Zmiana zasad prowadzenia nauczycielskiego postępowania dyscyplinarnego

Zmiany zostały wprowadzone na mocy ustawy z 19.11.2020 r. o zmianie ustawy – Karta Nauczyciela oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 4). Warto przypomnieć, że główną przyczyną zmian jest funkcjonowanie od pewnego czasu w KartaNauczU pojęcia „czynu naruszającego prawa i dobro dziecka”. Jest to pojęcie niedookreślone i teoretycznie wymuszające prowadzenie postępowania wyjaśniającego (a w efekcie – często dyscyplinarnego) nawet za niewielkie przewinienia, które jednak zdaniem rodziców godziły w prawa i dobro ich dziecka. O popełnieniu przez nauczyciela czynu naruszającego prawa i dobro dziecka dyrektor szkoły, a w przypadku popełnienia takiego czynu przez dyrektora szkoły – organ prowadzący szkołę, był obowiązany zawiadomić rzecznika dyscyplinarnego, o którym mowa w art. 83 KartaNauczU, nie później niż w ciągu 3 dni roboczych od dnia powzięcia wiadomości o popełnieniu czynu. Krótki termin również wzbudzał liczne kontrowersje, w związku z czym postulowane było wprowadzenie w tym zakresie zmian.

Dłuższy terminu na powiadomienie rzecznika dyscyplinarnego

W związku z powyższym nowelizacja wprowadziła przedłużenie terminu na powiadomienie rzecznika dyscyplinarnego o ewentualnym czynie naruszającym prawa i dobro dziecka – aktualnie w przepisach jest mowa o terminie 14 dni (kalendarzowych) od dnia powzięcia wiadomości o podejrzeniu popełnienia takiego czynu. Dyrektor lub organ prowadzący nie będą musieli jednak zawiadamiać rzecznika dyscyplinarnego, jeżeli okoliczności sprawy bezspornie wskazują, że nie doszło do popełnienia takiego czynu (nowelizacja art. 75 ust. 2a KartaNauczU).

Doprecyzowanie terminu na złożenie wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego

Nowelizacja zmieniła również brzmienie art. 85 ust. 3 KartaNauczU – w ten sposób, że po przeprowadzeniu postępowania wyjaśniającego, rzecznik dyscyplinarny będzie miał 3 miesiące (licząc od dnia wszczęcia postępowania wyjaśniającego), żeby skierować do komisji dyscyplinarnej wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego, bądź wydać postanowienie o umorzeniu postępowania wyjaśniającego. Jeżeli nauczyciel, którego dotyczy postępowanie wyjaśniające, z powodu nieobecności w pracy nie będzie miał możliwości złożenia wyjaśnień, bieg powyższego terminu będzie ulegał zawieszeniu do dnia jego stawienia się do pracy (nowy art. 85 ust. 3a KartaNauczU).

Zmianie uległ również okres, w którym może zostać wszczęte postępowanie dyscyplinarne (we wszystkich sprawach, nie tylko w zakresie czynów naruszających prawa i dobro dziecka). Po zmianie art. 85o ust. 1 KN postępowanie dyscyplinarne nie będzie mogło zostać wszczęte po upływie 5 miesięcy (dotychczas 3 miesiące) od dnia powzięcia przez organ, przy którym działa komisja dyscyplinarna pierwszej instancji, wiadomości o popełnieniu czynu uchybiającego godności zawodu nauczyciela lub obowiązkom, o których mowa w art. 6 KartaNauczU, oraz po upływie 2 lat od popełnienia tego czynu (dotychczas po upływie 3 lat od popełnienia czynu). Co istotne, uchylony został ust. 7 w art. 85o KartaNauczU, przewidujący, że w przypadków czynów naruszających prawa i dobro dziecka postępowanie dyscyplinarne może być wszczęte również po upływie 3 miesięcy od dnia powzięcia przez organ, przy którym działa komisja dyscyplinarna pierwszej instancji, wiadomości o popełnieniu tego czynu. Oznacza to, że sprawy dotyczące czynów naruszających prawa i dobro dziecka, będzie można wszczynać jedynie w tym samym terminie, co inne sprawy z zakresu postępowania dyscyplinarnego (a więc maksymalnie w ciągu 5 miesięcy od dnia powzięcia przez organ, przy którym działa komisja dyscyplinarna pierwszej instancji, wiadomości o popełnieniu czynu). Wyjątek będą stanowiły czyny stanowiące przestępstwo (art. 85o ust. 6 KN). Sprawy te będą również przedawniały się po upływie 2 lat od popełnienia czynu (również za wyjątkiem czynów stanowiących przestępstwo).

