Projekt rozporządzenia dotyczący wyłonienia członków KIO

Rozwiązania merytoryczne zawarte w tym projekcie do nowego PZP w znacznej mierze stanowią powielenie dotychczasowych regulacji. Różnice wynikają głównie z konieczności dostosowania treści rozporządzenia do np. zmienionych w PZP wymagań stawianych kandydatom na członków KIO, czy też potrzeby usprawnienia postępowania kwalifikacyjnego.

Jak podkreślono w uzasadnieniu do projektu, kandydat wyrażający chęć wzięcia udziału w tym postępowaniu kwalifikacyjnym na członka KIO musi złożyć zgłoszenie, zawierające list motywacyjny, życiorys oraz oświadczenie o wyrażeniu zgody na przetwarzanie danych osobowych do celów postępowania kwalifikacyjnego. Tym samym, w zgłoszeniu powinny być wskazane powody ubiegania się stanowisko, a także przebieg kariery zawodowej kandydata.

Egzamin pisemny ma składać się ze sprawdzianu wiedzy (50 pytań testowych) oraz pracy pisemnej, mających na celu sprawdzenie teoretycznej i praktycznej znajomości przepisów związanych z udzielaniem zamówień publicznych oraz prawa cywilnego. W ramach pracy pisemnej kandydat będzie dokonywał oceny prawnej stanu faktycznego (kazusu) na podstawie istniejących dokumentów dostosowanych do potrzeb egzaminu lub dokumentów opracowanych na egzamin. Natomiast podczas rozmowy kwalifikacyjnej komisja sprawdzi cechy osobowe kandydata, kompetencje i predyspozycje do wykonywania obowiązków członka KIO. Co ważne, jeżeli po zakończeniu postępowania dwóch lub więcej kandydatów uzyskało w postępowaniu kwalifikacyjnym taką samą liczbę punktów umożliwiającą powołanie na członka KIO, minister właściwy do spraw gospodarki powołuje tego kandydata lub tych kandydatów, którzy uzyskali wyższą liczbę punktów z pracy pisemnej, a jeżeli liczba punktów uzyskanych z pracy pisemnej jest taka sama – kandydatów, którzy uzyskali wyższą liczbę punktów z rozmowy kwalifikacyjnej. Natomiast, jeżeli nie będzie możliwości wyłonienia kandydatów we wskazany wyżej sposób bez przekroczenia limitu osób określonego w ogłoszeniu o postępowaniu kwalifikacyjnym, żaden z kandydatów, którzy uzyskali taką samą liczbę punktów nie zostanie powoływany.

Projekt rozporządzenia w sprawie kosztów postępowania odwoławczego przed KIO

Warto zauważyć, że projektowane rozporządzenie nie zawiera przepisów przejściowych. Jak wskazano w uzasadnieniu do projektu rozporządzenia wynika to z faktu, że w odniesieniu do postępowań odwoławczych będących w toku w dniu wejścia w życie PZP, a zatem i rozporządzenia, przepisy takie znajdują się w art. 92 ustawy z 11.9.2019 r. – Przepisy wprowadzające ustawę Prawo zamówień publicznych (Dz.U. z 2019 r. poz. 2020). Zgodnie z tym przepisem do postępowań odwoławczych, wszczętych i niezakończonych przed 1.1.2021 r., stosuje się przepisy dotychczasowe. Czynności dokonane w tych postępowaniach pozostają skuteczne, jeżeli zostały dokonane z zachowaniem przepisów dotychczasowych. Natomiast w przypadku postępowań odwoławczych wszczętych po 31.12.2020 r., dotyczących postępowań o udzielenie zamówienia wszczętych przed 1.1.2021 r., stosuje się przepisy PZP.

