Rozliczanie ceny lokali lub budynków w cenie nieruchomości zbywanych z gminnego zasobu nieruchomości

W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 223 opublikowano ustawę z 16.12.2020 r. o rozliczaniu ceny lokali lub budynków w cenie nieruchomości zbywanych z gminnego zasobu nieruchomości (dalej: ustawa).

1. Wprowadzenie

W zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy o ustawy z 21.8.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1990 ze zm.; dalej: GospNierU).

Z ustawy wynika, że cena lokali lub budynków przekazywanych przez inwestora na własność gminie w związku z nabyciem przez tego inwestora własności nieruchomości zbywanej z gminnego zasobu nieruchomości może podlegać rozliczeniu w cenie tej nieruchomości. Ustawa określa to jako rozliczenie „lokal za grunt”.

Ważne

Inwestor to podmiot, który ubiega się o nabycie nieruchomości z gminnego zasobu nieruchomości albo nabył nieruchomość z gminnego zasobu nieruchomości – z rozliczaniem w cenie tej nieruchomości ceny lokali lub budynków przekazywanych przez ten podmiot na własność gminie.

Inwestycja to przedsięwzięcie inwestycyjno-budowlane realizowane z wykorzystaniem nieruchomości zbywanej z gminnego zasobu nieruchomości z rozliczaniem w cenie tej nieruchomości ceny lokali lub budynków przekazywanych przez inwestora na własność gminie.

Organ właściwy oznacza wójta, burmistrza lub prezydenta miasta gospodarującego gminnym zasobem nieruchomości, z którego pochodzi nieruchomość zbywana z rozliczaniem w cenie tej nieruchomości ceny lokali lub budynków przekazywanych przez inwestora na własność gminie.

2. Uchwała o zbyciu nieruchomości

O zbyciu nieruchomości z gminnego zasobu nieruchomości z rozliczeniem „lokal za grunt” rozstrzyga rada gminy zgodnie z właściwością, o której mowa w art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy z 8.3.1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.). Do wyłącznej właściwości rady gminy należy bowiem podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej. Uchwały rady gminy wymaga się również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość. Do czasu określenia zasad wójt może dokonywać tych czynności wyłącznie za zgodą rady gminy.

Ustawa przewiduje w tym zakresie, że do projektu takiej uchwały dołącza się operat szacunkowy określający wartość tej nieruchomości sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego nie wcześniej niż 3 miesiące przed dniem złożenia projektu tej uchwały radzie gminy.

Uchwała o zbyciu nieruchomości wskazuje:

1) minimalną i maksymalną liczbę i powierzchnię użytkową lokali lub budynków,

2) przeznaczenie lokali lub budynków,

3) minimalny standard lokali lub budynków, obejmujący w szczególności:

4) w przypadku lokali mieszkalnych lub budynków mieszkalnych jednorodzinnych, w których nie wyodrębniono lokalu – wyposażenie i wykończenie, dostępność dla osób niepełnosprawnych, rozmieszczenie i zaprojektowanie pomieszczeń, dostęp z pomieszczeń na balkon, taras lub loggię, pomieszczenia przynależne, parametry określające efektywność energetyczną, a także ekspozycję okien i umiejscowienie lokalu w budynku,

5) w przypadku lokali o innym przeznaczeniu lub budynków o innym przeznaczeniu, w których nie wyodrębniono lokalu – wyposażenie i wykończenie, dostępność dla osób niepełnosprawnych, parametry określające efektywność energetyczną, a także ekspozycję okien i umiejscowienie lokalu w budynku,

6) wymogi dotyczące lokalizacji lokali lub budynków,

7) cenę 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu lub budynku

przeznaczonych do przekazania przez inwestora na własność gminie w ramach rozliczenia „lokal za grunt” oraz termin przekazania tych lokali lub budynków na własność gminie, liczony od dnia przeniesienia na inwestora własności zbywanej nieruchomości.

Jeżeli chodzi o wspomniane tu wymogi, ustawa określa, że wymogi dotyczące lokalizacji lokali lub budynków przeznaczonych do przekazania przez inwestora na własność gminie w ramach rozliczenia „lokal za grunt” obejmują wskazanie, że te lokale lub budynki mogą pochodzić:

Przy czym, dla lokali lub budynków przeznaczonych do przekazania przez inwestora na własność gminie w ramach rozliczenia „lokal za grunt” pochodzących z przedsięwzięcia innego niż inwestycja uchwała może wskazywać dodatkowe wymogi dotyczące ich lokalizacji, w szczególności dotyczące odległości od budynków użyteczności publicznej, w tym budynków wykorzystywanych na potrzeby oświaty, wychowania lub opieki zdrowotnej, oraz dostępu do środków transportu publicznego.

