Przepisy wykonawcze dotyczące danych z Systemu Informacji Schengen oraz Krajowego Systemu Informatycznego

W Dz.U. opublikowano pięć rozporządzeń, które zawierają przepisy wykonawcze do ustawy z 24.8.2007 r. o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w Systemie Informacyjnym Schengen oraz Wizowym Systemie Informacyjnym (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1041 ze zm.).

W Dz.U. z 2023 r. pod poz. 423 opublikowano rozporządzenie MSWiA z 3.3.2023 r. w sprawie przetwarzania danych biometrycznych Systemu Informacyjnego Schengen, które określa sposób i tryb przetwarzania danych biometrycznych oraz weryfikacji dopasowań opartych na porównaniu danych daktyloskopijnych. Rozporządzenie określa szczegółowo zasady:

W Dz.U. z 2023 r. pod poz. 424 opublikowano rozporządzenie MSWiA z 3.3.2023 r. w sprawie dostępu i wzoru upoważnienia do dostępu do Krajowego Systemu Informatycznego (KSI) oraz przetwarzania danych poprzez Krajowy System Informatyczny (KSI), które określa:

W Dz.U. z 2023 r. pod poz. 425 opublikowano rozporządzenie MSWiA z 3.3.2023 r. w sprawie wzorów kart wpisu i wzorów kart zapytania o dane w Systemie Informacyjnym Schengen oraz sposobu ich wypełniania, które określa:

W Dz.U. z 2023 r. pod poz. 427 opublikowano rozporządzenie MSWiA z 3.3.2023 r. w sprawie trybu przekazywania Policji osób lub przedmiotów odnalezionych na skutek wglądu do danych SIS, procedury postępowania w przypadkach ujawnienia tożsamości przywłaszczonej oraz sposobu i trybu współpracy organów z biurem SIRENE. Rozporządzenie określa:

W Dz.U. z 2023 r. pod poz. 428 opublikowano rozporządzenie MSWiA z 6.3.2023 r. w sprawie warunków technicznych dokonywania wpisów danych SIS oraz aktualizowania, usuwania i wyszukiwania danych SIS poprzez Krajowy System Informatyczny (KSI), które określa:

Przedłużenie preferencji podatkowych w zakresie pomocy obywatelom Ukrainy

Ustawą z 13.1.2023 r. o zmianie ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy (Dz.U. z 2023 r. poz. 185), przedłużono dla Ukraińców preferencje podatkowe w zakresie CIT i PIT.

Choć ustawa weszła w życie w tym zakresie 28.1.2023 r., to ma moc obowiązującą od 1.1.2023 r. Na mocy tej ustawy w 2023 r. nadal obowiązuje ułatwiony sposób ustalania polskiej rezydencji podatkowej obywateli Ukrainy – na podstawie pisemnego oświadczenia danej osoby o posiadaniu na terytorium RP centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodka interesów życiowych).

Zgodnie z art. 52zn PDOFizU „W przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z 12.3.2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa, spełnienie warunku określonego w art. 3 ust. 1a pkt 1 w okresie od 1.1.2023 r. do 31.12.2023 r. stwierdza się na podstawie pisemnego oświadczenia tej osoby o posiadaniu na terytorium RP centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodka interesów życiowych)”. Przepis ma zastosowanie do oświadczeń składanych od 1.1.2023 r. Do końca 2022 r. takie rozwiązanie wynikało z art. 52zj PDOFizU.

Ponadto, w art. 52zk PDOFizU i odpowiednio w art. 38wa PDOPrU ponownie umożliwiono w okresie od 1.1.2023 r. do 31.12.2023 r. zaliczanie do kosztów uzyskania przychodów kosztów wytworzenia lub cenę nabycia rzeczy lub praw będących przedmiotem darowizn, przekazanych wymienionym w ustawie podmiotom, na cele związane z przeciwdziałaniem skutkom działań wojennych na Ukrainie, o ile koszty wytworzenia lub cena nabycia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, w tym poprzez odpisy amortyzacyjne. Ponadto dotyczy to kosztów poniesionych z tytułu nieodpłatnego świadczenia na te cele. Wymienione darowizny mogą być ponadto na zasadach ogólnych odliczone przez podatników od dochodu za 2023 r. (bądź przychodu, jeśli płacą PIT w formie ryczałtu ewidencjonowanego).