Zmiana zasad zawieszania w pełnieniu obowiązków nauczyciela lub dyrektora szkoły

Zmianie uległy również zasady zawieszania nauczyciela lub dyrektora szkoły w pełnionych obowiązkach. Omawiana nowelizacja zmieniła brzmienie przepisu art. 85t ust. 2 KartaNauczU, w rezultacie czego do zawieszenia nie będzie dochodziło, jeżeli we wniosku o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego rzecznik dyscyplinarny będzie wnosił o orzeczenie kary dyscyplinarnej nagany z ostrzeżeniem, i jednocześnie ze względu na powagę i wiarygodność zarzutów niecelowe byłoby odsunięcie odpowiednio nauczyciela albo nauczyciela pełniącego funkcję dyrektora szkoły od wykonywania obowiązków w szkole. Nowe rozwiązanie pozwoli zapobiec sytuacjom, gdy dyrektor był zobligowany do zawieszenia nauczyciela nawet w przypadkach, gdy waga popełnionego czynu była mało istotna i nie było faktycznej potrzeby na odsunięcie nauczyciela od pełnionych obowiązków. W rezultacie, zanim decyzja dyrektora (bądź organu prowadzącego) została uchylona, szkoła była narażona na niepotrzebną dezorganizację pracy, spowodowaną odsunięciem od pracy nauczyciela lub dyrektora.

Planowana nowa forma oszczędzania na emeryturę. Ogólnoeuropejskie Indywidualne Produkty Emerytalne (OIPE)

Celem projektu ustawy o ogólnoeuropejskich indywidualnych produktach emerytalnych jest dokonanie niezbędnych zmian w krajowym porządku prawnym w związku z wejściem w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1238 z dnia 20 czerwca 2019 r. w sprawie ogólnoeuropejskiego indywidualnego produktu emerytalnego (OIPE). Dzięki niemu w Polsce będzie możliwe oferowanie takiego produktu.

Transgraniczny charakter oszczędzania na emeryturę

Wprowadzenie nowego ogólnoeuropejskiego indywidualnego produktu emerytalnego, którym jest OIPE (inaczej zwany PEPP) ma zapewnić obywatelom Unii Europejskiej we wszystkich państwach nowe możliwości oszczędzania na emeryturę. Jego największą wartością będzie możliwość inwestowania transgranicznego, a także możliwość przenoszenia przy zmianie miejsca zamieszkania do innego państwa członkowskiego UE. Jest to rozwiązanie które będzie odpowiednie szczególnie dla osób, które świadczą pracę w różnych krajach UE. To oznacza, że posiadacz OIPE będzie mógł wraz ze zmianą miejsca pracy (zmiana kraju członkowskiego) transferować środki do instytucji finansowej w kolejnym państwie. Dzięki temu, po uzyskaniu prawa do wypłaty środków, wszystko co zgromadzi w ramach OIPE będzie mógł wypłacić z jednej, a nie z kilku instytucji finansowych oraz na bieżąco w ramach jednej instytucji finansowej będzie mógł kontrolować ile łącznie zgromadził środków w ramach różnych krajów UE. Tego rodzaju forma oszczędzania jest podobna do obecnie istniejących IKE i IKZE, jednak jej niewątpliwą przewagą jest transgraniczny charakter.

