Stanach Zjednoczonych oraz że jeden z tych systemów był używany do śledzenia Ujgurów w Chinach. Przedstawiona historia opowiada nam o niezamierzonych konsekwencjach umieszczania własnych fotografii w popularnej i modnej aplikacji.

Innym przykładem platformy, która wykorzystywała zdjęcia użytkowników aplikacji Flickr był MegaFace. Było to zbiór danych stworzony przez profesorów z University of Washington w 2015 r. Zbudowali go bez wiedzy i zgody ludzi, których obrazy złożyli w ogromną pulę zdjęć. Profesorowie umieścili tenże zbiór w Internecie, aby inni mogli go pobrać. MegaFace został pobrany ponad 6000 razy przez firmy i agencje rządowe na całym świecie. Obejmowały one m.in. amerykańskiego przedsiębiorcę w dziedzinie obronności Northrop Grumman, ByteDance, czy chińską firmą monitorująca – Megvii. Ostatni z wymienionych podmiotów znalazł się na w zeszłym roku na czarnej liście Departamentu Handlu USA po tym, jak chiński rząd wykorzystał swoją technologię do monitorowania Ujgurów w tym kraju.

Aplikacja Exposing. AI pozwala użytkownikowi na sprawdzenie czy umieszczone przez niego zdjęcia w aplikacji Flickr zostały wykorzystane do badań nad systemami rozpoznawania twarzy. Exposing.AI działa od stycznia tego roku i liczy około 3,6 mln zdjęć. Wiele osób nie zdaje sobie sprawy z tego, że ich zdjęcia mogą być wykorzystane bez ich wiedzy. Nikt ich o tym fakcie nie informuje i dopiero takie narzędzie jak Exposing.AI przedstawia im namacalny dowód na wykorzystanie ich zdjęć do celów, o których nie mieli pojęcia.

Należy przypuszczać, że narzędzia takie jak Exposing.AI będą w przyszłości rozwijane i udostępniane coraz szerszym rzeszom internautów. Jest to mały, choć znaczący krok do odzyskania kontroli nad swoimi danymi osobowymi a przynajmniej do uzyskania wiedzy o celu i zakresie ich wykorzystania przez różne podmioty.

Źródło: https://cyfrowa.rp.pl/technologie, https://www.nytimes.com/

Korzyści dla kwartalnych podatników świadczących usługi z załącznika nr 15 do ustawy o VAT

Podatnicy VAT mogą rozliczać VAT na podstawie deklaracji podatkowych sporządzanych i składanych za okresy miesięczne (obecnie w formie JPK_VAT) lub – jeśli posiadają status małego podatnika – także za okresy kwartalne. Na podstawie art. 99 ust. 2 i ust. 3 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.; dalej: VATU) możliwość kwartalnego rozliczania VAT została przyznana:

Mały podatnik, który rozlicza VAT za okresy kwartalne składa deklarację podatkową w terminie do 25 dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym kwartale.

Wyłączenia z prawa do kwartalnego rozliczania VAT

Jednak nie każdy mały podatnik może rozliczać VAT za okresy kwartalne. Na okoliczności, które wyłączają to prawo wskazuje art. 99 ust. 3a VATU. Zgodnie z obecnym jego brzmieniem prawa do rozliczania VAT na podstawie kwartalnych deklaracji podatkowych nie mają podatnicy:

Prawa do składania kwartalnych deklaracji VAT nie posiadają także podatnicy, którzy dokonują dostaw towarów wymienionych w załączniku nr 15 do VATU, na co wskazuje art. 99 ust. 3a pkt 2 VATU, przy czym przepis ten w ostatnich latach był dość często nowelizowany przez ustawodawcę.

Modyfikacja wyłączenia na przestrzeni ostatnich lat

Do 31.10.2019 r. art. 99 ust. 3a pkt 2 VATU wykluczał prawo do kwartalnego rozliczenia VAT przez małych podatników, którzy w danym kwartale lub w poprzedzających go 4 kwartałach dokonali dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 13 do VATU, jeżeli łączna wartość tych dostaw bez kwoty podatku przekroczyła, w którymkolwiek miesiącu z tych okresów, kwotę 50 000 zł. Na tej podstawie prawa do składania kwartalnych deklaracji VAT pozbawieni byli mali podatnicy dokonujący dostawy towarów wrażliwych na wyłudzenia, które obejmował wówczas załącznik nr 13 do VATU.

