Jak utworzyć grupę VAT?
Przepisy regulujące kwestię założenia grupy VAT
Regulacją opisującą bardzo syntetycznie proces założenia grupy VAT jest nowy art. 96 ust. 3b VATU, zgodnie z którym w przypadku grupy VAT, przedstawiciel grupy VAT składa zgłoszenie rejestracyjne (czyli VAT-R) do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla tego przedstawiciela, wraz z umową o utworzeniu grupy VAT. Przedstawiciel grupy VAT to podmiot reprezentujący grupę VAT w zakresie obowiązków tej grupy (nowy art. 2 pkt 48 VATU).
Zwróćmy jednak uwagę na to, że złożenie dokumentów rejestracyjnych jest jednak jednym z końcowych etapów zakładania grupy VAT, a poprzedza go wiele innych czynności wymagających w szczególności weryfikacji czy dane podmioty mogą założyć grupę VAT oraz jaki wpływ będzie to miało na ich działalność oraz sytuację finansową.
Analiza spełnienia warunków założenia grupy VAT
Jak wskazano w nowym art. 2 pkt 47 VATU, grupę VAT stanowi grupa podmiotów powiązanych finansowo, ekonomicznie i organizacyjnie, zarejestrowaną jako podatnik VAT. Jednym z pierwszych kroków zmierzających do założenia grupy VAT powinno więc być określenie jakie podmioty mają ją utworzyć oraz zweryfikowanie, czy spełniają wymogi w zakresie powiązań finansowych, ekonomicznych i organizacyjnych. Wszystkie te rodzaje powiązań zostały prawnie zdefiniowane.
Zgodnie z nowym art. 15a ust. 3 VATU, podatników uważa się za powiązanych finansowo, jeżeli jeden z podatników będących członkiem grupy VAT posiada bezpośrednio ponad 50% udziałów (akcji) w kapitale zakładowym lub ponad 50% praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub ponad 50% prawa do udziału w zysku, każdego z pozostałych podatników będących członkami tej grupy.
Natomiast powiązania ekonomiczne występują według nowym art. 15a ust. 4 VATU, jeżeli:
1) przedmiot głównej działalności członków grupy VAT ma taki sam charakter lub
2) rodzaje działalności prowadzonej przez członków grupy VAT uzupełniają się i są współzależne, lub
3) członek grupy VAT prowadzi działalność, z której w całości lub w dużej mierze korzystają inni członkowie grupy VAT.
Wreszcie powiązanie organizacyjne występują między podatnikami, jeśli zgodnie z nowym art. 15a ust. 5 VATU:
1) prawnie lub faktycznie, bezpośrednio lub pośrednio, znajdują się pod wspólnym kierownictwem, lub
2) organizują swoje działania całkowicie lub częściowo w porozumieniu.
Konieczność weryfikacji istnienia powiązań finansowych, ekonomicznych i organizacyjnych pomiędzy członkami grupy VAT występuje nie tylko w związku z tworzeniem grupy VAT. Zgodnie bowiem z nowym art. 15a ust. 6 VATU warunek istnienia tych powiązań musi być spełniony nieprzerwanie przez okres, w jakim ta grupa posiada status podatnika.
Kolejnym krokiem powinno być przeprowadzenie szeregu analiz zmierzających do określenia w jaki sposób utworzenie grupy VAT wpłynie na prowadzenie działalności i sytuację finansową członków grupy VAT. Choć nie wymagają tego nowe regulacje VATU, to jednak analizy te mogą wykazać, że założenie grupy VAT będzie w niektórych sytuacjach bezcelowe, bądź też nieopłacalne finansowo.
Zawarcie umowy o założeniu grupy VAT
W świetle nowego art. 15a ust. 1 VATU członkami grupy VAT mogą być wyłącznie podmioty, które zawarły umowę o utworzeniu grupy VAT.
W przepisach podatkowych przewidziano jedynie minimalne wymagania jakie powinna spełnić umowa o utworzeniu grupy VAT, dając podatnikom możliwość uregulowania w niej jeszcze innych kwestii, które mogą okazać się niezwykle istotne w toku funkcjonowania grupy VAT. Jako przykład można wskazać sposób dzielenia się między członkami grupy danymi niezbędnymi do przygotowania ewidencji VAT i JPK_V7, w tym cząstkowych ewidencji i JPK_V7, czy też finansowania przez nich zobowiązania podatkowego z tytułu VAT.
Natomiast w odniesieniu do umowy o utworzeniu grupy VAT nowy art. 15a ust. 10 VATU wskazuje, że powinna być sporządzona na piśmie. Ponadto, wprost wskazano, że powinna zawierać co najmniej:
- nazwę grupy VAT z dodatkowym oznaczeniem „grupa VAT” lub „GV”,
- dane identyfikacyjne podatników tworzących grupę VAT, w tym dane dotyczące oddziału w przypadku podatnika nieposiadającego siedziby na terytorium kraju, oraz wysokość kapitału zakładowego każdego z tych podatników,
- wskazanie przedstawiciela grupy VAT, wyznaczonego spośród jej członków,
- dane identyfikacyjne udziałowców (akcjonariuszy) i wysokość ich udziału w kapitale zakładowym podatników tworzących grupę VAT, posiadających ponad 50% udziałów (akcji) w kapitale zakładowym tych podatników,
- wskazanie okresu, na jaki grupa VAT została utworzona, nie krótszego niż 3 lata.
Złożenie dokumentów rejestracyjnych do urzędu skarbowego
Aby rozpoczęta została procedura rejestracji grupy VAT jako nowego podatnika VAT, konieczne jest w świetle art. 96 ust. 3b VATU złożenie zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R oraz umowy o utworzeniu grupy VAT. Dokumenty te powinny być złożone do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla przedstawiciela grupy VAT.
W wersji 16 zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R, jak wynika z projektu nowelizacji rozporządzenia MF dotyczącego tego formularza, przewidziano nowe pola umożliwiające wskazanie, że tworzona jest grupa VAT:
Należy jednak pamiętać, że skoro grupa VAT jest nowym, oddzielnym od swoich członków podatnikiem VAT, to powinna otrzymać nowy numer NIP. W tym celu konieczne jest złożenie właściwego formularza NIP. Obecnie czekamy na nowelizację przepisów wskazującą, który z formularzy (NIP-2, NIP-8 czy może inny formularz) powinien zostać w tym celu złożony.
