Kodeksy postępowania muszą spełniać określone wymagania

RODO, czyli ogólne rozporządzenie o ochronie danych, z założenia daje administratorom wiele swobody co do stosowanych rozwiązań. Dzięki temu mogą oni dopasować organizację swojego systemu ochrony danych do specyfiki prowadzonej działalności. Ta elastyczność powoduje jednocześnie, że przy zapewnianiu zgodności z RODO administratorzy muszą wykazać się kreatywnością i aktywnością. Nie zawsze jest to łatwe. Każda branża jest inna i pewne rozwiązania, które sprawdzą się np. w dużym sklepie internetowym, niekoniecznie będą odpowiednie dla placówki medycznej.

Rola kodeksów postępowania

Pomocny w wyborze właściwych i adekwatnych do specyfiki danej branży rozwiązań może być kodeks postępowania. Jest to dobrowolne narzędzie, przewidziane przez RODO, uszczegóławiające stosowanie przepisów o ochronie danych osobowych przez administratorów i podmioty przetwarzające z konkretnego sektora. Mogą być one wręcz pewnego rodzaju szczegółową instrukcją, zbiorem zasad, które sprawią, że administrator przystępujący do takiej inicjatywy i stosujący się do postanowień takiego dokumentu będzie miał większą pewność działania zgodnie z RODO. Kodeksy mają bowiem uszczegóławiać wiele kwestii i podpowiadać administratorom m.in.: jak mają postępować przy zbieraniu danych, jak podchodzić do realizacji obowiązków informacyjnych i praw osób, których dane przetwarzają, czy jakie środki techniczne i organizacyjne powinny w ich branży zastosowane, by zapewnić odpowiedni poziom ochrony danych.

Praca nad projektem kodeksu

Z inicjatywą opracowania kodeksu i przedłożenia go Prezesowi Urzędu Ochrony Danych Osobowych w celu jego zatwierdzenia mogą wystąpić zrzeszenia i inne podmioty reprezentujące określone kategorie administratorów lub podmioty przetwarzające. Do wniosku dołącza się informację o przeprowadzonych konsultacjach oraz ich wyniku.

UODO dokonuje oceny przedstawionego projektu. Podczas tej oceny może się on kontaktować z przedstawicielami organizacji, które przygotowały projekt kodeksu postępowania, w celu uzyskania wyjaśnień czy dodatkowych odpowiedzi.

Urząd następnie przekazuje swoją opinię dotyczącą zgodności projektu kodeksu z RODO. Warto w tym miejscu podkreślić, że jak wskazuje Europejska Rada Ochrony Danych w Wytycznych 1/2019 dotyczących kodeksów postępowania i podmiotów monitorujących zgodnie z rozporządzeniem 2016/679 (dostępne pod linkiem: https://edpb.europa.eu/sites/edpb/files/files/file1/edpb_guidelines_201901_v2.0_codesofconduct_pl.pdf), do procedury zatwierdzania kodeksu należy podchodzić z pełnym zaangażowaniem i przygotowaniem.

W związku z tym że RODO nie określa, jak dokładnie ma wyglądać procedura zatwierdzania kodeksów, UODO wychodzi naprzeciw każdej inicjatywie, angażując się w wyjaśnianie wszelkich wątpliwości związanych z przepisami i wytycznymi dotyczącymi kodeksu jeszcze przed złożeniem formalnego wniosku o zatwierdzenie. Najczęściej przybiera to formę spotkań z autorami projektów w celu uzyskania wyjaśnień, jak i przekazania ewentualnych wątpliwości czy wskazania problematycznych kwestii, które w danym przypadku będą powodowały kolizje z przepisami o ochronie danych osobowych.

Konieczność wskazania podmiotu monitorującego

Każdy kodeks postępowania musi wskazywać podmiot monitorujący przestrzeganie tego dokumentu przez organizacje, które do niego przystąpią. Nie dotyczy to kodeksów mających mieć zastosowanie wyłącznie do przetwarzania danych przez organy publiczne. Jednak nie oznacza to braku nadzoru – monitorowanie wykonuje wtedy inny podmiot sprawujący nadzór nad takim podmiotem publicznym.