W okresie od 1.11.2019 r. do 31.12.2020 r. ten sam przepis wykluczał prawo do kwartalnego rozliczania VAT przez małych podatników, którzy w danym kwartale lub w poprzedzających go 4 kwartałach dokonali dostawy towarów lub świadczenia usług, o których mowa w załączniku nr 15 do VATU, jeżeli łączna wartość tych czynności bez kwoty podatku przekroczyła, w którymkolwiek miesiącu (dotyczącym tych okresów), kwotę 50 000 zł. Rozszerzenie katalogu czynności, które wykluczały prawo do kwartalnego rozliczenia nastąpiło na podstawie ustawy z 9.8.2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1751). Zmiana przepisu, polegająca głównie na zastąpieniu w jego treści wyrazów “załącznik nr 13” wyrazami “załącznik nr 15”, miała w praktyce istotne znaczenie, ponieważ zakres czynności objętych załącznikiem nr 15 był znacznie większy niż zakres wynikający z załącznika nr 13. Na skutek nowelizacji art. 99 ust. 3a pkt 2 VATU ustawodawca w 2020 r. pozbawił prawa do kwartalnego rozliczania VAT nie tylko małych podatników dokonujących dostaw towarów wrażliwych na wyłudzenia VAT, ale także tych małych podatników, którzy np. dokonywali dostaw towarów i świadczenia usług objętych przed 1.11.2019 r. odwrotnym obciążeniem w obrocie krajowym, jeśli łączna wartość netto transakcji w danym miesiącu przekroczyła limit 50 000 zł. W ten sposób prawo do składania kwartalnych deklaracji VAT tracili np. mali podatnicy świadczący usługi budowlane.

Korzystna zmiana od 1.1.2021 r.

Myślę, że nowelizacja art. 99 ust. 3a pkt 2 VATU, obowiązująca w okresie od 1.11.2019 r. do 31.12.2020 r., która w istotny sposób rozszerzyła zakres przedmiotowy czynności powodujących wyłączenie prawa do składania kwartalnych deklaracji VAT przez małych podatników, była jednak niezamierzonym przeoczeniem ustawodawcy.

Przeoczenie to z 1.1.2021 r. zostało naprawione. W wyniku wejścia w życie przepisów ustawy z 27.11.2020 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 2419), tj. ustawy wprowadzającej w życie m.in. pakiet uproszczeń określanych jako SLIM VAT, ustawodawca ponownie znowelizował art. 99 ust. 3a pkt 2 VATU. Nowelizacja ta opiera się na wyłączeniu prawa do kwartalnego rozliczenia VAT tylko w przypadku dostaw towarów wymienionych w załączniku nr 15 do VATU (podobnie jak to miało miejsce przed 1.11.2019 r.), nie obejmuje natomiast usług w nim wymienionych. W obecnym brzmieniu art. 99 ust. 3a pkt 2 VATU, prawa do składania kwartalnych deklaracji VAT nie mają ci mali podatnicy, którzy w danym kwartale lub w poprzedzających go 4 kwartałach dokonali dostawy towarów, o których mowa w załączniku nr 15 do VATU, jeżeli łączna wartość tych dostaw bez kwoty podatku przekroczyła, w którymkolwiek miesiącu z tych okresów, kwotę 50 000 zł.

W ten sposób ustawodawca „przywrócił” prawo do składania kwartalnych deklaracji VAT przez małych podatników wykonujących roboty budowlane z załącznika nr 15 do ustawy o VAT, nawet jeśli ich wartość netto przekroczy w miesiącu kwotę 50 000 zł. Przepis określony przez art. 99 ust. 3a pkt 2 VATU, w obecnym brzmieniu, całkowicie pomija świadczenie usług wymienionych w załączniku nr 15 do VATU.

