Czy wolno mierzyć temperaturę pracownikom z uwagi na koronawirusa? Tak!

12 marca 2020 roku wydano Oświadczenie Prezesa UODO w sprawie koronawirusa. W oświadczeniu podkreślono, że art. 17 specustawy dotyczącej przeciwdziałania COVID-19 wskazuje, że Główny Inspektor Sanitarny lub działający z jego upoważnienia państwowy wojewódzki inspektor sanitarny może wydawać pracodawcom m. in. decyzje nakładające obowiązek podjęcia określonych czynności zapobiegawczych lub kontrolnych i współdziałania z innymi organami: administracji publicznej oraz Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

0113-KDIPT1-2.4012.70.2020.1.KSI – Interpretacja indywidualna z dnia 16-03-2020

Dokumentowanie nagród pieniężnych wydanych na rzecz Uczestnika

Skarga do WSA na postanowienie sądu okręgowego

Przypomniał o tym WSA w Łodzi w postanowieniu z 6 marca 2020 r. (III SA/Łd 65/20, Legalis).

Zgodnie z art. 1 § 1 i 2 ustawy z 25.7.2002 r. – Prawo o ustroju sądów administracyjnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2167 ze zm.; dalej: PrUSA), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Zakres tej kontroli określono w art. 3 § 2 i 3 ustawy z 30.8.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej: PostAdmU).

Z treści zacytowanych przepisów wynika zakres kompetencji sądów administracyjnych do kontroli działalności administracji publicznej, który nie obejmuje uprawnienia do kontroli orzeczeń sądu powszechnego. A zatem, orzeczenia wydane przez właściwe sądy powszechne podlegają zaskarżeniu na zasadach i w trybie przewidzianym w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego.

Skarga wniesiona na orzeczenie sądu powszechnego, np. okręgowego, nie podlega rozpatrywaniu przez sąd administracyjny i, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 PostAdmU, podlega odrzuceniu jako niedopuszczalna.

PPK: firmy pośredniczące są zwolnione z VAT

Spółka ma podpisać umowę z funduszem emerytalnym i dzięki temu będzie świadczyć usługi pośrednictwa przy tworzeniu PPK, takie jak: zachęcanie do zawierania umów o zarządzanie PPK, informowanie potencjalnych klientów, czy koordynowanie wdrożenia PPK. Za swoje działania spółka otrzyma wynagrodzenie i tutaj właśnie wynikł spór z fiskusem – czy te usługi będą zwolnione z VAT?

Spółka stała na stanowisku, że jej czynności będą podlegały zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.; dalej: VATU), jako usługi w zakresie depozytów środków pieniężnych. Jej zdaniem ten przepis nie odnosi się tylko do prowadzenia kont depozytowych, ale trzeba go interpretować szerzej.

Jako argument Spółka podawała, że te czynności są podobne do wykonywanych przy indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kont zabezpieczenia emerytalnego, a organy podatkowe uznawały wcześniej, że są one zwolnione z VAT właśnie na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 40 VATU.

Dyrektor KIS nie zgodził się z tym stanowiskiem i stwierdził, że umowa o zarządzanie PPK (określające zasady i warunki na jakich będą prowadzone PPK) nie jet elementem usługi finansowej. Dlatego spółka musi opodatkować czynności stawką 23% VAT.

Sąd w Warszawie nie zgodził się z Dyrektorem KIS. W uzasadnieniu sędzia stwierdziła, że jedyną przeszkodą wskazaną przez KIS będzie to, że Spółka nie będzie uczestniczyła w zawieraniu umów o prowadzenie PPK. Według WSA nie jest to przeszkoda, a sługi świadczone przez Spółkę są zwolnione z VAT. Zawarcie umowy o zarządzanie PPK poprzedza zawarcie umowy o jego prowadzenie. Z kolei umowę o prowadzenie można podpisać jedynie z podmiotem, który będzie zarządzał – to logiczna konsekwencja, która wynika wprost z art. 14-17 ustawy o PPK. Wyrok jest nieprawomocny.

