Komplementariusze SKA podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu i zdrowotnemu

Od 1.1.2023 r. weszły w życie zmiany wprowadzone w ramach poprawek Polskiego Ładu 2.0. dotyczące m.in. ubezpieczeń: społecznego i zdrowotnego komplementariuszy spółki komandytowo-akcyjnej (SKA).

W art. 8 ust. 6 pkt 4b ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1009 ze zm.; dalej: SysUbSpołU) dodano komplementariusza SKA do osób prowadzących pozarolniczą działalność. Zatem obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu obecnie podlegają osoby fizyczne: wspólnicy spółki jawnej, partnerskiej lub komandytowej oraz komplementariusze w SKA.

 

Obowiązek ubezpieczenia komplementariusza SKA powstaje od dnia wpisania tej spółki do KRS albo od dnia nabycia ogółu praw i obowiązków w spółce do dnia wykreślenia spółki z KRS albo zbycia ogółu praw i obowiązków w spółce.

Komplementariusz SKA powinien zgłosić się do ubezpieczeń z kodem tytułu ubezpieczenia rozpoczynającym się cyframi 05 43. Nowe kody wynikają z rozporządzenia Ministra Rodziny i Polityki Społecznej z 27.7.2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie określenia wzorów zgłoszeń do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego, imiennych raportów miesięcznych i imiennych raportów miesięcznych korygujących, zgłoszeń płatnika składek, deklaracji rozliczeniowych i deklaracji rozliczeniowych korygujących, zgłoszeń danych o pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, raportów informacyjnych, oświadczeń o zamiarze przekazania raportów informacyjnych, informacji o zawartych umowach o dzieło oraz innych dokumentów (Dz.U. z 2022 r., poz. 1598).

Jeśli komplementariusz jest wspólnikiem w kilku spółkach – składka zdrowotna jest należna od każdej spółki, w której jest wspólnikiem. W tym zakresie wspólnicy nie mogą korzystać ze zbiegu tytułów, tak jak w przypadku składek na ubezpieczenie społeczne. Zatem jeśli komplementariusz jest wspólnikiem kilku spółek komandytowo-akcyjnych i/lub spółki komandytowej, a także i/lub jednoosobowej spółki z o.o. – od każdej z tych spółek jest zobowiązany zapłacić składkę zdrowotną, która w 2023 r. wynosi 626,93 zł miesięcznie.
Komplementariusz w SKA musi samodzielnie opłacać składki ze swojego rachunku bankowego do 20.dnia każdego miesiąca (za miesiąc poprzedni), składając również deklarację ZUS DRA.

Ministerstwo Finansów wydłuży czas na rozliczenie rocznego CIT za 2022 r.

Zgodnie z projektem rozporządzenia nie 31 marca 2023 r., a 30 czerwca 2023 r. będzie ostateczną datą m.in. na:

Późniejszy termin rozliczenia zapewni podatnikom większy komfort i bezpieczeństwo w realizacji obowiązków podatkowych w związku z dynamicznie zmieniającą się sytuacją makroekonomiczną.

Rozporządzenie obejmie wszystkich podatników podatku dochodowego od osób prawnych.

Projekt jest dostępny na stronie legislacja.gov.pl.

Źródło: Ministerstwo Finansów

PIT-2 składa się raz w roku

Formularz PIT-2 składa się zazwyczaj tylko raz, zaraz po podjęciu pracy u danego pracodawcy, ale nic nie stoi na przeszkodzie, by złożyć go w dowolnym innym momencie. Oświadczenia złożone przed 1 stycznia 2023 r. wciąż są ważne, o ile nie zmieniły się okoliczności wpływające na wysokość zaliczek. Nie ma obowiązku ich odnawiania.

Formularz pozwala zmniejszyć comiesięczne zaliczki na podatek PIT maksymalnie o 1/12 kwoty zmniejszającej podatek tj. 300 zł (3600 zł rocznie). Oświadczenie warto złożyć ze względu na ubiegłoroczne zwiększenie tzw. kwoty wolnej do 30 000 zł.

Co ważne, z początkiem 2023 roku poszerzyła się grupa podatników, którzy mogą składać PIT-2. Teraz formularz składać mogą zarówno zatrudnieni na etacie, jak i zleceniobiorcy, wykonawcy dzieł, menadżerowie na kontraktach oraz osoby odbywające praktykę absolwencką lub staż uczniowski. Dzięki temu osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych mogą dostać większą wypłatę już w trakcie roku, zamiast czekać na zwrot podatku w rozliczeniu rocznym. Nowością jest też możliwość złożenia PIT-2 przez osoby, które jednocześnie prowadzą działalność gospodarczą rozliczaną wg skali podatkowej. Mogą oni złożyć PIT-2 u swojego pracodawcy, czy zleceniodawcy.

