Od 1 marca 2021 r. najniższe świadczenia zostaną podwyższone odpowiednio do:
- 1250 zł w przypadku najniższej emerytury, renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy, renty rodzinnej i renty socjalnej (z 1200 zł),
- 937,50 zł w przypadku najniższej renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy (z 900 zł).
Z uwagi na obecną niepewną sytuację w kraju związaną z ogłoszonym stanem epidemicznym oraz faktem, że dopiero w lutym 2021 r. znany będzie przyszłoroczny wskaźnik waloryzacji emerytur i rent, zapisy ustawy przewidują dodatkowe rozwiązanie na wypadek, gdyby ogłoszony w lutym 2021 r. wskaźnik waloryzacji okazał się wyższy niż 104,16 % (który to wskaźnik zapewnia, przy świadczeniach najniższych, wzrost o gwarantowaną kwotę 50 zł).
W takim przypadku do wszystkich świadczeń emerytalno-rentowych zostanie zastosowana waloryzacja procentowa w oparciu o rzeczywisty wskaźnik waloryzacji.
Modyfikacja zasad waloryzacji będzie zastosowana do emerytur i rent w systemie powszechnym, rolników indywidualnych, służb mundurowych oraz emerytur pomostowych, nauczycielskich świadczeń kompensacyjnych i rodzicielskich świadczeń uzupełniających, świadczeń i zasiłków przedemerytalnych, a także miesięcznego progu uprawniającego do uzyskania świadczenia 500+ dla osób niezdolnych do samodzielnej egzystencji oraz miesięcznego progu uprawniającego do przyznania świadczenia wyrównawczego dla działaczy opozycji antykomunistycznej i osób represjonowanych z powodów politycznych.
Prognozowany koszt waloryzacji w skali 10 miesięcy przy prognozowanym wskaźniku 103,84 % wynosi ok. 9,6 mld zł (łącznie ze skutkiem finansowym waloryzacji rocznego świadczenia pieniężnego dla emerytów i rencistów (tzw. trzynastej emerytury).
Szacuje się, że skutki finansowe dodatkowych kosztów wynikających z podniesienia najniższej emerytury i renty do 1250 zł oraz gwarancji podniesienia wysokości świadczeń o nie mniej niż 50 zł ponad koszty waloryzacji ustawowej prognozowanym wskaźnikiem 103,84 % wyniosą ok. 0,1 mld zł w skali 10 miesięcy.
Źródło:
gov.pl
