Tarcza antykryzysowa 7.0. Jakie wsparcie wypłaca ZUS?

Ponowne świadczenie postojowe

Ponowne świadczenie postojowe przysługuje osobom prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie przepisów Prawa przedsiębiorców, których rodzaj przeważającej działalności, na dzień 30 listopada 2020 r., oznaczony jest kodem PKD wymienionym w tzw. Tarczy antykryzysowej 7.0.

Ponowne świadczenie postojowe (w zależności od kodu PKD przeważającej działalności na 30 listopada 2020 r.) przysługuje jednokrotnie albo maksymalnie dwa razy. Ponowne świadczenie postojowe można otrzymać w takiej samej wysokości co wcześniej wypłacone świadczenie postojowe (2080 zł albo 1300 zł).

Zwolnienie z obowiązku opłacania składek za styczeń 2021 r. albo za grudzień 2020 r. i styczeń 2021 r.

Aby skorzystać ze zwolnienia z opłacania składek płatnik musi spełnić następujące warunki:

Źródło:

gov.pl

Od 1 lutego Informację CUK można wysłać przez Bramkę REST API

Informacja w sprawie opłaty od środków spożywczych – CUK(1) powinna zawierać:

1) dane producenta i podmiotu obowiązanego do uiszczenia opłaty;

2) informację o składzie napojów będących przedmiotem umowy, w tym o dodatku kofeiny lub tauryny, substancji słodzących oraz o zawartości cukrów w przeliczeniu na objętość napojów w zakresie pozwalającym na obliczenie wysokości opłaty;

3) datę i podpis producenta lub osoby przez niego upoważnionej.

Informację CUK(1) można podpisywać tylko podpisem kwalifikowanym.

Ministerstwo Finansów poinformowało, że struktura logiczna XML dla informacji-CUK została opublikowana na ePUAP. Zasady składania plików przez Bramkę REST API są opisane w zmienionej specyfikacji interfejsów „Specyfikacja Interfejsów usług JPK wersja 3.3”(patrz: https://www.podatki.gov.pl/jednolity-plik-kontrolny/jpk_vat/pliki-do-pobrania/)

Wysłanie CUK do właściwego urzędu skarbowego jest możliwe przy wykorzystaniu aplikacji Klient JPK WEB (patrz: https://e-mikrofirma.mf.gov.pl/jpk-client), która została zaktualizowana do obsługi plików CUK(1).

Najem ze stawką 8,5% podatku również dla przedsiębiorcy – fiskus zmienia stanowisko

Tak, od 2021 roku także przedsiębiorcy mogą skorzystać z rozliczania wynajmu w formie zryczałtowanej i płacić podatek w wysokości 8,5 % dla przychodów do wysokości 100 000 zł.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt. 4 lit. b ustawy z 20.11.1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej: RyczałtU) przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy z 26.7.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: PDOFizU), podlegają opodatkowaniu w wysokości:

Do tej pory osoby fizyczne prowadzące wynajem znajdowały się w katalogu zawierającym wyłączenia z objęcia zryczałtowanym podatkiem i mogły skorzystać jedynie z opodatkowania na zasadach ogólnych, o których mowa w art. 27 PDOFizU bądź z podatku liniowego wspomnianego w art. 39c PDOFizU.

Jest to szczególnie korzystna zmiana dla podatników, którzy mają stosunkowo niskie koszty uzyskania przychodu w porównaniu do przychodów.

Co ważne zgodnie z art. 3 RyczałtU nie można łączyć ze sobą przychodów z opodatkowanych na zasadach ogólnych z przychodami opodatkowanymi w sposób zryczałtowany. Oznacza to, że przedsiębiorca rozliczający się na zasadach ogólnych bądź liniowo z podatku dochodowego od osób fizycznych nie może zastosować ryczałtu do części związanej z wynajmem. Będzie on musiał wybrać jedną formę opodatkowania, która będzie miała zastosowanie do wszystkich przychodów z działalności gospodarczej.

