Do 23 lutego 2021 r. trwają konsultacje w zakresie e-faktur

Ministerstwo wyjaśnia, że e-faktura: będzie to ustandaryzowana forma dokumentu, przejrzysta i czytelna dla wszystkich użytkowników. Podatnicy, wybierający e-fakturę, otrzymają zwrot VAT o 1/3 szybciej – termin zwrotu skróci się dla nich o 20 dni, z 60 na 40.

W pierwszej fazie wdrażania e-faktury, przedsiębiorcy będą z niej korzystać dobrowolnie. Będzie ona działała, jako jedna z dopuszczonych form dokumentowania sprzedaży, obok faktur papierowych i obecnie już występujących w obrocie gospodarczym faktur elektronicznych. W 2023 r. korzystanie z e-faktury stanie się obligatoryjne.

W ocenie ministerstwa, e-faktura przyniesie wiele udogodnień dla podatników, tj.:

1. bezpieczeństwo: faktura pozostanie w bazie danych MF i nigdy nie ulegnie zniszczeniu czy zaginięciu, nie będzie konieczności wydawania jej duplikatów;
2. przyspieszenie obrotu: dzięki działaniu za pośrednictwem bazy ministerstwa, będzie pewność, że faktura trafiła do kontrahenta;
3. wygodę: e-faktury będą wydawane według jednego wzorca;
4. standaryzację: wzajemne rozliczenia oraz księgowanie faktur w systemach będzie łatwiejsze.

W projekcie ustawy zmieniającej VATU, Ministerstwo Finansów przygotowało regulacje zasad wystawiania, posługiwania się i przechowywania e-faktury. Uwagi i opinie do tego projektu można zgłaszać w ramach konsultacji publicznych na adres: [email protected]

Więcej informacji znajduje się na stronie gov.pl: Konsultacje podatkowe – struktura e-faktury

Zwolnienie z podatku od nieruchomości w 2021 r. dla firm

Wprowadza ona przedłużenie możliwość stosowania przez gminy rozwiązań w zakresie podatku od nieruchomości, dla przedsiębiorców, których płynność finansowa uległa pogorszeniu z powodu skutków COVID-19 (art. 15p i art. 15q ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych).

Na podstawie zmienionych przepisów rady gmin, w drodze uchwały, będą mogły:

Udzielone wsparcie – zgodne z warunkami zawartymi w Komunikacie Komisji Europejskiej – Tymczasowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście trwającej epidemii COVID-19 (2020/C 91 I/01) stanowi pomoc publiczną mającą na celu zaradzenie poważnym zaburzeniom w gospodarce (art. 15zzzh ustawy o COVID-19).

Rozszerzenie usług świadczonych na portalu podatkowym

Portal podatkowy to system teleinformatyczny administracji skarbowej służący do kontaktu organów podatkowych z podatnikami, płatnikami i inkasentami, a także ich następcami prawnymi oraz osobami trzecimi, w szczególności do wnoszenia podań, składania deklaracji oraz doręczania pism organów podatkowych za pomocą środków komunikacji elektronicznej. W celu usprawnienia działania portalu przygotowano projekt rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie w sprawie zakresu i warunków korzystania z portalu podatkowego.

Zmiany dotyczą poszerzenia zakresu usług udostępnianych na portalu podatkowym o dostęp do:

1) aplikacji e-mikrofirma (bezpłatnej aplikacji do generowania i wysyłania plików JPK, które obecnie stanowią element deklaracji VAT);

2) dokumentacji znajdującej się w Centralnym Rejestrze Podmiotów – Krajowej Ewidencji Podatników (CRP-KEP);

3) wykazu mandatów karnych egzekwowanych przez naczelników urzędów skarbowych;

4) składania i dostępu do historii złożonych: (a) zawiadomień o popełnieniu czyny zabronionego (czynny żal); (b) zawiadomień o zapłacie należności na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 VATU (ZAW-NR); (c) pisma w sprawie wyjaśnienia przeznaczania wpłaty, wniosku o zaliczenie nadpłaty lub zwrotu podatku na poczet innych zobowiązań oraz innych pism (stosownie do postępu prac nad opracowaniem wymaganych kreatorów umożliwiających składanie poszczególnych pism);

5) informacji o numerze mikrorachunku podatkowego;

6) płatności online z tytułu m.in. podatków i historii płatności;

7) złożonych dokumentów;

8) dokumentacji rachunkowej organu podatkowego w zakresie statusu zwrotu nadpłaty podatku.