Ponadto nowe przepisy pozwalają na stosowanie kwoty wolnej w zaliczkach nawet u trzech płatników jednocześnie. Możliwość ta będzie dotyczyła m.in. osób na umowach o pracę, jak i osób na umowach zlecenia. Osoby te będą mogły podzielić 1/12 kwoty zmniejszającej podatek (300 zł) między dwóch (po 150 zł) lub trzech płatników (po 100 zł), składając u każdego z nich PIT-2. Dzięki temu nie będą niepotrzebnie nadpłacać podatku w zaliczkach, co skutkować będzie wyższym wynagrodzeniem na rękę już w trakcie roku.

Źródło: Ministerstwo Finansów

---

Dokumenty uprawniające do stosowania stawki VAT 0% w eksporcie towarów

Zgodnie z art. 2 pkt 8 VATU pod pojęciem eksportu towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

a) dostawcę lub na jego rzecz, lub

b) nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

– jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez właściwy organ celny określony w przepisach celnych.

Eksport towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a VATU określany jest mianem eksportu bezpośredniego, natomiast eksport wskazany w art. 2 pkt 8 lit. b VATU to eksport pośredni.

Zgodnie z art. 41 ust. 6a pkt 1 i pkt 2 VATU dokumentem potwierdzającym wywóz towaru poza terytorium Unii Europejskiej jest:

Należy zauważyć, że w powołanych regulacjach ustawodawca nie wskazuje jednoznacznie rodzaju dokumentu, jakim powinien dysponować podatnik, dla celów stosowania w eksporcie towarów stawki VAT 0%. Co do zasady, dokumentem, o którym mowa w powołanych regulacjach będzie otrzymany w formie elektronicznej (w tzw. systemie ECS) dokument IE-599 lub kopia takiego dokumentu, bądź też dokument IE-599 pochodzący z systemu ECS, otrzymany poza tym systemem, jeżeli zapewniona jest jego autentyczność.

Należy przyznać, że wymieniony wyżej katalog dokumentów jest w pewnym sensie katalogiem otwartym. Potwierdził to m.in. WSA w Gliwicach w wyroku z 23.2.2021 r., I SA/Gl 1459/20, Legalis, czy WSA w Rzeszowie w wyroku z 24.6.2021 r., I SA/Rz 385/21, Legalis. Podatnicy zatem mogą udokumentować eksport towarów również za pomocą innych dowodów, jednakże pod warunkiem, że zgromadzenie ww. dokumentów wskazanych w przepisach nie jest możliwe. Istotne jest jedynie, aby z takiego dowodu wynikała tożsamość eksportowanego towaru. W zakresie tego rodzaju dokumentów alternatywnych wielokrotnie wypowiedziały się organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych oraz sądy administracyjne.

 

Przykładowo, zgodnie ze stanowiskami prezentowanymi przez piśmiennictwo i orzecznictwo, dowody potwierdzające wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej, dla celów stosowania w eksporcie towarów stawki VAT 0% mogą stanowić:

Póki co, stosownie do art. 41 ust. 6a pkt 3 VATU możliwe jest ponadto dokumentowanie eksportu zgłoszeniem wywozowym w formie papierowej (co do zasady jest to 3 karta dokumentu SAD), ewentualnie kopią takiego dokumentu, potwierdzoną przez urząd celny. Ta jednak forma dokumentacji możliwa jest w przypadku stosowania tzw. procedury awaryjnej (zob. interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 26.6.2018 r., 0114-KDIP1-2.4012.275.2018.1.IG).

---

Roczne rozliczenie składki na ubezpieczenie zdrowotne

Przygotowanie rocznego rozliczenia

Roczne rozliczenie składki na ubezpieczenie zdrowotne podatnik przekaże w dokumentach rozliczeniowych (ZUS DRA albo ZUS RCA) za kwiecień 2023 r. Termin na przekazanie rocznego rozliczenia upływa 22 maja 2023 r. Ustalenie kwoty nadpłaty, niedopłaty albo salda 0 z tytułu rocznego rozliczenia będzie możliwe wyłącznie w przypadku, gdy przekaże podatnik dokumenty rozliczeniowe za wszystkie miesiące, w których podlegała podatnik ubezpieczeniu zdrowotnemu. Podatnik powinien sprawdzić, czy na koncie płatnika są zapisane wszystkie dokumenty rozliczeniowe za rok kalendarzowy (jeśli opłaca podatnik podatek w formie ryczałtu) lub rok składkowy (jeśli opłaca podatnik podatek na zasadach ogólnych).