Wyłączenia z zastosowania ryczałtu

Ze zryczałtowanej formy rozliczania podatku nie skorzystają przedsiębiorcy, którzy:

1. dodatkowo osiągają przychody z tytułu prowadzenia aptek, kupna i sprzedaży wartości dewizowych, handlu częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych – art. 8 ust. 1 RyczałtU;
2. w poprzednim roku podatkowym osiągnęli przychody wyższe niż 2 000 000 EUR – art. 6 ust. 4 RyczałtU.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 RyczałtU, aby nie utracić możliwości korzystania ze zryczałtowanego podatku przedsiębiorca nie może w roku podatkowym, w którym był związany umową o pracę, bądź spółdzielczym stosunkiem pracy, a także rok po ustaniu tych stosunków, na rzecz pracodawcy/byłego pracodawcy wykonywać czynności (świadczenia usług i sprzedaży towarów handlowych) tożsamych do czynności wykonywanych podczas trwania stosunku służbowego.

Przedsiębiorca od dnia dokonania takiej sprzedaży towarów lub świadczenia usług traci możliwość rozliczania podatku dochodowego w formie zryczałtowanej i od tego dnia do końca roku podatkowego rozlicza podatek dochodowy na zasadach ogólnych.

Pomoc dla przedsiębiorców z kolejnych 9 branż

Rozwiązania zawarte w Tarczy Finansowej PFR 2.0 mają zapobiec znacznemu spadkowi przychodów i utracie płynności finansowej przedsiębiorstw, a w konsekwencji ochronić wiele miejsc pracy i zapobiec bankructwom tych, które zostały najbardziej dotknięte negatywnymi skutkami pandemii COVID-19.

Wsparcie dla nowo dodanych branż

Pomoc rządu zostanie skierowana do przedsiębiorców prowadzących:

1. sprzedaż hurtową odzieży i obuwia;
2. działalność klubów sportowych;
3. naukę języków obcych;
4. sprzedaż detaliczną obuwia i wyrobów skórzanych prowadzoną w wyspecjalizowanych sklepach;
5. pranie i czyszczenie wyrobów włókienniczych i futrzarskich;
6. produkcję filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych;
7. postprodukcję związaną z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi;
8. dystrybucję filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych;
9. nagrania dźwiękowe i muzyczne.

Wsparcie dla nowo dodanych branż wyniesie 750 mln zł. Z tej formy dofinansowania będzie mogło skorzystać ok. 5 tys. przedsiębiorstw z dodanych kodów.

Tarcza Finansowa PFR 2.0

Na program składają się dwa działania:

1. Tarcza Finansowa 2.0 Polskiego Funduszu Rozwoju dla mikrofirm o wartości 6,5 mld zł;
2. Tarcza Finansowa 2.0 Polskiego Funduszu Rozwoju dla małych i średnich firm o wartości 6,5 mld zł.

Wybrane warunki udzielenia subwencji:

1. prowadzenie działalności w ramach co najmniej jednego określonego w programie kodu PKD;
2. zatrudnianie co najmniej jednego pracownika na dzień 31 grudnia 2019 r. lub 31 lipca 2020 r.;
3. zanotowanie określonego spadku obrotów oraz dodatkowe warunki formalne;

Warunki umorzenia 100 % subwencji:

1. kontynuacja prowadzenia działalności gospodarczej;
2. utrzymanie średniego zatrudnienia (mikroprzedsiębiorstwa) lub rozliczenie nadwyżki udzielonej subwencji (MŚP);
3. weryfikacja ex post prognozy straty oraz wysokości obrotów gospodarczych za okres od 1 stycznia 2021 r. do 31 marca 2021 r. (MŚP).

Źródło:

gov.pl

Rozliczanie ceny lokali lub budynków w cenie nieruchomości zbywanych z gminnego zasobu nieruchomości

1. Wprowadzenie

W zakresie nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy o ustawy z 21.8.1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1990 ze zm.; dalej: GospNierU).

Z ustawy wynika, że cena lokali lub budynków przekazywanych przez inwestora na własność gminie w związku z nabyciem przez tego inwestora własności nieruchomości zbywanej z gminnego zasobu nieruchomości może podlegać rozliczeniu w cenie tej nieruchomości. Ustawa określa to jako rozliczenie „lokal za grunt”.