Ponadto zmiany umożliwią udostępnienie zainteresowanym dostęp do systemu po uwierzytelnieniu przy pomocy dodatkowych sposobów uwierzytelniania, za pomocą serwisu login.gov.pl (tj. profilu zaufanego, profilu osobistego, publicznej aplikacji mobilnej i węzła krajowego). Jednocześnie po każdorazowym uwierzytelnieniu umożliwiony zostanie dostęp do historii wszystkich logowań.

Ministerstwo Finansów zauważa, że wprowadzenie ww. zmian stanowi drugi etap rozbudowy systemu teleinformatycznego administracji skarbowej. Zatem portal podatkowy w szerokim znaczeniu składał się będzie z trzech komponentów:

1) portalu podatkowego w ścisłym znaczeniu (regulują jego działanie § 2-11 rozporządzenia);

2) usługi Twój e-PIT (uregulowana jest w § 11a rozporządzenia);

3) usługi e-Urząd Skarbowy (uregulowana jest § 11b rozporządzenia).

Rozporządzenie ma wejść w życie 15.2.2021 r.

Prosta spółka akcyjna od 1.7.2021 r.

Warto przypomnieć, że tego typu forma prowadzenia działalności jak prosta spółka akcyjna ma stanowić sposób na uregulowanie zasad współpracy pomysłodawców startupów technologicznych z inwestorami. Nowością w tej formie prowadzenia działalności jest umożliwienie pozyskania akcji spółki w zamian za świadczenie pracy lub usług, brak kapitału zakładowego w spółce oraz brak wartości nominalnej akcji.

Krajowy Rejestr Zadłużonych od 1.7.2021 r.

Krajowy Rejestr Zadłużonych będzie to elektroniczny rejestr dotyczący prawa upadłościowego i restrukturyzacyjnego, który będzie także platformą dla uczestników postępowań upadłościowych i restrukturyzacyjnych. Ponadto, Krajowy Rejestr Zadłużonych zastąpi Centralny Rejestr Upadłości i Restrukturyzacji, który został przewidziany w prawie restrukturyzacyjnym, jednak Ministerstwo Sprawiedliwości zrezygnowało z tego projektu i podjęło decyzję o utworzeniu Krajowego Rejestru Zadłużonych. Rejestr ten ma również zawierać dane zawarte dotychczas w rejestrze dłużników niewypłacalnych. Zgodnie z ustawą z dnia 6.12.2018 r. o Krajowym Rejestrze Zadłużonych rejestr ten miał zacząć funkcjonować od 1.12.2020 roku, niemniej jednak jego uruchomienie odbędzie się 1.7.2021 r.

E-faktury od 1 października – projekt ustawy

Powód zmian

Jak możemy przeczytać w uzasadnieniu do projektu ustawy, głównym celem zmian jest uszczelnianie VAT oraz zwiększenie bezpieczeństwa podatników: “Zakłada się, że projektowane rozwiązania przyczynią się nie tylko do wzmocnienia kontroli prawidłowości rozliczania podatku VAT, ale także uproszczenia samego procesu kontroli rozliczeń u przedsiębiorców, z uwagi na możliwość zdalnego monitorowania przez organy podatkowe obrotu dokumentowanego fakturami. Proponowane rozwiązania umożliwią także zwiększenie dochodów budżetu państwa w wyniku zakładanego zwiększenia poboru podatku VAT na każdym etapie obrotu towarami i usługami.

Wprowadzane rozwiązanie ma na celu uszczelnienie systemu podatkowego, a tym samym ograniczenie nieprawidłowości w rozliczaniu podatku VAT i przyczyni się do poprawy warunków prowadzenia działalności gospodarczej przez podatników poprzez łatwiejszy i szybszy dostęp do dokumentów. Narzędzie to pozwoli na ograniczenie działań podatników zaangażowanych w nieuczciwą działalność, co spowoduje ograniczenie nieuczciwej konkurencji.”

 

Co się zmieni?

Zmiany obejmą przede wszystkim ustawę z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.; dalej: VATU), a dodatkowo ustawę z 29.8.1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.; dalej: OrdPU) oraz ustawę z 16.11.2016 r. o Krajowej Administracji Skarbowej (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 505 ze zm.).

