Od nowego roku zmiany w ograniczeniach zatorów płatniczych
Zmiany wprowadzają rozwiązania mobilizujące dłużników transakcji handlowych (przedsiębiorców i podmioty publiczne) do dokonywania zapłaty w ustalonym terminie, jak również maja ich zniechęcić do narzucania nieuzasadnionych, wydłużonych terminów zapłaty.
Zmiany w terminach zapłaty
W ustawie z 8.3.2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 118; dalej: TransHandlZapU) dodano definicję świadczenia pieniężnego, przez które rozumie się wynagrodzenie za dostawę towaru lub wykonanie usługi w transakcji handlowej.
Wprowadzono skrócenie terminów zapłaty w transakcjach handlowych, w których dłużnikiem jest podmiot publiczny (z wyłączeniem podmiotów leczniczych) – do maksymalnie 30 dni.
Termin zapłaty w transakcjach, w których dłużnikiem jest duży przedsiębiorca, a wierzycielem mikro, mały lub średni przedsiębiorca, nie będzie mógł przekraczać 60 dni. Zapis w umowie określający dłuższy termin zapłaty będzie nieważny.
Wyższe odsetki za zwłokę
Podniesiono wysokość odsetek za opóźnienia w transakcjach handlowych o dwa punkty procentowe. W przypadku transakcji, w których dłużnikiem jest podmiot leczniczy, odsetki pozostaną na dotychczasowym poziomie.
Obecnie wysokość odsetek ustawowych jest ustalana na podstawie sumy wartości stopy referencyjnej NBP i 8 punktów procentowych (9,5%). Po zmianie odsetki za opóźnienie płatności w transakcjach handlowych będzie liczona poprzez dodanie do wartości stopy referencyjnej NBP dziesięciu punktów (jeśli stopa nie ulegnie zmianie będzie to 11,5%)
Na największych podatników podatku dochodowego od osób prawnych nałożony został obowiązek przekazywania ministrowi ds. gospodarki corocznych sprawozdań o stosowanych terminach zapłaty.
Zmiany w postępowaniu cywilnym
W ustawie z 17.11.1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1460) wprowadzono zmiany polegające na uproszczeniu procedury zabezpieczającej w sprawach o roszczenia pieniężne z tytułu transakcji handlowych, w rozumieniu TransHandlZapU, w których wartość wynagrodzenia nie przekracza 75 000 zł. Powód nie będzie musiał wykazywać interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, w przypadku, gdy dochodzi zapłaty z tytułu transakcji handlowej, której wartość nie przekracza kwoty 75 000 zł, a od dnia upływu terminu zapłaty dochodzonej należności, upłynęły co najmniej 3 miesiące.
Zmiany w podatkach
W zakresie podatków dochodowych od osób fizycznych i od osób prawnych wprowadzono przepisy mające na celu rozpoznawanie skutków w podatku dochodowym tzw. „złych długów”.
Nieuczciwa konkurencja
W ustawie z 16.4.1993 r. o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1010) rozszerzono katalog czynów nieuczciwej konkurencji o działanie polegające na nieuzasadnionym wydłużaniu terminów zapłaty za dostarczone produkty lub wykonane usługi.
Wizyjny system kontroli miejsca magazynowania lub składowania odpadów
W Dz.U. z 2019 r. pod poz. 1755 opublikowano rozporządzenie Ministra Środowiska z 29.9.2019 r. w sprawie wizyjnego systemu kontroli miejsca magazynowania lub składowania odpadów.
Zakres wymaganej rejestracji przez system kontroli
System kontroli zapewnia rejestrację obrazu obejmującą:
- całą powierzchnię magazynowanych lub składowanych odpadów;
- drogi dojazdowe znajdujące się w miejscu magazynowania lub składowania odpadów, do odległości 15 m od krawędzi zewnętrznej magazynowanych lub składowanych odpadów;
- pas zewnętrzny otaczający magazynowane lub składowane odpady o szerokości 5 m, a w przypadku gdy podmiot obowiązany do prowadzenia systemu kontroli posiada tytuł prawny do pasa o szerokości mniejszej niż 5 m – pas zewnętrzny otaczający magazynowane lub składowane odpady w zakresie, w jakim podmiot obowiązany do prowadzenia systemu kontroli posiada tytuł prawny do tego pasa.
