Doręczenie pisma administracyjnego osobie fizycznej w miejscu pracy

Tak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny (wyr. NSA z 19.5.2020 r., II GSK 134/20, Legalis).

Zgodnie z art. 42 § 1 i 2 ustawy z 14.6.1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 256 ze zm.; dalej: KPA), pisma doręcza się osobom fizycznym w ich mieszkaniu lub miejscu pracy, ale też można je doręczyć w lokalu organu administracji publicznej, jeżeli przepisy szczególne nie stanowią inaczej.

W razie niemożności doręczenia pisma w taki sposób, a także w razie koniecznej potrzeby, pisma doręcza się w każdym miejscu, gdzie się adresata zastanie (art. 42 § 3 KPA). W razie nieobecności adresata pismo doręcza się, za pokwitowaniem, dorosłemu domownikowi, sąsiadowi lub dozorcy domu, jeżeli osoby te podjęły się oddania pisma adresatowi. O doręczeniu pisma sąsiadowi lub dozorcy zawiadamia się adresata, umieszczając zawiadomienie w oddawczej skrzynce pocztowej lub, gdy to nie jest możliwe, w drzwiach mieszkania (art. 43 KPA).

Natomiast jednostkom organizacyjnym i organizacjom społecznym doręcza się pisma w lokalu ich siedziby do rąk osób uprawnionych do odbioru pism (art. 45 KPA).

Przytoczenie tych przepisów jest konieczne, aby zobrazować, że doręczenie zastępcze pism osobom fizycznym odnosi się tylko do przypadków doręczenia w mieszkaniu adresata, a nie w jego miejscu pracy.

Ważne

Doręczenie pisma osobie fizycznej w miejscu jej pracy powinno nastąpić do rąk adresata. Żadne przepisy działu I rozdziału 8 KPA nie zawierają regulacji pozwalającej na doręczenie pisma osobie fizycznej w miejscu pracy za pośrednictwem osoby upoważnionej przez pracodawcę do odbioru pism. W razie takiego uchybienia w doręczeniu pisma nie rozpoczyna biegu termin wniesienia środka procesowego, np. odwołania od decyzji, ponieważ pismo de facto nie zostało doręczone.

Numery rejestracyjne takimi samymi danymi osobowymi jak numer PESEL?

Jak kształtowała się dotychczasowa praktyka?

Trzeba przyznać, że problem numerów rejestracyjnych pojazdów jako danych osobowych, mimo że na przestrzeni ostatnich lat niejednokrotnie podnoszony, nie został w orzecznictwie jednoznacznie przesądzony. Nietrudno dotrzeć do orzeczeń, w których numer rejestracyjny bez wątpienia uznawany jest za daną osobową, gdyż przecież do identyfikacji osoby fizycznej; z drugiej strony istnieją wyroki, w których skład sędziowski orzekał całkowicie odmiennie.

Numer rejestracyjny daną osobową

Orzecznictwo

Weźmy chociażby wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 13.4.2017 r. (VII SA/Wa 1069/16, Legalis). Sprawa dotyczyła skargi na uchwałę Rady Miasta jako wydanej z naruszeniem prawa. Zdaniem Skarżącego naruszenie przepisów o ochronie danych osobowych (wtedy jeszcze ustawy o ochronie danych osobowych z 1997 r.) polegało na nałożeniu w uchwale obowiązku podania numeru rejestracyjnego pojazdu w sytuacji, gdy brak było ustawowej podstawy przetwarzania tego rodzaju danych osobowych. Sąd przyznał Skarżącemu rację i uznał, że numer rejestracyjny pojazdu może prowadzić do identyfikacji osoby, a zatem stanowi dane osobowe, które powinny być przetwarzane w oparciu o legalną podstawę prawną przetwarzania.