Wysokość wpisu od odwołania do Prezesa KIO

Analiza projektu rozporządzenia prowadzi do wniosku, że nie ulega zmianie w stosunku do dotychczasowych przepisów wysokość wpisu od odwołania wnoszonego w postępowaniu o udzielenie zamówienia na dostawy, usługi lub roboty budowlane oraz w konkursie, zarówno w przypadku zamówień o wartości mniejszej niż progi unijne, jak i zamówień o wartości równej lub przekraczającej progi unijne. Nową regulacją stanowi natomiast regulacja dotycząca wysokości wpisu w przypadku odwołania wnoszonego w postępowaniu o udzielenie zamówienia na usługi społeczne i inne szczególne usługi o wartości mniejszej niż progi unijne. Określenie wysokości wpisu w takim przypadku jest konsekwencją objęcia przepisami PZP dotyczącymi zamówień klasycznych zamówień na usługi społeczne i inne szczególne usługi o wartości mniejszej niż progi unijne. Wysokość wpisu przedstawiamy w poniższej tabeli 1.

Tabela 1. Wysokość wpisu od odwołania do Prezesa KIO

Wpis w postępowaniu z ofertami częściowymi (tzw. pakietami)

Podkreślić należy, że jednoznacznie rozstrzygnięto o wnoszeniu jednego wpisu od odwołania w przypadku postępowania o udzielenie zamówienia, w którym zamawiający dopuścił możliwość składania ofert częściowych. Będzie to niezależne od tego czy zostanie wniesione odwołanie wobec czynności zamawiającego związanych z jednym, czy z więcej niż jednym zamówieniem częściowym. Takie rozwiązanie ma swoje źródło w dotychczasowym orzecznictwie KIO, w którym wskazywano, że postępowanie, w którym dopuszczalna jest możliwość złożenia ofert częściowych, jest jednym postępowaniem prowadzonym w celu zawarcia kilku (w zależności od ilości przewidzianych przez zamawiającego części) zamówień częściowych. Tym samym KIO uznawała za dopuszczalne wniesienie odwołania wobec czynności zamawiającego związanych z więcej niż jednym zamówieniem częściowym w ramach tego samego postępowania i uiszczenie jednego wpisu od odwołania.

Rodzaje kosztów w postępowaniu odwoławczym

Szczególną uwagę należy zwrócić na zawarte w projekcie rozporządzenia nowe przepisy odnoszące się do rodzajów kosztów i reguł ich ponoszenia przez strony i uczestników postępowania odwoławczego oraz rozliczania przez KIO. Wynikają one z konieczności dostosowania ich do nowych regulacji PZP, w tym zmienionej formuły orzekania przez KIO w postępowaniu odwoławczym.

Warto pamiętać, że koszty postępowania muszą być kosztami uzasadnionymi. Oznacza to, że nie każde koszty, nawet dojazdu na rozprawę czy wynagrodzenie pełnomocników, zostaną uznane za koszty strony lub uczestnika postępowania. Ocena zasadności poniesienia danego kosztu będzie dokonywana każdorazowo przez KIO w rozstrzygnięciu o kosztach postępowania odwoławczego. Co istotne, wysokość tych kosztów określa się na podstawie rachunków złożonych do akt sprawy. Tym samym, jeżeli strona poniosła jakiś wydatek, nawet uzasadniony, ale nie przedłoży rachunku za ten wydatek, nie zostanie on uwzględniony w kosztach postępowania. W projekcie wśród kosztów wskazuje się koszty związane z dojazdem na rozprawę lub posiedzenie, do których należy zaliczyć przede wszystkim koszty przejazdu oraz, w niezbędnych przypadkach, koszty noclegu. Jeżeli rozprawa (posiedzenie) odbywa się kilkakrotnie, koszty liczą się każdorazowo. Oprócz kosztów dojazdu, jako uzasadnione koszty stron postępowania odwoławczego, a w określonych przypadkach – uzasadnione koszty uczestników postępowania – projekt wskazuje wynagrodzenie pełnomocników. Pozostawiono w dotychczasowej wysokości wynagrodzenie pełnomocnika na poziomie 3600 zł. Podobnie jak dotychczas, liczba pełnomocników reprezentujących stronę nie jest ograniczona, lecz ich łączne wynagrodzenie za jedno postępowanie odwoławcze nie może przekroczyć przywołanej kwoty.