W przypadku magazynowania lub składowania odpadów na powierzchni powyżej 2 ha system kontroli zapewnia rejestrację obrazu obejmującą:
- pas o minimalnej szerokości 15 m liczonych poziomo od krawędzi zewnętrznej magazynowanych lub składowanych odpadów do wewnątrz;
- drogi dojazdowe znajdujące się w miejscu magazynowania lub składowania odpadów, do odległości 15 m od krawędzi zewnętrznej magazynowanych lub składowanych odpadów;
- pas zewnętrzny otaczający magazynowane lub składowane odpady o szerokości 5 m, a w przypadku gdy podmiot obowiązany do prowadzenia systemu kontroli posiada tytuł prawny do pasa o szerokości mniejszej niż 5 m – pas zewnętrzny otaczający magazynowane lub składowane odpady w zakresie, w jakim podmiot obowiązany do prowadzenia systemu kontroli posiada tytuł prawny do tego pasa.
Natomiast przy magazynowaniu lub składowaniu odpadów w pomieszczeniu zamkniętym system kontroli zapewnia rejestrację obrazu obejmującą:
- magazynowane lub składowane odpady do granicy ścian wewnętrznych tego pomieszczenia, bez pasa otaczającego magazynowane lub składowane odpady;
- bramę wjazdową i wyjazdową do tego pomieszczenia.
Jeżeli chodzi o magazynowanie lub składowanie odpadów w zbiornikach, w tym w silosach, które nie są przystosowane do przebywania w nich ludzi, system kontroli zapewnia rejestrację obrazu obejmującą:
- powierzchnię w promieniu 5 m od wlotu do zbiornika lub wylotu ze zbiornika, liczonych od wlotu do zbiornika lub wylotu ze zbiornika;
- drogi dojazdowe znajdujące się w miejscu magazynowania lub składowania odpadów, do odległości 15 m od zbiornika.
Wymagania techniczne
Parametry urządzeń technicznych systemu kontroli spełniają co najmniej wymagania normy PN-EN 62676-4: 2015-06 Systemy dozoru wizyjnego stosowane w zabezpieczeniach – Część 4: Wytyczne stosowania lub normy, którą przedmiotowa norma zostanie zastąpiona.
Do rejestracji obrazu stosuje się kamery stacjonarne typu dzień – noc dostrajające się automatycznie do panującego oświetlenia. Obraz wysyłany z kamer jest utrwalany w urządzeniu rejestrującym w sposób niewpływający negatywnie na identyfikację, o której mowa w art. 25 ust. 6d ustawy z 14.12.2012 r. o odpadach (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 701 ze zm.; dalej: OdpadyU), z którego wynika, że wizyjny system kontroli miejsca magazynowania lub składowania odpadów prowadzi się przy użyciu urządzeń technicznych zapewniających przez całą dobę zapis obrazu i identyfikację osób przebywających w tym miejscu.
Urządzenia techniczne systemu kontroli mają umożliwiać:
- wykorzystanie zarejestrowanego obrazu do jego odtworzenia z zastosowaniem funkcji zatrzymania obrazu na ekranie podczas jego wyświetlania, a także wykonywanie kopii obrazu i pobieranie zapisu w formie elektronicznej oraz określenia miejsca, daty i czasu zarejestrowanych zdarzeń i czynności;
- dostęp do obrazu w czasie rzeczywistym, o którym mowa w art. 25 ust. 6f OdpadyU, przez system teleinformatyczny, za pomocą odpowiedniego telekomunikacyjnego urządzenia końcowego w rozumieniu art. 2 pkt 43 ustawy z 16.7.2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1954 ze zm.), czyli urządzenie telekomunikacyjne przeznaczone do podłączenia bezpośrednio lub pośrednio do zakończeń sieci.
Ponadto, napięcie zasilające system kontroli zabezpiecza się przed nieoczekiwanym zanikiem, z podtrzymaniem przez okres co najmniej 2 godzin. Dopuszcza się przy tym przerwy w rejestracji obrazu wyłącznie w celu przeprowadzenia prac konserwacyjnych systemu kontroli, nie dłuższe niż 48 godzin w roku kalendarzowym, pod warunkiem wcześniejszego poinformowania właściwego ze względu na lokalizację miejsca magazynowania lub składowania odpadów wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska z przynajmniej trzydniowym wyprzedzeniem.
Przechowywanie zarejestrowanego obrazu
Zarejestrowany obraz przechowuje się na elektronicznym nośniku informacji, który powinien zapewniać możliwość odczytywania zarejestrowanego obrazu w postaci niewpływającej negatywnie na wspomnianą wyżej identyfikację, w urządzeniach produkowanych przez różnych producentów, przeznaczonych do tego rodzaju nośników.