Natomiast podatnicy rozliczający CIT w formie ryczałtu od dochodów spółek (estoński CIT) nie muszą z tej racji wykazywać dochodu z tytułu wydatków niezwiązanych z działalnością gospodarczą (dodany art. 38wb PDOPrU).

Podmioty otrzymujące ww. darowizny i nieodpłatne świadczenia nie zapłacą od nich PIT ani CIT – bowiem do przychodów nie zalicza się wartości tych darowizn oraz nieodpłatnych świadczeń (art. 52zl PDOFizU i art. 38xl PDOPrU).

Ponadto, zwalnia się od podatku dochodowego pomoc humanitarną otrzymaną w okresie od 1.1.2023 r. do 31.12.2023 r. przez podatników będących obywatelami Ukrainy, którzy po 23.2.2022 r. przybyli z Ukrainy, na skutek toczących się na tym terytorium działań wojennych, na terytorium Polski (art. 52zm PDOFizU).

Od 1 kwietnia nowe kwoty odszkodowań z tytułu wypadku

Kwoty jednorazowych odszkodowań z tytułu uszczerbku na zdrowiu spowodowanego wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową (kwoty podaje obwieszczenie Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z 16.2.2023 r. w sprawie wysokości kwot jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej – M.P. poz. 252).

W okresie od 1.4.2023 r. do 31.3.2024 r. kwoty jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej wynoszą:

Okazjonalna praca zdalna a praca zdalna na podstawie polecenia pracodawcy

Praca zdalna na polecenie pracodawcy

Przepisy Kodeksu pracy przewidują kilka „odmian” pracy zdalnej, w tym pracę na odległość na polecenie pracodawcy. Jest to rozwiązanie podobne do obecnie jeszcze obowiązującego według przepisów antycovidowych, czyli ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych. Wspomniane przepisy umożliwiają wykonywanie pracy zdalnej na polecenie pracodawcy w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19 oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu, w celu przeciwdziałania zachorowaniom na tę chorobę. Polecenie wykonywania pracy zdalnej jest możliwe pod warunkiem, że pracownik ma umiejętności i możliwości techniczne oraz lokalowe do wykonywania pracy na odległość.

Począwszy od 7.4.2023 r. pracodawcy będą mogli polecać pracownikom pracę zdalną na podstawie przepisów Kodeksu pracy. Jednak będzie to dopuszczalne jedynie w przypadkach wyraźnie wymienionych w Kodeksie, a więc w okresie:

1) obowiązywania stanu nadzwyczajnego, stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu lub

2) w którym zapewnienie przez pracodawcę bezpiecznych i higienicznych warunków pracy w dotychczasowym miejscu pracy pracownika nie jest czasowo możliwe z powodu działania siły wyższej.

Takie polecenie może zostać wydane, jeśli pracownik – bezpośrednio przed jego wydaniem – złoży oświadczenie w postaci papierowej lub elektronicznej, że posiada warunki lokalowe i techniczne do wykonywania pracy zdalnej. Pracodawca może w każdym czasie cofnąć wydane polecenie z co najmniej dwudniowym uprzedzeniem. A jeśli u pracownika zmienią się warunki lokalowe i techniczne w taki sposób, że praca na odległość nie będzie możliwa, pracownik informuje o tym niezwłocznie pracodawcę, a zatrudniający niezwłocznie cofa wydane polecenie.

