ZUS zakończył wysyłkę PIT-ów do świadczeniobiorców

Osoby, które nie otrzymały PIT-ów do końca lutego lub mają wątpliwości dotyczące otrzymanej deklaracji, powinny skontaktować się z placówką ZUS, która wypłacała im świadczenie. Mogą również zadzwonić do Centrum Obsługi Telefonicznej (COT) ZUS.

Również podczas e-wizyty, spotkania on-line z ekspertem ZUS, można wyjaśnić wątpliwości związane z otrzymanym dokumentem PIT.

Jakie deklaracje wysłał ZUS?

Formularz ten otrzymają również osoby, które w 2020 roku:

PIT-11A z ZUS – co dalej?

W tym roku ZUS nie rozliczył świadczeniobiorców z nadpłatą podatku – takie osoby otrzymają PIT 11A. Mogą one złożyć samodzielnie zeznanie albo mogą poczekać do 30 kwietnia – wtedy urząd skarbowy zaakceptuje zeznanie PIT-37 za 2020 r. w usłudze Twój e-PIT na stronie podatki.gov.pl.

Zwrot nadpłaty nastąpi w ciągu 45 dni od złożenia zeznania podatkowego w formie elektronicznej lub 3 miesięcy – od złożenia deklaracji w formie papierowej w urzędzie skarbowym.

Jeśli podatnik nie poda numeru konta, na który ma być zwrócona nadpłata, a nie przekracza ona 23,20 zł (czyli dwukrotności kosztów upomnienia w postępowaniu egzekucyjnym – 2 x 11,60 zł), to otrzyma ją w kasie urzędu skarbowego.

Nadpłata wysłana przekazem pocztowym będzie pomniejszona o koszty przesyłki.

Świadczeniobiorcy, którzy chcą skorzystać z odliczeń od dochodu lub od podatku, mogą to zrobić w zeznaniu podatkowym PIT-37 lub PIT-36, które powinni złożyć do urzędu skarbowego do 30 kwietnia 2021 r.

1% podatku na rzecz organizacji pożytku publicznego

Emeryci lub renciści mogą przekazać 1% podatku na rzecz wybranej organizacji pożytku publicznego (OPP). Jeśli jest to ta sama organizacja co w ubiegłym roku, nie muszą nic robić. Urząd skarbowy zrobi to za nich, w usłudze Twój e-PIT. Jednak wskazana w ubiegłym roku OPP musi być w aktualnym wykazie OPP.

Jeżeli świadczeniobiorcy chcą przekazać 1% podatku na rzecz innej niż w ubiegłym roku OPP, to powinni wypełnić druk PIT-OP i przekazać do swojego urzędu skarbowego.

Źródło:

zus.pl

Od 1 marca wzrost emerytur i rent

Ustawowy wskaźnik waloryzacji świadczeń to średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych w poprzednim roku kalendarzowym zwiększony o co najmniej 20 % realnego wzrostu przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym.

W 2021 roku wskaźnik waloryzacji emerytur i rent w 2021 r. wynosi 104,24 %.

Oznacza to, że do wszystkich świadczeń emerytalno-rentowych zostanie zastosowana waloryzacja procentowa w oparciu o rzeczywisty wskaźnik waloryzacji, zgodnie ze schematem zaproponowanym w ustawie.

Całkowity koszt waloryzacji świadczeń emerytalno-rentowych i innych świadczeń z systemu powszechnego, rolniczego i mundurowego, szacowany jest na ok. 10,6 mld zł (łącznie ze skutkiem finansowym waloryzacji rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów – tzw. trzynastej emerytury).

MF wydłuża czas konsultacji podatkowych dotyczących usług zarządzania funduszami inwestycyjnymi

Termin konsultacji podatkowych zostaje przedłużony ze względu na postulaty strony społecznej.

Szczegółowe informacje na temat konsultacji znajdują się na stronie Ministerstwa Finansów.