Założenia projektu

Projekt ustawy przewiduje, że wpłaty dokonywane w ramach OIPE w roku kalendarzowym nie mogą, przekroczyć kwoty odpowiadającej trzykrotności przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok określonego w ustawie budżetowej, w 2021 roku byłaby to kwota ponad 16 tysięcy zł OIPE.

Prawo do zawarcia umowy o prowadzenie konta OIPE przysługuje osobie fizycznej, która ukończyła 16 lat. Jeden oszczędzający może gromadzić oszczędności wyłącznie na jednym koncie OIPE; podobna konstrukcja ma miejsce w IKE i IKZE. Jest to cecha indywidualnych form oszczędzenia. Inaczej wygląda to w PPK, bowiem jedna osoba może posiadać kilka rachunków PPK. W związku z powyższym zakłada się przede wszystkim wprowadzenie następujących rozwiązań w projekcie ustawy:

Od kiedy w Polsce?

Konieczność uregulowania OIPE w Polsce wynika wprost z prawa unijnego i jest rozwiązaniem, które docelowo będzie obecne we wszystkich krajach Unii Europejskiej. Co do zasady, zainteresowani posiadaniem OIPE będą pracownicy świadczący pracę w różnych krajach UE. Zainteresowanymi OIPE będą też instytucje finansowe (można założyć że przede wszystkim będą to instytucje finansowe z kapitałem zagranicznym), które będą mogły taki produkt zaoferować swoim klientom.

Ważne
Utworzenie OIPE jest jednym ze sposobów na pomoc obywatelom UE w przygotowaniu dodatkowego kapitału emerytalnego. Dzięki OIPE oszczędzanie na emeryturę w ramach wspólnego rynku będzie łatwiejsze. Biorąc pod uwagę prognozy demograficzne, a także prognozy wysokości emerytur, obywatele UE muszą dodatkowo oszczędzać na emeryturę. OIPE będą trzecią dodatkową indywidualną formą oszczędzania na emeryturę. Trzeci filar emerytalny tworzy dzisiaj IKE i IKZE, nowa forma będzie stanowiła jego uzupełnienie.

Zgodnie z treścią projektu ustawy, ma ona wejść w życie w dniu 15 sierpnia 2021 roku, co oznacza, że w najbliższych miesiącach powinna zostać uchwalona przez parlament, tak żeby zainteresowane podmioty mogły wdrożyć odpowiednie rozwiązania w II połowie roku.

Prosta spółka akcyjna

Począwszy od marca 2021 r. w polskim systemie prawnym będzie możliwość założenia nowego typu spółki – prostej spółki akcyjnej. Prosta spółka akcyjna może być utworzona przez jedną albo więcej osób w każdym celu prawnie dopuszczalnym, chyba że ustawa stanowi inaczej. Cechą charakterystyczną będzie brak ponoszenia odpowiedzialności za zobowiązania spółki przez akcjonariuszy, równocześnie akcjonariusze będą zobowiązani jedynie do świadczeń określonych w umowie spółki. Prosta spółka akcyjna będzie znajdowała unormowanie w art. 3001 i dalszych ustawy z 15.9.2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1526 ze zm.; dalej: KSH).

W uzasadnieniu projektu do ustawy wskazuje się, iż „Nowy typ spółki kapitałowej będzie mógł być wykorzystywany z powodzeniem nie tylko do prowadzenia działalności opartej na innowacjach. Choć impulsem do rozpoczęcia prac nad koncepcją nowej formy spółki kapitałowej były sygnały o różnych problemach ze strony środowiska startupowego, prosta spółka akcyjna nie powinna być ograniczona jedynie do tego rodzaju przedsięwzięć.”