Co ciekawe, WSA zwrócił tu również uwagę na to, że o fakcie uznania numeru rejestracyjnego za daną osobową powinien przesądzać fakt, czy podmiot, który ma dostęp do takiej informacji, jest w stanie na jej podstawie, biorąc pod uwagę wszelkie rozsądnie prawdopodobne sposoby, ustalić tożsamość osoby fizycznej z danym pojazdem powiązanej. Przypomnijmy, że zgodnie z motywem 26 Preambuły do RODO „aby stwierdzić, czy dany sposób może być z uzasadnionym prawdopodobieństwem wykorzystany do zidentyfikowania danej osoby, należy wziąć pod uwagę wszelkie obiektywne czynniki, takie jak koszt i czas potrzebne do jej zidentyfikowania, oraz uwzględnić technologię dostępną w momencie przetwarzania danych, jak i postęp technologiczny.”

Przedłużenia terminu zwrotu nadwyżki podatku naliczonego nad należnym

Wyrok NSA z 27.4.2020 r., I FSK 373/20, Legalis.

NSA orzekł, że warunkiem przedłużenia przez organy skarbowe terminu zwrotu kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym nie jest udowodnienie braku podstaw do zwrotu. W ocenie sądu, wystarczające jest już samo istnienie wątpliwości, co do zasadności zwrotu, czy też istnienie niejasności, które wymagają weryfikacji.

Przedmiotem sporu była kwestia wstrzymania zwrotu kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym wykazanej przez spółkę w deklaracji VAT-7. Organy podatkowe, a w ślad za nimi Sąd pierwszej instancji, uznali prolongowanie terminu zwrotu VAT za usprawiedliwione, natomiast skarżąca zakwestionowała zasadność przedłużenia terminu.

Spółka nie zadeklarowała wartości dostaw (sprzedaży) słuchawek bezprzewodowych w procedurze eksportu, mimo posiadania faktur sprzedaży towaru na rzecz obywatela Białorusi, a także komunikatów elektronicznych potwierdzających wywóz IE-599. Białoruskie służby celne poinformowały, że nie odnotowano informacji o obywatelu i przemieszczaniu się środków transportu o numerach, wymienionych w komunikatach IE-599. Nie odnotowano również informacji o wwozie towarów na adres wskazanego obywatela, jak również informacji o objęciu towarów procedurą celną, gdzie odbiorcą/nadawcą/przewoźnikiem/zgłaszającym miał być wskazany obywatel. Brak było informacji o imporcie towarów – słuchawek w ilości przedstawionej w polskich deklaracjach eksportowych. Spółka złożyła sprostowanie komunikatu IE-599 w zakresie eksportu towaru na podstawie jednej z faktur, poprzez zmianę kraju przeznaczenia towaru z Białorusi na Ukrainę. Z zeznań złożonych przez członków zarządu spółki wynikało, że zamawiającym towar był obywatel Ukrainy M. S. posługujący się paszportem ukraińskim. M. S. nie został odnotowany na polskich przejściach granicznych.

Ponad 90% wartości netto wszystkich zadeklarowanych za dany okres nabyć stanowiły transakcje dostaw (od podmiotów krajowych) słuchawek bezprzewodowych. W toku kontroli podatkowej podjęto również czynności zmierzające do sprawdzenia transakcji dostaw (nabyć) słuchawek bezprzewodowych od podmiotów krajowych (tj. czynności zmierzających do przesłuchania osób reprezentujących krajowych kontrahentów – dostawców słuchawek).

Mając na względzie powyższe okoliczności NSA w pełni podzielił stanowisko, co do istnienia przesłanek usprawiedliwiających przedłużenie terminu zwrotu VAT w myśl art. 87 ust. 2 ustawy z 11.3.2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.; dalej: VATU). Sąd wskazał, że na dzień przedłużenia terminu zwrotu otwarta pozostawała zarówno kwestia eksportu spornego towaru na terytorium Ukrainy, jak i rola wskazanych przez spółkę osób – odbiorcy towaru i zamawiającego towar.