 

Zawiadomienie o wyborze kwartalnego VAT

Informacja ta jest o tyle istotna, że w przypadku małych podatników, którzy nie wybrali metody kasowej, pisemne zawiadomienie w sprawie wyboru kwartalnego rozliczania VAT należy złożyć do naczelnika urzędu skarbowego najpóźniej do 25. dnia drugiego miesiąca kwartału, za który będzie po raz pierwszy złożona kwartalna deklaracja podatkowa. Jeśli więc mały podatnik świadczy usługi budowlane objęte załącznikiem nr 15 do VATU i chciałby od stycznia 2021 r. rozliczać VAT kwartalnie, to zawiadomienie w tej sprawie powinien złożyć najpóźniej do 25.2.2021 r. Zawiadomienie to należy złożyć poprzez aktualizację druku VAT-R.

Do 1 marca 2021 r. należy złożyć roczną informację dotyczącą realizacji PPE

Roczną informację dotyczącą realizacji PPE należy złożyć na wzorze z rozporządzenia. W związku z faktem, że w ostatnich dwóch latach została utworzona rekordowa ilość PPE (przede wszystkim jako alternatywa dla PPK), warto pamiętać, że złożenie rocznej informacji jest jednym z obowiązków pracodawcy na etapie funkcjonowania PPE. Duża grupa pracodawców po raz pierwszy będzie taką informacje składała do Komisji Nadzoru Finansowego.

Zgodnie z art. 23 ustawy z 20.4.2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych pracodawca ma obowiązek przekazywania do Komisji Nadzoru Finansowego rocznej informacji dotyczącej realizacji prowadzonego PPE w terminie do dnia 1 marca za poprzedni rok kalendarzowy. Obowiązek ten dotyczy wszystkich pracodawców prowadzących PPE, bez względu na jego formę, liczbę uczestników, czy też wartość aktywów. Co ważne, nawet w sytuacji, kiedy program został założony pod koniec 2020 roku i pracodawcy nie dokonali w minionym roku żadnej wpłaty do PPE, informację roczną należy złożyć. W takiej sytuacji należy podać przede wszystkim informację o liczbie pracowników, pozostałych danych taki pracodawca nie może uzupełnić, bowiem nie odprowadził żadnej składki podstawowej ani składki dodatkowej. W związku z tym warto o tym obowiązku pamiętać.

Jakie informacje pracodawca powinien przekazać?

W treści rocznej informacji należy przekazać informacje dotyczące:

• ilości osób, za które pracodawca odprowadzał składkę podstawową,

• ilości osób, które nie są już uczestnikiem PPE (np. były pracownik),

• ilości osób decydujących się na odprowadzenie składki dodatkowej do PPE.

W informacji należy również podać łączną liczbę osób zatrudnionych, które są pracownikami w rozumieniu ustawy o PPE, a także łączną przekazaną do instytucji finansowej sumę składek podstawowych i składek dodatkowych, które w 2020 roku zostały wpłacone na rachunek uczestników PPE.

Jeżeli pracodawca w 2020 roku zdecydował się na jednostronne zawieszenie odprowadzania składek podstawowych do PPE, to taką informację należy przekazać do KNF, wskazując przy tym, w jakim okresie trwało zawieszenie. W związku z kryzysem spowodowanym koronawirusem i epidemią wielu pracodawców korzystało z takiego rozwiązania, albo nadal korzysta i o tym fakcie należy poinformować KNF. O ile wcześnie, w momencie jednostronnego zawieszania odprowadzania składek podstawowych do PPE pracodawca nie miał takiego obowiązku informacyjnego, to już w informacji rocznej taki fakt musi zostać wskazany. Ponadto, jeżeli pracodawca decydował się jednostronnie ograniczenie wysokości składki podstawowej, to taka informacja również powinna zostać wskazana w rocznej informacji, zawierając zarówno okres, w jakim trwało obniżenie, jak również wysokość składki podstawowej, do jakiej ją obniżono.

Informacja roczna dotycząca realizacji prowadzonego Pracowniczego Programu Emerytalnego powinna zostać przygotowana zgodnie ze wzorem stanowiącym załącznik do rozporządzenia MPS z 28.5.2004 r. w sprawie przekazywania przez pracodawcę organowi nadzoru rocznej informacji dotyczącej realizacji prowadzonego pracowniczego programu emerytalnego.

Gdzie należy złożyć dokumenty?

Informacja za 2020 rok powinna zostać przekazana przesyłką poleconą w terminie do 1 marca 2021 roku na adres: Komisja Nadzoru Finansowego; ul. Piękna 20; 00-549 Warszawa.

 

Jak wypełnić druki?

