Nowe średnie ceny skupu żyta a podatek rolny

Zgodnie z treścią tego aktu prawnego wskazana cen średnia – wyniosła 58,55 zł za 1dt.

Wskazany Komunikat jest ogłaszany rokrocznie i stanowi punkt odniesienia dla rady gminy do kształtowania wysokości stawki podatku rolnego.

Dla przypomnienia podatek rolny ma normatywne źródło w PodRolU. Jak zaś wynika z art. 1 tej ustawy – opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza.

Z kolei, ww. Komunikat jest wydawany w oparciu o upoważnienie ustawowe określone w art. 6 PodRolU. Zgodnie z jego treścią:

1. Podatek rolny za rok podatkowy wynosi:

1) od 1 ha przeliczeniowego gruntów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 – równowartość pieniężną 2,5 q żyta,

2) od 1 ha gruntów, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 – równowartość pieniężną 5 q żyta

– obliczone według średniej ceny skupu żyta za 11 kwartałów poprzedzających kwartał poprzedzający rok podatkowy.

2. Średnią cenę skupu żyta, o której mowa w ust. 1, ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski”, w terminie do dnia 20 października roku poprzedzającego rok podatkowy.

3. Rady gmin są uprawnione do obniżenia cen skupu określonych w ust. 2, przyjmowanych jako podstawa obliczania podatku rolnego na obszarze gminy.

Co przy tym istotne, zasadniczo wskazana średnia cena skupu żyta stanowi wyznacznik wysokości stawki podatku rolnego na terenie gminy, co wynika z art. 6 ust. 1 PodRolU. Należy jednak zauważyć, że w trybie określonym w ust. 3 – rada gminy ma możliwość obniżenia wspomnianej średniej ceny skupu żyta, która jest przyjmowana jako podstawa obliczania podatku rolnego na terenie gminy.

Właśnie na podstawie art. 6 ust. 3 PodRolU rady gminy często podejmują stosowe uchwały mające za przedmiot obniżenie średniej ceny skupu żyta. Tak zapewne będzie i w 2020 r. w uchwałach podatkowych przyjmowanych na 2021 r.

Przy podejmowaniu ww. uchwał warto jednak pamiętać, aby rada gminy dokonała wspomnianego obniżenia ceny skupu żyta, w sposób zgodny z prawem. Niejednokrotnie bowiem w minionych latach zdarzało się, że uchwały w tym zakresie były podejmowane w sposób wadliwy. Pewnych wskazówek w tym względzie dostarcza orzecznictwo organów nadzoru, czyli regionalnych izb obrachunkowych. Przykładowo, w uchwale Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Olsztynie z 26.11.2015 r. (Nr 0102-436/15) wskazano, że jeżeli w uchwale w sprawie przyjęcia ceny skupu żyta przyjmowanej jako podstawy obliczenia podatku rolnego rada gminy nie zastosowała obniżenia ceny skupu 1q żyta dla potrzeb obliczenia podatku rolnego, a jedynie powtarza ją za komunikatem Prezesa GUS, w związku z czym przedmiotowa uchwala nie powinna być uchwalana. Z kolei w uchwale Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w Warszawie z 26.12.2019 r. (Nr 25.328/2019) stwierdzono, że naruszeniem prawa było zaniechanie uzyskania przez gminę specjalnej opinii właściwej miejscowo izby rolniczej (o projekcie uchwały rady gminy obniżającym cenę skupu żyta) w trybie art. 5a IzbyRolU.

Ogłoszenie nowej średniej ceny skupu żyta jest punktem wyjścia dla gminy, w zakresie podjęcia decyzji co do wysokości podatku rolnego na kolejny rok podatkowy. Rada gminy może, ale nie musi podjąć uchwały w sprawie obniżenia ww. średniej ceny. Jest to jej uprawnienie, które wpisuje się w samodzielność gmin w kształtowaniu obciążeń fiskalnych na mocy lokalnych aktów prawa miejscowego.

Podatek leśny – wyższe stawki na 2021 r.

Zgodnie z treścią tego aktu prawnego wskazana cena średnia sprzedaży drewna wyniosła 196,84 zł za 1 m³ . Dla porównania, średnia w Komunikacie z 2019 r. wynosiła 194,24 zł za 1 m³ .

Wskazany Komunikat jest ogłaszany rokrocznie i stanowi punkt odniesienia dla rady gminy do kształtowania wysokości stawki podatku leśnego.

Dla przypomnienia podatek leśny ma normatywne źródło w PodLeśnyU. Jak wskazano w art. 1 tej ustawy – opodatkowaniu podatkiem leśnym podlegają określone w ustawie lasy, z wyjątkiem lasów zajętych na wykonywanie innej działalności gospodarczej niż działalność leśna.

Z kolei ww. Komunikat jest wydawany w oparciu o upoważnienie ustawowe określone w art. 4 PodLeśnyU. Zgodnie z jego treścią:

1. Podatek leśny od 1 ha, za rok podatkowy wynosi, z zastrzeżeniem ust. 3, równowartość pieniężną 0,220 m³ drewna, obliczaną według średniej ceny sprzedaży drewna uzyskanej przez nadleśnictwa za pierwsze trzy kwartały roku poprzedzającego rok podatkowy.

2. Do ceny, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się kwoty podatku od towarów i usług.

3. Dla lasów wchodzących w skład rezerwatów przyrody i parków narodowych stawka podatku leśnego, o której mowa w ust. 1, ulega obniżeniu o 50%.

4. Średnią cenę sprzedaży drewna, o której mowa w ust. 1, ustala się na podstawie komunikatu Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego, ogłaszanego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” w terminie 20 dni po upływie trzeciego kwartału.

5. Rada gminy może obniżyć kwotę stanowiącą średnią cenę sprzedaży drewna, określoną w ust. 4, przyjmowaną jako podstawa obliczania podatku leśnego na obszarze gminy.

Co przy tym istotne, zasadniczo podatek leśny jest obliczany według metodologii wynikającej z art. 4 ust. 1 PodLeśnyU. Należy jednak zauważyć, że w trybie określonym w ust. 4 rada gminy ma możliwość obniżenia wspomnianej kwoty stanowiącej średnią cenę sprzedaży drewna, wynikającą z podanego Komunikatu.

Właśnie na podstawie art. 4 ust. 4 PodLeśnyU rady gminy mogą podejmować stosowe uchwały mające w skutkach obniżenie wysokości podatku leśnego. Tak zapewne będzie i w 2020 r. w uchwałach podatkowych przyjmowanych na 2021 r.

Przy podejmowaniu uchwał warto jednak pamiętać, aby rada gminy dokonała wspomnianego obniżenia ceny sprzedaży drewna zgodnie z prawem. Podkreślić bowiem należy, że jest to uprawnienie rady gminy, z którego nie musi w ogóle korzystać. Obniżenie może zaś mieć znaczenie negatywne chociażby z punktu widzenia przyjmowania uchwały budżetowej na 2021 r. Obniżenie podatku to mniejsze wpływy podatkowe, a więc od woli rady gminy zasadniczo zależy, czy zastosuje taką możliwość. Dodać należy, że w sytuacji, gdy gmina nie będzie miała woli wprowadzenia niższego podatku, nie powinna podejmować żadnej uchwały w podanym zakresie przedmiotowym. Wówczas, automatycznie będzie obowiązywała reguła z art. 4 ust. 1 PodLeśnyU, którą organ podatkowy będzie zobligowany stosować. W konsekwencji będą miały zastosowanie nowe, wyższe parametry wynikające z ww. Komunikatu z 20 października br.

Zatrudnienie i wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw we wrześniu 2020 r.

Według GUS we wrześniu w sektorze przedsiębiorstw zatrudnionych było przeciętnie 6312,4 tys. osób. To o ponad 17 tys. więcej niż w sierpniu, choć wciąż o ponad 133 tys. mniej niż we wrześniu 2019 r. (spadek o 1,2%) oraz o prawie 74 tys. mniej niż w lutym tego roku. Wrzesień jest czwartym miesiącem z rzędu, kiedy liczba zatrudnionych wzrosła, choć wolniej. Spowolnienie wpisuje się w obserwowaną w tym okresie stabilizację wskaźników rynku pracy.

Na obniżanie wskaźnika zatrudnienia wpływ mają wciąż funkcjonujące elementy tarczy antykryzysowej, które związane są z obniżaniem wymiaru czasu pracy. GUS podaje bowiem wynik w przeliczeniu na pełne etaty.

Zdecydowanie pozytywne dla pracowników informacje dotyczą przeciętnego poziomu wynagrodzeń w sektorze przedsiębiorstw. Według GUS wartość ta we wrześniu wyniosła 5371,56 zł. Oznacza to wzrost wobec sierpnia br. o 0,6%, a wobec września 2019 r. o 5,6%. Od maja mamy do czynienia z coraz szybszym wzrostem przeciętnych wynagrodzeń, który stopniowo zbliża się do wysokiej dynamiki z lat poprzednich.

Powyższe dane dotyczą firm zatrudniających powyżej 9 pracowników.

Źródło:

gov.pl

Decyzja ZUS wydana na podstawie przepisów o zwalczaniu COVID-19 – właściwość WSA

Tak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach (post. WSA w Gliwicach z 5.10.2020 r., I SA/Gl 1094/20, Legalis).

Przedmiotem postępowania w tym przypadku była decyzja ZUS wydana na podstawie ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 ze zm.; dalej: KoronawirusU). Zaskarżoną decyzję wydano na podstawie art. 31zq ust. 8 KoronawirusU oraz art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z 14.6.1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 256 ze zm.) i dotyczyła ona umorzenia postępowania w sprawie wniosku o zwolnienie z opłacenia należności z tytułu składek. Utrzymała ona w mocy decyzję ZUS wydaną na podstawie art. 31zo KoronawirusU. Problem pojawił się w odniesieniu do właściwości sądu, który miałby rozpatrywać skargę na tę decyzję.

Właściwość miejscową i rzeczową wojewódzkich sądów administracyjnych określono w art. 13 § 1 i 2 ustawy z 30.8.2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.; dalej: PodtAdmU). Wynika z tych przepisów, że wojewódzkie sądy administracyjne (WSA) rozpoznają wszystkie sprawy sądowoadministracyjne z wyjątkiem spraw, dla których zastrzeżona jest właściwość Naczelnego Sądu Administracyjnego. Do rozpoznania sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona.

Z delegacji ustawowej z art. 13 § 3 PostAdmU wynika, że Prezydent RP, w drodze rozporządzenia, może przekazać WSA rozpoznawanie spraw określonego rodzaju należących do właściwości innego WSA, jeżeli wymagają tego względy celowości. W związku z tym, zgodnie z § 1 pkt 2 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z 22.2.2017 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz.U. z 2017 r. poz. 367), rozpoznawanie spraw z zakresu działania Prezesa ZUS zostało przekazane tym WSA, na których obszarze właściwości strona skarżąca zamieszkuje lub ma siedzibę, jednak odnosi się ono wyłącznie do zamkniętego katalogu spraw, których przedmiotem jest umorzenie, odroczenie terminu płatności lub rozłożenie na raty należności z tytułu składek określonych w art. 28 i art. 29 ustawy z 13.10.1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 266; dalej: SysUbSpołU). W omawianej sprawie skarga nie dotyczy decyzji z tego zakresu, więc przepis te nie ma zastosowania.

Obowiązek aktualizacji danych po zmianie siedziby spółki ciąży na podatniku – przypomina NSA

Stan faktyczny

Przedmiotowa sprawa dotyczyła zakwestionowania przez dyrektora izby administracji skarbowej terminu do wniesienia odwołania od decyzji dotyczącej podatku od towarów i usług. Zdaniem organu podatkowego decyzja została doręczona w trybie zastępczym, gdzie termin na wniesienie od niej odwołania upływał 12 kwietnia. Tymczasem spółka złożyła odwołanie wraz z wnioskiem o przywrócenie terminu drogą pocztową dopiero 12 czerwca. W ocenie spółki termin odwołania powinien zostać przywrócony, bowiem dwa tygodnie przed doręczeniem zastępczym decyzji zgłosiła ona do KRS zmianę siedziby. Organ podatkowy nie uznał tego argumentu, zaś spółka złożyła skargę do sądu. Wojewódzki sąd administracyjny oddalił skargę uznając, że decyzja została doręczona prawidłowo. Z takim orzeczeniem nie zgodziła się spółka, która wniosła skargę kasacyjną.

Zdaniem NSA

Naczelny Sąd Administracyjny rozpoznając sprawę zauważył, że ocena prawidłowości doręczenia decyzji podatkowej, a także obowiązków informacyjnych strony postępowania podatkowego względem organu, powinna być dokonywana w oparciu o przepisy OrdPU, a nie przepisy prawa handlowego. Zdaniem sądu fakt zmiany siedziby spółki i zgłoszenie tej okoliczności do sądu rejestrowego (w trybie przepisów KSH) w żaden sposób nie wpływa na obowiązek powiadomienia odpowiedniego organu podatkowego o zmianie adresu do doręczeń stosownie do art. 146 § 1 OrdPU. Powyższe oznacza dla podatników, że względem organu podatkowego nie zostają zwolnieni z obowiązku aktualizacji danych, w sytuacji, gdy oczekują, aż w KRS zostanie ujawniona zmiany siedziby spółki. Zdaniem NSA z tego względu skarga kasacyjna nie zasługiwała na uwzględnienie (wyrok NSA z 28.9.2020 r., sygn. I FSK 911/20).

Dodatkowe świadczenia postojowe dla firm z branży turystycznej

Wsparcie przedsiębiorców branży turystycznej w formie dodatkowego świadczenia postojowego dla agentów turystycznych wprowadza ustawa z 7.10.2020 r. o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania społeczno-gospodarczym skutkom COVID-19 (Dz.U. z 2020 r. poz. 1747). Należy zauważyć, że zmiana jest efektem interwencji rzecznika MiŚP, który postulował o objęcie świadczeniem postojowym również działalności agentów turystycznych i popierał postulaty branży w zakresie dodatkowego świadczenia postojowego.

Jak wynika z komunikatu, zmiany mają na celu poprawienie niedopatrzenia polegającego na wprowadzeniu w ustawie z 17.9.2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2020 r. poz. 1639) pomocy sektorowej dla przedsiębiorstw z branży turystycznej i eventowej, poszkodowanych epidemią COVID-19, z pominięciem agentów i przewodników turystycznych.

Przedsiębiorcy zainteresowaniu uzyskaniem dodatkowego świadczenia postojowego z ZUS mogą o nie wnioskować na Platformie Usług Elektronicznych (PUE) ZUS.

Nowe obowiązki dla samorządów w najnowszej ustawie antykryzysowej

W Dz.U. z 2020 r. pod poz. 1747 opublikowano ustawę z 7.10.2020 r. o zmianie niektórych ustaw w celu przeciwdziałania społeczno-gospodarczym skutkom COVID-19.

Zmiany wprowadzono m.in. w VATU, gdzie do art. 146aa VATU dodano ust. 1a, w którym odniesiono się do sytuacji, gdy w roku następującym po roku, dla którego osiągnięte zostały wartości relacji mającej wpływ na wysokość stawek VAT (patrz: art. 146aa ust. 1 VATU), zostaną spełnione warunki, o których mowa w art. 112d ust. 1 FinPubU, czyli spadku o 2 punkty procentowe rocznej dynamiki wzrostu gospodarczego w okresie stanów szczególnych (wojennego, wyjątkowego, klęski żywiołowej i epidemii). W takiej sytuacji, stosowanie stawek VAT w wysokości 23%, 8%, 7% i 4%, przedłuża się do końca roku następującego po roku, w którym:

1. kwota wydatków jest obliczana według tzw. stabilizującej reguły wydatkowej w związku ze spełnieniem warunków, o których mowa w art. 112d ust. 4 FinPubU (chodzi o wskazanie roku, w którym stosuje się stabilizującą reguły wydatkowej), oraz
2. wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 FinPubU, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 FinPubU, jest nie mniejsza niż 6%.

Warto wspomnieć, że w ustawie z 23.10.2018 r. o Funduszu Dróg Samorządowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1430) dodano art. 42a FunDrógSamU, zgodnie z którym w 2020 r. w planie finansowym tego funduszu można dokonywać zmian mimo niespełnienia wymogów określonych w przepisach art. 29 ust. 9–12 FinPubU, z których wynika, że:

1. w planie finansowym państwowego funduszu celowego mogą być dokonywane zmiany polegające na zwiększeniu prognozowanych przychodów i odpowiednio kosztów;
2. zmiany planu finansowego państwowego funduszu celowego nie mogą powodować zwiększenia dotacji z budżetu państwa;
3. jeżeli państwowy fundusz celowy posiada zobowiązania wymagalne, w tym kredyty i pożyczki, zwiększenie przychodów w pierwszej kolejności przeznacza się na ich spłatę;
4. zmiany kwot przychodów i kosztów państwowego funduszu celowego ujętych w planie finansowym dokonuje odpowiednio minister lub organ dysponujący tym funduszem po uzyskaniu zgody Ministra Finansów i opinii sejmowej komisji do spraw budżetu.

Ponadto, maksymalny limit wydatków z budżetu państwa przeznaczonych na dofinansowanie Funduszu Dróg Samorządowych w 2020 r. i 2021 r. ustalono na, odpowiednio: 5,4 mld zł (było 1,6 mld zł) i 0,5 mld zł (było 1,6 mld zł).

Wreszcie, trzeba przejść do zmian wprowadzonych do ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. z 2020 r. poz. 374 ze zm.; dalej: KoronawirusU). Dodano nowe przepisy, które m.in. umożliwiają nałożenie obowiązków na JST.

Zgodnie z nowym art. 10d KoronawirusU, w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu, Prezes Rady Ministrów może, na wniosek ministra zdrowia, nałożyć na jednostkę samorządu terytorialnego obowiązek wykonania określonego zadania w związku z przeciwdziałaniem COVID-19. Poza tym, minister zdrowia może nałożyć taki obowiązek na podmiot leczniczy będący m.in. spółką samorządową i jednostką budżetową.

Zadanie takie może dotyczyć w szczególności zmian w strukturze organizacyjnej podmiotu leczniczego lub przekazania produktów leczniczych, wyrobów medycznych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz aparatury i sprzętu medycznego, w celu zapewnienia kontynuacji udzielenia świadczeń zdrowotnych w innym podmiocie leczniczym. Zmiany w strukturze organizacyjnej podmiotu leczniczego nie wymagają podjęcia aktów, w tym uchwał, właściwych organów administracji publicznej.

Warto zwrócić uwagę, że w przypadku nałożenia takich obowiązków zapewnia się też środki na pokrycie wydatków związanych z wykonaniem tego zadania.

Następne przepisy zawiera art. 11h KoronawirusU, z którego wynika m.in., że w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu wojewoda może wydawać polecenia obowiązujące wszystkie organy administracji rządowej działające w województwie, państwowe osoby prawne, organy samorządu terytorialnego, samorządowe osoby prawne oraz samorządowe jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej. O wydanych poleceniach wojewoda niezwłocznie informuje właściwego ministra. W tym przypadku nadania nałożone w tym trybie także są realizowane przez JST jako zadania zlecone z zakresu administracji rządowej.

Polecenia takie w tym okresie może też wydawać, z własnej inicjatywy, Prezes Rady Ministrów.

Zmieniono też treść art. 15zzzh ust. 1 pkt 2 KoronawirusU. Chodzi tu o wsparcie udzielone na podstawie art. 67a § 1 pkt 1 i 2 OrdPU w związku z COVID-19, czyli w zakresie odroczenia terminu płatności podatku lub rozłożenia zapłaty podatku na raty, a także odroczenia lub rozłożenia na raty zapłaty zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę lub odsetek od nieuregulowanych w terminie zaliczek na podatek, w przypadku podatku, którego termin płatności upływa po 31.12.2019 r., lub zaległości podatkowej powstałej po tym dniu. W poprzednim brzmieniu chodziło tu o ogólnie nakreślone wsparcie, bo udzielone na podstawie przepisów OrdPU w związku z COVID-19.

Wsparcie takie, zgodne z warunkami zawartymi w Komunikacie Komisji – Tymczasowe ramy środków pomocy państwa w celu wsparcia gospodarki w kontekście trwającej epidemii COVID-19 (2020/C 91 I/01) (Dz.Urz. UE C 91I z 20.3.2020, s. 1) stanowi pomoc publiczną mającą na celu zaradzenie poważnym zaburzeniom w gospodarce.

Na koniec, zgodnie z art. 27 nowelizacji, w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, ogłoszonego z powodu COVID-19, oraz w okresie 3 miesięcy po ich odwołaniu, kompetencje zebrania wiejskiego dotyczące uchwalania wniosku w sprawie:

1. przyznania środków z funduszu sołeckiego, o którym mowa w art. 5 ust. 2 i 7 FundSołU, lub
2. wniosku o zmianę przedsięwzięć lub ich zakresu przewidzianych do realizacji w ramach funduszu, o którym mowa w art. 7 ust. 1 FundSołU,

– może wykonywać rada sołecka na wniosek sołtysa.

Warunkiem przyznania w danym roku budżetowym środków z funduszu jest złożenie do wójta (burmistrza, prezydenta miasta) przez sołectwo wniosku. Natomiast zgodnie z art. 5 ust. 4 FundSołU, w terminie do 30 września roku poprzedzającego rok budżetowy, którego dotyczy wniosek, sołtys przekazuje wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta) wniosek celem uwzględnienia go w projekcie budżetu gminy.

Planowane przesunięcie opodatkowania spółek komandytowych na 1 maja 2021 r.

Trwają prace nad rządowym projektem rządowym projektem ustawy o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne oraz niektórych innych ustaw (druk sejmowy nr 642), który m.in. przewiduje, że spółki komandytowe mają się stać podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych od 1.1.2021 r., choć osobami prawnymi nie są. Projekt ten budzi wiele dyskusji w środowisku przedsiębiorców. Projekt przewiduje, iż wszystkie spółki komandytowe staną się podatnikami CIT niezależnie m.in. od skali oraz rodzaju prowadzonej działalności, struktury własnościowej, czy też statusu wspólników.

Minister Finansów poinformował, że w dalszej fazie prac legislacyjnych może być wprowadzona zmiana skutkująca możliwością odroczenia wejścia w życie nowych regulacji dla spółek komandytowych do 1.5.2021 r. Zmiany te są na razie dosyć nieprecyzyjne. Co zastanawiające w aspekcie prawa podatkowego, bilansowego czy handlowego objęcie spółki komandytowej nowym opodatkowaniem od 1 maja 2021 r. nie miałoby rodzić obowiązku zamykania ksiąg rachunkowych 31.12.2020 r.

Ministerstwo finansów zaprzecza wyższej akcyzie na samochody używane

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, wysokość podatku akcyzowego w Polsce zależy od pojemności silnika importowanego pojazdu.

Dla silników do 2000 cm³ podatek wynosi 3,1 proc. wartości samochodu, natomiast powyżej wynosi 2000 cm³ – 18,6 proc. wartości pojazdu.

Nowe samochody hybrydowe od 1 stycznia 2020 roku zostały objęte o połowę niższą akcyzą. Auta w pełni elektryczne są w całości zwolnione z tego podatku.

Pojawiły się informacje, że planowany jest wzrost akcyzy od samochodów używanych. Ministerstwo finansów zapewnia, że nie pracuje nad podwyżką stawek akcyzy od samochodów używanych. Jednak nie można wykluczyć w przyszłości tego kierunku działania, który przez wzrost akcyzy miałby ograniczyć sprowadzanie starych samochodów.

Ograniczenie w funkcjonowaniu szkół położonych w żółtej i czerwonej strefie

Zmiany zostały wprowadzone na podstawie rozporządzenia MEN z 16.10.2020 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie czasowego ograniczenia funkcjonowania jednostek systemu oświaty w związku z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19 (Dz.U. z 2020 r. poz. 1830).

Ograniczenia w obszarze żółtym

Zgodnie z nowymi przepisami, od 19.10.2020 r. ogranicza się w części funkcjonowanie publicznych i niepublicznych: szkół ponadpodstawowych, szkół podstawowych dla dorosłych, placówek kształcenia ustawicznego i centrów kształcenia zawodowego, w powiatach znajdujących się w obszarze żółtym. Ograniczenie to polega na prowadzeniu zajęć w taki sposób, że:
1) co najmniej 50% uczniów realizuje te zajęcia w szkole, placówce lub centrum oraz
2) nie więcej niż 50% uczniów realizuje te zajęcia z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość
– chyba że doszło do przejścia na nauczanie mieszane, bądź całkowicie zdalne, zgodnie z § 1 ust. 1 rozporządzenia MEN z 12.8.2020 r.
Jednocześnie dyrektor powinien ustalić harmonogram prowadzenia zajęć zgodnie z powyższym podziałem, biorąc pod uwagę, w miarę możliwości, równomierne i naprzemienne realizowanie tych zajęć przez każdego ucznia.

Ograniczenia w obszarze czerwonym

Natomiast w przypadku szkół publicznych i niepublicznych: szkół ponadpodstawowych, szkół podstawowych dla dorosłych, placówek kształcenia ustawicznego i centrów kształcenia zawodowego znajdujących się w powiatach na obszarze czerwonym – ich funkcjonowanie zostało od 19.10.2020 r. ograniczone w całości.

Nauczanie zdalne

Zarówno w przypadku częściowego ograniczenia funkcjonowania szkół w obszarze żółtym, jak i w przypadku całkowitego ograniczenia funkcjonowania szkół w strefie czerwonej – zajęcia powinny być realizowane z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość. Ograniczenie funkcjonowania szkół, placówek i centrów nie dotyczy jednak:
1) szkół ponadpodstawowych specjalnych, w tym funkcjonujących w specjalnych ośrodkach szkolno-wychowawczych, młodzieżowych ośrodkach wychowawczych, młodzieżowych ośrodkach socjoterapii i szkół specjalnych przysposabiających do pracy;
2) internatów;
3) uczniów branżowych szkół I stopnia będących młodocianymi pracownikami w zakresie zajęć praktycznych realizowanych u pracodawców, o ile u pracodawcy nie występują zdarzenia, które ze względu na aktualną sytuację epidemiologiczną mogą zagrozić zdrowiu młodocianego pracownika.

Zajęcia w szkołach zawodowych

W przypadku szkół ponadpodstawowych prowadzących kształcenie zawodowe, placówkach i centrach znajdujących się w strefie czerwonej, zajęcia z zakresu kształcenia zawodowego w zakresie:
1) zajęć praktycznych – będą realizowane w miejscu ich prowadzenia lub z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość, wyłącznie w zakresie, w jakim z programu nauczania danego zawodu wynika możliwość realizacji wybranych efektów kształcenia z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość;
2) praktyk zawodowych – będą realizowane w miejscu ich prowadzenia lub z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość, w formie projektu edukacyjnego lub wirtualnego przedsiębiorstwa;
3) staży uczniowskich – będą mogły być realizowane w miejscu ich prowadzenia.

Natomiast w przypadku szkół ponadpodstawowych prowadzących kształcenie zawodowe, placówkach i centrach znajdujących się w strefie żółtej, zajęcia z zakresu kształcenia zawodowego w zakresie:
1) zajęć praktycznych – będą realizowane w miejscu ich prowadzenia lub z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość, wyłącznie w zakresie, w jakim z programu nauczania danego zawodu wynika możliwość realizacji wybranych efektów kształcenia z wykorzystaniem tych metod i technik kształcenia;
2) praktyk zawodowych – będą realizowane w miejscu ich prowadzenia;
3) staży uczniowskich – będą mogły być realizowane w miejscu ich prowadzenia.

Zajęcia praktyczne, praktyki zawodowe i staże uczniowskie zarówno w strefie żółtej, jak i czerwonej, będą mogły być prowadzone u pracodawców lub w indywidualnych gospodarstwach rolnych, o ile w podmiotach tych nie występują zdarzenia, które ze względu na aktualną sytuację epidemiologiczną mogłyby zagrozić zdrowiu uczniów.

Kształcenie w szkołach specjalnych

W przypadku szkół ponadpodstawowych i szkół podstawowych dla dorosłych znajdujących się w strefie żółtej lub czerwonej, w odniesieniu do uczniów, którym rodzaj niepełnosprawności lub brak możliwości nie pozwala na realizowanie nauczania zdalnego w miejscu zamieszkania, dyrektor szkoły powinien:
1) zorganizować zajęcia w szkole lub
2) umożliwić uczniowi realizację zajęcia z wykorzystaniem metod i technik kształcenia na odległość na terenie szkoły.