Podmiot monitorujący przestrzeganie danego kodeksu musi spełniać określone wymagania, jak np. posiadanie fachowej wiedzy w dziedzinie będącej przedmiotem kodeksu, zachowanie niezależności, dysponowanie procedurami pozwalającymi ocenić, czy administratorzy przestrzegają kodeksu oraz takimi, które pozwolą mu rozpatrywać skargi na naruszenia kodeksu.

Podmiot monitorujący musi też spełnić wymogi akredytacji, które są określone przez UODO i zaopiniowane przez Europejską Radę Ochrony Danych w celu zapewnienia spójności stosowania przepisów RODO we wszystkich państwach członkowskich.

Polskie wymogi akredytacji dla podmiotów monitorujących zostały niedawno zaopiniowanie przez EROD. Jednocześnie toczą się postępowania nad projektami kodeksów, które zostały przedstawione UODO do zatwierdzenia. Prace Urzędu oceniające szczegółowe rozwiązania mogą trwać, mimo że warunkiem pełnego obowiązywania kodeksu jest wyznaczenie podmiotu monitorującego jego przestrzeganie.

Szczegółowe rozwiązania, a nie powtarzanie RODO

Instytucja kodeksów postępowania spotkała się w Polsce z dużym zainteresowaniem. Do UODO wpłynęło dotąd osiem wniosków o zatwierdzenie kodeksów postępowania. Z informacji medialnych wynika, że są też podejmowane inicjatywy, które nie zostały przedstawione UODO do zatwierdzenia, ale trwają nad nimi prace w poszczególnych sektorach. Z częścią przedstawicieli tych branż eksperci Urzędu spotkali się albo na bieżąco wyjaśniają wątpliwości związane z obowiązującym prawem. Co prawda w obecnym czasie epidemia COVID utrudnia bezpośrednie kontakty, ale UODO nie rezygnuje z zachęcania do sporządzania kodeksów postępowania, które podniosą poziom ochrony danych w Polsce.

W niektórych jednak przypadkach po początkowym zainteresowaniu kodeksami rezygnowano z podjęcia prac lub wydłużono prace koncepcyjne nad projektami takich dokumentów. Działo się tak, gdy UODO wyjaśnił zainteresowanym, jakie wymagania RODO stawia kodeksom.

Wśród części przedłożonych projektów kodeksów można zauważyć duże zrozumienie projektodawców dla zasad tworzenia oraz zatwierdzania kodeksów postępowania. Inicjatorzy są też mocno zaangażowani w konstruowanie przejrzystych rozwiązań, które będą użyteczne dla podmiotów stosujących dane rozwiązania.

Są jednak i takie projekty kodeksów, które pobieżnie regulują poszczególne kwestie ochrony danych osobowych w danym sektorze lub stanowią bezrefleksyjne powtórzenie przepisów RODO. W innych projektodawcy przedstawiali rozwiązania, które nie prowadziły do uszczegółowienia przepisów z zakresu ochrony danych osobowych, nie służyły zapewnieniu przejrzystości oraz rzetelności procesu przetwarzania danych osobowych. Również mechanizmy monitorowania przestrzegania kodeksów niekiedy nie były dostosowane do wymogów wynikających z Wytycznych EROD[1]. Ten dokument, szeroko wyjaśniający przepisy art. 40 i 41 RODO i zawierający kryteria dopuszczalności projektu, powinien być szczegółowo stosowany przez autorów, by przyszłe postępowanie o zatwierdzenie kodeksu mogło zakończyć się pomyślnie.

W przypadku niektórych projektów kodeksów Urząd już kilka miesięcy temu przedstawił ich autorom swoje uwagi. Jeżeli twórcy tych kodeksów byli przez ten czas aktywnie zaangażowani w pracę nad tymi dokumentami, to należy spodziewać się, że niebawem zostanie przedłożony organowi nadzoru kodeks, który będzie można zatwierdzić.

Kodeks daje korzyści

Kodeks postępowania, który zostanie przygotowany zgodnie z przepisami o ochronie danych osobowych, będzie spełniał stawiane mu wymagania i nie będzie jedynie powtórzeniem RODO, a przede wszystkim doprecyzuje wiele kwestii z uwzględnieniem specyfiki danej branży, przyniesie jej wiele korzyści. Administratorom i podmiotom przetwarzającym będącym członkami kodeksu ułatwi stosowanie przepisów i wypełnianie szeregu obowiązków, wskaże właściwe rozwiązania, tam gdzie dziś istnieją dylematy. Pomoże też odpowiednio organizować cały system ochrony danych osobowych w danej branży. Będzie to pozytywny aspekt nie tylko dla administratorów, podmiotów przetwarzających, ale i osób, których dane są przetwarzane, gdyż dodatkowo będą one mogły liczyć na zbliżony standard ochrony danych oraz obsługę w zakresie realizacji ich praw przez daną branżę.