Praca zdalna okazjonalna

Obok pracy zdalnej na podstawie polecenia pracodawcy, praca zdalna może być także wykonywana sporadycznie – jako praca okazjonalna. Taka praca może być wykonywana na wniosek pracownika, w wymiarze nie przekraczającym 24 dni w ciągu roku kalendarzowego. To pracownik musi być stroną inicjującą pracę zdalną okazjonalną. Pracodawca może jedynie zaakceptować wniosek pracownika i zgodzić się na taką sporadyczną pracę na odległość lub nie (zgoda nie jest obowiązkowa). Nie może natomiast wydać pracownikowi polecenia pracy zdalnej okazjonalnej.

Wydłużony termin przekazania (ORD-U) do organu podatkowego

Dnia 6.3.2023 r. opublikowano rozporządzenie Ministra Finansów z 16.2.2023 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie informacji podatkowych. W § 1 pkt 1 rozporządzenia zmieniającego wydłużono termin przekazania do organu podatkowego Informacji o umowach zawartych z nierezydentami (ORD-U) z trzech do jedenastu miesięcy.

Dłuższy termin dotyczy Informacji ORD-U składanych za rok podatkowy rozpoczynający się po 31.12.2021 r.

Rozporządzenie w powyższym zakresie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia tj. z 21.3.2023 r.

Nowelizacja rozporządzenia zrównuje termin złożenia ORD-U z terminem złożenia Informacji o cenach transferowych (TPR), tak aby w obu przypadkach był to termin do końca jedenastego miesiąca po zakończeniu roku podatkowego.

 

Estoński CIT a termin zapłaty podatku w przypadku wypłaty dywidendy

Opis sytuacji:Spółka z o.o. od 1.1.2022 r. rozlicza swoje dochody stosując przepisy o estońskim CIT. W roku 2022 spółka utraciła status małego podatnika ze względu na przekroczenie obrotów. W styczniu 2023 r. zgromadzenie wspólników podjęło uchwałę o przeznaczeniu całości wypracowanego w roku 2022 zysku na wypłatę dywidend dla wspólników (dywidenda wypłacana w 3 transzach: lutym, marcu i kwietniu). Kiedy powstaje obowiązek zapłaty potrąconego podatku dochodowego CIT 20% oraz PIT 5% od wypłaconej dywidendy? Czy PIT spółka wpłaca na konto urzędu skarbowego do 20. dnia następnego miesiąca od wypłaconej transzy? Czy CIT powinien zostać zapłacony do końca marca 2024 r.? Jeśli dywidenda wypłacana jest w 3 transzach, to czy mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem udziałowców wobec spółki, a tym samym „ukrytym zyskiem”?

Przedmiot opodatkowania estońskim CIT

Identyfikując zasady opodatkowania estońskim CIT prawodawca wskazał jako przedmiot opodatkowania dochód. Co prawda podstawa opodatkowania definiowany jest w głównej mierze na podstawie wyniku bilansowego, w oparciu o zasady księgowe, nie stoi to jednak na przeszkodzie temu, aby to w przepisach podatkowych zostało wyraźnie wskazane, co jest dochodem stanowiącym przedmiot opodatkowania estońskim CIT. Według unormować fiskalnych na dochód opodatkowany estońskim CIT składają się:

Najbardziej pożądaną jest sytuacja, w której dochód identyfikowany jest poprzez podział wypracowanego zysku, wówczas bowiem stosowana jest redukcja opodatkowania przychodu udziałowca (akcjonariusza/wspólnika) z tytułu udziału w zysku.

Termin płatności podatku

O atrakcyjności fiskalnej tak zidentyfikowanego dochodu decyduje również to, w jakim terminie odprowadzany jest przez spółkę podatek należny od takiego dochodu. Obowiązuje bowiem zasada, której ryczałt od dochodu z tytułu podzielonego zysku i dochodu z tytułu zysku przeznaczonego na pokrycie strat płatny jest w terminie do końca trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto.

Jeżeli zatem w 2023 r. spółka dokona podziału zysku wypracowanego w okresie stosowania estońskiego CIT, ale również wówczas gdy w tym roku spółka wypłaci zaliczkę na poczet dywidendy za ten rok, podatek od takiego zysku podzielonego lub zaliczkowanego (odpowiednio 10%, jeżeli spółka jest małym podatnikiem lub 20% w pozostałych przypadkach), powinna odprowadzić do końca trzeciego miesiąca następnego (2024) roku podatkowego.