Pojemność nośnika powinna umożliwiać przechowywanie zarejestrowanego obrazu przez co najmniej miesiąc od daty dokonania zapisu. Zarejestrowany obraz podlega skasowaniu po upływie miesiąca od daty dokonania jego zapisu. Natomiast nośnik należy przechowywać w sposób zabezpieczający przed utratą danych, szkodliwym działaniem środków chemicznych, temperatury, światła, promieniowania lub pożaru oraz przed uszkodzeniami mechanicznymi, a także dostępem osób nieuprawnionych.
Zgodnie z § 4 ust. 4–6 rozporządzenia:
- pomieszczenie, w którym jest przechowywany nośnik, powinno stanowić odrębną strefę pożarową, oddzieloną zgodnie z warunkami określonymi w przepisach wydanych na podstawie art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy z 7.7.1994 r. – Prawo budowlane (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1186 ze zm.), które określają warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie;
- elementy oddzielenia przeciwpożarowego takiego pomieszczenia powinny posiadać klasę odporności ogniowej co najmniej REI 120;
- w przypadku gdy ściany zewnętrzne omawianego pomieszczenia nie stanowią ścian oddzielenia przeciwpożarowego o klasie odporności ogniowej co najmniej REI 120, powinny znajdować się w odległości co najmniej 20 m od miejsca magazynowania lub składowania odpadów.
Przepisy te wejdą w życie 22.2.2021 r.
W przypadku gdy obraz z systemu kontroli jest rejestrowany w serwerowni prowadzonej przez wyspecjalizowany podmiot zewnętrzny poza miejscem magazynowania lub składowania odpadów, przepisy rozporządzenia stosuje się odpowiednio, ale z wyłączeniem tych przepisów.
Udostępnianie zapisów
Przy wejściu na teren miejsca magazynowania lub składowania odpadów objętym systemem kontroli należy umieścić informację o prowadzeniu systemu kontroli.
Udostępnienie zapisanego obrazu lub jego kopii podmiotowi, o którym mowa w art. 25 ust. 6c OdpadyU (czyli na żądanie organu uprawnionego do kontroli działalności w zakresie gospodarki odpadami, sądu, prokuratury, Policji, Krajowej Administracji Skarbowej, Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego lub Centralnego Biura Antykorupcyjnego), odbywa się niezwłocznie na żądanie tego podmiotu. Udostępniany obraz i jego kopia nie mogą wpływać negatywnie na wspomnianą wyżej identyfikację.
0114-KDIP1-2.4012.400.2019.1.PC – Interpretacja indywidualna z dnia 18-09-2019
Zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla nabywanych usług, stawki podatku dla świadczonych usług oraz opodatkowania otrzymanej dotacji
Elektroniczne potwierdzenie otrzymania przez kontrahenta maila z fakturą korygującą uprawnia do dokonania korekty w VAT
Wyrok NSA z 5.2.2019 r., I FSK 230/17, Legalis.
Stan faktyczny
Spółka świadczy usługi najmu pojazdów samochodowych, w ramach których oddaje najemcom pojazdy samochodowe do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemcy wypłacają spółce wynagrodzenie z tego tytułu w postaci czynszu. Zdarzają się sytuacje, w których spółka z różnych przyczyn zmuszona jest do obniżenia podstawy opodatkowania i wystawienia faktury korygującej in minus. W takiej sytuacji, zgodnie z przepisami ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.; dalej: VATU), spółka jest uprawniona do obniżenia podstawy opodatkowania pod warunkiem posiadania potwierdzenia otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługi. Spółka rozważała zastąpienie dotychczasowej wysyłki faktur korygujących drogą pocztową za potwierdzeniem odbioru (tzw. żółte zwrotki) wysyłką faktur korygujących w drodze e-maili. Zaproponowała, żeby potwierdzeniem odbioru faktur korygujących był „automatyczny komunikat zwrotny, tzw. autoresponder”. W tym stanie fatycznym istota sporu sprowadzała się do odpowiedzi na pytanie: czy otrzymany przez spółkę automatyczny komunikat zwrotny (tzw. autoresponder), informujący o dotarciu do kontrahenta wiadomości w formie elektronicznej (e-mail), zawierającej fakturę korygującą (skan) oraz ewentualny brak otrzymania komunikatu zwrotnego o dostarczeniu wiadomości przy równoczesnym braku otrzymania komunikatu o błędzie w procesie dostarczania wiadomości (e-mail) – może być uznany za potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez kontrahenta. Zdaniem spółki w obu przypadkach można uznać, że ma ona potwierdzenie odbioru faktury korygującej przez kontrahenta i może zmniejszyć podstawę opodatkowania. Innego zdania był organ podatkowy. Sąd I instancji przychylił się do stanowiska spółki.
