4 rozwiązania w sferze zatrudnienia z tarczy antykryzysowej 5.5, zmienionej tarczą 6.5

Od 29.11.2020 r. obowiązuje ustawa z 28.10.2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID­­‑19 (Dz.U. z 2020 r. poz. 2112; dalej: tarcza 5.5), a także jej nowelizacja, tj. ustawa z 28.10.2020 r. o zmianie ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z przeciwdziałaniem sytuacjom kryzysowym związanym z wystąpieniem COVID­­‑19 (Dz.U. z 2020 r. poz. 2113; dalej: tarcza 6.5). To skutek decyzji posłów, którzy chcąc naprawić swój błąd wybrali zamiast reasumpcji zmianę uchwalonej tarczy 5.5 jeszcze przed jej publikacją.

Tarcza 5.5 wprowadziłaby nowy art. 4i do ustawy z 2.3.2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1842 poz. ze zm.; dalej: specustawa). Przepis ten przewidywał comiesięczny dodatek, w wysokości 100% wynagrodzenia, pracownikom podmiotów leczniczych, osobom wykonującym zawody medyczne oraz osobom, z którymi zawarto umowy na wykonywanie świadczeń zdrowotnych, którzy:

Właśnie wprowadzenie wobec osób kierowanych wyjątku (dokonany przez Senat i przyjęty bez poprawek prze Sejm) jest uzasadnieniem tarczy 6,5. Posłowie uznali, że narusza on zasadę sprawiedliwości, wyłączając z prawa do dodatku grupę pracowników służby zdrowia, którym polecono realizowanie świadczeń zdrowotnych w związku z epidemią COVID-19. W efekcie usunęli cały art. 4i specustawy. Tym samym nikt nie otrzyma dodatku.

Tarcza 5.5 i 6.5 to nazwy przyjęte w niniejszym artykule dla utrzymania chronologii przepisów antykoronawirusowych. Tarczą 6.0 (funkcjonuje również określenie poszerzonej tarczy branżowej) określa się ustawę o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych, uchwaloną przez Sejm 19.11.2020 r., do której Senat wprowadził poprawki. Reguluje ona m.in. zwolnienie z obowiązku opłacania należnych składek za okres od 1.11.2020 r. do 30.11.2020 r. jednorazowe dodatkowe świadczenie postojowe w wysokości 2080 zł dla osób, które na dzień 30.9.2020 r. prowadziły jeden ze wskazanych w jej przepisach rodzajów działalności. Więcej na jej temat napiszemy po zakończeniu procesu legislacyjnego. Osobny tekst poświęcimy także tarczy 7.0 (nazwa przyjęta ze względów porządkowych), czyli ustawie uchwalonej przez Sejm 27.11.2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw, która jest w Senacie. Pozwala ona m.in. na pracę zdalną podczas izolacji w warunkach domowych i wydłuża do 180 dni po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego/epidemii ważność niektórych badań lekarskich psychologicznych oraz szkoleń pracowników.

4 rozwiązania związane z zatrudnieniem w tarczy 5.5 po zmianach dokonanych tarczą 6.5

L.p.

Rodzaj rozwiązania i termin jego wejścia w życie

Sposób realizacji

1.

Zrównanie izolacji i izolacji domowej z okresem niezdolności do pracy z powodu choroby

(art. 6 ust. 2 pkt 1a ustawy zasiłkowej* w zw. z art. 8 tarczy antykryzysowej 5.5)

Na równi z niezdolnością do pracy z powodu choroby traktuje się niemożność wykonywania pracy wskutek poddania się obowiązkowi kwarantanny, izolacji w warunkach domowych (tzw. izolacja domowa) albo izolacji, o której mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi

2.

Świadczenie chorobowe w wysokości 100% dla zatrudnionych w jednostkach pomocy społecznej i podmiotach leczniczych (art. 4ea i art. 4g specustawy dodany art. 20 pkt 1 i 2 tarczy antykryzysowej 5.5 w zw. z art. 1 pkt 1 tarczy 6.5)

– Dotyczy ubezpieczonych zatrudnionych w jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej świadczących usługi całodobowo, noclegowniach oraz innych placówkach zapewniających całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub w podeszłym wieku, o których mowa w przepisach o pomocy społecznej, a także w podmiotach leczniczych

– W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego/epidemii ubezpieczonym zatrudnionym przysługuje 100% wynagrodzenia chorobowego lub 100% zasiłku chorobowego.

– Świadczenia chorobowe należą się w okresie podlegania obowiązkowej kwarantannie lub izolacji domowej, a także niezdolności do pracy z powodu COVID-19 – będących efektem styczności z osobami chorymi z powodu COVID-19 w trakcie pracy

– Świadczenia chorobowe w podmiotach leczniczych należą się z mocą od 5.9.2020 r. (art. 31 pkt 1 tarczy antykryzysowej 5.5 dotyczący daty wejścia w życie)

3.

Praca zdalna podczas kwarantanny

(art. 4h specustawy dodany art. 20 pkt 2 tarczy antykryzysowej 5.5 w zw. z art. 1 pkt 1 tarczy 6,5)

– W okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego/epidemii, pracownicy i inne osoby zatrudnione, poddane obowiązkowej kwarantannie, mogą, za zgodą pracodawcy albo zatrudniającego, świadczyć w trybie pracy zdalnej pracę określoną w umowie i otrzymywać z tego tytułu wynagrodzenie

– Praca zdalna ma być wykonywana zgodnie z art. 3 ust. 3–8 specustawy

– Za czas pracy zdalnej nie przysługują świadczenia chorobowe

4.

Skierowanie osób wykonujących pracę w zawodzie medycznym do pracy przy zwalczaniu epidemii

(art. 47 ustawy o chorobach zakaźnych zmieniony art. 15 pkt 5 tarczy antykryzysowej 5.5)

– Samorządy zawodów medycznych przekazują, na wniosek odpowiednio wojewody albo ministra właściwego do spraw zdrowia, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku, wykaz osób wykonujących zawody medyczne, które mogą być skierowane do pracy przy zwalczaniu epidemii

– Do pracy przy zwalczaniu epidemii mogą zostać skierowane – na swój wniosek – osoby:

1) które nie ukończyły 18 lat bądź ukończyły 60 lat w przypadku kobiet lub 65 lat w przypadku mężczyzn,

2) samotnie wychowujące dziecko w wieku do 14 lat i 18 lat

*ustawa zasiłkowa to ustawa z 25.6.1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 870 ze zm.)

Nowe przepisy dotyczące zakrywania ust i nosa w zakładach pracy

Zgodnie z § 25 ust. 2 lit. c rozporządzenia z 26.11.2020 r. w sprawie ustanowienia określonych ograniczeń ograniczeń, nakazów i zakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii (Dz.U. z 2020 r. poz. 2091), które obowiązuje od 28 listopada, jeżeli w pomieszczeniu przebywa więcej niż 1 osoba nałożony został obowiązek zakrywania ust i nosa, przy pomocy odzieży lub jej części, maski, maseczki, przyłbicy w zakładach pracy, oraz w budynkach użyteczności publicznej przeznaczonych na potrzeby: administracji publicznej, wymiaru sprawiedliwości, kultury, kultu religijnego, oświaty, szkolnictwa wyższego, nauki, wychowania, opieki zdrowotnej, społecznej lub socjalnej, obsługi bankowej, handlu, gastronomii, usług, w tym usług pocztowych lub telekomunikacyjnych, turystyki, sportu, obsługi pasażerów w transporcie kolejowym, drogowym, lotniczym, morskim lub wodnym śródlądowym; za budynek użyteczności publicznej uznaje się także budynek biurowy lub socjalny.

Ważne
Obowiązek zakrywania nosa i ust w pomieszczeniach zakładów pracy, w których przebywa więcej niż jedna osoba został nałożony do 27 grudnia 2020 r.

Poselski projekt ustawy o uregulowaniu roszczeń reprywatyzacyjnych

Projekt zakłada uregulowanie zasad praw i roszczeń osób fizycznych i prawnych w związku z przejęciem nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa lub innych osób prawnych prawa publicznego.

Przepisy ustawy mają być stosowane w wypadku przejęcia nieruchomości bez podstawy prawnej lub z rażącym naruszeniem prawa na podstawie przepisów wprost wskazanych w projekcie.

Rekompensata przysługiwać będzie osobom fizycznym będącym właścicielami nieruchomości, oraz będącym obywatelami polskimi w dniu 1.9.1939 r. Ustawa wskazuje przypadki, kiedy rekompensata nie przysługuje np. kiedy uprawniona osoba już otrzymała jakąkolwiek rekompensatę, podlega przepisom umów indemnizacyjnych.

Rekompensata ma stanowić 10% wartości przejętej nieruchomości na dzień ostateczności decyzji, protokołu przejęcia nieruchomości, nabycia posiadania, wejścia w życie stosownego aktu prawnego.

Przy określaniu wartości nieruchomości ma się uwzględniać stan nieruchomości, zabudowania położone na niej, stan faktyczny, prawa związane z nieruchomością, ciężary. Nie uwzględnia się wartości budynków zniszczonych oraz obciążeń w walutach, które nie są środkiem płatniczym. Opinię ma sporządzać rzeczoznawca majątkowy.

Ustalanie rekompensaty ma mieć charakter wnioskowy. Właściwym organem ma być wojewoda z uwagi na położenie nieruchomości. Organem wyższego stopnia ma być właściwy minister do spraw administracji publicznej. Wojewoda kończy postępowanie wydaniem decyzji administracyjnej. Rekompensata będzie mogła być rozłożona na raty płatne przez okres 10 lat.

Dodatkowo, wojewoda w drodze decyzji ma stwierdzać nabycie prawa własności nieruchomości przejętej, które co najmniej od dnia 5.12.1990 r. znajdowały się nieprzerwanie w posiadaniu Skarbu Państwa lub innych osób prawnych prawa publicznego

Projekt został skierowany do Biura Legislacyjnego i Biura Analiz Sejmowych.

Stawki opłaty egzaminacyjnej oraz opłaty za wydanie świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie geologii na 2021 r.

W Dzienniku Urzędowym „Monitor Polski” z 2020 r. pod poz. 1073 opublikowano obwieszczenie Ministra Klimatu i Środowiska z 20.11.2020 r. w sprawie stawek opłaty egzaminacyjnej oraz opłaty za wydanie świadectwa stwierdzającego kwalifikacje w zakresie geologii na rok 2021.

Zgodnie z art. 50 ust. 1 ustawy z 9.6.2011 r. – Prawo geologiczne i górnicze (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1064 ze zm.; dalej: PrGeolGórn), osoby wykonujące czynności polegające na wykonywaniu, dozorowaniu i kierowaniu pracami geologicznymi, z wyjątkiem badań geofizycznych innych niż badania sejsmiczne i geofizyki wiertniczej, są obowiązane posiadać kwalifikacje w zawodzie geolog określone ustawą. Odpowiednich kwalifikacji wymaga się także od osób wykonujących czynności art. 58 ust. 1 i 2 PrGeolGórn.

Ważne

Stwierdzenie posiadania kwalifikacji, o których mowa w art. 50 oraz art. 58 ust. 1 i 2 PrGeolGórn, następuje na wniosek osoby ubiegającej się o stwierdzenie posiadania kwalifikacji po przeprowadzeniu egzaminu.

W art. 66 PrGeolGórn przewidziano opłatę egzaminacyjną oraz opłatę za wydanie świadectwa stwierdzającego kwalifikacje. Opłaty te:

Ważne

Ogłoszono, że w 2021 r. stawka:

1) opłaty egzaminacyjnej wynosi 304,67 zł;

2) opłaty za wydanie świadectwa stwierdzającego kwalifikacje wynosi 36,59 zł.

Wzór protokołu czynności opuszczenia wspólnie zajmowanego mieszkania przez żołnierza stosującego przemoc w rodzinie

W Dz.U. z 2020 r. pod poz. 2060 opublikowano rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z 5.11.2020 r. w sprawie wzoru protokołu czynności opuszczenia wspólnie zajmowanego mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia, w związku z wydaniem nakazu lub zakazu.

Zgodnie z art. 18a ust. 1 ustawy z 24.8.2001 r. o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 431 ze zm.; dalej: ŻandarWojskU) żołnierz Żandarmerii Wojskowej ma prawo wydać wobec żołnierza pełniącego czynną służbę wojskową, stosującego przemoc w rodzinie w rozumieniu przepisów ustawy z 29.7.2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 218) stwarzającego zagrożenie dla życia lub zdrowia osoby dotkniętej tą przemocą nakaz natychmiastowego opuszczenia wspólnie zajmowanego mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia lub zakaz zbliżania się do mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia.

Czynność opuszczenia wspólnie zajmowanego mieszkania i jego bezpośredniego otoczenia przez osobę stosującą przemoc w rodzinie, wobec której wydano nakaz lub zakaz, wymaga sporządzenia protokołu, który podpisują pełnoletnie osoby uczestniczące w czynności (art. 18e ust. 1 ŻandarWojskU).

Ważne

Wzór takiego protokołu zawiera załącznik do rozporządzenia.

Wnioski do ZUS do 30 listopada

Tarcza 5.0 przewiduje, że przedsiębiorcy mogą skorzystać ze zwolnienia z opłacania składek za lipiec, sierpień i wrzesień 2020 r. Prawo do tej formy pomocy przysługuje płatnikom sektora turystycznego, hotelarskiego, organizacji i obsługi targów, konferencji i wystaw.

Ważne

Przepisy wskazują kilka warunków. Między innymi prowadzenie działalności przed 30 czerwca 2020 r. Na dzień złożenia wniosku musi być prowadzona jako przeważająca działalność gospodarcza o PKD wskazanym w ustawie. Należy również wykazać 75-procentowy spadek przychodów z tej działalności w porównaniu z przychodami z tej działalności z tych samych miesięcy 2019 r. (porównujemy pierwszy miesiąc z wniosku o zwolnienie z tym samym miesiącem 2019 r.). Wnioski o zwolnienie można składać do końca listopada.

Wniosek o zwolnienie z opłacania składek może być złożony wyłącznie elektronicznie – za pośrednictwem portalu Platformy Usług Elektronicznych (PUE) ZUS.

Źródło:

www.zus.pl

Wysokość stawki opłaty kogeneracyjnej na 2021 r.

W Dz.U. z 2020 r. pod poz. 2067 opublikowano rozporządzenie Ministra Klimatu i Środowiska z 20.11.2020 r. w sprawie wysokości stawki opłaty kogeneracyjnej na rok 2021.

Stawkę opłaty kogeneracyjnej na dany rok kalkuluje się według wzoru określonego w art. 64 ustawy z 14.12.2018 r. o promowaniu energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 250 ze zm.).

Minister właściwy do spraw energii (obecnie Minister Klimatu i Środowiska), po zasięgnięciu opinii Prezesa URE, określa, w drodze rozporządzenia, w terminie do 30 listopada poprzedzającego roku, wysokość stawki opłaty kogeneracyjnej na dany rok, biorąc pod uwagę planowany koszt systemu wsparcia dla jednostek kogeneracji, będący wynikiem planowanej maksymalnej ilości wytworzonej energii elektrycznej z wysokosprawnej kogeneracji w tych jednostkach objętej systemem wsparcia w stosunku do ilości energii elektrycznej pobranej z sieci i zużytej przez odbiorców końcowych w danym roku kalendarzowym.

Ważne

Wysokość stawki opłaty kogeneracyjnej na 2021 r. wynosi 0,00 zł/MWh.

Zmiany w działaniu urzędów celno-skarbowych

Proponowana zmiana rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z 21.2.2017 r. w sprawie urzędów celno-skarbowych oraz podległych im oddziałów celnych, w których są dokonywane czynności przewidziane przepisami prawa celnego w zależności od rodzaju towarów lub procedur celnych, którymi mogą być obejmowane towary (Dz.U. z 2019 r. poz. 130 i 2099) obejmuje:

  1. utworzenie Oddziału Celnego Pocztowego w Przemyślu, stanowiącego zewnętrzną komórkę organizacyjną Podkarpackiego Urzędu Celno-Skarbowego w Przemyślu,
  2. likwidację Oddziału Celnego w Stargardzie, stanowiącego zewnętrzną komórkę organizacyjną Zachodniopomorskiego Urzędu Celno-Skarbowego oraz II Oddziału Celnego we Wrocławiu, stanowiącego zewnętrzną komórkę organizacyjną Dolnośląskiego Urzędu Celno-Skarbowego we Wrocławiu.

Utworzenie Oddziału Celnego Pocztowego w Przemyślu ma nastąpić z 1.1.2021 r., natomiast pozostałe zmiany zaczną obowiązywać w ciągu 14 dni od ogłoszenia.

Zmiana podziału struktury wyspecjalizowanych urzędów skarbowych

Projekt rozporządzenia przewiduje zmiany w rozporządzeniu Ministra Rozwoju i Finansów z 24.2.2017 r. w sprawie niektórych podatników i płatników, w odniesieniu do których zadania wykonywane są przez naczelnika urzędu skarbowego innego niż właściwy miejscowo. Zmiany te zakładają ponowną klasyfikację grupy podmiotów o istotnym znaczeniu dla gospodarki kraju, w wyniku których z 20 wyspecjalizowanych urzędów skarbowych zostanie wyodrębniony jeden wyspecjalizowany urząd skarbowy o zasięgu krajowym oraz dziewiętnaście wyspecjalizowanych urzędów skarbowych o zasięgu wojewódzkim.

W zakresie wyspecjalizowanych urzędów skarbowych przewidziano utworzenie następującej struktury:

  1. jeden wyspecjalizowany urząd skarbowy o zasięgu krajowym zapewniający kompleksową i profesjonalną obsługę podatkowym grupom kapitałowym i spółkom ich tworzącym oraz prowadzący jednolitą politykę w zakresie spraw dotyczących kluczowych podmiotów z całego kraju (Pierwszy Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie);
  2. dziewiętnaście wyspecjalizowanych urzędów skarbowych działających we wszystkich województwach (w każdym województwie po jednym wyspecjalizowanym urzędzie skarbowym z wyjątkiem województwa mazowieckiego, śląskiego i wielkopolskiego, w których będą po dwa urzędy), w tym jeden wyspecjalizowany urząd skarbowy, który oprócz zasięgu województwa, będzie właściwym również na obszarze całego kraju dla podatników i płatników, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 6–7 projektu (Drugi Mazowiecki Urząd Skarbowy w Warszawie).

Zmiany mają wejść w życie z 1.1.2021 r.

Postępowanie wierzycieli należności pieniężnych – nowe rozporządzenie

W Dz.U. z 2020 r. pod poz. 2083 opublikowano rozporządzenie Ministra Finansów, Funduszy i Polityki Regionalnej z 18.11.2020 r. w sprawie postępowania wierzycieli należności pieniężnych.

Zgodnie z art. 6 § 1 ustawy z 17.6.1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1427 ze zm.; dalej: PostEgzAdmU), w razie uchylania się zobowiązanego od wykonania obowiązku wierzyciel powinien podjąć czynności zmierzające do zastosowania środków egzekucyjnych.

Przed podjęciem czynności zmierzających do zastosowania środków egzekucyjnych wierzyciel może podejmować działania informacyjne wobec zobowiązanego zmierzające do dobrowolnego wykonania przez niego obowiązku (art. 6 § 1b PostEgzAdmU).

Z omawianego rozporządzenia wynika, że wierzyciel może podejmować działania informacyjne w przypadku, gdy okres do upływu terminu przedawnienia należności pieniężnej jest dłuższy niż 6 miesięcy, a tytuł wykonawczy nie został wystawiony. Działania informacyjne podejmuje się w formie ustnej lub pisemnej.

Ważne

Działania informacyjne ewidencjonuje się w systemie teleinformatycznym wierzyciela, jeżeli istnieją warunki techniczne do ich ewidencjonowania w takim systemie, albo w postaci papierowej. Zewidencjonowaniu podlegają: forma działania informacyjnego, data jego podjęcia oraz imię i nazwisko osoby, która podjęła działanie informacyjne.

Wierzyciel przesyła zobowiązanemu upomnienie, o ile jest wymagane, w zakresie należności pieniężnej, której wysokość (trzeba dodać, że w przypadku gdy egzekucja administracyjna może być wszczęta bez uprzedniego doręczenia upomnienia, wierzyciel wystawia tytuł wykonawczy obejmujący należność pieniężną, której wysokość):

  1. przekracza dziesięciokrotność kosztów upomnienia:
  1. niezwłocznie – jeżeli nie zostały podjęte działania informacyjne,
  2. przed upływem 21 dni od dnia, w którym po raz pierwszy podjęto działanie informacyjne;
  1. nie przekracza dziesięciokrotności kosztów upomnienia – przed upływem 6 miesięcy poprzedzających upływ terminu przedawnienia należności pieniężnej.
Ważne

Wierzyciel może wystawić upomnienie dotyczące więcej niż jednej należności pieniężnej, jeżeli są one należne od tego samego zobowiązanego. W przypadku wystawienia tytułów wykonawczych obejmujących należności pieniężne, których dotyczy jedno upomnienie, wierzyciel wykazuje koszty upomnienia w tytule wykonawczym obejmującym należność pieniężną o najwcześniejszym terminie płatności.

Wierzyciel może przekazać zbiorczo do organu egzekucyjnego informacje, o których mowa w art. 26 § 1e PostEgzAdmU (dotyczące m.in. majątku zobowiązanego), w odniesieniu do więcej niż jednego tytułu wykonawczego wystawionego na tego samego zobowiązanego.

Jeżeli wierzyciel będący jednocześnie organem egzekucyjnym, o którym mowa w art. 19 § 2 PostEgzAdmU (chodzi o właściwy organ gminy o statusie miasta, wymienionej w odrębnych przepisach oraz gminy wchodzącej w skład powiatu warszawskiego), nie jest właściwy ze względu na miejsce zamieszkania lub siedzibę zobowiązanego, przekazuje tytuł wykonawczy do właściwego miejscowo naczelnika urzędu skarbowego celem prowadzenia postępowania egzekucyjnego.

Zgodnie z art. 26 § 1c PostEzgAdmU, wnioski egzekucyjne i tytuły wykonawcze przekazuje się do organu egzekucyjnego:

W przypadku przekazania organowi egzekucyjnemu tytułu wykonawczego w wymieniony wyżej sposób inny, niż elektroniczny, wierzyciel dołącza jego odpisy w liczbie po jednym egzemplarzu dla każdego zobowiązanego.

Wierzyciel występuje do organu egzekucyjnego o:

Ważne

Omawiane rozporządzenie poprzedza rozporządzenie Ministra Finansów z 23.7.2020 r. w sprawie postępowania wierzycieli należności pieniężnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 1294), które traci moc z dniem 20.2.2021 r. w związku z wejściem w życie ustawy z 4.7.2019 r. o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1553 ze zm.).