W związku z powyższym w terminologii pojęć w zakresie kapitału zakładowego art. 36 ustawy z 29.9.1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 351 ze zm.; dalej: RachunkU) wprowadzono odniesienia w zakresie prostek spółki akcyjnej. Zgodnie z nim kapitał akcyjny ww. rodzaju spółki będzie wykazywany w wysokości określonej w rejestrze sądowym. Zadeklarowane, lecz niewniesione wkłady kapitałowe ujmowane będą jako należne wkłady na poczet kapitału. Jako wkłady kapitałowe należy kwalifikować te wkłady, które są zaliczane na kapitał akcyjny.

Ustawa zawiera szereg zmian porządkujących – mających na celu ujednolicenie brzmienia przepisów wynikających z powołania nowej formy spółki.

Zmiana art. 28 ust. 1 RachunkU polega na określeniu zasad wyceny aktywów i pasywów w odniesieniu do prostej spółki akcyjnej – kapitał akcyjny prostej spółki akcyjnej będzie wyceniany nie rzadziej niż na dzień bilansowy w wysokości wpisanej w rejestrze sądowym.

Zmiana art. 36 ust. 3 pkt 3 RachunkU ma na celu rozciągnięcie regulacji na prostą spółkę akcyjną i wskazanie, że składniki kapitału (funduszu) własnego jednostek postawionych w stan likwidacji lub upadłości należy, na dzień rozpoczęcia likwidacji lub postępowania upadłościowego, połączyć w jeden kapitał (fundusz) podstawowy, zmniejszając go w prostej spółce akcyjnej o należne wkłady na poczet kapitału, o ile nie wezwano zainteresowanych do ich wniesienia, oraz o akcje własne.

Zapewniono ponadto udostępnianie akcjonariuszom sprawozdań finansowych i sprawozdań z działalności jednostki, a jeżeli sprawozdanie finansowe podlega obowiązkowi badania – także sprawozdania z badania – najpóźniej na 15 dni przed walnym zgromadzeniem oraz sprawozdań rady nadzorczej (znowelizowany art. 68)

Równocześni w informacji dodatkowej zgodnie z załącznikiem nr 1 do ustawy o rachunkowości wskazano na konieczność wykazywania liczby akcji obejmowanych przez akcjonariuszy w prostej spółce akcyjnej w zamian za wkłady niepieniężne, których przedmiotem jest prawo niezbywalne lub świadczenie pracy lub usług.

Termin obowiązywania zmian: 1.3.2021 r.

Wyłączenie konieczności zatwierdzanie sprawozdań finansowych

W art. 53 ust. 2a ustawy z 29.9.1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 351 ze zm.; dalej: RachunkU) wprowadzony zostanie zapis wyłączający konieczność zatwierdzenia sprawozdania finansowego oraz przeprowadzania badania sprawozdania finansowego jednostek, w stosunku do których ogłoszona została upadłość lub otwarto postępowanie restrukturyzacyjne, w którym ustanowiono zarządcę. Wyjątek stanowi sytuacja, w której dłużnikowi udzielono zezwolenia, o którym mowa w art. 133 ust. 1 lub art. 288 ust. 3 ustawy z 15.5.2015 r. – Prawo restrukturyzacyjne (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 814).

W uzasadnieniu projektu do ustawy wskazuje się, iż „Niezrozumiała jest jednak sytuacja, w której zarządca wyznaczony w postępowaniu restrukturyzacyjnym jako kierownik jednostki sporządza sprawozdanie finansowe i z działalności, które następnie jest zatwierdzane przez zgromadzenie wspólników lub WZA w spółkach kapitałowych. Pozycja prawna zarządcy jest w tym zakresie tożsama z pozycją prawną syndyka, co oznacza, że jest on niezależny od organów spółek kapitałowych. Ta niezależność powinna znaleźć również odzwierciedlenie w ustawie o rachunkowości”.

Termin obowiązywania zmian: 1.7.2021 r.