Stanowisko NSA
Rozpoznając sprawę, NSA podzielił stanowisko podatnika jedynie w części. W jego ocenie za potwierdzenie otrzymania faktury korygującej można uznać otrzymanie tzw. autorespondera. Natomiast brak otrzymania komunikatu zwrotnego o dostarczeniu wiadomości przy równoczesnym braku otrzymania komunikatu o błędzie w procesie dostarczania wiadomości (e-mail) nie może być kwalifikowany na podstawie art. 29a ust. 13 VAT jako „potwierdzenie otrzymania faktury korygującej przez nabywcę towaru lub usługobiorcę, dla którego wystawiono fakturę”.
Zatem NSA przesądził, że elektroniczne potwierdzenie otrzymania maila z fakturą korygującą przez kontrahenta, jest formą dopuszczalną. Sposób doręczenia faktury drogą elektroniczną poprzez otrzymanie wygenerowanej przez system (serwer pocztowy) informacji zwrotnej, że wiadomość e-mail z informacją o wystawieniu faktury korygującej wraz z załączonym skanem tej faktury dotarła na skrzynkę odbiorczą kontrahenta posiada walor wiarygodnego potwierdzenia, pozwalającego spółce na przyjęcie, że faktura dotarła do kontrahenta, zgodnie z wymogiem art. 29a ust. 13 VATU.
Komentarz
Stanowisko NSA przesądza o tym, że warunek potwierdzenia „otrzymania faktury” korygującej jest w dobie informatyzacji spełniony, zarówno gdy druga strona na prośbę podatnika potwierdza doręczenie, jak i otrzymanie komunikatu z e-mailowego autorespondera systemu własnego czy kontrahenta o doręczeniu e-maila. Wyrok potwierdza możliwość rezygnacji uzyskiwania potwierdzeń odbioru korekty faktury drogą pocztową poprzez „zwrotne potwierdzenie odbioru”. Otrzymanie komunikatu z internetowego systemu pocztowego nadawcy lub odbiorcy jest wystarczający o potwierdza, że nabywca otrzymał fakturę korygującą. Orzeczenie z jest korzystne, ponieważ dopuszcza w praktyce możliwość uznania tzw. autoresponderów za potwierdzenie doręczenia faktury korygującej do kontrahenta.
Utworzenie obwodów wyborczych dla Polaków za granicą
W Dz.U. z 2019 r. pod poz. 1767 opublikowano rozporządzenie Ministra Spraw Zagranicznych z 12.9.2019 r. w sprawie utworzenia obwodów głosowania w wyborach do Sejmu i do Senatu w 2019 roku dla obywateli polskich przebywających za granicą.
Wykaz takich obwodów, z podaniem ich numerów oraz wskazaniem siedzib obwodowych komisji wyborczych, określa załącznik do rozporządzenia. Załącznik to tabela określająca 320 obwodów głosowania z podaniem państwa, siedzibę obwodowej komisji wyborczej z podaniem adresu zawierającego miasto, wskazanie budynku oraz kodu pocztowego.
0112-KDIL2-3.4012.345.2019.2.ZD – Interpretacja indywidualna z dnia 16-09-2019
Stwierdzenie, czy czynności obciążania byłych najemców/dzierżawców opłatą za bezumowne korzystanie z nieruchomości podlegają opodatkowaniu VAT
Andrzela Gawrońska-Baran uhonorowana przez Prezesa UZP statuetką „Lux Clara in Contractis Publicis”
Uroczysta gala została zorganizowana w Filharmonii Narodowej i odbywała się pod Honorowym Patronatem Prezydenta RP. Okolicznościowy list do uczestników skierował również Prezes Rady Ministrów.
Podczas uroczystości wręczono nagrody, które specjalna kapituła złożona z wybitnych ekspertów w zakresie zamówień publicznych przyznała za wkład, jaki poszczególne osoby, firmy oraz instytucje wniosły w rozwój rynku zamówień publicznych. Ponadto zamawiający oraz wykonawcy otrzymali pamiątkowe statuetki w dowód uznania za stosowanie dobrych praktyk w postępowaniach, w których biorą udział.