---

Polski Fundusz Rozwoju od 18.11.2021 r. wzywa pracodawców do zawarcia umowy o zarządzanie PPK

Organ właściwy do wydania zezwolenia na usunięcie drzew z terenu szkoły

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy z 16.4.2004 r. o ochronie przyrody (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 55 ze zm.; dalej: OchrPrzyrodU) czynności, o których mowa w art. 83–89 OchrPrzyrodU (a więc m.in. wydanie lub odmowa wydania zezwolenia na usunięcie drzew), w zakresie, w jakim są one wykonywane przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta, w odniesieniu do nieruchomości będących własnością gminy – z wyjątkiem nieruchomości będących w użytkowaniu wieczystym innego podmiotu – wykonuje starosta.

Czynnikiem decydującym o właściwości organu do wydania zezwolenia na usuwanie drzew i krzewów jest własność nieruchomości, na której rosną drzewa lub krzewy objęte wnioskiem. W przypadku, w którym właścicielem takiej nieruchomości jest gmina – organem właściwym do wydania zezwolenia jest starosta.

Na mocy art. 90 OchrPrzyrodU w przypadku gruntów oddanych w użytkowanie wieczyste innym podmiotom niż gminne właściwy jest wójt (burmistrz bądź prezydent miasta). Ustawodawca wprowadził tym wyjątek od wskazanej wyżej zasady w przypadku kiedy nieruchomość stanowiąca własność gminy jest przedmiotem użytkowania wieczystego innego podmiotu. Wyjątek ten wyłącza przeniesione wyżej wskazaną regułą kompetencje starosty.

W przedmiotowej sprawie znajduje zastosowanie wyjątek od zasady wydawania przez starostę zezwolenia na usuwanie drzew i krzewów z nieruchomości stanowiącej własność gminy a właściwość w takiej sprawie zachowuje wójt, burmistrz lub prezydent miasta.

Pozostawanie nieruchomości w trwałym zarządzie nie zmienia statusu własnościowego nieruchomości a w związku z tym organu właściwego do wydania zezwolenia.

Kurator dla przebywającego poza Polską obywatela Ukrainy w sprawach ubezpieczeń społecznych

Stan faktyczny 

Obywatel Ukrainy pracujący w Polsce, zawierał umowy z W. spółką jawną, która nie odprowadzała z tego tytułu składek na ubezpieczenie społeczne. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wystąpił do Sądu Rejonowego z wnioskiem o ustanowienie kuratora dla osoby nieobecnej – obywatela Ukrainy I.S. Wniosek został złożony na podstawie art. 34 § 1 KPA w związku z koniecznością wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie podlegania ubezpieczeniom społecznym i wymiaru składek na te ubezpieczenia.

Sąd Rejonowy odrzucił wniosek postanowieniem z 16.10.2018 r. Podstawą odrzucenia był brak jurysdykcji sądów polskich. Sąd ustalił, że I.S. jest obywatelem Ukrainy i obecnie nie przebywa na terenie Polski. Sąd Rejonowy – na podstawie art. 31 ust. 1 Umowy przyjął, że w sprawach dotyczących opieki i kurateli właściwe są (gdy Umowa nie stanowi inaczej), organy i prawo umawiającej się Strony, której obywatelem jest osoba, dla której jest lub ma być ustanowiona opieka lub kuratela. Sąd Rejonowy przyjął też, że nie ma podstaw do podjęcia czynności zgodnie z art. 31 ust. 4 i 5 Umowy, gdyż I.S. nie przebywa na terenie Polski i nie ma Polsce majątku.

ZUS złożył zażalenie na postanowienie.

Sąd Okręgowy, rozpoznający zażalenie, powziął poważne wątpliwości prawne i wystąpił do Sądu Najwyższego o rozstrzygnięcie zagadnienia prawnego.