Wypłata udziału zysku spółki skutkuje uzyskaniem przychodu przez właściciela. Oczywiście należy zaznaczyć, że przychód po stronie właściciela powstaje również w przypadku wypłaty na jego rzecz zaliczki na poczet przyszłej dywidendy.

Tak przy wypłacie podzielonego zysku za zakończony rok, jak i zaliczki na poczet dywidendy przychód powstaje w dacie otrzymania zapłaty, a 19% zryczałtowany podatek z tego tytułu rozliczany jest przez spółkę jako płatnika. Naliczony i pobrany podatek płatny jest w terminie do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu wypłaty.

Wysokość podatku

Główną korzyścią powodowaną uzyskaniem przez spółkę dochodu z tytułu wypłaty zysku wypracowanego w okresie stosowania estońskiego CIT, stanowiącego podstawę opodatkowania ryczałtem od dochodów spółek, jest możliwość redukcji wysokości zobowiązania podatkowego powstałego po stronie udziałowców (akcjonariuszy/wspólników) o część podatku zapłaconego przez spółkę.

W takiej sytuacji, jeżeli spółka ma status małego podatnika opodatkowanego 10% ryczałtem, podatek od dywidendy pomniejszany jest o 90% kwoty odpowiadającej iloczynowi procentowego udziału wspólnika w zysku spółki liczonego na dzień nabycia przez niego prawa do wypłaty podzielonego zysku i należnego ryczałtu od dochodów spółek z zysku podzielonego tej spółki, z którego przychód ten został uzyskany. Jeżeli spółka nie jest mały podatnikiem i jej estoński podatek naliczany jest według stawki 20%, wówczas redukcja podatku właściciela również dokonywana, przy czym w miejsce wskaźnika 90% zastosowanie ma wskaźnik 70%.

Rozliczenie takie jest stosowane również w przypadku wypłaty zaliczki na poczet dywidendy. Bez znaczenia przy tym jest to, że sam podatek płacony jest przez spółkę w roku następnym. To oznacza, że już opłacając w trakcie roku podatek dochodowy od zaliczki na poczet dywidendy (tak samo jak przy wypłacie dywidendy), spółka jako płatnik dokonuje redukcji PIT właścicieli o odpowiednią część CIT, jaki spółka zapłaci do końca trzeciego miesiąca następnego roku.

Dochody z tytułu ukrytych zysków

Odnosząc się do kwestii klasyfikacji wypłaty zaliczki na poczet dywidendy jako dochodu z ukrytych zysków, należy w pierwszej kolejności wskazać, że przez ukryte zyski rozumie się świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany bezpośrednio lub pośrednio z podatnikiem lub z tym udziałowcem, akcjonariuszem albo wspólnikiem, w szczególności:

Powyższa specyfikacja ma charakter otwarty, jednak wskazuje na świadczenia inne niż podzielony zysk. Tymczasem zaliczka na poczet dywidendy, to nic innego jak dokonywany w oparciu z prawem spółek podział zysku, co prawda zaliczkowy, ale jednak podział przyszłego zysku dokonany wg określonych przez prawodawcę zasad.

Zatem, fakt wypłaty dywidendy w formie zaliczki na poczet dywidendy nie generuje po stronie spółki dochodu z tytułu ukrytych zysków.