Zaletą odpowiednio przygotowanego kodeksu jest nie tylko gwarancja pewności stosowania określonych rozwiązań zatwierdzonych przez Prezesa UODO. Administratorzy mogą także liczyć na nadzór nad procesami przetwarzania danych osobowych przez niezależny podmiot monitorujący kodeks.

Dlatego Prezes UODO zachęca kolejne branże do podejmowania takich inicjatyw, a tych, którzy już to uczynili, do zaangażowania w dalszą pracę nad ostatecznym kształtem kodeksów postępowania. Szczegółowe informacje o kodeksach są dostępne w sekcji Kodeksy postępowania.

Źródło: https://uodo.gov.pl/pl/138/1858

Od 1 lutego 2021 r. obowiązek rejestracji w Centralnym Rejestrze Podmiotów Akcyzowych

Dla kogo obowiązek rejestracji?

Zgłoszenia rejestracyjnego do CRPA jest obowiązany dokonać:

1) podmiot prowadzący działalność gospodarczą zamierzający:

a) wykonywać czynności podlegające opodatkowaniu akcyzą – przed dniem wykonania pierwszej takiej czynności,

b) wykonywać czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie – przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych wyrobów,

c) wykonywać czynności z wykorzystaniem wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie – przed dniem wykonania pierwszej czynności z wykorzystaniem tych wyrobów,

d) dokonywać nabycia wewnątrzwspólnotowego alkoholu etylowego całkowicie skażonego środkiem skażającym dopuszczonym we wszystkich państwach członkowskich Unii Europejskiej lub dodatkowymi środkami skażającymi dopuszczonymi przez państwo członkowskie Unii Europejskiej, w którym skażenie następuje, na podstawie rozporządzenia Komisji (WE) nr 3199/93 z dnia 22.11.1993 r. w sprawie wzajemnego uznawania procedur całkowitego skażenia alkoholu etylowego do celów zwolnienia z podatku akcyzowego – przed dniem dokonania pierwszego nabycia wewnątrzwspólnotowego tego alkoholu;

2) podmiot zużywający nieprowadzący działalności gospodarczej, niebędący osobą fizyczną, zamierzający zużywać wyroby akcyzowe, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1-3 AkcyzaU – przed dniem pierwszego nabycia tych wyrobów;

3) podmiot, który w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzi miejsce niszczenia wyrobów akcyzowych spełniające warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych, do którego są wysyłane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, w przypadku, o którym mowa w art. 32 ust. 4 pkt 1a AkcyzaU – przed dniem wykonania pierwszej czynności w ramach niszczenia wyrobów akcyzowych;

4) podmiot, który zamierza prowadzić działalność gospodarczą jako:

a) pośredniczący podmiot węglowy,

b) pośredniczący podmiot gazowy

– przed dniem rozpoczęcia tej działalności;

5) podmiot, który został wyznaczony jako podmiot reprezentujący, o którym mowa w:

a) art. 13 ust. 5 AkcyzaU – przed dniem dokonania pierwszego nabycia wewnątrzwspólnotowego przez odpowiednio nabywcę końcowego lub finalnego nabywcę gazowego,

b) art. 13 ust. 5a AkcyzaU – przed dniem rozpoczęcia działalności jako podmiot reprezentujący.

Co istotne, zgłoszenia rejestracyjnego może dokonać osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, zużywająca wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie.

Podsumowując, nowelizacja rozszerza katalog podmiotów zobowiązanych do rejestracji CRPA. Do rejestracji w zakresie akcyzy zobowiązane zostały dodatkowo podmioty:

– nieprowadzące działalności gospodarczej, inne niż osoby fizyczne (np. jednostki pożytku publicznego, jednostki samorządu terytorialnego, jednostki organizacyjne wojska, Straży Granicznej i Policji) zamierzające zużywać wyroby akcyzowe zwolnione od akcyzy ze względu na przeznaczenie (paliwo lotnicze i żeglugowe, gaz LPG);

– które w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prowadzą miejsce niszczenia wyrobów akcyzowych spełniające warunki niszczenia wyrobów na podstawie przepisów odrębnych, do którego są wysyłane poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy wyroby akcyzowe objęte zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie;

– które zostały wyznaczone jako podmioty reprezentujące przedsiębiorcę zagranicznego, o którym mowa w art. 13 ust. 5 i ust. 5a AkcyzaU;

– zamierzające prowadzić działalność jako pośredniczący podmiot węglowy, pośredniczący podmiot gazowy.