Nowe Prawo zamówień publicznych uchwalone przez Sejm
Najważniejsze zmiany wprowadzone w nowej ustawie – Prawo zamówień publicznych to:
- rozwiązania kładące nacisk na lepsze przygotowanie zamówienia;
- wprowadzenie uproszczeń proceduralnych, w szczególności w odniesieniu do zamówień o wartości poniżej progów unijnych;
- zwiększenie konkurencyjności i dostępu do rynku zamówień;
- zrównoważenie pozycji zamawiających i wykonawców;
- większa transparentność postępowań;
- zaproponowanie mechanizmu pozasądowego rozwiązywania sporów;
- zmiany dotyczące umów o zamówienia publiczne, w tym regulacja kwestii waloryzacji kontraktów.
[Źródło: UZP]
Więcej informacji:
Nowa ustawa – Prawo zamówień publicznych – zagadnienia wybrane dotyczące składania, otwarcia i oceny ofert
Projekt nowej ustawy – Prawo zamówień publicznych
Zmiany w zakresie udostępniania informacji o środowisku
W Dz.U. z 2019 r. pod poz. 1712 opublikowano ustawę z 19.7.2019 r. o zmianie ustawy o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko oraz niektórych innych ustaw (dalej: nowelizacja).
Zmiany wprowadzono w ustawie z 3.10.2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2081 ze zm.; dalej: ŚrodInfU).
Po zmianie, z art. 46 ŚrodInfU wynika, że przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko wymaga projekt:
1) koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, planu zagospodarowania przestrzennego oraz strategii rozwoju, wyznaczający ramy dla późniejszej realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko;
2) polityki, strategii, planu i programu w dziedzinie przemysłu, energetyki, transportu, telekomunikacji, gospodarki wodnej, gospodarki odpadami, leśnictwa, rolnictwa, rybołówstwa, turystyki i wykorzystywania terenu, opracowywany lub przyjmowany przez organy administracji, wyznaczający ramy dla późniejszej realizacji przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (w poprzednim brzmieniu chodziło o polityki, strategie, plany i programy, czyli w liczbie mnogiej);
3) polityki, strategii, planu i programu innego niż wymienione w pkt 1 i 2, którego realizacja może spowodować znaczące oddziaływanie na obszar Natura 2000, jeżeli nie jest on bezpośrednio związany z ochroną obszaru Natura 2000 lub nie wynika z tej ochrony (jak w poprzednim punkcie).
Dodano zapis, zgodnie z którym przeprowadzenie strategicznej oceny oddziaływania na środowisko jest też wymagane w przypadku projektu zmiany wymienionych wyżej dokumentów.
Przeprowadzenie strategicznej oceny oddziaływania na środowisko jest wymagane także w przypadku projektu dokumentu innego niż wymieniony w art. 46 ust. 1 UdosInfŚrodU oraz w przypadku projektu zmiany takiego dokumentu, jeżeli w uzgodnieniu z właściwym organem, o którym mowa w art. 57 ŚrodInfU (czyli Generalnym Dyrektorem Ochrony Środowiska lub regionalnym dyrektorem ochrony środowiska), organ opracowujący projekt stwierdzi, że realizacja postanowień danego dokumentu albo jego zmiany może spowodować znaczące oddziaływanie na środowisko (art. 47 ust. 1 ŚrodInfU). Dodano zapisy, zgodnie z którymi:
- występując o uzgodnienie organ opracowujący projekt dołącza informacje o uwarunkowaniach;
- organ opracowujący projekt sporządza, w formie pisemnej, stanowisko w sprawie potrzeby przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko albo jej braku; stanowisko wymaga uzasadnienia zawierającego informacje o uwarunkowaniach.
Zgodnie z art. 49 ŚrodInfU, przy odstąpieniu od przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, oraz przy ustalaniu, czy zachodzi potrzeba przeprowadzenia takiej oceny, zgodnie z art. 47 ŚrodInfU, bierze się pod uwagę wymienione tam uwarunkowania, tj. charakter działań przewidzianych w dokumentach, o których mowa w art. 46 i art. 47 ust. 1 ŚrodInfU (m.in. stopień, w jakim dokument ustala ramy dla późniejszej realizacji przedsięwzięć, w odniesieniu do usytuowania, rodzaju i skali tych przedsięwzięć), rodzaj i skalę oddziaływania na środowisko (m.in. prawdopodobieństwo wystąpienia, czas trwania, zasięg, częstotliwość i odwracalność oddziaływań) oraz cechy obszaru objętego oddziaływaniem na środowisko (m.in. obszary o szczególnych właściwościach naturalnych lub posiadające znaczenie dla dziedzictwa kulturowego, wrażliwe na oddziaływania, istniejące przekroczenia standardów jakości środowiska lub intensywne wykorzystywanie terenu).