(RA)

Nowelizacja rozporządzenia ws. ramowych planów nauczania

Omawiana zmiana została wprowadzona na podstawie rozporządzenia MEN z 3.6.2020 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ramowych planów nauczania dla publicznych szkół (Dz.U. z 2020 r. poz. 1008).

Znowelizowane rozporządzenie wskazuje na tematykę dotyczącą istotnych problemów społecznych (zdrowotnych, prawnych, finansowych, klimatycznych i ochrony środowiska), która w szczególności powinna być realizowana podczas zajęć z wychowawcą w szkołach podstawowych i ponadpodstawowych od roku szkolnego 2020/2021. Rolą wychowawcy jest bowiem realizacja działań wychowawczych określonych w programie wychowawczo-profilaktycznym, w tym m.in. kształtowanie właściwych postaw uczniów, wychowanie do wartości oraz budowanie przyjaznego klimatu szkoły, przeciwdziałanie konfliktom i przemocy, działania mediacyjne.

Twórcy nowych przepisów podkreślają, że ze względu na wyzwania cywilizacyjne dzisiejszego świata i zagrożenia z tym związane, zasadne jest również zwrócenie przez wychowawców szczególnej uwagi m.in. na zagadnienia, które kształtują postawy prozdrowotne uczniów oraz ugruntowują wiedzę na temat ochrony klimatu, podkreślają korzyści ze znajomości prawa w codziennym życiu czy gospodarowania posiadanymi środkami finansowymi, w tym oszczędzania.

Przepisy po zmianie w sposób otwarty wskazują obszary tematyczne, na które wychowawca powinien zwracać szczególną uwagę w trakcie zajęć z uczniami powierzonymi jego opiece. Ustawodawca wskazuje, że celem omawianej zmiany jest zaakcentowanie w nowelizowanym rozporządzeniu najistotniejszych problemów, które powinny być podejmowane, obok działań wychowawczo-profilaktycznych, na zajęciach z wychowawcą, a nie sztywne wskazywanie szczegółowej tematyki tych zajęć. O tym, jakie szczegółowe tematy z zakresu problemów zdrowotnych, prawnych, finansowych, klimatycznych i ochrony środowiska będą realizowane podczas zajęć z wychowawcą, będzie decydował każdorazowo wychowawca, mając na uwadze potrzeby konkretnej grupy uczniów, a także problemy sygnalizowane przez dyrektora szkoły, nauczycieli, rodziców oraz aktualną sytuację społeczno-zdrowotno-ekonomiczną.

Rozporządzenie zmieniające wskazuje ponadto, że ramowy plan nauczania obejmie również zajęcia realizowane w ramach programu szkolenia w oddziale przygotowania wojskowego zgodnie z przepisami wydanymi przez Ministra Obrony Narodowej. Wynika to z ubiegłorocznej nowelizacji prawa oświatowego, która wprowadziła nowy rodzaj oddziałów szkolnych – oddziały przygotowania wojskowego. Ich funkcjonowanie będzie możliwe w szkołach ponadpodstawowych (liceach ogólnokształcących i technikach) od roku szkolnego 2020/2021.

Źródło: www.gov.pl

Projektowana zmiana umożliwiająca przeniesienie pracownika samorządowego bez jego zgody

Możliwość przenoszenia pracowników samorządowych do innych jednostek samorządowych nie jest niczym nowym. Regulacja tego dotycząca znajduje się w ustawie z 21.11.2008 r. o pracownikach samorządowych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1282; dalej: PracSamU). Na podstawie art. 22 tej ustawy, pracownika samorządowego zatrudnionego na stanowisku urzędniczym, w tym kierowniczym stanowisku urzędniczym, można na jego wniosek lub za jego zgodą przenieść do pracy w innej jednostce samorządowej w tej samej lub innej miejscowości, w każdym czasie, jeżeli nie narusza to ważnego interesu jednostki, która dotychczas zatrudniała pracownika samorządowego, oraz przemawiają za tym ważne potrzeby po stronie jednostki przejmującej.