Reguły ponoszenia kosztów w postępowaniu odwoławczym

Należy zauważyć, że w art. 575 PZP ustanowiono zasadę, zgodnie z którą strony oraz uczestnicy postępowania odwoławczego wnoszący sprzeciw ponoszą koszty postępowania odwoławczego stosownie do jego wyniku. Jednocześnie przepisy PZP dokonują zmian co do sposobu orzekania przez KIO wprowadzając w art. 554 ust. 1 PZP wyraźnie możliwość uwzględnienia odwołania w całości bądź w części, w przypadku:

1. naruszenia przepisów PZP, które miało wpływ lub może mieć istotny wpływ na wynik postępowania o udzielenie zamówienia, konkursu lub systemu kwalifikowania wykonawców lub

2. niezgodności projektowanego postanowienia umowy z wymaganiami wynikającymi z PZP.

Co więcej, w przypadku uwzględnienia odwołania w części, w sentencji wyroku KIO ma obowiązek wskazać, które zarzuty uznała za uzasadnione, a które za nieuzasadnione. Izba w wyroku oraz w postanowieniu kończącym postępowanie odwoławcze powinna zatem rozstrzygnąć o kosztach tego postępowania uwzględniając stopień, w jakim dana strona wygrała bądź przegrała sprawę.

W projekcie rozporządzenia szczegółowo uregulowano reguły ponoszenia kosztów postępowania odwoławczego w zależności m.in. od stopnia uwzględnienia bądź nieuwzględnienia zarzutów zgłaszanych w postępowaniu odwoławczym. W celu ułatwienia ustalenia tych reguł kluczowe z nich przedstawiamy w tabelach 2 i 3.

Tabela 2. Reguły ponoszenia kosztów, gdy następuje uwzględnienie odwołania przez KIO w całości lub w części

Tabela 3. Reguły ponoszenia kosztów w przypadku odrzucenia albo oddalenia w całości odwołania przez KIO

Wzór raportu dotyczącego informacji o produktach i środkach niebezpiecznych w opakowaniach

Z art. 25 ustawy z 13.6.2013 r. o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1114 ze zm.) wynika m.in., że organizacja samorządu gospodarczego reprezentująca grupę przedsiębiorców wprowadzających:

1) produkty w opakowaniach wielomateriałowych albo

2) środki niebezpieczne w opakowaniach, w tym środki ochrony roślin

– może zawrzeć porozumienie z marszałkiem województwa w zakresie utworzenia i utrzymania systemu zbierania, transportu, odzysku lub unieszkodliwiania odpadów opakowaniowych powstałych z opakowań wielomateriałowych albo z opakowań po środkach niebezpiecznych.

Przy czym, wprowadzający tacy mogą na równych zasadach przystępować do już zawartych porozumień.

Porozumienie określa w szczególności:

Natomiast wspomniana wyżej organizacja samorządu gospodarczego ma obowiązek, do 15 marca każdego roku, przedstawić marszałkowi województwa oraz ministrowi właściwemu do spraw klimatu raport

Niższa płaca minimalna pracowników młodocianych od 1 września 2020 r.

Przeciętne miesięczne wynagrodzenie w gospodarce narodowej za II kwartał 2020 r. wyniosło 5024,48 zł, natomiast w I kwartale 2020 r. osiągnęło poziom 5331,47 zł. Różnica w wysokości 306,99 zł jest widoczna w minimalnych stawki wynagrodzenia pracowników młodocianych, które są ustalane na podstawie przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale – patrz tabela poniżej.