2. Uchwała o zbyciu nieruchomości

O zbyciu nieruchomości z gminnego zasobu nieruchomości z rozliczeniem „lokal za grunt” rozstrzyga rada gminy zgodnie z właściwością, o której mowa w art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a ustawy z 8.3.1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.). Do wyłącznej właściwości rady gminy należy bowiem podejmowanie uchwał w sprawach majątkowych gminy, przekraczających zakres zwykłego zarządu, dotyczących zasad nabywania, zbywania i obciążania nieruchomości oraz ich wydzierżawiania lub wynajmowania na czas oznaczony dłuższy niż 3 lata lub na czas nieoznaczony, o ile ustawy szczególne nie stanowią inaczej. Uchwały rady gminy wymaga się również w przypadku, gdy po umowie zawartej na czas oznaczony do 3 lat strony zawierają kolejne umowy, których przedmiotem jest ta sama nieruchomość. Do czasu określenia zasad wójt może dokonywać tych czynności wyłącznie za zgodą rady gminy.

Ustawa przewiduje w tym zakresie, że do projektu takiej uchwały dołącza się operat szacunkowy określający wartość tej nieruchomości sporządzony przez rzeczoznawcę majątkowego nie wcześniej niż 3 miesiące przed dniem złożenia projektu tej uchwały radzie gminy.

Uchwała o zbyciu nieruchomości wskazuje:

1) minimalną i maksymalną liczbę i powierzchnię użytkową lokali lub budynków,

2) przeznaczenie lokali lub budynków,

3) minimalny standard lokali lub budynków, obejmujący w szczególności:

4) w przypadku lokali mieszkalnych lub budynków mieszkalnych jednorodzinnych, w których nie wyodrębniono lokalu – wyposażenie i wykończenie, dostępność dla osób niepełnosprawnych, rozmieszczenie i zaprojektowanie pomieszczeń, dostęp z pomieszczeń na balkon, taras lub loggię, pomieszczenia przynależne, parametry określające efektywność energetyczną, a także ekspozycję okien i umiejscowienie lokalu w budynku,

5) w przypadku lokali o innym przeznaczeniu lub budynków o innym przeznaczeniu, w których nie wyodrębniono lokalu – wyposażenie i wykończenie, dostępność dla osób niepełnosprawnych, parametry określające efektywność energetyczną, a także ekspozycję okien i umiejscowienie lokalu w budynku,

6) wymogi dotyczące lokalizacji lokali lub budynków,

7) cenę 1 m² powierzchni użytkowej lokalu lub budynku

– przeznaczonych do przekazania przez inwestora na własność gminie w ramach rozliczenia „lokal za grunt” oraz termin przekazania tych lokali lub budynków na własność gminie, liczony od dnia przeniesienia na inwestora własności zbywanej nieruchomości.

Jeżeli chodzi o wspomniane tu wymogi, ustawa określa, że wymogi dotyczące lokalizacji lokali lub budynków przeznaczonych do przekazania przez inwestora na własność gminie w ramach rozliczenia „lokal za grunt” obejmują wskazanie, że te lokale lub budynki mogą pochodzić:

Przy czym, dla lokali lub budynków przeznaczonych do przekazania przez inwestora na własność gminie w ramach rozliczenia „lokal za grunt” pochodzących z przedsięwzięcia innego niż inwestycja uchwała może wskazywać dodatkowe wymogi dotyczące ich lokalizacji, w szczególności dotyczące odległości od budynków użyteczności publicznej, w tym budynków wykorzystywanych na potrzeby oświaty, wychowania lub opieki zdrowotnej, oraz dostępu do środków transportu publicznego.