W wyniku wprowadzonych zmian istnieje możliwość dokonania zgłoszenia rejestracyjnego do CRPA poprzez platformę Platformę Usług Elektronicznych Skarbowo-Celnych (PUESC) dla osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, zużywających gaz LPG do celów grzewczych. Natomiast zgłoszenie rejestracyjne będzie można składać tylko w formie elektronicznej przez PUESC.

 

Okres przejściowy

Zmiany w ustawie o podatku akcyzowym co istotne zawiera przepisy przejściowe, które przewidują różne regulacje w zależności od tego, czy podmiot prowadził już działalność zarejestrowaną w zakresie akcyzy, czy dopiero zamierza dokonać rejestracji.

Do zgłoszeń rejestracyjnych złożonych przed dniem wejścia w życie nowych przepisów, czyli przed 1.2.2021 r., w przypadku których przed tym dniem nie zostało wydane potwierdzenie przyjęcia zgłoszenia rejestracyjnego, stosuje się przepisy ustawy o podatku o akcyzie w brzmieniu dotychczasowym.

Podmiot, który przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, czyli przed 1.2.2021 r., złożył właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne w brzmieniu dotychczasowym, i otrzymał potwierdzenie jego przyjęcia, zostaje zarejestrowany w CRPA z chwilą uzupełnienia zgłoszenia rejestracyjnego o dane dotyczące właściwego dla tego podmiotu organu podatkowego (chodzi o wskazanie właściwego dla tego podmiotu naczelnika urzędu skarbowego w zakresie akcyzy) w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, pod warunkiem dokonania tego uzupełnienia do dnia 30.6.2021 r.

W przypadku podmiotu, który nie podlegały dotychczas obowiązkowi rejestracji, a który od 1.02.2021 r. został objęty tym obowiązkiem, będzie on musiał do 30.6.2021 r. złożyć zgłoszenie rejestracyjne. Poza tym, do dnia dokonania zgłoszenia rejestracyjnego w brzmieniu nadanym nowelizacją, jednak nie dłużej niż do dnia 30.6.2021 r., za pośredniczący podmiot węglowy albo pośredniczący podmiot gazowy uznaje się podmiot, który przed dniem wejścia w życie niniejszej nowelizacji złożył właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego powiadomienie na podstawie art. 16 ust. 3a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, i otrzymał potwierdzenie jego przyjęcia przed tym dniem.

 

Dłuższe zwolnienie od pracy i służby dla ozdrowieńców oddających krew

Obowiązek udzielenia dwudniowego zwolnienia od pracy i służby funkcjonuje od 26.1.2021 r. Tego dnia zaczął obowiązywać art. 9a ustawy z 22.8.1997 r. o publicznej służbie krwi (Dz.U. z 2020 r. poz. 1777 ze zm.; dalej: ustawy). Został dodany na mocy art. 3 pkt 2 ustawy z 21.1.2021 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakazanych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2021 r. poz. 159).

Rozszerzenie prawa do wolnego na osoby pozostające w stosunkach służby wymagało nowelizacji art. 9 ust. 1 pkt 1 ustawy, który poprzednio odnosił się wyłącznie do osób pozostających w stosunkach pracy. Obecnie gwarantuje honorowemu dawcy krwi zwolnienie od pracy oraz zwolnienie od wykonywania czynności służbowych w dniu, w którym oddaje krew, i na czas okresowego badania lekarskiego na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Dodatkowe uprawnienia

Ozdrowieniec to osoba, u której ustąpiły objawy choroby zakaźnej (art. 2 pkt 19 ustawy z 5.12.2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi; t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1845 ze zm.). Taki status ma osoba, która przeszła COVID-19. Zarówno takim osobom będącym honorowymi dawcami krwi, jak pozostałym honorowym dawcom, którzy dotychczas nie chorowali na COVID-19, w okresie stanu zagrożenia epidemicznego/epidemii przysługują dodatkowe uprawnienia (poza wymienionymi w art. 9 ustawy).