Podatnicy z Irlandii Północnej od 1 stycznia 2021 r. mają odrębny numer identyfikacyjny VAT UE

W związku z wystąpieniem Zjednoczonego Królestwa (tzw. Brexit) od 2021 r. dla celów transakcji towarowych Irlandia Północna będzie traktowana jako terytorium Unii Europejskiej, a podatnicy dokonujący wewnątrzwspólnotowych dostaw lub nabyć towarów na terytorium Irlandii Północnej będą traktowani jako podatnicy UE. Natomiast transakcje usługowe przeprowadzane z podmiotami z Wielkiej Brytanii, jak i Irlandii Północnej będą traktowane jako transakcje z podmiotami z państw nienależących do UE.

Jak informuje ministerstwo, w konsekwencji, w zakresie dostawy towarów podatnicy z Irlandii Północnej od 1.1.2021 r. będą identyfikowani za pomocą odrębnego unijnego numeru identyfikacyjnego VAT UE (numer poprzedzony kodem „XI”), który różnić się będzie od brytyjskiego numeru VAT UE (prefiks „GB”). Ten ostatni numer będzie stosowany względem świadczonych usług.

Powyższe powoduje konieczność aktualizacji załącznika nr 2 do rozporządzenia Ministra Finansów z 26.6.2020 r. w sprawie informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach i przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock (Dz.U. z 2020 r. poz. 1138). Załącznik ten zawiera objaśnienia szczegółowe do formularza VAT-UE dotyczącego informacji podsumowującej o dokonanych wewnątrzwspólnotowych transakcjach i przemieszczeniach towarów w procedurze magazynu typu call-off stock Znowelizowane objaśnienia będą mieć zastosowanie począwszy od rozliczenia za styczeń 2021 r. Data wejścia zmiany z 1.2.2021 r. jest więc dostosowana do terminów składania informacji podsumowującej, którą należy składać za miesiąc ubiegły, w terminie do 25. dnia następnego miesiąca.

 

Dodatki mieszkaniowe i energetyczne nie podlegają egzekucji

W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 11 opublikowano ustawę z 10.12.2020 r. o zmianie niektórych ustaw wspierających rozwój mieszkalnictwa.

Zmiany wprowadzono m.in. do ustawy z 17.6.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1427 ze zm.; dalej: EzgAdmU),tj. w art. 10 EgzAdmU, do którego dodano § 6, zgodnie z którym nie podlegają egzekucji administracyjnej:

Dodatki te nie podlegają też egzekucji sądowej na podstawie art. 833 § 8 ustawy z 17.11.1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1575 ze zm.).

Zmiany w zakresie wsparcia realizacji zadań inwestycyjnych JST

W Dz.Urz. M.P. z 2021 r. pod poz. 26 opublikowano uchwałę nr 6 Rady Ministrów z 12.1.2021 r. zmieniająca uchwałę w sprawie wsparcia na realizację zadań inwestycyjnych przez jednostki samorządu terytorialnego (uchwała nowelizująca).

Zmiany wprowadzono do uchwały nr 102 Rady Ministrów z 2.7.2020 r. w sprawie wsparcia na realizację zadań inwestycyjnych przez jednostki samorządu terytorialnego (Dz.Urz. M.P. poz. 662 ze zm.; dalej: uchwała nr 102). Zgodnie z § 2 uchwały nr 102, środki Funduszu Przeciwdziałania COVID-19 (czyli dofinansowanie ze środków RFIL), w postaci środków finansowych, mają być kierowane także dla gmin, opisanych w wykazie gmin objętych wsparciem (załącznik nr 7 do uchwały nowelizującej), w kwocie całkowitej 1 mld zł, z przeznaczeniem na zakupy inwestycyjne lub inwestycje w ogólnodostępną infrastrukturę turystyczną oraz w infrastrukturę komunalną związaną z usługami turystycznymi.