Ważne

Do przekazania na własność gminie w ramach rozliczenia „lokal za grunt” inwestor może przeznaczyć wyłącznie:

1) w przypadku lokali lub budynków pochodzących z inwestycji:

  • lokale lub budynki wolne od obciążeń, praw i roszczeń osób trzecich lub
  • lokale objęte zgodą banku lub innego wierzyciela zabezpieczonego hipoteką na bezobciążeniowe wyodrębnienie i przeniesienie własności lokalu na gminę, lub
  • budynki objęte zgodą banku lub innego wierzyciela zabezpieczonego hipoteką na bezobciążeniowe przeniesienie własności nieruchomości wraz z budynkiem lub budynkami;

2) w przypadku lokali lub budynków pochodzących z przedsięwzięcia innego niż inwestycja – lokale lub budynki wolne od obciążeń, praw i roszczeń osób trzecich (warunek ten nie dotyczy roszczenia o opłatę przekształceniową, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z 20.7.2018 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego gruntów zabudowanych na cele mieszkaniowe w prawo własności tych gruntów [t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 2040 ze zm.]).

Ustawa przewiduje również, że cena 1 m2 powierzchni użytkowej lokalu lub budynku przeznaczonego do przekazania przez inwestora nie może przekroczyć wartości średniego wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1 m2 powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z 20.7.2018 r. o pomocy państwa w ponoszeniu wydatków mieszkaniowych w pierwszych latach najmu mieszkania (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 551 ze zm.). Średni wskaźnik przeliczeniowy można podwyższyć o 20% lub 10% na zasadach określonych w art. 4 ust. 9–12 ustawy.

3. Przetarg na zbycie nieruchomości

Zbycie nieruchomości z gminnego zasobu nieruchomości z rozliczeniem „lokal za grunt” następuje przez jej sprzedaż w drodze przetargu.

Ważne

Przetarg na zbycie nieruchomości z gminnego zasobu nieruchomości z rozliczeniem „lokal za grunt” przeprowadza się w formie przetargu pisemnego nieograniczonego.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przedmiotem przetargu może być wyłącznie nieruchomość, w odniesieniu do której wydano na rzecz gminy decyzję o warunkach zabudowy.

Przetarg ogłasza, organizuje i przeprowadza organ właściwy, przy czym przetarg ogłasza się nie wcześniej niż po upływie terminu z art. 91 ust. 1 GospNierU, czyli po upływie 30-dniowego terminu, w ciągu którego organ nadzoru może stwierdzić ewentualną nieważność uchwały radny gminy. W ogłoszeniu o przetargu wskazuje się dane wymienione w art. 6 ust. 2 ustawy, natomiast oferta inwestora powinna zawierać dane wymienione w art. 7 ust. 1 ustawy. Do oferty dołącza się kopię dowodu wniesienia wadium.

Jeżeli:

4. Umowa

Umowa powinna zawierać w szczególności (art. 9 ustawy):

Różnica między ceną nieruchomości uzyskaną w wyniku przetargu a ceną lokali lub budynków, które inwestor zobowiązał się w umowie przekazać na własność gminie w ramach rozliczenia „lokal za grunt”, podlega zapłacie pieniężnej. W przypadku nieprzekazania na własność gminie lokali lub budynków zgodnie z wymogami wynikającymi ze zobowiązania z umowy, inwestor jest obowiązany do zapłaty gminie sumy pieniężnej stanowiącej 150% ceny lokali lub budynków, które zobowiązał się przekazać na własność gminie w ramach rozliczenia „lokal za grunt”. Wierzytelność gminy z tytułu takiego zobowiązania pieniężnego podlega zabezpieczeniu przez ustanowienie hipoteki albo zastawu.

 5. Sposób zagospodarowania przez gminę nieruchomości otrzymanych od inwestora

Zgodnie z art. 12 ustawy gmina może dokonać wniesienia lokali lub budynków przekazanych jej na własność przez inwestora w ramach rozliczenia „lokal za grunt” jako wkładu niepieniężnego do:

Ważne

Przez wniesienie budynków jako wkładu niepieniężnego do spółki rozumie się wniesienie nieruchomości wraz z budynkami jako wkładu niepieniężnego do spółki.

Jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są lokale mieszkalne lub budynki mieszkalne jednorodzinne, w których nie wyodrębniono lokalu, gmina zawiera ze wskazaną wyżej spółką umowę, która określa w szczególności zasady: wynajmu tych lokali lub budynków, a także naboru najemców tych lokali lub budynków, z uwzględnieniem kryteriów pierwszeństwa.

Gmina zbywająca nieruchomości z gminnego zasobu nieruchomości z rozliczeniem „lokal za grunt” przekazuje właściwemu miejscowo wojewodzie kwartalne informacje o:

– w ciągu 14 dni od dnia upływu kwartału, którego dotyczą te informacje.

Niemiecka strategia dotycząca danych w celu zwalczania dyskryminacji zachęca do konkurencji

Nowa strategia, zgodnie z informacjami EUROACTIV, ma na celu m.in. harmonizację zasad ochrony danych osobowych na szczeblu federalnym, a także wzmocnienie bezpieczeństwa systemów informatycznych.

W kwestii walki z tendencyjnymi algorytmami na szczeblu krajowym, niemiecki rząd zbada możliwość przeciwdziałania dyskryminacji obywateli w zakresie decyzji podejmowanych
w oparciu o algorytmy np. w ramach procedur składania wniosków czy udzielania pożyczek.

Dyskryminacja cyfrowa (np. poprzez automatyczne rozpoznawanie twarzy) była tematem ubiegłorocznych dyskusji w Niemczech. Pomysł ministra spraw wewnętrznych polegający na instalacji inteligentnych kamer w miejscach publicznych spotkał się ze sprzeciwem obywateli. Powód? Obawy dotyczące dyskryminacji kobiet oraz osób kolorowych.

Algorytmy nie są neutralne

Promując innowacyjne oraz odpowiedzialne korzystanie z danych rząd zbada dokładnie w jaki sposób firmy dostosowują oferty do klientów. Jeżeli dwóm różnym osobom oferowany jest identyczny produkt na różnych warunkach oznacza to, że mogą za tym stać algorytmy, które utworzyły różne profile w oparciu o dostępne dane.

Taka sytuacja może doprowadzić do pogłębiania nierówności społecznych. Osoby o określonym pochodzeniu będą znajdować się w niekorzystnej sytuacji np. w trakcie szukania pracy. W takim wypadku algorytm uniemożliwi im awans społeczny.

Planowane są kolejne badania w tej dziedzinie, za którymi pójdą implikacje społeczno-polityczne. Ministerstwo zweryfikuje, czy można walczyć z dyskryminacją np. poprzez nałożenie surowszych wymagań na dane, na podstawie których uczą się algorytmy.

Biznes jest na „Tak”

Niemiecki rząd planuje ujednolicenie struktur federalnych w celu ścisłej współpracy w obszarze ochrony danych osobowych. Występowanie 17 komisarzy (po jednym w każdym kraju związkowym) może prowadzić do różnych interpretacji prawnych.

Utworzony już został odrębny organ wiodący dla obszaru badań zdrowotnych. Taka decyzja spotkała się z pochwałą ze strony ECO tj. niemieckiego stowarzyszenia branży internetowej.

Zgodnie ze stanowiskiem rzeczniczki stowarzyszenia harmonizacja federalnej mozaiki w zakresie ochrony danych osobowych jest bardzo pożądanym celem strategii rządu. Wdrażanie przepisów w jednolity oraz spójny sposób, z zachowaniem obecnego poziomu ochrony danych osobowych, było przedmiotem wielu apeli ECO już w przeszłości.

Źródło: https://www.euractiv.com/section/digital/news/german-data-strategy-against-discrimination-for-competition/

Urząd gminy wypłaci dodatek mieszkaniowy bez zajęć egzekucyjnych

Wspomniana ustawa wprowadza zmiany w wielu różnych aktach prawnych, o różnym charakterze prawnym, począwszy od zmian doprecyzowujących, po zmiany związane z nowatorskimi rozwiązaniami mającymi na celu wspierania ww. budownictwa. Co ciekawe, owa ustawa wprowadziła także pewne mechanizmy prawne „zabezpieczające” przed egzekucją tzw. dodatki mieszkaniowe.