W myśl nowego art. 9a ust. 1 ustawy dodatkowe uprawnienia to:

Skorzystanie z ulgi na przejazd zobowiązuje honorowego dawcę krwi do dopłacenia różnicy między ceną za pełnopłatny przejazd w klasie 1 a ceną za pełnopłatny przejazd w klasie 2 (por. art. 9a ust. 2 ustawy).

Wymagane dokumenty

Prawo do zwolnienia od pracy/służby może być realizowane po przedłożeniu zaświadczenia wydanego przez regionalne centrum, Wojskowe Centrum lub Centrum MSWiA. Te same podmioty wydają zaświadczenie potwierdzające co najmniej 3 donacje w celu skorzystania z ulgi na przejazd. W jego treści muszą się znaleźć: data wydania zaświadczenia, imię i nazwisko oraz PESEL dawcy krwi, a także informacja o oddaniu 3 donacji krwi lub jej składników, w tym osocza po chorobie COVID-19.

Duże spółki muszą złożyć sprawozdanie o stosowanych terminach zapłaty w transakcjach handlowych

Do przekazania takiej informacji zobowiązani są podatnicy, których wymienia art. art. 27b ust. 2. PDOPr. Są to:

Kierownik każdej jednostki składa sprawozdanie ministrowi wyłącznie drogą elektroniczną. Muszą się w nim znaleźć m.in. informacje o wartości świadczeń pieniężnych otrzymanych i spełnionych w poprzednim roku kalendarzowym w terminie nieprzekraczającym:

– liczonym od dnia wystawienia faktury lub rachunku, potwierdzających dostawę towaru lub wykonanie usługi. Trzeba też wpisać np. wartości świadczeń pieniężnych nieotrzymanych i/lub spełnionych w poprzednim roku kalendarzowym w terminie określonym w umowie

Celem wprowadzenia tego obowiązku jest ochrona najmniejszych przedsiębiorców, którzy często muszą zbyt długo oczekiwać na pieniądze od wielkich kontrahentów.

Amortyzacja auta osobowego wykupionego z leasingu – zmiany od 2021 r.

Do końca 2020 roku wcześniej przywołani podatnicy mogli skorzystać z indywidualnej stawki amortyzacji w stosunku do środków trwałych:

W przepisach obowiązujących od 2021 roku ustawodawca dodał zapis, iż środek trwały jest uważany za używany, jeśli środek ten był użytkowany przez wymagany czas przez podmiot inny niż podatnik, (przy czym nie ważne, kto był jego właścicielem).

Jest to niekorzystna zmiana szczególnie dla leasingobiorców w leasingu operacyjnym.

 

 

Ochrona prywatności w burzliwych czasach

Jak twierdzi dyrektor ds. prywatności w Departamencie Bezpieczeństwa Wewnętrznego Stanów Zjednoczonych, wraz z COVID-19 pojawiły się nieznane dotąd wyzwania. Rząd stanął przed koniecznością zaangażowania nowych osób oraz zapewnienia ochrony prywatności w trakcie prowadzenia nowych operacji służących ochronie zdrowia społeczności w związku z pandemią.

Kierowanie nową organizacją w całkowicie zdalnym środowisku podczas tak niespokojnego czasu często wiąże się z niepewnością oraz strachem pracowników i ich przełożonych. Może to doprowadzić do odejścia od ustalonych norm chroniących organizację.

Jak zaznacza dyrektor, ochrona ustalonych procesów ochrony prywatności i przejrzystości podczas pracy zdalnej była możliwa dzięki kilku priorytetom. Należą do nich:

1. Zapewnienie ciągłości komunikacji z kierownictwem w celu zagwarantowania, że kwestie prywatności stanowią priorytet.

2. Skupianie się na kwestiach dotyczących prywatności bez względu na pandemię.

3. Utrzymywanie motywacji oraz zaangażowania pracowników przy uwzględnieniu wymagań ich rodzin związanych z pracą wykonywaną z domu.

Komunikacja

Budowanie oraz rozwijanie komunikacji to istotne umiejętności na każdym stanowisku. Niemniej jednak stają się one kluczowe w dużych organizacjach. Nawiązanie oraz pielęgnowanie tych relacji zaczyna się od wskazania, że Twoja rola jest ważna w zespole.