 

Rozliczenie dotacji w kosztach

Opis sytuacji:

Klient jest członkiem zespołu realizującego projekt dofinansowany ze środków NCBiR. W ramach realizowanego projektu ponosi wydatki, które są traktowane jako KUP i na bieżąco ujmowane w PKPiR. W roku 2022 otrzymał transzę dofinansowania jako zwrot poniesionych wydatków, przy czym część dofinansowania stanowi również dofinansowanie na poczet przyszłych wydatków. Podatnik co do zasady powinien dokonać w momencie otrzymania zmniejszenia kosztów, na które otrzymał refundację. Jak na gruncie PIT potraktować różnicę otrzymanego dofinansowania na poczet przyszłych wydatków? Klient nie wie czy określone wydatki, które sfinansuje z otrzymanego na ten cel dofinansowania w przyszłości, zostaną finalnie przy rozliczeniu uznane za tzw. wydatki kwalifikowane. Przyjmijmy zatem, że poniósł wydatki w kwocie 800 000 zł, natomiast transza, którą otrzymał wyniosła 1 000 000 zł. Jak należy potraktować kwotę 200 000 zł na poczet przyszłych wydatków? Czy w ramach podstawy opodatkowania na cele składki zdrowotnej klient powinien:

Przychodem z działalności gospodarczej są przede wszystkim należności za dostarczone towary lub wykonane usługi. Przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Ustawodawca postanowił jednak, że środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu, jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków publicznych korzystają ze zwolnienia od podatku. Jednocześnie jednak podatnik nie może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych z powyższych środków.

W efekcie otrzymując dotację podatnik powinien pomniejszyć swoje koszty uzyskania o wartość dotacji. Kwota nadwyżki wciąż jest zwolniona od podatku, a podatnik ponosząc kolejne wydatki nie powinien wykazywać ich w kosztach uzyskania. Oczywiście to, jakie wydatki zostaną pokryte z dotacji, zależy od jej końcowego rozliczenia i uznania ich za wydatki kwalifikowane. Trzeba jednak zauważyć, że w takiej sytuacji zawsze można zrobić korektę KUP.

Skoro podatnik prowadzi PKPiR, to składki zdrowotne płaci od dochodu, czyli przychodu pomniejszonego o koszty uzyskania przychodów, przy czym przychody z tytułu dotacji, o której wyżej mowa, nie są brane pod uwagę. Istotna dla składki zdrowotnej będzie natomiast korekta KUP.

W przypadku gdy pytający będzie musiał wyłączyć z nich określone kwoty, to jego dochód wzrośnie, a tym samym powstanie konieczność zapłaty składek zdrowotnych. W efekcie składki zdrowotne zostaną zapłacone od kwoty, o którą zostaną pomniejszone koszty uzyskania.

 

Praca zdalna okazjonalna w świadectwie pracy

Praca zdalna została wpisana do Kodeksy pracy ustawą z 1.12.2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw. Po zmianach, przestaną obowiązywać przepisy dotyczące telepracy. Ustawa wejdzie w życie 7 kwietnia. Co ważne, druga część tej nowelizacji – badanie trzeźwości pracowników – obowiązuje już od 21.2.2023 r.

Praca zdalna nie zawsze będzie możliwa

Ustawa co prawda nie zawiera ograniczeń podmiotowych w zakresie uprawnienia do wnioskowania o pracę zdalną okazjonalną, warto jednak pamiętać, że charakter niektórych rodzajów prac nie pozwala na ich wykonywanie w innym miejscu niż wskazane w umowie o pracę. Należy pamiętać, o czym również wskazano, w odpowiedzi, że zgodnie z art. 67³¹ § 4 Kodeksu pracy, praca zdalna nie obejmuje prac:

1. szczególnie niebezpiecznych;
2. w wyniku których następuje przekroczenie dopuszczalnych norm czynników fizycznych określonych dla pomieszczeń mieszkalnych;
3. z czynnikami chemicznymi stwarzającymi zagrożenie, o których mowa w przepisach w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy związanej z występowaniem czynników chemicznych w miejscu pracy;
4. związanych ze stosowaniem lub wydzielaniem się szkodliwych czynników biologicznych, substancji radioaktywnych oraz innych substancji lub mieszanin wydzielających uciążliwe zapachy;
5. powodujących intensywne brudzenie.