W tym miejscu warto przypomnieć o istocie tej formy wsparcia, a która ma normatywne źródło w DodMieszkU. W art. 3 ust. 1 DodMieszkU postanowiono, że dodatek mieszkaniowy przysługuje osobom, o których mowa w art. 2 ust. 1 DodMieszkU, jeżeli średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego nie przekracza 175% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 125% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, obowiązującej w dniu złożenia wniosku, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 8 DodMieszkU. Z kolei, jak podano w art. 7 ust. 1 DodMieszkU – dodatek mieszkaniowy przyznaje, na wniosek osoby uprawnionej do dodatku mieszkaniowego, wójt, burmistrz lub prezydent miasta, w drodze decyzji administracyjnej. Do wniosku dołącza się deklarację o dochodach gospodarstwa domowego za okres 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających dzień złożenia wniosku oraz inne niezbędne dokumenty. W każdym bądź razie, w przyznawaniu wspomnianych świadczeń kluczowa rola przypada gminom.

Nawiązując zaś do sygnalizowanych powyżej zmian dotyczących dodatków mieszkaniowych, na uwagę zasługują przepisy art. 1 i 2 wskazanej na wstępie ustawy nowelizującej. Zgodnie z ich treścią:

Art. 1 W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 2020 r. poz. 1575, 1578 i 2320) w art. 833 dodaje się § 8 w brzmieniu:

,,§ 8. Nie podlegają egzekucji dodatki mieszkaniowe wypłacone na podstawie ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 2133 oraz z 2021 r. poz. 11) oraz dodatki energetyczne wypłacone na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz.U. z 2020 r. poz. 833, 843, 1086, 1378 i 1565)”.

Art. 2 W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2020 r. poz. 1427, 1492 i 2320) w art. 10 dodaje się § 6 w brzmieniu:

,,§ 6. Nie podlegają egzekucji dodatki mieszkaniowe wypłacone na podstawie ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 2133 oraz z 2021 r. poz. 11) oraz dodatki energetyczne wypłacone na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz.U. z 2020 r. poz. 833, 843, 1086, 1378 i 1565)”.

Motywy jakimi kierował się ustawodawca były następujące: Zaznaczyć należy, iż w obecnie obowiązującym stanie prawnym szereg świadczeń o charakterze publicznym, socjalnym podlega wyłączeniu spod egzekucji. Tym samym zaproponowana powyżej modyfikacja zmierza do ujednolicenia w tym zakresie istniejącego systemu oraz zapewnienia, że przyznane wsparcie posłuży celowi, na jaki zostało udzielone, tj. pokryciu kosztów zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym, a nie innym celom.

Zestawiając ww. regulacje prawne wraz z motywami, które przyświecały ustawodawcy, podane rozwiązania legislacyjne należy ocenić pozytywnie. W praktyce, świadczenia wypłacane przez gminy, nie będą więc mogły być egzekwowane, czy to w toku sądowego postępowania egzekucyjnego, czy w toku administracyjnego postępowania egzekucyjnego. Dotychczas bowiem, wskazane organy egzekucyjne władne były zająć ww. dodatek mieszkaniowy adresując stosowne pisma do właściwego urzędu gminy/miasta. Z pewnością więc, wejście w życie nowych regulacji prawnych jest rozwiązaniem korzystnym dla beneficjentów tych świadczeń, czyli osób o stosunkowo niskich dochodach.

Prowadzenie ewidencji akcyzowych tylko formie elektronicznej

W Sejmie trwają prace nad rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (druk nr 860). Zmiany te przewidują m.in. wprowadzenie obowiązku ewidencji akcyzowych wyłącznie w formie elektronicznej i rezygnację z określania wzoru ewidencji oraz niektórych dokumentacji akcyzowych, zmianę zakresu ewidencji, o której mowa w art. 138o ustawy o podatku akcyzowym (dot. podmiotów prowadzących działalność w zakresie produkcji piwa). Obligatoryjne prowadzenie ewidencji akcyzowych w formie elektronicznej ma obowiązywać od 1.1.2022 r. W obecnym stanie prawnym przepisy dopuszczają prowadzenie przedmiotowych ewidencji zarówno w formie papierowej jak i w formie elektronicznej.