Ustawa przewiduje również, że cena 1 m² powierzchni użytkowej lokalu lub budynku przeznaczonego do przekazania przez inwestora nie może przekroczyć wartości średniego wskaźnika przeliczeniowego kosztu odtworzenia 1 m² powierzchni użytkowej budynków mieszkalnych w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy z 20.7.2018 r. o pomocy państwa w ponoszeniu wydatków mieszkaniowych w pierwszych latach najmu mieszkania (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 551 ze zm.). Średni wskaźnik przeliczeniowy można podwyższyć o 20% lub 10% na zasadach określonych w art. 4 ust. 9–12 ustawy.

3. Przetarg na zbycie nieruchomości

Zbycie nieruchomości z gminnego zasobu nieruchomości z rozliczeniem „lokal za grunt” następuje przez jej sprzedaż w drodze przetargu.

W przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przedmiotem przetargu może być wyłącznie nieruchomość, w odniesieniu do której wydano na rzecz gminy decyzję o warunkach zabudowy.

Przetarg ogłasza, organizuje i przeprowadza organ właściwy, przy czym przetarg ogłasza się nie wcześniej niż po upływie terminu z art. 91 ust. 1 GospNierU, czyli po upływie 30-dniowego terminu, w ciągu którego organ nadzoru może stwierdzić ewentualną nieważność uchwały radny gminy. W ogłoszeniu o przetargu wskazuje się dane wymienione w art. 6 ust. 2 ustawy, natomiast oferta inwestora powinna zawierać dane wymienione w art. 7 ust. 1 ustawy. Do oferty dołącza się kopię dowodu wniesienia wadium.

Jeżeli:

4. Umowa

Umowa powinna zawierać w szczególności (art. 9 ustawy):

Różnica między ceną nieruchomości uzyskaną w wyniku przetargu a ceną lokali lub budynków, które inwestor zobowiązał się w umowie przekazać na własność gminie w ramach rozliczenia „lokal za grunt”, podlega zapłacie pieniężnej. W przypadku nieprzekazania na własność gminie lokali lub budynków zgodnie z wymogami wynikającymi ze zobowiązania z umowy, inwestor jest obowiązany do zapłaty gminie sumy pieniężnej stanowiącej 150% ceny lokali lub budynków, które zobowiązał się przekazać na własność gminie w ramach rozliczenia „lokal za grunt”. Wierzytelność gminy z tytułu takiego zobowiązania pieniężnego podlega zabezpieczeniu przez ustanowienie hipoteki albo zastawu.

 5. Sposób zagospodarowania przez gminę nieruchomości otrzymanych od inwestora

Zgodnie z art. 12 ustawy gmina może dokonać wniesienia lokali lub budynków przekazanych jej na własność przez inwestora w ramach rozliczenia „lokal za grunt” jako wkładu niepieniężnego do:

Jeżeli przedmiotem wkładu niepieniężnego są lokale mieszkalne lub budynki mieszkalne jednorodzinne, w których nie wyodrębniono lokalu, gmina zawiera ze wskazaną wyżej spółką umowę, która określa w szczególności zasady: wynajmu tych lokali lub budynków, a także naboru najemców tych lokali lub budynków, z uwzględnieniem kryteriów pierwszeństwa.

Gmina zbywająca nieruchomości z gminnego zasobu nieruchomości z rozliczeniem „lokal za grunt” przekazuje właściwemu miejscowo wojewodzie kwartalne informacje o:

– w ciągu 14 dni od dnia upływu kwartału, którego dotyczą te informacje.

Urząd gminy wypłaci dodatek mieszkaniowy bez zajęć egzekucyjnych

Wspomniana ustawa wprowadza zmiany w wielu różnych aktach prawnych, o różnym charakterze prawnym, począwszy od zmian doprecyzowujących, po zmiany związane z nowatorskimi rozwiązaniami mającymi na celu wspierania ww. budownictwa. Co ciekawe, owa ustawa wprowadziła także pewne mechanizmy prawne „zabezpieczające” przed egzekucją tzw. dodatki mieszkaniowe.