Zakaz dyskryminacji w pracy zdalnej

Według MPiPS należy zauważyć, że odmowa uwzględnienia wniosku pracownika o pracę zdalną okazjonalną nie może mieć charakteru dyskryminacyjnego. Zgodnie z art. 18^3a § 1 Kodeksu pracy pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie m.in. warunków zatrudnienia, w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony, zatrudnienie w pełnym lub niepełnym wymiarze czasu pracy. Równe traktowanie w zatrudnieniu oznacza niedyskryminowanie w jakikolwiek sposób, bezpośrednio lub pośrednio, z ww. określonych przyczyn. Natomiast zgodnie z art. 18^3d Kodeksu pracy osoba, wobec której pracodawca naruszył zasadę równego traktowania w zatrudnieniu, ma prawo do odszkodowania w wysokości nie niższej niż minimalne wynagrodzenie za pracę, ustalane na podstawie odrębnych przepisów.

Praca zdalna okazjonalna

Uprawnienie pracownika do złożenia wniosku o wykonywanie pracy zdalnej okazjonalnej nie jest uzależnione od wykorzystania przez tego pracownika urlopu wypoczynkowego, w tym tzw. urlopu na żądanie. Podkreślenia wymaga odmienny cel obu instytucji prawnych. Urlop wypoczynkowy jest szczególnego rodzaju uprawnieniem pracownika opisanym jako coroczny, płatny, nieprzerwany okres ustawowego zwolnienia pracownika od obowiązku świadczenia pracy u danego pracodawcy, przysługujący pracownikowi w celu wypoczynku i regeneracji sił, w wymiarze określonym przepisami prawa pracy i w czasie ustalonym przez pracodawcę. Natomiast istotą pracy zdalnej okazjonalnej jest umożliwienie pracownikowi wykonywania pracy w miejscu przez niego wskazanym (innym niż zakład pracy) w sytuacjach uzasadnionych potrzebami tego pracownika, np. w razie konieczności opieki nad potrzebującym doraźnego wsparcia członkiem rodziny.

Zgodnie z art. 67³³ § 1 Kodeksu pracy, praca zdalna może być wykonywana okazjonalnie w wymiarze nieprzekraczającym 24 dni w roku kalendarzowym. Jak wskazano w interpretacji MRiPS w przypadku zmiany pracodawcy w trakcie roku kalendarzowego, pracownikowi u kolejnego pracodawcy będzie przysługiwało prawo do pracy zdalnej okazjonalnej w wymiarze niewykorzystanym u dotychczasowego pracodawcy. Zaś w przypadku, w którym pracownik nie skorzysta z pracy zdalnej okazjonalnej u poprzedniego pracodawcy bądź podejmie pracę w trakcie roku kalendarzowego, będzie mu przysługiwał pełen wymiar pracy zdalnej okazjonalnej. Co ważne, tego rodzaju wykładnia przepisów nie wynika wprost z przepisów. Ponadto wskazano, że odnosząc się do kwestii dowodowych w zakresie wymiaru pracy zdalnej okazjonalnej wykorzystanego przez pracownika, należy zauważyć MRPiPS z 30.12.2016 r. w sprawie świadectwa pracy (Dz.U. z 2020 r. poz. 1862), w świadectwie pracy zamieszcza się informacje niezbędne do ustalenia uprawnień ze stosunku pracy i uprawnień z ubezpieczeń społecznych, dotyczące wykorzystanego dodatkowego urlopu albo innego uprawnienia lub świadczenia, przewidzianego przepisami prawa pracy. Zatem informacja o wymiarze wykorzystanej przez pracownika pracy zdalnej okazjonalnej powinna znaleźć się w ust. 6 pkt 12 świadectwa pracy przygotowanego według pomocniczego wzoru świadectwa pracy, stanowiącego załącznik do ww. rozporządzenia.

Księgowanie zysku lub straty osiągniętych w 2022 r. w spółce komandytowej

 

W myśl art. 53 ust. 1 RachunkU – roczne sprawozdanie finansowe jednostki, z zastrzeżeniem ust. 2b, podlega zatwierdzeniu przez organ zatwierdzający, nie później niż 6 miesięcy od dnia bilansowego.