 

Ważny wyrok TK dla przedsiębiorców i podmiotów, które posiadają grunty w ramach prowadzonych działalności gospodarczych

Jakiego przepisu dotyczy wyrok?

Od kilku lat pojawiła się niebezpieczna tendencja interpretacyjna organów, iż art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z 12.1.1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1170 ze zm.) wskazujący, iż za grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej uznaje się grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, należy rozumieć w taki sposób, iż sam fakt posiadania danego gruntu przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą kwalifikuje go jako grunt związany z prowadzoną działalności gospodarczą. Podejście takie jest niekorzystne z punktu widzenia przedsiębiorców, gdyż stawki za grunty związane z prowadzoną działalnością gospodarczą są wyższe niż stawki od samych gruntów np. rolnych.

Wielokrotnie zdarza się, iż osoba prowadząca działalność gospodarczą nabywa grunty, które być może, ale niekoniecznie będzie w przyszłości użytkować na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Może się jednak okazać, że przez wiele lat nie będą one używane przez przedsiębiorcę. W przypadku, gdy opodatkowanie takich gruntów jest wysokie, sytuacja jest dla niego niekorzystna.

W aktualnym orzecznictwie prezentowany jest pogląd, zgodnie z którym nieruchomość znajdująca się w posiadaniu osoby fizycznej, będącej przedsiębiorcą, jest związana z powadzeniem działalności gospodarczej pod warunkiem, że stanowi ona element jego przedsiębiorstwa. Stanowienie elementu przedsiębiorstwa może mieć miejsce w szczególności poprzez cechy faktyczne tej nieruchomości lub też z uwagi na rodzaj prowadzonej przez przedsiębiorcę działalności gospodarczej. Zatem ujęcie w ewidencji środków trwałych, może być jedną z przesłanek do uznania takiej nieruchomości za nieruchomość związaną z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nie są to jednak grunty, które jedynie przejściowo nie są wykorzystywane przez osobę fizyczną w prowadzonej przez nią działalności gospodarczej, ale potencjalnie mogą być one wykorzystywane na ten cel z uwagi na ich charakter.

Przełomowy wyrok TK

Jak wskazał TK w wyroku z 24.2.2021 r. SK 39/19, Legalis, art. 1a ust. 1 pkt 3 PodLokU rozumiany w ten sposób, że o związaniu gruntu, budynku lub budowli z prowadzeniem działalności gospodarczej decyduje wyłącznie posiadanie gruntu, budynku lub budowli przez przedsiębiorcę lub inny podmiot prowadzący działalność gospodarczą, jest niezgodny z art. 64 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3 i art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Podatnicy muszą jednak uzbroić się w cierpliwość w oczekiwaniu na uzasadnienie, które wyjaśni, jakie podejście należy przyjąć w opodatkowaniu nieruchomości związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Nieruchomości zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej – stawka podatku od nieruchomości według Trybunału Konstytucyjnego

Tak orzekł Trybunał Konstytucyjny (wyr. TK z 24.2.2021 r., SK 39/19).

Chodzi tu o przepis art. 1a ust. 1 pkt 3 PodLok, zgodnie z którym grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej to (poza przewidzianym wyłączeniem) grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą.

Trybunał Konstytucyjny zwrócił uwagę, że przepis ten, w swoim literalnym brzmieniu, nie uwzględnia okoliczności, czy dana nieruchomość jest faktycznie lub może być potencjalnie wykorzystywana na potrzeby prowadzenia działalności gospodarczej. Powoduje to objęcie definicją legalną gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej, a co za tym idzie opodatkowanie wyższą stawką podatkową wszystkich (z wyjątkiem wyłączonych w art. 1a ust. 2a PodLokU) nieruchomości będących w posiadaniu podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, niezależnie od tego, czy podatnik faktycznie wykorzystuje je lub mógłby je wykorzystywać w swojej działalności gospodarczej. Oznacza to, że sam fakt posiadania nieruchomości przez podatnika prowadzącego działalność gospodarczą implikuje konieczność zapłaty podatku w wyższej stawce.