Zagadnienie prawne

„Czy postanowienia art. 31 ust. 1 umowy zawartej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a Ukrainą o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych i karnych sporządzoną w Kijowie 24.5.1993 r. (Dz.U. 1994 nr 96 poz. 465) stoją na przeszkodzie ustanowieniu przez sąd polski kuratora ad casum w postępowaniu administracyjnym na podstawie art. 184 § 1 KRO w zw. z art. 34 § 1 KPA?”

Uchwała Sądu Najwyższego 

Sąd Najwyższy 24.1.2020 r. w sprawie o sygn. akt III CZP 50/19 podjął uchwałę o treści:

Umowa między Rzecząpospolitą Polską a Ukrainą o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych i karnych sporządzona w Kijowie 24.5.1993 r. (Dz.U. z 1994 r. Nr 96, poz. 465 ze zm.) nie ma zastosowania do ustanowienia przez sąd kuratora dla potrzeb postępowania administracyjnego w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych na wniosek oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (art. 34 § 1 KPA w związku z art. 123 ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, t.j.: Dz.U. z 2019 r. poz. 300 ze zm.).

Sąd Najwyższy wskazał na okoliczności sprawy, które dotyczą sytuacji, gdzie wnioskodawca – ZUS, w celu wszczęcia postępowania administracyjnego w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych z udziałem nieobecnego I.S, złożył do sądu opiekuńczego wniosek o ustanowienie dla niego kuratora w trybie art. 34 § 1 KPA. SN wskazał, że w tych okolicznościach powstała w postępowaniu wątpliwość, czy sądom polskim z uwagi na postanowienia Umowy, przysługuje jurysdykcja krajowa. Odpowiedź wymaga ustalenia, czy w sprawie stosuje się przepisy Umowy, co sprowadza się nie tyko do rozważań w zakresie tejże jurysdykcji, ale także prawa właściwego.

SN dokonał analizy postanowień (zakresu stosowania) samej Umowy, jak i analizy charakteru samego postępowania. Wskazał, że Umowa ma zastosowanie w sprawach cywilnych i karnych. Do tych pierwszych należą sprawy rodzinne i pracownicze. Umowa (z uwagi na jej tytuł, treść, systematykę) nie ma zastosowania do spraw załatwianych w postępowaniu administracyjnym. Oznacza to, że Umowy nie stosuje się w sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych. Natomiast Umowa ma zastosowanie w sprawach rodzinnych, w tym także opieki i kurateli.

Wypowiadając się na temat kwalifikacji sprawy o ustanowienie kuratora na podstawie art. 34 § 1 KPA. SN uznał, że stosowanie Umowy, zależy od tego czy sprawa ta podlega samodzielnej kwalifikacji jako sprawa z zakresu kurateli, czy jej kwalifikacja wynika z charakteru sprawy, która jest rozpatrywana w postępowaniu administracyjnym w związku z którym ma być ustanowiony kurator. SN wskazał, że dokonując tej kwalifikacji istotnym jest to, że chodzi o ustanowienie kuratora z zakresem umocowania dotyczącym wyłącznie postępowania administracyjnego w konkretnej sprawie. Zatem okoliczność, że postępowanie o ustanowienie kuratora jest dokonywane w sadowym postępowaniu nieprocesowym, jako sprawa o charakterze głównym, nie ma decydującego znaczenia. SN zauważył, że w zwykłych sytuacjach (przypadkach wskazanych w ustawie) kurator, który ma działać za stronę (uczestnika) wyłącznie w postępowaniu, dla którego jest ustanawiany jest powoływany przez sąd, który prowadzi to postępowanie (art. 69 § 1 i art. 143 KPC). Identyczne rozwiązane jest w postępowaniu administracyjnym (art. 30 § 1 i art. 78 ustawy z dnia 30.8.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j.: Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm. – dalej: PostAdmU). W tych przypadkach ustanowienie kuratora nie jest sprawą, która podlegałaby samodzielnej kwalifikacji z uwagi na swój charakter, lecz sprawą załatwianą w ramach postępowania w określonej głównej sprawie, wobec czego dzieli charakter tej sprawy. Jest to oczywiste, bowiem kwestia ustanowienia kuratora tylko dla potrzeb postępowania w określonej sprawie nie ma samodzielnego znaczenia, ale pomocnicze. SN wskazał, że podobne podejście winno obowiązywać w sytuacji, w której kurator dla potrzeb postępowania administracyjnego w określonej sprawie administracyjnej jest ustanawiany w postępowaniu cywilnym. Jest ono formalnie odrębnym postępowaniem w oddzielnej sprawie cywilnej, ale z funkcją pomocniczą wobec tego postępowania administracyjnego. Odrębność i samodzielność sprawy o ustanowienie kuratora w takiej sytuacji jest jedynie pochodną przekazania uprawnienia do jego ustanowienia sądowi będącego odrębnym organem od organu administracji publicznej, prowadzącemu postepowanie, na potrzeby którego jest ustanawiany kurator. Sytuacja mogłaby się przedstawiać inaczej tylko w jednym przypadku – mianowicie, gdy kurator, który miałby być ustanowiony nie jako kurator dla potrzeb danego postępowania, ale jak, ale kurator prawa materialnego, którego prawem byłoby działanie za stronę w określonym zakresie w postępowaniu jak i poza nim (np. kurator wskazany w art. 42 KC).