Przy zatwierdzeniu sprawozdania finansowego – organ zatwierdzający decyduje poprzez uchwałę o podziale zysku lub pokryciu straty. W dniu zgromadzenia wspólników należy dokonać przeksięgowania wyniku finansowego z konta 860 na konto 820 (rozliczenie wyniku finansowego).

Zysk – Wn 860 (wynik finansowy) / Ma 820 (rozliczenie wyniku finansowego)

Strata – Wn 820 (rozliczenie wyniku finansowego) / Ma 860 (wynik finansowy)

Następnie, w zależności od postanowienia uchwały dokonujemy kolejnych przeksięgowań z konta 820 rozliczenie wyniku finansowego.

Wypłata zysku dla wspólników:

Wn 820 (rozliczenie wyniku finansowego) / Ma 249 (pozostałe rozrachunki ze wspólnikami)

Wn 249 (pozostałe rozrachunki ze wspólnikami) / Ma 130 (Rachunek bankowy) – kwota pomniejszona o podatek PIT 8AR

Księgowanie dokumentu PK rozliczającego kwotę zryczałtowanego podatku PIT 8AR

Wn 249 (pozostałe rozrachunki ze wspólnikami) – kwota podatku PIT 8AR / Ma 220 (rozrachunki z urzędem skarbowym z tyt. PIT 8AR)

Wn 220 (rozrachunki z urzędem skarbowym z tyt. PIT 8AR) / Ma 130 (Rachunek bankowy) – płatność podatku PIT 8AR do urzędu skarbowego

Przeznaczenie zysku na kapitał rezerwowy

Wn 820 (rozliczenie wyniku finansowego) / Ma 803 (Kapitał rezerwowy)

Jeżeli powstała strata, to istotne jest jaka uchwała została podjęta w związku z jej pokryciem. Najczęściej jest to pokrycie straty z zysków lat przyszłych, wówczas pozostajemy przy saldzie na koncie 820 (rozliczenie wyniku finansowego), które zostanie rozliczone w przyszłym okresie kiedy spółka osiągnie zysk.

Rozliczenie podatkowe

W aspekcie podatkowym przychody uzyskiwane z udziału w zyskach spółki komandytowej – podlegają opodatkowaniu analogicznie jak przychody z udziału w zyskach osób prawnych, co wiążę się z obowiązkiem poboru przez spółkę i odprowadzenia do US zryczałtowanego 19% podatku dochodowego od dokonywanych wypłat zgodnie z art. 26 ust. 1 i art. 22 ust. 1 PDOPrU. Należy jednak mieć na uwadze, iż rzeczywiste obciążenia podatkowe wspólników mogą być niższe, a w niektórych przypadkach podatek może nie wystąpić. Ulgi są zróżnicowane w zależności od funkcji pełnionej przez wspólnika w spółce.

Dla ograniczenia obciążeń podatkowych komandytariuszy wprowadzone zostało zwolnienie od podatku, co wynika z literalnego brzmienia art. 22 ust. 4e PDOPrU. Dotyczy ono kwoty stanowiącej 50% przychodów uzyskanych przez komandytariusza z tytułu udziału w zyskach spółki, nie więcej jednak niż 60 000 zł w roku podatkowym. Jeżeli podatnik jest komandytariuszem w kilku spółkach, zwolnienie dotyczy przychodu z udziału w zyskach w każdej z nich. Jednocześnie ustawodawca ograniczył możliwość korzystania z tego zwolnienia. W świetle art. 22 ust. 4f PDOPrU – nie ma ono zastosowania, gdy komandytariusz:

1) posiada bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 5% udziałów (akcji) w spółce posiadającej osobowość prawną lub spółce kapitałowej w organizacji będących komplementariuszem w tej spółce komandytowej lub

2) jest członkiem zarządu:

a) spółki posiadającej osobowość prawną lub spółki kapitałowej w organizacji będących komplementariuszem w tej spółce komandytowej, lub

b) spółki posiadającej bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 5% udziałów (akcji) w spółce posiadającej osobowość prawną lub spółce kapitałowej w organizacji będących komplementariuszem w tej spółce komandytowej, lub

3) jest podmiotem powiązanym z członkiem zarządu lub wspólnikiem spółki posiadającej bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 5% udziałów (akcji) w spółce posiadającej osobowość prawną lub spółce kapitałowej w organizacji będących komplementariuszem w tej spółce komandytowej.