Dodano zapisy, zgodnie z którymi wsparcie takie wynosi:

  1. 40% wysokości wydatków poniesionych przez gminę na realizację inwestycji, średniorocznie w latach 2016–2020, jednak nie więcej niż 8 mln zł, lub
  2. 80% utraconych przez gminę dochodów z tytułu wprowadzenia, za wybrane albo wszystkie miesiące pierwszego kwartału 2021 r., na podstawie art. 15p KoronawirusU, zwolnienia z podatku od nieruchomości: gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej w zakresie:
Ważne

W przypadku gdy z wniosków o przyznanie wsparcia z tych środków wynika przekroczenie kwoty całkowitej 1 mld zł, wsparcie to ulega proporcjonalnemu zmniejszeniu w sposób zapewniający nieprzekroczenie tej kwoty.

Ponadto, omawiane wsparcie dla wspomnianych gmin może być przeznaczone na finansowanie lub dofinansowanie zakupów inwestycyjnych lub inwestycji w ogólnodostępną infrastrukturę turystyczną oraz w infrastrukturę komunalną związaną z usługami turystycznymi, w szczególności budowę, rozbudowę, przebudowę lub modernizację:

  1. szlaków turystycznych pieszych, rowerowych, konnych, wodnych, narciarskich i turystyki zimowej, a także ich oznakowanie;
  2. placów, deptaków, promenad, parków, punktów widokowych;
  3. parkingów, wypożyczalni sprzętu rekreacyjnego;
  4. skansenów, muzeów, obiektów kultury regionalnej i innych atrakcji turystycznych;
  5. infrastruktury komunalnej niezbędnej do świadczenia lub rozwoju usług turystycznych, w szczególności dróg, chodników, oczyszczalni ścieków.
Ważne

Gmina może złożyć wyłącznie 1 wniosek o przyznanie wsparcia w tym zakresie.

Wnioski o przyznanie wsparcia z tych środków można składać w terminie miesiąca od 13.1.2021 r. Wojewoda dokonuje oceny złożonych wniosków pod względem formalno-rachunkowym i przekazuje Prezesowi Rady Ministrów te wnioski, a ten, na podstawie otrzymanych od wojewody wniosków o przyznanie wsparcia ze środków, w terminie miesiąca od dnia ich otrzymania, składa dyspozycję wypłaty tych środków.

Załącznik zawierający wykaz gmin uprawnionych do tego wsparcia wskazuje 38 gmin z południa Polski.

Dematerializacja akcji coraz bliżej

Ten proces miał się dokonać już 1 stycznia, ale z powodu pandemii koronawirusa został przesunięty o trzy miesiące. Nie znaczy to jednak, że spółki mogą czekać z działaniami do tego terminu. Już od ponad roku każda spółka akcyjna i spółka komandytowo-akcyjna ma obowiązek posiadania strony internetowej, a do 30 września 2020 r. miały obowiązek wybrać i podpisać umowę z podmiotem prowadzącym rejestr akcjonariuszy.

Już 30 stycznia mija z kolei termin na ostateczne wezwania akcjonariuszy do zwrotu posiadanych akcji. Rejestr akcjonariuszy jest jawny dla spółki i każdego akcjonariusza. Te pdmioty mają prawo dostępu do danych tam zawartych oraz prawo wydania im w postaci papierowej lub elektronicznej takich informacji.

Razem z wygaśnięciem mocy dokumentów wydanych wcześniej nabiorą mocy obowiązkowe wpisy w rejestrze akcjonariuszy, prowadzonym przez wybrany podmiot. Równolegle zmienią się zasady zbywania akcji.

Do skutecznego zbycia akcji będzie wymagany wpis do rejestru akcjonariuszy. Do skutecznego dokonania takiej transakcji będzie zatem konieczny udział podmiotu prowadzącego rejestr funkcjonariuszy.

Od tej zasady będą jednak wyjątki, np. powołanie do spadku, zapis windykacyjny, połączenie, podział czy przekształcenie spółki.

Jeszcze przez pięć lat, do 1.3.2026 r. dokumenty akcji zachowają moc dowodową. Będą mogły być użyte jedynie po to, by akcjonariusz mógł wykazać wobec spółki, że przysługują mu prawa udziałowe.