Z perspektywy pracodawcy najtrudniejsze są dwie tabele które należy wypełnić w informacji rocznej. Tabela nr 2 i nr 3.

Tabela nr. 2 dotyczy liczby uczestników PPE w podziale na trzy kategorie.

W pierwszej kolumnie należy uwzględnić uczestników w stosunku, do których na koniec każdego kwartały istniał obowiązek odprowadzenia składki podstawowej przez pracodawcę; w szczególności należy pamiętać, że uwzględniamy tutaj wszystkie aktywne osoby czyli takie które nie wypowiedziały udziału w programie ale są np. na urlopie macierzyńskim albo na zwolnieniu lekarskim (e-zla). Ponadto uwzględniamy tutaj również takich pracowników, którzy wypowiedzieli umowę zakładową, ale na koniec kwartału okres wypowiedzenia nadal trwał a pracodawca miał obowiązek odprowadzania składek do PPE.

W drugiej kolumnie drugiej należy wskazać liczbę uczestników, którzy przystąpili do programu, ale ich zatrudnienie u pracodawcy przesyłającego sprawozdanie ustało lub wypowiedzieli udział w programie, czyli są już nieaktywnymi uczestnikami ale środki nadal znajdują się w PPE prowadzonym przez pracodawcę składającego informacje roczną, z zastrzeżeniem że środki zgormadzone na rachunku nie zostały przeniesione do innego PPE lub na IKE ani nie dokonali ich wypłaty ze względu na uzyskanie uprawnień emerytalnych. W trzeciej kolumnie należy wskazać osoby za które pracodawca odprowadzał składkę dodatkową.

Dane w tabeli nr 2 należy podawać wg stanu na koniec kwartału.

W tabeli nr 3 pracodawca ma obowiązek wskazać dane o składkach, wypłatach i wypłatach transferowych oraz liczbie zatrudnionych pracowników. Należy podać łączną liczbę pracowników według stanu na 31.12.2020 r., łączną sumę składek podstawowych przekazanych do instytucji finansowej w 2020 r., łączną sumę składek dodatkowych jakie pracodawca potrącił z wynagrodzenia uczestników PPE zgodnie z ich dyspozycjami, a także informacje o liczbie dokonanych wypłat transferowych w 2020 r. na inne PPE albo na IKE.

Interpretacja ogólna dotycząca kwalifikowania dla celów VAT transakcji z wykorzystaniem kart paliwowych

 

Interpretacja ogólna dotycząca transakcji z wykorzystaniem kart paliwowych, realizowanych w modelu trójstronnym, została przygotowana przez Ministerstwo Finansów w związku z potrzebą doprecyzowania sposobu ich opodatkowania. Interpretacja uwzględnia tezy wyroku TSUE w sprawie C-235/18 Vega International w zakresie kwalifikacji transakcji z wykorzystaniem kart paliwowych

– wyjaśnia wiceminister finansów Jan Sarnowski.

W ramach występujących w obrocie schematów korzystania z kart paliwowych, w których uczestniczą trzy podmioty:

Transakcja udostępniania kart paliwowych powinna być zakwalifikowana jako świadczenie usług, jeżeli w danym przypadku doszło do łącznego spełnienia poniższych przesłanek:

Niezależnie od powyższego Ministerstwo Finansów informuje, że na mocy ustawy z 27 listopada 2020 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, 1 stycznia 2021 r. został uchylony przepis art. 7 ust. 8 ustawy o VAT. W momencie wyeliminowania tego przepisu z porządku prawnego, doszło do utraty aktualności, a tym samym mocy ochronnej interpretacji indywidualnych wydanych w zakresie tego przepisu.

Aktualność interpretacji indywidualnej jest bowiem ściśle powiązana z okresem, w jakim obowiązuje przepis, którego dana interpretacja dotyczy. Interpretacje indywidualne zachowują natomiast swoją moc ochronną (na zasadach wynikających z art. 14k-14m Ordynacji podatkowej) w odniesieniu do okresu, w jakim interpretowany przepis pozostawał w obrocie prawnym. Należy jednak podkreślić, że podatnicy posiadający interpretacje indywidualne wydane w zakresie przepisu art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, mogą nadal korzystać z wynikającej z nich ochrony w odniesieniu do okresów rozliczeniowych sprzed 1 stycznia 2021 r.