Natomiast z dodanego art. 47a ŚrodInfU wynika, że przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko nie wymaga projekt dokumentu, o którym mowa w art. 46 ust. 1 pkt 1 i 2 ŚrodInfU, oraz projekt zmiany takiego dokumentu, a także projekt, o którym mowa w art. 47 ust. 1 ŚrodInfU:
- przygotowywany wyłącznie dla celów obrony narodowej lub obrony cywilnej,
- finansowy lub budżetowy
– z wyłączeniem projektu, którego realizacja może spowodować znaczące oddziaływanie na obszar Natura 2000.
Zmiany wprowadzono także do art. 48 ŚrodInfU, który dotyczy odstąpienia od przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania. Po zmianie, organ opracowujący także projekt zmiany dokumentu, o którym mowa w art. 46 ust. 1 pkt 3 ŚrodInfU, może, po uzgodnieniu z właściwym organem, odstąpić od przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, jeżeli stwierdzi, że realizacja postanowień tej zmiany nie spowoduje znaczącego oddziaływania na obszary Natura 2000.
Inne zmiany dotyczą m.in.:
- prognozy oddziaływania na środowisko, która będzie zawierała także datę sporządzenia prognozy, imię, nazwisko i podpis autora, a w przypadku gdy wykonawcą prognozy jest zespół autorów – imię, nazwisko i podpis kierującego tym zespołem oraz imiona, nazwiska i podpisy członków zespołu autorów (art. 51 ust. 2 pkt 1 lit. g ŚrodInfU);
- uzgodnień z właściwymi organami stanowiska w sprawie zakresu i stopnia szczegółowości informacji wymaganych w prognozie oddziaływania na środowisko – właściwy organ, uzgadniając: potrzebę przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko w odniesieniu do projektu, oraz brak możliwości odstąpienia od przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko, uzgadnia równocześnie zakres i stopień szczegółowości informacji wymaganych w prognozie oddziaływania na środowisko; uzgodnień tych dokonuje się w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku o uzgodnienie, stwierdzenia potrzeby przeprowadzenia strategicznej oceny oddziaływania na środowisko albo braku możliwości odstąpienia od przeprowadzenia takiej oceny (art. 53 ust. 2 i 3 ŚrodInfU);
- organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej, które nie są właściwe w sprawach opiniowania i uzgadniania projektów dokumentów, o których mowa w art. 46 ust. 1 pkt 3 ŚrodInfU, oraz projektów zmian takich dokumentów (art. 58 ust. 4 ŚrodInfU);
- w przypadku gdy wnioskodawcą dla planowanych przedsięwzięć, w których właściwy jest wójt (burmistrz, prezydent miasta), jest jednostka samorządu terytorialnego, dla której organem wykonawczym jest organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach lub podmiot od niej zależny w rozumieniu art. 24m ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym, regionalny dyrektor ochrony środowiska, stwierdzając konieczność przeprowadzenia oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko, zamiast opinii, dokonuje uzgodnienia w drodze postanowienia, które można zaskarżyć w zażaleniu (art. 64 ust. 1c ŚrodInfU);
- w przypadku powyższych przedsięwzięć organ zasięgający opinii przedkłada także regionalnemu dyrektorowi ochrony środowiska oświadczenie wraz z uzasadnieniem, czy wnioskodawca jest podmiotem zależnym od jednostki samorządu terytorialnego, dla której organem wykonawczym w rozumieniu art. 24m ust. 2 ustawy o samorządzie gminnym jest organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (art. 64 ust. 2a ŚrodInfU);
- prawo rzeczowe do nieruchomości znajdującej się w obszarze, na który będzie oddziaływać przedsięwzięcie, organ ustala na podstawie dokumentu (wypis z rejestru gruntów lub inny dokument), lub innych dokumentów przedłożonych przez wnoszącego podanie, przy czym domniemywa się, że dane zawarte w tych dokumentach są prawdziwe; doręczenie dokonane na adres ustalony na podstawie dokumentu jest skuteczne; nieuregulowany lub nieujawniony stan prawny nieruchomości znajdujących się w obszarze, na który będzie oddziaływać przedsięwzięcie, nie stanowi przeszkody do wszczęcia i prowadzenia postępowania oraz wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (art. 74 ust. 3b–3h ŚrodInfU);