Planowane wyższe mandaty karne w KKS

W uzasadnieniu do projektu nowelizacji uzasadniono, że przewidziane zmiany w KKS mają na celu wzmocnienie funkcji zapobiegawczej poprzez podwyższenie – za określone przestępstwa skarbowe dotyczące wyrobów akcyzowych – górnej granicy zagrożenia sankcją w postaci kary pozbawienia wolności oraz objęcie penalizacją czynów dotychczas nie stanowiących przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, w zakresie obrotu wyrobami akcyzowymi wbrew przepisom ustawy o podatku akcyzowym. Choć w uzasadnieniu mowa jest o podwyższeniu kar względem określonych przestępstw skarbowych odnośnie do wyrobów akcyzowych, to jednak proponowane zmiany w KKS idą dalej. Przykładowo proponuje się zmianę art. 48 § 2 KKS. Obecnie, zgodnie z tym przepisem, mandatem karnym można nałożyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających podwójnej wysokości minimalnego wynagrodzenia. W 2021 roku jest to 5600 zł (2800 zł x 2). W projekcie zmiana art. 48 § 2 KKS przewiduje się, że ”mandatem karnym można nałożyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających 5-krotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia”. Zatem w 2021 roku byłoby to 14 000 zł (2800 zł x 5).

Proponowaną zmianę rząd uzasadnia odciążeniem sądów w sprawach o wykroczenia skarbowe, bowiem obecnie brak możliwości zastosowania przez organ mandatowy adekwatnej do czynu sankcji skutkuje koniecznością występowania do sądu z aktem oskarżenia lub z wnioskiem o wyrażenie zgody na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.

W praktyce może się okazać, że organ będzie wymierzać wyższe mandaty za drobne uchybienia. Podatnik będzie więc musiał zdecydować, czy przyjmie mandat i zapłaci w tej wyżej wysokości karę, czy też zdecyduje się na postępowanie sądowe, dużo dłuższe, które nie musi zakończyć się dla niego korzystnie.

Zmiany te mają wejść w życie z 1.4.2021 r.

Inwentaryzacja jako najważniejszy aspekt sporządzenia sprawozdania finansowego

Jednostki prowadzące działalność zgodnie z art. 2 ustawy z 29.9.1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 351 ze zm.; dalej: RachunkU) ujmują w trakcie roku obrotowego operacje gospodarcze w księgach rachunkowych, zgodnie z zasadami określonymi w art. 5 i 6 RachunkU oraz w przyjętej przez nie polityce rachunkowości. Są to m.in.: zasada ciągłości, kontynuacji działalności, zasada memoriału, współmierności, zasada istotności i ostrożnej wyceny.

Rozpoczynając przygotowania do sporządzenia sprawozdania finansowego należy stwierdzić czy salda wynikające z prawidłowo i rzetelnie prowadzonych ksiąg rachunkowych są prawdziwe i realne.

Inwentaryzacja aktywów i pasywów ma pokazać, iż wartość majątku i źródeł jego pochodzenia wynikająca z jej przeprowadzenia jest zgodna z danymi liczbowymi ujętymi w księgach rachunkowych, a jeśli występują różnice (niedobory lub nadwyżki), należy wyjaśnić ich przyczyny oraz ująć je w księgach rachunkowych zamykanego roku.

Istotne jest by sprawdzić istnienie nie tylko ilości i wartości danego składnika majątkowego, ale również wartości użytkowej (tzw. przydatność ekonomiczną).

Szczegółowe wytyczne dotyczące przygotowania, przeprowadzenia i rozliczenia inwentaryzacji winny być określone w sporządzonej przez jednostkę Zakładowej Instrukcji Inwentaryzacyjnej.

Czynności inwentaryzacyjne przeprowadza się w większości jednostek między 1 października a 15 stycznia następnego roku.

Wyróżniamy 3 metody przeprowadzenia inwentaryzacji, w zależności od składnika majątkowego:

– spis na natury,

– potwierdzenie salda,

– weryfikacja aktywów i pasywów z dokumentami źródłowymi, stanowiącymi podstawę ujęcia w księgach rachunkowych.

Ustawa o rachunkowości, w niektórych przypadkach nakazuje przeprowadzenie inwentaryzacji danego składnika majątkowego w określonym dniu np. kasa jednostki musi być zinwentaryzowana w dniu 31 grudnia w ramach spisu z natury.

Gdy sprawozdanie finansowe jednostki za dany rok obrotowy jest badane prze Biegłego Rewidenta, umowa o przeprowadzenie badania jest sporządzana w takim terminie, by Biegły Rewident miał możliwość uczestnictwa w przeprowadzeniu inwentaryzacji.