Przeniesienie pojawiło się także w art. 15zzz1 ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 z zm.; dalej: KoronawirusU). Na tej podstawie, w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, pracownika samorządowego można tymczasowo przenieść, za jego zgodą, do wykonywania innej pracy, niż określona w umowie o pracę, zgodnej z jego kwalifikacjami, w jednostce organizacyjnej pomocy społecznej, o której mowa art. 6 pkt 5 ustawy z 12.3.2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1507), w tej samej lub innej miejscowości, jeżeli nie narusza to ważnego interesu jednostki, która dotychczas zatrudniała pracownika samorządowego, oraz przemawiają za tym ważne potrzeby po stronie jednostki przejmującej.

W obu powyższych przypadkach do przeniesienia nie może dojść bez zgody przenoszonej osoby.

Przyjęta przez Sejm „Tarcza 4.0” wprowadza nową możliwość. Według dodawanego do KoronawirusU art. 3a, w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii wójt, burmistrz, prezydent miasta, w tym prezydent miasta na prawach powiatu, może polecić:

1) pracownikowi podległego mu urzędu, tymczasowe przeniesienie,

2) kierownikowi podległej jednostki organizacyjnej, tymczasowe przeniesienie pracownika tej jednostki

– do wykonywania innej pracy, niż określona w umowie o pracę, zgodnej z jego kwalifikacjami, w innej jednostce, o której mowa w art. 2 PracSamU, w tej samej lub innej miejscowości, na czas określony do 3 miesięcy.

Ważne

Najsilniejszą różnicą pomiędzy projektowanym przeniesieniem, a dotychczas uregulowanymi w przepisach jest to, że nie jest dla niego konieczne uzyskanie zgody pracownika. Odbywać się będzie na podstawie polecenia służbowego, z wszystkimi możliwymi konsekwencjami służbowymi jego niezrealizowania.

Zgoda ma być wymagana jedynie od:

Dla przeniesienia nie będzie również konieczne zawarcie porozumienia pomiędzy pracodawcami. Będzie narzucane przez wójta, burmistrza, prezydenta miasta w oparciu o konieczność zapewnienia sprawnej realizacji zadań jednostki, do której przenoszony jest pracownik:

W tym drugim przypadku kierownik jednostki powinien otrzymywać informację, do której jednostki ma nastąpić przeniesienie. Z redakcji przyjętego przez Sejm przepisu można przyjąć, że polecenia takie może dotyczyć zarówno imiennie wskazanej osoby, jak i nie dookreślać tego, ograniczając się do określenia konieczności przeniesienia pracownika (pracowników).

Przeniesienie nie będzie powodować rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą dotychczasowym i w jego trakcie pracownikowi przysługiwać będzie wynagrodzenie stosowne do wykonywanej pracy, lecz nie niższe od dotychczasowego.

0111-KDIB1-1.4010.118.2020.2.DK – Interpretacja indywidualna z dnia 10-06-2020

Interpretacja indywidualna z dnia 10-06-2020

0113-KDIPT2-2.4011.308.2020.2.KR – Interpretacja indywidualna z dnia 10-06-2020

Możliwość odliczenia wydatków poniesionych w ramach ulgi termomodernizacyjnej (instalacja kolektora słonecznego)

0113-KDIPT2-2.4011.268.2020.2.MK – Interpretacja indywidualna z dnia 10-06-2020

Zwolnienie przedmiotowe

0113-KDIPT2-1.4011.277.2020.2.MD – Interpretacja indywidualna z dnia 10-06-2020

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie powstania dochodu z niezrealizowanych zysków (Exit Tax) – środki pieniężne uzyskane z dział. Gosp. przeznaczone na zakup diamentu

0113-KDIPT2-1.4011.278.2020.4.MD – Interpretacja indywidualna z dnia 10-06-2020

Podatek dochodowy od osób fizycznych w zakresie powstania dochodu z niezrealizowanych zysków (Exit Tax) – środki pieniężne uzyskane z dział. gosp. przeznaczone na zakup nieruchomości w Wietnamie