- do wniosku o wydanie opinii wymaganej w razie, gdy przedsięwzięcie wykracza poza teren jednej gminy lub jednego województwa (patrz: art. 75 ust. 4 i 5 ŚrodInfU), załącza się odpowiednio kartę informacyjną przedsięwzięcia lub raport o oddziaływaniu przedsięwzięcia na środowisko, w postaci pisemnej oraz elektronicznej; opinię wydaje się w drodze postanowienia w terminie 30 dni od dnia otrzymania wniosku o jej wydanie; niewydanie opinii w tym terminie uznaje się za brak zastrzeżeń do wniosku o wyda-nie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach (art. 75 ust. 5a i 5b ŚrodInfU);
- organ właściwy do wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach na wniosek podmiotu planującego podjęcie realizacji przedsięwzięcia: zawiesza postępowanie w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, umarza postępowanie w sprawie wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach – jeżeli nie zagraża to interesowi społecznemu; jeżeli w okresie 3 lat od daty zawieszenia postępowania podmiot planujący podjęcie realizacji przedsięwzięcia nie zwróci się o podjęcie postępowania, żądanie wszczęcia postępowania uważa się za wycofane (art. 86d ŚrodInfU);
- Generalny Dyrektor Ochrony Środowiska powołuje regionalnych dyrektorów ochrony środowiska spośród osób posiadających dyplom ukończenia studiów wyższych na kierunku dającym kwalifikacje do wykonywania zadań określonych w ustawie oraz posiadających co najmniej 3-letni (poprzednio 5-letni) staż pracy na stanowisku kierowniczym w zakresie ochrony środowiska (art. 130 ust. 1 i 2 ŚrodInfU).
Z art. 4 nowelizacji wynika m.in., że:
- do spraw wszczętych na podstawie ŚrodInfU i niezakończonych przed 24.9.2019 r. stosuje się przepisy dotychczasowe;
- czynności dokonane przed 24.9.2019 r. przez organ właściwy w dniu wszczęcia postępowania pozostają w mocy;
- do uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji wydanej na podstawie ŚrodInfU w brzmieniu dotychczasowym, a także do wznowienia postępowania dotyczącego takiej decyzji, organem właściwym pozostaje odpowiednio organ, który ją wydał, albo organ wyższego stopnia w stosunku do tego organu.
Działania wymagające uzyskania oceny wodnoprawnej
W Dz.U. z 2019 r. pod poz. 1752 opublikowano rozporządzenie Ministra Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej z 27.8.2019 r. w sprawie rodzajów inwestycji i działań, które wymagają uzyskania oceny wodnoprawnej.
Z rozporządzenia wynika, że uzyskania oceny wodnoprawnej wymaga 10 rodzajów inwestycji i działań.
1. W zakresie korzystania z usług wodnych:
- pobór wód podziemnych w ilości co najmniej 1 mln m3 na rok;
- pobór wód podziemnych w ilości co najmniej 100 tys. m3 na rok, jeżeli pobór jest dokonywany w jednolitej części wód podziemnych zagrożonej nieosiągnięciem celów środowiskowych z uwagi na stan ilościowy zgodnie z planem gospodarowania wodami na obszarze dorzecza;
- pobór wód powierzchniowych w ilości co najmniej 2,5 mln m3 na rok.
2. W zakresie długotrwałego obniżenia poziomu zwierciadła wody podziemnej – długotrwałe obniżenie poziomu zwierciadła wód podziemnych wynikające z odwodnienia zakładu górniczego.
3. W zakresie piętrzenia wody podziemnej – piętrzenie wód podziemnych dokonywane w celu powiększenia zasobów wód podziemnych lub zahamowania przepływu wód podziemnych powyżej naturalnego poziomu zwierciadła tych wód.
4. W zakresie rekultywacji wód powierzchniowych lub wód podziemnych – rekultywacja wód powierzchniowych lub wód podziemnych dokonywana w celu poprawy stanu jednolitych części wód w sposób przywracający pierwotne cechy hydrobiologiczne, gospodarcze lub rekreacyjne tych wód.
5. W zakresie wprowadzania do śródlądowych wód powierzchniowych substancji hamujących rozwój glonów – wprowadzanie do zbiorników wód śródlądowych substancji hamujących rozwój glonów.