Skupienie

Wystąpienie COVID-19 zniweczyło wiele osobistych oraz zawodowych planów na 2020 r. oraz stał się centralnym punktem większości życia. Zmianie uległy plany oraz priorytety. Plany pracy zostały wstrzymane na rzecz działań reakcyjnych na COVID-19. Działania skupiły się na przeglądaniu dokumentacji pod kątem bezpieczeństwa, opracowywaniu ocen wpływu na prywatność dla nowych technologii oraz programów, a także współpracy, zarówno wewnątrzorganizacyjnej jak i międzyorganizacyjnej.

Siła robocza

Najważniejszym zasobem organizacji jest jej zespół. Nawet najbardziej wykwalifikowany i zaangażowany pracownik może spotkać się z trudnościami w trakcie tej bezprecedensowej pandemii. Nieprzewidzianą trudnością, z którą należało się zmierzyć była m.in: obowiązkowa telepraca.

Doświadczenia ubiegłego roku związane z koronawirusem pokazały, że ustalone normy oraz procesy nie muszą być naruszane ani osłabiane, by zapewnić egzekwowanie ochrony prywatności i zapewnić przejrzystość w ramach programów. Ramy prywatności, które doprowadziły do nadania przydomku „złotego standardu” zostały utrzymane.

Źródło: https://iapp.org/news/a/protecting-privacy-during-turbulent-times/

Nowa Polityka Przemysłowa Polski – konsultacje społeczne

Na stronach Ministerstwa Rozwoju, Pracy i Technologii zamieszczona jest informacja dotycząca Nowej Polityki Przemysłowej Polski, którą ma tworzyć 5 osi rozwojowych:

1. cyfryzacja, która usprawni działalność przemysłową – od projektowania produktów aż do zmiany modeli biznesowych;
2. bezpieczeństwo – celem Europy i Polski musi być odtworzenie zdolności produkcyjnych m.in. określonych wyrobów farmaceutycznych czy medycznych;
3. lokalizacja produkcji przemysłowej – skrócenie łańcuchów dostaw oraz dywersyfikacja źródeł surowców i półproduktów będzie trendem zapewniającym stabilność zdolności produkcyjnych Europy;
4. Zielony Ład, który stwarza szansę dla polskich producentów – zarówno dostawców ekologicznie produkowanych towarów, jak i producentów nisko i zeroemisyjnych rozwiązań technologicznych;
5. nowoczesne społeczeństwo – pomnażające kapitał społeczny oparty na zaufaniu, współpracy, budowaniu więzi społecznych. Dla rozwoju takiego społeczeństwa niezbędne jest regularne aktualizowanie lub zmiana umiejętności i kompetencji pracowników

Ministerstwo zachęca przedsiębiorców do wypowiedzenia się w powyższej sprawie poprzez wypełnienie formularza zawartego na stronie: https://www.gov.pl/web/rozwoj-praca-technologia/polityka-przemyslowa-polski.

Składka zdrowotna na 2021 rok

Główny Urząd Statystyczny opublikował dziś wartość przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw włącznie z wypłatami z zysku za czwarty kwartał 2020 roku. Wartość ta stanowi podstawę do wyliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne dla osób prowadzących działalność gospodarczą. To przeciętne miesięczne wynagrodzenie wg GUS wyniosło 5656,51 zł.

Podstawę wyliczenia składki zdrowotnej stanowi 75% tej wartości, czyli kwota 4242,38 zł. Składka zdrowotna wynosi 9% tej podstawy, zatem w 2021 roku składka zdrowotna wynosić będzie 381,81 zł. W stosunku do roku 2020 oznacza to wzrost składki o 5,4%.

Wcześniej publikowaliśmy już wysokość składek na ubezpieczenie społeczne na 2021 rok. Przypomnijmy, że składki te wzrosły jedynie o 0,6% w stosunku do roku poprzedniego.

W tabeli prezentujemy pełne zestawienie składek ZUS na rok 2021.