Przepis art. 1a ust. 1 pkt 3 PodLokU stanowi, zdaniem TK, instrument służący celom innym niż fiskalne, będący nieproporcjonalnym obciążeniem podatkowym polegającym na nieodróżnianiu sytuacji podatkowej podatników posiadających nieruchomości, ale niewykorzystujących i niemogących ich wykorzystać do prowadzenia działalności gospodarczej oraz podatników wykorzystujących posiadane nieruchomości do prowadzenia działalności gospodarczej.

W związku z tym, że zastosowane kryterium „posiadania gruntu przez przedsiębiorcę” nie realizuje wyłącznie celu fiskalnego, prowadzi do nieuzasadnionego konstytucyjnie naruszenia prawa do własności. Jednocześnie przepisu w tym brzmieniu nie można uzasadnić ochroną interesu publicznego, co prowadzi do wniosku, że nie są w tym przypadku spełnione przesłanki testu proporcjonalności.

Nieproporcjonalność ingerencji w konstytucyjne prawo własności Trybunał upatruje w braku precyzyjnych kryteriów, poza samym posiadaniem nieruchomości przez przedsiębiorcę, pozwalających ustalić występowanie faktycznego lub potencjalnego związku gruntu lub budynku z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Tarcza Antykryzysowa. Podsumowanie rocznego wsparcia pracodawców

Tarcza Antykryzysowa to wciąż rozszerzany i udoskonalany pakiet wsparcia dla pracodawców, którego głównym celem jest ochrona jak największej liczby miejsc pracy.

Do tej pory w ramach poszczególnych instrumentów wsparcia do pracodawców trafiło 187,29 mld zł, z czego:

Źródło:

www.gov.pl

SLIM VAT2 przyniesie wiele ciekawych rozwiązań

1.1.2021 r. weszła w życie nowelizacja ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.; dalej: VATU), wprowadzająca pakiet tzw. SLIM VAT (Simple Lokal And Modern VAT). Nowelizacja zawiera rozwiązania upraszczające rozliczenia oraz rozwiązania o charakterze doprecyzowującym i uzupełniającym w stosunku do niektórych konstrukcji prawnych, o których mowa w ustawie.

Okazuje się, że rozwiązania te – według rządu – są niewystarczające. Rząd proponuje, bowiem, kolejne uproszczenia w postaci pakietu SLIM VAT2. Planuje się, że większość rozwiązań, o których mowa w tym pakiecie, weszłoby w życie 1.10.2021 r, a pozostałe – 1.1.2022 r.

Rząd zapowiada również trzecią odsłonę SLIM VAT. Jej prezentacja zapowiadana jest na drugą połowę tego roku.

Podobnie, jak w przypadku SLIM VAT pakiet SLIM VAT2 przewiduje zmiany w VATU oraz w ustawie z 29.8.1997 r. – Prawo bankowe (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1896 ze zm.). Zmieni się również rozporządzenie Ministra Finansów z 3.12.2013 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz.U. z 2013 r. poz. 1485).

Pakiet SLIM VAT2 składać się będzie z pięciu bloków zawierających 15 uproszczeń:

1. blok pierwszy dotyczy prostszego fakturowania – łatwiejsze wystawianie korekt faktur, rezygnacja z duplikatu faktury, wydłużenie czasu na wcześniejsze wystawienie faktury z 30 do 60 dni, uproszczenie wystawiania faktur zbiorczych oraz zniesienie limitu kilometrowego dla uznania biletu za fakturę,
2. blok drugi to przyjazne odliczanie VAT – uproszczenia dotyczące wykonywania prawa do odliczenia VAT (np. odliczeń dotyczących samochodu służbowego),
3. blok trzeci dotyczy zmian w VAT w obrocie międzynarodowym – uproszczenia w zakresie importu usług, korekt faktur oraz odpowiedzialności solidarnej agencji celnych,
4. blok czwarty to rozliczenia w VAT w obrocie nieruchomościami – zmiana sposobu zgłaszania kupna nieruchomości do urzędu skarbowego,
5. blok piąty dotyczy poprawy płynności w ramach mechanizmu podzielonej płatności oraz modyfikacji w uldze na złe długi – zmiany w zasadach MPP dotyczące, m.in., wpłat do KRUS oraz przedłużenie terminu skorzystania z ulgi na złe długi z 2 na 3 lata.

 

O szczegółach dotyczących pakietu SLIM VAT2 można przeczytać w artykule: SLIM VAT2 — nowe rozwiązania

E-commerce — zmiany w VAT

Z 1.7.2021 MF planuje wdrożyć do polskich przepisów tzw. pakiet VAT e-commerce. Zmiany mają na celu m.in. ułatwienie podatnikom dokonywania rozliczeń na gruncie VAT w transakcjach dokonywanych wobec konsumentów w wielu krajach UE.

Obecnie podatnicy, jeśli chcą dokonać sprzedaży towarów do innego kraju mają do czynienia z tzw. sprzedażą wysyłkową. Oznacza to, że do pewnego progu mogą wykazywać sprzedaż w deklaracji krajowej i opodatkować w kraju swojej siedziby. Progi w zależności od kraju wynoszą od 35 000 do 100 000 euro.

Jeśli podatnik przekroczy ten próg musi zarejestrować się dla celów VAT w kraju, do którego sprzedaż przekroczyła próg. Jest to dla niego zatem problem nie tylko formalny, ale często organizacyjno-finansowy.

Z 1.7.2021 r. Ministerstwo Finansów planuje wprowadzić szereg zmian w zakresie e-commerce.

O szczegółach dotyczących zmian w VAT odnośnie E-commerce można przeczytać w artykule: E-commerce — zmiany w VAT

Nowe rozporządzenie w sprawie współpracy wierzyciela, organu egzekucyjnego i dłużnika zajętej wierzytelności w postępowaniu egzekucyjnym należności pieniężnych

Z dniem 20.2.2021 r. wszedł w życie art. 7a EgzAdmU. Jest to o tyle istotne, że jego zapisy dotyczą też bezpośrednio wierzycieli, a taki status mają m.in. organy gminy, czyli wójt gminy. Dlatego ważne jest, aby te organy zapoznały się z nowymi regulacjami, w tym z aktem wykonawczym wydanym na podstawie ww. przepisu. Na uwagę zasługuje, że treść nowego artykułu jest dwuczłonowa. Po pierwsze w § 1 wyrażono zasadę współpracy w postępowaniu egzekucyjnym, o treści – wierzyciel, organ egzekucyjny i dłużnik zajętej wierzytelności współpracują w postępowaniu egzekucyjnym w sposób prowadzący do prawidłowego wykonania obowiązku podlegającego egzekucji administracyjnej, w tym przekazują informacje dotyczące czynności egzekucyjnych i innych czynności podejmowanych przez te podmioty, a także zdarzeń mających wpływ na egzekwowany obowiązek zapłaty należności pieniężnej, odsetek z tytułu jej niezapłacenia w terminie, kosztów upomnienia i kosztów egzekucyjnych. Natomiast w § 2 zawarto upoważnienie ustawowe dla właściwego ministra – do wydania stosownego rozporządzenia w ww. zakresie przedmiotowym. Jest to rozporządzenie z 18.2.2021 r. Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej w sprawie współpracy wierzyciela, organu egzekucyjnego i dłużnika zajętej wierzytelności w postępowaniu egzekucyjnym należności pieniężnych (Dz.U. z 2021 r. poz. 320).