Projekt zakłada utworzenie teleinformatycznego systemu, którego głównym celem ma być wystawianie dostęp, otrzymywanie i przechowywanie faktur ustrukturyzowanych nazwanego Krajowym Systemem e-Faktur (dalej: KSeF).

Do wystawienia faktury ustrukturyzowanej przez KSeF:

Faktury będą przechowywane w KSeF przez 10 lat licząc od końca roku, w którym zostały wystawione, bądź do czasu przedawnienia się zobowiązania podatkowego (do wystąpienia późniejszego z tych zdarzeń).

Z racji na to, że faktury przechowywanej w KSeF nie będzie można zgubić, to nie będzie także można do niej wystawić duplikatu.

Aby zachęcić podatników do korzystania z faktur ustrukturyzowanych w projekcie przewidziano możliwość skorzystania ze skróconego do 40 dni czasu zwrotu różnicy podatku naliczonego nad podatkiem należnym, o której mowa w art. 87 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.; dalej: VATU).

Skorzystać ze skróconego okresu zwrotu zgodnie z projektem, będą mogli podatnicy, którzy:

 

Konsultacje

Do 23.2.2021 r. można zgłosić swoje uwagi do projektu w ramach konsultacji publicznych, w tym także drogą elektroniczną, również mailowo na adres: [email protected].

Także do tego samego dnia można zgłosić uwagi co do samej struktury e-faktury. Propozycję struktury wraz ze szczegółowym uzasadnieniem oraz zgodą na przetwarzanie danych osobowych można przesłać wyłącznie w edytowalnej wersji elektronicznej na adres: [email protected].

 

Gdzie szukać informacji?

Projekt zmian, uzasadnienia do nich oraz zaproszenie do konsultacji publicznych można znaleźć na stronie Rządowego Centrum Legislacji: https://legislacja.rcl.gov.pl/projekt/12343202.

Natomiast na stronie https://www.gov.pl/web/finanse/konsultacje-podatkowe–-struktura-e-faktury znajdziemy schemat e-faktury oraz zaproszenie do konsultowania go.

Sposób przeznaczenia rekompensaty za opłatę targową

Z dniem 16.12.2020 r. wszedł w życie przepis art. 31zzm KoronawirusU. Mimo, że obowiązuje już niemal dwa miesiące, to jego skutki będą oddziaływały na najbliższe miesiące bieżącego roku kalendarzowego. Regulacja ta wprowadziła bowiem pewien mechanizm kompensujący (z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19) dla gmin związany z uchyleniem ustawowym poboru opłaty targowej w okresie od 1 stycznia do 31.12.2021 r., o której mowa w PodLokU. Środki mają zostać przekazane gminom do 31.3.2021 r., co wynika z art. 31zzm ust. 4 KoronawirusU.

Niewątpliwie więc gminy nie powinny stracić finansowo na powyższym rozwiązaniu, wprowadzonym przez ustawodawcę z myślą o przedsiębiorcach dokonujących sprzedaży na terenie gmin. Oprócz samej kwestii zwrotu wspomnianych środków, z punktu widzenia gospodarki finansowej gmin istotne są także zapisy zawarte w art. 31zzm ust. 5 i 6 KoronawirusU o treści:

5. Środki z Funduszu Przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa w art. 65 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw, są przekazywane na rachunki bankowe właściwych jednostek samorządu terytorialnego i stanowią dochód budżetów tych jednostek.

6. Do dochodów, o których mowa w ust. 5, nie stosuje się przepisów art. 65 ust. 11-13 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw.

Wskazane regulacje art. 65 ust. 11-13 ZmKoronawirusU20(1) – do których nastąpiło odesłanie, stanowią zaś, że:

11. Państwowe jednostki budżetowe i jednostki samorządu terytorialnego gromadzą środki z Funduszu na wydzielonym rachunku dochodów i przeznaczają na wydatki związane z przeciwdziałaniem COVID-19 w ramach planu finansowego tego rachunku.

12. Wójt (burmistrz, prezydent miasta), zarząd powiatu oraz zarząd województwa dysponują środkami oraz opracowują plan finansowy dla rachunku, o którym mowa w ust. 11.

13. Po zakończeniu roku budżetowego organy, o których mowa w ust. 12, przedkładają organowi stanowiącemu jednostki samorządu terytorialnego informację o wykonaniu planu finansowego rachunku, o którym mowa w ust. 11.