	Składki na 2021 r.	Wzrost w stosunku do 2020 r.
Składka zdrowotna	381,81 zł	wzrost o 19,47 zł
Składka emerytalna	615,93 zł	wzrost o 3,74 zł
Składka rentowa	252,43 zł	wzrost o 1,53 zł
Składka chorobowa	77,31 zł	wzrost o 0,47 zł
Składka wypadkowa	52,70 zł	wzrost o 0,33 zł
Składka na Fundusz Pracy	77,31 zł	wzrost o 0,47 zł
Łącznie składki na ZUS na 2021 r.	1 457,49 zł	Wzrost o 26,01 zł

Łącznie, miesięczne składki ZUS w 2021 roku wyniosą 1457,49 zł. Łączny wzrost składek w stosunku do roku 2020 wyniósł 26,01 zł, tj. wzrost o 1,8%.

Źródło:

zus.pl

Możliwość stosowania art. 15zo tzw. „Tarczy antykryzysowej” w roku budżetowym 2021

Dla przypomnienia, z art. 15zn pkt 1 i 2 KoronawirusU wynikało, że:

W celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań związanych z przeciwdziałaniem COVID-19 wójt (burmistrz, prezydent miasta), zarząd powiatu lub zarząd województwa może:

1) dokonać zmian w planie dochodów i wydatków budżetu jednostki samorządu terytorialnego, w tym dokonać przeniesień wydatków między działami klasyfikacji budżetowej;

2) dokonać czynności, o których mowa w art. 258 ust. 1 pkt 2-4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.

Powyższa regulacja przewidywała więc znaczne rozszerzenie kompetencji decyzyjnych organów wykonawczych jednostek samorządu terytorialnego. Jak się w praktyce okazało, była ona stosunkowo często wykorzystywana w trakcie poprzedniego roku budżetowego (2020) przez organy wykonawcze ww. jednostek. Jak jednak już wspomniano, wskazana regulacja art. 15zn KoronawirusU w całości straciła moc z dniem 1.1.2021 r. a to na skutek treści art. 36 ust. 2 KoronawirusU, gdzie w ust. 2 postanowiono, że:

2. Przepisy art. 6 ust. 2, art. 15zn, art.15va i art. 15vb tracą moc z dniem 1 stycznia 2021 r.

Co istotne, ww. przepis był ściśle powiązany z regulacją art. 15zo KoronawirusU, którego treść jest nadal następująca:

W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii i związanego z tym ryzyka istotnego naruszenia terminów i warunków realizacji zadań jednostek samorządu terytorialnego:

1) wójt (burmistrz, prezydent miasta), zarząd powiatu lub zarząd województwa może dokonać zmian i czynności, o których mowa w art. 15zn pkt 1 i 2,

2) zaciągnięcie lub wyemitowanie przez jednostkę samorządu terytorialnego zobowiązań, o których mowa w art. 91 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, nie wymaga uzyskania opinii regionalnej izby obrachunkowej o możliwości spłaty zobowiązań, o ile zobowiązania te były przewidziane w prognozie kwoty długu i jednostka uzyskała pozytywną opinię regionalnej izby obrachunkowej o tej prognozie

– do odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii.

Jak wynika z ww. zapisu art. 15zo pkt 1 KoronawirusU nadal odsyła on do ww. art. 15zn pkt 1 i 2 KoronawirusU, który został uchylony 1.1.2021 r.

Pierwsza analiza ww. regulacji prawnych prowadzi do wniosku, że organy wykonawcze jednostek samorządu utraciły jakiekolwiek możliwości „decyzyjne” w zakresie uchwał budżetowych, bowiem odesłanie do art. 15zn pkt 1 i 2 KoronawirusU nie obowiązuje. Analizując jednak podaną problematykę wnikliwej należy zwrócić uwagę na pewne aspekty natury prawnej. Otóż, o ile nie ma wątpliwości, że odesłanie do art. 15zn pkt 1 i 2 KoronawirusU jest już nieaktualne, o tyle istnieją pewne przesłanki do oceny możliwości stosowania art. 15zo KoronawirusU, nawet bez wspomnianej frazy: o których mowa w art. 15zn pkt 1 i 2. Należy bowiem zwrócić uwagę na fakt, że po wyeliminowaniu tej właśnie frazy, w „obrocie” prawnym pozostaje jednak pewna regulacja prawna. Co ciekawe, jest to regulacja kompletna pod względem konstrukcyjnym, aczkolwiek o dość szerokim spektrum stosowania. Zaniechanie stosowania art. 15zn pkt 1 i 2 KoronawirusU (przez odesłanie), nie umożliwia zasadniczo stosowania art. 15zo pkt 1 KoronawirusU w sposób samodzielny. Nie zawsze bowiem odesłanie do innej normy prawnej (uchylonej), może z automatu pozbawiać mocy regulację odsyłającą. Przy takim założeniu nie ma także ryzyka wystąpienia luki konstrukcyjnej.