W tym miejscu warto przypomnieć o istocie tej formy wsparcia, a która ma normatywne źródło w DodMieszkU. W art. 3 ust. 1 DodMieszkU postanowiono, że dodatek mieszkaniowy przysługuje osobom, o których mowa w art. 2 ust. 1 DodMieszkU, jeżeli średni miesięczny dochód na jednego członka gospodarstwa domowego w okresie 3 miesięcy poprzedzających datę złożenia wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego nie przekracza 175% kwoty najniższej emerytury w gospodarstwie jednoosobowym i 125% tej kwoty w gospodarstwie wieloosobowym, obowiązującej w dniu złożenia wniosku, z zastrzeżeniem art. 6 ust. 8 DodMieszkU. Z kolei, jak podano w art. 7 ust. 1 DodMieszkU – dodatek mieszkaniowy przyznaje, na wniosek osoby uprawnionej do dodatku mieszkaniowego, wójt, burmistrz lub prezydent miasta, w drodze decyzji administracyjnej. Do wniosku dołącza się deklarację o dochodach gospodarstwa domowego za okres 3 miesięcy kalendarzowych poprzedzających dzień złożenia wniosku oraz inne niezbędne dokumenty. W każdym bądź razie, w przyznawaniu wspomnianych świadczeń kluczowa rola przypada gminom.

Nawiązując zaś do sygnalizowanych powyżej zmian dotyczących dodatków mieszkaniowych, na uwagę zasługują przepisy art. 1 i 2 wskazanej na wstępie ustawy nowelizującej. Zgodnie z ich treścią:

Art. 1 W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. z 2020 r. poz. 1575, 1578 i 2320) w art. 833 dodaje się § 8 w brzmieniu:

,,§ 8. Nie podlegają egzekucji dodatki mieszkaniowe wypłacone na podstawie ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 2133 oraz z 2021 r. poz. 11) oraz dodatki energetyczne wypłacone na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz.U. z 2020 r. poz. 833, 843, 1086, 1378 i 1565)”.

Art. 2 W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2020 r. poz. 1427, 1492 i 2320) w art. 10 dodaje się § 6 w brzmieniu:

,,§ 6. Nie podlegają egzekucji dodatki mieszkaniowe wypłacone na podstawie ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych (Dz.U. z 2019 r. poz. 2133 oraz z 2021 r. poz. 11) oraz dodatki energetyczne wypłacone na podstawie ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz.U. z 2020 r. poz. 833, 843, 1086, 1378 i 1565)”.

Motywy jakimi kierował się ustawodawca były następujące: Zaznaczyć należy, iż w obecnie obowiązującym stanie prawnym szereg świadczeń o charakterze publicznym, socjalnym podlega wyłączeniu spod egzekucji. Tym samym zaproponowana powyżej modyfikacja zmierza do ujednolicenia w tym zakresie istniejącego systemu oraz zapewnienia, że przyznane wsparcie posłuży celowi, na jaki zostało udzielone, tj. pokryciu kosztów zamieszkiwania w lokalu mieszkalnym, a nie innym celom.

Zestawiając ww. regulacje prawne wraz z motywami, które przyświecały ustawodawcy, podane rozwiązania legislacyjne należy ocenić pozytywnie. W praktyce, świadczenia wypłacane przez gminy, nie będą więc mogły być egzekwowane, czy to w toku sądowego postępowania egzekucyjnego, czy w toku administracyjnego postępowania egzekucyjnego. Dotychczas bowiem, wskazane organy egzekucyjne władne były zająć ww. dodatek mieszkaniowy adresując stosowne pisma do właściwego urzędu gminy/miasta. Z pewnością więc, wejście w życie nowych regulacji prawnych jest rozwiązaniem korzystnym dla beneficjentów tych świadczeń, czyli osób o stosunkowo niskich dochodach.

Niemiecka strategia dotycząca danych w celu zwalczania dyskryminacji zachęca do konkurencji

Nowa strategia, zgodnie z informacjami EUROACTIV, ma na celu m.in. harmonizację zasad ochrony danych osobowych na szczeblu federalnym, a także wzmocnienie bezpieczeństwa systemów informatycznych.

W kwestii walki z tendencyjnymi algorytmami na szczeblu krajowym, niemiecki rząd zbada możliwość przeciwdziałania dyskryminacji obywateli w zakresie decyzji podejmowanych
w oparciu o algorytmy np. w ramach procedur składania wniosków czy udzielania pożyczek.