Do komplementariuszy spółek komandytowych mają natomiast zastosowanie przepisy art. 22 ust. 1a-1e PDOPrU, z których wynika, iż zryczałtowany podatek od przychodów uzyskiwanych przez komplementariusza z tytułu udziału w zyskach spółki pomniejsza się o kwotę odpowiadającą iloczynowi procentowego udziału komplementariusza w zysku tej spółki i podatku należnego od dochodu tej spółki, przy czym kwota odliczenia nie może przekroczyć kwoty obliczonego podatku. W przypadku komplementariusza uzyskującego przychody z tytułu prawa do udziału w zysku w więcej niż jednej spółce komandytowej, pomniejszenie przysługuje w odniesieniu do podatku od przychodów uzyskiwanych odrębnie z każdej z tych spółek.

Wynajem pokoi gościnnych a VAT

 

Zwolnienie z ewidencji usługi na kasie rejestrującej

Podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących. Zwolnienia od obowiązku stosowania kas zapisane zostały w rozporządzeniu. W przepisach KasRejR przewidziane zostały zwolnienia przedmiotowe, jak również ze względu na odnotowaną w roku wartość sprzedaży konsumenckiej.

Na podstawie § 3 ust. 1 pkt 1 KasRejR od obowiązku stosowania kasy rejestrującej zwolnieni są podatnicy, u których wartość sprzedaży dokonanej na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli wartość sprzedaży z tego tytułu nie przekroczyła, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

Co prawda, usługi krótkotrwałego zakwaterowania udokumentowane fakturami są zwolnione przedmiotowo od obowiązku stosowania kasy rejestrującej, ale nie dotyczy to usług hotelarskich i turystycznych (poz. 20 załącznika do rozporządzenia) – a jak rozumiem, do takich świadczeń odnosi się pytanie czytelnika.

Zwolnienie najmu od podatku od towarów i usług

Jeżeli chodzi o opodatkowanie VAT usług wskazanych w pytaniu, należy stwierdzić, że możliwe jest w takiej sytuacji zastosowanie zwolnienia do całości sprzedaży ze względu na wartość rocznej sprzedaży. Według art. 113 ust. 1 VATU, zwalnia się od VAT sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Gdyby rozpoczęcie prowadzenia działalności miało miejsce w trakcie roku, wówczas limit byłby wyznaczany proporcjonalnie z uwzględnieniem okresu prowadzenia działalności gospodarczej w trakcie roku.

Zatem, wynajmując turystom pokoje gościnne oraz domek, podatnik może skorzystać ze zwolnienia od VAT ze względu na wartość rocznych obrotów. Po utracie prawa do zwolnienie (również po rezygnacji ze zwolnienia) podatnik zastosuje do takich usług stawkę VAT 8%. Zakładam bowiem, że zgodnie z istotą świadczenia podatnik realizuje usługę krótkotrwałego zakwaterowania w celach turystycznych.

Status nabywcy usługi miałby znaczenie, gdyby podatnik świadczył usługi wynajmu nieruchomości mieszkalnych. Realizując taką usługę na cele mieszkaniowe najemcy (ewentualnie na rzecz społecznej agencji najmu – ale tutaj nie ma to zastosowania), korzystałaby ona ze zwolnienia, gdyby nieruchomość służyła zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.

Z kolei wynajem nieruchomości (pokoi, domku) operatorowi, by dopiero to on świadczył usługę zakwaterowania, podlegałby opodatkowaniu VAT wg. stawki podstawowej, tj. 23%.