SN, przenosząc powyższe założenia na stosowanie Umowy wskazał, że nie ma ona zastosowania w sprawie wniosku Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o ustanowienie przez sąd opiekuńczy w postępowaniu cywilnym kuratora dla potrzeb postępowania administracyjnego w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych (art. 34 § 1 KPA w związku z art. 123 UbezSpołU oraz art. 601 KPC). Zatem w postanowieniach Umowy nie można poszukiwać odpowiedzi na pytanie, czy w sprawie o ustanowienie takiego kuratora polskim sądom służy jurysdykcja krajowa. SN stwierdził, że jurysdykcja krajowa w tych sprawach jest pochodną właściwości międzynarodowej organu w postępowaniu administracyjnym, w którym ma być ustanowiony kurator. Umowa ta nie jest również właściwa do poszukiwania prawa właściwego w kontekście ustanowienia kuratora. Umowa jest natomiast właściwa dla oceny jurysdykcji krajowej i właściwości prawa w sprawie o ustanowienie kuratora prawa materialnego.

SN, zauważył, że judykatura przyjmuje, że o ustanowieniu kuratora jako przedstawiciela strony w ujęciu art. 34 § 1 KPA orzeka sąd opiekuńczy w postępowaniu cywilnym. Kurator ten jest ustanawiany na podstawie art. 184 KRO w postępowaniu nieprocesowym. Właściwym jest sąd opiekuńczy ustalony stosowanie do art. 601 KPC. Mimo, że jest to kurator ustanawiany na podstawie regulacji prawa materialnego (art. 184 KRO) to przyjmuje się, że jest to kurator ustanawiany tylko dla danego postępowania administracyjnego, w którym zachodzi potrzeba ustanowienia przedstawiciela na podstawie art. 34 § 1 KPA Podejście to jest przyjmowane też przez sądy administracyjne. Ma ono początek w stanie prawnym przed 1.1.2004 r. (wprowadzenie sądownictwa administracyjnego dwuinstancyjnego). SN wskazał, że może budzić wątpliwości, czy jest to podejście właściwe, jeżeli weźmie się pod uwagę, że w postępowaniu przed sądami administracyjnymi (jeżeli istnieje potrzeba ustanowienia kuratora) o jego powołaniu dla celów tego postępowania orzeka sąd administracyjny (art. 30 § 1 i art. 78–81 PostAdmU.).