Dyskryminacja cyfrowa (np. poprzez automatyczne rozpoznawanie twarzy) była tematem ubiegłorocznych dyskusji w Niemczech. Pomysł ministra spraw wewnętrznych polegający na instalacji inteligentnych kamer w miejscach publicznych spotkał się ze sprzeciwem obywateli. Powód? Obawy dotyczące dyskryminacji kobiet oraz osób kolorowych.

Algorytmy nie są neutralne

Promując innowacyjne oraz odpowiedzialne korzystanie z danych rząd zbada dokładnie w jaki sposób firmy dostosowują oferty do klientów. Jeżeli dwóm różnym osobom oferowany jest identyczny produkt na różnych warunkach oznacza to, że mogą za tym stać algorytmy, które utworzyły różne profile w oparciu o dostępne dane.

Taka sytuacja może doprowadzić do pogłębiania nierówności społecznych. Osoby o określonym pochodzeniu będą znajdować się w niekorzystnej sytuacji np. w trakcie szukania pracy. W takim wypadku algorytm uniemożliwi im awans społeczny.

Planowane są kolejne badania w tej dziedzinie, za którymi pójdą implikacje społeczno-polityczne. Ministerstwo zweryfikuje, czy można walczyć z dyskryminacją np. poprzez nałożenie surowszych wymagań na dane, na podstawie których uczą się algorytmy.

Biznes jest na „Tak”

Niemiecki rząd planuje ujednolicenie struktur federalnych w celu ścisłej współpracy w obszarze ochrony danych osobowych. Występowanie 17 komisarzy (po jednym w każdym kraju związkowym) może prowadzić do różnych interpretacji prawnych.

Utworzony już został odrębny organ wiodący dla obszaru badań zdrowotnych. Taka decyzja spotkała się z pochwałą ze strony ECO tj. niemieckiego stowarzyszenia branży internetowej.

Zgodnie ze stanowiskiem rzeczniczki stowarzyszenia harmonizacja federalnej mozaiki w zakresie ochrony danych osobowych jest bardzo pożądanym celem strategii rządu. Wdrażanie przepisów w jednolity oraz spójny sposób, z zachowaniem obecnego poziomu ochrony danych osobowych, było przedmiotem wielu apeli ECO już w przeszłości.

Źródło: https://www.euractiv.com/section/digital/news/german-data-strategy-against-discrimination-for-competition/

Prowadzenie ewidencji akcyzowych tylko formie elektronicznej

W Sejmie trwają prace nad rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (druk nr 860). Zmiany te przewidują m.in. wprowadzenie obowiązku ewidencji akcyzowych wyłącznie w formie elektronicznej i rezygnację z określania wzoru ewidencji oraz niektórych dokumentacji akcyzowych, zmianę zakresu ewidencji, o której mowa w art. 138o ustawy o podatku akcyzowym (dot. podmiotów prowadzących działalność w zakresie produkcji piwa). Obligatoryjne prowadzenie ewidencji akcyzowych w formie elektronicznej ma obowiązywać od 1.1.2022 r. W obecnym stanie prawnym przepisy dopuszczają prowadzenie przedmiotowych ewidencji zarówno w formie papierowej jak i w formie elektronicznej.