Co ZUS zrobi w przypadku braku dokumentów rozliczeniowych?

Jeżeli ZUS stwierdzi braki w dokumentach rozliczeniowych, wyślemy do podatnika zawiadomienie (elektronicznie na profil na PUE ZUS lub listownie). Jeśli nie przekaże podatnik wymaganych dokumentów, ZUS sporządzi je z urzędu i uwzględni przy rocznym rozliczeniu składki zdrowotnej. Tak ustalona kwota rocznej składki może ulec zmianie w wyniku kontroli lub gdy dane zostaną przekazane przez Szefa Krajowej Administracji Skarbowej lub właściwego naczelnika urzędu skarbowego.

 

W jaki sposób może podatnik zweryfikować kompletność dokumentów rozliczeniowych?

Kompletność dokumentów rozliczeniowych za cały okres podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu może Pani zweryfikować:

Nadpłata z tytułu rocznego rozliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne

Jeśli wskutek rocznego rozliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne podatnik będzie miała nadpłatę, ZUS przygotujemy i udostępnimy na profilu na PUE ZUS wniosek o jej zwrot. Wniosek będzie wymagał akceptacji przed wysłaniem – może podatnik to zrobić do 1.6.2023 r. Nadpłatę ZUS zwróci najpóźniej do 1.8.2023 r. pod warunkiem, że nie będzie podatnik miała zaległości z tytułu pobieranych przez nas składek lub nienależnie pobranych świadczeń z ubezpieczeń społecznych, do których zwrotu został podatnik zobowiązana. W przypadku zaległości kwotę nadpłaty potraktuje ZUS jako spłatę zadłużenia. Zadłużenie z tytułu rocznego rozliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne. Jeśli wskutek rocznego rozliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne będzie podatnik miała obowiązek dopłacić różnicę, to należy ją opłacić wraz ze składką za kwiecień 2023 r. (tj. do 22.5.2023 r.).

Gdzie może podatnik uzyskać dodatkowe informacje?

Informacje na temat rocznego rozliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne może podatnik uzyskać:

Źródło: PUE ZUS

Ulga IP box dla programisty

 

Kwalifikowane prawo własności intelektualnej

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 PDOFizU podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest m.in. autorskie prawo do programu komputerowego – podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej (art. 30ca ust. 2 pkt 8 PDOFizU).

Badania naukowe

Przy czym, badania naukowe oznaczają badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 PrSzolWyżN22 a także badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 PrSzkolWyżN22).

Prace rozwojowe

Natomiast prace rozwojowe to, zgodnie z art. 5a pkt 40 PDOFizU, to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 PrSzkolWyżN22, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W tym przypadku najprawdopodobniej mamy do czynienia z pracami rozwojowymi w brzmieniu przytoczonych przepisów.

 

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru (tzw. wskaźnik nexus):

(a + b) x 1,3

a + b + c + d

– w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 PDOFizU,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 PDOFizU,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wyłączenia z kosztów

Do kosztów tych nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Natomiast w przypadku gdy wartość wskaźnika nexus jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Dochód (strata) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 PDOFizU (przychód pomniejszony o koszty jego uzyskania) dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

Zeznanie podatkowe

Podatnicy korzystający z takiego opodatkowania są obowiązani do wykazania dochodu albo straty z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód albo poniesiono stratę (art. 30c ust. 11 PDOFizU).

Obowiązek ewidencyjny

Trzeba też podkreślić bardzo ważny obowiązek ewidencyjny. Podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji ma bowiem obowiązek prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac. Zgodnie z art. 30cb ust. 1 PDOFizU podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca PDOFizU są obowiązani:

Nexus

Koszty bezpośrednio związane z działalnością

Warto wspomnieć, że kosztami bezpośrednio związanymi z działalnością polegającą na realizacji praw autorskich mogą być koszty m.in.:

 

Wyłączenie obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego – nowe rozporządzenia

Uchylono obowiązujące do końca 2022 roku rozporządzenia w podatku dochodowym od osób prawnych i od osób fizycznych dotyczące wyłączenia obowiązku poboru zryczałtowanego podatku. Jednocześnie wydano dwa nowe rozporządzenia Ministra Finansów z 28.12.2022 r.:

1) w sprawie wyłączenia obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych (Dz.U. z 2022 r., poz. 2852);

2) w sprawie wyłączenia obowiązku poboru zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych (Dz.U. z 2022 r., poz. 2834), które obowiązują od 1.1.2023 r.