Podsumowując, SN w uchwale dokonał analizy postanowień samej Umowy, jak i charakteru postępowania o ustanowienie kuratora dla potrzeb postępowania administracyjnego z zakresu ubezpieczeń społecznych. Przyjął w konkluzji uchwały, że sprawa z wniosku organu administracji publicznej o ustanowienie kuratora dla potrzeb postępowania administracyjnego (art. 34 § 1 KPA i art. 601 KPC) nie podlega samodzielnej kwalifikacji jako sprawa z zakresu kurateli, lecz jej kwalifikacja jest pochodną charakteru sprawy rozpoznawanej w postępowaniu administracyjnym, dla którego ma być ustanowiony kurator. Oznacza to, że w sytuacji w której kurator ma być ustanowiony przez sąd w postępowaniu cywilnym dla potrzeb postępowania administracyjnego w sprawie z zakresu ubezpieczeń społecznych, sprawa o jego ustanowienie nie jest sprawą z zakresu kurateli, ale elementem sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych (sprawą administracyjną). Odpowiada temu również zasada dotycząca wynagrodzenia kuratora jako przedstawiciela strony w rozumieniu art. 34 § 1 KPA i przyjęciu w orzecznictwie, że należy ono do kosztów postępowania administracyjnego. Uchwała SN ma istotne znaczenie dla poszukiwania jurysdykcji w postępowaniach administracyjnych z zakresu ubezpieczeń społecznych, w których stroną (uczestnikiem) jest obywatel Ukrainy, który pracował w Polsce, a obecnie nie przebywa już w naszym kraju, natomiast prowadzone jest postępowanie dotyczące jego praw lub obowiązków.

Lekcje z internetu – akcja Ministerstwa Cyfryzacji

W związku z ogłoszonym do 25.3.2020 r. zawieszeniem zajęć Ministerstwo Cyfryzacji udostępniło na stronie www.gov.pl/zdalnelekcje propozycje materiałów, na bazie których możliwe będzie m.in. zdalne prowadzenie zajęć dla uczniów. Treści są zgodne z podstawą programową i mogą posłużyć nauczycielom w organizacji zdalnego nauczania. Dzięki temu rozwiązaniu uczniowie będą mieli okazję utrwalenia wiedzy i powtórzenia dotychczasowych lekcji.

Wszystkie udostępnione w ten sposób informacje są bezpłatne. W ciągu kolejnych dni mają być poszerzane o kolejne tematy i kolejne zasoby.

Źródło: www.gov.pl

Zmiany w wykazie chorób powodujących powstanie obowiązku kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego oraz okres obowiązkowej kwarantanny lub nadzoru

Z dniem 8.3.2020 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Zdrowia z 7.3.2020 r. w sprawie wykazu chorób powodujących powstanie obowiązku kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego oraz okresu obowiązkowej kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego (Dz.U. poz. 376).

Rozporządzenie rozszerza wykaz chorób powodujących powstanie obowiązku kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego o chorobę wywołaną koronawirusem SARS-CoV-2 (COVID-19) oraz bliskowschodnim zespołem niewydolności oddechowej (MERS).

Należy także podkreślić, że w przepisach rozporządzenia sprecyzowano obowiązek odbycia 14- dniowej kwarantanny lub nadzoru epidemiologicznego w przypadku osób zdrowych, które zetknęły się z osobami zarażonymi chorobą wywołaną koronawirusem SARS-CoV-2 (COVID-19) oraz bliskowschodnim zespołem niewydolności oddechowej (MERS).

Startują staże zawodowe dla osób niepełnosprawnych

Dla kogo staż?

Staż może odbyć osoba w wieku aktywności zawodowej, czyli taka, która nie osiągnęła wieku emerytalnego, z orzeczeniem o znacznym, umiarkowanym lub lekkim stopniu niepełnosprawności, bezrobotna lub poszukująca pracy. Co ważne, rejestracja w powiatowym urzędzie pracy nie jest wymagana.

Ile trwa staż? O co tu dokładnie chodzi?