W § 4 wspomnianego rozporządzenia wprowadzono nowe uszczegółowione obowiązki dla wierzyciela (m.in. organy gminy) – w odniesieniu do zawiadomienia kierowanego do organu egzekucyjnego na podstawie art. 32aa EgzAdmU. I tak, w § 4 postanowiono, że:

Wierzyciel podaje w zawiadomieniu, o którym mowa w art. 32aa pkt 1 lit. a, b id ustawy, wysokość należności pieniężnej pozostałej do wyegzekwowania, a w przypadku:

1) wyegzekwowania należności pieniężnej przez inny organ egzekucyjny – również datę jej wyegzekwowania oraz nazwę tego organu egzekucyjnego;

2) korekty dokumentu, o którym mowa wart.3a §1 ustawy, powodującej zmniejszenie wysokości należności pieniężnej –również datę dokonania tej korekty oraz wysokość odsetek z tytułu niezapłacenia należności pieniężnej w terminie, naliczonych na dzień wystawienia tytułu wykonawczego od zmniejszonej wysokości należności pieniężnej;

3) zapłaty wierzycielowi należności pieniężnej – również :

a) datę uzyskania należności pieniężnej, odsetek z tytułu niezapłacenia jej w terminie i kosztów upomnienia,

b) wysokość:

– uzyskanych: należności pieniężnej, odsetek z tytułu niezapłacenia jej w terminie i kosztów upomnienia,

– odsetek z tytułu niezapłacenia należności pieniężnej w terminie, naliczonych na dzień wystawienia tytułu wykonawczego od zmniejszonej w wyniku zapłaty wysokości należności pieniężnej,

c) informację, że zapłaty dokonał podmiot, o którym mowa w art. 71ca § 1 pkt 1, 2 i 4 ustawy.

W uzasadnieniu wskazanego rozporządzenia m.in. postanowiono, że nowe regulacje mają służyć temu, aby na każdym etapie postępowania egzekucyjnego wierzyciel był zobowiązany do niezwłocznego przekazywania organowi egzekucyjnemu prowadzącemu postępowanie egzekucyjne, informacji mających istotny wpływ na to postępowanie.

Podsumowując, wskazane nowe regulacje prawne w dość szczegółowy sposób regulują kwestie proceduralne związane z tokiem postępowania egzekucyjnego. Wierzyciele, w tym organy samorządowe, staną więc przed poszerzonymi wymogami, którym będą musiały sprostać. Należy także pamiętać, że podane kwestie mogą być weryfikowane w trakcie kontroli przez regionalne izby obrachunkowe, a więc i mogą być wykazywane nieprawidłowości w tym zakresie.

KSSIP z karą pieniężną za naruszenie przepisów RODO

Zdaniem UODO administrator nie zastosował odpowiednich środków technicznych i organizacyjnych, które pozwoliłyby zapewnić poufność usług przetwarzania. KSSIP nie przetestowała i nie dokonała oceny skuteczności środków technicznych i organizacyjnych, mających na celu zapewnienie bezpieczeństwa danych osobowych znajdujących się w kopii bazy danych platformy szkoleniowej Krajowej Szkoły Sądownictwa i Prokuratury, a tym samym niewłaściwe uwzględniła ryzyka, jakie wiąże się ze zmianami w procesie przetwarzania danych osobowych.

Ponadto należy wskazać, że administrator powierzył przetwarzanie danych osobowych podmiotowi przetwarzającemu bez umownego zobowiązania go do przetwarzania danych osobowych wyłącznie na udokumentowane polecenie administratora.

Przypomnijmy, KSSIP zgłosiła UODO naruszenie ochrony danych osobowych, w związku z powiadomieniem przez Komendę Główną Policji o pojawieniu się w Internecie danych osobowych związanych z domeną kssip.gov.pl. Zgłoszony incydent polegał na uzyskaniu przez nieznane osoby nieupoważnionego dostępu do kopii bazy danych witryny szkoleniowej KSSIP powstałej w trakcie testowej migracji do nowej platformy szkoleniowej. Naruszenie dotyczyło danych osobowych ponad 50 tys. osób, użytkowników podlegających szkoleniu ustawicznemu, których dane osobowe zgromadzono na platformie szkoleniowej KSSiP. Osoby te piastują stanowiska m.in.: sędziów, asesorów sądowych, prokuratorów i asesorów prokuratury, referendarzy sądowych.