W rozporządzeniach zaktualizowano katalog ograniczeń w stosowaniu wyłączeń w stosowaniu tzw. mechanizmu pay & refund.

Ponadto przedłużono na 2023 r. okres obowiązywania wyłączenia w stosowaniu mechanizmu pay & refund względem wypłat należności, o których mowa w art. 26 ust. 2c PDOPrU (odpowiednio w art. 41 ust. 12 PDOFizU). Jak wyjaśnia MF, powodem dodania tego wyłączenia była zgłaszana przez środowisko płatników technicznych i emitentów całkowita lub częściowa niemożliwość wykonywania przez nich tych obowiązków i wynikające stąd problemy w poborze podatku u źródła, które nasiliły się po wejściu w życie zmian wprowadzonych od 1.1.2022 r. Dodatkowym celem dodanego wyłączenia było wykorzystanie okresu „zawieszenia” do przygotowania zmian ustawowych określających pobór podatku, który byłby adekwatny do rzeczywistej wiedzy uczestników tego procesu i ich zdolności do ustalenia przesłanek powiązania i sumy należności. W związku z tym, że rozwiązania na poziomie ustawowym nie zostały jeszcze przygotowane, przedłużono obowiązywanie tego wyłączenia do końca 2023 roku.

Wyłączenie stosowania mechanizmu pay & refund na podstawie rozporządzenia dalej ma być zależne od spełnienia warunków do zastosowania preferencji (tj. niepobrania podatku, zastosowania niższej stawki lub zwolnienia), wynikających z przepisów szczególnych lub umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Projektowane zmiany w aktach osobowych

Uregulowanie w przepisach Kodeksu pracy możliwości wprowadzenia przez pracodawcę prewencyjnej kontroli trzeźwości oraz na obecność środków działających podobnie do alkoholu – poprzez zapisy regulaminu pracy lub obwieszczenia tego dotyczącego – powiązane jest z pojawieniem się pewnych dokumentów i informacji z tym związanych. Będzie to potwierdzenie poinformowania pracownika o możliwości objęcia go kontrolą oraz same wyniki kontroli. Pewne, i to dosyć liczne w praktyce, dokumenty indywidualne dotyczące pracownika powstawać będą w związku ze stosowaniem pracy zdalnej. W związku z tym resort rodziny i pracy przygotował projekt zmiany rozporządzenia MRPiPS z 10.12.2018 r. w sprawie dokumentacji pracowniczej (Dz.U. z 2018 r. poz. 2369). Zakłada się, że rozporządzenie nowelizujące wejdzie w życie po upływie 7 dni od dnia jego ogłoszenia.

Zmiany w części B

Wprowadzenie kontroli trzeźwości, grupę lub grupy pracowników objętych kontrolą trzeźwości i sposób przeprowadzania kontroli trzeźwości, w tym rodzaj urządzenia wykorzystywanego do kontroli, czas i częstotliwość jej przeprowadzania, ustala się w układzie zbiorowym pracy lub w regulaminie pracy albo w obwieszczeniu, jeżeli pracodawca nie jest objęty układem zbiorowym pracy lub nie jest obowiązany do ustalenia regulaminu pracy. W związku z tym, że przepisy dodanego do KP art. 22^1c § 12 oraz art. 22^1e § 2 KP ustanawiają obowiązek poinformowania nowo zatrudnionego pracownika objętego kontrolą trzeźwości lub na obecność środków podobnie działających do alkoholu o tych regulacjach w postaci papierowej lub elektronicznej w część B akt osobowych poza potwierdzeniem poinformowania pracownika:

będzie również zamieszczane potwierdzenie poinformowania pracownika „o kontroli trzeźwości pracowników lub o kontroli na obecność w ich organizmach środków działających podobnie do alkoholu, grupie lub grupach pracowników objętych taką kontrolą i sposobie jej przeprowadzania (art. 221c § 12 oraz art. 221e § 2 Kodeksu pracy)”.