Monitoring karier absolwentów szkół ponadpodstawowych – projekt zmian

Nowy system monitorowania karier absolwentów

Nowelizacja zakłada, że monitoring karier absolwentów byłby prowadzony na podstawie:

  1. danych z systemu informacji oświatowej, o którym mowa w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o systemie informacji oświatowej;
  2. danych zawartych w Zintegrowanym Systemie Informacji o Szkolnictwie Wyższym i Nauce POL-on, o którym mowa w art. 342 ust. 1 PrSzkolWyżN;
  3. danych gromadzonych przez okręgowe komisje egzaminacyjne;
  4. danych gromadzonych przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych na kontach ubezpieczonych lub kontach płatników składek.

Celem monitoringu ma być dopasowanie systemu kształcenia do potrzeb rynku pracy, a także przeciwdziałanie niedoborowi wykwalifikowanych pracowników. Aktualnie w Polsce brak jest odpowiednio szczegółowych informacji na temat karier absolwentów szkół ponadpodstawowych.

Pozostałe zmiany

Nowelizacja wprowadzi również kilka zmian doprecyzowujących:

1) w zakresie wykazywania uczniów korzystających z internatu w szkołach wchodzących w skład zespołu, którzy nie są uczniami szkoły, przy której jest utworzony internat. Obecnie uczniowie byli wykazywani w danych zbiorczych internatu, które są wykazywane w następnym roku szkolnym. Po zmianie, informacja o korzystaniu z internatu będzie widoczna w bieżącym roku szkolnym, co ma mieć korzystny wpływ na naliczenie części oświatowej subwencji ogólnej dla jednostki samorządu terytorialnego;

2) zmiana terminów anonimizacji danych:

– dane ucznia zgromadzone w zbiorze danych ucznia w bazie danych SIO będą podlegały anonimizacji po upływie 6 lat od dnia wprowadzenia do tego zbioru ostatniej informacji (obecnie jest to 5 lat),

– dane nauczyciela zgromadzone w zbiorze danych nauczyciela w bazie danych SIO zostają zanonimizowane po upływie 10 lat od dnia wprowadzenia do tego zbioru ostatniej informacji (i to nie ulegnie zmianie), z wyjątkiem danych, o których mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1 lit. j oraz ust. 3 pkt 1 lit. g i pkt 2 lit. f SystInfOśwU, które będą podlegały anonimizacji po upływie 5 lat od dnia wprowadzenia do tego zbioru ostatniej informacji (obecnie – dane te podlegają anonimizacji z końcem roku kalendarzowego następującego po roku, w którym zostały wprowadzone do bazy danych SIO);

3) dotyczących podmiotów, które są organem właściwym do dokonania wpisu do Rejestru Szkół i Placówek Oświatowych (art. 33 pkt 1 lit. b SystInfOśwU).

Możliwość przedłużenia okresu uczestnictwa w zajęciach w centrum integracji społecznej o okres zawieszenia z powodu COVID-19

W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 159 opublikowano ustawę z 21.1.2021 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (dalej: nowelizacja).

Zmiany wprowadzono do art. 15c ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. poz. 1842 ze zm.; dalej: KoronawirusU). Zgodnie z art. 15c ust. 1 KoronawirusU, wojewoda może wydać polecenie podmiotowi prowadzącemu centrum integracji społecznej lub klub integracji społecznej, o których mowa w ustawie z 13.6.2003 r. o zatrudnieniu socjalnym (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 176; dalej: ZatrSocjU), zawieszenia zajęć na czas oznaczony, w związku z przeciwdziałaniem COVID-19. W tym przypadku stosuje się przepisy art. 11h ust. 1, 4 i 5 oraz 10–12 KoronawirusU, które dotyczą podobnych poleceń wojewody obowiązujących wszystkie organy administracji rządowej działające w województwie, państwowe osoby prawne, organy samorządu terytorialnego, samorządowe osoby prawne oraz samorządowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. Wynika z nich m.in., że polecenia takie:

Ważne

Właściwy minister może wstrzymać wykonanie poleceń wojewody i wystąpić z wnioskiem do Prezesa Rady Ministrów o rozstrzygnięcie sporu, przedstawiając jednocześnie stanowisko w sprawie.