Moment powstania grupy VAT
Zgodnie z art. 15a ust. 12 VATU, grupa VAT nabywa status podatnika z dniem wskazanym w umowie o utworzeniu grupy VAT, nie wcześniej jednak niż z dniem dokonania rejestracji jako podatnik VAT. Oczywiście, w zależności od rodzaju działalności gospodarczej prowadzonej przez członków grupy VAT, grupa może zostać zarejestrowana jako podatnik VAT czynny albo podatnik VAT zwolniony.
Niemniej jednak, ze względu na konstytutywny charakter rejestracji grupy VAT należy pamiętać o tym, że to data rejestracji, a nie data wskazana w umowie o utworzeniu grupy VAT, wyznacza początek istnienia grupy VAT. Zasadne więc będzie odpowiednio wcześniejsze złożenie dokumentów rejestracyjnych, aby organy podatkowe mogły zweryfikować dokumenty i zarejestrować grupę VAT w zaplanowanym przez nią okresie.
Płaca minimalna w górę do 3383 zł i 3450 zł
W związku z wysoką prognozowaną inflacją na 2023 r., płaca minimalna będzie rosła po raz pierwszy dwukrotnie w ciągu roku. Odpowiednio od 1.1.2023 r. i 1.7.2023 r. Propozycja rządu wygląda następująco:
- od 1 stycznia najniższa pensja będzie wynosiła 3383 zł, a
- od 1 lipca – 3450 zł.
Podobnie, dwukrotnie wzrośnie minimalna stawka godzinowa dla określonych umów cywilnoprawnych:
- od 1 stycznia stawka wynosiłaby 22,10 zł, a
- od 1 lipca – 22,50 zł.
Zgodnie z art. 3 ustawy z 10.10.2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, jeżeli prognozowany na rok następny wskaźnik cen, o którym mowa w art. 2 ust. 2 pkt 3 wynosi:
- co najmniej 105% – ustala się dwa terminy zmiany wysokości minimalnego wynagrodzenia oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej: od 1 stycznia i od 1 lipca;
- mniej niż 105% – ustala się jeden termin zmiany wysokości minimalnego wynagrodzenia oraz wysokości minimalnej stawki godzinowej: od 1 stycznia.
W związku z kwietniowymi rządowymi szacunkami w ramach prognoz wieloletnich wskaźnik inflacji na 2023 r. przekroczy 5% i może wynieść nawet 7,8%, co oznacza, że zastosowanie znajdzie punkt pierwszy wskazanego przepisu. W praktyce zasada podwójnego wzrostu płacy minimalnej nie miała jeszcze zastosowania, co więcej ustawa nie reguluje szczegółowo trybu i postępowania w tej sytuacji. W związku z tym, dopiero zostaną ustalone zasady i mechanizmy podwyżki płacy minimalnej od lipca 2023 r.
Zgodnie z przepisami ustawy o minimalnym wynagrodzeniu za pracę, do 15 czerwca Rada Ministrów przedstawia Radzie Dialogu Społecznego propozycję wysokości minimalnego wynagrodzenia za pracę oraz minimalnej stawki godzinowej w roku następnym. Następnie w RDS trwa dyskusja i próba wypracowania wspólnego stanowiska, biorąc jednak pod uwagę, że oczekiwania pracodawców oraz strony społecznej przedstawiane w ostatnich tygodniach były dość rozbieżne, można założyć, że raczej nie uda się osiągnąć porozumienia. Finalną wysokość płacy minimalnej na 2023 r. poznamy najpóźniej w połowie września 2022 r.
W uzasadnieniu do swojej decyzji Rada Ministrów wskazuje, że minimalne wynagrodzenie i minimalna stawka godzinowa w drugiej połowie 2022 r. wzrośnie o ponad 14% w stosunku do wartości z 2022 r.
Minimalne wynagrodzenie za pracę:
- proponowana kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę od 1.1.2023 r., tj. 3383 zł, oznacza wzrost o 373 zł w stosunku do kwoty obowiązującej w 2022 r. (3010 zł), czyli o 12,4%;
- podwyższenie płacy minimalnej od 1.7.2023 r. do 3450 zł oznacza wzrost o 440 zł w stosunku do kwoty z 2022 r., czyli o 14,6%.
Minimalna stawka godzinowa dla określonych umów cywilnoprawnych:
- proponowana minimalna stawka godzinowa dla określonych umów cywilnoprawnych od 1.1.2023 r., tj. 22,10, oznacza wzrost o 2,40 zł w stosunku do kwoty obowiązującej w 2022 r., czyli o 12,2%;
- podwyższenie minimalnej stawki godzinowej od 1.7.2023 r. do 22,50 zł oznacza wzrost o 2,80 zł w stosunku do kwoty z 2022 r., czyli o 14,2%.
Korygowanie błędnego paragonu wydanego klientowi
Sposób postępowania zależy od tego czy jesteście Państwo w stanie odzyskać błędny paragon. Jeżeli nie jest to możliwe, korekty należy moim zdaniem dokonać poprzez dokonanie stosownych zapisów w ewidencji korekt (bez dołączania do ewidencji oryginału błędnego paragonu i wystawieniu nowego paragonu) na podstawie innych dokumentów niż oryginał paragonu (np. na podstawie oświadczenia nabywcy), które to dokumenty powinny zostać dołączone do ewidencji korekt.
Z § 3 ust. 4 i 5 KasyR wynika, że w razie wystąpienia oczywistej pomyłki (tj. pomyłki łatwej do zauważenia, nasuwającej się każdemu bez potrzeby dodatkowych ustaleń, dokumentów – zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 12.2.2014 r., IPPP2/443-1213/13-5/KOM) w ewidencji podatnik dokonuje niezwłocznie jej korekty przez:
1) ujęcie w odrębnej ewidencji:
- błędnie zaewidencjonowanej sprzedaży (wartość sprzedaży brutto i wartość podatku należnego),
- krótkiego opisu przyczyny i okoliczności popełnienia pomyłki oraz dołączenie oryginału paragonu fiskalnego potwierdzającego dokonanie sprzedaży, przy której nastąpiła oczywista pomyłka,
2) zaewidencjonowanie z zastosowaniem kasy sprzedaży w prawidłowej wysokości.
Przepisy te nie mają jednak zastosowania w przypadku pomyłek innych niż oczywiste, w tym przypadku pomyłek ujawnianych po upływie pewnego (choćby krótkiego) czasu od dokonania sprzedaży (zob. przykładowo interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 31.7.2014 r., IPTPP4/443-366/14-2/BM). Nie oznacza to jednak, że w takich przypadkach nie jest dopuszczalne korygowanie sprzedaży zaewidencjonowanej przy zastosowaniu kas rejestrujących. Jak czytamy w wyroku NSA z 27.9.2018 r., I FSK 1753/16, Legalis, „Wymienione w przepisach „zwroty towarów oraz uznane reklamacje” i „oczywiste pomyłki” nie wyczerpują wszystkich zdarzeń mogących stanowić przyczynę korekty, nie oznacza to jednak, że korekta w innych sytuacjach nie powinna mieć miejsca. Możliwość, a wręcz konieczność jej dokonania, wynika bowiem bezpośrednio z przepisów ustawy o VAT określających podstawę opodatkowania oraz wysokość opodatkowania”.