Planowane wyższe mandaty karne w KKS

W uzasadnieniu do projektu nowelizacji uzasadniono, że przewidziane zmiany w KKS mają na celu wzmocnienie funkcji zapobiegawczej poprzez podwyższenie – za określone przestępstwa skarbowe dotyczące wyrobów akcyzowych – górnej granicy zagrożenia sankcją w postaci kary pozbawienia wolności oraz objęcie penalizacją czynów dotychczas nie stanowiących przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego, w zakresie obrotu wyrobami akcyzowymi wbrew przepisom ustawy o podatku akcyzowym. Choć w uzasadnieniu mowa jest o podwyższeniu kar względem określonych przestępstw skarbowych odnośnie do wyrobów akcyzowych, to jednak proponowane zmiany w KKS idą dalej. Przykładowo proponuje się zmianę art. 48 § 2 KKS. Obecnie, zgodnie z tym przepisem, mandatem karnym można nałożyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających podwójnej wysokości minimalnego wynagrodzenia. W 2021 roku jest to 5600 zł (2800 zł x 2). W projekcie zmiana art. 48 § 2 KKS przewiduje się, że ”mandatem karnym można nałożyć karę grzywny w granicach nieprzekraczających 5-krotnej wysokości minimalnego wynagrodzenia”. Zatem w 2021 roku byłoby to 14 000 zł (2800 zł x 5).

Proponowaną zmianę rząd uzasadnia odciążeniem sądów w sprawach o wykroczenia skarbowe, bowiem obecnie brak możliwości zastosowania przez organ mandatowy adekwatnej do czynu sankcji skutkuje koniecznością występowania do sądu z aktem oskarżenia lub z wnioskiem o wyrażenie zgody na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności.

W praktyce może się okazać, że organ będzie wymierzać wyższe mandaty za drobne uchybienia. Podatnik będzie więc musiał zdecydować, czy przyjmie mandat i zapłaci w tej wyżej wysokości karę, czy też zdecyduje się na postępowanie sądowe, dużo dłuższe, które nie musi zakończyć się dla niego korzystnie.

Zmiany te mają wejść w życie z 1.4.2021 r.

Inwentaryzacja jako najważniejszy aspekt sporządzenia sprawozdania finansowego

Jednostki prowadzące działalność zgodnie z art. 2 ustawy z 29.9.1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 351 ze zm.; dalej: RachunkU) ujmują w trakcie roku obrotowego operacje gospodarcze w księgach rachunkowych, zgodnie z zasadami określonymi w art. 5 i 6 RachunkU oraz w przyjętej przez nie polityce rachunkowości. Są to m.in.: zasada ciągłości, kontynuacji działalności, zasada memoriału, współmierności, zasada istotności i ostrożnej wyceny.

Rozpoczynając przygotowania do sporządzenia sprawozdania finansowego należy stwierdzić czy salda wynikające z prawidłowo i rzetelnie prowadzonych ksiąg rachunkowych są prawdziwe i realne.

Inwentaryzacja aktywów i pasywów ma pokazać, iż wartość majątku i źródeł jego pochodzenia wynikająca z jej przeprowadzenia jest zgodna z danymi liczbowymi ujętymi w księgach rachunkowych, a jeśli występują różnice (niedobory lub nadwyżki), należy wyjaśnić ich przyczyny oraz ująć je w księgach rachunkowych zamykanego roku.

Istotne jest by sprawdzić istnienie nie tylko ilości i wartości danego składnika majątkowego, ale również wartości użytkowej (tzw. przydatność ekonomiczną).

Szczegółowe wytyczne dotyczące przygotowania, przeprowadzenia i rozliczenia inwentaryzacji winny być określone w sporządzonej przez jednostkę Zakładowej Instrukcji Inwentaryzacyjnej.

Czynności inwentaryzacyjne przeprowadza się w większości jednostek między 1 października a 15 stycznia następnego roku.

Wyróżniamy 3 metody przeprowadzenia inwentaryzacji, w zależności od składnika majątkowego:

– spis na natury,

– potwierdzenie salda,

– weryfikacja aktywów i pasywów z dokumentami źródłowymi, stanowiącymi podstawę ujęcia w księgach rachunkowych.

Ustawa o rachunkowości, w niektórych przypadkach nakazuje przeprowadzenie inwentaryzacji danego składnika majątkowego w określonym dniu np. kasa jednostki musi być zinwentaryzowana w dniu 31 grudnia w ramach spisu z natury.

Gdy sprawozdanie finansowe jednostki za dany rok obrotowy jest badane prze Biegłego Rewidenta, umowa o przeprowadzenie badania jest sporządzana w takim terminie, by Biegły Rewident miał możliwość uczestnictwa w przeprowadzeniu inwentaryzacji.