Taki staż może trwać od co najmniej 3 do maksymalnie 12 miesięcy. Stażyści są rekrutowani i przygotowani do wymagań na danym stanowisku stażowym przez organizacje pozarządowe wyłonione przez PFRON w drodze konkursu.

Program „Stabilne zatrudnienie” przewiduje szereg działań aktywizacyjnych, m.in. przygotowanie i wdrożenie indywidualnego planu drogi zawodowej dla osoby niepełnosprawnej, doradztwo zawodowe, wsparcie w uzyskaniu kwalifikacji zawodowych oraz pracowniczych. To różnego rodzaju kursy, warsztaty, szkolenia zawodowe, wsparcie trenera pracy. Stażyści mogą liczyć również na stypendium – nie więcej niż 2500 zł brutto miesięcznie – oraz pokrycie kosztów dojazdów.

Gdzie się zgłosić?

Osoby niepełnosprawne zainteresowane realizacją stażu zawodowego mogą zgłaszać się do następujących organizacji pozarządowych:

e-mail: [email protected]

tel.: 692 954 213

Liczba miejsc stażowych: 113

e-mail: [email protected]

tel.: (75) 752 42 54; 668 374 414; 509 794 155; 606 296 420

Liczba miejsc stażowych: 247

Pełna lista instytucji oferujących miejsca stażowe dla osób niepełnosprawnych znajduje się tutaj:

https://www.pfron.org.pl/aktualnosci/szczegoly-aktualnosci/news/staze-zawodowe-dla-osob-niepelnosprawnych-program-stabilne-zatrudnienie/

Źródło:

https://www.gov.pl/web/rodzina/startuja-staze-zawodowe-dla-osob-niepelnosprawnych

Wyrok KIO dotyczący Platformy e-zamówienia

Wyrok ten oznacza, że UZP może kontynuować procedurę przetargową zmierzającą do podpisania umowy na budowę platformy e-Zamówienia z wyłonionym w postępowaniu wykonawcą tj. Pentacomp Systemy Informatyczne S.A.

Z uwagi na to, że cena oferty tego wykonawcy jest większa niż kwota, którą zamawiający UZP zamierzał przeznaczyć na sfinansowanie zamówienia, podjęto działania w celu zwiększenia środków na to zamówienie. Zakończyły się one sukcesem, a mianowicie Centrum Projektów Polska Cyfrowa, w uzgodnieniu z Instytucją Zarządzającą Programu Operacyjnego Polska Cyfrowa (POPC), wyraziło zgodę na zwiększenie kwoty dofinansowania projektu budowy platformy e-Zamówienia. Zgoda ta umożliwi podpisanie umowy z wyłonionym w postępowaniu wykonawcą, a prace nad budową nowej Platformy e-Zamówienia będą mogły rozpocząć się bez zbędnej zwłoki.

Dla przypomnienia, w przedmiotowym postępowaniu na skutek poprzedniego odwołania wniesionego do Prezesa KIO, zamawiający, wykonując wyrok KIO z 20.1.2020 r. (KIO 2469/19, KIO 2473/19), unieważnił czynność wyboru najkorzystniejszej oferty z 25.11.2019 r. oraz dokonał powtórzenia czynności badania i oceny ofert, w ramach której odrzucił ofertę wykonawców wspólnie ubiegających się o udzielenie zamówienia publicznego – European Dynamics Luxembourg S.A. z siedzibą w Luksemburgu i European Dynamics S.A. z siedzibą w Atenach na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 2 i 4 ZamPublU. W wyniku przeprowadzonego ponownie badania i oceny ofert, najwyższą łączną liczbę punktów w ramach kryteriów określonych SIWZ otrzymała oferta wykonawcy Pentacomp Systemy Informatyczne S.A.

Zważywszy na powyższe rozstrzygnięcie KIO z 10.3.2020 r. i pozyskane przez UZP „dodatkowe” środki finansowe na ww. zamówienie, to właśnie Pentacomp Systemy Informatyczne S.A. finalnie będzie zrealizować umowę na Platformę e-Zamówienia.