Z zestawienia ww. regulacji prawnych należy więc wnioskować, że ustawodawca wprowadził wyjątek od konieczności przeznaczenia środków uzyskanych przez gminę (z tytułu rekompensaty za utratę wpływów z opłaty skarbowej) na cele związane z przeciwdziałaniem COVID-19. W praktyce owo zastrzeżenie ma istotne znaczenie dla budżetów gmin, bowiem środki owej rekompensaty będą mogły przewidzieć na inne niezbędne zadania, a niekoniecznie na cele związane z przeciwdziałaniem COVID-19.

Wydaje się, że to rozwiązanie będzie szczególnie korzystne dla gmin, które najbardziej ucierpiały z powodu COVID-19. Przy takim bowiem zapisie ustawowym mogą swobodnie dysponować uzyskanymi środkami, które nie są „znaczone”, jak pozostałe środki wypłacane z Funduszu Przeciwdziałaniu COVID-19.

Gminy zyskały więc możliwość przeznaczenia tych środków na działania niemające związku z COVID-19. Spektrum tych zadań może być szerokie, co ma normatywne uzasadnienie w treści art. 7 SamGminU.

Podsumowując, wskazane rozwiązanie można ocenić jako „podwójnie” korzystne. Po pierwsze, z racji tego, że gminy do 31 marca br. zyskają kwoty rekompensat, po drugie, że będą je mogły wydatkować na cele, które samodzielnie określą, bowiem nie ma przymusu wykorzystania ich na cele związane z przeciwdziałaniem COVID-19, mimo że zostają gminom przekazywane ze specjalnego funduszu COVID-19.

Od 15.2.2021 r. KAS udostępnia zeznania w usłudze Twój e-PIT za rok podatkowy 2020

Stan Oklahoma wprowadza ustawę o ochronie danych komputerowych

Ustawodawcy z Oklahomy złożyli projekt ustawy, która ma na celu zapewnienie większej prywatności w sieci obywatelom. Uzyskał on już ponadpartyjne poparcie w Izbie Reprezentantów.

Ustawa wymagałaby od firm technologicznych funkcjonujących w Internecie uzyskania pozwolenia na gromadzenie oraz sprzedaż danych. Z uwagi na rosnący niepokój w zakresie nadzoru nad danymi oraz celów, do których są one wykorzystywane, niektóre państwa również rozważają wprowadzenie podobnych regulacji.

W ciągu ostatnich kilku lat można było zauważyć, jak firmy technologiczne wykorzystują dane m.in.. w celu manipulacji. Mogą one dowolnie sprzedawać pozyskane dane osobowe. Wprawdzie korzyści płynące z technologii są niezaprzeczalne, to w przypadku, gdy usługi są bezpłatne ich użytkownicy stają się „produktami”.

Firmy gromadzą bardzo duże ilości danych osobowych, w szczególności jeśli większą część przychodów czerpią z reklam. Informacje publikowane przez ludzi w ramach mediów społecznościowych oraz ich wyszukiwane frazy w sieci, często są udostępniane reklamodawcom, by ci mogli dostosować swoją reklamę do indywidualnych preferencji użytkowników.

Amerykanie od zawsze mieli obawy co do zakresu nadzoru ze strony rządu, stąd też istnienie Czwartej Poprawki do Konstytucji Stanów Zjednoczonych, która zabrania nieuzasadnionych przeszukań oraz konfiskat.

Od momentu popularyzacji Internetu obywatele coraz chętniej dzielą się z firmami technologicznymi intymnymi informacjami na swój temat zapominając przy tym, że ich jedyną motywacją jest zysk.

Senator stanu Dewayne Pemberton, R-Muskogee podkreśla, że sprzedaż danych osobowych przez firmy bez wyraźnej zgody nie jest właściwa. Niemniej jednak zastanawia się, czy do ograniczenia tego problemu konieczne jest wprowadzanie przepisów od urzędników federalnych.

Każda osoba, której dane mają stać się przedmiotem transakcji, powinna mieć możliwość samodzielnie o tym zdecydować. Senator wskazuje również, że rząd federalny podejmował już wcześniej prace nad tym problem. Niemniej jednak nie uchwalone zostały do tej pory żadne przepisy, które powstrzymałyby tę praktykę.