 

Źródło: Ministerstwo Finansów

Raportowanie umów o dzieło daje ZUS-owi większe możliwości ich kontroli

Przy okazji wdrażania tarcz antykryzysowych uchwalono przepisy, które nakładają na przedsiębiorców obowiązek rejestrowania w ZUS umów o dzieło od stycznia 2021 roku.

Jak zgłaszać?

Umowy o dzieło należy wykazać w specjalnym formularzu ZUS RUD (zgłoszenie umowy o dzieło) i przekazać w ciągu siedmiu dni od zawarcia umowy, pod karą grzywny (do 5 tys. zł), osobiście w urzędzie lub elektronicznie przez PUE ZUS. W formularzu trzeba wskazać dane zamawiającego dzieło i osoby, która je wykona.

W jakim celu został wprowadzony rejestr umów o dzieło?

Jak wskazuje ZUS, rejestr pozwoli dokładniej oszacować liczbę zawieranych w Polsce umów o dzieło, a zgromadzone w nim informacje będą wykorzystywane do celów statystyczno-analitycznych. GUS szacuje liczbę osób, z którymi została zawarta umowa zlecenia lub umowa o dzieło, a które nie były nigdzie zatrudnione na podstawie stosunku pracy w 2019 roku, na ok. 1,2 mln.

Co istotne, kontrole ZUS nie będą dotyczyć tylko umów o dzieło zawartych po 1 stycznia 2021 roku, pod lupę mogą trafić także umowy zawierane wcześniej. Kontroli mogą spodziewać się zwłaszcza ci płatnicy, którzy w ostatnim czasie rezygnowali z umów o dzieło i przechodzili na umowę zlecenie.

Oskładkowanie umów cywilno-prawnych

Obecnie składki płacone są z każdej umowy o pracę oraz z części umów zleceń. Pojawiały się już pomysły, by także z umów o dzieło były odprowadzane składki, na razie jednak żadnych regulacji w tym zakresie jeszcze nie ma.

Źródło:

newseria.pl

Brak obowiązku ustanowienia przedstawiciela podatkowego

Podatnik nieposiadający siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa członkowskiego UE, podlegający obowiązkowi zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny, jest obowiązany ustanowić przedstawiciela podatkowego (art. 18a ust. 1 VATU). Obowiązek ten dotyczy podmiotów z państw trzecich, prowadzących działalność opodatkowaną podatkiem VAT na terytorium Polski. Przedstawiciel podatkowy odpowiada solidarnie z podatnikiem za zobowiązania podatkowe, które przedstawiciel rozlicza w imieniu i na rzecz podatnika.

Jednaj gdy obiwiązują regulacje w zakresie współpracy administracyjnej, zwalczania oszustw i dochodzenia należności w obszarze podatku VAT, istnieje możliwość prowadzenia działalności bez konieczności ustanawiania przedstawiciela podatkowego. Na tej podstawie przygotowano projekt rozporządzenia w sprawie braku obowiązku ustanawiania przedstawiciela podatkowego. W rozporządzeniu określono, że jeżeli podatnik VAT czynny posiada siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium państwa trzeciego, z którym została zawarta umowa w zakresie współpracy administracyjnej, zwalczania oszustw i dochodzenia należności w obszarze podatku VAT, tj. Królestwa Norwegii albo Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, nie ma obowiązku ustanawiania przedstawiciela podatkowego.

Umożliwi to podmiotom mającym siedzibę prowadzenia działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w Wielkiej Brytanii, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, prowadzenie działalności opodatkowanej podatkiem VAT w Polsce na dotychczasowych zasadach, tj. bez konieczności ustanowienia przedstawiciela podatkowego.

Rozporządzenie ma wejść w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia, natomiast z mocą od 1.1.2021 r.

Zmiany w zakresie wymiany informacji podatkowych

Projekt rozporządzenia dotyczy zmian w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z 17.7.2017 r. w sprawie upoważnienia organów Krajowej Administracji Skarbowej do wykonywania niektórych czynności związanych z wymianą informacji podatkowych z innymi państwami. W ramach tych zmian upoważniono Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Poznaniu do wykonywania zadań Szefa Krajowej Administracji Skarbowej dotyczących informacji o schematach podatkowych w zakresie informacji o wydanych interpretacjach podatkowych i decyzjach w sprawach cen transakcyjnych oraz informacji o schematach podatkowych transgranicznych.