Środki organizacyjne i techniczne

Administrator wdraża odpowiednie środki techniczne i organizacyjne, tak aby przetwarzanie danych osobowych odbywało się zgodnie z RODO. Środki te są w razie potrzeby poddawane przeglądom i uaktualniane. Oznacza to, że administrator przy dokonywaniu oceny proporcjonalności zabezpieczeń powinien wziąć pod uwagę czynniki i okoliczności dotyczące przetwarzania (np. rodzaj, sposób przetwarzania danych) i ryzyko, jakie się z nim wiąże.

Na zasobach informatycznych KSSiP znajdowała się kopia bazy danych, której istnienie i bezpieczeństwo, po wykonaniu czynności migracyjnych, w żaden sposób nie zostało zweryfikowane przez administratora, co jest jego prawnym obowiązkiem wynikającym z przepisów o ochronie danych osobowych. KSSIP, w związku ze zmianami w procesie przetwarzania, nie podjęła wystarczających działań mających na celu zweryfikowanie bezpieczeństwa środowiska przetwarzania przed rozpoczęciem działań migracyjnych, jak i po ich zakończeniu.

Powierzenie przetwarzania danych musi być dokładnie określone

W sytuacji powierzenia przetwarzania danych osobowych podmiotowi zewnętrznemu, w umowie powierzenia przetwarzania danych osobowych należy określić przedmiot i czas trwania przetwarzania, charakter i cel przetwarzania, rodzaj danych osobowych oraz kategorie osób, których dane dotyczą, a także obowiązki i prawa administratora.

Treść umowy powierzenia w tej sprawie w sposób niewystarczający określała zakres powierzanych danych. KSSiP, powierzając przetwarzanie danych osobowych podmiotowi przetwarzającemu, nie zawarła w umowie powierzenia przetwarzania danych osobowych kategorii osób oraz nie doprecyzowała rodzaju danych osobowych przez wskazanie ich kategorii. Ponadto ukarany podmiot nie zawarł w umowie zobowiązania podmiotu przetwarzającego do przetwarzania danych osobowych wyłącznie na udokumentowane polecenie administratora.

Model współpracy administratora z podmiotem przetwarzającym był nieskuteczny. Brak zrozumienia przez administratora roli, jaką on pełni w relacji z podmiotem przetwarzającym, doprowadziły do naruszenia ochrony danych osobowych. KSSiP, zarówno przed naruszeniem ochrony danych, jak i po jego stwierdzeniu, nie miała pełnej świadomości, jak kształtują się prawa i obowiązki, pomiędzy administratorem a podmiotem przetwarzającym.

Postępowanie względem podmiotu przetwarzającego umorzone

Podmiot przetwarzający wypełniał obowiązki wynikające z umowy powierzenia i umowy głównej, a także stosował przyjęte przez siebie środki organizacyjne mające na celu zapewnienie bezpieczeństwa systemów informatycznych. To administrator nie podjął się analizy, czy wskazując podmiotowi przetwarzającemu miejsce do wykonania kopii zapasowej bazy danych, nie naraża danych osobowych w niej zawartych na naruszenie ich poufności.

W opinii UODO nie ma również podstaw do zarzucenia podmiotowi przetwarzającemu naruszenia obowiązku wspierania administratora w wywiązywaniu się z obowiązków. W konsekwencji postępowanie w powyższym zakresie zostało umorzone.

Decyzja dostępna jest pod linkiem: https://www.uodo.gov.pl/decyzje/DKN.5130.2024.2020