Ulgę na powrót uregulowano w formie zwolnienia od podatku w dodanym art. 21 ust. 1 pkt 152 PDOFizU. Na jej podstawie wolne od podatku są:
1) przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej, spółdzielczego stosunku pracy,
2) przychody z umów zlecenia zwartych z firmą, oraz
3) przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej (opodatkowanej według skali podatkowej, liniowo lub 5% stawką w ramach IP BOX , a także opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych)
– uzyskane przez podatnika, który przeniósł miejsce zamieszkania na terytorium Polski, w wyniku czego podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1 PDOFizU. Zwolnienie to dotyczy przychodów w nieprzekraczającej w roku podatkowym kwocie 85 528 zł.
Zwolnienie obejmuje całość przychodów podatnika od roku zmiany rezydencji, tj. przychodów z zagranicy z tego roku i przychodów krajowych z tego roku. Prawo do stosowania zwolnienia przysługuje podatnikowi przez 4 kolejno po sobie następujące lata podatkowe, licząc od początku roku, w którym podatnik przeniósł miejsce zamieszkania do Polski i wyniku czego uzyskał w Polsce rezydencję podatkową, albo od początku roku następnego. Podatnik sam wybierze rok, od którego będzie korzystał z ulgi. Podatnik z tej ulgi może skorzystać tylko raz.
Warunki zastosowania ulgi
Zwolnienie przysługuje jeśli:
1) w wyniku przeniesienia miejsca zamieszkania na terytorium Polski podatnik podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu, oraz
2) podatnik nie miał miejsca zamieszkania w Polsce w okresie obejmującym:
a) 3 lata kalendarzowe poprzedzające bezpośrednio rok, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Polski, oraz
b) okres od początku roku, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Polski, do dnia poprzedzającego dzień, w którym zmienił miejsce zamieszkania na terytorium Polski, oraz
3) podatnik:
a) posiada obywatelstwo polskie, Kartę Polaka lub obywatelstwo kraju UE, EOG albo Konfederacji Szwajcarskiej, lub
b) miał miejsce zamieszkania:
– nieprzerwanie co najmniej przez okres 3 lat poprzedzających dany rok oraz okres od początku roku do dnia poprzedzającego dzień zmiany miejsca zamieszkania – w państwie UE, EOG, Konfederacji Szwajcarskiej, Australii, Republice Chile, Państwie Izrael, Japonii, Kanadzie, Meksykańskich Stanach Zjednoczonych, Nowej Zelandii, Republice Korei, Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub Stanach Zjednoczonych Ameryki, lub
– na terytorium Polski nieprzerwanie przez co najmniej 5 lat kalendarzowych poprzedzających okres wskazany powyżej, oraz
4) posiada certyfikat rezydencji lub inny dowód dokumentujący miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w okresie niezbędnym do ustalenia prawa do tego zwolnienia, oraz
5) nie korzystał uprzednio, w całości lub w części, z tego zwolnienia – w przypadku podatników, którzy ponownie przeniosą miejsce zamieszkania na terytorium Polski.
Dodatkowo, jeżeli podatnik będzie korzystał z „PIT zero” dla osób do 26 roku życia (zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 148 PDOFizU) oraz z ulgi na powrót, to suma przychodów zwolnionych od podatku w ramach obu tych ulg, nie będzie mogła przekroczyć 85 528 zł rocznie.