Rozważając zasadność ujęcia kup, należy każdorazowo dokonać analizy poprzez pryzmat art. 22 ust. 1 PDOFizU – w myśl którego to przepisu – kup są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 PDOFizU.
JDG mająca siedzibę we własnym mieszkaniu może w kup ujmować część wydatków związanych z jego eksploatacją. Kluczowym jest tutaj kwestia zgłoszenia miejsca zamieszkania jako prowadzenia działalności na druku CEIDG-1.
W sytuacji, gdy do celów działalności wyznaczone zostało określone pomieszczenie, wówczas koszty ustala się na podstawie współczynnika stanowiącego udział powierzchni pomieszczenia w ogólnej powierzchni mieszkania, natomiast, jeżeli tak jak w opisanym przypadku – na działalność gospodarczą przeznaczone zostało całe mieszkanie – to kup będzie cała kwota wynikająca z faktury.
W tej szczególnej sytuacji nie ma znaczenia to, że na fakturze nie ma NIP nabywcy. Wydatki takie jak energia elektryczna w gospodarstwie domowym są, co do zasady, kosztem stricte prywatnym, natomiast oczywiście istnieje możliwość wykorzystywania mieszkania na potrzeby związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, w związku z czym ponoszone przez podatnika koszty związane ze zużyciem energii elektrycznej mogą stanowić kup.