Co istotne, w przypadkach takich nie jest konieczne posiadanie oryginału paragonu. Jak bowiem dalej czytamy w cytowanym powyżej wyroku „Nie jest przy tym przeszkodą brak oryginału paragonu fiskalnego wydanego nabywcy, który jest wymagany przy korektach powodowanych „oczywistymi pomyłkami”, zgodnie z § 3 ust. 5 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących. W przypadku błędów i pomyłek, dla przeprowadzenia uzasadnionej korekty (przywrócenia prawidłowości rozliczeń) nie jest konieczne posiadanie dowodu w postaci oryginału paragonu. Dowodzenie istnienia błędu na podstawie innych dokumentów niż oryginał paragonu nie jest więc sprzeczne z obowiązującymi przepisami prawa”.
W świetle powyższego uważam, że w przypadku pomyłek innych niż oczywiste, korekty dokonywane mogą być na jeden z dwóch sposobów, tj.:
- na zasadach podobnych do obowiązujących w przypadku dokonywaniu korekt dotyczących oczywistych pomyłek, a więc w drodze dokonania stosownych zapisów w ewidencji korekt, dołączenia oryginału błędnego paragonu i wystawieniu nowego paragonu,
- jedynie w drodze dokonania stosownych zapisów w ewidencji korekt (bez dołączania do ewidencji oryginału błędnego paragonu i wystawieniu nowego paragonu) na podstawie innych dokumentów niż oryginał paragonu (np. na podstawie oświadczenia nabywcy), które to dokumenty powinny zostać dołączone do ewidencji korekt.
Jeżeli jesteście Państwo w stanie odzyskać błędny paragon, korekty możecie Państwo dokonać na oba wskazane sposoby. W przeciwnym razie korekty możecie Państwo dokonać tylko na drugi z tych sposobów, a więc bez wystawiania nowego paragonu.
Aplikacja służąca do ułatwienia nawiązywania kontaktów między pracodawcami a poszukującymi pracy obywatelami Ukrainy
Według ostatnich danych Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej wynika, że w Polsce pracuje ok. 170 tys. ukraińskich uchodźców, najwięcej osób znalazło pracę w województwie mazowieckim, wielkopolskim, dolnośląskim i śląskim. Jednak osoby, którym udało się podjąć pracę, często znalazły ją nie według własnych kwalifikacji tylko często jako prace prostą w ramach sektora usług. Przygotowane rozwiązania mają na celu pomoc w znalezieniu pracy zgodnie z kompetencjami i kwalifikacjami osób uciekających z Ukrainy.
Najważniejsze rozwiązania przygotowane w ramach przyjętej ustawy:
- stworzenie systemu, który służył będzie do ułatwienia nawiązywania kontaktów między pracodawcami a poszukującymi pracy obywatelami Ukrainy. System będzie umożliwiał:
- wprowadzanie, gromadzenie i usuwanie informacji z ofertami pracy, z których mogą skorzystać obywatele Ukrainy;
- wprowadzanie, gromadzenie i usuwanie informacji opisujących wiedzę i doświadczenie zawodowe obywateli Ukrainy;- dokonywanie analiz wprowadzonych informacji w celu przygotowania rekomendacji dotyczących dostępnych ofert pracy, odpowiednio do danych ujawnionych przez obywatela Ukrainy;
- przetwarzanie w systemie teleinformatycznym ofert pracy, które będą mogły być wprowadzane, aktualizowane oraz usuwane z tego systemu przez pracodawców, usługodawców świadczących usługi związane z udostępnieniem ofert pracy oraz usługodawców świadczących usługi pośrednictwa pomiędzy pracodawcami a osobami poszukującymi pracy;
- umożliwienie korzystania z funkcjonalności systemu teleinformatycznego przy użyciu usług online dostępnych przez stronę internetową lub w ramach aplikacji mObywatel;
- umożliwienie osobie poszukującej pracy zmapowania swoich kompetencji oraz potrzeb i uzyskania informacji zwrotnej dotyczącej ofert pracy i danych kontaktowych do potencjalnych pracodawców.
Ustawa zakłada utworzenie przez ministra właściwego do spraw informatyzacji i zapewnienie funkcjonowania systemu teleinformatycznego służącego do ułatwienia nawiązywania kontaktów między pracodawcami a poszukującymi pracy obywatelami Ukrainy, o których mowa w art. 22 ust. 1 ustawy z 12.3.2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz. U. z 2022 r. poz. 583 ze zm.), to jest zarówno obywateli Ukrainy, którzy przybyli na terytorium Rzeczpospolitej w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium ich państwa, jak i pozostałych obywateli Ukrainy legalnie przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. To oznacza, że nowa formuła została przewidziana zarówno dla osób, które znalazły się w Polsce w związku z atakiem Rosji w dniu 24.2.2022 r. jak i pozostałych osób z Ukrainy, które są w Polsce.
Procedura korzystania z systemy teleinformatycznego
Osoba, która będzie poszukiwała pracy, będzie musiała w systemie założyć profil użytkownika, stanowiący wydzieloną część systemu, zawierającą zbiór danych identyfikujących pracownika z przyporządkowanymi zasobami systemu. Minister właściwy do spraw informatyzacji umożliwi korzystanie z funkcjonalności systemu teleinformatycznego przy użyciu usług online dostępnych przez stronę internetową lub w ramach aplikacji mObywatel. W celu zapewnienia pewności identyfikacji osób korzystających z systemu użytkownik będzie uwierzytelniany w sposób określony w art. 20a ust. 1 pkt 1 ustawy z 17.2.2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne, czyli z wykorzystaniem środka identyfikacji elektronicznej wydanego w systemie identyfikacji elektronicznej przyłączonym do węzła krajowego identyfikacji elektronicznej w rozumieniu art. 21a ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z 5.9.2016 r. o usługach zaufania oraz identyfikacji elektronicznej bądź z wykorzystaniem certyfikatu wydanego mu w publicznej aplikacji mobilnej (tzw. mObywatel) w rozumieniu ustawy z 17.2.2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.
W przypadku obywateli z Ukrainy, którzy przybyli na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium ich państwa, dodatkowym wymogiem korzystania z systemu będzie podanie numeru PESEL. Zgodnie z danymi przekazywanymi przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji już ponad milion osób posiada nr PESEL. W przypadku tej grupy użytkowników w systemie zapewniona będzie funkcjonalność pozwalającą na automatyczną weryfikację, czy taki użytkownik posiada numer PESEL podany podczas tworzenia profilu pracownika. Weryfikacja polegać na porównaniu danych wprowadzanych w procesie tworzenia profilu pracownika (imienia, nazwiska, numeru PESEL) z danymi zawartymi w rejestrze PESEL.
Utworzenie przez obywatela Ukrainy profilu pracownika w systemie teleinformatycznym oraz korzystanie z tego systemu będzie dobrowolne. Obywatel Ukrainy w dowolnym momencie będzie mógł zaktualizować swoje dane albo usunąć z systemu teleinformatycznego swój profil pracownika. W systemie przetwarzane będą następujące dane imię (imiona) i nazwisko, data urodzenia, numer PESEL, wiek, płeć, obywatelstwo, adres poczty elektronicznej, numer telefonu, wykształcenie, kwalifikacje zawodowe i przebieg dotychczasowego zatrudnienia. Konieczność przetwarzania numeru PESEL obejmie oczywiście tylko te osoby, które przyjechały do Polski od 24 lutego i zgodnie ze specustawą mają możliwość jego otrzymania.
Wgląd do danych obejmujących wiek, płeć, wykształcenie, kwalifikacje zawodowe i przebieg zatrudnienia będą posiadać podmioty zamieszczające w systemie oferty pracy, czyli:
- pracodawcy;
- podmioty świadczące usługi związane z udostępnieniem ofert pracy,
- podmioty świadczące usługi pośrednictwa między pracodawcami a osobami poszukującymi pracy.
Okres przetwarzania danych zostanie ograniczony do 12 miesięcy od dnia ostatniej aktywności użytkownika w systemie. Po upływie tego okresu minister właściwy do spraw informatyzacji powiadomi użytkownika o zamiarze usunięcia jego danych. W przypadku dalszego braku aktywności użytkownika w terminie 30 dni od przesłania powiadomienia jego dane zostaną niezwłocznie usunięte. Dane będą niezwłocznie usuwane również w przypadku osoby, która usunie swój profil pracownika.
Ustawa weszła w życie w dniu następującym po dniu ogłoszenia tej zmiany w Dzienniku Ustaw.
Nowelizacja PPK opublikowana w Dzienniku Ustaw
W ostatnim czasie została znowelizowana ustawa o pracowniczych programach emerytalnych, w dalszej kolejności ustawodawca zdecydował się na zmiany w ramach PPK. Część z tych przyjętych zmian, była już zapowiadana w ramach planowanej likwidacji OFE w 2021 r., ale finalnie Sejm porzucił pracę w tym zakresie i ustawa pozostała bez rozpatrzenia. Warto wskazać, że w ramach odpowiedzi na interpelacje poselską, wskazano, że obecnie nie są prowadzone prace w tym zakresie. To oznacza, że prawdopodobnie w obecnej kadencji Sejmu nie będą prowadzone prace mające na celu likwidacji OFE.
System emerytalny w 2022 roku
Obecnie kształt systemu emerytalnego składa się z trzech filarów i prezentuje się następująco:
- pierwszy filar emerytalny – ZUS (zakład ubezpieczeń społecznych) i OFE (otwarte fundusze emerytalne) (jako elementy emerytury podstawowej) wypłacanej, co do zasady, każdej osobie po osiągnięciu ustawowego wieku emerytalnego, czyli 60 lat w przypadku kobiet i 65 lat w przypadku mężczyzn;
- drugi filar emerytalny – PPE (pracownicze programy emerytalne) i PPK (pracownicze plany kapitałowe) , czyli grupowa cześć systemu emerytalnego, w ramach której osoby zatrudnione wraz z pracodawcami współfinansują dodatkowy kapitał na okres po osiągnięciu 60 roku życia, od utworzenia w 2019 roku PPK, filar ten stał się coraz bardziej powszechny;
- trzeci filar emerytalny – IKE (indywidualne konta emerytalne) i IKZE (indywidualne konta zabezpieczenia emerytalnego), czyli indywidualne formy budowania dodatkowego kapitału na przyszłość, w której każda osoba zatrudniona może samodzielnie oszczędzać na przyszłość.
Możliwość zapisania do PPK po 14 dniach zatrudnienia
W obecnym brzmieniu przepisów ustawy o PPK podmiot zatrudniający zawiera umowę o prowadzenie PPK w imieniu i na rzecz osoby zatrudnionej dopiero po upływie trzeciego miesiąca zatrudnienia, nie później niż do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął ten termin 3 miesięcy. Przykładowo osoba zostaje zatrudniona na podstawie umowy o pracę 1 stycznia, co oznacza, że staż pracy osiągnie 31 marca i pracodawca zapisuje ją najpóźniej 10 kwietnia do PPK. W ramach zmian zaproponowano, żeby umowa o prowadzenie PPK mogła zostać zawarta nie wcześniej niż po upływie 14 dni zatrudnienia i nie później niż do 10. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin 3 miesięcy zatrudnienia. Co w naszym przykładzie oznacza możliwość zapisania do PPK pomiędzy 15 stycznia a 10 kwietnia. Jest to możliwość pracodawcy a nie obowiązek. Dzięki tej zmianie, pracodawca będzie mógł szybciej zapisać nowego pracownika do PPK, nie będzie musiał czekać 3 miesięcy na tę możliwość. Ustawa, nie przewiduje trybu, w którym pracownik będzie mógł wymusić na pracodawcy szybsze zapisanie do PPK.
Wypłata transferowa nowego pracownika
W ramach art. 19 ustawy o PPK opisana jest procedura wypłaty transferowej środków z PPK poprzedniego pracodawcy do PPK nowego pracodawcy (w momencie zmiany pracy i zatrudnienia w nowym miejscu). Zgodnie z obecnym brzmieniem uczestnik PPK składa pracodawcy oświadczenie o zawartych w jego imieniu umowach o prowadzenie PPK w terminie 7 dni po upływie 10 dni miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął termin 3 miesięcy zatrudnienia. Co w praktyce jest dość skomplikowaną i utrudniającą procedowanie procedurą. Zgodnie z propozycja zmian oświadczenie o zawartych o posiadanych rachunkach w PPK będzie składane w ciągu 7 dni od dnia zawarcia umowy o prowadzenie PPK w imieniu i na rzecz uczestnika PPK.
Obecnie:
- 22.3.2022 r. – zatrudnienie na umowę o pracę
- 21.6.2022 r. – osiągniecie trzymiesięcznego stażu
- 24.6.2022 r. – zapisanie do PPK (umowa o prowadzenie) – termin upływa 10.7.2022 r.
- 17.7.2022 r. – informacja uczestnika PPK o posiadanych rachunkach w PPK
- Niezwłocznie np. 19.7.2022 r. – informacja o możliwości zgłoszenia sprzeciwu
- 26.7.2022 r. – pisemny sprzeciw
- 27.7.2022 r. – zlecenie instytucji finansowej dokonania wypłaty transferowej
Po nowelizacji
- 22.3.2022 r. – zatrudnienie na umowę o pracę
- 21.6.2022 r. – osiągniecie trzymiesięcznego stażu
- 24.6.2022 r. – zapisanie do PPK (umowa o prowadzenie) – termin upływa 10.7.2022 r.
- 1.7.2022 r. – informacja uczestnika PPK o posiadanych rachunkach w PPK
- 5.7.2022 r. – informacja o możliwości zgłoszenia sprzeciwu (niezwłocznie)
- 12.7.2022 r. – pisemny sprzeciw
- 13.7.2022 r. – zlecenie instytucji finansowej dokonania wypłaty transferowej
Wpłata dodatkowa uczestnika PPK od kolejnego miesiąca
Obecnie ustawa o PPK nie wskazuje w jakim terminie pracodawca powinien potrącać wpłaty dodatkowe uczestnika w ramach PPK. Na zasadzie wykładni przepisów praktyka przyjęła, że powinno się to robić od miesiąca następującego po miesiącu, w którym uczestnik PPK złożył deklaracje w tym zakresie. Po zmianach taki mechanizm zostanie wpisany do ustawy o PPK, tak żeby nie było już wątpliwości – deklaracja wpłaty dodatkowej do PPK będzie obowiązywała od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została złożona – analogicznie jak inne deklaracje dotyczące wpłat składane przez uczestników PPK. To oznacza, że jeżeli uczestnik PPK złoży deklaracje dokonywania wpłat do PPK np. w maju 2022 roku to od czerwca 2022 roku patrząc kasowo, od każdego wypłaconego w czerwcu wynagrodzenia pracodawca potrąci wpłatę dodatkową do PPK.
Nienależnie dokonane wpłaty do PPK
Kolejna zmiana obejmuje dodanie art. 28a do ustawy o PPK. Obecnie w ustawie o PPK nie ma przepisów dotyczących postępowania zarówno pracodawcy jak i instytucji finansowej w momencie, kiedy zostanie przekazana niewłaściwie potrącona wpłata do PPK.
Po zmianach instytucja finansowa w terminie 3 dni roboczych od dnia odkupienia jednostek uczestnictwa lub umorzenia jednostek rozrachunkowych, dokonuje zwrotu:
- uczestnikowi PPK – na rachunek bankowy tej osoby, a jeżeli instytucja finansowa nie posiada informacji o numerze takiego rachunku – na rachunek bankowy pracodawcy; w przypadku gdy instytucja finansowa przekazała kwotę z odkupienia jednostek uczestnictwa na rachunek bankowy podmiotu zatrudniającego, podmiot zatrudniający jest obowiązany niezwłocznie, nie później niż w terminie 5 dni roboczych, licząc od dnia otrzymania tej kwoty, przekazać tę kwotę uczestnikowi PPK;
- pracodawcy – środków pieniężnych pochodzących z odkupienia tych jednostek uczestnictwa z wpłat finansowanych przez podmiot zatrudniający, na jego rachunek bankowy;
- w przypadku zasileń publicznych dokonuje przekazania do Funduszu Pracy.
Wpłaty finansowane, za które nie zostały nabyte jednostki uczestnictwa funduszu inwestycyjnego instytucja finansowa niezwłocznie, nie później niż w terminie 3 dni roboczych po powzięciu informacji, że wpłaty okazały się nienależne, zwraca:
- uczestnikowi – zwrotu dokonuje się na rachunek bankowy tej osoby, a jeżeli instytucja finansowa nie posiada informacji o numerze takiego rachunku – na rachunek bankowy podmiotu zatrudniającego; podmiot zatrudniający jest obowiązany niezwłocznie, nie później niż w terminie 5 dni roboczych, licząc od dnia otrzymania tej kwoty, przekazać tę kwotę tej osobie;
- podmiotowi zatrudniającemu – w przypadku wpłat finansowanych przez podmiot zatrudniający; zwrotu dokonuje się na rachunek bankowy tego podmiotu.
Nowe uprawnienia Państwowej Inspekcji Pracy
Dotychczas przepisy ustawy o PPK nie wskazywały kto powinien kontrolować pracodawców w ramach art. 108 ustawy o PPK – zniechęcanie do uczestnictwa w PPK. O ile przewinienia w ramach przepisu art. 106 (nieterminowe zawarcie umowy o zarządzanie PPK – czyli utworzenie PPK) oraz przepisu art. 107 (przepisy administracyjne np. nieterminowe dokonywanie wpłat do PPK) mogą być kontrolowane przez PIP, to dotychczas nie uregulowano kto będzie kontrolował pracodawców w ramach zniechęcania do uczestnictwa w PPK. Po przyjęciu zmiany, nie będzie już wątpliwości, a inspekcja pracy będzie mogła dokonywać kontroli w tym zakresie.
Dotychczasowe regulacje nie dawały podstawy prawnej Państwowej Inspekcji Pracy do kontrolowania podmiotów zatrudniających w zakresie procedury wyboru instytucji finansowej, zawarcia porozumienia z przedstawicielami osób zatrudnionych czy też spełnienie obowiązków informacyjnych. Nowe brzmienie przepisów polegające na dodaniu do ustawy o PIP przepisu w art. 13 umożliwiającym PIP prowadzenie kontroli wszystkich podmiotów zatrudniających w zakresie obowiązków wynikających z przepisów ustawy o PIP umożliwi może eliminować dotychczasowe wątpliwości i dać Państwowej Inspekcji Pracy uprawnienia do kontroli wykonania przez podmiot zatrudniający obowiązków związanych z wdrożeniem PPK:
- procedurą wyboru instytucji finansowej,
- spełnieniem obowiązków informacyjnych wobec osób w wieku 55-70 lat,
- spełnienie obowiązków informacyjnych wobec uczestników PPK.
Numer identyfikacyjny
Obecnie w przepisach ustawy o PPK nie zostało zdefiniowane pojęcie „numeru identyfikacyjnego”, w związku z tym pojawiają się wątpliwości na podstawie jakiego numeru należy ewidencjonować w ewidencji PPK pracodawców i umowy o zarządzanie PPK. Po zmianach przez numer identyfikacyjny będzie należało rozumieć NIP lub REGON. Ze względu na brak w ustawie definicji numeru identyfikacyjnego REGON proponuje się dodanie również tej definicji.
W przypadku, kiedy pracodawca lub zleceniodawca nie ma numeru identyfikacyjnego obowiązki podmiotu zatrudniającego powinny spoczywać na płatniku składek na ubezpieczenia społeczne. Celem proponowanej zmiany definicji podmiotu zatrudniającego jest umożliwienie przystąpienia do PPK osobom zatrudnionym u pracodawców lub zleceniodawców, za których obowiązki związane z wypłatą wynagrodzenia oraz wynikające z przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych czy przepisów podatkowych wykonuje inny podmiot.
Od 1 lipca 2022 r. zmiany w VAT i przedłużenie tarczy antyinflacyjnej
Ustawa wprowadza zwolnienie z VAT dla importu towarów przez siły zbrojne innych państw członkowskich do użytku tych sił lub towarzyszącego im personelu cywilnego (także zaopatrzenia ich mes bądź kantyn), jeżeli siły te biorą udział w działaniach obronnych przeprowadzanych w celu realizacji działania UE w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony (WPBiO).
W rezultacie wprowadzonych zmian przemieszczenie towarów, które mają być wykorzystane przez siły zbrojne państwa członkowskiego uczestniczącego w działaniach obronnych przeprowadzanych w celu realizacji działania UE w ramach WPBiO, będzie stanowiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Będzie tak w przypadku, gdy towary te zostały przemieszczone (wykorzystane) do użytku tych sił zbrojnych lub towarzyszącego im personelu cywilnego, jeżeli: towary te nie zostały nabyte przez te siły zbrojne na ogólnych zasadach regulujących opodatkowanie na rynku krajowym państwa członkowskiego oraz import tych towarów nie podlegałby zwolnieniu z VAT określonemu wyżej.
Przypadki i tryb zwrotu podatku siłom zbrojnym państw członkowskich biorących udział w działaniach obronnych, prowadzonych w celu realizacji działania UE w ramach wspólnej polityki bezpieczeństwa i obrony i ich personelowi cywilnemu, będzie można określić w rozporządzeniu.
Ponadto nowelizacja przedłuża obowiązywanie tzw. tarczy antyinflacyjnej oraz niektórych przepisów tzw. tarczy antykryzysowej. Przedłużenie to dotyczy zwolnienia z akcyzy sprzedaży energii elektrycznej dla gospodarstw domowych i przedłużenie wyłączenia z opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej paliw do 31.7.2022 r., analogicznie jak w przypadku obniżek stawek VAT.
Zmiany w przepisach podatkowych po zniesieniu stanu epidemii
Preferencje podatkowe obowiązujące do końca maja 2022 r.:
Darowizny na przeciwdziałanie COVID-19 oraz na wsparcie oświaty.
Wygaśnięcie prawa do odliczenia od dochodu CIT i PIT darowizn przekazywanych na przeciwdziałanie COVID-19 na rzecz wybranych instytucji/NGO – uprawnienie to dotyczy darowizn przekazanych od dnia 1 stycznia 2020 r. do końca miesiąca, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19 (do końca maja 2022 r.), w wysokości kwoty darowizny, 150% lub 200% kwoty darowizny, w zależności od terminu jej przekazania. Odliczenie, o którym mowa wyżej, przysługuje podatnikom, którzy dokonali darowizn rzeczowych w formie komputerów przenośnych będących laptopami lub tabletami, jeśli zostały przekazane od 1 stycznia 2020 r. do końca miesiąca, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19 (do końca maja 2022 r.) (art. 52n i art. 52x ustawy o PIT oraz art. 38g i art. 38p ustawy o CIT).
Podatek od przychodów z budynków.
Od 1 czerwca 2022 r. właściciele nieruchomości komercyjnych o wartości co najmniej 10 mln zł, wynajmowanych, wydzierżawianych lub oddanych do używania na podstawie innej umowy o podobnym charakterze, będą też zobowiązani rozliczać podatek od przychodów z budynków. Z końcem maja przestanie bowiem obowiązywać zwolnienie z tego podatku (por. art. 24b i art. 38ha ustawy o CIT oraz art. 30g i art. 52pa ustawy o PIT).
Jednorazowa amortyzacja środków trwałych nabytych do produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19.
Zgodnie z art. 38k ustawy o CIT i art. 52s ustawy o PIT podatnicy mają prawo dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych nabytych w celu produkcji towarów związanych z przeciwdziałaniem COVID-19, i wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w okresie od 2020 r. do końca miesiąca, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19. Z możliwości tej będzie można skorzystać zatem tylko do końca maja 2022 r.
Rejestr podmiotów odbierających wyroby zawierające w swym składzie alkohol etylowy.
Po odwołaniu na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii zacznie obowiązywać nowe brzmienie art. 138t ustawy o podatku akcyzowym. Znowelizowany przepis miał obowiązywać od 1 maja 2021 r. jednak na czas pandemii wywołanej wirusem SARS-CoV-2 utrzymano czasowo w mocy jego poprzednie brzmienie. Z chwilą odwołania stanu epidemii podmioty dokonujące sprzedaży na terytorium kraju wyrobów, bez względu na kod CN, zawierających w swym składzie alkohol etylowy o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu przekraczającej 50 proc. objętości skażony:
- mieszaniną alkoholu izopropylowego (propan-2-ol) i benzoesanu denatonium lub
- mieszaniną alkoholu tert-butylowego i benzoesanu denatonium, lub
- alkoholem izopropylowym
– będą musiały prowadzić rejestr podmiotów odbierających te wyroby sprzedane w opakowaniach jednostkowych o pojemności większej niż 1,5 litra lub jednorazowo w łącznej ilości sprzedanych wyrobów większej niż 10 litrów.
Preferencje obowiązujące do końca 2022 r.:
Ulga na złe długi dla celów CIT/PIT.
W ramach ulgi na złe długi ustanowionej na gruncie CIT/PIT (por. art. 18f i art. 25 ust. 19-26 ustawy o CIT oraz art. 26i i art. 44 ust. 17-24 ustawy o PIT):
- wierzyciel dokonuje korekty podstawy opodatkowania (straty podatkowej lub dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki) o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności, która nie została uregulowana lub zbyta w stosownym terminie; wierzyciel opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych odpowiednio zmniejsza przychody o zaliczaną do przychodów należnych wartość wierzytelności,
- dłużnik dokonuje korekty podstawy opodatkowania (straty podatkowej lub dochodu stanowiącego podstawę obliczenia zaliczki) o zaliczaną do kosztów uzyskania przychodów wartość zobowiązania, które nie zostało uregulowane w odpowiednim terminie; dłużnik opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych odpowiednio zwiększa przychody o związaną z prowadzoną działalnością wartość zobowiązania.
Co do zasady korekty dokonuje się, gdy należność nie zostanie uregulowana lub zbyta (przy czym zobowiązanie nie zostanie uregulowane) w terminie 90 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie.
Jednakże w związku z sytuacją wywołaną COVID-19, na podstawie art. 38i i art. 38o ustawy o CIT oraz art. 52q i art. 52w ustawy o PIT, po spełnieniu określonych przepisami prawa warunków, wierzyciele mogą dokonywać ww. korekty, jeśli wierzytelność nie została uregulowana lub zbyta w terminie 30 dni od dnia upływu terminu zapłaty określonego na fakturze (rachunku) lub w umowie. Z kolei dłużnicy zostali zwolnieni z obowiązku dokonywania ww. korekty. Preferencje te stosuje się nie dłużej niż do końca roku kalendarzowego, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19 – to jest do końca 2022 r.
Ulga na działalność badawczo-rozwojową (ulga B+R).
Wygaśnięcie prawa do rozliczania w zaliczkach na PIT/CIT kosztów kwalifikowanych B+R ponoszonych w celu opracowania produktów niezbędnych do przeciwdziałania COVID-19 – uprawnienie to dotyczy wydatków które ponoszone były w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19 (art. 52t ustawy o PIT oraz art. 38l ustawy o CIT). Podatnik CIT może odliczyć również wydatki, o którym mowa wyżej, od dochodu będącego podstawą obliczenia zaliczki, o której mowa w art. 25 ust. 1 lub 1b ustawy o CIT, w trakcie roku podatkowego, który rozpoczął się po dniu 31 grudnia 2019 r., nie później jednak niż w miesiącu, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19; tym samym ostatni raz odliczenie – gdy idzie o zaliczkę – możliwe będzie w maju 2022 r.
Ulga IP BOX.
Wygaśnięcie prawa do stosowania 5 proc. PIT/CIT dla dochodów z kwalifikowanych IP wykorzystywanych do przeciwdziałania COVID-19 (już przy obliczaniu zaliczek) – uprawnienie to dotyczy dochodów osiąganych m.in. w roku podatkowym, który rozpoczął się po dniu 31 grudnia 2019 r., nie później jednak niż w miesiącu, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19 (art. 52u ustawy o PIT i art. 38m ustawy o CIT). Odwołanie stanu epidemii w maju spowoduje, że maj będzie ostatnim miesiącem, w którym będzie można skorzystać z obniżonej stawki CIT, zaś podatnicy PIT będą mogli skorzystać z tego rozwiązania do końca 2022 r.
Zwolnienie z PIT otrzymanej zapomogi.
Na podstawie art. 52l pkt 1 ustawy o PIT do końca roku podatkowego, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19 (to jest do końca 2022 r.) wolne od podatku dochodowego są zapomogi wypłacane z funduszy zakładowej lub międzyzakładowej organizacji związkowej pracownikom należącym do tej organizacji, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3.000 zł.
Jednocześnie na podstawie art. 52l pkt 2 ustawy o PIT w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19 (to jest do końca 2022 r.) wolne od podatku dochodowego są m.in. zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci z innych źródeł niż fundusz socjalny, zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, fundusz związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 10.000 zł.
Natomiast dopiero od roku 2024 przywrócone zostaną standardowe limity zwolnienia w zakresie:
- otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, (…) rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych – łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1.000 zł; (obecnie 2.000 zł) – art. 21 ust. 1 pkt 67 PIT,
- dopłat do: wypoczynku zorganizowanego dzieci i młodzieży do lat 18 przez podmioty prowadzące działalność w tym zakresie (…) w przypadku finansowania z innych źródeł niż np. z funduszu socjalnego – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2000 zł; (obecnie 3.000 zł) – art. 21 ust. 1 pkt 78 lit. b.
Preferencje obowiązujące w stanie zagrożenia epidemicznego:
Certyfikat rezydencji.
Złagodzenie regulacji dotyczących certyfikatów rezydencji (art. 31ya specustawy COVID-19).
Zawieszenie terminów raportowania MDR schematów tzw. krajowych (zgodnie z zasadami określonymi w art. 31y ust. 1 specustawy COVID-19).
Biała lista podatników w VAT.
Nadal obowiązuje wydłużony 14-dniowy termin na zawiadomienie o zapłacie należności na rachunek spoza tzw. białej listy podatników VAT (art. 15zzn specustawy COVID-19).
Wydłużony 6-miesięczny termin na wydanie interpretacji indywidualnej (art. 31g ust. 1 specustawy COVID-19).
Brak opłaty prolongacyjnej z tytułu rozłożenia na raty lub odroczenia terminu płatności podatków i zaległości podatkowych (art. 15za specustawy COVID-19).
Ceny transferowe (TP).
Uproszczenia w zakresie cen transferowych: zwolnienie z obowiązku posiadania oświadczenia podmiotu powiązanego o dokonaniu korekty przy dokonywaniu korekty cen transferowych; wyłączenie warunku nieponiesienia straty przez podmiot powiązany w zakresie obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych w przypadku gdy jego przychody spadną o co najmniej 50% od łącznych przychodów uzyskanych w analogicznym okresie bezpośrednio poprzedzającym dany rok; uproszczenie związane z zawężeniem kręgu osób upoważnionych do podpisania oświadczenia cen transferowych (art. 31z1 – 31z3 specustawy COVID-19).
Kary umowne i odszkodowania związane z COVID-19.
Co do zasady nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad albo zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług (art. 16 ust. 1 pkt 22 ustawy o CIT i art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy o PIT). Regulacje te nie mają zastosowania do zapłaconych kar umownych i odszkodowań, jeżeli wada dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoka w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoka w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług powstała w związku ze stanem zagrożenia epidemicznego lub stanem epidemii ogłoszonym z powodu COVID-19 (art. 38t ustawy o CIT i art. 52zb ustawy o PIT). Kary umowne/odszkodowania zapłacone z ww. tytułów będą mogły więc zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów także po zakończeniu stanu epidemii, jeśli będą związane z tym stanem lub ze stanem zagrożenia epidemicznego.
Źródło: Rzecznik MŚP
Zmiany w przepisach o kasach rejestrujących
Przygotowane zmiany do rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących mają na celu dostosowanie do zmian wynikających z wymagań technicznych dla kas rejestrujących i mają związek z objęciem bezwzględnym obowiązkiem prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących przy świadczeniu usług myjni samochodowych, a w szczególności świadczenia usług przy użyciu kas umieszczonych w urządzeniach do automatycznego świadczenia tych usług. Jednocześnie przyjęte rozwiązania będą mogły mieć zastosowanie do wszystkich kas umieszczonych w urządzeniach do automatycznej sprzedaży towarów i usług.
W związku z dopuszczeniem możliwości wprowadzenia postaci elektronicznej dla wszystkich raportów fiskalnych oraz dokumentów takich jak paragon fiskalny, paragon fiskalny anulowany, faktury i faktury anulowane z kas rejestrujących nastąpi dostosowanie rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących w tym zakresie.
Wprowadzane zmiany dają podatnikowi możliwość wyboru niewystawiania paragonu fiskalnego, paragonu fiskalnego anulowanego, faktury i faktury anulowanej w postaci papierowej, przy prowadzeniu ewidencji przy użyciu kas umieszczanych w urządzeniach do automatycznej sprzedaży towarów i usług, które w systemie bezobsługowym przyjmują należność i wydają towar lub świadczą usługę, jeżeli zapewnia nabywcy możliwość zapoznania się z danymi o sprzedaży poprzez ich odpowiednie wyświetlenie na urządzeniu do automatycznej sprzedaży towarów i usług w sposób określony w przepisach o wymaganiach technicznych dla kas.
Składki ZUS wzrosną w przyszłym roku dwukrotnie
Składki na ubezpieczenie społeczne dla osób prowadzących działalność gospodarczą ustalane są – co do zasady – raz w roku. Wysokość składek ZUS dla przedsiębiorców uzależniona jest od wysokości wynagrodzeń w gospodarce narodowej.
W przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą dłużej niż 30 miesięcy, podstawę wymiaru składek ZUS stanowi 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego na kolejny rok. Wartość ta ogłaszana jest w połowie grudnia i obowiązuje przez cały kolejny rok.
Inaczej jest w przypadku „nowych” przedsiębiorców, czyli osób które działalność gospodarczą prowadzą krócej niż 30 miesięcy. Osoby takie mogą bowiem korzystać z przywileju opłacania obniżonych składek ZUS. Podstawa wymiaru takich składek jest zatem niższa i wynosi 30% minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Przez lata przedsiębiorcy przyzwyczaili się do sytuacji, w której i te preferencyjne składki ogłaszane są raz na 12 miesięcy i obowiązują w stałej wysokości przez cały kolejny rok. W nadchodzącym roku sytuacja wyglądać będzie jednak inaczej.
Podwyżka składek ZUS nastąpi dwa razy
W 2023 roku przedsiębiorcy opłacający ulgowe składki ZUS muszą przygotować się na dwukrotną podwyżkę składek. Wszystko za sprawą przepisów o minimalnym wynagrodzeniu za pracę.
Co do zasady, minimalne wynagrodzenie za pracę podwyższane jest raz do roku. Przepisy przewidują jednak szczególną sytuację, w której może dojść do dwukrotnej zmiany w ciągu roku. Zgodnie z przepisami, sytuacja taka ma miejsce w przypadku, gdy prognozowany wskaźnik inflacji przekroczy poziom 5%.
Zgodnie z rządowymi prognozami, przewidywany wskaźnik inflacji w roku 2023 ma wynieść 7,8%. Przekroczenie progu określonego w ustawie oznacza zatem, że będziemy mieli do czynienia z nietypową sytuacją, w której płaca minimalna podwyższona zostanie dwa razy w ciągu roku. Pierwsza podwyżka nastąpi w styczniu, druga zaś w lipcu 2023 roku.
Podwójna zmiana wynagrodzenia minimalnego oznacza również dwukrotną zmianę w zakresie wysokości składek ZUS.
O ile wzrosną składki ZUS?
Rosnąca w zawrotnym tempie inflacja pozwala przypuszczać, że obie podwyżki składek ZUS w 2023 roku będą jednymi z najwyższych w historii.
Na chwilę obecną wynagrodzenie minimalne wynosi 3010 zł. Wzrost o 400 zł w ciągu roku oznaczałby zatem podwyżkę aż o 13,3%. O tyle też musiałyby wzrosnąć składki ZUS dla nowych przedsiębiorców.
Preferencyjne składki ZUS wynoszą obecnie 285,71 zł (bez składki zdrowotnej). Podwyżka o 13,3% w 2023 roku oznaczałaby zatem wzrost składek do poziomu 323,71 zł.
Należy jednak pamiętać, że rosnąca cały czas inflacja może spowodować rewizję obecnych prognoz i ostatecznie składki ZUS mogą wzrosnąć jeszcze bardziej.
Rządowe propozycje co do wysokości nowej płacy minimalnej przedstawione zostaną już w połowie czerwca.
Źródło: zus.pl
Tarcza antyinflacyjna przedłużona
Prezydent Andrzej Duda podpisał nowelę ustawy o VAT, która przedłuża tarczę antyinflacyjną w zakresie akcyzy i podatku od sprzedaży detalicznej (zwanego potocznie podatkiem handlowym).
Przedłużenie do końca lipca 2022 r. dotyczy:
- obniżki stawek podatku akcyzowego na energię elektryczną i niektóre paliwa silnikowe, tj. olej napędowy, biokomponenty stanowiące samoistne paliwa, benzynę silnikową, gaz skroplony LPG,
- zwolnienia z podatku akcyzowego energii elektrycznej wykorzystywanej przez gospodarstwa domowe,
- wyłączenia z opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej sprzedaży ww. paliw.
Dodatkowo na 2 miesiące od czerwca do końca lipca obniżona została stawka akcyzy do poziomu minimum unijnego na lekki olej opałowy.
Obniżenie stawek akcyzy na paliwa silnikowe, olej opałowy i energię elektryczną oraz zwolnienie z akcyzy energii elektrycznej dla gospodarstw domowych będzie wyłącznym kosztem budżetu państwa szacowanym na 541,2 mln zł (łącznie z podatkiem VAT).
Projektowane rozwiązanie spowoduje także ubytek dochodów budżetu państwa z tytułu podatku od sprzedaży detalicznej w kwocie ok. 55,1 mln zł.
Zmiany w akcyzie wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia i obowiązują od 1 czerwca do 31 lipca br.
Do końca lipca działa również druga tarcza antyinflacyjna, która obniża stawki VAT na żywność, nawozy i paliwa.
Źródło: Ministerstwo Finansów