Przepis art. 15zo pkt 1 KoronawirusU nabiera więc charakter samodzielnej, „samowystarczalnej” mocy prawnej, której nie można odmówić stosowania, choćby z punktu widzenia art. 7 Konst, z którego wynika, że organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa. Mając na względzie to założenie, warto też pamiętać, że art. 15zo KoronawirusU, w założeniu ustawodawcy miał na celu przekazanie kompetencji organom wykonawczym jednostek samorządu terytorialnego (tam gdzie w „normalnym” ustawodawstwie organy te już jej nie posiadały) w związku z ryzykiem istotnego naruszenia terminów i warunków realizacji zadań. Siłą rzeczy w zakres takiej kompetencji musi wchodzić uprawnienie do dokonywania zmian w budżecie, aby była realność wykonania tej normy prawnej.

W konsekwencji wychodzi na to, że nie ma jednoznacznych podstaw do odmowy stosowania tej normy prawnej. Jak każda norma, jej stosowanie to kwestia interpretacji, a ta jest zgodna z gramatyczną wykładnią, która ma pierwszeństwo przy interpretowaniu regulacji prawa publicznego.

Podsumowując powyższe przyjąć należy, że stosowanie art. 15zo KoronawirusU, jest kwestią otwartą. Wydaje się, że istnieją pewne przesłanki za samodzielnym jej stosowaniem, mimo uchylenia 1.1.2021 r. przepisu, do którego częściowo odsyłała, czyli do art. 15zn pkt 1 i 2 KoronawirusU. Przemawiają za tym względy systemowe, wykładni gramatycznej, a przede wszystkim kompletność legislacyjna art. 15zo KoronawirusU.

Wznowienie postępowania po wydaniu orzeczenia przez TSUE

W Dz.U. z 2021 r. pod poz. 54 opublikowano ustawę z 18.12.2020 r. o zmianie ustawy o drogach publicznych oraz niektórych innych ustaw.

Zmiany wprowadzono także m.in. do KPA. Dodano art. 145aa KPA, zgodnie z którym można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy zostało wydane orzeczenie TSUE, które ma wpływ na treść wydanej decyzji. W takiej sytuacji skargę o wznowienie wnosi się w ciągu jednego miesiąca od dnia publikacji sentencji orzeczenia TSUE w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (Dz.Urz. UE).

W konsekwencji:

Ponadto, uzupełniono art. 151 § 1 KPA, z którego wynika teraz, że organ administracji publicznej właściwy do przeprowadzenia takiego postępowania, po jego przeprowadzeniu postępowania wydaje decyzję, w której:

Analogiczne zmiany wprowadzono też do PostAdmU. Zgodnie z art. 272 § 1 i 2 PostAdmU, można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności aktu normatywnego z Konstytucją, umową międzynarodową lub z ustawą, na podstawie którego zostało wydane orzeczenie. W takiej sytuacji skargę o wznowienie postępowania wnosi się w ciągu trzech miesięcy od dnia wejścia w życie orzeczenia TK. Jeżeli w chwili wydania orzeczenia TK orzeczenie sądowe nie było jeszcze prawomocne na skutek wniesienia środka odwoławczego, który został następnie odrzucony, termin biegnie od dnia doręczenia postanowienia o odrzuceniu.

Do art. 272 dodano § 2a, zgodnie z którym można żądać wznowienia postępowania również w przypadku, gdy zostało wydane orzeczenie TSUE, które ma wpływ na treść wydanego orzeczenia. Przepis § 2 art. 272 PostAdmU stosuje się odpowiednio, z tym że termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania biegnie od dnia publikacji sentencji orzeczenia TTSUE w Dz.Urz. UE.

Niedopuszczalne jest dalsze wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym orzeczeniem wydanym na skutek skargi o wznowienie postępowania. W związku z tym, zgodnie z nowym brzmieniem art. 285 § 2 PostAdmU, zakazu tego nie stosuje się, jeżeli skarga o wznowienie postępowania została oparta na podstawie wznowienia określonej w art. 272 § 1, 2a i 3 PostAdmU.