Kilka lekcji z europejskiej ustawy o usługach cyfrowych

Wybierz lepszą analogię lub całkowicie ich unikaj

Margrethe Vestager i Thierry Breton pełniący funkcję komisarzy europejskich, przedstawili dwa projekty rozporządzeń skupiające się na regulacji treści i usług online. Zawiera ono interesujące porównanie Internetu do ruchu pojazdów.

Wprawdzie używanie analogii do upraszczania złożonych tematów może być pomocne, to nie w każdym przypadku się sprawdza. Część Internetu oparta jest o transmisję informacji oraz ruchu sieci, to określanie DSA jako „sygnalizatora świetlnego” jest okrojone
z zawiłości pośredników oraz konsekwencji, które wiążą się z regulacjami internetowymi
w ramach świadczenia usług.

Asymetryczne regulacje to istotny krok

Mówienie na temat Internetu ma tak wiele znaczeń, że uregulowanie go jako monolitu będzie prowadziło do negatywnych konsekwencji. Wygląda na to, że podejście polegające na umożliwieniu jak największej swobody podmiotom w ekosystemie internetowym powoli odchodzi do lamusa.

Wynika to po części z faktu, że podejście to nie zapewniało odpowiedniej ochrony dla grup marginalizowanych. Ponadto zakres Internetu oraz sposób korzystania z niego zmienił się diametralnie.
Ograniczenie odpowiedzialności oraz zwiększanie obowiązków

DSA przemawia za obowiązkiem dochowania staranności. Nadmiernie rozbudowany
i niedokładny język może prowadzić do szkodliwych interpretacji, które ostatecznie zaszkodzą użytkownikom.

Jeżeli obowiązek staranności zostanie uznany za obligatoryjny w przypadku przepisów reformujących, należy określić stosunek pomiędzy tym obowiązkiem a warunkami odpowiedzialności, oraz sposób wprowadzania środków zaradczych mających na celu przeciwdziałanie nadmiernej moderacji w obawie przed sankcjami.

Doprowadzenie sprawy do końca

DSA stawia na uzyskanie pewności, że koncepcje realizowane są w prawodawstwie w sposób właściwy. Zmierza do utworzenia sieci organów regulacyjnych, z uwagi na fakt, że koordynacja pomiędzy organami właściwymi ma kluczowe znaczenie w celu uniknięcia problemów ze zgodnością.

W skład rynku wchodzą ponad dwa tuziny autonomicznych państw członkowskich. To sprawia, że normalizacja jest bardzo istotna, gdyż ramy zachęcają do ustalenia własnych zasad w zakresie procesów związanych z nielegalnymi treściami.

Źródło: https://www.brookings.edu/blog/techtank/2021/01/06/four-lessons-for-u-s-legislators-from-the-eu-digital-services-act/

Wskaźniki zmian cen dla lokali mieszkalnych w III kwartale 2020 r.

W Dz.Urz. M.P. z 2021 r. pod poz. 24 opublikowano obwieszczenie Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z 11.1.2021 r. w sprawie wskaźników zmian cen dla lokali mieszkalnych w trzecim kwartale 2020 r. z podziałem na województwa.

Na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy z 21.8.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1990 ze zm.; dalej: GospNierU), waloryzacji kwot należnych z tytułów określonych w GospNierU dokonuje się przy zastosowaniu wskaźników zmian cen nieruchomości dla nieruchomości sklasyfikowanych w rejestrze cen nieruchomości, z uwzględnieniem danych wynikających z ewidencji gruntów i budynków.

Ogłoszono więc wskaźniki zmian cen dla lokali mieszkalnych w III kwartale 2020 r. z podziałem na województwa, określone w tabeli stanowiącej załącznik do obwieszczenia. Z załącznika tego wynika, że wskaźniki te dla poszczególnych województw wynoszą: