Nowa Polityka Przemysłowa Polski – konsultacje społeczne

Na stronach Ministerstwa Rozwoju, Pracy i Technologii zamieszczona jest informacja dotycząca Nowej Polityki Przemysłowej Polski, którą ma tworzyć 5 osi rozwojowych:

1. cyfryzacja, która usprawni działalność przemysłową – od projektowania produktów aż do zmiany modeli biznesowych;
2. bezpieczeństwo – celem Europy i Polski musi być odtworzenie zdolności produkcyjnych m.in. określonych wyrobów farmaceutycznych czy medycznych;
3. lokalizacja produkcji przemysłowej – skrócenie łańcuchów dostaw oraz dywersyfikacja źródeł surowców i półproduktów będzie trendem zapewniającym stabilność zdolności produkcyjnych Europy;
4. Zielony Ład, który stwarza szansę dla polskich producentów – zarówno dostawców ekologicznie produkowanych towarów, jak i producentów nisko i zeroemisyjnych rozwiązań technologicznych;
5. nowoczesne społeczeństwo – pomnażające kapitał społeczny oparty na zaufaniu, współpracy, budowaniu więzi społecznych. Dla rozwoju takiego społeczeństwa niezbędne jest regularne aktualizowanie lub zmiana umiejętności i kompetencji pracowników

Ministerstwo zachęca przedsiębiorców do wypowiedzenia się w powyższej sprawie poprzez wypełnienie formularza zawartego na stronie: https://www.gov.pl/web/rozwoj-praca-technologia/polityka-przemyslowa-polski.

Składka zdrowotna na 2021 rok

Główny Urząd Statystyczny opublikował dziś wartość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw włącznie z wypłatami z zysku za czwarty kwartał 2020 roku. Wartość ta stanowi podstawę do wyliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne dla osób prowadzących działalność gospodarczą. To przeciętne miesięczne wynagrodzenie wg GUS wyniosło 5656,51 zł.

Podstawę wyliczenia składki zdrowotnej stanowi 75% tej wartości, czyli kwota 4242,38 zł. Składka zdrowotna wynosi 9% tej podstawy, zatem w 2021 roku składka zdrowotna wynosić będzie 381,81 zł. W stosunku do roku 2020 oznacza to wzrost składki o 5,4%.

Wcześniej publikowaliśmy już wysokość składek na ubezpieczenie społeczne na 2021 rok. Przypomnijmy, że składki te wzrosły jedynie o 0,6% w stosunku do roku poprzedniego.

W tabeli prezentujemy pełne zestawienie składek ZUS na rok 2021.

	Składki na 2021 r.	Wzrost w stosunku do 2020 r.
Składka zdrowotna	381,81 zł	wzrost o 19,47 zł
Składka emerytalna	615,93 zł	wzrost o 3,74 zł
Składka rentowa	252,43 zł	wzrost o 1,53 zł
Składka chorobowa	77,31 zł	wzrost o 0,47 zł
Składka wypadkowa	52,70 zł	wzrost o 0,33 zł
Składka na Fundusz Pracy	77,31 zł	wzrost o 0,47 zł
Łącznie składki na ZUS na 2021 r.	1 457,49 zł	Wzrost o 26,01 zł

Łącznie, miesięczne składki ZUS w 2021 roku wyniosą 1457,49 zł. Łączny wzrost składek w stosunku do roku 2020 wyniósł 26,01 zł, tj. wzrost o 1,8%.

Źródło:

zus.pl

Możliwość stosowania art. 15zo tzw. „Tarczy antykryzysowej” w roku budżetowym 2021

Dla przypomnienia, z art. 15zn pkt 1 i 2 KoronawirusU wynikało, że:

W celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań związanych z przeciwdziałaniem COVID-19 wójt (burmistrz, prezydent miasta), zarząd powiatu lub zarząd województwa może:

1) dokonać zmian w planie dochodów i wydatków budżetu jednostki samorządu terytorialnego, w tym dokonać przeniesień wydatków między działami klasyfikacji budżetowej;

2) dokonać czynności, o których mowa w art. 258 ust. 1 pkt 2-4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Powyższa regulacja przewidywała więc znaczne rozszerzenie kompetencji decyzyjnych organów wykonawczych jednostek samorządu terytorialnego. Jak się w praktyce okazało, była ona stosunkowo często wykorzystywana w trakcie poprzedniego roku budżetowego (2020) przez organy wykonawcze ww. jednostek. Jak jednak już wspomniano, wskazana regulacja art. 15zn KoronawirusU w całości straciła moc z dniem 1.1.2021 r. a to na skutek treści art. 36 ust. 2 KoronawirusU, gdzie w ust. 2 postanowiono, że:

2. Przepisy art. 6 ust. 2, art. 15zn, art.15va i art. 15vb tracą moc z dniem 1 stycznia 2021 r.

Co istotne, ww. przepis był ściśle powiązany z regulacją art. 15zo KoronawirusU, którego treść jest nadal następująca:

W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii i związanego z tym ryzyka istotnego naruszenia terminów i warunków realizacji zadań jednostek samorządu terytorialnego:

1) wójt (burmistrz, prezydent miasta), zarząd powiatu lub zarząd województwa może dokonać zmian i czynności, o których mowa w art. 15zn pkt 1 i 2,

2) zaciągnięcie lub wyemitowanie przez jednostkę samorządu terytorialnego zobowiązań, o których mowa w art. 91 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, nie wymaga uzyskania opinii regionalnej izby obrachunkowej o możliwości spłaty zobowiązań, o ile zobowiązania te były przewidziane w prognozie kwoty długu i jednostka uzyskała pozytywną opinię regionalnej izby obrachunkowej o tej prognozie

– do odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii.

Jak wynika z ww. zapisu art. 15zo pkt 1 KoronawirusU nadal odsyła on do ww. art. 15zn pkt 1 i 2 KoronawirusU, który został uchylony 1.1.2021 r.

Pierwsza analiza ww. regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że organy wykonawcze jednostek samorządu utraciły jakiekolwiek możliwości „decyzyjne” w zakresie uchwał budżetowych, bowiem odesłanie do art. 15zn pkt 1 i 2 KoronawirusU nie obowiązuje. Analizując jednak podaną problematykę wnikliwej należy zwrócić uwagę na pewne aspekty natury prawnej. Otóż, o ile nie ma wątpliwości, że odesłanie do art. 15zn pkt 1 i 2 KoronawirusU jest już nieaktualne, o tyle istnieją pewne przesłanki do oceny możliwości stosowania art. 15zo KoronawirusU, nawet bez wspomnianej frazy: o których mowa w art. 15zn pkt 1 i 2. Należy bowiem zwrócić uwagę na fakt, że po wyeliminowaniu tej właśnie frazy, w „obrocie” prawnym pozostaje jednak pewna regulacja prawna. Co ciekawe, jest to regulacja kompletna pod względem konstrukcyjnym, aczkolwiek o dość szerokim spektrum stosowania. Zaniechanie stosowania art. 15zn pkt 1 i 2 KoronawirusU (przez odesłanie), nie umożliwia zasadniczo stosowania art. 15zo pkt 1 KoronawirusU w sposób samodzielny. Nie zawsze bowiem odesłanie do innej normy prawnej (uchylonej), może z automatu pozbawiać mocy regulację odsyłającą. Przy takim założeniu nie ma także ryzyka wystąpienia luki konstrukcyjnej.

Przepis art. 15zo pkt 1 KoronawirusU nabiera więc charakter samodzielnej, „samowystarczalnej” mocy prawnej, której nie można odmówić stosowania, choćby z punktu widzenia art. 7 Konst, z którego wynika, że organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Mając na względzie to założenie, warto też pamiętać, że art. 15zo KoronawirusU, w założeniu ustawodawcy miał na celu przekazanie kompetencji organom wykonawczym jednostek samorządu terytorialnego (tam gdzie w „normalnym” ustawodawstwie organy te już jej nie posiadały) w związku z ryzykiem istotnego naruszenia terminów i warunków realizacji zadań. Siłą rzeczy w zakres takiej kompetencji musi wchodzić uprawnienie do dokonywania zmian w budżecie, aby była realność wykonania tej normy prawnej.

W konsekwencji wychodzi na to, że nie ma jednoznacznych podstaw do odmowy stosowania tej normy prawnej. Jak każda norma, jej stosowanie to kwestia interpretacji, a ta jest zgodna z gramatyczną wykładnią, która ma pierwszeństwo przy interpretowaniu regulacji prawa publicznego.

Podsumowując powyższe przyjąć należy, że stosowanie art. 15zo KoronawirusU, jest kwestią otwartą. Wydaje się, że istnieją pewne przesłanki za samodzielnym jej stosowaniem, mimo uchylenia 1.1.2021 r. przepisu, do którego częściowo odsyłała, czyli do art. 15zn pkt 1 i 2 KoronawirusU. Przemawiają za tym względy systemowe, wykładni gramatycznej, a przede wszystkim kompletność legislacyjna art. 15zo KoronawirusU.

Wznowienie postępowania po wydaniu orzeczenia przez TSUE

W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 54 opublikowano ustawę z 18.12.2020 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw.

Zmiany wprowadzono także m.in. do KPA. Dodano art. 145aa KPA, zgodnie z którym można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy zostało wydane orzeczenie TSUE, które ma wpływ na treść wydanej decyzji. W takiej sytuacji skargę o wznowienie wnosi się w ciągu jednego miesiąca od dnia publikacji sentencji orzeczenia TSUE w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (Dz.Urz. UE).

W konsekwencji:

Ponadto, uzupełniono art. 151 § 1 KPA, z którego wynika teraz, że organ administracji publicznej właściwy do przeprowadzenia takiego postępowania, po jego przeprowadzeniu postępowania wydaje decyzję, w której:

Analogiczne zmiany wprowadzono też do PostAdmU. Zgodnie z art. 272 § 1 i 2 PostAdmU, można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie. W takiej sytuacji skargę o wznowienie postępowania wnosi się w ciągu trzech miesięcy od dnia wejścia w życie orzeczenia TK. Jeżeli w chwili wydania orzeczenia TK orzeczenie sądowe nie było jeszcze prawomocne na skutek wniesienia środka odwoławczego, który został następnie odrzucony, termin biegnie od dnia doręczenia postanowienia o odrzuceniu.

Do art. 272 dodano § 2a, zgodnie z którym można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy zostało wydane orzeczenie TSUE, które ma wpływ na treść wydanego orzeczenia. Przepis § 2 art. 272 PostAdmU stosuje się odpowiednio, z tym że termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania biegnie od dnia publikacji sentencji orzeczenia TTSUE w Dz.Urz. UE.

Niedopuszczalne jest dalsze wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem wydanym na skutek skargi o wznowienie postępowania. W związku z tym, zgodnie z nowym brzmieniem art. 285 § 2 PostAdmU, zakazu tego nie stosuje się, jeżeli skarga o wznowienie postępowania została oparta na podstawie wznowienia określonej w art. 272 § 1, 2a i 3 PostAdmU.

Tryb składania i rozpatrywania wniosków o dzierżawę obwodów łowieckich – zmiany w przepisach!

Z rozporządzenia wynika m.in., że wniosek o dzierżawę obwodu łowieckiego:

1. składa się w zarządzie okręgowym Polskiego Związku Łowieckiego (PZŁ), na którego obszarze właściwości jest położony obwód łowiecki albo największa część obwodu łowieckiego;
2. który jest już wydzierżawiony, składa się w terminie do 31 stycznia roku, w którym wygasa umowa dzierżawy;
3. innego niż określony w pkt. 2 składa się w ciągu 30 dni od dnia jego utworzenia lub przeznaczenia do wydzierżawiania.

Zarząd okręgowy PZŁ dokonuje analizy formalnej złożonego wniosku o dzierżawę obwodu łowieckiego pod względem jego kompletności na zasadach określonych w § 3 rozporządzenia. W przypadku stwierdzenia braków formalnych wniosku zarząd okręgowy PZŁ wzywa wnioskodawcę do jego uzupełnienia w ciągu 7 dni od dnia otrzymania wezwania.

Natomiast oceny wnioskodawcy dokonuje co najmniej trzyosobowa komisja powoływana przez zarząd okręgowy PZŁ, w skład której wchodzi łowczy okręgowy, członek Naczelnej Rady Łowieckiej z danego okręgu albo jego zastępca, albo delegat na Krajowy Zjazd Delegatów PZŁ, który otrzymał największą liczbę głosów, oraz członek PZŁ wyznaczony przez łowczego okręgowego. Po dokonaniu oceny wnioskodawcy lub wnioskodawców komisja podejmuje uchwałę w sprawie oceny wniosku o dzierżawę obwodu łowieckiego i wnioskodawcy oraz wskazuje wnioskodawcę, którego należy wskazać we wniosku zarządu okręgowego PZŁ o dzierżawę obwodu łowieckiego, przekazywanym wydzierżawiającemu. Do takiego wniosku załącza się:

Oceny dzierżawców dokonuje się według kryteriów i przypisanych im wartości punktowych szczegółowo określonych w przepisach § 4–6 rozporządzenia. W konsekwencji decyzja o wyborze wnioskodawcy, któremu komisja wydzierżawi dany obwód łowiecki zależy od ilości zebranych punktów. Zasady wyboru wnioskodawcy w oparciu o ilość zgromadzonych punktów określają przepisy § 7–12 rozporządzenia.

Uczelnia ukarana za brak powiadomień o naruszeniu ochrony danych

Organ nadzoru oprócz nałożonej kary, nakazał również uczelni powiadomienie osób, których dotyczyło naruszenie, do jakiego doszło w związku z egzaminami przeprowadzanymi w formie wideokonferencji na specjalnej do tego platformie e-learningowej.

Sygnały o tym, że na Śląskim Uniwersytecie Medycznym doszło do naruszenia ochrony danych dotarły do UODO na początku czerwca 2020 roku. Z informacji tych, jak i opisu skargi wynikało, że podczas egzaminów odbywających się pod koniec maja 2020 r. w formie wideokonferencji, miała miejsce identyfikacja studentów. Po zakończonym egzaminie nagrania z nich były dostępne nie tylko dla osób egzaminowanych, ale i innych osób mających dostęp do systemu. Ponadto wykorzystując bezpośredni link każda osoba postronna mogła mieć dostęp do nagrań z egzaminów i przedstawionych podczas identyfikacji danych egzaminowanych studentów.

Ponieważ informacje wskazywały na to, że mogło dojść do wysokiego ryzyka dla praw i wolności osób, które przystąpiły do egzaminu, UODO zwrócił się do administratora danych o wyjaśnienie sytuacji. Ten w odpowiedzi na pismo utrzymywał, że w związku z naruszeniem nie było konieczności zawiadamiania Urzędu, gdyż w jego ocenie ryzyko dla praw lub wolności osób, których dotyczył incydent było niskie. Ponadto po tym zdarzeniu system został zmodyfikowany, by nie dochodziło do omyłkowego udostępniania plików z zarejestrowanym przebiegiem egzaminów. Administrator wskazał też, że zidentyfikował osoby, które pobrały plik z egzaminem i powiadomił je o odpowiedzialności za posługiwanie się tymi danymi.

Uczelnia w dalszym ciągu jednak nie zgłosiła naruszenia ochrony danych i nie powiadomiła osób dotkniętych tym zdarzeniem. Nie uczyniła tego, pomimo kolejnego pisma z UODO, w którym wskazano sytuacje, w jakich należy naruszenie ochrony danych zgłosić organowi nadzoru i w jakich trzeba też powiadomić o tym zdarzeniu osoby, których ono dotyczyło. W związku z tym wszczęto więc postępowanie administracyjne. W jego toku ustalono, że do naruszenia doszło ponieważ jeden z pracowników po zakończonym egzaminie na platformie e-learningowej nie zamknął dostępu do wirtualnego pokoju, w którym odbywał się sprawdzian. Przez to można było pobrać nagrania z przebiegu egzaminu. W związku z tym, że studenci przed przystąpieniem do egzaminu byli identyfikowani na podstawie dowodów osobistych lub legitymacji studenckich, na nagraniach zarejestrowany był szereg ich danych. W zależności od tego jakim wzorem dowodu osobistego lub legitymacji studenckiej się posługiwali inny był zakres danych w przypadku poszczególnych osób dotkniętych naruszeniem. W części przypadków były to jednak m.in. wizerunek, nr PESEL, nr dokumentu tożsamości czy albumu, imię i nazwisko, adres zamieszkania. Ponadto w wyniku naruszenia osoby nieuprawnione mogły zapoznać się z innymi danymi jak: rok studiów, grupa, kierunek studiów, informacje o zdawanym przedmiocie czy udzielonych odpowiedziach podczas egzaminu.

Urząd uznał, że doszło do naruszenia ochrony danych, a administrator nie dopełnił obowiązków związanych z powiadomieniem o tym fakcie zarówno organu nadzoru i osób, których dotyczyło naruszenie. Takie obowiązki powstają, gdy w związku z naruszeniem istnieje wysokie ryzyko dla praw lub wolności dotkniętych nim osób (np. niebezpieczeństwo zaciągnięcia na czyjeś dane rożnych zobowiązań). Administrator niewłaściwie więc ocenił zaistniałe ryzyko.

UODO w swojej decyzji wskazał też, że nie ma znaczenia, jak twierdzi administrator, że plik z przebiegiem egzaminu pobrało jednie 26 osób. Nie ma bowiem pewności, że nie zostanie on dalej udostępniony nieuprawnionym osobom.

W ocenie Urzędu odpowiedzialność za te dane ponosi administrator, a nie osoby, które pobrały po egzaminie plik z jego przebiegiem. To z powodu zaniechań administratora doszło do powstania naruszenia skutkującego wysokim ryzykiem dla praw i wolności studentów.

Organ nadzoru pozytywnie odniósł się do wdrożonych zmian na platformie e-learningowej, które uniemożliwiają studentom pobranie plików z egzaminami. Pozwolą one uniknąć podobnych sytuacji w przyszłości.

Prezes Urzędu wymierzając karę za niezgłoszenie naruszenia organowi nadzoru i niepowiadomienie o nim osób, których dotyczył ten incydent, wziął pod uwagę m.in. czas trwania naruszenia (od naruszenia do wydania decyzji minęło kilka miesięcy), umyślne działanie administratora, który podjął decyzję, by nie zawiadamiać o naruszeniu i nie informować o nim studentów, niezadowalającą współpracę administratora z organem (nie zgłosił naruszenia pomimo wysyłanych pism i wszczętego postępowania).

Nałożona kara spełni funkcję nie tylko represyjną, ale i prewencyjną, gdyż pokazuje, że nie można lekceważyć obowiązków, jakie powstają w związku z naruszeniami ochrony danych osobowych. Tym bardziej, że niewłaściwe podejście do obowiązków nałożonych przez RODO może poprowadzić do negatywnych skutków dla osób dotkniętych naruszeniami.

Treść całej decyzji dostępna jest pod linkiem https://uodo.gov.pl/decyzje/DKN.5131.6.2020.

Źródło: https://uodo.gov.pl/pl/138/1825

Podwyżka emerytur. Sejm przyjął ustawę ws. waloryzacji

Od 1 marca 2021 r. najniższe świadczenia zostaną podwyższone odpowiednio do:

Z uwagi na obecną niepewną sytuację w kraju związaną z ogłoszonym stanem epidemicznym oraz faktem, że dopiero w lutym 2021 r. znany będzie przyszłoroczny wskaźnik waloryzacji emerytur i rent, zapisy ustawy przewidują dodatkowe rozwiązanie na wypadek, gdyby ogłoszony w lutym 2021 r. wskaźnik waloryzacji okazał się wyższy niż 104,16 % (który to wskaźnik zapewnia, przy świadczeniach najniższych, wzrost o gwarantowaną kwotę 50 zł).

W takim przypadku do wszystkich świadczeń emerytalno-rentowych zostanie zastosowana waloryzacja procentowa w oparciu o rzeczywisty wskaźnik waloryzacji.

Prognozowany koszt waloryzacji w skali 10 miesięcy przy prognozowanym wskaźniku 103,84 % wynosi ok. 9,6 mld zł (łącznie ze skutkiem finansowym waloryzacji rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów (tzw. trzynastej emerytury).

Szacuje się, że skutki finansowe dodatkowych kosztów wynikających z podniesienia najniższej emerytury i renty do 1250 zł oraz gwarancji podniesienia wysokości świadczeń o nie mniej niż 50 zł ponad koszty waloryzacji ustawowej prognozowanym wskaźnikiem 103,84 % wyniosą ok. 0,1 mld zł w skali 10 miesięcy.

Źródło:

gov.pl

Projekt zmian w zakresie obowiązywania kas online przyjęty w Sejmie

W projekcie proponuje się, by terminy wynikające z art. 145b ust. 1 i 3 VATU, a przedłużone w rozporządzeniu Ministra Finansów z 10.6.2020 r. w sprawie przedłużenia terminów prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii (Dz.U. 2020 r. poz. 1059) – przesunąć o kolejne 12 miesięcy, tj. do 31.12.2021 r. oraz do 30.6.2022 r. i co za tym idzie – przedłużyć dla wskazanych w tych przepisach grup podatników terminy przyjęte za dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, o których mowa w art. 145b ust. 3 pkt 2 i 3 VATU na dzień 1.1.2022 r oraz 1.7.2022 r.

Zachowanie ustawodawcy jest spóźnione, bowiem rozpoczyna pracę nad nowelizacją VATU w zakresie przedłużenia terminów obowiązkowego wdrożenia kas fiskalnych online w momencie, gdy upłynął już termin, w którym podatnicy:

a) świadczący usługi związane z wyżywieniem (wyłącznie świadczone przez stacjonarne placówki gastronomiczne) w tym również sezonowo, oraz usługi w zakresie krótkotrwałego zakwaterowania,

b) sprzedający węgiel, brykiet i podobne paliwa stałe wytwarzane z węgla, węgla brunatnego, koksu i półkoksu przeznaczone do celów opałowych

– mogą prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących z elektronicznym lub papierowym zapisem kopii. Termin ten upłynął 31.12.2020 r. I ww. podatnicy mogli zwrócić się wyłącznie indywidualnie do naczelnika urzędu skarbowego z uzasadnionym wnioskiem o odroczenie zakupu kas online.

Natomiast podatnicy zajmujący się świadczeniem usług: fryzjerskich, kosmetycznych i kosmetologicznych, budowlanych, w zakresie opieki medycznej świadczonej przez lekarzy i lekarzy dentystów, prawniczych, związanych z działalnością obiektów służących poprawie kondycji fizycznej (wyłącznie w zakresie wstępu) mają obowiązek nabycia kasy fiskalnej online do 30.12.2021 r. Termin ten wynika z ww. rozporządzenia, natomiast w omawianym projekcie zmian VATU proponuje się przedłużenie tego terminu do 30.6.2022 r. Dalsze prace legislacyjne nad projektem zmian VATU pokażą, czy będzie możliwe przedłużenie tego terminu.

 

Do 31.1.2021 r. trzeba złożyć deklarację na podatek od nieruchomości za 2020 r.

Porozumienie między Polską i Białorusią w sprawie korzystania z wód transgranicznych

Co do współpracy w dziedzinie ochrony i racjonalnego wykorzystania wód transgranicznych obydwa państwa porozumiały się w zakresie:

Porozumienie obowiązuje od 26.11.2020 r., co wynika z oświadczenia rządowego z 8.12.2020 r. opublikowanego w Dz.U. z 2020 r. pod poz. 120.

‒