Źródło: https://www.govtech.com/policy/Oklahoma-Lawmakers-Introduce-Computer-Data-Privacy-Act.html

Brak decyzji o nacjonalizacji gruntów wyklucza przedawnienie

Stan faktyczny

Mikołaj M., spadkobierca właścicieli gruntów położonych na warszawskim Mokotowie domagał się zapłaty od miasta kwoty ponad 4,7 mln wraz z odsetkami z tytułu odmowy przyznania mu prawa użytkowania wieczystego nieruchomości, należącej przed wojną do jego ojca Józefa M.

Nieruchomość ta (działka znajdująca się na górnym Mokotowie, w rejonie Wierzbna) została znacjonalizowana na mocy dekretu z 26.10.1945 r. o własności i użytkowaniu gruntów na obszarze m. st. Warszawy (Dz.U. Nr 50, poz. 279 ze zm.; dalej: WłUżGruntWawaD). Ówczesny właściciel Józef M. złożył w 1949 r. w Zarządzie m.st. Warszawy wniosek o przyznanie prawa własności czasowej. Jednak nie uzyskał wówczas żadnej decyzji w sprawie swojej nieruchomości.

Po ostatecznej likwidacji samorządu terytorialnego w 1950 r. grunt przeszedł całkowicie na własność państwa. Pozostawał w zarządzie organów miejskich przez kilka lat, po czym został przekazany organom bezpieczeństwa, które zbudowały na tej działce komisariat Milicji Obywatelskiej.

W 1990 r. Józef M. zmarł, a sprawy dawnego majątku przejął jego syn Mikołaj M., który w 2004 r. złożył wniosek o ustanowienie użytkowania wieczystego. Miasto odmówiło, a spadkobierca właściciela złożył pozew o odszkodowanie.

Postępowanie przed sądem I i II instancji

Sąd I instancji częściowo uwzględnił powództwo, ale warszawski Sąd Apelacyjny zmienił ten wyrok i w całości je oddalił. Jednym z argumentów było przedawnienie roszczeń – zdaniem sądu jeszcze Józef M. mógł dochodzić odszkodowania na mocy ustawy z 15.11.1956 r. o odpowiedzialności Państwa za szkody wyrządzone przez funkcjonariuszów państwowych (Dz.U. Nr 54, poz. 243 ze zm.). Tym samym roszczenia przedawniłyby się najpóźniej w latach 1980-tych.

Stanowisko Sądu Najwyższego

Skargę kasacyjną złożył Mikołaj M., a SN uwzględnił ją, uchylił wyrok apelacyjny i nakazał ponowne rozpoznanie sprawy.

Sąd Najwyższy wskazał, że źródłem szkody nie było w tym wypadku nawet samo odebranie gruntów, czy milczenie ówczesnej administracji państwowej w kwestii przyznania prawa rzeczowego, ówcześnie dozwolonego (własności czasowej). Główną przyczyną szkody był brak decyzji dekretowej i przekazanie znacjonalizowanego gruntu Milicji Obywatelskiej, a potem budowa komisariatu.

Zdaniem SN nie można kwalifikować tych zdarzeń prawnych jako działania funkcjonariuszy państwowych, czy Skarbu Państwa jako takiego, przerywające bieg przedawnienia, gdyż nie doszło do żadnych rozstrzygnięć administracyjnych w sprawie. Decyzji wówczas nie wydano, a pierwsze akty administracyjne, zresztą wydawane także w oparciu WłUżGruntWawaD, pojawiły się dopiero po 2004 r. To wówczas rozpatrzono stosowne wnioski powoda dotyczące użytkowania wieczystego. Nie mogło być więc mowy o przedawnieniu roszczeń w tym zakresie.

Sąd Najwyższy wskazał również, że powojenne przepisy nie przewidywały odszkodowania za samo odebranie gruntów, a jedynie rekompensatę za uszczerbek w majątku w postaci odmowy przyznania ówczesnych, szczególnych praw rzeczowych, takich jako dzierżawa wieczysta, własność czasowa albo prawo zabudowy. Celem wniosku powoda nie była więc restytucja materialna (przywrócenie stanu poprzedniego), ale uzyskanie określonych przepisami uprawnień do nieruchomości. Prawo do odszkodowania powstało więc po wydaniu decyzji odmawiających przyznania aktualnego prawa użytkowania wieczystego i jako takie nadal podlega ocenie prawnej, gdyż nie mogło się przedawnić.