 

Uczestnikowi centrum integracji społecznej przysługuje świadczenie integracyjne, o którym mowa w art. 15 ust. 1 i 4 ZatrSocjU, w pełnej wysokości w przypadku, czyli w wysokości zasiłku dla bezrobotnych (art. 15c ust. 3 KoonawirusU):

Co art. 15c KoronawirusU dodano ust. 4, zgodnie z którym w przypadku zawieszenia zajęć w centrum integracji społecznej przez wojewodę, trwającego łącznie dłużej niż 3 miesiące, kierownik centrum, na wniosek lub po zasięgnięciu opinii pracownika socjalnego centrum, może przedłużyć okres uczestnictwa w zajęciach w centrum integracji społecznej o okres tego zawieszenia.

 

Ważne

Za przedłużony okres uczestnictwa przysługuje świadczenie integracyjne na zasadach określonych w art. 15c ust. 3 KoronawirusU oraz w art. 15 ust. 4–7a ZatrSocjU (świadczenie integracyjne przyznaje się w tym przypadku w wysokości zasiłku dla bezrobotnych).

Przewidziano też przepis przejściowy, zgodnie z którym okres zawieszenia zajęć w centrum integracji społecznej, który nastąpił przed 26.1.2021 r., wlicza się do łącznego okresu zawieszenia zajęć uprawniającego do przedłużenia okresu uczestnictwa w zajęciach w centrum integracji społecznej i wypłaty świadczenia integracyjnego (art. 26 nowelizacji).

 

Dodatkowy zasiłek opiekuńczy wydłużony do 14 lutego

W jakich przypadkach dodatkowy zasiłek opiekuńczy przysługuje?

Kto może liczyć na prawo do dodatkowego zasiłku opiekuńczego?

Tak jak do tej pory dodatkowy zasiłek opiekuńczy w przypadku zamknięcia lub ograniczonego funkcjonowania placówek przysługiwać będzie:

Źródło:

gov.pl

Umowy o dzieło zwolnione z obowiązku rejestracji w ZUS

Obowiązek ten wynika z art. 36 ust. 17 ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Przepis ten nakłada na płatnika składek i osobę fizyczną zlecającą dzieło obowiązek informowania ZUS o zawarciu każdej umowy o dzieło, jeżeli umowa taka zawarta zostanie z osobą, z którą nie pozostaje w stosunku pracy lub jeżeli w ramach takiej umowy nie wykonuje pracy na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy, w terminie 7 dni od dnia zawarcia tej umowy. Informacje dotyczące zawartych umów o dzieło są następnie ewidencjonowane na koncie płatnika składek.

Jak wynika z ww. przepisu obowiązek informowania ZUS dotyczy tylko zlecających dzieło:

Ponadto zgłoszeniu do ZUS podlegają tylko umowy o dzieło:

Ważne

Obowiązek przekazania informacji do ZUS dotyczy wyłącznie umów o dzieło zawartych począwszy od 1.1.2021 r. Tym samym nie o każdej umowie o dzieło ZUS musi być informowany.

Podmioty niebędące płatnikami składek

Informacja o umowach o dzieło nie musi być przekazywana przez podmioty/firmy niebędące płatnikami składek, tj. nie zgłaszające do ubezpieczeń społecznych (lub tylko ubezpieczenia zdrowotnego) choć jednego ubezpieczonego. Jeżeli zatem firma (a także np. fundacja, stowarzyszenie) powierza pracę tylko na podstawie umów o dzieło, nie zatrudnia natomiast pracowników ani zleceniobiorców (którzy podlegają ubezpieczeniom społecznym lub ubezpieczeniu zdrowotnemu), to nie musi informować ZUS o zawieranych przez siebie umowach o dzieło.

Ważne

Jeżeli firma powierza pracę zleceniobiorcom, którzy nie podlegają ubezpieczeniom społecznym, ale podlegają ubezpieczeniom zdrowotnym, to także ma status płatnika składek – zatem o fakcie zawierania umów o dzieło (z tymi bądź innymi osobami) firma ta musi informować ZUS.

Jeżeli obecnie firma nie jest płatnikiem składek i zawiera umowy o dzieło, to nie musi o tym fakcie informować ZUS. Jednakże obowiązek ten zaktualizuje się z dniem, w którym firma stanie się płatnikiem składek, np. zatrudni pracownika (tj. w ramach stosunku pracy) albo zleceniobiorcę (tj. na podstawie cywilnoprawnej umowy zlecenia). Wówczas umowa o dzieło zawarta z jakimś wykonawcą – począwszy od dnia uzyskania statusu płatnika składek – będzie musiała być co do zasady zgłoszona do ZUS.