Minimalne stawki wynagrodzenia pracowników młodocianych w okresie nauki zawodu

Rok nauki	Od 1 czerwca do 31 sierpnia 2020 r.	Od 1 września do 30 listopada 2020 r.
Pierwszy	266,57 zł (5% x 5331,47 zł)	251,22 zł (5% x 5024,48 zł)
Drugi	319,89 zł (6% x 5331,47 zł)	301,47 zł (6% x 5024,48 zł)
Trzeci	373,20 zł (7% x 5331,47 zł)	351,71 zł (7% x 5024,48 zł)

Niższe będzie także minimum ustawowe młodocianego odbywającego przyuczenie do wykonywania określonej pracy od 1 września do 30 listopada 2020 r. Będzie wynosiło 200,98 zł (4% x 5024,48 zł), natomiast w poprzednich 3 miesiącach miało wysokość 213,26 zł.

Źródło:

Termin opłaty rocznej na pokrycie kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym za 2020 r. przedłużono do 30.11.2020 r.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z 7.4.2020 r. w sprawie określenia innych terminów wykonania niektórych obowiązków sprawozdawczych i informacyjnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 622 ze zm.) zaproponowano zmianę poprzez dodanie § 23a w brzmieniu: „Termin określony w § 22 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 17 grudnia 2019 r. w sprawie opłat na pokrycie kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym, w zakresie opłaty rocznej, należnej za rok 2020, przedłuża się do dnia 30 listopada 2020 r.”. Zatem przesunięto do 30.11.2020 r. termin uiszczenie opłaty rocznej na pokrycie kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym za 2020 r.

Rozporządzenie wejdzie w życie z dniem następującym po dniu jego ogłoszenia.

W przyszłym roku nowa ulga podatkowa tzw. ulga na roboty

Obecnie ponosząc wydatki na rozwój przedsiębiorstwa można skorzystać z: ulgi badawczo-rozwojowej (B+R), która została wprowadzona od 2018 r. i Innovation BOX (IP BOX) obowiązującej od 2019 r. Jednak KPR przewiduje na 2021 r. wprowadzenie nowej ulgi podatkowej dla niektórych przedsiębiorców, która ma służyć zwiększaniu automatyzacji przedsiębiorstw. Nowa ulga, tzw. ulga na roboty ma mieć podobne założenia jak ulga na działalność badawczo-rozwojową (B+R). Ulga ma mieć ogólnodostępny charakter.

Odliczyć będzie można nie tyko zakup samych robotów, urządzeń do produkcji addytywnej, ale także zakup niezbędnego oprogramowania, czy szkolenia pracowników. Proponowany katalog wydatków objętych nową ulgą jest więc szeroki i obejmuje wydatki na zakup robotów, urządzeń do produkcji addytywnej (druk 3D), czujników oraz urządzeń rozszerzonej i wirtualnej rzeczywistości, używanych do projektowania, produkcji albo przetwarzania. Katalog ma objąć też zakup specjalistycznego oprogramowania i maszyn produkcyjnych. Wprowadzenie ulgi ma na celu „wsparcie przedsiębiorców w inwestowaniu w cyfrowy rozwój prowadzonych przez nich działalności”.

Plan zakłada, że rząd przyjmie projekt ustawy dotyczący ulgi w III kwartale 2020 r., a wejście w życie nowych regulacji zaplanowano na początek 2021 r.

Zmiany w ustawie o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz niektórych innych ustaw

W ewidencji gromadzi się dane i informacje o budynkach i lokalach w zakresie:

1. źródła ciepła, w tym zasilania z sieci ciepłowniczej, wykorzystywanego na potrzeby budynku lub lokalu,

2. źródła energii elektrycznej, wykorzystywanego na potrzeby budynku lub lokalu w celu ogrzewania lub podgrzania wody użytkowej,

3. źródła spalania paliw, o nominalnej mocy cieplnej mniejszej niż 1 MW,

4. przeprowadzonej kontroli lub czynności w zakresie kontroli źródła spalania paliw o nominalnej mocy cieplnej mniejszej niż 1 MW,

5. niewymagającego pozwolenia lub spełnienia wymagań określonych w uchwale, lub ustalenia wysokości należnej opłaty za korzystanie ze środowiska,

6. w zakresie kontroli gospodarowania odpadami komunalnymi lub odprowadzania nieczystości ciekłych,

7. w zakresie wprowadzania gazów lub pyłów do powietrza przez przedsiębiorcę, w zakresie objętym świadectwem charakterystyki energetycznej budynków,

8. w zakresie kontroli stanu technicznego systemu ogrzewania,

9. w zakresie kontroli przewodów kominowych (dymowych, spalinowych i wentylacyjnych),

10. przekazanej premii termomodernizacyjnej, przekazanej premii remontowej oraz zwrotu takich premii,

11. udzielonego ze środków publicznych finansowania albo dofinansowania przedsięwzięć termomodernizacyjnych, przedsięwzięć niskoemisyjnych lub przedsięwzięć remontowych,

12. odnawialnych źródeł energii,

13. przyznanych świadczeń z pomocy społecznej lub innych form wsparcia finansowego ze środków publicznych w zakresie dodatku mieszkaniowego, dodatku energetycznego, zasiłku celowego z przeznaczeniem na ogrzewanie,

14. danych osób uprawnionych do wprowadzania danych i informacji do ewidencji,

15. danych właścicieli lub zarządców budynków lub lokali: imię i nazwisko albo nazwę właściciela lub zarządcy oraz adres jego miejsca zamieszkania lub siedziby,

16. adresu nieruchomości, w obrębie której eksploatowane jest źródło ciepła lub źródło spalania paliw,

17. numeru telefonu, o ile posiada, adres poczty elektronicznej, o ile posiada.

Dane i informacje są wprowadzane przez osoby uprawnione, pozyskiwane automatycznie przez system teleinformatyczny obsługujący ewidencję z bazy danych obiektów topograficznych o szczegółowości zapewniającej tworzenie standardowych opracowań kartograficznych w skali (BDOT), centralnego rejestru charakterystyki energetycznej budynków, baz danych podmiotów przetwarzających dane w ramach swojej działalności, w zakresie centralnego rejestru osób posiadających uprawnienia budowlane oraz centralnego rejestru ukaranych z tytułu odpowiedzialności zawodowej. Na potrzeby ewidencji, za pośrednictwem systemu teleinformatycznego obsługującego tę ewidencję, są wykorzystywane dane zgromadzone w geodezyjnej ewidencji sieci uzbrojenia terenu oraz w państwowym rejestrze granic i powierzchni jednostek podziałów terytorialnych kraju

Dane i informacje zgromadzone w ewidencji udostępnia się organom Inspekcji Ochrony Środowiska, organom nadzoru budowlanego, ministrowi właściwemu do spraw klimatu, Narodowemu Funduszowi, wojewódzkim funduszom ochrony środowiska i gospodarki wodnej, Głównemu Urzędowi Statystycznemu Krajowemu Ośrodkowi Bilansowania i Zarządzania Emisjami – Instytutowi Ochrony Środowiska – Państwowemu Instytutowi Badawczemu, ministrowi właściwemu do spraw energii, ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych, organom Krajowej Administracji Skarbowej, ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych, ministrowi właściwemu do spraw budownictwa, planowania i zagospodarowania przestrzennego oraz mieszkalnictwa, ośrodkom pomocy społecznej lub centrom usług społecznych, Bankowi Gospodarstwa Krajowego, wójtom, burmistrzom lub prezydentom miasta, starostom, sejmikom województwa, marszałkom województwa, wojewodom, Generalnemu Dyrektorowi Ochrony Środowiska, regionalnym dyrektorom ochrony środowiska, organom lub innym podmiotom udzielającym ze środków publicznych finansowania albo dofinansowania, Urzędowi Regulacji Energetyki, zakładom ubezpieczeń.

Celem ewidencji jest gromadzenie jednolitych, ustandaryzowanych i spójnych danych dotyczących budynków i lokali oraz eksploatowanych w nich źródeł ciepła, w tym zasilania z sieci ciepłowniczej, źródeł energii elektrycznej, źródeł spalania paliw, o nominalnej mocy cieplnej mniejszej niż 1 MW, niewymagającego pozwolenia, albo zgłoszenia, na potrzeby identyfikacji i diagnozowania źródeł niskiej emisji oraz planowania i podejmowania efektywnych działań publicznych eliminujących źródła tej emisji w oparciu o utworzoną ewidencję.

Projekt jest na etapie opiniowania przez Biuro Legislacyjne.

Przedsiębiorcy dostaną zwrot nadpłaconych marcu, kwietniu i maju składek ZUS

W art. 10 ustawy z 24.7.2020 r. o zmianie ustawy o delegowaniu pracowników w ramach świadczenia usług oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 1423) przewidziano, że w przypadku złożenia do 30.6.2020 r. wniosku o zwolnienie z obowiązku opłacenia należności z tytułu składek, o których mowa w art.31zo ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 374 ze zm.; dalej: KoronawirusU) zwalnia się z obowiązku opłacenia należnych składek wykazanych w deklaracji rozliczeniowej za marzec, kwiecień imaj 2020 r., w wysokości określonej w art. 31zo, także wówczas, gdy składki te zostały opłacone lub na poczet tych składek ZUS zaliczył z urzędu nienależnie opłacone składki. Opłacone składki lub zaliczone z urzędu nienależnie opłacone składki podlegają zwrotowi na zasadach określonych w art. 24 ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 266 ze zm.; dalej: SysUbSpołU). Zwolnieniu z obowiązku opłacenia podlegają należne składki wykazane w deklaracji rozliczeniowej za marzec, kwiecień imaj 2020 r. znane na dzień ponownego rozpatrzenia wniosku o zwolnienie z opłacenia składek. Zatem przedsiębiorcy dostaną zwrot nadpłaconych marcu, kwietniu i maju składek ZUS. Przepis art. 10 ww. ustawy wejdzie w życie 20.9.2020 r.

Umowy o niewielkiej wartości dla celów zamówień publicznych a informacja publiczna

Takie wnioski płyną z orzeczenia NSA z 4.8.2020 r. (I OSK 1889/18, Legalis).

Zgodnie z art. 139 ust. 1 i 2 ustawy z 29.1.2004 r. – Prawo zamówień publicznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1843 ze zm.; dalej: ZamPublU), do umów w sprawach zamówień publicznych stosuje się przepisy ustawy z 23.4.1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1145 ze zm.), jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej. Umowa wymaga, pod rygorem nieważności, zachowania formy pisemnej, chyba że przepisy odrębne wymagają formy szczególnej.

Natomiast z art. 139 ust. 3 ZamPublU wynika, że umowy są jawne i podlegają udostępnianiu na zasadach określonych w przepisach o dostępie do informacji publicznej, czyli przede wszystkim ustawy z 6.9.2001 r. o dostępie do informacji publicznej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1429 ze zm.; dalej: DostInfPubU).

Problem pojawił się w sytuacji, czy umowy dotyczące zamówień publicznych o małej wartości podlegają przepisom o dostępie do informacji publicznej. Zdaniem NSA nie budzi wątpliwości, że regulacją tą objęte są tylko umowy, których przedmiotem są zamówienia publiczne, a zatem objęte przepisami ZamPublU. W tym zakresie ZamPublU wprost odsyła do DostInfPubU, która ogólnie reguluje zasady udostępniania informacji publicznej i tylko w zakresie określonym w art. 1 ust. 2 DostInfPubU odsyła do ustaw szczególnych, które określają odmienne zasady i tryb dostępu do informacji będących informacjami publicznymi.

W omawianym wyroku NSA stwierdził, że nie sposób uznać, że przepisy ZamPublU, w tym jej art. 139 ust. 3, jako niedotyczącej umów niewielkiej wartości, miałyby definiować co jest informacją publiczną i że nie są nią umowy, których procedura zawierania nie jest regulowana przepisami ZamPublU.