W związku z „zamianą” telepracy na pracę zdalną w § 3 w pkt. 2 w lit. v rozporządzenia, wyrazy „w formie telepracy” zastąpione będą wyrazem „zdalnej”. W części B umieszczane będą zatem dokumenty dotyczące wykonywania pracy w formie pracy zdalnej. Niestety w obecnym brzmieniu projekt zmian rozporządzenia nie przewiduje, by niektóre z tych dokumentów były umieszczone w „pozostałej dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy”, co byłoby trafnym rozwiązaniem w stosunku do wniosków pracowników o wykonywanie pracy zdalnej okazjonalnie, których może gromadzić się znaczna ilość. Wydaje się, że akta osobowe nie są trafnym miejscem na ich przechowywanie.

Odnośnie pracy zdalnej – poza wspomnianymi wnioskami – w aktach osobowych znajdą się przede wszystkim:

Nowa część E akt osobowych

Pracodawca przetwarza informacje o dacie, godzinie i minucie badania oraz jego wyniku wskazującym na stan po użyciu alkoholu albo stan nietrzeźwości wyłącznie w przypadku, gdy jest to niezbędne do zapewnienia ochrony dóbr, dla których ochrony wprowadzono kontrolę (można ją zaś wprowadzić wówczas, gdy jest to niezbędne do zapewnienia ochrony życia i zdrowia pracowników lub innych osób lub ochrony mienia) i przechowuje te informacje w aktach osobowych pracownika przez okres nieprzekraczający roku od dnia ich zebrania.

Z konstrukcji przepisów art. 22^1c § 6 KP wynika, że przechowywanie informacji o badaniu dotyczyć może jedynie tych przypadków, w których dało ono zarówno wynik pozytywny, jak też wynik ten przekracza wartości wskazane w art. 46 ustawy z 26.10.1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1119):

1) Stan po użyciu alkoholu zachodzi, gdy zawartość alkoholu w organizmie wynosi lub prowadzi do:

2) Stan nietrzeźwości zachodzi, gdy zawartość alkoholu w organizmie wynosi lub prowadzi do:

W uzasadnieniu projektu zmian Kodeksu pracy, które wprowadziły możliwość prewencyjnej kontroli trzeźwości wskazuje się, że przechowywanie informacji o braku alkoholu w organizmie pracownika nie jest celowe, bowiem nie pociąga to za sobą żadnych negatywnych konsekwencji dla pracownika, nie dokumentuje żadnego naruszenia obowiązków przez pracownika.

Przy środkach działających podobnie do alkoholu nie ma dolnej granicy, a zatem pracodawcy przechowywać będą wszystkie wyniki pozytywne.

W związku z czasowym okresem przechowywania tych danych (zasadniczo nie dłużej niż rok) planuje się dodanie do akt osobowych części piątej – części E. Gromadzone w niej będą dokumenty związane z kontrolą trzeźwości pracownika lub kontrolą na obecność w jego organizmie środków działających podobnie do alkoholu – pracodawca umieszczać w niej będzie:

1. informacje dotyczące kontroli trzeźwości pracownika przeprowadzonej przez pracodawcę (art. 221c 6 Kodeksu pracy),
2. informację dotyczącą badania stanu trzeźwości pracownika przeprowadzonego przez uprawniony organ powołany do ochrony porządku publicznego (art. 221d § 10 Kodeksu pracy),
3. informacje dotyczące kontroli pracownika na obecność w jego organizmie środków działających podobnie do alkoholu (art. 22^1d § 10 i art. 22^1e § 2 Kodeksu pracy),
4. informację dotyczącą badania pracownika na obecność w jego organizmie środków działających podobnie do alkoholu przeprowadzonego przez uprawniony organ powołany do ochrony porządku publicznego (art. 22^1d § 10 i art. 22^1f § 2 Kodeksu pracy).

Projekt zakłada, że dokumenty znajdujące się w części E akt osobowych pracownika przechować będzie się w wydzielonych częściach dotyczących danej kontroli, którym przyporządkowywać się odpowiednio numery E1 i kolejne. Przechowywanie w porządku chronologicznym, numerowanie oraz tworzenie wykazu dokumentów dotyczyć będzie każdej z tych „podczęści” odnoszących się do konkretnej kontroli. W związku z usunięciem z akt osobowych pracownika informacji związanej z kontrolą trzeźwości pracownika lub kontrolą pracownika na obecność w jego organizmie środków działających podobnie do alkoholu oraz z badaniem pracownika na obecność w jego organizmie alkoholu lub środków działających podobnie do alkoholu przeprowadzonym przez uprawniony organ powołany do ochrony porządku publicznego usuwać się będzie całą wydzieloną część dotyczącą tej informacji, a pozostałym przyporządkowywane będą następujące po sobie numery.