Obowiązku zawiadomienia ZUS o zawarciu umowy o dzieło nie ma natomiast podmiot, który w przeszłości był wprawdzie płatnikiem składek, ale nie jest nim obecnie – do czasu aż ponownie nie uzyska tego statusu.

Przykład

Firma była płatnikiem składek do 30.9.2020 r. Obecnie jednak nie zatrudnia ani pracownika ani zleceniobiorcy, którzy podlegaliby ubezpieczeniu społecznemu lub zdrowotnemu, zatem nie jest płatnikiem składek. W dniu 15.1.2021 r. zawarła ona umowę o dzieło na okres do 15.3.2021 r., a od 1.3.2021 r. ponownie zostanie zatrudniony pracownik (na podstawie umowy o pracę, na część etatu). Ta umowa o dzieło nie podlega zatem zgłoszeniu do ZUS, natomiast takiemu zgłoszeniu będą podlegały umowy o dzieło zawierane przez firmę od dnia 1.3.2021 r., tj. od dnia powrotu firmy do statusu płatnika składek.

 

Ważne

Osoba fizyczna powierzająca dzieło musi w każdym przypadku informować ZUS o zawarciu umowy o dzieło (nawet jeżeli nie jest płatnikiem składek).

Umowy o dzieło z pracownikami i w ramach działalności gospodarczej

Płatnik składek nie musi jednak informować ZUS o zawieraniu umów o dzieło z własnymi pracownikami (tj. gdy oprócz wykonywania pracy na podstawie np. umowy o pracę z pracownikiem są zawierane dodatkowo umowy o dzieło), a także gdy wprawdzie umowa o dzieło została zawarta przez inny podmiot, ale w jej ramach jest wykonywana praca na rzecz pracodawcy zatrudniającego tego pracownika (w ramach stosunku pracy).

Przykład

Firma zatrudnia Halinę Z. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony od dnia 1.7.2010 r. Okazyjnie pracownica wykonuje prace innego rodzaju także na podstawie umów o dzieło. Planowane jest zawarcie z nią tego rodzaju umowy na okres od 15 lutego do 14.3.2021 r. Obowiązek przekazania informacji do ZUS nie dotyczy tej umowy, bowiem jest to umowa z pracownica firmy (płatnika składek). Obowiązek ten nie dotyczyłby także sytuacji, gdyby ta umowa o dzieło została zawarta z Haliną Z. przez inną firmę, ale praca również miała być przez nią świadczona na rzecz jej pracodawcy.

Jak wynika z wyjaśnień zamieszczonych na stronie internetowej ZUS nie jest wymagane informowanie ZUS także o umowie o dzieło zawartej z osobą prowadzącą działalność gospodarczą, która złożyła zamawiającemu oświadczenie, że wykonywane na podstawie umowy usługi wchodzą w zakres prowadzonej przez tę osobę działalności gospodarczej.

Umowy zawarte przed 1.1.2021 r.

Ze względu na to, że przepis wszedł w życie z dniem 1.1.2021 r., obowiązek przekazania informacji do ZUS dotyczy wyłącznie umów o dzieło zawartych począwszy od tego dnia. Nie dotyczy on natomiast umów o dzieło trwających już w dniu 1.1.2021 r., a zawartych wcześniej.

Ważne

Obowiązek ten nie obejmuje zatem żadnych umów o dzieło zawartych do dnia 31.12.2020 r. włącznie.

Przykład

Umowa o dzieło została zawarta w dniu 31.12.2020 r., a wykonawca dzieła rozpocznie wykonywanie tej umowy dopiero z dniem 1.2.2021 r. Jako, że umowa została zawarta przed 1.1.2021 r., to nie podlega ona zgłoszeniu do ZUS.

Przykład

Firma będąca płatnikiem składek regularnie zawiera umowy o dzieło z jednym z wykonawców. Ostatnia taka umowa została zawarta na okres od 15.12.2020 r. do 14.1.2021 r., a kolejna będzie zawarta w dniu 15.1.2021 r. Umowa o dzieło trwająca na dzień 1.1.2021 r. nie podlega zgłoszeniu do ZUS, natomiast ta druga (i każda kolejna) umowa o dzieło musi być już zgłoszona do ZUS.