Taka regulacja nie ogranicza prawa dostępu do informacji publicznej określone w art. 61 ust. 1 i 2 Konstytucji RP. A zatem, postulowane przez organy wprowadzenie do definicji informacji publicznej kryterium większej wartości zawieranych umów, nie znajduje jakichkolwiek racjonalnych podstaw.

Zasady kontroli skrzynki mailowej pracownika i przetwarzania jego danych kontaktowych

Takich interpretacji dokonał Urząd Ochrony Danych Osobowych (UODO).

Sprawdzanie maili

Pracodawca ma prawo monitorować pocztę elektroniczną pracownika, jeśli jest to niezbędne do zapewnienia organizacji pracy, umożliwiającej pełne wykorzystanie czasu pracy oraz właściwego użytkowania udostępnionych pracownikowi narzędzi pracy. Musi jednak zadbać, aby nie naruszać przy tym tajemnicy korespondencji oraz innych dóbr osobistych pracownika (art. 22³ § 1-2 KP). To pierwszy z obowiązków, jakie na nim spoczywają przy korzystaniu z tej formy sprawdzania pracownika.

„Pracownik musi zostać poinformowany, w jakim celu pracodawca zamierza stosować monitoring, poznać zakres oraz sposób zastosowania monitoringu. Informacje te ustala się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy albo w obwieszczeniu, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy” – wskazuje UODO w stanowisku dostępnym pod adresem: https://uodo.gov.pl/pl/138/1635. I to są kolejne zobowiązania pracodawcy.

Pracodawca powinien przekazać informację w sposób u niego przyjęty, nie później niż dwa tygodnie przed uruchomieniem monitoringu poczty elektronicznej (art. 22² § 7 w zw. z art. 22³ § 3 KP). Może więc przekazać ją na piśmie każdemu pracownikowi, umieścić w obwieszczeniu na tablicy ogłoszeń albo wykorzystać formy elektroniczne typu intranet czy komunikat mailowy.

Konieczna zgoda

„Pracodawca, który dysponuje danymi kontaktowymi do pracownika pozyskanymi podczas rekrutacji, takimi jak np. adres prywatnej poczty elektronicznej czy numer prywatnego telefonu komórkowego, nie może ich wykorzystywać do kontaktów zawodowych z pracownikiem bez jego zgody” – przesądza UODO w stanowisku dostępnym pod adresem: https://uodo.gov.pl/pl/138/1636.

Ta wykładnia to efekt zakresu danych osobowych, jakich pracodawca może żądać na podstawie art. 22¹ § 1-3 KP. Od kandydata do pracy ma więc prawo wymagać przekazania danych kontaktowych, ale o ich rodzaju decyduje ta osoba, bo należą one do jej prywatnej sfery. Od pracownika – nie wolno mu domagać się przedłożenia prywatnego adresu poczty elektronicznej i numeru prywatnego telefonu. Stąd wykorzystywanie tych danych z etapu naboru do pracy do celów służbowych jest uwarunkowane uzyskaniem pisemnej zgody pracownika, określającej zasady kontaktu. Taka konieczność ma też swoje uzasadnienie w innych celach przetwarzania prywatnych danych kontaktowych. Te cele to:

UDOO podkreśla, że o wszystkich celach, w których byłyby wykorzystywane prywatne dane kontaktowe pracownika pracodawca musi poinformować pracownika już w fazie zapytania o zgodę. Zaznacza także, że możliwość nawiązywania przez pracodawcę kontaktów z pracownikiem po godzinach pracy powinna być ograniczona jedynie do sytuacji, w której zachodziłyby szczególne warunki uzasadniające takie działanie.

Pracodawca nie musi ubiegać się i zgodę pracownika w razie przetwarzania jego prywatnych danych kontaktowych z powodu realizacji uprawnienia lub spełnienia obowiązku wynikającego z przepisu prawa (art. 22¹ § 4 KP). Tak jest np. przy zawieraniu umowy o prowadzenie Pracowniczych Planów Kapitałowych z wybraną instytucją finansową. Jednak tu również obowiązuje zasada ograniczenia celu.