Wniesienie zorganizowanej części przedsiębiorstwa do spółki z o.o. a skutki w CIT

Przedmiot amortyzacji

Zgodnie z zasadą wyrażoną w art. 16a ust. 1 PDOPrU, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1) budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,

2) maszyny, urządzenia i środki transportu,

3) inne przedmioty

– o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1 PDOPrU, zwane środkami trwałymi.

Ustalenie wartości początkowej

Od sposobu nabycia danych środków trwałych może być uzależniony sposób ustalania ich wartości początkowej. Sam natomiast sposób nabycia nie eliminuje prawa podatnika do dokonywania odpisów amortyzacyjnych. W analizowanym więc przypadku, gdzie środki trwałe zostały nabyte w ramach nabycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa, amortyzacja tych środków trwałych jest możliwa. Ustalenia natomiast ich wartości początkowej w spółce z o.o. należy dokonać na podstawie przepisów art. 16g ust. 2 i ust. 10 PDOPrU.

Jak wynika z art. 16g ust. 10 PDOPrU, w razie nabycia w drodze kupna lub przyjęcia do odpłatnego korzystania przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, łączną wartość początkową nabytych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowi:

1) suma ich wartości rynkowej – w przypadku wystąpienia dodatniej wartości firmy, ustalonej zgodnie z ust. 2;

2) różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi – w przypadku niewystąpienia dodatniej wartości firmy.

Zgodnie z art. 22g ust. 2 PDOFizU, wartość początkową firmy stanowi dodatnia różnica między ceną nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, ustaloną zgodnie z ust. 3 i 5, albo nominalną wartością wydanych udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny a wartością rynkową składników majątkowych wchodzących w skład kupionego, przyjętego do odpłatnego korzystania albo wniesionego do spółki albo spółki niebędącej osobą prawną przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, odpowiednio z dnia kupna, przyjęcia do odpłatnego korzystania albo wniesienia do spółki albo spółki niebędącej osobą prawną.

Zakładając zatem, że w analizowanym przypadku wartość firmy jest dodatnia, wartość początkową środków trwałych należy wycenić wg ich wartości rynkowej. Jeżeli natomiast wartość początkowa firmy jest ujemna, wartość początkową środków trwałych będzie stanowiła różnicę między ceną nabycia przedsiębiorstwa, a wartością składników majątkowych niebędących środkami trwałymi ani wartościami niematerialnymi i prawnymi (por. interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27.5.2019 r., 0112-KDIL3-3.4011.105.2019.2.AA).

Opodatkowanie VAT przychodów z reklam na serwisie YouTube

 

W opisanej sytuacji mamy do czynienia z tzw. eksportem usług, czyli świadczenia usług między podatnikami VAT z różnych państw.

Usługi te nie są opodatkowane VAT w Polsce. Zgodnie bowiem z art. 28b ust. 1 VATU, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej. Skoro miejscem świadczenia tych usług powinna być Irlandia, to tamtejsze przepisy decydują o tym czy i w jaki sposób powinny być rozliczone przez Google Ireland Limited.

Jednocześnie, ze względu na miejsce świadczenia, usługi te nie mogą być zwolnione z VAT w Polsce, ponieważ zwolnienia dotyczą tylko transakcji, które podlegają VAT w Polsce.

Polski podatnik ma w tej sytuacji obowiązek wystawienia faktury bez VAT z adnotacją „odwrotne obciążenie” (art. 106e ust. 1 pkt 18 VATU), ujęcia transakcji w rejestrach VAT (art. 109 ust. 3a VATU) oraz wykazania ich w informacji podsumowującej VAT UE (art. 100 ust. 1 pkt 4 VATU).

Podobnie sytuacja wyglądałaby gdyby osoba fizyczna korzystała ze zwolnienia podmiotowego z VAT. Zwolnienie to wynika z art. 113 ust. 1 VATU i obejmuje podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Przy czym, do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku VAT. Wspomniane zwolnienie dotyczy „sprzedaży”, czyli transakcji krajowych. Przez co również dla takiego podatnika eksport usług jest nieopodatkowany w Polsce, nie wpływa na możliwość stosowania zwolnienia z art. 113 ust. 1 VATU, ale polski podatnik powinien wystawić fakturę na rzecz Google Ireland Limited (baz VAT).