Dodatkowo rozszerzono zakres udostępnianych informacji podatkowych o:

1) informacje dotyczące szczególnych kategorii dochodu i kapitału oraz informacje dotyczące rachunku raportowanego udostępniane Dyrektorowi Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku;

2) informacje podatkowe zawarte w informacjach o grupie podmiotów oraz sprawozdaniach według krajów udostępniane Dyrektorowi Izby Administracji Skarbowej w Łodzi.

Ponadto, upoważniono poszczególnych naczelników urzędów skarbowych do przeprowadzania kontroli w obszarze obowiązków wynikających z automatycznej wymiany informacji podatkowych o rachunkach raportowanych i informacji o grupie podmiotów oraz nakładania kar pieniężnych w przypadku wykrycia nieprawidłowości. Dotychczas zadania te były wyłącznie w kompetencji I Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie.

Nowe przepisy wejdą w życie dzień po ich ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.

Łatwiejszy dostęp do danych z Krajowego Rejestru Karnego

W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 187 opublikowano ustawę z 21.1.2021 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (dalej: nowelizacja).

Zmiany wprowadzono do ustawy z 24.5.2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1158 ze zm.; dalej: KrRejKarU). Informacji o osobach (podmiotach zbiorowych) zgromadzonych w KRK udziela się na zapytanie lub wniosek podmiotów wymienionych w art. 19 ust. 1 i 1a KrRejKarU. Dodano przepis, zgodnie z którym podmioty wymienione w art. 6 ust. 1 pkt 4–7 i 8 KrRejKarU, czyli:

– mogą uzyskiwać informacje o osobie i informacje o podmiocie zbiorowym na podstawie danych zgromadzonych w KRK także na żądanie (art. 19 ust. 1aa KrRejKarU). Żądania te składa się za pośrednictwem systemu teleinformatycznego (art. 19 ust. 1b KrRejKarU).

Zgodnie z ust. 4–6 dodanymi do art. 20 KrRejKarU:

Ponadto zmianę wprowadzono w art. 20 ust. 1 pkt 14 ustawy z 6.7.2001 r. o przetwarzaniu informacji kryminalnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2126 ze zm.), zgodnie z którym podmiotem zobowiązanym do przekazywania informacji kryminalnych do Krajowego Centrum Informacji Kryminalnych jest Minister Sprawiedliwości w zakresie danych zgromadzonych w KRK, a wcześniej był to dyrektor Biura Informacyjnego Krajowego Rejestru Karnego.

Dodajmy, że zmieniono też treść art. 217 § 4 ustawy z 14.6.1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 256 ze zm.), zgodnie z którym po zmianie zaświadczenie wydaje się w formie dokumentu elektronicznego, jeżeli zażąda tego osoba ubiegająca się o zaświadczenie. W takim przypadku zaświadczenie jest opatrzone kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym, podpisem osobistym osoby upoważnionej do jego wydania albo kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną. Poprzednio, zaświadczenie wydawało się w formie dokumentu elektronicznego, opatrzonego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, jeżeli zażądała tego osoba ubiegająca się o zaświadczenie.

Zmiany w KSH przesuwają wejście w życie przepisów o prostej spółce akcyjnej

W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 187 opublikowano ustawę z 21.1.2021 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw.

Zmiany wprowadzono do ustawy z 19.7.2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw (t.j. Dz.U. poz. 1655 ze zm.; dalej: nowelizacja). Ustawa ta wprowadza szereg przepisów do ustawy z 15.9.2000 r. – Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.; dalej: KSH), które dotyczą możliwości założenia prostej spółki akcyjnej, tj. przede wszystkim przepisy art. 300¹ – 300¹³⁴ KSH.

W konsekwencji zmiany wprowadzono także do ustawy z 30.8.2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks spółek handlowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1798 ze zm.), która wprowadza z kolei zmiany do KSH w zakresie niektórych przepisów dotyczących prostej spółki akcyjnej (m.in. akcjonariusza spółki, nabycia akcji albo ustanowienia na niej ograniczonego prawa rzeczowego, kar dla członka zarządu albo likwidatora prostej spółki akcyjnej). Przepisy te także wejdą w życie 1.7.2021 r.