6. W zakresie wykonania urządzeń wodnych – wykonanie:
- budowli przeciwpowodziowych:
a) kierownic w ujściach rzek do morza,
b) sztucznych zbiorników przeciwpowodziowych,
c) budowli regulacyjnych,
d) falochronów lub
e) stopni wodnych;
- kanałów;
- budowli piętrzących:
a) o wysokości piętrzenia nie mniejszej niż 0,3 m na:
– ciekach naturalnych, dla których celem środowiskowym jest zapewnienie ciągłości morfologicznej, lub
– obszarach objętych formami ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1–5, 8 i 9 ustawy z 16.4.2004 r. o ochronie przyrody (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1614 ze zm.), lub w otulinach form ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1–3 tej ustawy,
przeznaczonych do ochrony siedlisk lub gatunków, dla których utrzymanie lub poprawa stanu wód jest ważnym czynnikiem w ich ochronie;
b) jeżeli piętrzenie dotyczy cieków naturalnych, na których nie istnieją budowle piętrzące, lub
c) o wysokości piętrzenia nie mniejszej niż 1 m;
- urządzeń do przerzutów wód lub sztucznego zasilania wód podziemnych w celu zwiększenia zasobów wodnych innych cieków naturalnych, kanałów, jezior oraz innych zbiorników wodnych;
- murów oporowych, bulwarów, nabrzeży, jeżeli ich długość wynosi co najmniej 500 m.
7. W zakresie regulacji wód, zabudowy potoków górskich oraz kształtowania nowych koryt cieków naturalnych:
- wykonanie regulacji wód na długości nie mniejszej niż 1000 m cieku naturalnego;
- wykonanie zabudowy potoku górskiego na długości nie mniejszej niż 1000 m koryta planowanego do zabudowy;
- kształtowanie nowego koryta cieku naturalnego na długości nie mniejszej niż 1000 m tego cieku.
8. W zakresie zmiany ukształtowania terenu na gruntach przylegających do wód mającej wpływ na warunki przepływu wód – zmiana na powierzchni co najmniej 1000 m2 polegająca na:
- podwyższeniu terenu na gruntach przylegających do wód co najmniej o 1 m albo
- obniżeniu terenu na gruntach przylegających do wód co najmniej o 2 m
– z wyjątkiem działań wykonywanych na podstawie decyzji w sprawach rekultywacji i zagospodarowania, o której mowa w art. 22 ust. 1 ustawy z 3.2.1995 r. o ochronie gruntów rolnych i leśnych (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1161), w przypadku gdy rekultywacja ma na celu przywrócenie ukształtowania rzeźby terenu istniejącego przed wystąpieniem degradacji gruntów.
9. W zakresie robót i obiektów budowlanych mających wpływ na zmniejszenie naturalnej retencji terenowej – wykonanie na nieruchomości o powierzchni powyżej 3500 m2 robót lub obiektów budowlanych trwale związanych z gruntem, mających wpływ na zmniejszenie naturalnej retencji terenowej przez wyłączenie z powierzchni biologicznie czynnej więcej niż 70% powierzchni nieruchomości położonej na obszarze nieujętym w system kanalizacji otwartej lub zamkniętej, zlokalizowanym na obszarach zasilania w strefie ochronnej ujęcia wód powierzchniowych lub wód podziemnych przeznaczonego do poboru wody na potrzeby zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia przez ludzi.
10. W zakresie działań, o których mowa w art. 227 ust. 3 ustawy z 20.7.2017 r. – Prawo wodne (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2268 ze zm.; dalej: PrWodne) – usuwanie namułów i rumoszu w ramach udrażniania śródlądowych wód powierzchniowych na długości nie mniejszej niż 1000 m lub na powierzchni nie mniejszej niż 10 000 m2. Zgodnie z art. 227 ust. 3 PrWodne, utrzymywanie publicznych śródlądowych wód powierzchniowych oraz morskich wód wewnętrznych jest realizowane przez:
- wykaszanie roślin z dna oraz brzegów śródlądowych wód powierzchniowych;
- usuwanie roślin pływających i korzeniących się w dnie śródlądowych wód powierzchniowych;
- usuwanie drzew i krzewów porastających dno oraz brzegi śródlądowych wód powierzchniowych;
- usuwanie ze śródlądowych wód powierzchniowych przeszkód naturalnych oraz wynikających z działalności człowieka;
- zasypywanie wyrw w brzegach i dnie śródlądowych wód powierzchniowych oraz ich zabudowę biologiczną;
- udrażnianie śródlądowych wód powierzchniowych przez usuwanie zatorów utrudniających swobodny przepływ wód oraz usuwanie namułów i rumoszu;
- remont lub konserwację stanowiących własność właściciela wód: ubezpieczeń w obrębie urządzeń wodnych, a także budowli regulacyjnych;
- rozbiórkę lub modyfikację tam bobrowych oraz zasypywanie nor bobrów lub nor innych zwierząt w brzegach śródlądowych wód powierzchniowych.
Ocena wodnoprawna tych inwestycji i działań jest wymagana do wniosku o wydanie pozwolenia wodnoprawnego złożonego po 28.9.2019 r.